HANS
ADLER
SFEER IN VOERSTREEK
RAAKT GESPANNEN
OJOEKWOE: ASIEL
IN IVOORKUST
Politieke
activiteiten
verboden
Opgeruimd
staat niet
netjes
meer
Celstraf per
weekend nu
in hele land
waar vuil is komen
luizen gegarandeerd'
als ik geen plaats meer
FME geeft niet
toe aan druk
vakbonden
Vakbonden
praten met
directie
Van Swaay
ze hoeven mij niks te leren
toevallig ken ik alle kunstjes'
Walen van
sabotage bij
postbezorging
beschuldigd
prins Bertil
kondigt
huwelijk aan
ZATERDAG 24 JANUARI 1970
DE LEIDSE COURANT
ABIDJAN (Reuter-AP) In Abidjan
Is gisteren officieel bekendgemaakt dat
de regering van Ivoorkust politiek asiel
heeft verleend aan de voormalige Bia-
fraanse leider, generaal Odoemegwoe
Ojoekwoe.
Het in Genève gevestigde public rela-
tionsbureau Markpress, dat gedurende
de burgeroorlog als voorlichtingsbureau
de Biafraanse regering is opgetreden,
geen commentaar te kunnen geven
op de berichten. Een woordvoerder voor
Markpress zei dat volgens protocol het
staatshoofd van het land waar generaal
Ojoekwoe verblijft dit eerder bekend
moet maken dan het bureau.
Generaal Ojoekwoe, moet zich, aldus
;n officiële verklaring, onthouden van
politieke activiteit. Op 12 januari ver
klaarde president Felix Houphouet-
Boigny dat zijn land nooit politiek asiel
zou verlenen aan een regering-in-balling-
schap en dat het nooit een basis zou
mogen worden voor ondermijnende acti
viteit. In de verklaring van gisteren
wordt gezegd: „Dit zeer duidelijke stand-
Consument M'esfceurig
UTRECHT (ANP) De gang van
zaken bij de opruiming, die nu al
enige tijd aan de gang is, heeft de
textieldetaillisten tot de slotsom
gebracht, dat de consument kies
keuriger is geworden- Er worden
weinig „koopjes" meer verkocht,
die uit de mode zijn, ondanks de
vaak lage prijzen. Men koopt liever
dure artikelen, die zijn af
geprijsd dan goedkope, die nu
praktisch „te geef" worden aan
geboden.
Volgens de Stichting MAtex, het
samenwerkingsorgaan van de
textieldetailhandel, lijkt het ei'°P
iat een zeker verzadigingspunt is
bereikt, waardoor minder behoefte
bestaat aan iet® nieuws dan in
voorgaande jaren. Een steeds gro
tere groep consumenten gaaf ook
voor tex'tielraankopen naar de cash-
and-oarryzaken.
Veel det|iiill^l!^ri^|fi^e\n op de^e
seizoenopruiming af te schaffen.
Nu men' met eeh 'selectiever pu
bliek te maken krijgt, ziet men
de noodzaak ervan steeds minder
delige aanbiedingen gedurende het
hele seizoen. Op die manier zou
ook meer ruimte en gelegenheid
»ntstaan om de colleotie constant
punt staat ons land toe iedere politieke
vluchteling te verwelkomen, die zich
aan deze regel wil houden".
Graaf Carl Gulaf von Rosen, de man
die de Biafraanse luchtmacht organi
seerde. heeft op een persconferentie ver
klaard, dat journalisten slechts een deel
van de grote ellende in Biafra hebben ge
zien. „Alle journalisten zijn rondgeleid
door de Nigerianen en zij hebben op
lange na niet de gehele waarheid gezien".
Óver de aanvallen van de Biafraanse
toestellen op Nigeriaanse olie-installaties,
die naar schatting 100.000, dollar schade
zouden hebben aangericht, zei hij: „Shell,
de Britse regering en de Nigerianen had
den mij graag dood gezien, maar wan
neer je kinderen in Biafra hebt zien ster
ven. draai je het land niet de rug toe".
Von Rosen, (60), zei. dat hij uit Biafra
was vertrokken kort voor de capitulatie
die hij overigens niet verwacht had.
DEN HAAG (ANP) De tenuitvoer
legging van korte vrijheidsstraffen in ge
deelten wordt met ingang van 1 februa
ri a.s. in het gehele land mogelijk, zo
heeft minister Polak besloten.
