mijn volgende pakje is weer Van Doorn (KRO) boos op minister Beernink TROS-TOTO VRAAGT OM WATERDICHTE CONTROLE fascinerend recital want ie smaakt u eenmaal ndersdan ndere Vanavond op televisie Eerste prijs voor „Bommen Leuke speelmuziek Residentie-Orkest Ironische en onderhoudende werken Kritische kanttekeningen bij de opzet PAGINA 2 DE LEIDSE COURANT MAANDAG 20 OKTOBER 1969 (ADVERTENTIE) „OMROEPEN NIET LINKS NEGATIEF" HILVERSUM „Gave nonsens, waar voor iemand van de Boerenpartij zich niet zou hoeven te schamen". Zo noemt KRO-voorzitter mr. H. van Doorn de uitlatingen van minister Beernink over de omroepbestuurdcrs, die geen greep zouden hebben op de samenstellers van programma's, waardoor uitzendingen zouden ontstaan met een linksnega- tieve tendens, die het gezag geen goed in een vrij land als het onze een grote vrijheid geven, aldus de heer Wage naar. De zendgemachtigden mogen volgens de omroepwet inhoud en vorm van programma's bepalen. Als de mi nister zich daarmee zou gaan bemoei en zouden de eerste stappen worden ge zet op het pad van de censuur. Dat heeft minister Klompé nooit gedaan, zo verzekerde de heer Wagenaar. De voorlichtingschef van het ministerie van Cultuur Recreatie en Maatschap pelijk Werk, de heer A. Th. Westen dorp onthield zich in het VAR A-pro gramma van commentaar. „Ministers bespreken elkaar niet in het openbaar", antwoordde hij slechts. doen. De heer minister Beernink zijn opmerkingen waarover het Tweede-Kamerlid, drs. J. J. Voogd, inmiddels vragen aan de minister van Cultuur Recreatie en Maatschappelijk Werk heeft gesteld, moet hebben gemaakt na een slechte nachtrust. In het VARA-radioprogramma „Dit is het begin" verklaarde mr. van Doorn zaterdagmiddag nadrukkelijk zich niet te herinneren, dat minister Klompé ooit heeft geprobeerd bij de omroepbe- sturen invloed uit te oefenen teneinde links negatieve uitzendingen te voor komen, zoals minister Beernink zou hebben gesuggereerd. Dergelijke kolonelsneigingen heb ik bij minister Klompé nooit waargenomen verklaarde de heer Wagenaar. program macommissaris van de NOS. Zowel mr van Doorn als de heer Wagenaar lieten weten, dat minister Klompé zo iets zelfs niet zou willen. Als zij het zou proberen zou zij trouwens bij ons geen gehoor vinden, aldus mr v. Doorn, die duidelijk liet uitkomen dat de mi nister voor een dergelijke beïnvloe ding zelfs geen enkele basis zou vin den in de omroepwet. De heer Wagenaar ontkende, dat de omroepbestuurders hun medewerkers niet meer in de hand zouden hebben en dat zij de fijne kneepjes van het vak niet zouden kennen. „Die wil ik niet eens kennen", zei de heer Wage naar, „want kneepjes 'komt van knij pen en ik zou er nooit voor voelen om de programmamedewerkers een beet je dicht te gaan knijpen. Als je in de omroep pittige en levendige, persoon lijke programma's wilt krijgen, moet je aan de journalistieke medewerkers Ivan Davis in Neder lands "debuut van jonge pianist uit Amerika Laten we met grote vreugde vertellen over onze kennismaking met Ivan Davis, de jonge Ameri kaanse pianist, o.m. leerling van Vladimir Horowitz, die zich gister- mddag in Diligentia aan muzikaal Nederland voorstelde. Over zijn artistieke antecedenten, zéér vele en zéér goede, kunnen we rustig zwijgen, ze bevestigen slechts, wat we na enkele minuten aandaohtig luisteren met stellige zekertieid mochten consta teren: dat we hier werden geconfron teerd met een ongemeen begaafd talent. Die paar minuten betroffen overigens de Variaties op een thema van Rode (op 33) van de pianopedagoog Carl Czerny (1791-1857). Een thema, oorspron kelijk voor viool bedoeld, waarmee op de vleugel een klein half uur de wonder lijkste spelletjes worden bedreven. Tot immens plezier van Ivan Davis, die de kans zag en greep te bewijzen dat hij besdhikt over een volmaakte techniek, waarin een feilloos toucher en een steeds weer opnieuw verrassend