de suisse
OP
BEZOEK
BIJ
DE
FAMILIE
WARBOOM
VEEL PAKJES
OP UW
SLINGERPAD
MAASTRICHT KENT HEM NOG.
W* heilige mis van half
twaalf kruipt Jeng Sassen (59)
die zondag van mei in de
biechtstoel van meneer pastoor.
De zon schijnt door het glas-
in-lood; de kerk is ellendig
stil nu de kerkgangers er niet
meer kuchen en zuchten. Jeng
Sassen is een gewaarschuwd
man en telt dus voor twee:
iemand maakt er in deze mooie
meidagen een hobby van om
offerblokken In Zuidliraburgse
kerken te lichten. Drie pastoors
hebben op die manier de bij
dragen van dierbare gelovigen
al moeten missen. En omdat
.Teng Sassen gewaarschuwd is
en voor twee telt, Is hem
tijdens de mis van half twaalf
een onbekende jongeman opge
vallen die zich „vreemd" ge- -
droeg. HU krijgt gelijk. De
jongeman keert terug als Sas
sen nog maar twintig minuten
in de biechtstoel verpoost, loopt
behoedzaam naar het offerblok
vooraan in de kerk en heeft
verbazend weinig moeite het
te openen. Tot op dat moment
heeft Jeng Sassen passief toe
gekeken: dan springt hij te
voorschUn Als hij de jonge
man aflevert in de pastorie,
zegt de pastoor tot de kerkdief:
..Ben je geschrokken, jongen?
Wil je een kopje koffie?" De
barmhartigheid is groot in deze
moderne tyd.
Johannes Hubertus Sassen vertelt de
anekdote met. enige huiver, want de
grens van heiligschennis is voor hem
steeds erg dichtbij. Hij is van beroep
begrafenisondernemer en weet dus dat
berouw vaak net te laat kan zijn. Hij
houdt dat alles duidelijk in de gaten, aJ
zal een leek opperen dat Jeng Sassen bi)
Moeder de Heilige Kerk 'n potje kan
breken: ai 34 jaar lang dient hij d»
Kerk met een Dauwgezetheid waarvan
intussen iedereen dacht dat-ie niet meer
paste in deze moderne tiid
Altijd aanwezig
Al 34 jaar lang is Jeng Sassen uit Maas
tricht in zijn vrije tijd „suisse". Een
van de misschien slechts tien waar
over de Nederlandse Kerkprovincie nog
beschikt. Want nauwgezet dienen is niet
DIE GEHEEL
CONFORM DE OVERLEVERING
GEZAG
UITSTRAALT
meer ,,in". zoals u reeds weet. Maas
tricht heeft er nog twee: een in de St-
Servaaebaailiek en een in de St-Marti-
nuskerk. Jeng Sassen: ..Er zijn nog we)
hulpsuissen, maar slechts twéé originele
suissen in Maastricht." En waarin on
derscheiden de twee originele suisse»
zich? Sassen: „Die zijn er altijd. Eeo
huipsuisse assisteert soms en valt in als
de originele suisse ziek is of een hoog-
enkele keer niet kan. Ikzelf ben de
laatste zes jaar nooit afwezig geweest."
Ziet u wel.
Jeng Sassen draagt een prachtig uni
form. compleet met gouden tressen,
'n fraaie steek op het hoofd, een degen
langs de broekspijp of een sleepsabel bij
zeer plechtige gebeurtenissen. Hij straalt
gezag uit. geheel conform de overleve
ring die hem in de oertijd als luchter
hand van de pastoor en als ordebewaar
der noodzakelijk maakte. Een vleugje
romantiek, als houvast tussen de Neder
landse Kerk en die van Rome: de helle
baard die pastoorbeschermer en paus-
beschermers torsen, is van dezelfde ma
kelij. Maar gelukkig is écht vechten er
niet meer bii.
Vroege mis
Nee. in deze nieuwe tijd wandelt Jeng
Sassen door de kerk, door de zijbeuken,
links en rechts de godsvrucht toetsend.
Als jongelingen achterin de kerk hun
aandacht niet uitsluitend naar het al
taar gericht houden, doet een korte na
bijheid van Jeng Sassen wereldse won
deren. Benevens dat, begeleidt hij de
geestelijken van en naar het altaar, os
hij bij iedere huwelijksplechtigheid aan
wezig om de bruid naai- haar plaats te
begeleiden en loopt hij voorop tijdens
processies, al is dit laatste een steeds
zeldzamer wordend,facet van zijn functie.
