„MIJN MUZIEK IS MIJN RELIGIE" JONG, KNAP EN POPULAIR Sylvie Vartan: VJL/ WERPSPEL <S> CD©©©®®©© iimi Hendrikx v 7 8 9 5 O 6 1 3 4 (5) (5) (5) (o) POP in 't kort ZATERDAG 26 JWI WH Jiml Hendrikx befaamd geworden met zijn Experience is een gitaar virtuoos, die direct nadat hij ontdekt werd, zéér populair werd. We schrijven 1966. Chas Chandler, ex-Animal, wandelt door Greenwich Vil lage, de Newyorkse hippywijk. Hij gaat een club binnen, waar op het kleine podium een musicus ais een bezetene zijn gitaar bewerkt: Jimi Hendrikx. Chandler is er „kapot" van en aarzelt dan ook geen minuut om Jimi een contract aan te bieden en hem uit te nodigen naar Engeland te komen. Tien weken 11a zijn „ontdekking:" landt Jimi Hendrikx op de Londense lucht haven Heathrow. Niemand neemt no titie van hem, geen fan schreeuwt zyn naam. Maar dat duurt niet lang. wordt by een bezoek aan Londen op de Frankrijks topste - Johnny i-' y Amerikaanse musicus opmerkzaam ge maakt en Hallyday vraagt hem om in zijn show in het Parijse Olympia The ater op te treden. Er wordt echter één voorwaarde gesteld: lüj moet een groep vormen. In Parys arriveer Jimi Hen drikx met twee begeleiders: drummer Mitch Mitchell en bassist Noel Red ding. Veel tyd om te repeteren is er niet, maar ze passen bij elkaar alsof elkai hebben. De brandnieuwe Jimi Hendrikx Experience maakt een geweldige In druk in de Franse hoofdstad. Terug in Engeland acht men het trio rijp voor een eerste single. „Hey Joe" komt in december 1966 op de markt. Met (verbluffende snelheid klimt de agressieve opname op de hit parade omhoog. Verrast vraagt de we reld zich af: wie is deze musicus? Jimi Hendrikx is afkomstig uit Seattle, Washington, waar hij op 27 november 1945 geboren werd. Hij groeide op in de arme negerwijken. Blues en gospels helpen hem voor een moment zijn drukkende omgeving te ontvliegen. Als hij besluit om de plaats waar hij zijn jeugd doorbracht de rug toe te keren is het enige wat hij mee neemt een oude, afgedankte gitaar. Deze gitaar wordt Jimi's kostbaarste bezit en op zijn reizen door de V.S. voorziet hij met dit instrument in zijn levensonderhoud. In 1961 komt Jimi Hendrikx in dienst bij de Amerikaanse luchtmacht, hy wordt opgeleid tot para chutist. Maar al gauw keert hij het leger de rug toe. Het rusteloze leven als zwerver begint opnieuw. Bij B. B. King, Sam Cooke, Solomon Burke, Little Richard en Ike and Tina Turner speelt Jimi Hendrikx mee en leert op die manier veel van het vak dat showbusiness heet. Aks hij inziet dat bovengenoemde artiesten niet de zelfde muzikale opvattingen hebben, be sluit hij weer zijn eigen weg te gaan. (ireenwich Village wordt zyn nieuwe toevluchtsoord. Londen, voorjaar 1967. De tweede single „Purple Haze" ves tigt Hendrikx' naam voorgoed. Collega's als Paul McCartney, George Harrison, Pete Townhend, Spencer Davis, John Lennon etc. roemen de Jimi Hendrikx Experience als ze die hebben zien op treden in liet Saville Theater. De ener verende gitaarklanken en de boze, des- illusionercnde teksten zijn iets geheel nieuws. Jimi Hendrikx, Noel Redding en Mitch Mitchell schrijven geschiede nis. Hun muziek wyst de pop een nieu we richting. Engelse journalisten spre ken van het Hondrikx-fenomeen. Aan het eind van 1967 wordt de ba lans opgemaakt: meer dan zestien gi taren heeft Jimi tijdens optredens ver nield. Alle platen hebben de hitparade gehaald. Lezers van het Engelse blad Melody Maker wijzen Jimi Hendrikx als de beste popmusicus de wereld. Dan gaat Jimi Hendrikx in 1969 te rug naar zijn