pedaalgebruik speciaal troffen. Denk echter niet, dat het hier uitslui tend en alleen ging om de manifestatie van een waarlijk verbijsterend ambach telijk kunnenEr werd bovendien nog op spirituele wijze muziek gemaakt, echt muziek door een artiest met een heel bijzondere zin voor humor. Met vertrouwen wachtten we daarom op de prestaties, die in Schumanns Hu moreske in Bes groot (op. 20, 1839) zou den moeten volgen. Schumanns Humo reske: de allerhoogste eisen stellend aan het interpretatief vermogen van een exe cutant. Niet alleen door de lange duur van de compositie, veeleer door de aard ervan, door de geestelijke nader aange duid als een dweperij Wat aan het geheel iets heel gecompli ceerds schenkt, dat van de vertolker een sterk indringend vermogen vergt. Voldoet hij daaraan niet, dan dwaalt de luiste raar al gauw met zijn gedachten af. Ivan Davis slaagde er echter in zijn audi torium van het begin tot het einde vast te houden en te fascineren Het daarop volgende „Lesghinka" van Sergei Liapoenov (1859-1924), geïnspi reerd op oude Russische volksmuziek men dacht bij wijlen aan muziek van Mili Balakirev namen we toen maar op de koop toe: het schonk de mogelijk heid uit te rusten en ons mentaal voor te bereiden op wat ons na de pauze zou worden gepresenteerd: vier Sonates van Domenico Scarlatti, gevolgd door „Les Funérailles" en de „Rhapsodie Espag- nole" van Ferenc Liszt. Scarlatti, gespeeld met het uiterste raffinement en toch niet artificieel: steeds levendig en levenwekkend: Liszt tot ons komend met een indrukwekkende grandeur. Waarlijk: Ivan Davis schonk een piano recital van een klasse, die men zelden of nooit meemaakt. Op 24 november maakt hij met het Amsterdams Philhar- moniseh Orkest in het Concertgebouw eijn orkestdebuut in Nederland. BR. Doorn meent, dat nink verbijsterend. Hij is voorts v ning dat tegenwoordigte veel wordt ge- dat tegenwoordig te veel wordt ge vraagd naar ingrijpen van de overheid in de cultuur. Als voorbeelden noem de hij het rumoer rondom het boeken bal, Phil Bloom, de opera Reconstruc tie en de kunst van 't Reve. „Ik vind het eenvoudig om door de grond te gaan van schaamte, alsof er in de wereld niets belangrijker is", oordeelde de heer Voogd. „Ik verwacht van minis ter Klompé. dat zij duidelijk zal ver klaren het niet eens te zijn met minis ter Beernink". 't Initiatief om tussen Joege-Slavlsche en Nederlandse t.v. een spel en een re gisseur uit te wisselen leverde ons gis teravond een opmerkelijke opvoering op van „De Mist" van Danilo Kiss, ge regisseerd door Slavoljub Stefanovic Ravasi. Het was een hedendaags spel (in tegenstelling tot de Nederlandse tegenprestatie Heijermans De Meid geregisseerd door Gerard Rekers). Even tussendoor: waarom eigenlijk Heijermans als tegenprestatie? De Meid zal het ongetwijfeld goed doen. maar om de stand (op de top) van het moderne Nederlandse t.v.-spel aan te tonen had men er beter aan ge daan een of twee korte spelen van Otto Dijk uit te brengen. Over De mist zijn we overigens wel te spreken. Een typisch Slavisch stuk; als bij bijvoorbeeld Tsjechov, gebeurt er in feite eigenlijk niets. Maar in de dialoog wordt een sfeer gescha pen waarin je een wereld hoort bewe gen. Kernthema was dat wij onze her innering altijd mooier, edeler willen zien als dan ze in werkelijkheid geweest is en dat we niet aanvaarden als 'n an der het mooie van die herinnering ver- Die onbestemde, misterige. stemming NOS: 18.50 uur: Fabeltjeskrant 19.00 uur: Journaal NCRV: 19.07 uur: Scheepsjongens var Bontekoe 19.16 uur: Alleen op de weg 19.30 uur: Tweekamp, quiz 20.00 uur: Journaal (NOS) 20.20 uur: Hier en nu 20.45 uur: Please sir!, serie 21.25 uur: Mijne heren van de gerechte, spel 22.30 uur: Koorzang 22.35 uur: Journaal (NOS) 22.40 uur: Teleac NEDERLAND II NOS: 18.50 uur: Fabeltjeskrant 19.00 uur: Journaal 19.03 uur: Scala VARA: 19.30 uur: Opmaat, amusement 20.00 uur: Journaal (NOS) 20.20 uur: Coronation Street 20.45 uur: Achter het nieuws 21.10 uur: Indisch ABC 22.00 uur: Ironside 22.50 uur: Journaal (NOS) De met aangegeven programma's zijn kleurentelevisieprogramma's. Mijne heren van de gerechte Vanavond zendt de NCRV het tweede van de serie van drie televisiespelen uit geschreven door Maurits Wertheim over de bestrijding van misdaden door de politie toen nog schout en sche penen in de gouden eeuw onder de titel „Mijne heren van de gerechte". Het tweede deel is getiteld: „Het cor- poraalchap van Lieven de Gaay". 