„ABBEY ROAD": LOVIN' SPOONFUL BEE GEES voortreffelijk „gouwe ouwen" Edison voor Feliciano! Jean-Christian Michel met „goddelijke" elpee af scheids - l.p. op ©en kerkhor aldaar begraven ligt. Maar nu terug naar de schijf, die be gint met een typische Beatle-kraker: „Oome together". Een aardig ding, maar nog niets vergeleken bij de vol gende: „Something", gezongen door George. Uiterst muzikaal van opzet Is het, en fijn gezongen en gespeeld. De Beatles op de romantische toer is het l.p.-tune uit de twintiger jaren; de tekst is het beluisteren waard, erg koddig. „Oh! Darling" is een voortref felijke muzikale parodie op The Plat- ZATERDAG 25 OKTOBER ,,OctopU8' besluite: de Beat gehalte. De b-kant is nog beter. „Here comes the sun" (weer van George) is een puik nummer, voorzien van een voortreffelijk subtiele gitaar begeleiding. In „Because" tonen de grootmeesters, dat ze nog steeds „close- harmony" kunnen zingen. En hoe! Puntgaaf en glaszuiver. De rest van de plaat is in feite een bijna twintig minuten durende medley, een aaneen schakeling van kostelijke Beatle-inval- len, afgewisseld door knap uitgedachte overgangen, zowel in ritme als in toon aarden. Het begin is „You never give het Fleetwood Mac-achtige „Sun King". Een paar keurige drum-tikjes van rin- go vormen de inleiding van het pikante „Mean Mr. Mustard" en „Polythene Pam". En danals een steen "in een doodstille vijver,She came in through the bathroom window!" Het is om je dood te schrikken. Let vooral eens op het koortje. „Golden Slumbers" behoeft geen betoog meer, het is im mer? alweer gecoverd en haastig op weg naar de hitladders. Kun je nagaan 'an de Beatles klinkt! De i morden herhaaldelijk afgew de meezinger „Carry tli weight" om dan uiteindelijk te vt aarna Paul nog één keer terugkomt n te zeggen dat „hare majesteit een irdig meisje" is. In Engeland kan dat een voortreffelijke elpee, ■vloedig te bespeuren valt, rul George en Ringo wéér The Lovin Spoonful is een van die weinige groepen, waarvan je kunt zeggen, dat ze tussen al het beatge- woel van enkele jaren geleden met een ïkt eigen stijl op de markt ver in. Dat hout uiteraard niet in, it daarom allemaal maar goed ioas bij de Lovin Spoonful ze- et altijd liet geval. Toch zijn eri uitschieters geweest. Die uit- rrs, twaalf in getalheeft Polyr rzameld en op een elpee samen gebracht: „The Best of The Lovin Spoonful" (Polydor 236-723). Een goede zet, vinden wij, want de schijf bruisende „Do you believe in magic", gevolgd door het bekende Did you ever have to make up your mind". Daarna volgt Butcliie op de gevoelige golf met „Butchie's tune". Verrassend is ook John Sebastians virtuoze mond harmonica-solo in „Night owl blues". „Blues in the bottleen „Wild about rgt. De „You didn „Daydrt „Young, Didn't icant tc do it" en het relaxendt girl". Allemaal fijne die op ellc gewenst tijdstip doet. De plaat kon op geen vaardige] wijze besloten worden dan met hui grootste hit „Summer in the city". Idig Dit gebeurde in het Café Royal te Lon den waai- RCA Great Britain een „Fish and Chips" souper verzorgde. onderscheiding en beloofde de tweede Edison zelf in ontvangst te komen nemen op het Grand Gala 1970. Hij is de eerste artiest die twee Edi tions in twee jaar in ontvangst mocht nemen en wel voor de LP's „Felici ano" en „Feliciano 10 tot 23" (vorige keer uitvoerig in deze rubriek bespro ken). jongerenrubriekf Dat zou je tien afvragen. Wel, laten u voorop stellen dat Aranjue :n alle singletjes van de (inmid dels gescheiden) heren kocht, bracht Polydor onlangs een verzamel-l.p. uti, waarop verreweg de belangrijkste werken van het