Leidse Courant | 1969 | 15 november 1969 | pagina 5

VICON BOUWT AAN INDIA

VISSERS ZIET
WAT IN INDIA

PAUL DEK KNAPT NA DERTIG
UUR BRIDGEN VOLLEDIG AP

CIJFERTIPS

„Als een lijk zat-ie er bij"

Zesduizend
snoekbaarzen
uitgezet

SATERDAG 15 NOVEMBER 1969

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 5

LEIDEN „Als een lijk zat-ie er bij.zijn." Oververmoeidheid heeft een van tijd nodig had om de slaap te vatten.
Hij kon zich nauwelijks meer bewegen.", de spelers overvallen Daarna viel hij in een 13 uur durende

Zo luidde het relaas van controleur T. Zelfs in die mate dat Paul, die onder-slaap weg. „Voor mij hoeft het niet
nsma over de trieste afloop, die Paul steund moest worden door zijn team-meer. Mij krijgen ze er niet meer voor.
na dertig uur bridgen maakte. Hij genoten, die nog enkele uren aan de Ik zal wel deelnemen aan een wedstrijd-
niet meer. Geestelijk ging het nog verkorte marathon koppelden, enige marathon, maar die duurt maar 18 uur."

maar lichamelijkTot twee uur

donderdagmiddag moesten er nog twee
spelletjes worden gespeeld. Dan kwam

'eer een uur vol. Paul had de kaar
opeens neergekwakt. Wij dachten,
laat hein maar even zitten. Ik zei nog,
geef mij die kaarten nou maar, dan moet
ij maar aanwijzen welke kaart je wil
pelen, dan zal ik wel opgooien. Eventjes

fing dat, maar toen reageerde hij

hebben er een dokter j
bijgehaald, die zei dat hjj meteen naar
ied moest."

Het werelduurrecord van vier journa
listen uit Manchester, dat ernstig be
dreigd leek te gaan worden, was daar
door veilig. 87 Uur was het voornemen
Leidse studenten. Het keerpunt
ag echter al te ver verwijderd. En dat
erwijl de nacht zo voortreffelijk was
doorgeworsteld. De donkere uren die de
woensdag en de donderdag in elkaar
doen overlopen verliepen snel. „Ik voelde
morgens kiplekker. We hadden
steeds gevoetbald. Echt eventjes om te
Hitspannen. We zaten niet alleen. De
i, die normaal doorzakken op de
>ociëteit waren nu bij ons. Dat scheelt
illemaal. Wel kreeg ik een paar steken
mijn hoofd toen ik 's morgens naar
luiten liep. Het daglicht deed pijn op
jiirjn ogen. Ik was bang voor migraine
heb toen een pilletje genomen. „Daar-
heb ik niets meer gevoeld. De hoofd
pijn verdween en ik voelde me weer
het eten 's middags ver
dween langzaam al mijn energie. Mijn
bewegingen heb ik toen zoveel mogelijk
oeperkt.

Op een gegeven moment kon Ik de kaar
ten echter amper meer in mijn handen
houden. Ik gooide ze op de tafel neer.

daarvoor heb ik redelijk
gekaart. Ik heb vrjj veel routine en als
k Iets automatisch doe aat et toch
niet bedonderd. Ja, er werd goed ge
bridged. Ik heb tot één uur nog geeon-
•ntreerd zitten nadenken, al verliep
het denkproces misschien wat langza-

dan normaal."

Vele uren nadat Paul Dek, zoals hij zelf
regt „zijn handen niet eens meer kon
optillen" keek hij ons ln zijn kamer In
de flat aan de Rijn- en Schiekade, waar
lege flessen drank op de vensterbanken
bloempotten vervangen en waar im
posante sportaffiches het behang vor
men, met een blos op de wangen bij
zonder monter aan. Hij lag nog altijd
met zijn pyama onder wol. Zijn mental-
oach, Eric de Roo zag het met een
ipoortje van teleurstelling in de ogen
Met een „het is beter dat
iet nu gebeurd is dan bijvoorbeeld na
probeerde hij lakoniek zijn
«temming te verbergen. Voorlopig
tiet hy niets meer in een reporjlpogins-
Oe overigen willen wel, maar dat zou
'eer op een mislukking uitdraaien. Nee,
e zullen ons heeL wat beter moeteü
voorbereiden. We hebben nu wel gezien
dat de wedstrijduurtjes op dinsdag
avond btj De Sleutels niet goed geweest