's Nachts wordt een schutter, Willem Montcouvt, van het corporaalschap Lieven de Gaay dood gevonden in een kleine steeg nabij 't raadhuis van Am sterdam. De schout wordt geroepen. Er zijn slechts kleine aanwijzigingen die zouden kunnen wijzen op een ge welddadige dood. Ook stuit de schout op de stugge houding van de mannen van het corporaalschap. Dit en zijn in tuïtie doen de schout besluiten de ver klaring van normale dood, opgesteld door de ervaren stadsdokter, niet te geloven. (Nederland I 21.2522.30) PROGRAMMA RADIO- Klassieke r orkest (g:.). 22.20 Naar een r overpeinzing. 22.30 Nieuws. Blokfluit en piano: moderr zijn en blijven, praatje. 18.30 tuele zaken en lichte muziek. Bond Zonder naam: 22.20 Geen naastenliefde zonder eer bied!. lezing. N.O.S.: 22.30 Nieuws. 22.40 Me dedelingen. AVRO: 22.43 Radiojournaal. N.O.S.: 22.55 Stereo: Jazz in actie. 23.55- BRUSSEL (324 m Nederlandse uitzending) 12.00 Nieuws. 12.03 Gevarieerde muziek. 12.08-12.15 Landbouwkroniek. 13.40-12.48 Weerbericht, mededelingen en SOS-berich- :hlppers). 12.55 Buitenlands Xtf Biafras* tot boeiende beelden te komen. Als U LI ULCtLL <X de Joego-^avische. gast.zqU ggheel de A sloogregie heeft verzorger, verge hem graag het feit dat van hem op het gebied van de cameraregie niets te leren viel. Caro van Eyck speelde de oud-on derwijzeres moedig als een lieve, heel oude vrouw. In zo'n rol kan zij de noblesse leggen die ons ineens weer doet realiseren dat ze waarlijk 'n uit zonderlijk groot actrice is. Henk Uter- wijk was de jongeman die zijn verle den onbewust vermooit, Henk Rigters de oudere die minder mooie dingen van vroeger bewust wegduwt. Gedrie ën maakten zij van een alleen schijn baar-ondramatisch spel iets heel sterks. Omdat ook gisteren er geen bliksem klopte van de coördinatie tussen beide netten, moesten we om De mist het be gin missen van de NOS-documentaire over Erasmus. Wat we ervan zagen gaf ons de indruk van eenzijdigheid, maar afgezien daarvan een grote le vendigheid. En omdat Erasmus' teksten de hoofdschotel uitmaakten gaf dat toch iets bevredigends. Doordat aangetoond werd dat een geleerde die vijfhon derd jaar geleden geboren werd teksten schreef die zijn. Omdat we gisteren (van de NCRV) ook nog een voortreffelijke Duitse do cumentaire over Formosa te zien kre gen en Floris (van de NOS) bij zijn derde aflevering elke cent waard leek te zijn van de onnoemlijk vele die deze serie gekost heeft, bood deze zondag heel wat betere kijkstof dan wat wc daags tevoren te zien kregen. Dat was bij de AVRO De Mounties, het duo dat aan slechte teksten ten- onder dreigt te gaan. elke goede mop was oud, elke nieuwe selcht. De AVRO deed ook de „verborgen camera" her leven in „Poets", dat de slachtoffers minder in het vizier stelde dan het KRO'se Kiekeboe van weleer, maar dat nu niet bepaald daverende grap op daverende grap stapelde. Bij de KRO zagen we Riskante Kerk. Twee bezwaren: de rubriek doet voor komen of de Katholieke Kerk bestaat bij de gunst van de bezwaarden, alsof het alleen gaat om armoe, pil en celi baat. Een nogal eenzijdige wijze van voorstellen. Overigens vinden wij dat deze (of een Iets meer genuanceerde) rubriek slecht geplaatst is op de zater dagavond, de avond die naar onze smaak eigenlijk zonder problemen be hoort te zijn. Vg. (Van onze omroepcorrespondent) HILVERSUM