Amateurbokser
Jan van Ispelen:
F.B.O.: mogelijk zelfs aan
wetswijzigingen werken
GEEN
„UITJES'
ZUS
NOORDAM
EERST DESILLUSIE
TOEN KEURINGSDRAMA
ZATERDAG 11 OKTOBER 1969
HAARLEM Op maandag 29 september stond Jan van Ispelen in de
ring, die in een zaal van Krasnapolsky in Amsterdam was gebouwd. Een
jaar tevoren zat hij omstreeks die tijd in Mexico als deelnemer aan de
Olympische Spelen. Tussen die Spelen en de 29ste september speelde zich
een drama af, waarvan amateurbokser Jan van Ispelen nu zegt: „Ik ben
er weken ziek van geweest". Op drie wedstrijden na Mexico na is hij
bijna een geheel jaar uit de ring geweest. Misschien zou hij liever zeggen?
„Uit de ring geweerd". Maar hij doet dat niet.
„IK BEGRIJP NIET
DAT JONGENS DIE
KLAP OP KLAP
NEMEN GEEN
STARTVERBOD KRIJGEN"
Jan van Ispelen heeft op de kleffe
nazomeravond het boord van zijn
overhemd opengezet en hangt ont
spannen, de schoenen van de felrode
sokken geschopt, op de bank in zijn
flat in de Haarlemse Parkwijk. „Ik
denk wel eens, dat ze iets tegen me
hebben omdat ik een brutale mond
heb. Ik flap er alles uit en ik zeg alles
nogal botweg. Als iets me niet bevalt,
doe ik mijn mond open. Ik ben geen
klein kind (hij is getrouwd en heeft
twee dochtertjes) en ik voel er nu
eenmaal niets voor om gedresseerd te
worden. Ik ben toch geen slaaf. Boven
dien weet ik heus zelf wel wat ik
moet doen en moet laten. Dat hoeft
niemand me te vertéllen en als we
ergens waren, in het buitenland bij
voorbeeld, hoeven ze mij niet achterna
te lopen. Ik gedraag me behoorlijk,
overal. Maar ze moeten het n'et gek
vinden dat je wilt relaxen als je in een
zwaar toernooi bent uitgeschakeld. Mag
dat misschien? Dan ga je op pad en
wil je je ontspannen. Dan wil je er wel
eens uit. Als amateur moet je er toch
al zoveel voor doen. Overdag werken
en als lasser moet ik verrekt hard
I werken, en elke avond trainen- Je
vraagt ..ie wgl eens af\val te-RfliLjÉ
Ieren hIRl. Dan praten ze 6\'ér de.
.^Vreugde Van 'de 'sport. Vergeet 'het
maar. DiflPbeWaa^'niet fn-öe 'topsport.
Dat is keihard aanpakken en je alles
ontzeggen. Ik kan op de vingers van
één hand optellen hoeveel keer ik ben
gaan stappen sinds ik boks. Je kunt
het gewoon niet. Je moet volkomen
serieus leven als je aan de top bent, er
wilt komen of er wilt blijven. En als
er dan zoiets met je gebeurt als mij is
overkomen, word je er niet enthou
siaster op"-
Jan van Ispelen had de dreun van zijn
leren gekregen in Mexico City waar hij
in de eerste ronde \-an het boks-
toernooi won van de Chileen Vilugron.
die wegens een blessure de strijd moest
staken en vervolgens werd uitgescha
keld door de Joego-Slaaf Parlow. „Dat
begrijp ik nog niet. Ik heb die man
later nog zien boksen en toen dacht ik:
„Hoe is het mogelijk, dat je van hem
hebt verloren. Mexico was de desillusie
Voor
kampioene
op de sulky
(Van onze sportredactie)
's-GRAVENZANDE Voor Zus Noor-
dam duurt een zomer altijd te lang.