Doeshaven blijft
plannen maken

-EIDERDORP Voor de gisteravond
In het Dorpshuis gehouden ledenverga-
lering van de watersportvereniging De
Does bestond veel belangstelling. Voor-
itter J. Nievaart deelde mee, dat het
laggerwerk nu klaar is; ook zijn de toi-
etten en de looppaden van de plas naar
Se Does voltooid. In het voorjaar wordt
Se ingang van de haven zestig meter
rerplaatsL In het voorjaar wordt ook
Se parkeegelegenheid uitgebreid.
Iet bestuur kreeg machtiging bij de ge
meente een krediet aan te vragen voor
Se bouw van de laatste twee steigers,
let entreegeld wordt per 1 januari ver-
oogd van 20,- tot 40,-. In principe
werd besloten aan de bevrijdingsfeesten
n mei deel tie nemen met een gondel-
•aart.

LEIDEN Rond een uur gistermiddag
zijn in de Zyl nabij de Driegatenbrug
zesduizend snoekbaarzen uitgezet. De
voorzitter van de Leidse Hengelaars
Bond. de heer J. G. Wassink, vertelde ons
dat deze aktie in samenwerking is on
dernomen met de Organisatie voor Ver
betering Binnenviisserij uit Utrecht. Op
de foto laten de heren Mark en v. d.
Pompe de snoekbaarzen die het konmen-
de anderhalf jaar niet „uit het water"
mogen worden gehaald, het water in
glijden. Van de zesduizend snoekbaar
zen zal waarschijnlijk 20 percent in leven
blijven.

Jongen gewond door
plotseling oversteken

VOORHOUT Omstreeks half drie gis-
termiddag vond op de Herenstraat een
ongeval plaats, waarbij de 9-jarige Rob
S., uit Voorhout, per fiets zonder enige
aanwijziging en niet lettend op het ach
teropkomende verkeer, links af de Bea-
trixstraat insloeg. Hij werd aangereden
door een achteropkomende volkswagen
bestuurd door de Voorhouter A. T. H.
Met een linkerbeenfraktuur moest de
jongen naar het ziekenhuis in Leiden
vervoerd worden.

2A: Lugdunum-DHC
Blauw Zwart-Alphen
HBS-LFC

3A: Van Nispen-Stolwijk
ONA-Spcl. Lisse
Teylingen-GSV
SJC-HW

3B: RKAVV-Lenig i

Snel

4A: DOSR-DOCOS
Concordia-VTL
Warmunda-Floreant
Quick Steps-Foreholte
De Ooievaars-Rijpwetering
4B: WP-WSB
De Postduiven-Wassenaar
4C: Alphia-cShoonhoven
Waddi nxveen-Bodegraven

Leidse Voetbal Bond:

1: Randstad Sport-St. Bern.
Altior-Stompw. Boys
UDO-LDWS
Leidse Boys-SVLV
ZLC-Alph. Boys

2: KRV-MMO
Meerburg-VN A
Unittas-Wet- Boys
WOA-Oranje Groen

NIEUW-VENNEP De inmiddels al
lang overleden heer Vissers zal wel
hebben kunnen bevroeden dat
i-smederijtje, waarmee hij
destyds begon, nog eens zou uitgroeien
pen wereldomvattende industrie,
bedrijf niet ruim duizend werk-
rs, een gigantisch fabriekscom-
in Nieuw-Vennep, een bedrjjf in
Goes en een fabriek in India. Een fa
briek in Spanje moet er nog komen,
laar binnen korte tijd zal de eerste
leen er worden gelegd.

>e Vicon landbouwmachinefabriek
•ordt nu gerund door drie zonen. Wij
spraken met één van hen, president-
dirketeur H. E. Vissers, een rasechte
Nieuw-Venneper. Een man overigens,
die het niet eens zo erg leuk vindt in
de publiciteit te komen.

Waarom ik?", vraagt de heer Vissers,
,het is immers het werk van zovelen.
Iedereen die hier werkt is een specia
list op zijn gebied. Of het nu op kan
toor is of in de fabriek."

Heel a nders

Als wij in de zeer riante woning, ver
scholen achter een hoog geboomte en
slechts bereikaar via een lange oprij
laan, even op de heer Vissers moeten
wachten in een zeer ruime en tevens
smaakvol ingerichte werkkamer, vra
gen wij ons af en daar mogen wij
dan toch wel eerlijk voor uit komen
hoe het zal zijn door een direkteur van
een duizend werknemers tellend bedrijf
te worden ontvangen. Het is héél an
ders dan wij hadden verwacht.

