Onze mensen willen geen gehuwde priesters
Bisschopsberaad
in taalgroepen
Novum in politieke
arena van Nederland
Aartsbisschop van Accra:
„Mijn mentaliteit is
niet meer Afrikaans"
GASTARBEIDERS IN
GHANA (slot)
Kerk moet
humaner
worden
Spannend
treffen in
nieuw stukje
Nederland
GEZINSDRAMA IN PARIJS
Deskundigen" zien vlekken op
huid voor mishandeling aan
5KUDA
ZATERDAG 18 OKTOBER 1869
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
hereni
John Kodjo Amissah (4S), aartsbisschop van Cape
Coast, was juist terug van het eerste Afrikaanse
bisschoppensymposlum in Kampala, toen ik hem op
een late zondagmiddag ontmoette in Swedru, een
bedrijvig handelsdorpje dertig kilometer ten noord
westen van Accra, Een gezette, vriendelijke man met
een melodieuze stem, slimme ogen en een onder
zoekende blik. Hij is een exponent van de „Afrika-
niaerende" Kerk, de eerste Ghanees, die het tot
bisschop bracht. Hls is Latijns geschoold (canoniek
recht in Rome) en Zoals missionarissen me zeiden
„daardoor nogal vervreemd van het eigen Afrikaanse
volk".
die hem goed leent, zei: ,,Hij geniet'
in deze maatschappij een aanzien, dat niet precies
datgene bevordert wat wij tegenwoordig een demo
cratische houding onde- de mensen zouden noemen
Maar wie zijn wij. dat, fv.' daar kritiek cp uitoefenen?
Wij hebben tenslotte da', paternalisme met onze missie
zelf gepleegd." Dat mag allemaal waar' zijn. maar hij
is een enorm realist. Hij kan wol een Afrikaanse Kerk
willen, maar als hij weet, dat hij zonder onze m'an-
loraeht (missie) en ons (westers) geld een Afrikaanse
Kerk niet kan laten bestaan, moet hij dan zeggen:
„Jongens, stap maar op, We zien dan verder wel"?.
Laten wij aartsbisschop Amissah zelf aan het woord
over een aantal kwesties in de Ghanese en Afrikaanse
Kerk. Eerst dit voorafeen vraag over het priester
tekort in Ghana leidde bijna vanzelf naar het vraag
stuk van de gehuwde priester. Vragen over deze
kwestie vielen bij Amissah niet erg goed. Ook op het
eerste Afrikaanse bisschoppensymposium (onder druk
van Rome, dat moet erbij gezegd worden), kwam
de kwestie nauwelijks aan de orde.
Amissah: „Jullie menen, dat hier een priestertekort
bestaat door de afwezigheid van gehuwde priesters.
Wij bekijken het anders. Onze mensen willen geen
gehuwde priesters."
Is dat onderzocht?
Amissah: „Wij hebben geen onderzoeken nodig. Wij
kennen ons Volk. Jullie probei'en je éigen problemen
(van de missionarissen) hier te brengen als onze
problemen. Dat is niet juist. Wij zoggen: neem de om
standigheden zoals ze zijn."
Afrikani sering
Wat is de rol van de missionarissen bij de zoge
naamde afrikanisering' van de Kerk?
Amissah: „Met de afrikanisering wordt bedoeld dat
de Kerk geleid wordt door bisschoppen van eigen
bodem. Afrikanisering dus waar' het het personeel
of zestig jaar terug moeten zetten. Achteruitgang in
plaats van vooruitgang. De hele wereld wordt met
de dag kleiner, of het nu Afrika of China is. We
zullen op den duur allemaal, op dezelfde manier gaan
levenOns onderwijs is geheel westers. Wilt
u mij vertellen, dat iemand, die van zijn zesde jaar
tot en met de universiteit westers opgevoed is, nog
kan leven zoals zijn voorvaderen twintig jaar ge
leden? Mijn mentaliteit is niet Afrikaans meer. Ik
praat zelfs tegen mijn volk ais een westerling. Als
ik niet oppas begrijpen ze mij niet meer en omge
keerd geldt dat ook."
Bent u blij, dat u uw eigen etnische identiteit ver
liest?
