Schoon en zuiver chemisch reinigen
Franse spion had
toegang tot alle
NA V O-stukken
Gebaar van Graham Greene
slag in de Sovjetlucht
Paarden en vee
bij duizenden
naar Utrecht
Rembrandt uit
Rusland naar
Amsterdam
GEZUIVERD VAN ALLE BLAAM
Pacifist leidt
defensie
Libanon eist
sancties
tegen Israël
DONDERDAG 14 AUGUSTUS 1969
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 11
LUCKY LUKE: LA CARAVANE
SIJSKE EN WISKE: DE JUNGLEBLOEM
(Van onze correspondent)
UTRECHT. De Utrechtse Irenèhal
zal vrijdag en zaterdag in het teken van
het paard en het rund staan, De twee
dagen worden georganiseerd door de
vereniging voor het houden van nationale
vee- en paardententoonstellingen en con
coursen hippique te Utrecht (U.T.V.).
De echte paardenfokkers zullen vrij
dagmorgen wel het meest aan hun trek
komen. Voor het eerst zal dan het nieuwe
Warmbloedpaarden Stamboek (W.P.N.)
een show geven. Dit is deze zomer na een
fusie ontstaan. Morgenochtend is er dan
nog een show van het fjorden paarden
stamboek en een provinciale keuring van
haflingers. Zaterdagmorgen zal er een
grote vee- en paardententoonstelling
worden georganiseerd waarbij 2000 die
ren te bewonderen zullen zijn in de
meest voorkomende rassen. Zaterdagmid
dag tot besluit een concours hippique.
Doodvonnis voor
massamoordenaar
BOMBAY (AP) Te Bombay is een
40-jarige man ter dood veroordeeld.
Hij zal worden opgehangen. De man
heeft bekend in de loop van enkele ja-
ren niet minder dan 41 mannen, vrou
wen en kinderen té hebben vermoord.
Het waren voornamelijk mensen uit de
J* wijken en het motief was dief-
AMSTERDAM Uit de Sovjet-Unie
de toezegging gekomen, dat Rem-
brandts. schilderij „Abrahams offer" ten
toongesteld kan worden op de tentoon
stelling „Rembrandt 16691969", die op
12 september in het Rijksmuseum te
Amsterdam wordt geopend. Het schilde
rij is nooit buiten Rusland geweest,
sinds het in 1779 door keizerin Cathari-
na uit de Londense collectie Walpole
werd verworven.
Het werk is een hoogtepunt uit Rem-
brandts eerste periode. Het behoort tot
erzameling van de Hermitage in Le
ningrad; een expert van de Hermitage
t als vaste begeleider met het schil-
De Rembrandt-tentoonstelling van 13
september tot en met 30 november, zal
20 topstukken van elders bijeenbrengen
naast een drietal uit de collectie van het
Rijksmuseum zelf. Ook worden 120 van
de beste tekeningen van Rembrandt ge
toond. De tentoonstelling wordt gehou
den ter herdenking van de 300ste sterf-
ag' van de schilder.
Tot de schilderijen /behoort ook „De
nachtelijke samenzwering van Claudius
Civilis" uit Stockholm. Het stuk heeft in
1662 nog in het toenmalige stadhuis op de
Dam te Amsterdam gehangen, maar het
is later vervangen door een werk van de
thans vrijwel vergeten Jurriaen Ovens
Rembrandts „CV "'Vilis" j<-
1925 het laatst in te zié
weest. Het grote word
auto uit Zweden hu .".erland -
d, waar het op 7 sèptember zal arn-
Er wordt in Nederland veel
chemisch gereinigd. We zijn
een schoon volkje en lopen
niet graag rond met vlekken
op ons jasje of in een smoeze
lige jurk. Zitten we zelf om
hoog met het wassen van een
bepaald kledingstuk, durven
we dit niet goed aan of is het
materiaal waaruit het is ver
vaardigd niet geschikt voor de
wastobbe, dan Wikkelen we
het zuiver zijden cocktailtoi
letje met het kraaltjesbor
duursel netjes in vloeipapier
en brengen dat naar een „che
misch reinigingsbedrijf" in het
volle vertrouwen het weer „als
nieuw" terug te krijgen.
