ook
Liesbeth List en
Dora Yanakopoulou
bezongen Griekse
onderdrukking
VOOR
JOU
THE FLOCK:
AD ALEN 31
bekwame muzikanten
PINK FLOYD
Ummagumma
POP -K0RT
BIOSCOPEN
Bekwame
reconstructie
Teller nadert
Fanny Hil
Magnificent 7
Koude killer
Teorama
m
Griekenlandweek
in Leiden
Veel succes
voor Aspasia
Papathanassiou
GEYER
BS&T
YE-ME-LE
DE LEIDSE COURANT
VRIJDAG 6 FEBRUARI 1970
CAMERA In .Adalen 31' heeft de
Zweedse regisseur Bo Widerberg
zich met een eindeloze zorg voor de
tail beziggehouden met de reconstruc
tie van een authentiek gebeuren, dat
van grote betekenis is geweest voor
de huidige politieke gesteldheid van
dat lancL
In gespierde poëtische filmtaal be
handelt Widerberg het verloop van
de werkstaking in 1931. Deze staking
ontaardde in een opstand, die op zijn
beurt weer leidde tot een politieke
ontwikkeling, welke van Zweden een
sociaal-democratisch bestuursland
maakte. In zijn reconstructie krijgen
vooral de gebeurtenissen met latere
politieke gevolgen de aandacht.
Widerberg concentreert zich op een
arbeidersfamilie in 't plaatsje Adalen,
waar de fabriek is stilgelegd. Aan de
verhouding van de oudste zoon
Kjellmet de dochter van de fa
brieksdirecteur (Anna) besteedt de
regisseur opvallend weinig aandacht,
doch deze bijkomstigheid blijkt pi-e-
cies te passen in de plaatselijke ver
wikkelingen, die hij heeft gerecon
strueerd om tot een nogal sombere
eindconclusie te komen.
De stakers, die inmiddels de fabriek
hebben bezet, gaan demonstreren.
Deze demonstratie loopt uit op een
bloedbad, waarbij de vader van het
gezin komt te sterven. Dit is de aan
leiding tot een algemene staking in
Zweden, met voornoemd gevolg. Wij
kregen de indruk, dat Widerberg
juist nü met deze film op de proppen
komt om aan te tonen, dat de demo
cratische weg, die het stakingsvolk
bewandelde om tot het socialisme te
komen, nimmer zijn effect heeft la
ten aanzien. (18 jaar).
REX Net veel personen kunnen
er prat op gaan met voorzitter
Mao gepingpongd te hebben, maai'
volgens de film „The Chairman"
(Ned. titel „De lange gele schaduw")
van regisseur J. Lee Thompson mocht
Gregory Peck deze eer te beurt val
len. Daarna wist hij de oude Mao
grandioos te foppen.
Dat zit zo: met behulp van de Rus
een is Gregory Rood-China binnen
gekomen om achter de geheimen van
een Chinees enzym te komen, dat het
mogelijk maakt bananen te verbou
wen tussen sneeuw en ijs. De Chine
zen zijn er wel achter, wat men nu
weer in het schild voert, maar kun
nen het geheime zendertje niet vin
den. Geen wonder, dat is hem onder
de hersenpan ingeplant. Die Chinezen
natuurlijk zoeken. Gregory in de pe
narie, komen, alles pief. poef, boem.
boem de lucht in. Gregory er van
door naar de Russische grens, die hij
nog net haalt om door onze Rus
sische bondgenoten op het nippertje
gered te worden.
Enfin, een hele spannende film. En
een film, die door regisseur Thomp
son groots en met veel geld in elkaar
is gezet, echt een betere zaak waar
dig, want zonder duim is de politiek
tegenwoordig al benauwend genoeg.
(14 jaar).
TRIANON Fanny Hill heeft in
dertijd een bijzonder geruchtma
kende komst beleefd in ons land. De
première van John Cleland's verfilm
de zederoman heette een „moderne
verfilming" te zijn van de fantasiën
van de auteur.