Jeng Sassen: .,Ut zou wel eens alle
bruidjes bij elkaar willen zien. die ik in
mijn leven naar het altaar heb begeleid.
Een hele rij"
Tot 1963 was hij suisse in de St.-Jan de
Doperparochie van Maastrichts buitén-
wijk Limine]In 1934 had de toenmalige
pastoor hem voor die functie gevraagd.
Sassen: „In dat jaar ben ik in de kerk
gekomen. Dat was wat voor me."
„Koorezeltje" Sassen zoals lih zichzelf
in bescheiden momenten noemt was
daar in Liinmel elke gehele zondag
ochtend present. Vanaf de vroegmis van
■zes uur tot die van 'half twaalf. Om vijf
uur kwam hij dan uit zijn bed. Zijn
vrouw ging steeds mee naar de eerste
mis. Nu maakt Jeng Sassen niet meer
zoveel uren. Nu begint hij zijn zondags-
taak met de mis van negen uur. Mag
het alstublieft na zoveel jaren?
Geloof
Vindt hij de figuur
tijd?
niet uit de
„Waarom? Er zijn veel sroert.e
dingen in de vernieuwing, ok ben aaar
niet tegen, maar aan bepaalde traditie*
moet de Kerk toch vasthouden. Als u
me viaagt: loopt het terug in de Kerk?
dat i
n*
mensen hebben het tegenwoordig allee»
allemaal te goed. alles gaat te gemak
kelijk, ze voelen niet meer zo de w
hoefte om vaak een beroep op God t»
De pastoor: „Niets kan bestaan als er
niet, in geloofd wordt-"
Sassen: „Meneer pastoor houdt iets aao
het oude vast. Hij vernieuwt ook, maar
geleidelijk zodat het niet zo opvalt. Dat
is het fijnste, dan kan iedereen het bu-
houden. Weet u waar ik nou maai- steed*
niet aan kan wennen? Aan de hostie od
de hand. Gek is dat toch. hé?".
Wat vindt Jeng Sassen de plezierigste
kant van zijn kerkelijke taak?
„Als de kerk erg leeg is. is 'niks leuk. Hoe
voller, hoe plezieriger. Ik verheug bik
daarom altijd op de nachtmissen, dan
ben ik een tevreden mens."
Heeft hij er in al die jaren nooit genoég
van gehad?
„Toen ik in Limine] wegging, ben ik een
maand buiten funotie gebleven, aIvoren*
naar de St.-Martinusparoohie te komen.
In die maand Jiep ik met mijn ziel onder
m'n arm. echt waar. Ik was blij dat ik
weer als suisse kon beginnen. Ik doe
het graag en dat komt ook omdat de
verstandhouding met de priesters zo
buitengewoon is."
Biechtstoel
Jeng Sassen, de begrafenisondernemer
die ook zijn overige tijd ten dienste van
alle zielen stelt, speldt voor de foto de
kerkelijke onderscheiding „Pro Ecclesia"
op. in 1963 ontvangen wegens bijzondere
verdiensten. Meestal bewaart hij hem in
een doosje, met dezelfde zorgvuldikhela
waarmee hij zijn uniform steeds weer
om een kleerhanger drapeert en naast
de kazuifels in de sacristiekast hangt, de
steek in een doos opbergt, de etruis-
vogelveren in een koker schuift.
Heeft hij geen grappige zaken meege
maakt in deze geheiligde omgeving?
...Jawel hoor. we hebben mooie dingen
meegemaakt." Vertel 'ns. „We zaten
weer eens op de loer. Een offerbloklich-
ter was weer aan het werk. Een politie
agent in de ene biechtstoel, ik in de
andere. Tja, waar moet je je ander*
verbergen in een kerk. (nietwaar? En ja
JENG SASSEN
AL 34 JAAR IN
DIENST
VAN DE KERK
hoor, na een tijdje horen we iemand
binnen schuiven. Een oud vrouwtje. Ze
komt vlak bij mijn biechtstoel staan. En
wat gebeurt? Ach, het kan iedereen
overkomen. Kennelijk was er buiten een
of ander elastiekje gesprongen. En waar
kun je zoiets beter repareren dan in een
stille kerk? We konden nauwelijks ons
lachen inhouden."
