Mantels om te stelen OLOF made in PALME holland: Gilbert schoot op Henri om Santa Nederlandse auteur ziet ook zijn tweede roman verfilmd Hans Koningsberger een tevreden man op de set bij viaduct Met ransel vol zonden voor rechter levendiger plaats voor Zweden Bij de foto's: HJ WOENSDAG 8 OKTOBER 1969 DE LEmSE COURANT (Van onze filmredacteur) LONDEN Hoeveel Nederlanders zouden er eigenlijk Hans Koningsberger hebben gehoord, laat staan iets van hem gelezen hebben? Zoals de spreekwoor delijke profeet die in eigen land niet wordt geëerd, moet Koningsberger zijn succes in het buitenland zoeken. De in New York wonende auteur, die de helft van het jaar rond de wereld zwerft, schrijft zijn romans en reisverha len in het Engels en op een enkele uitzondering na het tien jaar oude „An affair" dat als „De laatste vrouw" in ons land versoheen worden zijn boeken niet in het Nederlands vertaald. De filmregisseur John Huston koos Koningsberger „A walk with love and death" uit om met zijn dochter in de hoofdrol te verfilmen en op het ogen blik is men in Engeland bezig met de verfilming van „The revolutionary" waarvoor Koningsberger niet alleen het draaiboek schreef, maar tevens als co-producent optreedt. We troffen Koningsberger aan even .buiten'Ealing, waar onder een spoorwegviaduot bezig was met de buiten opnamen voor laatstgenoemde film. Regisseur Paul Wil-, liams, die maar één grote .film» het.'in-ons. land nog niet vertoonde „Out of it" op zijn naam heeft staan maar hij is dan ook nog pas 25 jaar was bezig met een scene tussen Jon Voight en Jennifer Salt. Terwijl de met grote regelmaat overdaverden moest dit tweetal de zelfde scène zo'n tienmaal overdoen, telkens met kleine varianten. Dit gaf Koningsberger de gelegenheid zich op een grasveldje even met ons af te zonderen voor een ge sprekje in het najaarszonnetje. „Je kunt de deur platlopen met filmplannen voor je boe ken, maar als er eenmaal een verfilmd is gaat het de volgende keer gemakkelijker" was zijn mening. „Ik heb het geluk gehad, dat Huston een van mijn romans uitkoos. Ik had de filmrechten van mijn roman voor 10.000 dollar aan Dale Wasserman verkocht, die er een filmscript van maakte en het voor 100.000 dollar doorverkocht. Het script beviel Huston niet en hij vroeg mij een nieuw te schrijven. Het was geen manier van werken, want iedere avond schreven wij, wat er de volgende dag zou worden opgenomen. Maar al te vaak was Huston te moe en wilde meteen naar bed. Dan stond er de volgende ochtend geen letter op papier". Met „The revolutionary" is alles beter voorbereid. Wil liams had er Jon Voight die toen nog niet zo bekend was door „Midnight cowboy" al over benaderd en de zaak was eigenlijk al in kannen en kruiken toen ze bij mij aanklopten. Eigenlijk had ik graag zelf „The revolutio nary' 'verfilmd, maar misschien krijg ik mijn kans wel met „I know what I'm doing", waarvoor ik al twee aan biedingen om te verfilmen heb gehad", zegt Koningsber ger, die nog steeds voortreffelijk Nederlands spreekt, ook al moet hij wel eens naar de vertaling van een standaard uitdrukking zoeken. „Ik zou mijn boeken nooit ln het Nederlands kunnen schrijven, daarvoor ben ik er te veel uit. Ik kan wel be oordelen of de vertaling goed of slecht is. Die van „De laatste vrouw" vond ik slecht, maar vertalen is in Neder land vaak haastwerk, omdat het meestal zo matig betaald wordt". tegen de gevestigde maatschappij en zioh dan realiseert, dat hü noodgedwongen een steeds linkser standpunt moet innemen, wil er van enige actie sprake zijn. Boek en film eindigen op het moment waarop hU een bomaanslag zal moeten plegen en zioh afvraagt „Hoe ben ik zover geko men?". Een open einde dus, want de lezer of toeschouwer weet niet of hü de daad wel zal uitvoeren. „In