Het gaat om vrijheidsstraffen tot een
maximum van veertiendagen, die als
hoofdstraf worden opgelegd. Op sociale
indicatie kan de procureur-generaal erin
toestemmen dat zo'n straf in een aan
tal gedeelten van telkens enkele dagen
wordt ondergaan. Gewoonlijk zullen daar
voor de weekends worden gekozen, zo
dat bijvoorbeeld een straf van veertien
dagen in zeven weekends wordt tenuit-
voergelegd. De proefneming met deze
wijze van tenuitvoerlegging is in 1964 be
gonnen voor straffen, opgelegd in het ar
rondissement Den Haag.
DEN HAAG Mocht u één dezer dagen nog de aanvechting
krijgen om wat courant waardepapier te vervalsen, dan is
het wel zaak om met een grote boog om de grijze heer Hans
Adler te lopen, want anders hangt u gegarandeerd, voordat
u munt uit uw lucratief bedrog hebt kunnen slaan. Vraag
het maar aan de doorgewinterde vakbroeders, aan de slimme
doe-het-zelvers, die naar hartelust de dollars en Marken van
hun degelpersen lieten rollen. Ze waren er heilig van over
tuigd, dat hun huisvlijt waterdicht was, stuk voor stuk
durfden ze hun hand in het vuur te steken voor hun druk-
procédé, dat in hun ogen immers volmaakt was. Maanden
lang hadden ze met de tong op hun schoenen geëxperimen
teerd om natuurgetrouwe watermerken, letters, haarlijnen
en cijferreeksen te fabriceren en toen de eerste exemplaren
in hun hand lagen, waren ze zelf verbijsterd door het resul
taat van hun nijver ploeteren.
Hagenaar
ontmaskerde
bedrieglijk
handwerk
van
leger
vervalsers
- Burgemeester Samkalden van Amsterdam heeft In Art; ér1 Amïcitide'de eerète
tentoonstelling van Nederlandse publiciteitsfotografie geopend. Dat deed hij
door model te staan voor een gemeentefotoen vervolgens zelf de aanwezigen
te fotograferen. Op de foto: model-burgemeester Samkalden.
ALKMAARSE BURGEMEESTER:
VAKBONDSTIENTJE P^j}^ (g JJQQf R mCl/l
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De Federatie van
Werkgeversorganisaties in de Metaalnü-
erheid (FME) is niet van plan toe te
even aan de druk van de vakbonden
nzake betaling van het „vakbondstien-
e". De georganiseerde ondernemers
ttaan in deze voor nagenoeg honderd
rocent achter hun organisaties. Aldus
lijkt uit een gistermiddag uitgegeven
erklaring.
Geconstateerd wordt dat d'e vakbonden
esloten hebben dwangmiddelen te gaan
ebruiken om hun eisen ingewilligd te
rijgen. Aan een aantal bedrijven zijn
ltimatums gesteld, waarin gedreigd
ordt met staking. De FME wil -nu een
fchterlijke beslissing uitlokken over de
•aag of het optreden van de vakbonden
ïchtmatig is.
Het gaat hierbij om de vraag of een
erkgevxer gedwongen kan worden een
voor z'n bedrijf aan te gaan, indien
vakbonden weigeren te onderhande-
of een werkgever gedwongen kan
orden mee te werken aan een ongelijke
handeling van georganiseerde en on-
:organiseerde werknemers en om de
aag of een vakbond machtsmiddelen
ag gebruiken om een werkgever te
vingen tot een bijdrage aan die vak-
De verklaring besluit met: „Als dit
atste kan en mag, dan zitten we niet
er in de sfeer van het recht, maar in
buurt van geweld en terreur. Wij wil-
i best over deze zaak onderhandelen,
aar niet met het mes op de keel."
JEN HAAG (ANP) Naar aanleiding
n de brief die de werkneinersorgandsa-
s in de metaalnijverheid aan de di-
:tie van Lnslallatiebedrijf Van Swaay
i. in Den Haag hebben gericht met de
vóór vrijdag (gisteren) over een over-
ïkomst voor 1970 te gaan praten, is
teravond overleg tussen de directie en
kbondsfunctionarissen begonnen. Re-
taten van het overleg zijn nog niet
tend.