God ziet alles. De suisse bijna alles.
Logisch, dat ze zo zeldzaam worden.
coumans Jeng Sassen in vol ornaat mèt de pauselijke oiiderscheidin;
t m'n stukje kaas! Het had heel
■er deze folo was gemaald- Maar
i pracht van een kerstpuzzel in.
t één geheel beslaat, dus slechts
U bent hier bij de familie Warboom, die op een
nogal vreemde manier de gebruikelijke kerstboom
te lijf gaat! Ordelijk gaat het niet. Er zitten niet
minder dan acht personen zelfs IN de boom.
„Het is niet allemaal familie", zegl de heer des huizes
(met bril en s1 reepjesdas), „er zijn ook buren bij Die
meneer rechts boven mijn hoofd is geen abnormaal
Iemand. Hij drokt zich nu eenmaal graag beeldend uit.
zoals ik zelf ook doe mi
wat voeten in de aarde
er zit voor de lezers ee
vooral die slinger, die u
begin en einde heeft!"
We vroegen wat die mensen allemaal doen. We begrepen-
eruit, dat iedere figuur één fragment van de slinger
vasthoudt. Het begin is bij het jongetje links onder. De
slinger vermeldt: Alleen 1 en elf (Dit is ZIJN stukje,
want waar de slinger doorgaat met Wetenschappen. Is
van het meisje met de ruil en jurk). Nu zegt het jongetje
„De rest gaat door", waarmee hij bedoelt dat u alles
„door"-streept, behalve dan de eerste en de elfde letter-
Dat blijken de letters A en L te zijn en vormen dus het
eerste woord van de oplossing: AL.
Dan gaan we „wetenschappen" bekijken. „De dame
draagt een japon mei ruiten", zegt de heer des huizes
weer, „zij bedoelt dat u alleen die letters neemt, die óók
tei een ruit staan. Er zijn méér dames met een dergelijke
aanwijzing op hun kleding'" Ah juist, meneer. We
komen dus op WENSEN (zes deeltjes van de slinger
hebben de ruitvorm!). Dan segment nummer drie, vanaf
de knaap die de slinger zo eng vasthoudt tot aan het
meisje met bordje. Ook hier wijst de tekst vanzelf uit,
welke (twee) letters u behouden moet.
„Ja maar(de heer des huizes weer), niet alle stukken
van de slinger vermelden duidelijk welke letters u nemen
moet- Bij sommige is het een opmerking van degene
die het vasthoudt, dan weer ls het een woordspeling.
Maar dat is nu juist het leuke bij dit puzzelen: wat
bedoelen ze ermee?
Soms wordt er niet eens gesproken, maar staat er iets op
een bordje Ook een rebus is erbij en een cadeau met
opschrift. Let u echter wel goed op wóér de stukjes
beginnen en eindigen- Het vasthouden dooi- een hand is
duidelijk, maar soms wordt een hark gehanteerd of een
lange stok! Kijk dan goed waar die vandaan komt. Vanaf
zo'n punt (hand, hark, bord, enz.) geldt de toespeling
of opmerking vain de betreffende persoon dus steeds op
het slingerdeel dat vérderop gaat, van hem af dus.
Loopt zo'n deel toevallig van rechts naar links, dan zit
toch in de normale leesriohting het woord erin- Bij één
stok (die de slinger- steunt) en ergens anders (dlinger over
tak) geldt die afbreking niet. U ziet het wel! Soms is ook
een opmerking van heel iemand anders al genoeg om u
op weg te helpen".
We vroegen nog uit hoeveel woorden de oplossing
bestaat. Drieënitwinbig! Maar dit belet u vast niet om van
voor tot achter de oplossing te vinden-
„Zegt u er wel bij dat er een mood gedicht uit komt, een
soort Wijs Woord, door onze familie zelf bedacht!"
Dat doen we. Kunt u de oplossing vinden? Vee1! succes!
Wilt u een gooi doen naar de kerstprijzen van 50,-,
25,-, tweemaal 10,- en 5,-, dan dient uw oplossing
onder vermelding „KERSTPUZZEL" uiterlijk maandag
5 januari te zijn ingezonden aan het bureau van ons blad.