Jon Voight hebben we een werkelijk fantastisch ac teur, die zich zo inleeft, dat hij ook na de opnamen niet meer uit de huid van A kan kruipen. Hij komt telkens met eigen suggesties. Dat ziekenfondsbrilletje, dat hij draagt, is zijn idee. Die afgetrapte schoenen ook", ver klaart Koningsberger enthousiast. „Hij zit in 129 van de 130 scenes en draagt de film. Eén blik op de sjofele figuur, die op verzoek van Paul Williams een scene voor de zoveelste maal geduldig over doet en we begrüpen wat Koningsberger bedoelt. Het is een totaal ander iemand dan de stoere knul uit Texas in „Midnight comboy". Hoewel in Engeland, is „The revolutionary" niet aan tijd of plaats gebonden. „Voor vele opnamen moesten we ty pisch Engelse details als uithangborden en brievenbussen camoufleren en ook het verkeer leverde de nodige pro blemen op", vertelt Koningsberger. „Studiowerk is er niet bij, de binnenopnamen vinden in woonhuizen plaats, vaak in zulke kleine kamertjes dat de assistent-regisseur uit ruimtegebrek zelf de klap moest bedienen". De zes weken die de opnamen zouden duren zijn nu al uitgelopen tot acht, het budget is ook al overschreden, maar gelukkig heeft United Artist zoveel vertrouwen in deze onderneming, dat zij ons vrij laten werken". De filmploeg is inmiddels naar een ander deel van het struikgewas verhuisd en Hans Koningsbergers aanwezig heid wordt gevraagd. Tenslotte wordt er een deel van zijn denken op de filmband vastgelegd. (Van c correspondent Lucas Kleyn) PARIJS Er staan soms hele rare snoeshanen voor de groene tafel van de rechters. En dat was dinsdag het geval in Saintes in het departement van de Charente-Maritime. Als beklaagde fun geerde Gilbert, een man van 41 jaar met een roetzwart strafregister. Zijn vader was een zwervende zigeuner die hij nooit heeft gekend. Op zijn elfde jaar begon Gilbert zelf te zwerven De ene maand dook hij onder hier, een an dere maand kwam hij boven water daar. Meestal in de buurt van Pigalle, waar hij stal als de raven.. Ergo leefde hij meer bin nen dan buiten de gevangenis. In juni van het vorig jaar, toen hij op vrije voe ten rond liep, kreeg hij woorden met een zekere Henri van 27 jaar. De inzet de ruzie was een kleine zigeunerin 16 jaar, die bij de burgerlijke stand stond ingeschreven als Rose Limberger, in het gewone leven van ieder dag luis terde naar de naam van Santa. Het dis puut tussen Gilbert en Henri over het beeldschone meisje liep zo hoog, dat Gil bert zijn jachtgeweer nam iedereen in Frankrijk heeft blijkbaar een karabijn boven zijn bed hangen en Henri dood schoot. Gilbert zegt, en zijn advocaat zegt het hem na: ik schoot uit zelfverdediging, want als ik de trekker niet had overge haald zou Henri het hebben gedaan. Dinsdag stond Gilbert dus voor dc juryrechtbank van de Charente-Maritime, met een zware ransel vol zonden of erf-i zonden op zijn rug. Hoe kan ik waar ma-I ken, zei hij, dat ik uit zelfverdediging heb gehandeld? Met mijn strafregister dat u voor zich heeft liggen, meneer de pre sident, zou niemand mij geloven. De pre sident van het hof was een humaan beminnelijk man. Praat vrijuit, zei hij tot de beklaagde, en wees niet bang. U heeft weliswaar 17 jaar in de gevangenis ge zeten, maar als waarschijnlijk klinkt wat u gaat zeggen, zullen wij u misschien ge loven. Als het onwaarschijnlijk klinkt, zullen wij u helemaal niet geloven. Tussen dat „misschien" en „helemaal niet", hoe goed ook bedoeld, raakte Gil bert de kluts kwijt en ging heen en weer overstag tussen het waarschijnlijke en het onwaarschijnlijke Als getuige werd Santa gehoord. Intus sen moeder geworden van een kind, met de zeer grote waarschijnlijkheid dat een tweede binnenkort op komst was. 17 jaar. Een panter in een theesalon. President: „Van wie hield u