geboorteland, om te pro beren ook dat muzikaal te veroveren. Hij heeft er zoveel succes, dat er meer dere toernees naar de V.S. worden on dernomen. Ook Nederland wordt door de Jimi Hendrikx Experience bezocht; eerst een TV-optreden in de eerste af levering van het veelbesproken Hoepla en later een groots „life"-optreden in Rotterdam. De experience bevestigt dan nogmaals de stelling dat zij met drie man voor meer lawaai kan zorgen dan eeD kompleet symphonie-orkest. Zoals u ongetwijfeld gehoord heeft, werd-er onlangs een speciale Franse week in Emmeloord gehouden onder de „kreet": „Parijs in Emmeloord". Tal van festiviteiten werden er gehouden en zelfs Willem Duys presen teerde zijn „Vuist" vanuit de Noordoostpolder. Bij een Franse week hoort natuurlijk ook Franse muziek en die werd o.m. gebracht door Syl vie Vartan met haar eigen begeleidingsgroep Les Angels. Het werd een speciale show rond Sylvie, een show die zij zo langzamerhand overal in Europa heeft gebracht voor wildenthousiaste zalen. Daar kwam nog bij dat haar show in de NOP rechtstreeks via de televisie was te zien en dat betekende top-publiclteit voor de populaire Frangaise. Sylvie Vartan werd 24 jaar geleden in van de populaire muziek ook wild op Iskretz (Bulgarije) geboren. Op 6-jarige jazz. leeftyd vertrok zij niet haar ouders en Er werd onlangs een LP van haar ln broer Eddie naar Parys. Zy bezocht daar Nederland uitgebracht, met de simpele het Lycée Hélène Boucher en leerde te- titel „Sylvie Vartan". Hierop staan o.a. gelijkertijd pianospelen, vooral de klas- haar twee grote hits „La maritza" en sieke werken. Maar de beat kreeg toch de overhand en ze deed niets liever dan naar platen luisteren van Ray Cliarles. In 1960 zocht haar broer Eddie, die bekend was als orkestleider, een zange resje om samen met Frank Jordan op te treden. Talloze audities hadden hem nog niets opgeleverd. Toen dacht hij plotseling aan zijn zusje Sylvie en bin nen zeer korte tijd was zij het idool van de Franse tieners. Een jaar later tekende Sylvie een contract met pla tenmaatschappij RCA Victor. Haar be kendheid steeg pijlsnel en haar platen behaalden het ene succes na het an dere: „Quand les film est triste", „Ba by, e'est vous", „Locomotion", ,Tous mes copains", „II, revient" en „I'm watchin' you", om er maar een paar te noemen. Ook kreeg zij aanbiedingen om in films te spelen. Eerst een klein rolletje in „Claire de lune a Maubeuge". Daarna speelde ze samen met het man nelijke tieneridool van Frankrijk Johnny Hallyday de hoofdrol in de film „D'ou viens-tu Johnny?". Later trouwde ze ook met Hallyday. Sylvie Vartan trad vaak ln Parys op in de Musichall en maakte toernees door o.a. Frankrijk, België, Zwitserland Nederland en Duitsland. In Zwitserland trad zij in 1962 op met Gilbert Bécaud en Richard Anthony. In 196S zou zij eenmaal optreden in het beroemde the ater Olympia ln Parijs. Haar succes was echter zo groot dat dit optreden gepro- longeerd werd tot vijftien dagen! De laatste jaren is haar populariteit naast Frankrijk, uiteraard vooral in Italië sterk toegenomen. Het groot ste gedeelte van haar repertoire zingt zij nu ook in het Italiaans. Sylvie Var tan is een ras-artieste, bezit in Frank rijk vele beroemde boetieks want ze is gek op mode en naast een liefhebster knap gezongen en met een prin orkestbegeleiding laten de luisterai kennismaken met de grote veelzijdig heid van Sylvie. Ze zingt stevige bea songs, maar weet daarnaast ook r mantische liedjes te brengen. De Ij feeft beslist kwaliteiten, maar of Sj