O
iwSisfs&Ê.
POMPIDOU STAAT STEVIG
OP EUROPESE GROND
ÏJffiSS?—
"M,'g£&\
"3fkA9S
De 14 dagen van de Franse wijnen en kazen in de Bijenkorf
Nog vast aan
erfenis van
De Gaulle
Egypte tot indirecte
besprekingen bereid
PAGINA 4
DE LEIDSE COURANT
DONDERDAG 9 OKTOBER 1969
mening
Officiële decadentie Het gezag van de paus
Onder de hoede van het Katholiek
Nationaal Bureau voor Geestelijke
Gezondheidszorg (hoe vals is deze
naam!) is een boek „Echtscheiding"
versohenen, dat pleit voor proef huwelijk,
echtscheiding en tweede kerkelijk
huwelijk.
Hoe weinig kermen deze schrijvers
drijvers hun eigen Kerk. Hoe verblind
zijn ze om niet in te zien, dat hun
pogingen geen enkele kans van slagen
hebben.
Zullen onze bisschoppen nu eindelijk
hun zwijgen verbreken om te zeggen dat
geen kerkelijke wet ooit de bevoegdheid
zal hebben echtscheiding toe te staan?
Och, zij hebben al zo vaak gezwegen als
het him plicht was te spreken En als zij
ooit spraken, was het beter dat zij
gezwegen hadden. Hoe lang zal de Paus
deze gezagsdrager nog dulden?
J- H. Maas.
De drie van Breda
Uit het artikel in uw blad d.d. 1 ok
tober j.l. blijkt dat dr. Th. v. Schaik
van de K.V.P. er naar streeft dat de
Kamerleden de in vrijheidstelling
„de drie van Breda" bevorderen.
Gebleken is dat een groot deel
het Nederlandse volk tegen vrijlating
van de drie van Breda is, op grond hier
van heeft de minister van Justitie het
gratieverzoek afgewezen. Indien spe
ciaal „de Kamerleden" door een motie
of door wijziging van een wetsartikel
(art. 15) de vrijheid voor „de drie
Breda" willen afdwingen kunnen wij
ze stem onthouden aan de partijen
waaronder zich aanhangers bevinden
om de drie van Breda" vrij te krijgen.
De Kamerleden zijn immers dure ver
tegenwoordigers die geen rekening hou
den met hetgeen er onder ons Volk leeft.
Juist nu de nationaal socialistische
partij in Duitsland de kop opsteekt
vele aanhangers telt en uit piëteit voor
zoveel landgenoten (en buitenlanders)
die onnoemelijk geleden hebben onder
het juk van de naties dient mijns in
ziens de uitgesproken straf te worden
gehandhaafd.
A.Z.
Echtscheiding
Over de recensie betreffende het boek
„Echitscheidamg" in uw krant van 4-10,
staan wij stomverbaasd. Men schrijft
daarin onder andere als het huwelijk op
geen enkele wijze meer functioneert,
moet dan niet geconstateerd worden, dat
het zichzélf ontbonden heeft? Of
een leergezag ook broodnodig is! Hier
geeft men louter zijn persoonlijke
mening en men vraagt zich niet eens
meer af, wat de Kerk van Christus
grondvest en zuil van de waarheid
over dit vraagstuk leert De „weldaad en
waarborg" van het leergezag, nota bene
een goddelijke instelling wordt als
quantité négligeable ter zijde geschoven.
Wij beslissen liever zelf, ook al zijn we
nog zo onbekwaam en onbevoegd Dan
spreekt Paus Paul us wel een heel andere
taal: „Het zekere leergezag is
wezenlijk voor de leiding, vastheid, vrede
en éénheid van de Kerk". „Wie dat
bestrijdt, bestrijdt de énige en ware
Kerk en verzwakt haar apostolische
kracht". Aangehaald uit de toespraak
van de Paus tot de leden van de
theologische oommissie (Het Binnenhof
van 7-10, pagina 7). De Paus legde voor
de zoveelste maal de nadruk op de
noodzaak, de leiding van de Kerk in
ootmoed te aanvaarden.