Bee Gee-oeuvre zijn samengebracht. Titel: „The best of The Bee Gees" (Polydor 184297). „To love somebody"; „Every Chris i hele ruk. Het jongeren bedoeld '.eitje en 1 van de toen lrij in de Mo.se op het Amsterdams speelde. Op zijn klari tenvanger van Ilameln talloze ontrouwe gelovi, de. kerk lokkend. Het zi dokter die avond niet loof op de massa weet over te bren gen. al is dat bij het titelnummer „Aranjuez" nog niet het geval. Dat is alleen maar een knettergoede me lodie. Maar Michel componeert ook zelf. Zo vinden we op de plaat o.m. de „Fugue en sol mineur", de „Misse sine nomine", het „Oratorio de Noël". de prelude Anna" en het Miserere van zijn hand. Stuk voor stuk aanra- dertjes, niet te moeilijk, bijna gemak kelijk in het gehoor liggend en zeker niet pretentieloos. Het klapstuk van de plaat is echter zijn vertolking van HET TURFSCHIP VAN BREDA weer herbouwd in de le helft van de 16e eeuw. Willem van Oranje erfde brf kasteel. H woonde er na zijn huwelijk De glorierijke lijd voor 't kasteel is gauw voorbij. Philips II stuurt tijdens de Spaanse overheersing de strenge Alva naar ons land. En na een felle strijd valt 't kasteel in handen van de Spanjaarden. De aanvoerder van de Spaanse troe- rijden Heer Rodrigo en zijn kamerdie naar Olaf naar 't kasteel. Ze willen kijken of 't mogelijk is om daar te wonen. Er is niemand te zien; alles ligt verlaten. De bewoners van 't kas teel zijn gevlucht en ondergedoken. De ophaalbrug is neergelaten. Rustig stap pen de paarden de binnenplaats op. Olaf is nieuwsgierig en springt van z'n paard. „Heer", zegt hij, „ik zal eerst 'ns door de ramen kyken." Olaf loopt naar één van de grote, langwer pige ramen. Hij gaat op z'n tenen staan en kijkt naar binnen. Ziet hij wel goed! Hjj wrijft 'ns door z'n ogen. Ja, hij ziet goed. „Heer Rodrigo", roept hij opge wonden, „er staan gouden borden en gouden beker op de tafei. Daar moe lopen naar de zware eikenhouten hoofd deur. Ze duwen hard tegen de deur. Olaf zet zelfs z'n schouder er tegen m. Heel langzaam gaat de deur open, juist genoeg om kandelaars met hier en daar nog 'n kaars erin liggen op de grond. In 'n hoek staat schuin tegen de m»"- een harp. Verschillende snaren zijn ge- ngen. i alles zien, ïds zes jaar oud en hebben nog en druppeltje water uit de lucht Zij aar erg vroeg opstaan, want hun school begint om kwart voor zeven, 's Middags om twaalf uur mo gen de kinderen niet op straat zijn, want dan is het veel te heet. Ze zou den hun voeten aan het warme zand maal niet zo als een vis. Het kan o.a. niet zwemmen. Het heeft geen schub ben en ook geen graat en het ademt door een lw/astachtig orgaan, inplaats van kieuwen. Deze bijzondere vis leeft in de Indische Oceaan en in de Middel landse Zee, waarbij zijn staart om een plant of iets dergelijks slaat en zich zo loodrecht in het water laat drijven om kleine krabbetjes en andere lekker nijen op te sporen. Als het zeepaardje nieuwe voedselplaatsen zoekt, laat hij zich gewoon met de stroom meedrijven. Om het evenwicht te bewaren laat hij !z(jn rug-vin trillen. als hij op febru 5. een handschoen. Goede oplossingen kwamen in van: Pursy Klavert, Helmut Breedeveld, Ru- die de Heiden, Mariene Overboek, Mar tin Roelandse, Rieo Jong Atai, Johnny v. Steenbergen. Ton Witkamp, Rudi sld, Bert Reiehgelt, Peter Beyersbergen, Taco Beyersbergen, Wal ter Flevig, Benny Kathe v. Steen bergen, Mielièle de Voort, Wilma Wit- teman, Jeroen Kaldenhoven, Karin Mo- lenvelt, Bemadette v. Krimpen, Mo nique Mathot, Marja Korvershoek, Ni- WAT LIGT ER OP DE BODEM VAN DE ZEE? Waarvan rijzen Hans zijn haren ten berge? Als je een