De heer Vissers, in shirt met de bo
venste knoop los, blijkt een man te
zijn die niets van al dat „officiële"
moet hebben. Hij is gewóón zoals hij is.
Even tevoren heeft zijn echtgenote ons
ven hartelijk haar verontschuldi
ging aangeboden, dat wij niet in de
salon (met open haardvuur) konden
wachten, omdat de dochter des huizes
pianoles had. De heer Vissers is een
gezellig causseur, die op vragen niet
direkt antwoord geeft, maar eerst goed
wikt en weegt wat te zullen zeggen.

Min isterieel gesprek

„Het is eigenlijk begonnen in 1960
tijdens een gesprek met Biesheuvel,
die toen nog geen minister van land
bouw was. De industrie in India moest
op gang worden geholpen. Beschouw
het als een soort ontwikkelingshulp,
hoewel ik aan dat woord een grote
hekel heb. Er is daar teveel werk in
de landbouw. De mensen moeten wor
den opgevangen. Dus industrialisatie,
want anders zou er werkloosheid op
treden. Alles gebeurt daar nog primi
tief. Daarom duurt het oogsten te
lang. Als er is geoogst, is het te laat
om weer te zaaien. Met machines gaat
het allemaal vlugge): en kan er een
tweede oogst zijn. Toen wij dan ook
in kontakt kwamen met iemand uit
India en er over spraken was men
enthousiast. De Vicon is een ambach
telijk bedrijf. Ondanks de mechanisatie
hebben wij nog ambachtelijke kennis.
Daarom zijn wij er bij uitstek voor ge
schikt om te trachten in India een
industrie op de been te helpen. In
dustrie is er nodig en landbouwme
chanisatie is er nodig. Daarmee help
je de arme landbouwers er bovenop.
Dan ontwikkelt een volk zich en voelt
zich meer onafhankelijk."

Primitieve basis

De heer Vissers praat vol enthousias
me over India. Zelf is hij er nu ver
scheidene keren geweest om de zaak
in ogenschouw te nemen. „Je leert
daar op primitieve basis te werken.
Je doet er veel kennis op hoe een in
dustrie te starten en tot leven te bren
gen. Zoals mijn vader vroeger begon
in Nieuw-Vennep, zo zijn wij nu in
India begonnen. Ik verwacht echter
dat de ontwikkeling daar vlugger zal
gaan. Wij bestaan van de westerse

wereld en stoppen een stukje van de
opgedane kennis Is de oosterse wereld.
Er is eigenlijk sprake van een soort
wisselwerking, want de kennis die wij
nu in India opdoen, kunnen wij mis
schien weer gebruiken voor andere
landen. Die ervaring die wij daar heb
ben opgedaan en ongetwijfeld nog zul
len opdoen is geweldig. Een mens
moet in- en uitademen. In de westerse
wereld ademen wij alleen in. MisschieD
beleef ik dat niet meer, maar ik ge
loof dat dat het is. Wij, in het westen,
moeten ook meer uitademen."

Hieruit spreekt een geweldige levens
filosofie en het feit dat het bedrijf in
India er niet in de eerste plaats is uit
zakelijke overwegingen, zet daar nog
eens een dikke streep onder. Tot nu
toe heeft het alleen maar geld gekost
en de verwachting luidt dat het nog

wel mee. De koeten daar sjjn laag.
Hoe het zal gaan in de toekomst, weet
ik echt niet. Voorlopig brengt 't niets
andera op dan kennis, 't Ia een nuttige
ervaring."

De Vicon begon enkele jaren geleden
met een proef boerderij. „In 't begin
viel het niet mee, want de boeren daar,
moeten eerst resultaten zien, voor zij
geholpen willen worden. Het lukte na
die eerste oogst best. Er kon voor de
tweede maal gezaaid worden. Wij gin
gen ze helpen met de machines en zo
kregen wij daar een loonbedrijf. De
boeren moesten er wel voor betalen.
Als je het voor niets doet. krijg je een
ongezonde toestand." Van het ambach
telijke naar de industrie. Zoals het in
Nieuw-Vennep ging, zo zal het ook in
India gaan.

