Leidse Courant | 1969 | 15 oktober 1969 | pagina 5

VAARWEL AAN
N GOEDE VRIEND

EEN OPGEWEKTE BURGEMEESTER

„Collegialiteit is formele
structuur van de Kerk

Rente tot 7%

Rijkspost
spaarbank

altijd safe!

Kamer dringt aan
op betere positie
werkende jeugd

Kardinaal Suenens tot synode

Geen twijfel
aan trouw
aan Paus

Bij de dood van Jan Lutz

Een fijne collega

Krd Alfrink
sprak met
Septuagint

Xeugd zal op
1 november
overheid
kapittelen

Ondanks Kamervragen over Van Rappard

WOENSDAG 15 OKTOBER 1969

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 5

ROME „Collegialiteit hoort tot de
formele juridische structuur van de
Kerk"- Op dit feit heeft kardinaal
Suenens van België gisteren uitdrukke
lijk gewezen. Toen de Belgische kardinaal
zijn uiteenzetting begon, werd het in de
benedenzaal van het Vaticaanse Belve
dère doodstil. De 142 bisschoppen en de
paus, die ook gisteren weer de gehele
zitting van de buitengewone bisschoppen
synode bijwoonde, hadden op kardinaal
Suenens zitten wachten. HU immers heeft
zich sinds het befaamde interview in de
Informations Catholiques Internationales
In mei tot de woordvoerder bü uitstek
van de progressieve richting in het
wereldepiscopaat gemaakt.

Pro

contra luisterden ademloos,

toen de Brusselse aartsbisschop er op
wees, dat het in de discussie over het
gezag in de Kerk absoluut niet gaat om
een aantasting van het pauselijk primaat-
„Collegialiteit", zo zei hij, „staat niet
tegenover het pauselijk gezag. Onder de
bisschoppen bestaat in feite geen enkel
verschil van mening noch over de waarde
van het pauselijk primaatschap, noch
over de noodzaak van collegiaal bestuur.
Het gaat echter om de vraag naar het
hoe: Hoe functioneren primaat en col-

Pastoor don Mazzi, die onlangs door kardinaal Florit werd ontslagen, als
aandachtige toehoorder op de bijeenkomst van „solidaire priesters", die
tegelUk met de bisschoppensynode in Rome wordt gehouden.

Nog geen twee weken geleden drukte
Jan Lutz de hand van zqn collega's.
Hij ging met vakantie, naar Spanje.
Hij had zich er op de hem eigen, en
thousiaste wijze op verheugd. Nie
mand kon vermoeden, dat die hand
druk zijn afscheidsgroet zou zijn.
Gistermiddag werd Jan Lutz tijdens
het zwemmen onwel en korte tijd
daarna overleed hij. „Het Binnenhof"
was een van de werkers van het
eerste uur ontvallen: zijn collega's
missen een bemind lid van het re
dactieteam, waarin hij een van de
meest gewaardeerden was.

Jan Lutz was niet alleen een harde
werker, hij was „Het Binnenhof".
Nooit was hem iets te veel als het
voor „zijn" krant was. In de begin
periode nam hij taken op zich, waar
van zijn collega's met verbazing
kennis namen. Hij leek onvermoei
baar. Dag en nacht en dit is geen
staande uitdrukking, maar voor Jan
Lutz was het werkelijkheid zwoeg
de hij voor de aan zijn zorg toever
trouwde sportredactie, die door hem
een eigen gezicht kreeg. Hij drukte
zijn stempel op de sportpagina's, zelfs
nog na de periode waarin hij het
kalmer aan moest gaan doen. Nog is
zijn invloed onmiskenbaar.

Drie jaar geleden werd Jan Lutz
getroffen door een hartaandoening.
Hij moest rusten. In een dergelijke
periode blijkt welk een plaats iemand
zich in een bedrijf, in een team, in de
sportwereld heeft veroverd. Tijdens
zijn rustperiode ging er geen dag
voorbij of uit het gehele land werd
naar zijn toestand geïnformeerd. Jan
Lutz behoorde tot de groten in de
sportjournalistiek. Hij versloeg Olym
pische Spelen, hij volgde de grote
evenementen, hij was een van de
eerste Nederlandse journalisten, die
de Tour de France verwooitlde.
Jacques Goddet, de dmecteur van de
Tour, erkende zijn kwaliteiten door
hem, na vele jaren Tour de France te
hebben gevolgd, een speciale medaille
uit te reiken.