vie Vartan ook „door weet te brekei tot flinke Hollandse succesen betwijf len we. De Hollandse tieners zijn nii zulke liefhebers van Franse popzangej en -zangeressen. De plaat zal zijn wJ songs echter wel weten te vinden. Voj de middelmatige prijs is de LP echt vi een must en het kopen meer dan waarl En wie heeft er tenslotte bezwa tegen een knappe, jonge, populaij Frangaise? UIT PUKKIE'S DAGBOEK erg dat Wat is voor en wat is achter" Pukkie kan niet direct de kop DE KINDEREN VERTELLEN WEER Anita Biermans, Noordwyk, heeft weer eens voor een verhaaltje gezorgd HOE GUUS „DE WRATTENKON1NG" VAN KIEZELSTIJ N WERD Zo n vijftig jaar geleden werd er in het dorpje Kiezi l.stijn een jon get je .geboren. Hij kreet: de naam Guus. Van zijn achternaam beet le h'j Steenbergen, dus hij was Guus Steenbergen. Hij had heel maar opbellen, misschien weet hy er wel raad op". „Doe dat, Hein". Om de daad by zijn woorden te voegen, nam hij de hoorn van de telefoon en draaide het nummer van dokter Bosch. Jammer ge noeg was de dokter niet thuis, maar z'n assistente wilde wel even langs komen. En zo gezegd, zo gedaan. Nog geen vijf minuten later stond de assistente van dr. Bosch voor de deur. De bel ging en moeder snelde naar de deur. In de grote haast struikelde zc over een opgekrulde punt van het vloerkleed. Gelukkig had ze zich niet erg bezeerd en stond vlug op. Maar intussen had haar man al opengedaan. De assisten te had haar tas meegebracht. Je kon nooit weten'. Maar toen ze de wrat op het voorhoofd van de jongen zag en de ernstige gezich ten van z'n vader en moeder, scnaterde ze het uit. Even later lachten de ouders ook mee. De assistente zei: „Maar mevrouw, dat ls gewoon een wrat". „Kan dat ding. .eh die wrat niet weggehaald worden?" „Natuurlijk mevrouw, maar we zullen nog even moeten wachten tot het kind wat groter is. Kom, ik stap nu gauw op, want ik heb nog meer te doen. Tot ziens, het allerbeste en maakt u zich maar niet ongerust over die wrat". Meneer Steenbergen deed de deur open voor dt assistente en zei haar ook goeden dag. Nadat hij de deur gesloten had ging hij te rug naar z'n vrouw en kind. „Maakten we ons nu daarom zo ongerust, voor een doodgewone wrat. Toch misstaat 't hem niet" zei Hein. „Weec je. Hein. het doet me er gens aan denken, maar ik weet alleen niet aan wie". „Ja. nu je het zegt. Weet Je op ..Nee"! „Op onze burgemeester". „Precies", en opeens schaterden ze het uit en. Guusje lag met verbaasde ogen te kijken. Maar Guus was al 24 jaar en nog al tijd zat die wrat op z'n voorhoofd. Wat er in al die 24 jaren gebeurd is, kan ik zo gauw niet vertellen, daar kan ik wel een boek vol over schrijven, alleen nog dit: Guus was op school een ijverige leer ling. hij studeerde hard. In de week dal Guus 25 jaar werd. werd de burgemeester van Kiezelstijn 75 jaar. Hij mocht zijn IN WELK LAND KOPEN DEZE TOERISTEN EEN BONTMANTEL? derde niet, ze waren gezond en ze hadden een gezonde baliy. Al leen. het raarste van alles was. hij had een grote wrat op zijn hoofd en dat was een raar ge zicht. Toen de moeder van Guus het zag. schrok ze erg en vroeg aan haar man: „zeg Hein, moet je zien. wat is dat voor een rare piek op z'n voorhoofd?" „Dat is een wrat", zei Hein dood- nuchter. „Maar hoe komt hij daaraan?" vroeg moeder. „Je kan beter vragen, hoe komt hu af". Daar stonden ze nu. naar de wrat kijkend. Opeens nam Hein een be sluit en zei: „zal ik de dokter Het is moeilijk, maar als je de prijskaart goed bekijkt, zie je om welke munteenheid het gaat. en dan weet je ook het