Elke dag is ze om zes uur. weer of geen
weer, op het strand van 's-Gravenzande
te vinden om te trainen met de dravers
van haar vader. Leen Moordam. En nu
pas is voor haar de „goede tüd" aan
gebroken, als ze niet zo vroeg van het
strand hoeft omdat badgasten er be
slag op leggen. Zus Moordam heeft
naam gemaakt. In de afgelopen winter
legde zij in het winterkampioenschap
voor amatriccs op de baan van Hilver
sum beslag op de tweede plaats. In de
interland tegen België leidde zij ,-Ger
Westlandia" zegevierend over de
finish. En. als kroon op het werk, werd
IÜ dit seizoen kampioene van Neder
land op de sulky.
Van de vijf koersen, die de Stichting
Nederlandse Draf- en Rensport voor
de damestitel uitschreef, won zij er
drie, kwam Zus Noordam eenmaal op
de tweede plaats en werd zij een keer
uitgeschakeld wegens een galoppade
van haar paard. Dat deerde haar wei
nig want haar totaal van achttien pun
ten was zeven hoger dan dat van de
Beverwijkse mevrouw Pools, die twee
van mijn hele carrière". Daarna volgde
hei drama met de keuringen. Jan van
Ispelen was nauwelijks bekomen van
de teleurstelling van Mexico Hoewel
hij zegt een emotioneel mens te zijn,
vertelt hij doodkalm deze feiten.
„Voor we Rudie Lubbers, Henko
Baars en ik naar Mexico gingen,
hadden we een EEG-onderzoek onder
gaan. Een hersenonderzoek dus. maar
dat vind ik zo beroerd klinken. Net of
er ik weet niet wat met ie aan de hand
is. Maar het is heel normaal bij het
boksen. Dat onderzoek verrichtte
dr. Hemgreen in Amsterdam. Na de
Spelen werden we weer door hem
onderzocht. Dat was verplicht En nu
moet ik erbij zeggen, dat 'K ver
scheidene malen de oproep voor die
keuring na Mexic0 heb gelaten voor
wat die was. Dat was fout. maar ik
had er gewoon geen zin in na die
desillusie. Toen ik toch was gegaan,
hoorde ik van de bondsarts dokter
Van Win: „Je moet 9toppen tot sep
tember 1969" Ik kreeg dus een start
verbod. Ik vroeg een nieuw onderzoek
aan in Leiden, bij dr. Hers, een inter
nist. Daar hoorde ik, dat in het rapport
van dr. Hemgreen. dus het rapport
van na de Spelen, had gestaan: „De
toestand is wel iets minder dan vóór
Mexico, maar voor mij mag hij boksen".
Ik hoorde daar ook, dat in het rapport
van vóór Mexico had gestaan, dat ik
voor de Spelen heel rustig moest
sparren Dat wisten ze dus, ook dokter
Van Win. Maar de man die het niet
wist. was onze coach Nelis Bisschop.
En ik natuurlijk ook niet- Wat ge
beurde in Mexico? Ik trainde als een
gek. Dat moest van Bisschop, die me
met Rudie Lubbers, twee gewichten
zwaarder dan ik, liet sparren. En dan
zei hij: „Jongens, niet zo zachtjes, stoot
'"ér ntimi'Tlilïfc otf los". Dus Rudie ging.
Na drie-ronden "voelde ik me als een
zwtóait.iin pTfcaiV zakken. Ik moest te
vl-oI op mijn kracht boksen legen die
veel zwaardere Lubbers Wisten ome
Nelis en ik veel? Het rapport was niet
openbaar en ze hadden niets tegen
Bisschop gezégd. Ook niet dokter
Van Win. de „man de veiligheid"',
zoals ik hem maar zal noemen, die in
Mexico was".
„Jé vraagt
je wei
eens af
wat je
aan je
leven hebt"
Technicus Jan van Ispelen (links) hier in duel mei de Duitser Bornemann.
Jij bokst niet
„Ik was dus opnieuw onderzocht in
Leiden Ik vergeet het nooit meer. Op
een maandag belde mijn vrouw op
naar Leiden en vroeg of ik mocht
sparren. Ze moest dinsdags terugbellen.