Dat moderne blijft dan voornamelijk
beperkt tot de blote inbreng van
hoofdrolspeelster Fanny (Keve
Hjelm) en haar vele aanbidders.
Want voor hef overige is tijdens de
sprong, die Fanny maakt naar vol
wassenheid. weinig opzienbarends.
Fanny Hill is een meisje van een
voudige komaf, dat van het platte
land komt en direct al opgeslokt
wordt door het bruisende Stockholm.
Ze wordt daar geïntroduceerd door
een kennisje, doch al spoedig denkt
ze op haar eigen voeten deze stad
tegemoet te kunnen treden. Het wordt
een tocht van de een naar de ander,
om tenslotte bij „de ware" te eindi
gen. Niets nieuws dus onder de
Zweedse filmzon, die al zoveel sex-
avontuurtjes heeft beschenen..
Met schaarse natuuropnamen pro
beert regisseur Mac Ahlberg de film
naar een behoorlijk niveau op te wer
ken. Keuring 18 jaar.
LIDO „The guns of the magnifi
cent seven" zou men eerder type
ren als een soort guerillafilm dan als
een western in de oorspronkelijke be
tekenis van het woord. Toch zit er
wel iets meer achter dan alleen maar
geweld. In feite gaat het om een so
ciale revolutie, ook al komt dat niet
altijd duidelijk uit de verf.
In het Mexico tegen het einde van
de 19e eeuw maakt generaal Diego
de dienst uit en dat doet hij niet be
paald op een weekhartige manier.
Toch steekt het verzet de kop op met
als leider Angel Quintero, die echter
gevangen wordt genomen. Een van
zijn volgelingen roept dan de hulp
van de „magnificent seven" in, die
onder aanvoering van Chris (een
goeie rol van George Kennedy) Me
xico binnenvallen en voor 600 dollar
de guerillaleider wel willen bevrijden.
De wreedheden van Diego maken van
de aanvankelijke huurlingen op den
duur strijders tegen het onrecht en
na de bevrijding van een aantal ge
vangenen gaat het er hard tegen aan.
Aan weerskanten vallen veel doden,
maar Quintero wordt bevrijd. Van de
zeven vertrekken er maar twee naar
de Ver. Staten (de rest is gesneu
veld) de guerilla wordt voortgezet.
Het geheel is erg acceptabel. Het is
een beetje 'n andere western dan ge
bruikelijk. (18 jaar).
I UXOR Politiek stinkt, tenmin-
ste in José Giovanni's revolutie
film „Le Rapace" (De Ijskoude Kil
ler) die zich afspeelt In het armoe
dige Mexico, dat door een president
met ijzeren hand en een fanatiek
leger aan banden wordt gelegd.
Een groep uit het volk besluit dat
het niet langer kan en er wordt een
complot gesmeed met het doel de
gehate president uit de weg te rui
men. Een Fransman (Lino Vertura)
wordt gehuurd die bekend staat om
zijn onverschrokkenheid. De aanslag
lukt. Met de toekomstige nieuwe pre
sident. een bange, afhankelijke jonge
man (Xavier Mare) vlucht hij. In
middels hebben de revolutionairen
geen schijn van kans tegen de tot de
tanden gewapende overmacht. De re
volutie eindigt in een bloedbad; de
bevolking zucht verder onder het
zware juk. De regisseur heeft enkele
scènes te lang uitgesponnen om te
kunnen blijven boeien. (18 jaar).
STUDIO Studio prolongeert deze
week Pier Paolo Pasolinis mees
terwerk „Teorema," 'n film berstens
vol symboliek, met een sterke rolbe
zetting en met vakmanschap
digd. (18 jaar).
(Advertenties)
Er zijn goedkopere orgels dan het
PARIE ORGEL
Maarzijn erookbeterevoordie prijs?
mechanische toonopwekking
gescheiden vibrato
volledig professioneel
vanaf f4150.-
Ook Portableverkrijgbaar! !t
W. BARNING
Piano- en Orgelhandel
Oude Singel 16 - Tel. 22858
DORA YANAKOPOULOU
LEIDEN In de stampvolle studentensociëteit „Minerva" bezongen
Lietbeth List en de Griekse zangeres Dora Yanakopoulou gister
avond de tragedie van de Griekse onderdrukking, daarbij begeleid
door het trio Louis van Dijk, dat een aantal intermezzo's speelde.