Amissah: „Nee, ik ben in het geheel niet gelukkig,
dat ik goede dingen verlies. Daarom wordt hier zo
benadrukt, dat wij de goede dingen moeten behouden.
leuk vindt of niet, de omstandig-
Wij zullen de goede dingen be-
>nze bijdrage zijn aan de Kerk."
r of je het nu
heden, veranderen
houden. Dat zal i
John Kodjo Amissah, aartsbisschop van Accra.
betreft, niet wat de eredienst betreft. Voor zover ik
het kan overzien, zal de gehele discussie over de
afrikanisering over niet al te lange tijd ophouden,
in deze zin of we het leuk vinden of niet dat
onze gehele opvoeding en opleiding al westers is.
Onze legers, onze boeken en materialen zijn westers.
Men probeert onze „kerkelijke" tekstboeken Afri
kaans te maken, met ideeën en gedachten van onze
bodem. Maar degenen, die deze boeken schrijven,
weten het zelf nog niet: ze zijn mensen van het
westen. Wat ik bedoel is dit: onze manier van leven
is aan het veranderen. Deze verandering komt op
gang als je met andere culturen in contact komt.
Wij gaan steeds meer naar de westerse manier van
leven toe. Men spreekt over afrikanisering en een
Afrikaanse cultuur etc. Wij moeten weer Afrikaans
worden. Degenen die daarover zo veel praten, moeten
bedenken dat dat betekent, dat wij dé klok vijftig
Wat verwacht u van Europa, van ons, voor uw Kerk?
„Twee dingen: mankracht en gebouwen, een gebouw
voor een pastoraal instituut, gebouwen voor vor
mingsinstituten enz. Beide dingen betekenen geld,
heel veel geld, dat wij niet hebben."
Het is de moeite waard, dat wij dat geven. Nu nog
bekostigt de missie in vele Afrikaanse landen een
groot deel van de scholen en vormt zij een waardevol
intellectueel kader. Er bestaat geen Afrikaans land,
dat niet, zijn missionaire ontwikkelingsproject heeft.
In' deze projecten op lokaal niveau, op het gebied
van vakonderwijs, wordt vaak gewerkt op lange
termijn, met de uitdrukkelijke bedoeling om de
Afrikanen de tijd en de kans te geven het project
over te nemen en te integreren in hun eigen bestaans
wijze. Er moet gezegd worden, dat de missie, een on
schatbaar aandeel heeft in de Afrikaanse behoefte aan
deskundige krachten.
Morgen is het missiezondag. Het doel is nieuw, de
procedure nog steeds dezelfde: de collecteschaal na
de preek. Meedoen met de missie betekent in de
eerste plaats persoonlijk inzet en persoonlijke inzet
betekent meer toewijding. Toewijding nodigt niet uil
tot het geven van aalmoezen, maar tot het geven
van onszelf. Geld is het minste wat we geven kunnen.
We willen toch de bewustwording van de mensen in
de derde wereld?
Het gironummer van de Pauselijke Missiewerkerf in
Den Haag is 8725.
nkopers. ja hebtu, neen kunt u krijgen
Toegegeven.
i 2/tn hebberds. Hoe meer drukwerkopdrachten er onze kant uitkomen, hoe
Toch zeggen we meer dan eens neen tegen een klant Zonder kwade
bedoeling overigens. Integendeel ..Neen zeggen we bijvoorbeeld ah: duizend circulaire,
minstens zo goed m een goedkopere techniek kunnen worden gedrukt Owanneer de
opdrachtgever van een iotder door de keus van het papier, rormaat of iets anders zrch
onbewust dreigt te benadelen. Nogmaals, we halen graag naar on: toe Maar net oe/a/>g
van de klant blijft toch altijd voorop slaan Daarom kunt u uw opdrachten voor hande -
ör ut werk mei een gerust hert aan ons toevertrouwen. En de kwaliteit v
Dar k geen D'znr Daarover kun* v
xch alleen maarte de goede z>n verbazen.