Burgemeester
moeten niet
gekozen worden
(Van een onzer verslaggevers)
ALKMAAR „Ik heb partyvoorzitter
dr. Vondeling op 9 januari een brief ge
schreven, waarin ik hem heb gezegd dat
ik van mening was, dat voor een funda
mentele verandering een geldige reden
moest zijn. En een geldige reden is het
niet, als men er toe besluit om de kiezers
te vleien of om hen ervan te weerhouden
op D'G6 te stemmen. Ik heb de heer Von
deling geschreven, dat ik me ernstig op
myn plaats in de party zou moeten be
zinnen, als het partycongres op derge
lijke gronden voor een gekozen burge
meester zou kiezen. Welnu, na kennis
neming van de hoerastemming op het
congres, heb ik voor mezelf uitgemaakt,
dat er in deze partij voor een man als
ik geen plaats meer is. Als men niet
meer naar zün eigen deskundigen wil
luisteren, dan moet men het zelf maar
Zo ongev» er luidt de nadere motivering
van burgemeester mr. H. J. Wytema
(63) van Alkmaar op zijn besluit na 24
jaar het lidmaatschap van de PvdA op
te zeggen. De heer Wytema kan het niet
eens zijn met het punt dat zijn partij op
haar congres vorige week in Groningen
als eis naar voren heeft geschoven: bur
gemeesters dienen gekozen te worden en
niet benoemd.
De burgemeester, die tevens voorzitter
is van de Ned. Ver. van Gemeenten, vindt
het een onjuiste zaak dat de partij het
na een uitgebreid onderzoek verkregen
advies van haar wetenschappelijk bureau,
de Wiardi Beckmanstichling, dat zich
uitsprak tegen een gekozen burgemeester,
in de wind heeft geslagen. Bovendien
heeft, zegt de heer Wytema, een groep
PvdA-burgemeesters zich door middel
van een brief van burgemeester Thomas
sen van Rotterdam ertegen verzet. Een
brief die overigens niet door de heer
Wytema werd ondertekend, omdat hij
de woordkeus en stellingname niet zorg
vuldig genoeg vond.
Voor iedereen
„De gekozen burgemeester doet om
verkozen te worden, waarschijnlijk be
paalde beloften aan de kieners, hetzij
vervat in het program, hetzij meer ge
concretiseerd. Hij is dus aan een dergelijk
program gebonden. Voert hij dat niet uit,
dan is hij aan de begrijpelijke kritiek
van zijn raad onderworpen. Ik vind dat
een bezwaar, niet voor een toevallige
raadsmeerderheid die een program wil
ontwikkelen, maar wel voor iemand die
een gezagsfunctie bekleedt. De burge
meester heeft nu eenmaal een positie
boven de partijen en niet tussen de par
tijen. Een burgemeester hoort te zijn
een burgemeester voor iedereen.
Op de tweede plaats treedt bij een
herverkiezing van een gekozen burge
meester een beoordeling in van of de man
•in kwestie al of niet heeft waargemaakt
wat hij heeft beloofd. Daarin ligt een
tweede element voor een in mijn ogen
ongewenste verhouding tussen raad en
burgemeester.
Impopulair
In de derde plaats impliceert een sys
teem van een gekozen burgemeester een
burgemeester, die door de raad ontsla
gen kan worden. Impopulaire maatrege
len zijn van een verkozen burgemeester
naar mijn mening praktisch niet te ver
wachten, noch op het vlak van de orde
handhaving, noch op het vlak van de
wetshandhaving en nóch op het vlak van
de handhaving van de financiële gezond
heid."
„Het is natuurlijk altijd zo dat je binnen
een partij verschillende meningen hebt,
maar ik heb nimmer de aanvechting ge
kregen de partij te verlaten. Nu het om
een zo wez.nlijk punt gaat, waarop ik
mezelf bovendien deskundig acht, slap
Helaas, er was altijd één
man op dit ondermaanse, dde
er echt niet kapot van was.
Eén man, die gewend was om
harde banknoten van kwalijke
herkomst te kraken. Zijn
naamHans Adler, een
begrip in de exclusieve kring
van criminologen en vervalsers.
In zijn laboratorium
ontluisterden de microscopen
en chemicaliën de fraaiste
falsificaties, in zijn
vaktijdschriften werd elk
vals bankbiljet, dat ergens
op de wereld was opgedoken,
onverbiddelijk aan de
schandpaal genageld; in zijn
museum lagen duizenden
exemplaren van alle denkbare
valüta met hun bedriegelijke
inborst té kijk vóór kenners
en nieuwsgierigen. Dollars.