Toen hoorde ze: „Laat hij zijn gang
maar gaan. Hij mag sparren" Dat was
nog niet de definitieve uitslag. Die
kwam vrijdags. Mijn vrouw moest
weer bellen. Dr. Hers zei: „Hij is
helemaal gezond" Er viel een pak van
ons hart want ie wordt toch wel een
beetje angstig. De dag daarop, op
29 maart, moest ik Ln Zwolle boksen
in de halve finale van het Nederlands
kampioenschap. Ik had vrijgeloot en zat
meteen in de halve eindstrijd. Ik was
zeker kampioen geworden, want ik was
nog nooit zo in vorm geweest".
„Mijn vrouw en ik gaan 's zaterdags
naar Zwolle en ik vraag voor haar een
toegangskaart De heer Kaneman van
hel district Noord-Holland komt naar
me toe en zegt: „Wat, een kaart voor
je vrouw? Jij bokst helemaal niet". Een
half uur voor de wedstrijden was het
hoofdbestuur bijeen geweest. Ze had
den de stukken uit Leiden nog niet
bestudeerd, zeiden ze. Ik was door hel
dolle heen- In zo'n grandioze vorm en
dan zoiets horen. Er werd door mijn
vader gebeld naar Leiden en door mijn
vrouw. In totaal is er vijfmaal rebeld
en vijf keer was het antwoord, dat
was goedgekeurd".
Toen kwamen de finalepartijen. Op
die dag kwam de medische commissi"
bijeen. Toen heeft dr. Hers zijn goed
keuring ineens ingetrokken. Ik weet
niet waarom. Eerst vijf keer zeggen,
dat alles in orde is en dan ineens c'e
zaak omdraaien. Dat begrijp 1 ik niet-
In elk geval bleef het startverbod tot
september gehandhaafd".
Nog nooit neergegaan
Op 29 september stond middengewicht
Jan van Ispelen voor het eerst na
bijna een jaar weer in de ring tegen
de Enschedeër Jack den Dolder. Jan
van Ispelen, die tot de technisch meest
begaafde en stijlvolste boksers van
Nederland moet worden gerekend, won
od punten. Zeven jaar is hij actief in
de ring, van zijn twintigste af. In die
tijd werd hij tweemaal kampioen van
Nederland in het middengewicht en
driemaal tweede in het weltergewicht.
Hij bokste in grote toernooien in Rus
land (tweede), in Hongarije (eerste), in
Tsjeeho-Slowakije (derde), in het grote
internationale toernooi dat de NBB in
Nederland organiseerde (derde). Hij
Zus Noordam: lev>
Ze leeft voor de paardesport en is. be
halve het werk op de boerderij, de
gehele verdere dag bezig met de dra
vers die Leen Noordam in „Stal West
landia" in s-Gravenzande heeft staan.
Bijbouwen
Twee jaar geleden begon de successen-
reeks met de paarden Gold Westlandia
en Ger Westlandia. Drie jaar tevoren
bezat Leen Noordam bij de N.D-R.
te boek staand als dravertrainer, maar
hij moet het werk overlaten aan zijn
paarden.
dochter en sinds kort ook aanpikeur
Kleywegt één paard. Arizona- Thans
worden er boxen bijgebouwd want
„Stal Westlandia" heeft ruimte nodig
voor de bijna veertig paarden. Een heel
bedrijf, maar nog steeds hangt er het
bordje met „Leens Hobbyschuur" en
dat geldt tot de dag van vandaag, een
hobby.
In één jaar
Zus Noordam, Nederlands amatrice-
kampioene, draagt zeer veel bij tot die
trof in de ruig boksers die op Europese
kampioenschappen en Olympische Spe
len medailles veroverden. Hij stond
tegen erkende grootmeesters. „En ik
ben nooit k-o. gegaan Ik ben zelfs nog
nooit neergegaan. Weet je wat ik niet
begrijp? Dat ze jongens die klap op
klap nemen en geen greintje techniek
hebben, geen startverbod opleggen. Dat
is gevaarlijk. Maar die lui komen keer
op keer weer in de ring om zich stoten
op hun kop te latten geven. Het zou
logisch zijn dat je dan rust moet
„Ik heb goddank feeling voor het
boksen. Ik voel wanneer de stoot aan~
komt en dan breek ik hem door mee
te gaan of weg te slippen Ik heb tegen
Henko Baars gestaan. Neem van mij
aan. dat Baars een dodelijke killer is-
Als die me had geraakt, had hij bij
wijze van spreken mijn hoofd van mijn
romp gehaald. Maar hij raakte me niet
een keer vol. Ik voelde zijn stoten
aankomen".