land. •afusds - stnasaj uissoido •v g0° Dit is om buiten te spelen. Zoek 10 kleine stenen bij elkaar. Trek een speelveld als op de tekening. Twee of 3 meter, zet je een streep, waar- actter de spelers moeten staan, als ze gooien. Je gooit om de beurt alle 10 stenen. De cijfers van de vakjes, waarin ze terecht komen, worden opgeteld. Als er 2 of meer stenen in het zelfde vak komen, telt het cijfer maar éénmaal. B.v. drie stenen in vak 7 zijn dus 7 punten en niit 21 Je moet precies tot 100 punten komen. Het gaat er tenslotte dus om op een bepaald vak te mikken. Heb je 98 en komt er 10 bij. dan moet je de overbodige punten van de 100 aftrekken. Je valt dus terug op 92. De volgende keer moet je dan zo dat je bij elkaar 8 punten krijgt. Worden het echter 12 punten dan heb je rweer 4 te veel. Ze worden weer van de 100 afgetrokken en je staat op 96. Zo gaat het spel verder tot je precies 100 punten hebt. Als er 1 steen overblijft als je 100 hebt dan moet je proberen deze laatste in hel vak 0 te gooien. Want je moet Iedere keer als je aan de beurt bent alle 10 stenen gooien. beroep niet meer uitoefenen. Hij had geen kinderen en daarom had hij jaren te voren het intelligent ste kind van het dorp uitgezocht, dat op zijn kosten verder mocht studeren eu dat was. Guus Steenbergen. Deze. jongen zou z'n ouvolger worden. De burgemees ter vond dal zo leuk en weten jullie waarom? Omdat Guus ook een wrat op z'n voorhoofd had. nel als hij zelf. Op de dag dat Guust Steenber gen benoemd was tot burgemees ter was het groot f'-est. Uit alle huisjes hing de vlag. Als jullie ooit eens een keer in Kiezelstijn komen en jullie zien de burgemeester, lach hem dan niet uit om die wrat! Nu vist Mariaiu sterdai KROKODILLENPRINSES In een ver land woonde een ko ning, die een dochter had, Eliza beth heette ze. Deze prinses had' heks, die in het bos woonde, was jaloers op haar. Ze wilde de prin- mooi golvend zwart haar. De ses ergens in veranderen. In wat, dat wist ze nog niet precies. Ze zou wachten tot Elizabeth eens alleen in het bos wandelde. Op een zalerd. -->rgen was bet want de prins was vandaag ja rig en dan moesten de konijnen gebraden worden. Vlak bij het zlchtig sloop hij langs het huis je, 't was doodstil in het bos. Daar hoorde hij de heks praten en luisterde goed. Zo vlug hij kon liep hij naar het paleis terug om >de prins te waarschuwen. „Ik ga onmiddellijk met je mee", ant- „Maar zou u dat wel doen op uw verjaardag?" zei de jager. „Natuurlijk. We gaan eerst Eliza beth bevrijden en dan de heks ge vangen nemen". Samen gingen ze door het boB. links en rechts goed uitkijkend of ze de krokodil ook tussen de strui ken zagen. En ja hoor, in de byurt van het heksenhuisje lag de kro kodil nog te slapen. „Wat een mooie krokodil!" riep de prins en zie, daar stond de prinses weer voor hem, bly en lachend, dat ze geen krokodil de heks gevangen genomen en meer was. De jager had intussen nam haar mee naar de gevange nis onder het paleis. De prins bracht Elizabeth bij haar vader te rug. Het was nu een dubbel feest op de verjaardag van de prins. Marga van Bergen: HET GROTE MEISJE Er was eens een meisje dat veel van avonturen hield. Elke morgen als ze opstond dacht ze: wat zal ik nu toch weer beleven vandaag? Niet altijd lukte het om iets leuks mee te maken, vooral als je naar school moest. Op de zaterdagen en zondagen kun je van alles mee maken. In de klas van het meisje stond een kool met parkieten. Deze had den al een poosje geleden eitjes! gelegd en nu vandaag waren de eitjes uitgekomen. Het