Marken, ponden en guldens,
ontmaskerd voor het nageslacht
Complete fortuinen, die
in feite nooit één cent waarde
hebben gehad
Alles op zijn kop
De meedogenloze jacht van
Hans Adler op het valse
geld begon in 1922. „Een
onvoorstelbaar chaotische
tijd", herinnert hij zioh,
„een tijd, waarin alles op
zijn kop stond. Het
internationale handelsverkeer
was volledig ontwricht, er
was een chronisch gebrek
aan voedseL er was voor
miljoenen mensen geen
werkgelegenheid. Iedereen
deed in feite, waar hij zin
in had. Het was een ideale
voedingsbodem voor allerlei
vormen van misdaad, want
waar vuil is komen de luizen
gegarandeerd.
Ik had als kind al een
razende belangstelling voor
de criminologie. Ik las
Sherlock Holmes, ik wilde
altijd weten, hoe het zat.
Mijn oudste broer had een
laboratorium en daar mocht
ik dan wat prutsen. Het was
een hobby, die later in
militaire dienst goed van
pas is gekomen. Ik werd
officier in het keizerlijk leger
van Frans-Joseph. Ja, wat
verwacht je anders van een
man, die de lachtig is
gepasseerd? Ik zat eerst in
Servië en werd later
zwaar gewond krijgsgevangen
gemaakt door de Russen.
Dat betekende in die tijd
ook al een enkele reis
Siberië. Ik heb een tijd
in Sinkiang gezeten, waar
nou dat gedonder tussen de
Russen en Chinezen aan de
gang is. Daarna Noord-Perzië.
En dat allemaal met een
zak vol valse papieren, die
je tussen de bedrijven door
zelf had gefabriceerd. Daarom
hoefden ze me later niks
te leren, want ik kende alle
kunstjes.
En passant heb ik ook nog
vloeiend Russisch leren
spreken. Ik vond dat gewoon
een uitdaging. Ik spreek
ook Engels, Italiaans, Frans
en Duits. En dan natuurlijk
Nederlands. Met een klein
accentje. Kunt u het horen?
Ach, dait is dan jammer. Van
prins Bernhard wist ik het.
Maai- ik heb er echt mijn
best op gedaan"
Veilige broodwinning
In de chaos, die de eerste
wereldoorlog had veroorzaak'
kostte het Hans Adler weinig
moeite om zijn hobby uit
te bouwen tot een veilige
broodwinning. Hij had al wat
opzienbarende successen
geboekt, waarvan de oplossing
van het mysterie
van het „Geestenhuis"
1 Hans Adler: „Op het laatst ruik je de
aan vast knopen. Op een
gegeven moment zeiden ze.
„dat is een typisch klusje
voor Adler". Ik had al wat
zaken opgehelderd, begrijpt
u? Ik ben er heengegaan en
na drie dagen had ik de
oplossing. Pure zwendel
was het. Ze hebben nog wel
geprobeerd om me op stang
te jagen met onheilspellende
geluiden in de nacht en
met rammelende deuren,
Vrij spel
In 1922 stichtte Adler in
Wenen zijn Internationaal
Rureau voor de bestrijding
der criminaliteit. Tot op dat
moment hadden de vervalsers
vrij spel en het pijnlijk
gevolg was, dat hun
ondergrondse activiteiten de
Europese economie voor vole
miljoenen guldens dupeerden.
Het is onbegrijpelijk",
in een Oostenrijks woud zelfs
de internationale pers
haalde. „Het spiritisme",
zegt hij, „werd in die tijd
druk beoefend. Het
bovenzinnelijke beschouwde
men als het laatste
redmiddel. Het gevolg was,
dat er heel wat mensen
opdoken, die er een
voordelige zwendel in zagen
zitten. Dat spookhuis was
ook zo'n broeinest. Er
woonde een vreemde
spoorwegwachter, die de
wonderlijkste zaken meemaakte.
Strijkijzers vlogen door de
lucht en in het holst van
de nacht rolden de
aardappelen door de keuken.
Er waren al wat professoren
gaan kijken, maar die
konden er ook geen touw
meent Adler, „dat die zaak
nooit op internationaal
niveau was aangepakt en dat
het ene land niet wist, wat
er in het andere land aan
falsificaties in omloop was
ledereen wist, dat de
klandestiene drukkerijen de
«alse valuta met tonnen
iegelijk in omloop brachten,
maar tot een goed
georganiseerde tegenaanval
was het toch nooit gekomen.
Alles was vals in die jaren.
Het geld, de paspoorten,
noem maar op.