En nu voetbalt Jan van Ispelen, in
Spaamestad, dat in de eerste klas van
de Haarlemse Voetbal Bond uitkomt
„Ik voetbal al lang. Vroeger hield ik
op "Sis "er grote Wedstrijden in het zicht
'kwamen. Dit jaar,blijf ik voetballen,
tol de Nederlandse kampioenschappen.
Dan houd ik cv een paar weken mee
op. Misschien is het wel fout, ik weet
het niet"-
Centrale training
Toch wil Jan van Ispelen dit Jaar de
Nederlandse titel in het middengewicht
behalen. Hij gooit er niet met de pet
naar en traint weer volop. In zijn
gedwongen rustperiode was zijn ge
wicht opgelopen tot vijfentachtig .kilo,
zwaargewicht. Nu weegt hij weer zes
enzeventig. Elke dag om kwart voor
acht is hij op zijn werk in Amsterdam.
Elke avond staat hij in de boksschool
van de onlangs overleden Nelis Bis
schop waar ex-kampioen Willy Schagen
de scepter voert. ..Ook zoiets, Willy
Schagen Die was bondscoach en juist
toen de jongens van de selectie aan
in vijf koersen
naar de
Nederlandse top
succesvolle hobby. „Het is hard werken
maar gezond en boeiend", relativeert
Zus Noordam haar „mannen"-werk-
zaamheden. En haar prestatie, die des
le meer reliëf krijgt omdat zij haar
eerste start maakte op 28 augustus 1968
met „Blaokfoot van Gravenhof", een
paard van de Nooldorpse trainer Lee
man. In een jaar reed zij naar de top
van de ruim veertig amatrices die Ne
derland rijk is. Een indrukwekkend
aantal, wat Zus Noordam verleidt tot
de verzuchting„Er zijn in ons land te
weinig koersen voor amatrices. Er zijn
er toch voldoende? Zo veel zelfs dat er
momenteel een „stop" is ingevoerd
Eén na jongste
Ze heeft ook een wens: ooit eens in
een koers te mogen rijden met manne
lijke collega's. Als het kan zelfs met
befaamde pikeurs als Wagenaar en
Van Dóoyeweerd. Ze heeft tijd om te
wachten tot die kans zich aanbiedt. Zus
Noordam is pas negentien. Op de doch
ter van Willem Geersen na zeven
tien de jongste in ons land. „En dan
te weten dat er velen zijn die denken
dat ik de jongste ben. Zelfs in het blad
dat op de koersbanen te koop is, staat
dat ik zestien ben. Maar het is echt
negentien", aldus goedlachse Zus Noor
dam, de amatricekampioene van Ne
derland.
hem begonnen te wennen, kreeg hij zijn
congé. Nu is er helemaal geen bonds
coach en we snakken naar centrale
trainingen- Waarom wordt er geen
goede trainer aangetrokken, desnoods
een buitenlander, voor een centrale
traaning? Je zou toch een constante
training met een eigen instructeur
moeten hebben, aan wie je kunt wen
nen. Het is zo belangrijk, dat je iemand
in de hoek hebt in wie je vertrouwen
hebt. Er zou ook eens iets gedaan
moeten worden voor de mensen, die op
vrijdag en zaterdag moeten werken
voor hun gezin. Een vergoeding. Een
echte dan en niet een tientje. Daar is
natuurlijk allemaal geld voor nodig.
maar als ik dan die voLle zalen zie bij
wedstrijden, vraag ik me af of daar niet
een klein percentage af kan voor een
pot waaruit centrale training, ver
goeding en een bondscoach, al is het
maar gedeeltelijk, betaald kunnen
worden. Dan kan het peil omhoog Dat
wordt kwalitatief nu minder. Het is
toch te gek dat er niemand is die van
Herman Schregardus wint- Begrijp me
goed, ik ben vol bewondering voor
Schregardus. maar hij is wel vijfen
dertig jaar!"
