ook COUNTRY JOE AND THE FISH: SHOCKING BLUE GAAT HETHELEMAALMAKEN EEN LEUKE DROOM VOOR JOU troetelkinderen van platenmaatschappij MOBY GRAPE ROB VAN LEEUWEN HEEFT ER AL 'N FIKSE CARRIèRE OPZITTEN, MAAR... RAADSELS ALS JE OOK EENS BANDENPECH KRIJGT SPAAR DE NATUUR! ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1989 ten mengeling; van hedendaagse rock, Bill Hayley-rock en improvisatie wordt „West Coast Psychedelic Music" ge noemd. Dat kan het beste omschreven worden als muziek van vandaag, muziek van een nieuwe generatie. Alles begon ongeveer een jaar of twee geleden In Engeland, sloeg vervolgens over naar San Francisco, waarna het zich over de hele wereld verspreidde. Deze z.g. West Coast-muziek is origineel en biedt on gekende mogelijkheden voor allerlei nieuwigheden. Eén van die Amerikaanse groepen die deze stijl ten gehore* brengt is Country Joe and The Fish. Hun sound heeft invloeden van blues, oosterse muziek en is omweven met vaak ingewikkelde teksten. Country Joe and The Fish begonnen ongeveer ander half jtiar geleden samen te spelen in Berkeley, Californië, als ,,jug band/rock group". Een paar spannende maanden en de wil om alles uit hun creativiteit te halen, had ..electric music" tot gevolg. Doordat de jongens veel optraden in Berkeley en directe omgeving vestigden ze al heel gauw de aandacht van twaalf platenmaatschappijen op zich. Vanguard kwam met de gunstigste voorstellen en de groep tekende deswege een kontrakt met deze maatschappij. Nadien hebben Country Joe en zijn Vissen gespeeld in Big Sur, Seatlle en New York en ook op het popfestival in Monterey. Begin van dit jaar traden zij ook op in Am sterdam. Om voor het publiek toegankelijk te blijven, spelen Country Joe and The Fish op „free concerts" in parken, op pleinen of wéér dan ook. Ze speelden in het Golden Gate Park ook wel eens in de laadbak van een vrachtwagen. De eerste LP van Country Joe and The Fish behaalde in de Verenigde Staten een hoog verkoopcijfer. Op de tweede en derde langspeler is duidelijk waar te nemen dat de groep astistiek gezien in alle richtingen groeit. Barry Milton is één van de oprichters van de groep. Hij kwam via Brooklyn en San Francisco naar Berkeley en bracht samen met Joe McDonald de groep bijeen. Hij speelde vroeger met Joe in Jabberwock. Barry kende Bruce Barthol van de High School en speelde in dezelfde groep als David Cohen voor hij hem overhaalde om „vis" te worden. Toen ze een drummer nodig hadden vond hij Chicken Hirsch. Barry speelt David Cohen speelt orgel en gitaar en leerde vervolgens allerlei instrumenten bespelen. In 1965 was hij „folksinger" in San Francisco. Toen ook ontmoette hij Barry. Chicken Hirsch, de drummer, is de oud ste van het stel. Sinds zijn vijfde jaar wordt hij „kuiken" genoemd en dat heeft hij maar als roepnaam aangehou den. Zijn hobby is tekenen en schilderen. Chicken vindt een hoop lawaai heel fijn want dan val je op. Bruce Barthold, bassist en harmonica speler. Al sinds zijn vijfde jaar houdt hij zich bezig met muziek. Hij speelt gitaar, harmonica en zelfs heeft hij een tijdje klarinet gespeeld. Zijn fovorieten zijn Bach en de Byrds. Joe McDonald is waarschijnlijk wel de belangrijkste man van de groep, wa.:t hij is zanger, gitarist, componist en tekstdichter. Zijn diensttijd bracht hy door in Japan. Peter Lewis Jerry Miller Bob Mosley en Don Stevenson ihtt ztjn: Alle geruchten en berichten dat Moby Grape uit elkaar zou zyn ten spijt, verscheen hun nieuwste (vierde) LP op de markt. Moby Grape is op deze nieuwe LP „Truly Fine Citizen" in dezelfde bezetting te horen als op hun laatste plaat „Moby Grape '69", nj. Peter Lewis (leadguitar), Bob Mosley (bassguitar), Jerry Miller (leadguitar) en Don Ste venson (drums). Moby Grape ontstond midden 1966 in San Francisco, de baker mat van de West Coast Pop. Hun genre muziek is moeilfik te omschrijven. Het is een mengsel van folk. soul, bluegrass, blues, country western en rhythm blues: Niet alleen hun muzikale levenswijze en hun denkbeelden geven de muziek die zij maken die extra dimensie, die, zoals men zegt, absoluut noodzakelijk is voor de wereldfaam die zij reeds