Dora Yanakopoulou vertolkte werken uit Mikis Theodorakis' „Zatouna-
cyclus", geschreven in het dorpje Zatouna (landstreek Arkadia), waar
de componist 14 maanden was opgeborgen, alvorens hij in 1969 naar
de gevangenis Oropos werd getransporteerd (vanwaar sedertdien
niets meer van hem is vernomen).
Het gegons in de zaal kon haar niet be
letten dit optreden vergezeld te doen
gaan van een voelbare spontaniteit.. De
liederen zyn nauwelijks optimistisch of
revolutionair, maar de blijmoedigheid,
rmee ze zong, leek haar juist te
bevrijden van de meestal droefgeestige
Inhoud (..JDeze aarde is van hen en van
i. Niemand kan haar ons afnemen").
Liesbeth List bracht haar gebruikelijke
Mauthausen-cyclus Deze ballade bestaat
uit vier gedichten van de Griekse to
neelschrijver Jakovos Kambanellis, die
tijdens de oorlog in het concentratie
kamp Mauthausen gevangen zat. In de
bijna surealistische sfeer van het nog
maar net bevrijde kamp, waar nu de
bewakers gevangen zitten, beleeft hij
een romance met een half-Joods meisje,
Janina, dat ook naar Mauthausen was
gedeporteerd (.Als de oorlog voorbij is,
vergeet mij niet").
Eerst toen Liesbeth achter de microfoon
had plaats genoben, werd het muisstil in
de sociëteit. Louis van Dijk begeleidde
als vanouds deze liederencyclus op het
klavecymbel, ondersteund door bassist
Jacques Schols en drummer Johnny En
gels.
Na de pauze volgde er een niet minder
innemend optreden van de Griekse ac
trice Aspasia Papathanassiou, die reeds
in het voorjaar van 1968 Nederland be
zocht. Ze vertolkte de Dodenzang (Epi-
tafios) van Iannis Ritsos en enkele
andere moderne Griekse gedichten.
Graag en veel applaus barstte voor haar
PIANOS
W. BARNING
Piano- en Orgelhandel
Oude Singel - Leiden - Tel. 22858
LIESBETH LIST
Blood, Sweat and tears /Sergio Mendes Brazil '66
Blood. Sweat and Tears maken mu
ziek, die eigenlyk vooral is afge
stemd op de meer geoefende luisteraar
van popmuziek. Vooral de arrange
menten en het instrumentale gedeelte
van hnn muziek is vaak van hoog
niveau en naar popmaatstaven nogal
gecompliceerd. Aan hun LP ..Blood,
Sweat and Tears" (CBS S-6.8504) is
een Edison toegekend en dat Is naar
onze mening meer dan terecht.
Zeer lovenswaardig zijn twee (identie
ke variaties op een thema van de
Franse componist Eric Satie (uit:
„Trois gymnopédies"aan het begin
en het eind van de plaat. De opmerke
lijke eenheid van klank en ritme, die
hier aan de dag wordt gelegd, is type
rend voor alle werken, die op deze
schijf zijn ondergebracht. BS&T blijft
echter niet bij dit klassieke thema,
maar schakelt alras over naar geheel
andere vormen van muziek. Zo is
„Blues-part II" een bekwaam staaltje
van moderne jazz (met een enerveren
de alt-sax-solo van Fred Lipsius). De
rasechte pop wordt vertegenwoordigd
in krakers als „Spinning wheel". „Smi
ling phases" en „And when I die".
Nummers als „Sometimes In winter"
en „You've made me so very happy"
onderstrepen nog eens die voortreffe
lijke gevarieerdheid. Ze zijn bjjna sen
timenteel, maar voorzien van zo'n bes
te instrumentatie (blaasparttfen!dat
het van ons mag. Uitstekende LP.