meisje zag 1 het ook en nu kwam de verras- sing: alle kinderen kregen een be schuit met muisjes. Dat vonden de kinderen lekker. De parkieten maakten af en toe veel lawaai, daar waren de köideren aange wend. Ons meisje zat in de klas vlak bti 't raam. bij de geraniums. Ze waren mooi en stonden, in bloei. Er was een heel mooie witte en een mooie rode. Ons meisje keek er dikwijls naar. Ze wist echter niet, dat die twee planten 's avonds, als de klas leeg was, sa men ruzie maakten. Dan zei de rode geranium tegen de witte: Ik ben lekker veel prachtig weer. De prinses had wel zin om een eind ln het bos te wandelen, maar dat moest ze eerst aan de koning vragen. De koning vond het goed. als ze maar niet te laat thuis.zou ko men. Dat beloofde ze en ze ging fijn wandelen, steeds dieper het bos in. tot ze bij het huis van de heks kwam. Daar had de heks al ze de prinses in zou veranderen. Toen de prin ses langs kwam, gooide de heks wal toverpoeder naar bulten en Elizabeth viel voorover in hel gras. Met een schorre stem zei dp heks: „Ik tover je om in een krokodil en pas als de prins langs komt en tegen je zegt: wal een mooie krokodil, dan zal je weer prinses worden". Nadat de heks haar toverwoorden had uitgesproken werd de prin ses een mooie grote krokodil. De heks schaterde het uit van het lachen en de krokodil viel ln De heks keek nog eens goed om zich heen of iemand haar ook ge hoord kon hebben, maar ze zag niemand. Toch had iemand haar wel gehoord. Het was de jager van de koning, die ln het bos een Dnar konijnen ging schieten. B 28-69 jfl". De witte zei dan: 't Kan me niks schelen maar .iedereen vindt mij moeier'. De rode geranium werd opeens zo kwaad, dat hij de witte een harde klap gaf, zodat de takken er afvielen. Toen Guus de volgende morgen de planten ging verzorgen en water geven zag hij dat de twee planten ruzie gemaakt hadden. Hij vertelde het aan de juffrouw en die zei: Guus die ruziemakers vandaag geen water geven. O. wat hadden ze een dorst. Ze vonden het helemaal niets leuk. Ons meisje zag de droge planten. Ze vroeg aan de Juffrouw of ze hun wat water mocht geven. Maar de juffrouw vertelde van de ruzie en de straf. Ons meisje vond dat avontuurtje van die twee planten eerst wel aardig, maar toch wel zielig. De blaadjes verschrompelden al. maken?" vroeg ze. Nee hoor, de volgende morgen stonden ze nog heel netjes, zonder afgevallen blaadjes, op de vensterbank. „Guus geef ze nu méar weer flink wa ter", zei de juffrouw. De gera niums maakten geen ruzie meer en bloeiden met alle planten en bloemen bij juffrouw de Leeuw erg mooi op. Dag kinders. Tot de volgende week. Tante Jo KRl'IS EN CIRKEL Dit spel kan met 8 dezelfde ste nen gespeeld worden door 2 per sonen. Schilder 4 stenen rood en teken er een blauwe X op. De ondere 4 schilder je groen met een zwarte O erop. Teken 9 veldjes op paier, op het strand of in de tuin. De ene spe ler krijgt de X-stenen, de andere de O-stenen. Om de beurt leg Je een steen op het speelveld, tot alle 8 stenen uitgelegd zijn. Daarna verschuif je om de beurt één van je eigen stenen. Het gaat erom 3 van je eigen stenen ln één lijn te krijgen, horizontaal, verticaal of van hoek tot hoek. Wéér een Volendamse groep op de plaat, ditmaal The Fools. Met groep Alles gaat het ook lekker; hun „Murdock 9-6182" steeg deze week weer een paar plaatsen. Groep 1850 heeft een nieuwe be zetting: maar liefst drie van de vier jongens verdwenen. Naast Peter Sjardin (oprichter van de groep) bestaat „1850" nu uit: so- logit a rist/componist Dave