Dit is echter allemaal niet zo eenvou
dig als het lijkt. Want naar recente
statistische gegevens komen er ca. 200
klachten per jaar binnen bij de ver
trouwenscommissie Nederlandse Huis
houdraad Chemische Wasserijen, die
sinds haar bestaan (1959) ruim 1100
klachten kreeg over ongelukjes die be
handelde kledingstukken zijn overko
men. Uit de praktijk is echter geble
ken dat maar 30 procent van alle be
handelde klaagliederen op rekening van
chemische wasserijen kon worden ge
schoven. Voor het resterende aantal
was ruim 30 procent te wijten aan
afwijkigen die vóór de reiniging in aan
leg aanwezig waren (aantasting der
goederen door licht en lucht zg. atmos
ferische storingen, slijtage, of een té
vervuilde toestand der artikelen), ter
wijl 60 procent van de klachten die vol
komen terecht waren, hun oorzaak von
den in de fabrikage. Het materiaal
waarvan de kleding was gemaakt
bleek b.v. niet voldoende te zijn voor-
gekrompen (gevolg: krimpen tijdens
de chemische reiniging), het gebruik
van minder goede verfstoffen (gevolg:
verkleuring) en, dit is misschien wel
des Pudels Kern: 't ontbreken van ge
gevens over de samenstelling der stof
fen (veel kledingstukken zijn een men
gelmoes) en indicaties voor de behan
deling. Hierdoor kan het voorkomen dat
de arme chemische reiniger, onwetend
van het feit dat er wel drie soorten
garen in een stof kunnen zijn verwerkt,
een behandeling gaat toepassen die
voor één van deze garens fataal is;
hij zal dan een product afleveren dat
beter behandeld had kunnen worden
of. dat totaal bedorven had kunnen
zijn. Een trieste zaak omdat de che
mische reinigers hun taak opvatten als
een zeer ernstige en alle mogelijke
moeite doen fouten te voorkomen. Ze
krijgen dan ondanks hun lofwaardige
pogingen het Nederlandse volk netjes
in de kleren te houden, vaak een re
sultaat dat niet aan de verwachtingen
beantwoordt. Noch aan die van de che
mische reinigingsbedrijven noch aan
die van de consument. Hier schuilt een
lacune, waarvan de laatste niet zelden
de dupe is.
De Vereniging van Werkgevers in de
Chemische Wasserijen, onthutst door
het aantal klachten en verblijd met het
optreden van de Vertrouwenscommis
sie Nederlandse Huishoudraad, die haar
in de meeste gevallen van blaam kan
zuiveren, heeft onlangs bij een harer
leden een persconferentie belegd waar
bij een en ander uit de doeken werd
gedaan over de moeite en zorg die het
reinigingsbedrijf aan de haar toever
trouwde goederen besteedt, waarbij
tijdens 'n rondgang door de fabriek
bleek dat niet de reiniging het knel
punt voor deze industrie is maar de
«ortering.
Voor de goederen worden toever
trouwd aan de geautomatiseerde appa
ratuur, waarin zich de Perchlooraethy-
leen bevindt, dat door de meeste rei
nigingsbedrijven heden ten dage wordt
gebruikt, heeft de sortering plaats door
vakkundige mensen die bij wijze van
spreken in één oogoopslag moeten kun
nen zien met welk materiaal zij te doen
hebben. Hier schuilt het gevaar voor
uw modern matelpakje. De mengweef-
sels waaruit het bestaat verdragen soms
niet alle de inwerking van Perchloorae-
thyleen. Zo zagen wij bij een demon
stratie een „bontjas" van chenille ge
plakt op een ondergrond, waarvan het
plaksel niet bestendig bleek tegen de
behandeling. Wat er van overbleef was
een bundel rafilsDit is misschien
wel het meest touchante voorbeeld uit
de collectie „bedorven goederen", die
wij te zien kregen en die buiten de
schuld van de detacheurontvlekker en
de sorteerders, de „operatie reini
ging" niet konden doorstaan omdat al
thans een deel van 't kledingstuk be
stond uit een stof, een weefsel of een
garen dat net precies anders had moe
ten worden aangepakt.