het meest? Van Gilbert of van Henri? Wie va twee zou u het liefst hebben willen trou- Santa: „Voor mij was dat lood om Ijzer. Voor mij geldt alleen de dag vandaag en wat er morgen gebeurt, zal ik wel zien". President, met zijn vinger gericht de buik van Santa: „En die daar. wie is dat?" Santa: „Dat gaat u geen bfliksem Mijn buik is van mij". Daar kon de president niets legen in brengen. Hij was zoals gezegd eer maan mens. Alle andere magistraten zouden Santa onmiddellijk hebben laten inrekenen, wegens belediging van de gistratuur. Maar niet deze voorzitter. Hij e» Santa spraken weliswaar dezelfde taal, maar eikaars woorden begrijpen deden niet. De voorzitter liet het er verder maar Dij zitten. En Santa mocht gaan. Maar niet Gilbert, die 15 jaar gevange nisstraf kreeg. Psychiaters bezwoeren dat tttlbert gereclasseerd kon worden. Zijn advocaat maakte daar in zijn pleidooi de hoofdschotel van. Pas als Gilbert zijn straf heeft uitgezeten .mag hü bewijzen dat hü weer thuis hoort in onze maat schappij. Hij is dan 56. Pompidou: geen devaluatie PARIJS (AFP) President Pompidou heeft geruchten over een nieuwe devalu atie van de Franse franc tegengesproken. Hij deed dat by de ontvangst van het bureau van de nationale vergadering op het Elysée. Hij verklaarde met nadruk dat de geruchten alle grond mieeen (Van onz.g correspondent Eric Silver) het lot van voortdurend zijn. Wat je een definitie- STOCKHOLM ,,Het is een radicaal politicus on ontevreden met zichzelf t ook bereikt, het is nooit ve oplossing" Evenals de Franse kiezers, die hun hart links hebben zitten, maar hun por temonnee rechts, slaagt Olof Pal me. de volgende premier van Zweden, erin om een populaire radicale repu tatie te combineren met een politieke filosofie, die heel wat bezadigder is. Het zal nog een hele tijd duren, voor dat men Olof Palme zal toestaan om zijn (volkomen eerlijk en van goede zeden getuigende) interview, dat ver toond wordt in de geruchtmakende film ,,Ik ben nieuwsgierig-geel" te ver geten, of het feit, dat hij de minister was. die de Amerikanen woest maakte, omdat hij in een anti-Vietnamoorlogs- mars mee door Stockholm liep en om dat hij de ambassadeur van Noord- Vietnam omhelsde. Hij is met zijn 42 jaar een van de weinige Zweedse leiders, die in staat zijn om contact te houden met de re bellerende jeugd. Palme is een intel lectueel. die in Zweden en in de VS studeerde. In tegenstelling tot de tra ditionele Scandinavische socialistische voormannen kan hij met de studen ten in him eigen taal spreken. Als minister van Onderwijs was hij bereid om hun experimentele kunst te subsi diëren en hun meningen te bestrijden. Toen ik hem eerder dit jaar in Stock holm ontmoette, deed hij moeite om zijn aristocratische afkomst te bagatel liseren. Ja, zijn grootvader was een li beraal parlementslid geweest, die con servatief was geworden, maar hij werd voor zijn tijd als links beschouwd. Ja, de familie was generaties lang een bron geweest van geestelijken en amb- lijke Palme de balans weer in even wicht gebracht door er van door te gaan naar Engeland, een Indiër te trouwen, en R. Palme Dutt voort te brengen, de leermeester van het Brit- Ja. inderdaad, Olof was reserve-offi cier bij de cavalerie geweest, maar laat u niet door de schijn bedriegen. Hij legt er de nadruk op, dat hij de aanstelling alleen maar aannam, om dat het leger een premie van 2.500 kronen (f 2.500) aanbood, en hij had het geld nodig om in de VS te kunnen studeren. Hij heeft plezier in het uitoefenen van macht. Maar de Zweedse sociaal-de mocraten zijn lang genoeg aan het be wind geweest om de beperkingen van in te zien. Palme zei: „Het is het lot van een radicaal politicus om voort durend ontevreden met zichzelf te zijn. Wat je ook bereikt, het is