Ik weet het niet
Jan van Ispelen kreeg tweemaal achter
elkaar een mentale opdoffer. Er is
niemand met hem komen praten. Hij
werd aan zichzelf overgelaten. En hij is
gaan voetballen. Toch wilde hij het
boksen er niet aan geven en traint hij
weer dat de stukken eraf vliegen.
Daarnaast volgt hij een cursus voor
masseur „Tk mag zeggen, dat ik haro
moet werken. Ik heb wel eens gedacht
of die dampen bij het lassen niet op je
gestel inwerken. Laatst kon ik een
baantje krijgen als portier bij een
nachtclub- Dat zou heel wat minder
hard werken zijn geweest, maar mijn
vrouw wilde het niet. Dat ging dus
niet door. Ik vraag me wel eens af hoe
andere boksers dat doen. Die werken
geen spat en lopen maar in een mooi
pakje rond. Ik weet het niet".
Dit weet Jan van Ispelen ook niet:
hij zet grote ogen op als de woorden
stimulerende middelen vallen. Hij weet
evenmin wat profcollega's in de ring
verdienen. Toch heeft hij wel eens
ergens ver in zijn achterhoofd gedacht
aan een jaar profpartijtjes. „Als ik
mijn diploma heb. zou ik graag in
Haarlem een sportschooltje openen
Boksen, massage en conditietraining
Daar heb je dan welwat geld voor
nodig". En Jan van Ispelen weet ook
nog niet hoe het komt dat Nelis
Bisschop nooit iets heeft gehoord van
dat „rustig sparren" in Mexico en hoe
het mogelijk is. dat hij was goed
gekeurd en toch een startverbod kreeg
opgelegd Hij weet wel dat hij op de
dag dat zijn startverbod afliep, een uit
nodiging kreeg om aan het momenteel
aan de gang zijnde zware toernooi in
Berlijn mee te doen.
Maar dat hoefde toen ook niet meer
voor Jan van Ispelen. Hij bedankte
HERMAN VAN BERGEM
Er wordt geen rekening
gehouden met betaalde
sportbeoefenaars
UTRECHT „Indien het huidige
transfersysteem zou worden afgeschaft,
zou dit dc clubs van een groot kapitaal
beroven. Bovendien zouden de beste
voetballers dan naar het buitenland
vertrekken. Als verder de dwingende
bepalingen van het sociaal recht in
Nederland in al hun strengheid zouden
worden doorgevoerd, zouden de lasten
voor de clubs veel te groot worden.
Het zou de absolute ondergang bete
kenen van liet betaalde voetbal iri
Nederland", woorden van mr. H. v. d.
Vlugt. sinds 1 augustus 1969 directeur
van de Nederlandse Federatie van
Betaald Voetbal Organisaties, de FBO,
opgericht 3 maart 1969.
Deze oi'ganisatie is eèn overkoepelend
orgaan van de betalende clubs in Ne
derland. Van de 53 verenigingen zijn er
51 lid, alleen Blauw-Wit en De Vole-
wijekers zijn nog niet toegetreden. De
FBO kan gezien worden als een werk
geversorganisatie. Tegenhanger van de
FBO is de VVCS (Vereniging van Con
tract Spelers), een werknemersorgani
satie, die is aangesloten bij het NW.
Ongeveer negen jaar geleden waren
de semi-profvoetballers al verenigd in
de VVCS, maar zij vonden geen gelijk
waardige gesprekspartner tegenover
zich. Wel de sectie betaald voetbal van
de KNVB maar diens werkterrein is
zo groot, dat hij zich nooit uitputtend
kon verdiepen in de problemen van de
betaalde voetballers.
De FBO bestaat uit zeven leden, die
voor een gedeelte ieder jaar aftredend
zijn. Momenteel hebben zitting: mr.
R van Vloten, voorzitter (AZ '67); C. C.