opgebouwd hebben. Zij hebben die wereldfaam zeer snel verworven bede door hun vele albums „Moby Grape", „Wow" en „Moby Grape '69", welke over de hele wereld door pers en pu bliek goed ontvangen werden. Zij worden in bijv. de Ameri kaanse bladen nog steeds aange- •ndlgd als „The West-Coast's top-gio;)p Moby Grape". Het hééft aardig lang geduurd voor dat Rob van Leeuwen na zjjn gerucht makende vertrek bjj The Motions er kenning ondervond. De succesvolle Mo tion componist van vele hits. w.o. „Wasted words", „My love is growing" en „Why don't you take it" geraak te met zijn oude kameraden in de clinch en zei zijn groep vaarwel. De Motions kozen voor Rob in de plaats Gerard Rome.vn, terwjjl Rol» z(jn plannen voor een eigen groep ging realiseren. Dat viel hem niet licht want h(j had niet zo één twee drie een formatie waar hij helemaal achter stond en die hét he lemaal „deed". Om toch in zijn levens onderhoud te kunnen voorzien trad hy in dienst van Pol.vdor als producer van o.a. Hu and the Hilltops, The Counts, Frogs Ltd. en de Tykes. Rob vergat echter niet zijn plannen voor een eigen groep en na lang zoeken vond hy de geschiktste mensen. De groep noemde hjj .Shocking Blue en een single (op liet Polydor-label) liet ook niet lang op zich wachten. Na een paar maanden had Rob van Leeuwen het b(j Polydor wel bekeken en kwam hy in contact met Rob Aarse van platenmaatschappij Dureco. Deze richtte een nieuw label op, Pink Ele phant genaamd. speciEial voor popmu ziek. Shocking Blue nam hier haar tweede plaat op: „Lucy Brown is back in town". De plaat werd in april 1967 opgenomen maar pas in september uit gebracht. Ditmaal was het raak. Het werd een succesvolle schijf en gaf Rob van Leeuwen en z(jn drie vrienden de moed om op de ingeslagen weg voort te gaan. Maar Rob zélf was nog niet helemaal voor de volle 100 pet. tevre den over het geluid; hij ontsloeg zijn zahger en nam daarvoor in de plaats het méisje MariSka Veres dochter van een Hongaarse violist als geres in de groep op. Dat was wéér een stap in de goede richting want mét' Mariska kwamen ook de hits: „Send me a postcard", „Long lonesome road" en nu met de recente hit „Venus" werd zelfs de top-5 gehaald! Plannen voor de toekomst heeft Roh van Leeuwen met zijn groep genoeg. Hy werkt hard aan een aantal compo sities voor de eerste LP, die niet i zo lang op zich zal laten wachten. Ook een nieuwe single zal op dit moment al wel zijn voltooiing naderen. Rob t Leeuwen bewyst na z(jn succesvolle periode by de Motions nu met zyn eigen groep Shocking Blue dat hjj i ras-artiest Is. We zullen in de toekomst beslist nog meer grote dingen van hem kunnen verwachten ONS KORT VERHAAL DIT PUKKIE'S DAGBOEK Mieke was erg moe. 't Was ook een drukke dag geweest. Ze was vandaag zes jaar geworden. Haar vriendinnetjes mochten allemaal op het feest komen. Wat hadden ze een pret gehad. Mama had spel letjes met ze gedaan, de kamer was met slingers versierd, maar het fijnste was nog de mooie taart met de zes brandende kaarsjes erop. Samen hadden ze toen ge zongen: Lang zal Mieke leven" en toen had mama de taart ver deeld. Ja 't was een prettige dag geweest. De vriendinnetjes waren nu naar huis en Mieke hing sla perig op een stoel. Ze verlangde naar bed. Moeder had de tafel ge dekt maar Mieke bliefde geen eten, ze had ook zo gesnoept. „Nou vandaag maar zo naar bed. morgen gaan de boterhammetjes er wel weer ln," zei moeder en ze begon Mieke maar gauw uit te kleden en te wassen en toen naar bed. Papa kwam haar nog even een nachtkus brengen en nog geen minuut later lag Mieke al te sla pen als een roos. Maar wat hoorde ze daar? Mu ziek En wat zie ik Een heleboel poppen, 't L(jkt wel feest. Nog zat Mieke verbaasd te kijken, toen een knecht kwam vragen of ze ook op het feest wilde komen. Nou dat wilde ze wel, alle moe heid was vergeten. Ze liep de knecht achterna naar de feestzaal en ze kreeg een stoel. Nu kon ze alles op haar gemak bekijken. Ja hoor 't was een bruiloft. Prinses Goudhaar en prins Glimlach trouw den met elkaar. De poppenkoning en koningin waren er ook. Wat zag de prinses er snoezig uit. Een witte zijden jurk met veel