In de Nederlandse sportwereld werd
geluisterd naar zijn woorden, die
nimmer grievend waren, maar door
drenkt van vakkennis. Zij legden ge
tuigenis af van zijn liefde voor de
wereld waarin hij zo gaarne vertoef
de: de sportwereld. Met langzame
tred trok hij zich terug uit die tur
bulente wereld, toen hij het drie jaar
geleden op doktersadvies rustiger aan
moest gaan doen. Hij was er zo mee
vefgroeid, dat hij er maar moeilijk
afstand van kon nemen. Ook van ,Het
Binnenhof", dat hem dierbaar was.
Zodra hij zich er weer toe in staat
voelde, stelde hij zich beschikbaar,
zij het voor lichter werk. Maar elke
dag weer bleek welk een grote kracht
Jan Lutz was voor zijn krant. Zijn
adviezen, zijn vakmanschap, zijn
kunst om te relativeren, zijn colle
gialiteit, zijn warme vriendschap en
zijn offervaardigheid waar het ging
om te helpen in benarde (werk)-

omstandigheden, waren ongebroken.
Nog werd nimmer een vergeefs be
roep op hem gedaan, zoals dat in al
die jaren die hij aan „Het Binnenhof"
schonk, het. geval v/as geweest.
We zullen ermee moeten leren leven,
dat op Jan Lutz geen beroep meer
kan worden gedaan. De schok, die
het onvoorstelbare bericht in het be
drijf teweegbracht, is er een bewijs
van, hoe moeilijk dat zal zijn. Dan,
op zulk een moment, voelt men pas
in volle omvang wie en wat men
heeft verloren. Zijn vrouw en kin
deren kunnen ervan overtuigd zijn,
dat de naam Jan Lutz onverbrekelijk
verbonden zal blijven aan „Het Bin
nenhof". Zijn laatste handdruk is voor
zijn collega's een relikwie.

Herman van Bergem

Dat is «en van die berichten waar
je huiverend bü stilstaat. Een fijne
collega, energiek, maar toch reëel en
vóór alles buzonder integer. Dat hü
een I'üne collega was, is geen uitroep
die ik heb bewaard voor dit vaarwel
aan mijn goede vriend. Wij» zqn col
lega's, hebben dat zo dikwüls ervaren
en het onder elkaar gezegd. Büzonder
goed heb ik hem leren kennen in de
tien jaar dat we samen de Tour de
France volgden.

Hij was enthousiast ook daar.

Maar wat zon man in je gezelschap
betekende kan alleen iemand begrij
pen, die zelf een maand lang onder
nerveuze spanningen die je als ver
slaggever bij zo'n evenement dikwijls
doormaakt, op zijn vriendschappelijke
steun heeft mogen rekenen.
Hij werkte de laatste tijd in vertraagd
tempo. Dat was zijn regime. Het viel
hem niet mee, hij die verder zwom,
langer tenniste en grotere afstanden
liep dan wij allemaal. Maar hij sloeg
er zich blijmoedig doorheen. We zagen
hem minder dan vroeger, maar hij
verdween toch niet uit onze gezichts
kring en elke keer als wij hem na
lange tijd weer zagen, was hij het
middelpunt van een kring mensen, die
oprecht blij waren hem opnieuw de
hand te mogen schudden. Als voor
zitter van de Haagse Sport Pers nam
hij indertijd ook deel aan ons organi
satorisch leven. Bij al zijn opgewekt
heid en enthousiasme een man met
een bezonken oordeel, naar wie graag
geluisterd werd.

Wanneer hij in Spanje wordt begra
ven zullen wij geen afscheid van hem
kunnen nemen. Ik doe dat dus hier
namens zijn collega's in het blad
waaraan hij zijn hart had verpand,
zijn tweede grote liefde naast het
gezin, waar hij velen van ons zo vaak
zo gastvrij heeft ontvangen.

JAN COTTAAR
(voorzitter Nederlandse
Sport Pers).

legialiteit ten opzichte van elkaar? De
vraag naar het hoe moet nu gesteld wor
den. Zij is niet alleen van belang voor
de theologie en de pastoraal van de Kerk,
ook psychologisch van de vraagstelling
en de beantwoording daarvan, beslissend
worden voor de houding van de gehele
wereld tegenover de Kerk".

