India op voet van
oorlog met
de vruchtbaarheid
NPD likt de wonden
IN 1976
10 MILJOEN
GEBOORTEN
MINDER
(III)
NEW DELHI Twee miljoen geboorten heeft men vorig jaar in
India weten te voorkomen (althans volgens Schattingen), resultaat
van het door de overheid met alle kracht gepropageerde „family
planning"-programma, dat ongetwijfeld de geschiedenis zal ingaan
als het meest omstreden initiatief, dat een democratisch land in
deze eeuw genomen heeft. Deze werkelijk massale campagne om
de bevolkingsexplosie in-te dammen en wel. op zo kort mogelijke
termijn, is een onderneming die het is hier in alle objectiviteit
gesteld voor India de enig mogelijke weg is om te ontkomen
aan het gruwelijk toekomstbeeld van de complete sociaal-econo
mische ontreddering en ondergang. Hoe men ook moge denken
over de middelen, .die India op het gebied van de geboorte
beperking toepast, reeds een vluchtige kennismaking met de
problematiek van dit overbevolkte land maakt duidelijk, dat het
standpunt als neergelegd in de pauselijke encycliek „Humanae
Vitae" hier een minstens zeer twijfelachtige remedie biedt.
ZATERDAG 18 OKTffijg^^ggp
vorig jaar 2 miljoen geboorten verhinderd
India beslaat 2,4 procent van de wereld-
landoppervlakte, maar heeft 14 procent
van de totale wereldbevolking. Iedere
anderhalve seconde wordt in India een
kind geboren, per dag 55.000, per jaar
21 miljoen. Trekt men hier de 8 mil
joen mensen af die per jaar in dit land
sterven, dan is de nettobevolkings
toename 13 miljoen per jaar gelijk
aan 'het inwonertal van Nederland.
Wanneer deze tendens zich zou voort
zetten, heeft India tegen 1990 een mil
jard inwoners en zou het China als
grootste volk voorbijstreven.
Minder voedsel
In 1921 waren er jaarlijks 48 sterfge
vallen op 1000 inwoners. Door uitbrei
ding van de gezondheidszorg kon het
sterftecijfer worden teruggebracht tot
16 per 1000 Epidemieën, die nauwelijks
een decennium geleden de bevolking
uitdunden, komen nog slechts spora
disch voor. Nog altijd sterven 109 van
de 1000 pasgeborenen, 1 procent van de
moeders overleeft het kraambed niet.
Ook in deze situatie zal bij de voort
schrijding van de medische ontwikke
ling verbetering komen, zodat het
vroeger natuurlijke evenwicht tussen
geboorten en sterfgevallen steeds verder
zal worden verstoord.
Op de economische en sociale vooruit
gang die India de afgelopen 20 jaar
(heeft opgebouwd, heeft deze bevol
kingstoename een neutraliserend effect
gehad. Terwijl de voedselproduktie in
de periode 1953-1968 met 17 miljoen ton
steeg, daalde de beschikbare hoeveel
heid voedsel per hoofd van de bevol
king van 12,8 naar 12,4 ons. In dezelfde
periode kwamen er 31 miljoen arbeids
plaatsen bij, maar de werkeloosheid
steeg naar 5 tot 10 procent (men weet
dat nooit precies), omdat er in die vijf
tien jaar 140 miljoen mensen bijkwa-
Het zijn onvoorstelbare cijfers, ,die één
ding duidelijk maken: India zit in een
verschrikkelijke, vicieuze cirkel. De
vrucht van elke inspanning op econo
misch, technisch en medisch gebied
wordt meteen weer opgeslokt door
miljoenen .nieuwe monden. Om de aan
was van een jaar op te vangen zouden
bijvoorbeeld nodig zijn: 2,5 miljoen
woningen, 4 miljoen arbeidsplaatsen,
188 miljoen meter kleding, 372.000
onderwijskrachten, 126.000 scholen.