De KRO-televisie heeft met de Brandpunt-inzending, „Bommen op Biafra tijdens het internationaaal festival van televisieprodukties in Spanje, de eerste prijs van het beste internationale actualiteitenprogramma gekregen. Deze prijs de „Premio Ondas". be staande uit een zilveren adelaar, wordt jaarlijks uitgereikt. Dit jaar namen 33 landen met meer dan 200 inzendingen deel. Voor het eerst zonden Rusland, Tsjecho-Slowakije, Joego-Slavië en Polen bijdragen. De tweede en derde prijs gingen respectievelijk naar Japan en Engeland. De prijs zal op 14 novem ber aanstaande tijdens een officiële bijeenkomst uitgereikt worden. ..Bommen op Biafra" werd gemaakt door het Brandpuntteam bestaande uit Aad van den Heuvel, Willebrord Frequin en cameraman William Vogler. Onbekende ster ^69"* r)óg"t'.v.-geniek LUXemburgS Songfestival Het eerste Luxemburgse Songfestival zit er weer op. Uit zeven landen In Europa waren artiesten als Freddy, Gitte, The New Inspiration, naar de hoofdstad van het Groot-Hertogdom ge togen om te strijden voor de Grand Prix de Radio-Télévision Luxembourg- Winnaar van dit door vele landen ook buiten Europa rechtstreeks dooi de t.v. uitgezonden festival werd echter niet een van de zangers of zangeressen met een klinkende naam, maar een tot nu toe volkomen onbekende Engelse jongen, F. J. A. Freedman. Deze ex- paleiswacht van koningin Elizabeth had zelf allerminst op deze overwin ning gerekend. Per slot van rekening was het zijn allereerste openbare op- De Nederlandse „inzending" naar dit Luxemburgse festival, dat op de eerste plaats was opgezet om de producers van platen in het zonnetje te zetten, was Tom Koning, de winnaar van het laatste „Cabaret der Onbekenden". Even leek het erop dat hij zou gaan zorgen voor het bij festivals bijna ge bruikelijke schandaaltje. In strijd met de reglementen bracht hij zijn liedje in het Engels in plaats van in het Nederlands. Omdat Tom Koning echter niet in aanmerking kwam voor de eerste plaats maakten de andere deel nemers er geen moeilijkheden over, al had de Nederlandse zanger daar wel op gehoopt. Erasniuscolleges van Leidse prof. E. H. v. d. Beugel SPIRO AGNEW: Moratoriumday opgezet door steriele snobs NEW ORLEANS (RTR) Vice-presi dent Spiro Agnew heeft de vorige week in de Verenigde Staten gehouden „mo ratorium" dag tegen de oorlog in Viet- CAMBRIDGE Twee Nederlanders nam een „uitbarsting van nationaal ma- zijn uitverkoren het komend jaar de Eras- sochisme" genoemd. Op een diner om muscolleges aan de universiteit van Cam- geld voor de republikeinse partij bijeen bridge te geven. Het zijn Ernst-Hans van te brengen, zei Agnew dat de betogingen der Beugel, professor internationale be waren aangemoedigd door een steriel trekkingen aan de universiteit- van Leiden, korps schaamteloze „snobs" die zich fcn Willem Sandberg, oud -directeur van als intellectuelen karakteriseren". Ag- het Stedelijk Museum te Amsterdam. De new voorspelde dat de volgende mora- Erasmuscolleges staan onder auspiciën van toriumdag, op 15 november, een wilder Engelse zakenlieden, die veel contanten en gewelddadiger karakter zal hebben- hebben met Nederland. Wat men er o°k op zou willen afdingen, het programma dat het Residentie-Orkest vrijdag- en zaterdag avond in de grote zaal van het Congres gebouw ten gehore heeft gebracht, was voor tweederde niet zwaarwichtig en niet conventioneel. Het bracht twee heerlijke speelmuxieken zonder diep zinnige gedachten, zo maar pure, leuke muziek zonder meer, en die is er op beide avonden (vrijdag voor de leden van de Haagse personeelsverenigingen en zater dag voor het gewone abonnements- publiek) als koek ingegaan. Zeker, het derde pianoconcert dat Sergei Prokovjev eigenlijk voor eigen gebruik maakte, toen hij na de laatste wereldoorlog uit Rusland naar Parijs verhuisde en in West-Europa en Noord- Amerika een carrière als componist- pianist wilde