Ik ben in mijn privé-
bureautje begonnen met een
systematische aanpak. Ik gaf
twee tijdschriften uit één
in het Duits, één in hel
Frans waarin alle
mogelijke falsificaties werden
gesignaleerd. Iedereen, die
een zaak op het spoor kwam,
stuurde de gegevens naar
Wenen en ik zorgde, dat de
betrokken autoriteiten in
de hele wereld er kennis
van kregen. Daarnaast
richtte ik een eenvoudig
m,
alle
mogelijke valse bankbiljetten
en andere documenten
bekeken konden worden.
In mijn laboiatorium
probeerde ik ondertussen het
kaf van het koren te scheiden
Het is gek,, maar op laatst
ruik je op een afstand al,
of een bankbiljet echt of
vals is. Ik weet niet, wat.
het is. Misschien komt het,
omdat je op den duur
precies weet, waar de
achilleshiel van een vervalser
zit. Je let op chemicaliën,
die hij gebruikt heeft, op de
scheikundige formule, die
hij bij het drukken heeft
toegepast. In de meeste
'gevallen wijkt die af van
officiële, drukkerij en de
bankbiljetten vervaardigen.
Daarnaast maak je dankbaai
gebruik van de tips. die ie
uit de hele wereld krijgt
toegestuurd. Ik hoor in
1926, dat er een partij
duizend francbiljetten vanuit
Hongarije gedistribueerd
wordt. Als je er dan snel
bij bent, kun je de bron
vrij eenvoudig lokaliseren.
De resi is dan een taak
voor de politie ter plaatse
Elimineren
In de loop der jaren heeft
Adler met zijn goed
geoliede opsporingsmachine
honderden zaken opgehelderd
„Je bekijkt het papier,
je verg.hij kt de drukprocédés
met elkaar en dan is het
meestal een kwestie van
elimineren. Je hebt immers
jc archief, je kent de meeste
namen en je kunt dus nagaan,
wie er voor dat bepaalde
klusje in aanmerking kom»
De eerlijkheid gebiedt me
wel om te bekennen, dat
ik ook vervalsingen ben
tegengekomen, die bijna niet
onderscheiden. In herinner
me een student, die een
bankbiljet zo heerlijk
vervalst had, dat ik ei-
aanvankelijk mei open ogen
tuinde".
Als de
nste
brandhaarden
falsificaties noemt Adler
Italië. Zuid-Amerika. de
meeste Romaanse landen
en België. „Het is ook
opmerkelijk, dat bepaald*
bankbiljetten bij de
vervalsers een duidelijke
voorkeur hebben. De dollar
bijvoorbeeld. Er gaat geen
week voorbij, of er kom*
vervalsing op de maj-kl"
Monnikenwerk
Ir» 1938 verhuisde Adler
met' Aijn buveati naai'
Den Haag, waar hij tot aan
zijn fcifeiohël'fng in 1954
zijn infiltratiepolitiek in het
heirleger der internationale
vervalsers met succes
heeft voortgezet. Daartussen
ligt de tweede wereldoorlog,
een duistere periode, waarin
het levenswerk van Adler
door de bezetters grondig
werd vernield. Zelf wan
Adler naai- Brazilië
uitgeweken, waar hij als
adviseur van de politie in
Rio de Janeiro het einde
van de oorlog afwachtte
In 1945 werd het Internationaal
Bureau tot bestrijding der
criminaliteit opnieuw
opgericht. Aanvankelijk werd
vanuit een pand aan de
Haagse Raamweg geopereerd,
maar nadat Adler zich had
teruggetrokken, verhuisde
het omvangrijke archief naar
Parijs, waar Interpol zich
over de onschatbare gegevens
ontfermde. Adler begon
toen aan zijn „Dictionary
of criminal science", een
monnikenwerk, dat na 9 jaar
resulteerde in een vuistdikke
bübeL die in zeven talen
de weg wijst in de doolhof der
vervalsers. Dit unieke boek
bevestigde opnieuw de
internationale reputatie, die
de inmiddels tot Nederlander
genaturaliseerde Wener
Hans Adler in zijn leven
heeft opgebouwd.
Nooit uitgepraat
En nog vindt Adler het
niet genoeg. Hij werkt nu
weer koortsachtig aan zijn
'evensbeschrijving, waarin
ook de duizenden artikelen
verwerkt zullen worden,
die hy in de loop van zestig
jaar geschreven heeft.