Family planning
Het eerste „familiy planning"-program-
ma werd in 1951 door de centrale
overheid in New Delhi gelanceerd. De
campagne bevindt zich nu in het vierde
vijfjarenplan en de strijd tegen de
grootste geboortengolf uit de menselijke
geschiedenis, die nu „on a war footing"
wordt gevoerd, kost de staat tot 1971
ongeveer 1,5 miljard. Tegen die tijd
wil men het geboortencijfer hebben
gereduceerd van 41 naar 25 per 1000
inwoners. Men richt zich speciaal tot
de plm. 100 miljoen echtparen in de
vruchtbare categorie en wil de opzet
slagen, dan zal ieder gezin in de toe
komst maximaal 3 kinderen mogen
tellen. Vandaar, dat men thans prak
tisch overal in de steden en op het
platteland de slogan „2 3" aantreft
en dat het officiële vignet van de
Indiase family planning een rode drie-
In 1956 werd begonnen met een sterili
satieprogramma, dat de eerste tien jaar
met nauwelijks 2 miljoen behandelin
gen slecht van de grond kwam. Volgens
de jongste cijfers (van juni 1969) zijn
er in India thans meer dan 6 miljoen
sterilisaties verricht, waarvan 10 pro
cent bij vrouwen. Met andere woorden:
op elke 90 Indiërs is er nu één gesteri
liseerd. In 1965 werd de „loop" (lus)
geïntroduceerd, die nu al bij meer dan
2,5 miljoen vrouwen is ingebracht. Met
de gratis verstrekking van voorbehoed
middelen aan mensen uit de lagere
inkomensgroepen werd in 1962 begon
nen, er werden tot dusver 600.000 ver
koophuizen van condooms opgezet, het
verbruik ligt nu rond de 60 miljoen
per jaar en zal in 1971 bij de 300 mil
joen moeten bedragen. Omdat India
90 procent van zijn contraceptiva moet
invoeren, is met voorrang een enorme
fabriek in Trivandrum neergezet, die
binnen enkele jaren minstens 50 pro
cent van de inlandse vraag moet kun
nen verzorgen.
Bedenkelijk
Gandhi's
onhandelbare
erfenis
men en de noodzakelijke gedecentrali
seerde uitvoering ook bedenkelijke
kanten, die door de oppositie graag
naar voren worden geschoven, Speciaal
op het gebied van de sterilisatie hebben
zich praktijken kunnen ontwikkelen,
die slechts verklaarbaar zijn in een
samenleving met een ontstellend laag
ontwikkelingspeil. Hét is zo, dat iemand
die zidh laat steriliseren daarvoor van
de overheid een „beloning" van dertig
rupees 15.-) ontvangt. De vaak ge
hoorde bewering, dat er ook nog een
Philips portable radio aan zou zitten,
is een fabeltje. Wel is het zo, dat
iedereen die een kandidaat aanbrengt
ook een beloning krijgt, namelijk 5.—
Daaruit heeft zich het systeem van de
„brokers" ontwikkeld, een soort koppel
bazen dus, die uit deze situatie op alle
mogelijke manieren munt trachten te
Zij kiezen bü voorkeur de armenwijken
Obstakels
Nogmaals, men mag erover denken
hoe men wil, in het maatschappelijk
leven van India is een keihard gevecht
tegen de menselijke vruchtbaarheid
aan de gang. In de steden vindt men
in elke straat f.p.-advieskantoren, over
al ryden „sterilisation theatres" rond;
men heeft nu 3900 van deze mobiele
operatiewagens op de weg. De Ver
enigde Staten hebben dit jaar 30 mil
joen daarvoor beschikbaar gesteld. De
boer in het meest afgelegen dorp van
India ontvangt zijn kunstmest voortaan
in zakken, waarop drie lieve kïnder-
hoofdjes en een rode driehoek zijn ge
schilderd. Overheidsinstellingen en
grote bedrijven organiseren speciale
.sterilisatieweekends, waarvan de resul
taten maandelijks gepubliceerd worden
in het blad van het departement voor
geboortenregeling.
India leeft op voet van oorlog met de
menselijke vruchtbaarheid. Er zijn
enorme obstakels te overwinnen om
het f-p.-programma bij hef volk te
brertgén. De Uitgestrektheid van het
land (560.000 dorpen) 75 procent anal
fabetisme, 50 talen en 200 dialecten,
de traditionele aversie van grote bevol
kingsgroepen tegen veranderingen bp
welk gebied ook, een geweldig tekort
aan deskundig medisch personeel en
materieel. In het vierde vijfjarenplan
moeten 75.000 voorlichtingsambtenaren
en 66.000 technische hulpkrachten
worden gerekruteerd en opgeleid.