nooit een definitieve oplossing. Het wijst al tijd weer naar iets nieuws". Maar hoe radicaal is Palme als poli ticus? Hij was niet, zei hij, tegen tionalisatie als zodanig, maar je moest je redenen hebben. De staatssector te klein, maar aan de andere kant werd de groei van het kapitaal hoe langer hoe meer een gemeenschaps aangelegenheid door pensioenfondsen, de staatsbank en de begrotingspolitiek. ,,Het gaat tegen onze traditie in o confisceren. En als je vergoedingen uit moet betalen, dan heb je nog veel bereikt". Wat hem bezorgd maakte was de toe nemende concentratie van kapitaal macht ln de privé-sector. „We trach ten er achter te komen, hoe dit in werk gaat". van structurele verandering en de uit werking daarvan op het individu. „Er bestaat behoefte aan een sterke maat schappij om het individu te bescher men. Er bestaat een groot gevaar vooi een groeiende ongelijkheid, een groot gevaar, dat bepaalde groepen achter blijven. We gaan nog steeds vooruit, maar als we te zeer tevreden zijn. dan gaat het fout". ..De fundamentele fout van boeken over de toekomst", voegde hij er aan toe, „is dat zij alleen maar rekening hou den met de technologische ontwikke ling. De vraag is echter, hoe men een stelsel van waarden in kan stellen, dat de loop en de uitwerking van de tech niek kan bepalen, ten gunste van de maatschappij". Het zit erin, dat het Zweden van Pal- me een levendiger plaats zal worden. De nieuwe premier vindt vitaliteit zeer belangrijk. Hij is een goed en stimule rend spreker. Maar het Zweden van Palme zal zeker niet revolutionair wor den. Hij is in de partij ombooggeklom men en hij is sterk beïnvloed door haar nuchterheid en voorzichtigheid. De dingen zullen gaan veranderen, maar rustig aan en niet zonder diep gaand beraad. Het maakt nog altijd indruk als de verkoopster bij het tonen van een model zegt: import uit Frankrijk. Of: uit Amerika. Waar vandaan dan ook, lijkt beter dan van eigen bodem. Geen profeet is geëerd in eigen land! In elk geval is dat voor mantels een heel verkeerd standpunt, want onze mantelconfectie is uitmuntend en welbefaamd, zie de exportcijfers. Van twee fabrikan ten die in binnen- en buitenland vrouw envan jong tot oud voortreffelijk kleden, zagen wij de collectie voor het winterseizoen. Plaza Als de Nederlandse vrouw onelegant of onmodieus het najaar binnenstapt ligt het niet aan Plaza. Vanaf de Laasiemodellen (voor jonge figuren) tot aan de Plaza damescollectie (voor de rijpe vrouw) zijn broekzakken en mantels om te stelen. Belangrijke facetten van de collectie: licht- en tamelijk hoog getailleerd; kragen die breed genoeg zijn om opgeslagen te worden: veel knoopgarnering dus ook veel tweerijige slui tingen: ceintuurs; of rugceintuurs boven hoog split; zij panelen in de plaats van zijnaden; zakkleppen (niet functio neel bedoeld want de zak staat verticaal in een naad). Zoals we ook bij andere fabrikanten zullen zien, i6 het ruit- dessin geliefd geheel in overeenstemming met de aller laatste modevoorschriften. Bij Plaza vage rustige ruiten, brutale pied de cocqs en fraaie effen wollen lakens oorten. Een drietal modellen die representatief voor het geheel zijn: Broeknak in zwart wollen kamgaren ottoman (ook in andere kleuren geleverd). Het jasje i« tunieklang, of langer en dan geschikt als mantel zonder pantalon te dragen. Dubbele rü knopen boven de taille, 2 zakkleppen. Een beige-grijze ruit in rulle tweed voor een mantel met blinde sluiting, grote kraag, epauletten, suède ceintuur en wijde rug. Alweer een goed aanvoelen van de mode ontwikkeling; want nadat deze confectie al bij de detail listen was afgeleverd werd de Parijse en Italiaanse winter mode pae bekend en er blijkt «en tendens naar wijde mantels te zijn! De ..damesmantel" m parelgrijs