kraal tjes en stroken. Ze had een lange kanten sluier die door vier bruids poppen werd gedragen. Ook de prins was in zijn beste pak van rood enblauw fluweel met zilve ren belletjes, die steeds maar rin kelden. Mieke kwam niet uitge keken. Daar kwamen de gasten binnen, poppen uit alle landen In mooie klederdrachten. Ze zag een Spaanse danseres met wijde rood zijden rokken. Er kwamen ook boeren en boerinnetjes op klompen. En zag ze goed? Daar kwamen de poppen uit de fabeltjeskrant, met de uil voorop. Daar was juf frouw Ooievaar. Bor de Wolf, Zoef de haas, Stoffel de schildpad, Gerrit, de postbode met zowasr een splinternieuwe pet op, verder de gezusters Hamster met de ge broeders Bever en daar heel ach teraan kwam juffrouw Mier met haar leuke brilletje op. Nou 't was gewoon bar, zoveel visite als er op het feest was. Nadat ledereen de bruid en de bruidegom gefeli citeerd hadden, ging men aan tafel die feestelijk gedekt was en met bloemen versierd. O. wat kleine bordjes en kopjes stonden er op. Ja, want poppen eten en drinken maar kleine beetjes. Mieke zag dat iedereen een poppegebakje toe kreeg. Na het eten ging men In optocht naar de balzaal. De prins en de prinses voorop en verder alle poppen in een keurige rij er achteraan. Juffrouw Mier liep weer achteraan. Ze kon niet na laten om met haar kanten zak doekje een paar kruimeltjes weg te vegen, die op een stoeltje ge morst waren. De muziek speelde mooie zachte muziek. Prinses Goudhaar deed de eerste dans met prins Glimlach en daarna danste men met iedereen doorelkaar. Stoffel, de schildpad kwam naast Mieke staan, want hij kon toch niet mee dansen. Kijk daar dans te warempel juffrouw Ooievaar met de koning en Zoef, de haas. met de koningin! O, wat leuk was dat allemaal. Mieke had nog nooit zo iets moois gezden. De muziek ging al hardeè en harder, maar Zoef, de haas, sprong ook al wil der en wilder, de koningin kon het niet byhouden en o... daar tol de de koningin op de grond. Ze huilde van de pijn. Wat schrokken ze allemaal. De koning kwam aan gelopen. „Maar lieve vrouw, hoe komt dat toch?" vroeg hij. „Hu, hu, Zoef de haas, danste zo wild huilde ze. „Ja, ik kon er niets aan doen. De muziek speelde zo wild en dan word ik ook wild," hakkelde Zoef. De koning bracht de koningin naar een rustig plekje waar een kok haar een glaasje limonade bracht. De koning ging weer terug naar het feest. Men danste dc hele nacht door, maar toen was ieder een wel moe. Een grote autobus bracht alle gasten naar huis. De prins en de prinses gingen met een vliegtuig naar een ver land voor de huwelijksreis. Mieke zuchtte. Ze zat nu alleen in de grote balzaal. 't Was er rom melig. Zou ze nog even helpen de stoeltjes recht te zetten? Rrrrrr..., daar liep het wekkertje af. Ze zat ineens rechtop in bed. Jammer, de mooie droom was af gelopen. ZONDER HET POTLOOD VAN 'T PAPIER TE NEMEN Niet aankomen! Pukkie dacht er te laat i 1. Welke kiel wordt niet gedragen? 2. Wat leeft niet en draagt toch u en mjj? 3. Welke schoenen z|jn zonder zolen? 4. Wie zullen elkaar nooit bij de haren pakken? 5. Welke koning heeft geen rijk? Oplossingen sturen aan: Tante Jo, Kranten tuin Leldse Courant, Papen- Kracht, Leiden. W(j verloten weer twee mooie boeken. Probeer 'ns. of je een envelop met één streep kunt tekenen! Kun je 't niet, kijk dan naar fig. d. DE KINDEREN VERTELLEN WEER Er zijn al heel wat verhaaltjes over een fijne vakantie binnenge komen. Sommige zijn wat klein, maar dat hindert niets. Alle be gin is immers moeilijk. Ik zoek er de beste uit en dan krijgen ze een plaatsje. Nog even geduld, er lig gen nog meer verhaaltjes te wach ten. ELSJE IN KABOUTER- LAND Wat gebeurde. In haar droom stapt Elsje met kabouter Prik- kebeen kabouterstad binnen. Iedereen is bezig met voorbe reidingen voor de 50e verjaar dag van koning Goudoog. Sa men met kaubouter Prikkebeen heeft ze alles bekeken in kabou- terland. Elsje viert nu de dag Elsje en Prikkebeen lopen door de Margrietenstraat naar 't pa leis. Heel kabouterstad is [prachtig versierd. Vlaggen wapperen in de wind en uit de ramen van sommige kabouter huisjes hangen lange bonte slin gers. Op enkele