opbouwen dit derde pianoconcert ls geen „belangrijk" werk. Het is inderdaad van een schaamteloze oppervlakkigheid, maar het is leuk, speels, ironisch, onderhoudend. Het is een intelligent spel met ritmen en klanken en het. is daarbij ook nog erg lastig, zowel voor de solist als voor het begeleidende orkest. Dit keer heeft de solist het er verreweg het best afgebracht. De in Genève ge vestigde maar vari origine Russische meester-pianlst Nikita Magaloff speelde zijn partij misschien niet puntgaaf, maar wel met verve en losse zwier. Het orkest onder de Tsjechische gastdirigent Bohu- mil Gregor liet zijn spel goed uitkomen doordat het niet te luid begeleidde- Soms was het orkest zelfs al te bescheiden en ook niet helemaal voor zijn taak be rekend. want de orkestpartij is, zoals het hele stuk, dikwijls uitgesproken uit dagend en virtuoos briljant. Maar goed. het werd een vlotte vertolking die het goed deed. Gregor, wiens symfonische repertoire wel erg beperkt schijnt te zijn, kwam na de pauze al weer rtiet een Tsjechisch stuk. maar in dit speciale geval vergaf men hem dat graag omdat het ging om de kostelijke sinfonietta van Janacek. een heel onvolmaakt stuk. dat elke mu zikant en elke muzikanteske luisteraar volmaakt plezier schenkt Eigenlijk moest de eigenzinnige Janacek een paar triomfantelijke fanfares schrijven voor een groot openluchtfeest. De fanfares voor twaalf trompetten kwamen er ook wel. maar ze werden ingepast In wat de componist zelf dacht dat een sinfonietta was. Het is geen sinfonietta want daar voor is de symfonische structuur veel te willekeurig, het ie eenvoudig een heel vrije orkestsuite bestaande uit korte deeltjes, maar wat heeft een naam te betekenen als het gaat om zulke vitale muziek met zulke kleurige en markante vondsten? Naar de geijkte conservatorium maatstaven van hun tijd waren zowel het planoconcert van Prokovjev als de sinfonietta van Janacek slechte stukken, zeker dat van Janacek Desondamks houden ze repertoire en spreken ze de toehoorders tientallen jaren na hun ont staan sterk aan. zelfs als ze niet helemaal exact en naar de letter worden uitge voerd. Het is al voldoende als de uit voerenden zich er met kart en ziel voor inzetten en met overgave spelen: dan komt deze muziek altijd over- Dat was bepaald niet het geval met de oompositie waarmee beide avonden werd begonnen. Niet dat het hoogrornantische symfonische gedicht In de Tatra van Novak slecht zou zijn, integendeel: het Is beter en kundiger gemaakt dan de bedde andere programmanummers, maar 't is door gebrek aan eigen inbreng door te tijd gehandhaafd. Het is mooie, gladgepo- lijste muziek, als compositie 'n eerlijk werkstuk -van 'n bekwaam vakman, maar het valt volkomen weg zodra sterkere persoonlijkheden zich laten gelden. Bovendien: als het Residentie-Orkest het «odn-g acht zulke epdgonertenrnuziek van rond de eeuwwisseling voor de dag te halen, behoeft het die niet uit Tsjecho-Slowakije te laten komen. De archieven van de muziekhistorische af deling van het Haagse Gemeentemuseum bevatten stukken uit die jaren die meestal volkomen terecht vergeten wei-den, maar die tenminste zo goed, zo niet beter zijn dan Novaks In de Tatra. Ks. Opmaat Een afwisselend programma met veel muziek, gepresenteerd door Letty Kosterman, met onder anderen Ted iict cle Braak (foto) Kn de Japanse Yayoi ™aei Kimura. (Nederland II, 19-3020.00). nute op arglistige wijze worden gedwongen zich te abonnerei TROS-kompas. (Van onze omroepcorrespondent) HILVERSUM In de loop der jaren hebben Hilversumse omroepen hun inventiviteit op het terrein van de tv-spelletjcs ten volle uitgebuit, maar niemand is, zoals de TROS op de idee gekomen, om voor de kjjkers een echte toto te organise ren. Alhoewel bU de TROS-toto juridisch misschen geen sprake is van een kansspel, omdat iedere kjjker met de nodige dosis parate kennis een een goede opmerkingsgave