Kardinaal Suenens wees er op, dat
sommige bisschoppen, ook al propageren
zij een collegiale kerk, in feite het
primaat van de Paus nog steeds zien als
een soort absolute monarchie zoals men
die van de Franse revolutie kende. Zij
kennen zichzelf graag het monopolie toe
van trouw aan de paus. „Trouw aan de
paus, daarover bestaat toch geen twijfel.
Allen zijn wij hem trouw, maar wij
moeten ons duidelijk uitspreken over de
relatie tussen paus en bisschoppen".

Ook kardinaal Suenens meent, dat het
voorbereidend werkschema van de synode
van de bischoppen in feite niet meer
maakt dan „troost-assistenten van de
paus"' Immerse dit is ook de interpre
tatie die in de' Vaticaanse krant Osser-
vatore Romano in de afgelopen maanden
van het schema gegeven is. Evenals
kardinaal Alfrink vond de Belgische
aartsbisschop het rapport van kardinaal
Seper beter, omdat het de werkelijkheid
van de lokale kerken naar voren schuift,
met de plaats van de bisschop daarin en
diens verhouding tot de andere kerken
in de wereld. „Toch", aldus kardinaal
Suenens, meent het hoofd van de congre
gatie van de geloofsleer, dat de paus de
enige gezagsdrager is die de zorg draagt
voor de wereldkerk. De bisschoppen be
hoeven hem daarbij slechts bij te staan.
De collegiale medewerking van de bis
schoppen, die Seper noemt, gaat verloren
achter de vele woorden over de plaats
van de paus"

Kardinaal Suenens eindigde zijn betoog
met de vraag, het collegialiteitsbeginsel
ter nadere bestudering door te geven aan
de internationale theologencommissie.

Van de 19 interventies, die dinsdag in
aanwezigheid van de „iets beter uitzien
de" paus Paulus de zesde aan de orde
kwamen, is die van patriarch Maximos
de vijfde van Antiochië van belang. In
navolging van zijn voorganger tijdens de
eerste synode en het tweede Vaticaans
concilie vroeg hij het presidium, gisteren
onder leiding van de Indiase kardinaal
Gracias, in het Frans te mogen spreken.
Patriarch Maximos schilderde dat de
kerk van het Westen sinds de 14e eeuw

moeilijkheden is geraakt door expres-

ADVERTENTIE

4an<ipas-ta

Behoud van Uw tanden

(Van onze speciale verslaggever
J. Spitz)

ROME „Van beide zijden werd ge
steld, dal geprobeerd zal worden, zelfs
in eventuele conflictsituatues, het onder
linge gesprek gaande te houden". Tot
deze conclusie kwamen vannacht kar
dinaal Alfrink en de Nederlandse pries-
tergroep Septuagint na een bijna drie
uur durend gesprek in het Nederlands
college te Rome.

Hierbij waren alle zestien vertegen
woordigers van de Septuagintgroep aan
wezig, die momenteel deelnemen aan de
assemblee Europeënne des Prètes in
de Waldenzerfaculteit. 't Vruchtbare en
zeer positie\'e geluid van het gesprek is
opvallend. De relatie tussen de Neder
landse priesters en hun bisschoppen is
opnieuw open en goed gebleken; een
bijna unieke zaak in de hele wereldkerk.

Kardinaal Alfrink merkte tijdens het
gesprek in het Nederlands college op, dat
de Nederlandse bisschoppen, evenals de
priesters, zeer telurgesteld waren in de
Europese bisschoppenconferentie te Chur,
die speciaal over het priestervraagstuk
handelde. Hij vond echter ook, dat men
positief kan stellen, dat er een ontwik
keling in de Kerk op gang begint te ko
men. De priesters hebben kardinaal Al
frink duidelijk gemaakt, dat zij nog maar
weinig optimisme kunnen hebben voor
de naaste toekomst, zolang er gewacht
moet worden op uniforme beslissingen
de wereldkerk.

(ADVERTENTIE)

sief de nadruk te leggen op de uniformi
teit in de kerk.

Eveneens in het Frans sprak kardinaal
Martv uit Parijs, die een pleidooi hield
voor een „église pour les hommes":
kerk die alle gelovigen in haar beleid
betrekt.

Een ander geluid liet de Guinese aarts
bisschop Tchidimbo uit Conakry horen:
hij vindt dat de discussies over collegiali
teit in het kerkelijke bestuur een halt
moet worden toegeroepen. Voor hem is
de paus Petrus, en daarmee uit.

En de paus is de enige in de Kerk die
zekerheid en houvast kan geven. Hij
stond als Afrikaanse bisschop zeker niet
alleen, maar er waren toch ook ver
tegenwoordigers van vijf Afrikaanse
bisschoppenconferenties die zich wilden
fluiten bij het advies van kardinaal
■fner, de "bestudering van hët collfeg£
aliteitsbeginsel wilden overlaten aan de
internationale theologische commissie.