I westerpers nv specialisten in handelsdrukwerk
prinsegracht 42. den -aag ,,1,/oon 1070I SdSdO papengrachl 3! lelden telefoon (01710) Z093S
(Van onze speciale verslaggever J. Spitz)
ROME De internationale priester-
groepen in de Waldenzerfaculteit te
Rome hebben gisteren hun beginselver
klaring bekend gemaakt over de humani
sering van de Kerk en van de ambtsdra
gers, De priestergroepen zeggen, dat de
Kerk alleen dan geloofwaardig is, als zij
„binnen haar eigen instituut die vormen
van vrijheid realiseert, die erkend zijn
als de fundamentele rechten van
De Kerk zal dus een einde moeten ma
ken aan alle vormen van terreur:
schrijf- en spreekverboden, aan veroor
delingen, waarbij beschuldigden niet
worden verhoord, aan de autoritaire pro.
cedures bij benoemingen en overplaat
singen, aan haar voortdurende verdacht
making van theologen (Küng, Schille-
beeckx en anderen). Zij zal een einde
moeten maken aan de last van pracht
praal, aan de ijdelheld in haar voorko
men, de pretentie in haar, spreken, zodat
zij misschien weer toegankelijk kan
den voor gewone mensen en tot hen kan
spreken over God in een nieuwe taal.
Stembusslag in Oostelijk Flevoland
FLEVOLAND Volgende week woensdag gaat Oostelijk Flevoland naar de
stembus. Meer dan gewoonlijk belooft dat een interessante gebeurtenis te worden,
die bovendien nog wemelt van de symboliek ook. Voor het eerst in de Nederlandse
politiek staan een Combinatie van Christelijke Partijen (CCP) en een Progressief
Akkoord (PAK) tegenover elkaar. Dat gebeurt uitgerekend in een nieuw stukje
Nederland: de vers ontgonnen IJsselmeerpolders. Het is niet helemaal duidelijk
of het een met het ander heeft te maken. Flevoland is een gebied zonder tradities,
maar de mensen die er wonen «ijn niet de typische pioniers, die destijds het beeld
van de Noord-Oostpolder schiepen. Ze s(jn merendeels door ruilverkavelingen
en stadsuitbreidingen van hun boerderijen verdreven en proberen het nu nóg een
keer. Ze brengen hun eigen verleden en vooral hun eigen kerkelijke richting mee.
Als het wonen In het nieuwe land hen gevoeliger voor vernieuwing heeft ge
maakt, zal dat volgende week moeten blijken.
De keuze van de 5523 stemgerechtig
den uit Dronten cn omgeving en de
1555 kiezers uit de rest van de polders
trekt veel belangstelling. Het PAK
(waarin meedoen PvdA,, PPR, een groot
deel van D '66, wat PSP'ers en een
aantal partijlozen) vroeg prominenten
als Vondeling cn Aarden „naar de
polder" te komen. De CCP (in Dronten
met ARP, CHU en KVP) laat maandag
Schmelzer, Biesheuvel en Mellema ge
lijktijdig opdraven. De universiteit van
Nijmegen suurt woensdag studenten
om een studie te maken van de stem
busresultaten van beide contentraties
en radio en televisie zullen de rest van
Nederland op de hoogte houden,
Dronten zelf staat er nog niet van op
de kop. De datum van deze verkie
zingen werd -pas laat bekend. Daarna
is er aan beidé kanten zo veel energie
in de pogingen tot samenwerking gaan
zitten, dat de propagandamachines pas
in deze dagen op gang komen. Het PAK
schuwt daarbij nieuwe methoden niet.
Men werkt huis-aan-huis met folders,
maar gaat de avond daarna aanbellen.
Ontstaat op de stoep een discussie, dan
wordt de kiezer uitgenodigd een buurt-
hearing bij te v/onen. Dit huisbezoek
heeft onder meer geleerd, dat de kie
zers nog moeten wennen aan de nieuwe
namen. Een huisvrouw zei: „Nee, ik
stem niet op het PAK. Ik kies al jaren
PvdA. Dat blijf ik doen."
Bij de CCP heeft men dergelijke er
varingen nog niet opgedaan. Daar
houdt men het nog bij forumavonden,
geschoeid op de traditionele leest.
Op het eerste gezicht zit er weinig
verschil in wat PAK en CCP de Flevo
landers bieden. Beide maken zich er
druk om de ménsen in het nieuwe land
dezelfde democratische rechten te ge
ven als andere Nederlanders. De be
volking van de IJsselmeerpolders heeft
namelijk geen enkele zeggenschap over
het bestuur van de eigen streek. De
heer J. M. Linthout, plaatsvervangend
secretaris van het openbaar lichaam
IJsselmeerpolders: „De dienst Zuider
zeewerken is de instantie, die zorgt
voor het ontstaan van de polders, maar
zodra de dijken zijn gelegd en een
nieuw gebied droogvalt, moet dat wor
den ontgonnen en ontwikkeld. Dat doet
dan de rijksdienst IJsselmeerpolders.