of beige met waaier vormige figuurnaden, vloeiendslank aanliggend en liefst met bontkraag van nerts, ocelot of bever. (Damesmantels zijn vooral voor grotere maten bedoeld). Bont loopt momenteel in de papieren. Het scheelt meer dan de bekende slok op een borrel of een manteil al dan niet met bont is gegarneerd. Vooral bever en nutria zün modieus maar ook het als-bever-geverfd konijn moet met goud betaald worden. Over het algemeen is de mantelmode sportief van karakter. Slechts de „rijpe", en meestal wat zwaardere vrouw komt nog gekleed in het straatbeeld. Dan maken ceintuurs en zak kleppen plaats voor losse en afkledende lijnen. Frankrijk (datpet van Plaza's collectie afneemt, jubelt over deze damesmantels Netex-yas Welbekend is Netex: goede, betaalbare modellen voor de vrouw die er wel leuk maar niet overdreven hip wil uitzien. Wie verlangt naar nog meer progressieve jonkheid in haar jasje en wat daar onder zit keert zich tot YAS, het jeugd- fabrikaat dat met Netex onder een dak woont en onder een hoedje speelt Netex doet veel grijs in zijn collectie, snijdt de mantels slank in de taille en vindt telkens gelegenheid cirkelvormige zakken a la Cardin op te stikken; soms met steeksplit. soms van boven open, vaak met stiksels of garnering van knopen die de hele collectie door vol fantasie rijn. Ook hier fraaie ruitdessins in mantels met ceintuur, dubbele knopenrij en mantel hetgeen de prijs slechts met 35 - verhoogt! Boven V-hals eventueel met bontkraag. Tot maat 42 voegt Netex desgewenst een pantalon bij de 42 wordt over pantalons gezwegen. Een gewaarschuwde vrouw telt voor twee (ook in omvang mevrouw; de pantalon staat u niet meer). Bij het tonen van een schattig wit wollen jasje met bruine vensterruit, bruine leren biezen en knopen horen wij dat Amerika (een groot afnemer!) dol is op wit, ook voor de winter. Intussen geldt dit met alleen voor Amerika. Netex- directeur toont een damesmantel in gebroken wit met bont kraag. Men zegt dat hij er 26.000 exemplaren van verkocht heeft! ,Dat is overdreven", verklaart hij. Maar in een onzer damesbladen stond de mantel afgebeeld als het model van de maand en dat heeft wel vele duizenden volslanke Neder landse dames blijkbaar aangespoord zich eveneens in het wit te steken en vooral in deze mantel van Netex! Wij zien van Yas zeer gedurfde broekpakken vooralsnog het jasje reikend tot mindlengite. Bijzonder flatteus en bijna operetteachtig en daarom voor deze tijd misschien welhaast te ,,mooi": een sterk getailleerd en zeer klokkend jasje met een capuchon waaruit de voering van wit Toscaans lam piept Als garnering zien wü hier veel Australisch oppossum en speciaal persianer voor de combinatie met tweed. „Naai- Amerika verkopen wij uitsluitend mantels zonder boni door de invoerrechten wordt het daar onbetaalbaar!" aldus Netex-Yas. En zo hebben wij hier eindelijk eens recht en reden ons rijk te voelen in vergelijking met de dollarprinses (maar zij kan natuurlijk wel «en Amerikaan* bontje op haar Nederlands jasje zetten0. Bovenaan: Soepel getailleerd jasje, kort of langer. met of zonder pantalon, m wollen kamgaren ottoman. dwarse tailleaad, koperen knopen (PLAZA). Daaronder: vaag geruite tweed voor een mantel met blinde sluiting, aangeknipte mouwen, epauletten en suède ceintuur die de ruime rug bijeen neemt (PLAZA). Vervolgens door Oordin geïnspireerd, dit grijs (óf in legio andere tinten uitgevoerde) kamgaren jaaje met de beroemde ronde mikken en bolls knoopjes. (NETEX-YAS). Deze klokkende mantel tenslotte heeft een capu chon die werd gegarneerd met wit Toscaans lam Hit is desgewenst heel goed te dragen wonder de bij behorende pantalon. Materiaal wollen kamgaren whipcord. (NETEX-YAS).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 9