Aartsbisschop Pearce van Suva (Oce-
anië) pleitte zelfs voor het collegialiteits
beginsel vast te leggen als onfeilbaar
geloofsgegeven, als dogma.

(ADVERTENTIE)

(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Vanuit de Tweede Ka
mer is gisteravond bü de algemene poli
tieke beschouwingen algemene aandrang
op bet kabinet uitgeoefend om met spoed
ernst te maken met de aangekondigde
positieverbetering van de werkende
jeugd. K.V.P.-fractieleider drs. Schmelzer
ging er het meest uitvoerig op in. Hü
vroeg of binnen de onderwijsbegroting
voldoende middelen beschikbaar zün om
per 1 september 1970 te starten met een
serie experimenten op het terrein van de
vorming en opleiding.

Drs. Schmelzer wil ook toe naar een
verdergaand voorwaardelijk arbeidsver-
bod. Hij vroeg het kabinet om een nota
de manier waarop men wil komen
tot garanties voor het recht op vorming
opleiding van de jongsten in het be
drijfsleven en tot een wettelijk geregeld
junioren statuut.

De Kamerdiscussie loopt vooruit op
november, klokslag elf uur, wanneer
duizenden werkende jongeren uit het ge
hele land Den Haag binnentrekken. Zij
komen artikel 12 van de Arbeidswet, dat
dan vijftig jaar zwart op wit een dag in
de week recht op vorming aan de wer
kende jeugd geeft, herdenken. Met droe
fenis, want het artikel is, aldus de orga

nisatoren van de demonstratieve tocht
naar Den Haag, al bijna vijftig jaar dood.

Officieel Den Haag wordt deze dag ge
confronteerd met twee brandende vragen:

1. Wat hebt u in het nabije verleden
voor de werkende jongeren gedaan?

2. Weet u welke eisen de werkende
jongeren hebben?

Deze vragen worden voorgelegd aan
ministers en hoge ambtenaren, aan de
vertegenwoordigers in de Sociaal Econo
mische Raad, die dan toevallig in heb ge
bouw zullen zijn, aan de Kamerleden op
het Binnenhof en vooral aan de vaste
Tweede-Kamercommissie, die de jonge
ren 's morgens tussen 11.00 en 12.00 uur
in het gebouw van de Tweede Kamer zal
ontvangen. Er zal wat waaien tussen de
werkende jongeren en de leden van de
Kamercommissie.

Na de middag trekken de duizenden
jongeren zeer waarschijnlijk naar het
Nederlands Congresgebouw, waar zij nog
maals in krachtige taal hun eisen
op tafel zullen leggen.

De eisen:

Ook werkende jongeren hebben recht
op goed onderwijs en goede vorming;

Ook werkende jongeren hebben be
tekenis voor de maatschappij.

Zij noemen dit hun jongerenstatus,
want.het moet nu maar eens uit zün
met de opvatting, dat je maar moet gaan
werken, als je iets minder intellectueel
bent dan andere jongeren.

Iedereen, die het met de werkende
jongeren eens is, kan mee-demonstreren
door Den Haag langs de officiële gebou
wen en in het Congresgebouw.

Maar geen heibel. De werkende jonge
ren katholieke, christelijke en N.V.V.-
Jongeren distanciëren zich namelijk
nadrukkelijk van heibel of geweld. Men
zal zich aan de regels van deze demon
stratie moeten houden. Anders hoeft het
niet van deze jongeren. Zelfs liever niet.
Want het moet een krachtige, maar juiste
demonstratie zijn voor de rechten van de
werkende jeugd.

„Martelaren van
Gorkum" in bloemen

(Van

correspondent

GORKUM Het interview dat burgemeester mr. L.
R. J. Kidder van Rappard van Gorkum in 1967
door veel lezers van ons blad uitgeroepen tot man
van het jaar ons had toegezegd, was van korte
duur. Vlak voor het tüdstip van de afspraak was hem
medegedeeld dat het PvdA-Tweede-Kamerlid drs. A.
Lems opnieuw vragen over hem had gesteld. Dit naar
aanleiding van het ontslag van 11 van de 19 raads
leden in de volksmond „de martelaren van Gorkum"
genaamd.