„Sorry", zegt hij glimlachend,
„maar over falsificaties kom
je nu eenmaal nooit uitgepraat".
Het is maar, dat de
H.H. Vervalsers het "-«ten.
's-GRAVENVOERN De Vlaams-
Waalse tegenstelling in dc Belgische
Voerstreek is met het uitblijven van
postnummers voor deze streek opnieuw
opgelaaid. Op de wegen staan weer
nieuwe strijdleuzen gekalkt; in cafeetjes
wordt weer heftig gediscussieerd en
„Vlaams actiecomité Voerstreek" heeft
le Vlaamse parlementariërs opgeroepen I
•en einde te maken aan de discriminatie
foor de Luikse posterijen.
inuari hebben de
Met ingang van
Belgische plaatsen met de automatise-1
ring van het postleven een postnum
mer gekregen met uitzondering van de
Voerstreek. Besloten is de Voerstreek
„later" van postnummers te voorzien
Het gevolg hiervan is dat de Vlaamse
j inwoners van de Voerstreek enkele da
gen later dan voorheen hun post ont
vangen.
J Ook blijkt 't geregeld voor te komen dat
j Vlaamstalige bladen een dag te laat ar-
riveren. En dat in tegenstelling tot Waai-
se bladen die altijd op tijd in de brieven
bus glijden.
I Volgens de inwoners van de Voerstreek
is de Waalse post de schuld van het te
laat bezorgen; om niet te zeggen dat er
opzet in het spel is. „Uit goed ingelichte
bron", zeggen de leden van het actieco
mité vernomen te hebben, „dat Luikse
parlementariërs de postbestelling in de
Voerstreek opzettelijk belemmeren in de
hoop politieke twisten weer op te rakelen.
Met klem heeft hel actiecomité de
Vlaamse, en in het bijzonder de Lim
burgers parlementariërs verzocht te be
werkstelligen dat de Voerstreek voor
wat betreft de postbestelling wordt in
gedeeld bij het district Hasselt De meest
zuidelijke plaats van hel district Hasselt
Jigt slechts een tiental kilometers van de
Voerstreek verwijderd. „Het is een klei
ne moeite", aldus de actieleden, „om de
postbestelling van de Voer in handen te
geven van de dienst in Hasselt".
In café Hof de Voer in 's-Gravenvoern
verzamelen zich 's avonds weer de voor
mannen van de Vlaamse actiegroep; zij
zeggen dat zij worden gedwarsboomd
door een kleine groep Waals-gezinden.
„Hoewel Vlamingen, steunen zij de Waal
se zaak. Kwestie van belangen.begrijpt
u. De laatste drie weken is de spanning
weer toegenomen. Hopenlijk krijgen we
snel die postnummers anders kan het
weer verkeerd uitdraaien", aldus de eige
naresse van Hof de Voer.
Zij doelt daarbij op de met succes be
kroonde strijd van de Voer om ingedeeld
te worden bij de provincie Limburg
maar waarmee de Walen in de Voer
nooit genoegen hebben genomen. Kreten
als „Limbourg jamais, Liège toujours"
(Limburg nooit. Luik altijd), „Liberté
est tué" (De vrijheid is vermoord) en
i witgekalkte wegwijzers al dan niet
versierd met hakenkruizen duiden op
gespannen sfeer in de Voerstreek.
PvdA en PPR
in Missingen
op één lijst
(Van een onzer verslaggevers)
VLISSINGEN In Vlissingen is tus
sen de afdelingen van de P.v.d.A. en de
P.P.R. een stembusakkoord bereikt, op
grond waarvan men met een gezamen
lijke lijst de raadsverkiezingen tegemoet
gaat
LONDEN (AP) De 58-jarlge prins
Bertil van Zweden, de zoon van koning
Gustav-Adolf VI. heeft verklaard dat hu
van plan is te trouwen met een Britse
danseres die hy al 25 Jaar kent.
Hij zei verder dat het huwelijk waar
schijnlijk volgend jaar gesloten zal wor
den, wanneer zijn neef prins Carl Gustav
25 jaar wordt en daarmee officieel kroon
prins van Zweden. Momenteel treedt
prins Bertil als regent op in Zweden,
wanneer de koning ziek is, of in het bui
tenland verblijft.
Zijn toekomstige vrouw is mevrouw
Lilian Craig, een gescheiden vrouw, die
hij tijdens de tweede wereldoorlog leerde
kennen toen hij marine-attaché was in
Londen, en zij danseres was in een
nachtclub.