SERGIO MENDES BRAZIL '66
zjjn Inmiddels een begrip gewor
den op het gebied van de lichte mu
ziek. Geen wonder, want al brengen
zij met hun muziek de Zuidamerikaan-
se sfeer op een nogal commerciële
manier, de aanpak is grotendeels erg
muzikaal en origineel.
Hun nieuwste elpee „Ye-me-le" (A&M
212083) is weer een waardevol bezit
voor ieder, die bij het horen van het
onostuimige Zuidamerikaanse ritme
zijn voeten niet meer op de vloer kan
houden. Het hoogtepunt vonden wij
„Masquerade" van Leonard Hayes en
Ron Rose, maar ook het ingrijpend
veranderde „Norwegian Wood" (Len-
non/McCartneyen Bacharachs „What
the worl needs now" zijn sublieme ver
tolkingen. De ritmische begeleiding is
éf, de stemmen zijn zuiver en het be
geleidende orkest (o.l.v. Dave Grusin)
is van klasse. Het uitstekende stereo
effect van deze plaat zij daarbij nog
vermeld.
PROGRESSIEVE POP zal het in 1970 wel gaan worden. Band
komen meer en meer in de plaats van de in de jaren zestig z>
populaire gitaar-groepen. De in de underground reeds zeer werk
zame groepen-plus-blazers treden steeds meer op de voorgronc
De tijd van de American Music Band is definitief ingeluid met name
als Blood, Sweat Tears, Chicago, Santana. Spirit, Electric Flac
Illinois Speed Press en The Flock. Het is de laatstgenoemde formati
die de Pop Sound "70 zal vertegenwoordigen op het komend
Grand Gala du Disque Populaire.
The Flock is een kruising tussen iedere zondertijk virtuoos op zijn instrumer
groep die ooit gespeeld heeft en een die waarschijnlijk ook met succes i
groep die men nog niet eerder gehoord kant van klassieke recitals op ha
heeft, een band met een geheel eigen kunnen gaan, is bezig het vioolspel t
geluid. De zeven muzikanten die er bevrijden van een reeds eeuwen bi
deel van uitmaken komen alle uit Chi- staande bekrompen, recht toe-recb
ca go, uit wat men gelijkgestemde mi- aan opvatting. De blazers, die voelin;
lieu's zou kunnen noemen. („Diegenen houden met de ontwikkeling van d
onder ons die niet van Joodse afkomst „free form" in de hedendaagse jaz
ziin hebben op z'n niinsl een Joodse vullen Goodmans ondernemende te
moeder"). zijdes prachtig aan. en Glickstein
emotionele zang en blues-gitaarsp.
Ofschoon The Flock al meer dan vijf vormen daarbij een uitgangspunt waa
jaar bestaat, spelen zij in de huidige Qp men kan terugvallen. Het uiteind,
bezetting pas sedert 1968. In een be- üjKe resultaat is een totaal-effect, de
trekkelijk korte tijd zijn ze er in ge- ruimschoots te beleven is op hun oi
slaagd de verschillende werkzaamhe- ianga verschenen langspeler „Th
den der afzonderlijke leden en de piock" (CBS S-63733). Naar unde
verscheidenheid aan persoonlijke in- ground-begrippen is het een uitzo
breng tot één geheel te maken en om derltjk exemplaar. Een voorbeeld v:
te zetten in een intrigerende vorm van zeer bekwaam „free"
muziek die moeilijk valt in te delen. bevolen.
Middelpunt van de band is Jerry Good
man met zijn elektrische viool, een uit- THE FLOCK.
nieuwe Pink Floyd-dubbel-lp, die
onlangs door Bovema op de markt, werd
gebracht. Het is op en top undergrond-
muziek, berstenvol sfeer en (weer)
nieuwe klankeffecten. Over het alge
meen beter en grootser van opzet dan
wat i evoorheen hebben gemaakt.
De tweede plaat van dit Pink Floyd
paket slaan wij hoger aan dan de eer
ste, die nu en dan e entik-je eenzijdig is.