Met de f.p.-programma's wordt naar
schatting nog geen 50 procent van de
Indiase bevolking bereikt. Om daarin
verandering te brengen zal men het
aantal rijdende „sex-bioscopen" gaan
uitbreiden, speciale radioprogramma's
maken en moeten zoeken naar de juiste
visuele en verbale voorliohtingsmidde-
len, die ook de ongeletterde massa
aanspreken. Juist in deze groep is 'het
geboortenpercentage het hoogst, omdat
men: a) zo snel mogelijk zoveel moge
lijk kinderen wil, aangezien men bij
voorbaat erop rekent dat de dood flink
toeslaat; b) meisjes veelal niet tellen
en' c) zoveel mogelijk zoons tracht te
krijgen om voor later een behoorlijk
gezinsinkomen veilig te stellen. Het
vierde vijfjarenplan staat daarom in het
teken van het field work. Op het platte
land wil men minstens 7200 operatie
centra en nog eens 41-000 subcentra
oprichten.
uit voor hun praktijken. Een arme
drommel, die ligt te verhongeren in de
goot, wordt een voor hem fabelachtig
bedrag van 15.- in het vooruitzicht
gesteld als hij „even meegaat naar de
dokter om een spuitje te halen'. Op
die manier worden duizenden gesterili
seerd, zonder te weten wat er met hen
gebeurt De ronselaars zien er evenmin
tegenop om stomdronken mensen of
ouden van dagen mee te slepen naar
de dokter, en vaak genoeg worden ook
jongens en meisjes beneden de 20 jaar
het slachtoffer van hun onwetendheid.
Om dergelijke redenen wijst de Katho
lieke Kerk in India het regerings
programma af. Het motief is verder,
dat de decadentie erdoor in de hand
wordt gewerkt. „They are living as
pigs" zei een vooraanstaande katho
lieke politicus in Madras. En op de
derde plaats redeneert de Kerk, dat
het programma uitsluitend effect kan
hebben bij de beter gesitueerde bevol
kingsgroepen, omdat de onderlaag niet
weet wat zij met alle technische voor
lichting moet beginnen en zich boven
dien gezien de erbarmelijke levens
standaard het risico van een kinder
loos gezin niet kan permitteren.
Verplicht
verplichte sterilisatie voor melaatsen?
De centrale regering in New Delhi
blijkt, zonder dat dit in de officiële
bekendmakingen rechtstreeks tot uit
drukking komt, het f.p.-programma
geleidelijk zijn vrijblijvend karakter te
willen ontnemen en bepaalde delen van
de bevolking zonder meer aan ver
plichte deelname te onderwerpen. Bin
nenkort is een wetsontwerp te ver
wachten dat elke vorm van abortus
vrijstelt. Vrouwelijke studenten in de
medicijnen die een studiebeurs van
de overheid willen, moeten voor een
bepaald aantal jaren aan het f.p.-
program meewerken. De vrouwelijk»
ambtenaren in Madras kunnen 14 dagen
vakantie krijgen, mits zij rich laten
steriliseren. Belastingverlaging voor
kleine gezinnen is in studie, evenals
het plan om voortaan alleen nog per
sonen in overheidsdienst op te nemen
c.q. te handhaven die minstens 'tot hun
25ste jaar' ongehuwd blijven.
Aldus bewandelt men indirect de weg
van de zachk- dwang. Maar het 'eérste
duidelijke bewijs, dat de geboorten-
regelingspolitiek binnenkort officieel in
een voor democratische begrippen alar
merend stadium zal komen, kan men
afleiden uit het regeringsvoornemen
om sterilisatie van geestelijk en licha
melijk gehandicapten verplicht te stel
len. Ik heb me door deskundigen laten
voorrekenen, dat dit zou neerkomen
op gedwongen sterilisatie van meer dan
2 procent van de totale Indiase bevol
king. Het zou bijvoorbeeld betekenen,
dat alle lepralijders onder deze wet
gaan vallen, maar ook tbc-patiënten en
geestelijk gestoorden. India zit daar
mijns inziens mee op een gevaarlijke
weg. Niet alleen omdat bijvoorbeeld de
melaatsen hun ziekte nog langer ge
heim zullen trachten te houden en
aldus de kans op besmetting van hun
omgeving groter wordt.
Nu worden cr in dit kolossale land
nog 21 miljoen kinderen per jaar ge
boren. Als het vierde en vijfde plan
het verwachte succes opleveren, zal
men naar verwachting in 1976 tussen
10 en 11 miljoen geboorten per jaar
kunnen verhinderen. India en de wereld
moeten erop rekenen, dat daarvoor
geleidelijk harder wordende maatrege
len zullen worden afgekondigd. In
Madras krijgen moeders, die een „loop"
laten aanbrengen, een röntgenbehan-
deling cadeau. Men dient er de family
planning en de openbare gezondheids
zorg mee. Bij zulke prachtige surprises
zal het niet blijven. Zelfs een minder
doortastcude regering, mocht die het
na de verkiezingen van 1972 in India
voor het zeggen krijgen, kan de explo
sieve vruchtbaarheid van dit volk niet
uitsluitend met toegiften in bedwang
houden.