In zo'n nieuw gebied is echter ook be
hoefte aan een bestuur. Er woont aan-
vankelijk een handjevol mensen, te
weinig om een gemeente te voimen en
een gemeenteraad te kiezen. Toch moet
er politie zijn en brandweer en
burgerlijke stand. Daarvoor is in
leven geroepen het openbaar lichaam
IJsselmeerpolders."
Stoffige naam
De directeur van dat openbaar lichaam
werd regeerder van het nieuwe gebied.
Hij kreeg de stoffige naam landdrost
en moest tegelijkertijd burgemeester,
wethouder en gemeenteraad spelen. De
bewoners hadden niets te zeggen. Ze
mochten de landdrost alleen maar op
de vingers kijken via een adviescom
missie. Dat was het begin. Het meest
gecultiveerde deel van de polders, met
als middelpunt Dronten, heeft inmid
dels 11.500 inwoners en de toestand
daar lijkt al veel op die in een gemeen
te. Er is een adviesraad bij wijze van
gemeenteraad. Er is een dagelijks ad
viescollege bij wijze van college van
burgemeester en wethouders. Maar
landdrost dr. W. M. Oüo is nog steeds
aanmerkelijk machtiger dan een bur
gemeester. Het ligt volgens ingewijden
duidelijk aan zijn persoon, dat het
allemaal zo goed is gegaan. Toch hin
dert de situatie, vooral nu minister
Beernink de overgang naai- normaal
bestuur een jaar heeft uitgesteld tot
1971 Lelystad en omgeving zijn nog
niet eens zo ver. Daar moet men maar-
op 1975 rekenen, heeft de minister
gezegd. En dus gaan Dronten en Lely
stad volgende week hel stemhokje in
om op de manier van gemeenteraden
adviesraden te kiezen,
lh Lelystad hebben vier partijen een
lijst ingediend, in Dronten vijf. In
béide gebieden opereert het PAK zowel
ais de CCP. Maar de CCP in Lelystad
betekent geen opzienbarende politieke
samenwerking, wani achlc. die naam
verschuilt zich daar het partnerschap
van ARP en CHU, dat in zo vee! ge
meenten voorkomt. De Lelystadse KVP
blijft het alleen proberen. En zo is het
in beide gebieden -oolc met de VVD
gesteld. In Dronten de enige plek
waar dus van een echte confrontatie
tussen PAK en CCP sprake is heeft
ook het Gereformeerd Politiek Ver
bond een lijst ingediend.
„We hebben ze gevraagd om mee te
doen, toen we nog niet met de KVP
hadden gesproken", zegt Drontens
CCP-lijsttrekker J. Witteveen, „maar
dat is niet geluk". En dan is er nog
een vijfde lijst in Dronten: de Gere
formeerde Concentratie. Daar zouden
sympathisanten van de Staatkundig
Gereformeerde Partij achter steken,
weet men te Vertellen. Deze vijfde lijst
kan een bedreiging betekenen voor het
toch al zwakke GPV. Maar ook de CCP
is er niet gerust op. Hoeveel protestan-
Uiteenzetting
mgr. Marty
(Van onze speciale verslaggever J. Spitz)
ROME Ook In de bisschoppensynode
heeft de moderne vergadertechniek zijn
plaats gekreren. Sedert vrijdagmorgen
discussiëren de bisschoppen in negen
taalgroepen over een aantal (mede door
de bisschoppenconferenties uit de hele
wereld voorgestelde) praktische punten,
yolgens welke het subsidiariteitsbeginsel
gerealiseerd kan worden. Met subsidiari
teit wordt bedoeld het beginsel dat het
geen op lager niveau, plaatselijk of regi
onaal, geregeld kan worden, niet van
bovenaf moet worden opgelegd.
Kardinaal Alfrink heeft plaats geno
men in de Duitse taalgroep, die negen
leden zal tellen, onder wie de kardinalen
Döpfner uit Mlinchen, en König ,uit
Dinsdag zullen de negen taalgroepen in
een plenaire zitting de resultaten op tafel
brengen.