gevels zijn brede, witte papieren gespij kerd, waarop met gouden let ters „50' geschilderd staat. De grotere gebouwen versierd met vetpotjes. Als 't donker wordt zullen ze aan gestoken worden, 't Défilé is al begonnen als Elsje en Prikkebeen eraan komen. Een muziekkorps loopt spelend voorop en alle kabouters. Op 't bordes van 't paleis staat ko ning Goudoog met zijn gevolg. De kabouters zwaaien blij met hun puntmutsen naar hun ja rige koning, als ze langs 't bor des lopen. Van leder groepje gaat één kabouter naar voren en legt 'n cadeautje op de trap pen van 't bordes. In 't midden staat de prachtige goudkleurige tulband, die ka bouter, Zllverbolletje met z'n helpers in de bakkerij gemaakt heeft. Daarom heen liggen de gesohenken al hoog opgesta peld. Ben paar witte batisten zakdoeken met een monogram. Groene zijden kousen. Zelfs zwarte lakschoenen. Ook sta peltjes boeken met vreemde ti tels. Elsje kan er 'n paar le zen. „Hofhouding boek", en „De kolibrie en zijn nest". Wat dat allemaal betekent weet Els je ook niet. Ze zal 't vanavond 'ns aan Prikkebeen vragen. Dan zijn er nog verschillende fruitmanden en ln 'n hoekje staat een koperen kooi met 'n gele kanariepiet erin. Zo veel krijg ik niet, als ik ja rig ben, denkt Elsje. Nu zijn ze aan de beurt. Elsje maakt voor 't bordes 'n diepe buiging naar de koning. Ze tilt haar hoofd weer qp, maar wat gebeurt er? De oranje strik is van haar hoofd gevallen en ligt nu op de grond. Vuurrood van schrik legt Elsje haar hor logekleedje bij de geschenken neer. Met haar andere hand grijpt ze vlug de strik. Koning Goudoog heeft 't wel gezien. Hij knipoogt tegen. Elsje en glimlacht. Prikkebeen begint ook te lachen. Maar kabouter moeder Wittebol, die de panlap voor de koninklijke keuken ook juist aanbiedt, weet wel raad. In haar zak heeft ze een paar haarspeldjes. Daarmee steekt ze de strik weer stevig vast op Elsje haar hoofd. Opgelucht loopt Elsje verder met de stoet mee. Als je fiets thuis een lekke band heeft, helpt Je vader je zeker met 't plakken of een fietsenmaker doet het, maar als je op pad bent en je krijgt op een afgelegen buitenweg een lekke band, wat doe je dan? Om te beginnen moet je altijd een pomp en reparatiespullen bij je hebben. Zet je fiets op de kop met de wielen naar boven en haal de band aan één kant van de velg af. Daarna ook de binnenband, nadat jé 't schi-oefje van de ventiel losgedraaid hebt. Steek de schroef direct in je zak, zodat hij niet zoek raakt. Als de binnenband nu helemaal vry is pomp je de band een beetje op en sluit je 't ventiel weer met de schroef (1). Met je vinger of met je nesu zoek Je nu 't gaatje (2). Als je 't gaatje waar de lucht uitkomt met speeksel vochtig maakt kun je zien hoe groot het gaatje is. Je trekt eromheen 'n rondje met 'n bal- point of potlood (3). In je reparatiedoosje moet 'n stukje schuurpapier zitten. Daarmee maak je de omgeving van 't gaatje schoon (4). Daarna smeer je iets solutie op de schoongemaakte plek. Als het byna opge droogd ls druk je de pleister vast op 't gaatje 6De binnenband moet helemaal glad zijn, voor je hem weer onder de buitenband schuift, die dan weer op zyn plaats gedrukt wordt. Let er op. dat de binnenband goed ligt. Natuurlyk moet je ervoor zorgen, dat de ventielkop door de opening In de velg wordt gestoken. Draai de schroef erop en pomp de band op. Nu kun je verder gaan. Er zijn heel veel mensen, die helemaal niet letten op de schoonheid de natuur, maar daar horen jullie zeker niet bij, als jullie 'n tochtje maken, want jullie denken er aan: dat je niet over pas ingezaaide akkers loopt; dat Je niet stenen van omheiningen weghaalt; dat je flessen, dozen enz. mee naar huis neemt of in 'n prullèhiand gooit, die er misschien staat. dat Je stapels hout of hooibergen laat staan; dat je geen vuurtje stookt zonder toestemming van de boswachter; dat je geen bomen mag kerven, takken afrukken of spjjkers in At stam mag slaan; en dat je eraan denkt, dat er oo kmensen ztfn die van de rust ln natuur willen genieten. Bekyk de tekening 'ns, en tel gelaten hebben. i hoeveel sporen de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 10