JAN DERIX
op iedere straathoek kan men terecht
Het is begrijpelijk dat heel het buiten
land de ontwikkeling van dc N.P.D.
met zeer wantrouwende blikken gade
slaat. Maar het was uiteraard over
dreven dat men tijdens de verkiezingen
in West-Duitsland vrijwel alleen aan
dacht had voor de neo-nazisten. Men
kon immers vlak vóór dc verkiezingen
duidelijk zien, dat de nazi's op zijn
allerhoogst ternauwernood over de
drempel van de vijf procent stemmen
zouden komen. En toch werden VVcst-
dultse journalisten die dit durfden te
schrijven, in liet buitenland vaak uitge
lachen.
De kiezers in de Bon. brach
ten voor 95,2 procent uit op
democratische partijen au N.P.D,
kreeg slechts 4,3 procent, en dus bleef
het parlement voor haar gesloten. Het
is moeilijk'te zeggen waar de vreugde
over dit feit het grootst was: binnen
of buiten de Duitse grenzen.
Natuurlijk is het ook onjuist om de
N.P.D. thans als niet-bestaand te be
schouwen. Het fiasco aan de stembus
is voor haar wel een ernstige klap,
maar niettemin blijft zij in leven. Nu
heeft zij (ondanks haar gemiddelde
winst bij de verschillende verkiezingen
voor de Landdagen in de laatste drie
jaar) weliswaar de heli't van haar
kiezers verloren, maar vergeleken met
de verkiezing voor de Bondsdag in
1965. behaalde zij thans tweemaal zo
veel stemmen. En men moet ook niet
vergeten dat de partij thans bij de
verkiezingen voor de Bondsdag aan
zogenaamde tweede stemmen (in West-
Duitsland heeft elke kiezer twee vér-
schillende stemmen) in Rijnland en de
Palts, Hessen en Beieren meer dan
5 procent kon behalen, en in het Saar-
gebied zelfs 5,7 procent.
Von Thadden had bij de laatste ver
kiezingen op 12 procent gerekend en
hij kon, evenals destijds Goebbels op
het einde van de oorlog, zijn teleur
stelling kwalijk voor zich houden: „De
massa van de Westduitsers toont dat
zij noch politiek inzicht, noch karakter
berit". Symptomatisch voor de huidige
toestand binnen de nazipartij is dat
zij aan de komende gemeentelijke ver
kiezingen begin november in Noord-
Rij n-WestfEden niet wil meedoen. En
het gebouw, dat in Bad Godesberg aan
gekocht is als zetel voor de partij die
thans in Hannover haar centrum heeft
zal. weer verkocht worden om aldus
de enorme schulden van de partijkas
wat te verminderen. Daarbij komt dat
er kans bestaat dat de regering een
wetsontwerp zal indienen waarbij de
partij verboden zal woxden. Natuurlijk
is het niet zeker of te bewijzen zal zijn
dat de partij met de grondwet in strijd
is, omdat zij revolutionair is en nazis
tisch en anti-semitisch. Maai- de moge
lijkheid dat de regering met zulk een
ontwerp zou komen schrikt reeds heel
wat. leden en aanhangers af.
Van de andere kant mag men aan
nemen dat het politieke radicalisme in
West-Duitsland weer kansen krijgt.
Het nationalisme kan in West-Duitsland
weer opleven, nu Bonn zich nader
Nieuwe
kansen
voor
radicalisme
in
West-
Duitsland
schijnt te oriënteren op een nieuwe
politiek met betrekking tot het oosten
en met name tot een erkenning van
de Oder-Neisselijn en van de D.D.R.
En bovendien verminderen de Ameri
kanen hun contingent troepen in West-
Europa.
Het is een vraag of de N.P.D. de
komende moeilijke vier jaar zal weten
te doorstaan. Misschien kan zij zelfs
attractiever worden tegenover de nieu
we linkse coalitie aan de Rijn en zo
doende wat invloed uitoefenen op de
conservatief-nationale lieden binnen
de F.D.P.
Maar voor de binnenlandse stabiliteit
van de Bondsrepubliek zal het nog
belangrijker zijn dat conjunctuur,
arbeidsmarkt en prijsstabiliteit vol
doende vast blijven liggen. De anti-neo-
nazistisöhe krachten in West-Duitsland,
die tot dusver met hun tegenstanders
alleen met knuppels en geweld debat
teerden, zullen moeten leren met zake
lijke argumenten te komen.
Misschien zullen we op de eerstvol
gende partijdag van de N.PJD. van 14
tot 16 november in Saarbrücken, nader
over de nieuwe koers van de partij
vernemen. Het is thans nog de vraag
of Von Thadden voorzitter blijft of
misschien door andere en nog meer
radicale elementen wordt vervangen.
DR. F. W. SCHLOMANN