Voordat de bisschoppen zich in groe
pen verdeelden, hield kardinaal Marty
in de vijfde voltallige bijeenkomst onder
leiding van de Paus. een uiteenzetting
over het tweede deel var het werk
schema van de synode: „Over de ver
houding tussen de H. Stoel en de bis
schoppenconferenties", eer praktisch
weikstuk over de structuren van de col
legialiteit. Kardinaal Marly bevestigde
opnieuw de plaats van de Paus in het
kerkelijk gezag. „Deze is uniek, maar
wordt gerealiseerd in de lokale Kerken,
die bestuurd worden dooi bisschoppen
met eigen autoriteit. De lokale en regio
nale Kerken en de patriarchaten", aldus
kardinaal Marty, „hebben hun eigen nor
men en tradities, Zij manifesteren ver
scheidenheid in eenheid. Maar omdat de
universele Kerk in de lokalt. Kerken ge
stalte krijgt, moeten zij tegelijk eenheid
manifesteren in verscheidenheid: subsi
diariteit en solidariteit".
De belangrijkste punten dié de synode
in taalgroepen bespreekt zijn:
De bisschoppenconferenties dienen op
eigen gezag besluiten te kunnen nemen
in alle zaken die niet direct de universele
Kerk raken
2. Het contact tussen de bisschoppen- j
conferenties en Rome zal minder langs
de curie en meer rechtstreeks met de j
Paus moeten lopen. Op geiegelde tijden
is persoonlijk contact tussen de voor
zitters van bisschoppenconferenties ol
van alle leden van een bepaalde confe
rentie met de Paus gewenst, zodat deze
rechtstreeks geïnformeerd wordt. Ook
lijkt het aan te bevelen, dat geregeld, bij
voorbeeld een keer per jaar, een synode
woi'dt gehouden, waaraan de Paus zelf
actief deelneemt. De bisschoppenconfe
renties moeten zich bezig houden met de
onderwerpen die in de synode aan bod
zijn.
3. Ei moeten wegen worden gezocht om
tot waarachtige samenwerking tussen
wereldepiscopaat en Paus te komen, over
meer belangrijke onderwerpen. De infor
matie die geboden wordt, zal van beide
partijen komen.
4. Collegiaal handelen betekent dat de
bisschoppen en bisschoppenconferenties
solidair handelen in overeenstemming
met de geest van de Wereldkefk.
5. Het onderlinge overleg beperkt zich
niet tol de verhouding tot de bisschoppen
(conferenties) en de Paus. Het strekt zich
ook uit tot de Romeinse curie,- die een
hulporgaan dient te zijn voor de Wereld
kerk, Het zal daarom aan te bevelen zijn,
dat diocesane bisschoppen en vertegen
woordigers van bisschoppenconferenties
geregelder deelnemen aan vergaderingen
van de curieorganen. Noodzakelijk is een
snelle, regelmatige, eerlijke- en weder
zijdse uitwisseling van infoimatie tussen
de bisschoppenconferenties en de curie.
Verder komen de bisschopskeuze aan
de orde (in rechtstreeks overleg tussen
de bisschoppenconferentie en de H. Stoel
en niet via de nuntius), de communicatie'
bij het aankondigen van belangrijke be
slissingen en het uitgeven van geschriften
zoals encyclieken.
In het nieuwste stukje Nederland
waait niet alleen een frisse wind
door de was zelfs, in het uitge
strekte Flevoland drogend op een
platje maar ook door de poli
tiek, Voor het eerst staat een com
binatie van christelijke partijen
tegenover hé-t progressief akkoord.
Hier een stukje huisvlijt in Lely
stad, dat oproept tot steun aan het
PAK.
Verschillen
PAK en CCP willen beide democra
tische toestanden in de polders. Wat
zijn dan de werkelijke verschillen'
Mevrouw H. C. de Visser is numme
vier op de PAK-lijst. Ze zegt: „De
mensen, die bij het PAK thuishor
Streven naar een zo groot magelijke
scholengemeenschap voor het voortge
zet onderwijs in de polder, met ver
tegenwoordigingen van iedere geloofs
gemeenschap. Maar met name de pro
testanten willen hun eigen scholen."
Als mevrouw De Visser in de advies-
raad komt, zal ze voor het PAK de
onderwijszaken behartigen.