Imponerend

Over de bevolking van India makt de
heer Vissers niet uitgepraat. „De ont
vangst daar was zeer indrukwekkend.
Het is imponerend die levensvreugde

heer Vissers een paar blokken op het
open haardvuur. Een symbool voor de
ambachtsman. „Ik geloof", aldus de
heer Vissers, dat hel Indiase volk ge
voel heeft voor die dingen en een vrfl
snelle ontwikkeling zal doormaken.
Als ons bedrijf gaat lopen, dan zullen
wij al gauw naar een vakschool moeten
voor de mensen die in de fabriek te
werk worden gesteld. Ook een scholing
voor dealer zal er moeten komen. Die
mensen daar moeten geholpen wor
den."

Ontwikkelingshulp? „Dat woord wil
ik niet horen. Ik vind dat een heel
naar woord. Veel meer industrieën zou
den het moeten doen, maar dan zonder
concurrentiegedachte. ledereen kan op
zijn terrein belangrijk werk verrichten.
Allemaal een klein stukje, met uitein
delijk één en 't zelfde doel. Men is
zich dat vaak niet bewust."

Zakelijk

De heer Vissers toont zich een man
met een groot sociaal-maatschappelijk
gevoel. Intussen worden voorbereidin-

In april van dit jaar werd
de eerste hal in gebruik ge
nomen. Hier worden schudeggen
vervaardigd en vindt de licentie-
bouw van maaidorsmachines

wel eens lang kan duren voor er winst
uit komt voor de Vicon in Nieuw-
Vennep.

Indiase partner

De produkten die er worden gemaakt,
mogen niet worden uitgevoerd. Van
enige export is dus geen sprake. India
zelf is het enige afzetgebied van de
produkten die daar worden gemaakt.
Overigens is het bedrijf tot stand ge
komen met een Indiase partner, dat
was een eis van de regering van India.

van die mensen." Wat de Vicon in
India betreft, verwacht de heeer Vis
sers ondanks de moeilijkheden die er
ongetwijfeld nog wel zullen komen,
toch wel een goede toekomst in het
belang van India zelf. „Een gemis is
misschien nog een goed service-appa
raat. De opbouw hiervan ls onze groot
ste zorg. Er staan werktuigen stil,
waar iets aan mankeert en dat wordt
niet gemaakt. Het is niet zoals in ons
land, waar in elke stad of dorp wel een
dealer is die de machine repareert.'

Hoe leiden wij mensen op die dat wil-

De Vicon heeft grootse plannen voor
India. De boeren moeten leren met de
machines om te gaan, wat betekent
dat het onderwijs op landbouwgebied
zal moeten worden uitgebreid. Gedacht
wordt ook al aan een tweede fabriek
in India, in een heel ander deel.

gen getroffen voor het stichten van de
fabriek in Spanje. „Kjjk, dat ligt an
ders. Dat is zuiver uit zakelijke over
wegingen. Wij hopen binnenkort de
vergunning binnen te hebben. Daar
naast komt ook dat wjj Spaanse arbei
ders in Nieuw-Vennep in dienst heb
ben. Eigenlijk moet Je je afvragen,
waarom bljjven ze niet in hun eigen
land? Omdat daar geen werk voor
hen is. Welnu, als wij de fabriek in
Spanje hebben, kunnen weer zoveel
Spanjaarden thuis blijven om In eigen
omgeving te werken." Ook daarbjj
komt dus eigenlijk het sociaal-maat
schappelijke toch nog weer even om de
hoek kijken.

HENK KAMIES.

Overigens heeft Vicon alle medewer
king ondervonden. In de aanlooppe
riode verleent ook de Nederlandse re
gering financiële steun.

„Als het projekt slaagt moeten wij het
terugbetalen. Die aanioopperiode is ten
minste vijf jaar. Overigens valt het

Snelle ontwikkeling

Toen wij de werkkamer hadden verla
ten, om het vervolg van ons gesprek
in de salon voort te zetten, gooide de

Grote belangs
trekker. De
bestuurd door
analfabeet die
ogenblikken mei
de omgaan en i

.telling voor een
trekker wordt
Kupparaju, de
binnen enkele
de trekker leer-
,i instriikteur ls.