Duha, bassist Dolf Geldolf en drummer Martin van Duynlioven. Eind sep tember komt de eerste single van deze nieuwe samenstelling. In de nieuwe groep Big Wheel (hit: „If I stay to long") zitten twee leden van de vroegere Q'65. „Heli's session" is de titel van de eerste LP van Li vin' Blues. Een heel goed elpee-debuut bovendien! ELSJE IN KABOUTER- LAND Wat vooraf ging: In haar droom stapt Elsje met kabou ter Prikkebeen kabouterland binnen. De kabouters zijn druk bezig met voorbereidingen voor de 50e verjaardag van koning Goudoog. riuje viert 't feest Elsje en Prikkebeen lopen door de S>prinkhanenstraat naar 't paleis. Heel kabouterstad is prachtig versierd. Vlaggen wapperen in de wind en uit de ramen van sommige kabouter huisjes hangen lange bonte slin gers. Op enkele gevels zijn brede, witte papieren gespij kerd, waarop met gouden let ters „50" geschilderd staat. De gebouwen zijn versierd met vet potjes. Als 't straks donker is, zullen ze aangestoken worden, 't Défilé is al begonnen als Els je en Prikkebeen eraan komen. Een muziekkorps loopt spelend voorop en alle kabouters vol gen. Op 't bordes van 't paleis staat koning Goudoog met zijn gevolg. De kabouters zwaai en blij met hun puntmutsen naar hun jarige koning als ze langs 't bordes komen. Van iedere groep gaat één kabou- deau'tje op de trappen voor 't In 't midden staat de prach tige goudgele tulband die ka bouter Zilverbolletje met helpers in de babbérij gemaakt heeft. Daarom heen Ha-aren de geschenken al hoog opgesta- f peld. Een paar witte batisten zakdoeken met een mouwgram. Groene zijden kousen, zelfs zwarte lakschoenen. Ook sta peltjes boeken met vreemde ti tels. Elsje kan er 'n paar lezen. „Hofhoudingboek". en „De mo- librle en zijn nest". Wat dat allemaal betekent weet Elsje ook niet. Ze zal 't vanavond 'ns aan Prikkebeen vragen. Dan zyn er nog verschillende fruit manden en in 'n hoekje staal 'n koperen kooi met 'n gele ka- nariepoot. Zo veel kryg ik niet als ik jarig ben, denkt Elsje nu zijn z|J aan de beurt. Elsje maakt voor 't bordes 'n diepe buiging naar de koning. Ze heft haar hoofd op. ge beurd? De oranje strik is haar hoofd gevallen en ligt nu op de grond. Vuurrood van schrik legt Elsje haar horloge kleedje bïj de geschenken neer met haar andere hand grijpt ze vlug de strik. Koning Goudoog heeft 't wel gezien. Hij knip oogt tegen Elsje en lacht. Prik kebeen begint ook te lachen. Maar kaboutermoeder Witte- bol. die de panlap voor de ko ninklijke keuken ook juist aan biedt. weet wel raad. In haar zak heeft ze een paar haar- speldjes. Daarmee steekt ze de strik weer stevig vast op Elsje haar hoofd. ©®CD(D(D(g)(D® ©d)©©(7)©(9)(g) DIT SPEL HEET „STOP" Je kunt het met z'n tweeën spelen. Neem 24 stenen, met dezelfde kleur verf teken je op 4 stenen een uitroepteken, dat „stop" betekent. Op zijn, komt ieder getal dus 2 maal voor. Rommel de stenen goed door elkaar en leg ze blind neer, dus de getallen en uitroeptekens zijn niet te zien. Daarna keer je de stenen om de beurt om. Bij iedere ronde de andere stenen zet je de getallen 1 tot en met 10. Omdat er 20 stenen 3 stenen. De getallen op de omgedraaide stenen worden opgeteld en zodra je één steen met een uitroepteken omgekeerd hebt, houd je op. Je verliest alle behaalde punten en moet weer van voren af beginnen. Wie het eerste 15 punten heeft behaald, heeft gewonnen. Als een speler een uitroepteken heeft gedraaid moet hy zijn stenen terugleggen, terwyl de medespeler de ogen dicht hout.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 14