Dat is een ander geluid dan het
geblinddoekte „tasten en zoeken" van de
vrijzinnigen waarmee zij ons vertrouwd
willen maken.
H. B. D. H.
Scheiding der geesten?
Het is duidelijk dat een ekere mate
van meerdere zelfstandigheid van de
kerkprovincies (ik vermijd met opzet
van „lokale kerken" te spreken) nooit
zover kan gaan, dat deze een eigen in
terpretatie van Openbaring en van ker
kelijk recht zou omvatten. Daarmede
zou de Kerk ophouden de Moeder en
Leermeesteres van alle mensen te zijn.
Als het Nederlandse Episcopaat toch
een eigen beleid terzake wil realiseren,
is het onbekwaam om een kerkprovin
cie zonder averij door een zware storm
te loodsen en is het bovendien onbe-
boegd, omdat het ipso facto zijn gezag
verliest De constitutie Lumen Gentium
over de Kerk zegt namelijk uitdrukke
lijk, dat het Episcopaat geen gezag
heeft als het niet handelt in overeen
stemming met en in gehoorzaamheid
aan de paus (hoofdstuk III par. 21)
Een objectieve berichtgeving inzake
kerkelijke zaken schijnt maar niet mo
gelijk te zijn. In het nummer van J.L.
zaterdag stond een beschouwing over
de a.s. Synode te Rome en een bespre
king van het boek „Echtscheiding" en
ook deze artikelen waren vrijzinnig van
tendens. We schijnen in een maalstroom
te zitten. Iedere katholiek persoonlijk
staat in deze beslissende dagen voor de
keuze: aan boord blijven van het schip
waarvan de bemanning is gaan muiten
en willens en wetens een afwijkende
koers is gaan varen die ons van de
Rots dreigt los te slaan of. met hart
en ziel trouw blijven aan „Rome" als
de Moeder en Leermeesteres van de
waarheid i.z. geloof en zeden. De Kerk-
als-instituut kan echter niet functione
ren zonder gehoor-zaamheid. Zonder lief
de tot dit instituut zal men haar niet
willen gehoorzamen. Daarom is die nu
al jaren lang durende hetze tegen de
Kerk-als-instituut zo ernstig en zo Kerk-
verwoestend. En dat terwijl de samen
leving een mondiaal zedelijk gezag zo
dringend nodig heeft. God. geef ons de
ware wijsheid.
mej. J. Hosman
Het rapport van het pastoraal
cilie trok zeer mijn aandacht.
Enige dagen daarvoor plaatste u eer
rapport van uw correspondent Arm
strong. In dit laatste rapport wordt de
reeds zeer bekende uitspraak van paus
Paulus over het priesterlijk celibaat nog
eens uitdrukkelijk herhaald en toege
licht.
De paus veroordeelt de druk die dooi
de zogenaamde progressieven op de pu
blieke opinie wordt uitgeoefend en uv
correspondent meent dat over het pries
terlijk celibaat op de aanstaande bis
schoppensynode niet meer zal worden
gesproken.
Het rapport van het pastoraal
lie, samengesteld door de zogenaamde
progressieven, negeert in elk opzicht de
uitspraak van de paus. Het rapport doet
alsof de samenstellers nimmer gehoord
hebben wat Jezus volgens Matteus 16-30-
20 tot de apostel Petrus heeft gezegd.
De opvolger van Petrus, namelijke de
paus heeft gesproken dus de zaak is uit.
Neen. zeggen de zogenaamde progressie
ven, de zaak is niet uit, „Wij zullen, al
les doen om de door Christus aan de
paus gegeven macht aan hem te ontne
men en wij willen die macht aan de
plaatselijke bisschoppen geven".