NIEUW-VENNEP/INDIA Geïnspi
reerd door de problemen en mogelijk
heden in India, besloot de Vicon-direk-
tie destijds tot de vestiging van een
i-produktiebedrjjf aldaar, in sa-
verking met een Indiase partner.
Dit jaar, na een jarenlange voorberei-
ring, werd begonnen met de seriefabri-
eage van schudeggen en llcentiebouw
maaidorsmachines in een fabriek
In Bangalore, 300 km ten wensten van
Madras. Ten behoeve van dit bedrijf,
ivaarvan het de bedoeling is dat t.z.t.
de volledige bezetting uit eigen Indiase
bevolking zal bestaan, ontvingen staf
leden uit India afkomstig een jaar lang

zijn wel de belangrijkste oorzaak. Met
het India-projekt begon de Vicon in
1964, toen de heer H. Vissers, na een
gesprek met de heer Biesheuvel, de
voormalige landbouwminister, een be
zoek aan India bracht. De bevolking
in India moet leren zich zelf te helpen",
aldus de heer Hylkema, als één van de
Vicon-werknemers die pionierden in
India. Eigenlijk zouden in dit verband
meer namen genoemd moeten worden,
maar dat is in feite ondoenlijk.

Dank zrj die pioniers draagt de Vicon
er nu een steentje aan toe bij, om dg
industraiisatie en vooral ook de ge
mechaniseerde landbouw in het onder-

er wordt nauwelijks gebruik gemaakt
van insecticides of onkruidverdelgers,
e) de landbouwgronden zfln versnip
perd, f) de landbouwers kunnen zich
geen machines veroorloven.

Om een bijdrage te leveren aan de
oplossing van dit probleem en gelijk
waardig beter inzicht te verwerven in
de problematiek van de landbouwme
chanisatie in het Verre Oosten, heeft
Vicon een Indiaprojekt opgezet.
„Het heeft wel even geduurd voor men
vertrouwen in ons kreeg. In het begin
dachten wij dat het helpen was in een
bodemloze put. Toen wij met die proef-
boerderij begonnen en het bewijs le-

W ACHTLIJ STEN

De fabriek in Lucknow telt momen
teel vijftig personeelsleden. Er is een
grote wachtlijst ontstaan voor de ma
chines. „Er is een aanloopserie van
vijftig machines per maand, die in pro-
duktie zijn opgenomen. Er zijn vijftig
miljoen boeren", zegt de heer Hylke
ma. Voorlopig kan de Vicon dus wel

,.Ik heb in India verbaasd gestaan over
de intelligentie van de boeren. Er was
eens een 1 andbouwdag. Die boeren
waren analfabeten en een professor
hield een inleiding. Na afloop stelden

opleiding ii» het hoofdbedrijf ln
w-Vennep. Voorafgaande aan de
stichting van het bedrijf, werd in de
omgeving van Lucknow (600 km ten
ut New Delhi) de proble-
ek van de landbouwmechanisatie
ndia bestudeerd en aan de hand
verkregen inzichten een „plan de
campagne" opgesteld.

In Lucknow beschikt N.V. Vicon Land
bouwmachines- en apparatenfabriek,
loonbedrijf waar ook werk
tuigen in de praktijk worden beproefd
en nieuwe medewerkers worden opge
leid.

WAAROM HONGERSNOOD

Stafleden van Vicon uit Nieuw-Vennep.
hebben de laatste jaren in India door
gebracht. Met één van hen, de heer
G. Hylkema, technisch adviseur, die in
juni van dit jaar na drie jaren in India
te hebben doorgebracht, in Nieuw-Ven
nep terugkeerde, hadden wij hierover
een gesprek.

„India heeft 500 miljoen inwoners, welk
aantal iedere dag met 25.000 toeneemt.
Er is voldoende bouwland, er zijn mil
joenen boeren en toch is er ieder jaar
opnieuw een enorme hongersnood. De
onderontwikkelde landbouwmethodes

ontwikkelde gebied op poten te helpen.
Twee jaar geleden was er nog een
plan er maar mee te stoppen, vanwege
de moeilijkheden. Maar wij hebben toch
doorgezet. Nu is er een Viconfabriek.
die alhoewel al in bedrijf, misschien
begin volgend jaar officieel geopend
zal worden."

Dat in India grote belangstelling is
voor de Vicon-fabriek bewijst wel het
feit dat in mei 1968 een advertentie
werd geplaatst, in kranten in India,
waarin personeel werd gevraagd voor
de te stichten fabriek.

„Het ging om stafleden, technici enz.
Er kwamen 250 sollicitanten binnen.
Zes hiervan werden er uit geselecteerd
en kwamen naar Nieuw-Vennep om te
worden opgeleid. Zij zijn nu in de fa
briek in India", aldus de heer Hylkema.

WAT ZIJN DE OORZAKEN?