streek trekt van 1 naar 2 naar 3 enz. tot 60, weet je heel vlug wegzwemt. len of misselijk jrden felle heel erg warm. Kleine Indische jon gens spelen tussen het suikerriet. Ze maken er fluitjes van, spannen bogen of maken pijlen. De meisjes plukken wilde en stopte haai- oren dicht. De volgende dag ging ze weer op die plaats hout zoeken en nu zag ze het arme, magei paardje op het weiland staan. Marietje ging er heen: „Kom r wij zullen wel goed die gemene een boerderij wonen. Omdat er niet veel scholen op het platteland zijn, gaan ze van maandag tot vrijdag naar een kost school en komen de weekends bij hun vader en moeder. Voor vele ouders en kinderen' is dit niet erg prettig. Deze kinderen helpen in hun vakan ties met het verzorgen van de dieren. Jongens van negen jaar mogen reeds 't kasteel toch nog vrij onverwachts is gebeurd. Heer Rodrigo wordt weer zichzelf. „Olaf", zegt hy gebiedend, „staar niet zo naar die gouden bekers en borden Schudt de turfzak daar bij de open haard leeg en doe 't goud er in. 't Is oorlogsbuit, we zullen alles meenemen." Olaf wordt dol van 't geschitter van al dat goud. Hij wil zelf zo'n bord in z'n zak steken, maar Heer Rodrigo be veelt en dan moet hij gehoorzamen. Nadat ze de andere zalen en vertrek ken van 't kasteel bekeken hebben, be sluit Heer Rodrigo er in te trekken met z'n veldheren. Alle persoonlijke bedien den en verder personeel, zoals de kok, de schoenpoetsjongen en de staljongens voor de paarden kunnen ook onderge bracht worden. De volgende dag zal de verhuizing uit 't tentenkamp naar 't kasteel plaatsvinden. KINDEREN IN ZUID-AFRIKA Zuid-Afrika is twaalf maal zo groot als Nederland, dit wil zeggen, dat je twaalf landen, die net zo groot als Nederland zijn. binnen Zuid-Af-;ka ken plaatsen. In een gedeelte van dit grote land is het heel erg warm en het re- Als je nu toch op sporenjacht bent, zou het dan niet spannend zijn van de spo ren gipsafdrukken te maken? De gips wordt met water vermengd, tot het een brei wordt. Er mogen natuurlijk geen klonten in zijn. Een beetje zout bevor dert het stijfworden. Met een klein pen seeltje maak je het spoor goed schoon en je verwijdert takjes en blaadjes. Dan leg je een vorm rondom het spoor. De vorm is een stuk stijf karton. De 2 uit einden ervan le gje over elkaar en je maakt ze met een paar paperclips vast. Dan giet je de gipsbrei in het gat en laat het ongeveer een half uur drogen. Voorzichtig pak je dan de gipsmassa eruit,, veegt,.ijem schpon en .legt hgm in een doos. -Op de i hoef man te blijven." Het paardje liep met haar „Kijk eens moeder, nu hebbi paardje", riep ze blij. Maa zei: „Dat beestje mag je zo meenemen. Als vader thuisk' hij het maar naar de boer terugbren gen." O, wat jammer was dat nou! NU NOG EVEN NAAR DE KERMIS! Petra Niesthoven 's Morgens ben ik om kwart over ze ven opgestaan, want om 8 uur was er poppenkast op het Vijfmeiplein. Dat was om half negen afgelopen ging naar huis. Toen ging ik met mijn moeder gebak halen. Ik kreeg 'n lek ker stuk gebak met een glaasje cidei en toen gingen we naar de kermis Daar was het heel erg druk. Eerst heb ik touwtje getrokken en toen in de rups. Dat was leuk. Bij een tentje kocht ik een suikerspin en toen ik die opgelikt had, ging ik met mijn moeder in de botsautootjes. Dat was erg fijn. Nu gingen we in het Doolhof, daar ben ik verdwaald, ik liep tegen een ruit aan. Ook mocht ik speertjes gooien. Nu was het tijd inhee? Uil. Ik kreeg nog een ijsje. Op de ker mis heb ik veel gewonnen, een pijpje met een ballonnetje, drie repen choco lade en een rol pepermunt. We heb ben ook nog poffertjes waren erg