Op de plaat 2 vinden we echter hoogte
punten als het melancholieke „Grant-
chester Meadows" en het reuzenwerk
„The Grand Vizier's of Garden Party".
Zeer fantasierijk is de geluidorgie „Se
veral Species of Small Furry Animals
Gathered Together in a Cave and Groo
ving with a Piet", een geweldige op
name. waarvan helaas geen instrumen
tale begeleiding wordt gegeven.
Wel ls te horen in de overige werkc:
lOJTi. „Astronomy Domine' en „A sau-
cerful of Secrets", waarin vooral hei
orgelspel van Richard Wright uitblinkt
David Gilmour verricht verdienstelijke
gitaarsolos, daarbij ondersteund dooi
1 bassist Roger Waters en drummei
Vick Maaen, de meest „conservatieve'
/an de groep. De twee platen zijn ver
>akt in een kleurig ehoes, waarop aar
le achterzijde het even impenerende als
achwekkend uitgebreide instrumenta-
ium van Pink Floyd slaat afgebeeld
midden in het weiland).
.Room to move", de beste track van
Ie LP van John Mayall „The turning
loint", zou het wel eens goed kun-
leu gaan doen Deze week hebben
le diskjockeys van Veronica besloten
üii er de alarmschijf van te maken.
Je weet wat dat betekent: volgende
/eek elk uur te beluisteren en een
«garandeerde hit. The Sandpipers
taan nu al vele weken geklasseerd
>p de Amerikaanse top 100, maar
ooral ook op „easy-listening"-hit-
■arade en dat alles met hun nieu-
»e single „Come Saturday morning".
Ronald Bertram Aloysius Greaves
verd geboren op de U.S. Air Force
Jaae in Atkinson. Georgetown, er-
;eus op de grens van Brasilië en Brits
luyana. Zijn eerste plaat was
Take a letter Maria". In Amerika
tijgt R. B.'s versie van „Always ao-
i iet hing there to remind me" bijzon
der snel. Op 12 februari komt Gus
Backus naar Nederland voor een op
tieden in de Gert Hermien Show.
Het eerste ailbum van Mongo San-
lamaria is getiteld „Feelin' allright"
naar de gelijknamige hit van Traffic
en bevat ongelooflijk sterke vertol
kingen van o.a. „In a gada da vida"
your love" (Cream). Deze week
komen LP's uit van o.a. Sweet Inspi
rations, Allman Bros., Herbie Mann
en Dillard Clark. O Pagina adver
tentie in USA vakbladen voor Golden
Earring met stukje uit Record World.
Atlantic startte met Embryo label
Herbie Mann. Miroslav Vitous en Ron
Carter. Freddy Haayen is enthou
siast over nieuwe Les McCann LP
„Comment". Het is nu zeker dat
Sergio Mendes op het Grand Gala
du Disque komt. Meest onderschat
te plaat van dit moment in Neder
land: „Comin' Home" van Delaney
Bonnie. „Room to move" wordt de
uit John Mayall'8 recente toernee.
Hdtpick van Radio Luxemburg:
..Love's Song" van Daliah Lavi.
Daliah Lavi, hebben wij ons laten
vertellen, is een zeer bekende film
ster uit Israël, die ook in onze regio
nen verre van onbekend is. Behalve
dat ziet zij er niet slecht uit. Inte
gendeel zelfs. Na „Saved by the
bell", na „One million years" werd
begin deze maand de eerste LP
Robin Gibb uitgebracht. In Enge
land bestond meteen grote vraag
naar het nummer „August October"
van die LP „Robin's Reign". „Soul
together" op 8 febr. naar Nederl. Joe
Tex komt met zijn eigen orkest.
Sam Dave brengen hun fabuleuze
band weer mee. Arthur Conley
komt weer laten zien wat show is.
En last but not least is er dan de
man die door Melody Maker gezien
wordt als degene die de soul we
zeventiger jaren: Clarence Carter.
„One thing can lead to another" vi
Peppermint Circus eerste hit wa.
Comeback in Amerika voor Brook
Benton met „Rainy night in Georgia",
geschreven door Tonny Joe White.