Wat zal er gebeuren indien de paus
niet toegeeft aan de druk die de pro
gressieven uitoefenen?
Moet dan een schisma volgen zoals in
Engeland ten' tijde van Hendrik de acht
ste of een nieuwe reformatie?
En moeten de Nederlandse katholie
ken dat dan maar slikken?
Crisis
onder religieuzen
De Commissie Westenbroek heeft in
een zeer uitvoerig en diepgaand onder
zoek vastgesteld, dat de Nederlandse
religieuzen in een crisis verkeren. De
commissie werkt dit verder uit en
schrijft dat men oorspronkelijk heeft
verwacht dat de aanpassing aan de mo
derne ideeën de belangstelling voor re
ligie en klooster zou herstellen.
Maar juist het tegendeel heeft men
kunnen constateren. Deze uitspraak
komt overeen met een artikel twee jaar
geleden geschreven door dr. F. Hofmans
theoloog, die deze crisis niet alleen
heeft getracht vast te stellen maar die
tevens heeft gepoogd een weg te vin
den om uit deze crisis te komen.
De bedoeling van dit schrijven is, te
wijzen op een schrijver-theoloog, die
over dit onderwerp zulke mooie litera
tuur heeft geschreven.
H. R.
Predikaat „katholiek"
Uw bericht inzake „Kantoorbond laat
„kath." vallen" (pag. 7 in de krant van
18 september is zowel door titel als door
de onvolledigheid van de inhoud m.i.
enigszins misleidend.
In de beschrijvingsbrief voor de
bondsvergadering, gepubliceerd in het
bondsorgaan „Perspectief" van septem
ber 1969 valt namelijk enige malen te
lezen dat het bondsbestuur is terugge
komen op haar aanvankelijk voorstel in
zake de formulering van de doelstelling
de vereniging, door aan deze for
mulering toe te voegen
„De vereniging streeft deze waarden
i op basis van het christendom, even
tueel onder erkenning van daarmede
samenhangende visies op mens en sa
menleving".
Ik acht het van belang hierop te wij
zen, teneinde te voorkomen dat de over
tuiging postvat, dat de BVA van de toe
komst geen christelijk uitgangspunt
wenst te hebben.
A. J. V.
■tMfl
40*
voor
te zijn,
raie
een-K-^ o0o«am
het hooi -
Da
Tose',eenf2al-|*er
de Quinsacf ir
-Bowan&M
ee" hele
t Mor 11TB
n o4 9 een
'oh Mhwwtm Vo°?/nces
(Van onze correspondent in Parijs
Lucas Kleijn)
PARIJS. Met de topconferentie over
de gemeenschappelijke markt, die in
Den Haag op 17 en 18 november begint,
is het nog wel niet zover, maar mis
schien heeft het zün nut met een paar
woorden aan te duiden hoe op het ogen
blik in Frankrijk de stemming is, waarbij
de lezer er goed aan zal doen te beden
ken, dat de schets nog maar vaag is.
Was generaal De Gaulle nog aan het
bewind, dan zou de topconferentie in
het geheel niet zijn gehouden of de gene
raal zou, zoals in het verleden, zijn voet
stijf op de rem hebben gehouden. Ook
al had hij, zoals thans Pompidou, in het
paleis van de koningin geslapen, hij zou
geen duimbreed hebben toegegeven.
De toelating van Engeland tot de ge
meenschappelijke markt zou hij hebben
uitgesteld tot de kalveren op het ijs
dansen. Dat dus Pompidou als staats
hoofd naar Nederland komt in plaats
van De Gaulle, is op zichzelf al een hele
vooruitgang. De positie van Pompidou is
een geheel andere dan die van De
Gaulle. Zijn gezag zowel in het binnen
land als in het buitenland haalt niet
bij het prestige van De Gaulle. De gene
raal keek naar de Oeral en zag de Alpen
niet. Zijn blik dwaalde af naar Mexico
en Zuid-Amerika, maar de Angelsaksen
in Engeland en Amerika waren voor hem
vreemde eenden in de bijt. Parijs was
in zijn ogen het centrum van Europa.