lekker. De hutspot thuis was ook fijn. Ik ging 's avonds om negen uur naar bed. Ik viel om van de slaap. Net kwam mijn broer thuis, die had ook veel gewonnen, een India- nenpuzzel en snoep, Nu heb. ik )ok de datum kermis ook n én. de, pipets,-waar je liet spoor ..hebt kaartje, getrok gevonden. Thuis laat je de gipsafdruk Michèle de Voi nog een dag drogen. Dan kun je hem 7 uur op want bij je verzameling voegen. huis weideland naar het andere over te bren gen. In het oostelijk deel van Zuid-Afrika, langs de Kei-rivier, wonen de bruine kinderen in ronde huizen. Deze heten Kaya's en zijn van rode klei en stenen gebouwd, met een strodak. Hun moe ders werken op de akkers met mais of tabak, terwijl de vaders in de steden geld verdienen. Kleuters worden op de rug van hun moeders gedragen en jonge meisjes leren op 5-jarige leeftijd reeds boodschappen op het hoofd te dragen. kwart over acht en duurt tot half twee. Alle kinderen dragen een school uniform. waarop ze heel trots zijn. sohoQl heeft tenminste één voetbal veld voor de jongens en wel zes net- balvelden voor de meisjes. Meestal zijn er ook. tennisbanen en een zwembad. De beste spelers van elke school wed strijden tegen elkaarom sportbekers. De kinderen, die niet van sport hou- hebben, mogen 'n tuintje op 't school- zijn ook naar het parachuutsprir gaan kiiken. Op dp kermis heb ik in de zweefmolen gezeten. Ik kreeg wat| geld en heb ook nog in andere dingen gezeten. Om half 3 zijn we naar huis gegaan. Onderweg kreeg ik nog olie bollen en een Ijsje. In de reklame- optocht zagen we boeren en boerin tjes en mooie auto's. Ik heb ook de burgemeester gezien. Later gingen we naar mijn oma, daar kregen we kauw gom. veterdrop en limonade. Op 2 oktober heb ik met de taptoe meegelopen met de gymclub Viktorie. We moesten op de Kaasmarkt verza melen. Op het einde van de taptoe werd een krans gelegd op het stand beeld van Van der Werf. Dat was een mooi gezicht. TANTE JO. hebbei rillen. De Zuidafrikaanse taal lijkt een beetje op Nederlands. Kijk maar eens: Ned.: „Mam, mag ik een boterham?" Afr.: „Mammie, kan ek 'n snijtje brood krij? Er zijn ook een heleboel leuke woor den, bijvoorbeeld: grondboontjes pinda's: vuurhoutjies lucifers. Toch zijn er ook vreemde woorden zo als:' piering schoteltje; tamaai groot, en nog veel meer. Als jullie la ter in Zuid-Afrika op vakantie gaan, zullen jullie die woorden moeten leren. Allemaal de groeten van een Zuidafri kaans vriendinnetje. Anneke (le Jong, R.A.véen, vertelt I)E ARME, MOOIE VLINDER In het bos woonden een heleboel vlin ders. Er was één hele mooie vlinder bij. Alle vlinders waren jaloers op die mooie vlinder en keken haar niet eens het bos om vlinders wiste eens dachten te vangen. De allemaal in kor bij u komen De mooie vlinder vond het goed, nu waren ze meteen goede vriendjes met haar geworden. En toen de jongen op de vlinders begon te jagen, vond hij er geen een. Wilma de Jong komt ook met een ver haaltje. Ze heeft er een mooie teke ning bij gemaakt. MARIETJE EN HET PAARD Marietje was een arm meisje. Maar Dickhoff, Brigit Omverkerk, P< Niesthoven, Jolanda Nyssen, Carolie» Braggaar, Ronald Röling, Max Wessel- Na loting heeft Helmut Breedveld het boek gewonnen. En wat voor 'n boek!! Het bekroonde kinderboek van hot jaar. Marietje aan het hout sprokkelen in het bos. Dat deed ze iedere dag, want moeder had het hout nodig voor de kachel, waar ze het eten op kookte, i, Marcel v. Eygen, Op die middag hoorde ze een man langs komen met een paard. Die man niet van het paard. Hij sloeg het Marietje

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 10