„Het spijt me", zegt burgemeester Van Rappard. „Ik
kan nu geen verklaringen meer afleggen, v/ant mijn
persoon is in de kwestie betrokken. Ik wacht op het
antwoord van minister Beernink van Binnenlandse
Zaken". Zelfs heeft Gorkums burgemeester op dat
moment nog geen contact gehad met de minister en
evenmin met mr. J. Klaasesz, commissaris der konin
gin in de provincie Zuid-Holland.

Met grote stappen loopt Ridder van Rappard, ge
kleed in donker kostuum on met het hoofd in de nek,
■tin workJcame» op an neeg. HM stoat; ptotooling stil «n

zegt: „U mag gerust schrijven, dat u een opgewekte
burgemeester hebt aangetroffen. Misschien wordt ik
wel weer de beroemdst-- man van het jaar", grijns
lacht hü. Dat zullen de krantenlezers nog wel uit
maken, nemen we aan. Maar bij ex-KVP-wethouder
van Sociale Zaken, de tabaksgrossier Killian (47)
hoeft Gorkums burgemeester op een dergelijke eer
volle onderscheiding niet te rekenen.

„Ik veronderstel, dat het moeilijk zal zijn Gorkum
11 nieuwe raadsleden te geven die met deze burge
meester willen samenwerken", zegt de heer Killian.
Zijn woonkamer staat vol met bloemstukken en de
adhesiebetuigingen stromen nog steeds binnen. „Het
daverend applaus, dat opsteeg -.'an de publieke tribu
ne toen het raadslid Eckhardt (AR) de ontslagbrieven
van 11 raadsleden deponeerde, klinkt me nog steeds
in de oren", zegt hü-

Uitvoerig vertelt ex-wethouder Killian van de aan
leiding tot de jongste rel over zün conflict met direc
teur De Vey van Sociale Zaken over het al dan niet
voortzetten van een sociale uitkering. Een vrij onbe
nullige zaak, waar met redelijke argumenten en wat
overleg wel uit te komen was, maar die door de
burgemeester werd aangegrepen om hem te wippen.
Dit had moeten gebeuren in de raadsvergadering van
maandagavond.

De affaire kreeg een totale ommekeer toen 11 raads
leden in een motie wethouder Killian rehabiliteerden
en vlak daarop hun raadslidmaatschap opzegden. Tot
deze groep bejpocden de |weer-

onder wethouder Killian), zes van de negen P.v.d.A.-
raadsleden (waaronder wethouder De Ronde), de
PSP'er, een van de drie leden van de protestant-
christelijke groep en een van de twee VVD'ers. D<
CHU is met haar twee zittenblijvende raadsleden de
enige ongehavende fractie in de Gorkumse raad.

Beernink nu doen?, vragen de In
woners van Gorkum zich in spanning af. Intussen
heef» in de Tweede Kamer de P.v.d.A.-afgevaardigde
Lems vragen gesteld over de bestuurbaarheid van
Gorkum. Hü vraagt zich af of een spoedig ontslag
van de burgemeester niet de oplossing is.

De uitbarsting van maandagavond jl. was in novem
ber vorig jaar al te voorzien. Het feest rond de ge
boorte van de 25.000ste inwoner van de stad ontaard
de toen in een enorrtie rel naar aanleiding van een
interview met Ridder van Rappard in een plaatselijk
nieuwsblad, waarin de burgemeester zich erg laat
dunkend uitliet over de kwaliteit van de gemeente
raad. De raadsleden pruimden dit niet en velen dreig
den met ontslag. Het P.v.d.A.-Kamerlid Lems stelde
toen voor de eerste keer de vraag aan de minister
of Goricum nog wel bestuurbaar was. Minister Beer
nink antwoordde de Kamer, dat uit een ingesteld
onderzoek was gebleken dat dit nog wel het geval