Zo niet van de wereld. Duitsland meende
hij met zijn vriend Adenauer naar zijn
hand te kunnen zetten. Italië was naari
zijn eigen woorden „un pauvre pays" en
„un pays pauvre", een arm land en
tegelijkertijd een land van arme sloebers.
Bankier
De generaal was een militair. Pompi
dou is een bankier. Pompidou ziet zeer
goed in, dat West-Duitsland Frankrijk
economisch, industrieel en financieel ver
heeft overvleugeld; dat Italië, wanneer
de grens niet zuidelijker zou gaan dan
Rome, na Duitsland het tweede industrie
land van West-Europa zou zijn, waar per
jaar meer koelkasten worden gemaakt
dan in Frankrijk en Duitsland bij elkaar;
dat Nederland zich na het verlies van
zün koloniën geïndustrialiseerd heeft op
een manier, die de Fransen de lippen
doet likken.
Als Pompidou op het koninklijk paleis
in Den Haag logeert, zit hij niet ver van
Rotterdam, de grootste haven van de
wereld. De Gaulle liep met zijn hoofd
in de wolken, Pompidou staat met zijn
twee benen op de vaste grond. Op de
grond van Europa. Wil dat zeggen, dat
hij John Bull met volle muziek de ge
meenschappelijke markt zal binnen
halen? Dat is te veel gevraagd.
„Ik
Op zijn eerste persconferentie heeft
Pompidou in antwoord op een vraag of
hij naar De Gaulle in Colomby-les-deux-
Eglises zou gaan kort en bondig gezegd:
,,Ik ben voortaan president van de Repu
bliek". Dat was duidelijke taal. En ieder
een wist voortaan, waar hij zich aan te
houden had. Ook De Gaulle zelf. Pompi
dou zit vast aan een erfenis waar hij niet
dadelijk af kan. In de sterke gaullis
tische fractie zitten diehards, die hem op
zijn vingers kijken. Het ambtenarenkorps
wemelt nog van kleine en grote gaullis
ten. Al die heerschappen kan Pompidou
niet in één dag opzij zetten. Keulen en
Aken zijn niet op één dag gebouwd. Als
tegenwicht heeft hij ministers van het
katholieke Centrum in de nieuwe rege-
ring-Chaban-Delmas laten opnemen. Die
zelfde ministers namen een paar jaar
geleden collectief ontslag toen De Gaulle
de Raad van Europa in Straatsburg uit
schold voor een club, waar Volapuk
werd gesproken. Zulk een scheldpartij
kan Pompidou zich niet veroorloven.
Alles bij elkaar heeft men in Frankrijk
het gevoel dat er in Den Haag wat uit
de bus moet komen. Want behalve zijn
vrouw neemt Pompidou ook nog de
Franse franc mee. Met stift en poeder
doet een vrouw heel wat. De franc
daarentegen is maar een mager schar
minkel.
veilinglVIEIJWS
VEEMARKT DELFT
50 varkens; 508 biggen; drachtige zeugen
500—700; magere varkens 290—310; biggen 85
VEEMARKT UTRECHT
biggen 1076; bokken en gelten 58. Prij-
-• 1225—1400; kalfvaar-
925—1000; pinken
"75; stieren 900—1300; graskalvi
—650; nuchtere kalveren 4080; fokkalve-
ren 110—340; schapen 85—20;
—145; drachtige varkens 550—750; lopers 12<
:ew. 2.432.50... zouters 2.60—2.65; slacht-
eugen 2.22—2.28; jonge slachtzeugen 2.30—
.28. Overzicht: melk- kalfkoeien redelijk -
idem; biggen idem
.UIMVEEMARKT I
Slachtkipppnlief
iks. Handel: gedrukt.