Wat is er de oorzaak van dat 1 ha
cultuurgrond in India slechts 800 kg
tarwe en 700 kg kort stro opbrengt
De belangrijkste oorzaken zijn: a) de
grond wordt te ondiep bewerkt, b)
chemische of organische bemesting
wordt nauwelijks toegepast, cl er is
niet voldoende water beschikbaar, d)

verden dat er veel meer valt te oogsten
en dat er tweemaal per jaar een oogst
kan worden gedaan, werd de bevolking
enthousiaster. De kleine boeren wilden
toen ook onze machines gaan gebrui
ken. Omdat zij er zelf niet mee kon
den omgaan, deden wij het voor ze.
Daaruit is dan ook ons loonbedrijf ont-

Het bleek een goede vondst te zjjn.
want snidsdien geniet de Vicon het
volste vertrouwen van de bevolking.
Niet alleen werd het land voor de boe
ren bewerkt, maar ook werd geadvi
seerd op velerlei gebied, zoals de on-
kruidbestrijding. bemesting en noem
maar op.

Het succes van dit loonbedrijf is er de
oorzaak van geweest dat de Vicon
heeft doorgezet. Hieruit bleek welk een
behoefte de bevolking van India heeft
aan goede voorlichting en goede ma
chines.

„Het is moeilijk er ais bedrijf ln te
komen. De Vicon is één van de wei
nigen die het gelukt is", zo zegt de
heer Hylkema. die in India inmiddels
is opgevolgd door de heer B. v. Gent,
die technisch direkteur is. Ook de heer
J. C. Kroon is één van de Vicon-plo-

die boeren bijzonder interessante vra
gen. Ik heb veel respekt gekregen voor
die gewone boeren in India."

Zoals reeds gezegd heeft de Vicon het
in 't begin moeilijk gehad.

Evenals de direkteur H. E. Vissers,
die samen met financieel direkteur S.
Pieper en president-commissaris J. C.
van Andel, voor het eerst een kijkje in
India ging nemen om te zien of er iets
zou kunnen worden ondernomen, zegt
de heer Hylkema dat de bevolking van
India de eerste tijd de kat uit de boom
keek. „Toen men zag dat wij betere
gewassen en grotere opbrengsten had
den. volgden zij ons. Wij verkochten
machines aan de rjjke boeren, die aan
het loonwerken gingen bij de kleinere
boeren. Zo werd dus die laatste cate
gorie geholpen, wat onze bedoeling

Ook de sociale kant werd aangepakt.
Medicijnen werden verstrekt enz. Het
gevolg was dat een soort fonds werd
gesticht. De Vicon-mensen stortten
daar een bedrag in. Het geld wordt
voor het meer sociale doel aangewend.
Het zijn terugkerende tot de fabriek
pientere jongens déór ln India.
De heer Hylkema geeft een voorbeeld:
„Eén van de boeren, een analfabeet.

De fabriek-diullHi van de
Vicon uit Nieuw-Vennep in
Bangalore, pe eerste drie hallen
hehhen een oppervlakte van
1800 m2 op een terrein van 35 ha.

mocht bij ons op een trekker zitten.
Hij wist er helemaal niets van.
Wij legden het hem uit en binnen een
ogenblik was hij volledig op de hoogte.
Zo zelfs dat wij hem aanstelden om
les te geven aan anderen."

PIONIEREN

De Vicon pioniert in India. Men weet
zich thans gesteund door een enthou
siaste bevolking, die ook graag vooruit
wil. Een bevolking die zelfstandig wil
kunnen leven en niet afhankelijk wenst
te zijn van giften en gaven.

De Vicon, geboren uit een ambachtelijk
bedryf, helpt. Zo wordt de Industriali
satie gediend en zo wordt de landbouw
in India bevorderd.

In de omgeving van Lucknow is een
instituut in oprichting waar technische
medewerkers zullen worden opgeleid.
Hoewel de top in het Indiase bedrijf

thans nog wordt bezet door de heren
B. van Gent (technisch direkteur) en
P. v. d. Deen (landbouwdeskundige),
ligt het in de bedoeling dat mettertijd
het gehele bedrijf wordt gerund door
de eigen Indiase bevolking. Een pienter
volkje dat het best zal klaren, mits zij
de juiste begeleiding krijgt. En dat is
in het Vicon-geval één ding wat zeker
is.

Men toont zich nog aan de voorzich
tige kant bjj de Vicon. De heer Hylke
ma: „Volgend jaar, 1970, dat zal een
belangrjjk jaar worden voor Vicon.
Dan zal blijken of het lukt of niet.
Ik ben echter wel optimistisch."