in de prijzen kan vallen, speelt de geluksfactor In het raden van de juiste oplossingen toch wel een rol. De TROS-leiding oogst met de lancering van deze tv-toto succes. Heigeen moge blijken uit de steeds wassende stroom inzendingen, die vorige week al ver over de 200.000 liep. Toch zouden wij graag enige kritische kanttekeningen willen plaatsen bij de organisatie en opzet van dit spel. Uiteraard gaan wij ervan uit, dal de TROS-organisatoren integere mensen zijn, die goed de consequenties van deze wed strijd hebben overdacht, alvorens zij de tv-toto op hte scherm presenteerden. Wie wint? Volgens de TROS-woordvoerder wordt de hele som van de op de briefkaarten bijgeplakte postzegels raison van een gulden, minus een vastgestelde aftrek van 10 procent van de door de PTT berekende kosten, zomede vijf procent admini stratiekosten voor de TROS. aan de goede oplossers uitge keerd. Dit betekent, dat bij de eerste totowedstrijd 69 win naars van 72.000 Inzenders 905.gulden kregen uitbetaald. Hun namen zullen straks in TROS-kompas worden afgedrukt Hoe degenen, die ook een goede oplossing inzonden, maar niet TROS-kompas lezen, nu kunnen welen of zij straks een TROS-cheque mogen verwachten, staat nergens vermeld. De andere omroepbladen nemen terecht deze lijvige winnaars- lijst niet op. Op deze wijze wekt men de schijn, dat de kijkers Maar er rüzen b(j enig nadenken nog veel meer onbeant woorde vragen. De TROS-televisie maakt namelijk op het scherm bekend, dat de briefkaarten uiterlijk voor de volgende dinsdagmiddag 12 uur in haar bezit moeten zijn. Wat gebeurt er nu met de briefkaarten, waarop ook een gulden is bijge plakt, maar die na dit tijdstip in postbus 321 te Amsterdam arriveren. De TROS incasseert toch ook deze guldens. Wordt dit bedrag bij het prijzengeld gevoegd? Niet minder klemmend lijkt ons de vraag of de 4(1 werk studenten, die zich dag in dag uit met het sorteren van de briefkaarten tegen een redelijke vergoeding belasten, wel onder een waterdichte controle staan. Zelfs zonder te twij felen aan de integriteit van deze losse medewerkers, lijkt het voor de TROS-leiding een uiterst gewichtige zaak, om bij voorbeeld via een filmpje aan de kijkers duidelijk te maken, dat al dit soort bedenkingen nergens op stoelt. Men kan bij de TROS wel zeggen, dal deze toto wordt gecontroleerd door notaris Posch uit Amsterdam, maar 't lijkt voor deze officiële ambtsdrager ten ene malen een onmogelijkheid om de faites et gestes van de sorteerders afdoende te controleren. Geen bewijs Opvallend ls ook de mededeling van de omroepster, mej. Schuurman, dat over deze toto en de uitslag niet kan worden gecorrespondeerd. Die betekent nu. dat de inzenders in goed vertrouwen dienen aan te nemen, dat hun goede oplossing wordt gehonoreerd. Want wat gebeurt er nu als een kijker constateert, dat hij wel een goede oplossing bijtijdst heeft ge post, maar niet in de prijzen valt? Hij beschikt immers niet, zoals bij de KNVB-toto, over een kopie van zijn oplossing en kan dus niets bewijzen. Dit vinden wij een ernstige leemte in dit spel. Dat de TROS niet in discussie wenst te treden met welke inzender dan ook, is kennelijk veroorzaakt door de mogelijkheid, dat de deelnemers achteraf de TROS zullen benaderen en uitgezocht willen zien waar hun goede oplossing gebleven is. Tenslotte zouden wij graag willen weten, of de PTT wekelijks het aantal bij haar ter verrekening afgegeven briefkaarten uiteraard per wedstrijd controleert met het aantal door TROS genoemde inzendingen. Dit moet toch mogelijk zijn, omdat per slot van rekening de PTT tien procent incasseert van de bijgeplakte postzegels. Al met al lijkt het ons In hoge mate gewenst, dat de leiding zeker nu de toto zo'n vlucht neemt de deelnemers duidc- Hjkt maakt, dat elke kans tot onregelmatigheden by deze wedstrijd is uitgesloten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 2