Grey terug
naar Engeland
PEKING (AFP) Anthony Grey, de
onlangs door China vrijgelaten corres
pondent van het Britse persbureau Reu
ter, is vandaag uit Peking vertrokken.
Hij keert naar Engeland terug.
Aan de r.-k. opleiding kleuterleidsters
Maria Reglna te Den Haag is voor de akte
van bekwaamheid als hoofdleidster bil het
kleuteronderwijs geslaagd M. M. Brugman
Rhodosformule
voorgesteld
CAIRO (AFP-DPA) Egypte heeft
zich opnieuw bereid getoond tot indi
recte vredesonderhandelingen met Is
raël te komen teneinde een definitieve
oplossing voor de crisis in het Midden-
Oosten te bewerkstelligen.
Tijdens zijn eerste persconferentie
verklaarde de nieuwe Egyptische rege
ringswoordvoerder dr. Ahmed Esmat
Abdel Meguid dat Egypte enkel tot be
sprekingen bereid is als deze worden
gevoerd volgens de „hodosformule".
Als basis zou moeten dienen de resolu
tie van de Veiligheidsraad van 22 no
vember 1967. De terugtrekking van de
Israëlische troepen uit bezette gebieden
zou geen voorwaarde voor het openen
van onderhandelingen vormen.
Het woord „Rhodosformule" dat de
Egyptische woordvoerder gebruikte is
een overblijfsel van de vredesonderhan
delingen die reeds in 1948 tussen Isra
ëlische en Arabisch vertegenwoordigers
plaatsvonden op het eiland Rhodos on
der voorzitterschap van VN-bemidde-
laar graaf Bernadotte. Deze besprekin
gen werden in 194'1 voortgezet tussen Is
raëlische en Egyptische vertegenwoor
digers onder leiding van de nieuwe be
middelaar Ralph Bunche en leidden tot
de ondertekening van het wapenstil
standsverdrag van 24 februari 1949. Vol
gens deze formule zijn de delegaties van
de strijdende partijen in twee afzon
derlijke zalen gezeten, zodat er geen di
rect contact bestaat.
De bemiddelaar, van de Verenigde Na
ties is dan de enige „verbinding" tus
sen de partijen.
Intussen heeft secretaris-generaal
van de Verenigde Naties, Oe Thant,
ontkend, dat de VN-bemiddelaar dr.
Gunnar Jarring zijn vredesmissie zou
hebben opgegeven. Dr. Jarring blijft be
schikbaar voor de partijen en heeft ge
zorgd voor effectieve en snelle com
municatiemogelijkheden met hen. Jarring
keert namelijk terug naar zijn post als
Zweeds ambassadeur in Moskou.
Universitair nieuws
DELFT T.h. Delft: prop. scheik.ing.: de
dames U. H. Renqvist, Amsterdam; A. m. j.
Fichtinger, Rijswijk; de heren: D. H. Bauw.
Den Haag; P. M. van den Berg, Rotterdam;
D. Bode, Den Haag; J. F. Boiten. Veendam;
J. Th. van Breugel, Delft; H. de Bruin. Vijf
hulzen; A. W. Buljen van Weelderen, Delft;
J. van Dam, Curasao, J. C. van Dam. idem;
K. A. Duijves, Oudkarspel, J. S. Gaastra.
Grouw; C. H. G. de Heer, Zwijndrecht; J. m.
Kooper, Baarn: F. F. van Leeuwen, Pijnackcr;
H. L. van Lottum. Capelle a.d. iJssel:
P. G. C. Nelis, Delft; A. w. van Nes. Hi-
Ambacht; T. de Nijs, Bloemendaal; W. van
rims, uen naag; is. a. van Soest. Schiedaï
J. F. M. van Vliet. Leidschendam: W. Vog.
Vlaardingen; C. Vreeken. Haarlem; K.
Warmenhoven, Den Hoorn; a. van d