Lijstaanvoerder Witteveen van de CCP
ziet het nog anders. „Er is een ver
schil in uitgangspunt. Bij de CCP leeft
de gedachte, dat we bij verschillende
Kerken behoren, maar allemaal chris
tenen zijn. Politiek en Kerk behoren los
van elkaar te staan, maar politiek en
christen zijn niet. De christenen binnen
het PAK vindon het niet nodig zich
politiek aan te sluiten bij mede-chris
tenen. Wij wel."
Er zijn in Dronten vijftien zetels te
verdelen. Zowel CCP als PAK hebben
op grond van de huidige verdeling
een kans om dc absolute meerder
heid te behalen. Dat maakt deze ver
kiezingen ook voor de Flevolanders
toch wel spannend. En daarbij moet 't
PAK in Dronten dan nog rekening
houden met een wat ongewisse situatie
bij de D '66-sympathisanten, al steunt
men van die zijde op dit moment de
progressieve lijst. Er zaten twee D '66-
ers in de oude adviesraad. Er k,wam er
één op een verkiesbare plaats op de
PAK-iijst en die ene heeft zich van
wege eén onverwachte verhuizing on
langs teruggetrokken. Woensdag wordt'
duidelijk of het PAK desondanks pak
kend genoeg is gebleven.
Kleine Stephane
ten onrechte aan
ouders on ttrokken
(Van onze correspondent L. Kleijn)
Er gebeuren dingen op deze wereld
waarvan men kan zeggen: hoe verzint
de duivel dat bU elkaar. Dit heerschap
is er in geslaagd onder de rook van Pa
rijs een stel kaarten dermate door el
kaar te schudden dat niemand er meer
wijs uit kon. Artsen noch politieagenten
of hoge magistraten. De inzet was een
pas geboren baby luisterend naar de
naam van Stephane.
Op Madagascar woonde een echtpaar
met drie kinderen van 6, 5 en 4 jaar. De
vader heette Rogier en de moeder Simo-
ne. Rogier kreeg van de Franse consul
op Madagascar opdracht gedurende
vijf jaar een stage te volgen in een fa
briek van plasticartikelen bij Parijs. De
man nam afscheid van vrouw en kinde
ren, arriveerde in 1967 fn de Franse
hoofdstad en het eerste wat hij daar
deed was zoeken naar een woning. Die
vond hij zowaar, en nog wel een ruime
woning van drie kamers met. een keuken
Niet te duur, want Rogier verdiende
maar 1100 franc per maand exclusief de
kinderbijslag.
Die kinderbijslag ging zelfs nog om
hoog toen in juli 1969 de kleine Stephane
ter wereld kwam. Stephane was wat aan
de fragiele kant en had bovendien op
zijn billetjes een paar geboortevlekken
sr bij blanke kinderen als regel te
gen bet zevende jaer wel weer af gaan.
Stephane werd door vader en moeder
dus extra in de watten, gelegd wat ook
voor Simone wel nodig was want de reis
van Madagascar naar Parijs en de be
valling hadden de moeder geen goed ge
daan. Rogier nam hel besluit met het
gehele gezin naar een tentenkamp aap
zee te vertrekken, maw in dat kamp
kreeg de duivel een vinger in de pap. Er
brak kinkhoest' uit. Rogier bang' voor
Stephane. stopte zijn hele hebben en hou
den in zijn auto en reed met zijn vrouw
en kinderen spoorslags naai- Parijs te
rug, waar hij het adres wist van een ver
zorgster Germaine genaamd; een vrouw
van 46 jaar bij wie hij Stephane achter
liet. „Wij komen 23 augustus terug" zei
hij tegen Germaine.
„Beulen"
Toen vader en moeder weer rustig
aan zee zaten, zag Germaine de blauwe
plekken op het zitvlak van Stephane. Zij
haalde er een sociale werkster bij die da
delijk klaar stond met haar oordeel:
Stephane was door zijn ontaarde ouders
bont en blauw geslagen. Een buurvrouw
was niet minder zuinig met haar conclu
sie en riep ach en wee over Stephane
en de twee kinderbeulen.