De Middelburgse commissaris vai
politie Dr. Van Ooyen is het doelwif
geworden van een inwoner uit di<
stad. Door middel van advertentie
en intensieve mond-op-mondreclami
zoekt deze Middelburger uit of zün
commissaris als verdachte sinds 196*
bü drie aanrüdingen betrokken ir
geweest. Wat is de achtergrond var
deze zaak? De commissaris heeft
namelük eerder gezegd, dat federeer
die driemaal bü 'n ongeval betrokkcr
is geweest, opnieuw een proel
van rüvaardigheid moet afleggen.
Menigeen zal zich wild geschrokken
zün, want tenslotte is de kans, dat je
in het uiterst woelige verkeer met je
wagen een schrammetje oploopt, zo
groot geworden, dat de theorie van de
politieman veel kritiek van de
Middelburgse burgerij ontlokt. Veel
Zeeuwen hebben in de vrUwilligr
opsporingsactie van eerstgenoemde
Middelburger aanleiding gezien
hun steentje bjj te dragen bü het
opzoeken van de drie noodzakclüke
aanrüdingen, om de commissaris
naar de rü-examinatoren te krügen.
Volgens de privé-detective zün al
twee aanrüdingen aan het licht
gekomen. De commissaris zegt
sinds 1966 maar één gemaakt te
hebben. Voorlopig staat de telefoon
van onze opspoorder niet stil. Dagelüks
bereiken hem vele telefoontjes
mensen, die menen de niet meer
gewaardeerde commissaris een loer te
draaien. Het is onomstotelük nogmaals
een gezellig spel. maar of deze hele
zaak de verhouding politie-burgerij
ten goede komt, is een hellingvraag.
Van Ooyen: „Speur jü of speur ik?"

Het valt vandaag de dag niet mee
leerlingen van middelbare scholen
zomaar vrije dagen in de schoenen te
schuiven. Neem nu büvoorbeeld afge
lopen maandag. Iedere leerling kreeg
vrüaf vanwege prins Constantün.
Zesdeklassers van een gymnasium in
Waspik vonden het maar gek, om hier
een vrüe dag voor te nemen; zeker
omdat men nu weer gaaf ploeteren
voor het eindexamen en ieder uur 'n
uur is. Men besloot om toch naar
school te gaan. maar deze zat pot
dicht. De kilte deed de eindexaminan-
di vertrekken. Vrij koud.

De gedetineerden van de Scheve-
ningse gevangenis hebben de eetstryd
gewonnen. Afgelopen maandag kregen
zü toch maar eventjes nassi in plaats
van snert. Goed werk van
minister van Justitie. In ieder geval
is die sit-down-staking vorige week
niet voor niets geweest. Uit welinge
lichte brond vernemen wij echter, dat
niet gestaakt werd vanwege de snert,
de bami of nassi, maar alleen om het
eitje dat bij de nassi geserveerd werd.
Bij het opdienen van de snert zouden
de gevangenen dat aan hun r
voorbij zien gaan. Ei-Ei.

De (historische) zoen van Marga
Klompé en Gerard van het Reve
smakt weer in de Tweede Kamer. Ir.

Dis van de SGP uit ernstige kri
tiek. Feit is dat Marga onze staat
kundig gereformeerde vertegenwoor
diger bü het behalen van de staats-
prüs letterkunde door Het Reve, niet
gekust heeft. Jaloers? Misschien, maar
het is zeker dat Marga de SGP'er door
deze aanval geen (dis)tel aan haar
mond wil hebben. Dat zou een tweede
keer prikken.

De verkoop van preservatieven-
automaten in de horecabedrijven loopt
gesmeerd. De heer Den Hengst, die
bekende Nederlandse fabriek
hiervan vertegenwoordigt zegt dat
alles boven de verwachtingen uit
stroomt.

Den Hengst: „Ach, meneer het is in
de horecawereld het gesprek va
dag".

Wij: „Zou het daarom zo slecht gaan
in de horeca?".

Den Hengst: „Mogelijk, maar het is
niet aan onze omzetten te merken".
Wij: „Zouden de mensen nu voortaan
de horecazaak betreden voor het pilsje
of voor de automaat?".

Den Hengst: „Het ligt er maar net

waar je die automaat r
hengst

Het hippiedom hééft de Engelse
politie voor het blok gezet. Er werd
bü Londen een overval gepleegd door
Iemand die er als een hippie uitzag,
blond haar met een gele band erdoor
heen en een nylonkous over het hoofd
getrokken. Een getuige hoorde achter
die kous een mannenstem. Toch rest
de vraag, was het een man of

i'? De politie kan het zeker te
weten komen door klassespeurwerk te
verrichten. Of door bü de plaats
handeling naar een spel dte zoeken.
Paragnost Croiset zou daar een
gelük metaaltje gesignaleerd hebben,
in essentieel kledingstuk afkom
stig zou zün. Tip?

Padvlndsters mogen zwanger zün.
Een rechter in New Tork heeft ge
weigerd een affiche te verbieden,
waarop een padvindster stond, die
duidelük tekenen vertoonde van
toekomstige blüde gebeurtenis. De
rechter vond. dat ook de woorden
.weest bereid" op de affiche geen c
herstelbare schade berokkende aan
het padvindstersgilde.