Hilbrink (FC Twente); L. P. A. van
Zandvliet (Feijenoord); A. H. Schreu-
ders (RCH): mr. J. Hogewoning (HVC);
E. Veen (Velox) en A. Libregts (Ex
celsior). Dus twee vertegenwoordigers
van de eredivisie, twee van de eerste
en twee van de tweede divisie, alsmede
een voorzitter.
Per 1 augustus is mr. H. v. d. Vlugt:
ruim dertien jaar sportjournalist in
Utrecht, benoemd tot directeur. Vier
laar geleden besloot de thans 33-jarige
v. d. Vlugt een academische studie te
gaan volgen. Hij koos daarvoor het
Nederland;- recht in de privaatrechte
lijke richting, met specialisaties in de
sociaal-economische sector. Hij slaagde
erin deze studie, die normaal vijf jaar
duurt, in vier jaar te beëindigen. In
juli legde hij zijn la-Mste examen mei
goed gevolg af.
In de rode cijfers
Men zou geneigd zijn te denken dat de
FBO en de VVCS lijnrecht tegenover
elkaar staan. Immers, dc FBO komt
op voor de belangen van de clubs en
de WCS voor die van de spelers Mr.
H v. d Vlugt: „Zo lang er geen koek
te verdelen is. zijn we medestanders
van elkaar. Pas wanneer er koek te
verdelen is, zal dat misschien andcis
worden. Dit zal echter nog wel enige
tijd duren Het betaalde voetbal in ons
land zit r.og in de rode cijfers, enige
uitzonderingen daargelaten. Hoewel de
FBO op het ogenbük alleen voor het
betaald voetbal bestaat, acht ik het niet
onmogelijk, dat op de duur andere
„Waarom geen verenigingen voor andere sporten dan
FBO vraagt mr. v. d. Vlugf zich at'.
sportorganisaties aansluiting bij de
FBO zullen zoeken. Steeds meer vere
nigingen gaan als werkgevers hun
sportlieden betalen, niet alleen bij voet
bal. Iedere club, die zich gaat bezig
houden met betalingen, zal dan met
hetzelfde probleem komen te zitten
als waai'mec wij nu hebben te kam
pen. Bij de VVCS zijn thans reeds niet
alleen voetballers aangesloten, maar
ook wielrenners en jockey's. Dus waar-
sporten den voetbal bij de FBO? Dit is
echter nog verre toekomst."
Levensgroot probleem
„Er zijn in dc negen jaar dat de VVCS
bcstani al heel wat problemen geweest.
De VVC§ stelde bijvoorbeeld, dat het
spelarscor. tract oen arbeidsovereen
komst is. De KNVB en de clubs waren
het daarmee niei eens. De zaak werd
aanhangig gemaakt en de rechter be
sliste dat het wel een arbeidsovereen
komst is. Er bestaat nu dus een ar
beidsverhouding tussen de speler ener
zijds en dc club anderzijds. Dit impli
ceert tegelijk dat de clubs gebonden
zijn aan de dwingende bepalingen van
het Nederlands sociaal recht (arbeids
recht en d~ sociale woekering). Indien
hierover een uitspraak zou komen, zou
dal onaanvaardbare consequenties heb
ben voor voetbal le id Nederland. Bij
hei ontwerpen van wetten wordt na
melijk geen rekening gehouden met be
taalde sportbeoefenaars. Dit is een
levensgroot probleem, dat wij eerst tot
een oplossing moeten brengen", aldus
mr. v d. Vlugt.
Urgent
„De VVCS keurt ook het transfersy
steem af. Men spreekt zelfs van sla
vernij en overblijfselen uit de negen
tiende eeuw. Hoe men hierover ook
moge denken, als je de bedragen hoort
die met transfers zijn gemoeid, vraag
je je wel eens af of dit wel rechtvaar
dig is. Als je echter net huidige systeem
zou afschaffen, zou dat de ondergang
van hot betaald voetbal in Nederland
betekenen. Deze twee zaken zijn mo
menteel urgent, maar er blijven daar
naast nog zo veel andere problemen
over, We zullen zelfs aan wetswijzi
gingen moeten werken Hierbij zijn de
KNVB. de VVCS. de FBO en in de
toekomst wellicht ook de departemen
ten betrokken."