De politie werd ontboden. Politieman
nen zijn jongen* met veel ervaring en
ook zü constateerden: Stephane is ge
marteld en gefolterd. Het laatste woord
was aan een ontboden geneesheer, die
na een diepgaand onderzoek concludeer
de: Stephane moet zijn afgeranseld met
Dat schreef hij uitvoerig in een rap
port aan de burgemeester. De dag daar
na kwamen twee inspecteurs van poli
tie bij Germaine en haalden Stephane
weg. „Dat kan niet" zei Germaine „wat
moet ik aan de ouders zegge»?" „Dó#
Aanklacht
Op 23 augustus hoorde de arme Rogier
van Germaine wat er tijdens zijn afwe
zigheid was gebeurd. Zijn eerste gang
was naar het commissariaat van poli
tie. waar hij nauwelijks aan het woord
kwam. „Je mag blij wezen", blaften de
agenten hem loe, „dat je' nog op vrije
voeten rondloopt, waait er is inmiddels
een aanklacht legen je ingediend".
Dat was inderdaad zo. En als de mo
lens van justitie eenmaal draalen, zitten
de slachtoffers tussen de wielen. Rogier
liep van het ene naar het andere zieken
huis. En nauwelijks was hij met een arm
vol speelgoed binnen of de verpleeg
sters zeiden dat Stephane alweer naar
een andere inrichting was overgebracht.
Inmiddels kreeg Rogier bericht van de
sociale verzekering dat de kinderbijslag
voor Stephane was ingetrokken. -
Toen wist Rogier het niet meer en liep
naai- een advocaat, die van de president
van 'iet gerechtshof in Bobigny bij Pa
rijs gedaan kreeg dat Stephane dezer da
gen aan zijn ouders zal worden terugge
geven. „U moet het ons maar niet kwa
lijk nemen", zei de president tegen Ro
gier, want uw dossier lag onder aan een
stapel andere dossiers, vijfhonderd in ge
tal. en ook wij magistaten kunnen geen
ijzer met handen breken. U en uw vrouw
stonden bij ons geboekt als twee kinder
beulen tegen wie wij de kleine Stephane
in bescherming moesten nemen".
Rogier heeft nog de moeite genomen
de dokter op te bellen die de slagen met
de zweep had geconstateerd. Maar de
ze medicus verschool zieh achter *Un
beroepsgeheim en weigerde ieder com-
I ADVERTENTIE)
wacht
nog even -
de nieuwe
komt!
+2et maar plus achter stoda
Telegram aan
Leidse priesters
aan synode
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN. De priesters van het deke
naat Leiden hebben een telegram ge
stuurd naar de bisschoppensynode in
Rome, Daarin wordt een dringend beroep
gedaan op de bisschoppensynode om
waarachtiger collegialiteit tussen paus
en bisschoppen en tussen bisschoppen en
priesters te verwezenlijken overeenkom
stig de geest van het tweede Vaticaans
concilie en om te komen tot daadwerke
lijke subsidiariteit opdat in alle geledin
gen de evangelische vrijheid van het
volk Gods in ere hersteld wordt. In het
bijzonder dringen zij erop aan dat de
bisschoppenconferentie van diverse lan
den de vrijheid gelaten wordt in overleg
met de plaatselijke kerkgemeenschappen
te beoordelen of gehuwden tot het pries
terschap kunnen worden toegelaten en
gehuwde priesters in volledige ambts
bediening gehandhaafd kunnen worden
tol heil en vrede van het gelovige volk.
Eis van f 200,-
tegen Boer
H. Koekoek
Fan een onzer verslaggevers)
ARNHEM Boer Koekoek heeft gis
teren terecht gestaan voor het gerechts
hof te Arnhem. Hij had hoger beroep
aangetekend tegen de uitspraak van de
rechtbank te Arnhem, die hem op 8 juli
j.l. had verhoordeeld tot 250 gulden boe
te ter zake van smaadschrift meermalen
gepleegd. De procureur-generaal, mr.
Bijvoet, vond de belediging bewezen en
eiste tegen de heer Koekoek een boete
van 200 gulden, gezien het feit dat de
rechtbank een iets te hoge marge van
het aantal beledigingen in aanmerking
had genomen bij het vonnis. De heer
Koekoek had in het tijdschrift van de
Boerenpartij in mei van het vorig jaar
•en aanval gelanceerd op zijn vroegere
medewerkster, mevrouw Hetty Bennink.
Koekoek verklaarde ook gistermiddag
weer: „De kascommissie was vals. Ze
wilden me een hak zetten. Ik heb alleen
maar de leden van mijn partij willen
waarschuwen tegen de praktijken van
Hetty B". Het hof zal over 14 dagen
uitspraak doen.