Na het geven van dit inzicht in de
moeilijkheden kwam dan ook aan hel
woord mevrouw B. Korteltaas de Haan
van de „Vereniging Textieletikettering
voor Was en Strijkbehandeling" die
een pleidooi hield voor nauwer samen
werking tussen de ca. 2200 confectiebe
drijven die ons land rijk is en de che
mische reinigingsbedrijven, tot heil
van de klant. Vijfhonderd confectiefa-
brikanten zien het nut van een derge
lijk coöperatie in en geven hun kle
ding een bijzonder deugdelijk etiket
mee, al of niet mede voorzien van een
eigen handelsmerk, waarop tot in de
tails staat vermeld welke wasbehande-
ling het kledingstuk verdraagt en wel
ke niet. In de kleuren van het verkeer
uitgevoerd: rood: „gevaar", oranje,
„pas op met", groen: „veilig" bevat
ten ze een samenvatting van de bete
kenis der wasmerken. Deze symbolen
zijn internationaal, zodat wanneer de
Verg. Etikettering haar zin krijgt en
alle textielfabrikanten meespelen, er
ook geen ongelukken kunnen gebeuren
met importgoederen. Met nadruk
staat er ook op etiket vermeld wan
neer het artikel niet chemisch kan
worden gereinigd! De doorvoering van
dit systeem vertoont een opgaande lijn:
in 1960 werden er 2V4 miljoen waseti-
ketten gebruikt; in 1961 3% miljoen, in
1962 7 3/5 miljoen; in 1963 li1/- miljoen
en in 1964 reeds 20 miljoen, verspreid
over alle EEG-landen. Wanneer we
dan bedenken dat de eerste etikette
ring begon te functionei-en in het jaar
1953 dan blijkt het toch wel dat ze de
aandacht van de huisvrouw die haar
spulletjes graag in goede staat houdt,
verdient. Ook het grootwinkelbedrijf
ziet de waarde van het etiket dat be
veiligt in; de kleiner* détailhandel
moet nog wel eens wordt* meegesleept.
De bescherming van on'* otousjes, du
re winterjassen en taiXeurs Ligt even
wel in handen van de autsvrouw zelf.
Wanneer zij vraagt 01 «1 geetiketteerde
goederen, zal zij die ad den duur ont
vangen. Er bestaat nu eenmaal een
niet te loochenen wisselwerking tussen
vraag en aanbod: in casu: producent
en consument. Met de etikettering zijn
bovendien drie belanghebbenden ge
diend- fabrikant, chemisch reinigings
bedrijf en de mevrouw uit de Nieuw-
straat. Het moet er toch heen dat de
„Vertrouwenscommissie Nederlandse
Huishoudraad Chemische Wasserijen"
niet meer drie schriftelijke dan wel te
lefonisch klachten per dag te verwer
ken krijgt. Betere samenwerking, be
tere resultaten enveiliger che
misch reinigen!
Te weelderig
Brussels leven
J%flncmze corresponderijt}
PARIJS Geleidelijk komen" enkele
bijzonderheden los over de Franse
NAVO-£pion die woensdag voqg'het eerst
is verhoord door de rechter van onder
zoek van het staatsveiligheidsgerechts-
hof. Al tijdens dat.eerste verhoor is hij
beschuldigd van hoogverraad en opgeslo
ten in de Santégevangenis van Parijs,
waar hij extra wordt bewaakt. Hij ris
keert de doodstraf wegens het verraden
van geheimen over de Franse landsver
dediging aan een buitenlandse mogend
heid. Die mogendheid wordt niet met
name genoemd, maar men veronderstelt
algemeen dat het Rusland moet zijn.
De spion is een man van 40 Jaar, Fran
cis Roussilhe, getrouwd en vader van
drie kinderen. Bij de NAVO in Brussel
werkte hij ieder dag van s morgens hall
negen tot 's avonds zes uur in het uitge
breide archief en had als archivaris toe
gang tot geheime stukken. Zelfs las hij
de notulen van besprekingen achter ge
sloten deuren in de NAVO-raad. Bepaal
de stukken waren geklassificeerd als
Patiënt stierf
na heenzending
uit ziekenhuis
Van
1 onzer verslaggevers
IIOORN In het St.-Jansgastliuis is
vannacht mevrouw I. C. Hensels uit
Hoorn overleden. Ztj kreeg vorige week
woensdagavond met haar bromfiets een
ongeval in Berkhout. Toen zij over de
brug, die toegang geeft tot de camping
„De Hulk" reed. kwam zij met haar
voorwiel in één van de vele gaten van
de brug. Zij werd in de sloot geslingerd,
maar kon tijdig worden gered door de
heer L. Schilder.
Met een shock en hoofdwonden werd
het slachtoffer naar het St.-Jansgastliuis
vervoerd. Na hier onderzocht en verbon
den te zijn door de verpleegster werd zij
naar huis gezonden. Mevrouw Hensels
werd de dag daarna nogmaals onderzocht
door de aan het ziekenhuis verbonden
arts dr. Schoenmakers. Ook deze zond
haar naar huis. De echtgenoot, de heer
p Hensels, was het hiermee niet eens,
gezien de slechte conditie van zijn
vrouw.
Na een dag of drie waarschuwde hij
zijn huisarts, dr. G. J. A. van der Knaap.
Deze adviseerde onmiddellijke opname
in het ziekenhuis, waar zij onder behan
deling werd gesteld van dr. J. Roelfsema.
Dit gebeurde maandag. Vannacht is
mevrouw Hensels in het ziekenhuis over
leden. De doodsoorzaak zou worden vast
gesteld door de gemeentearts van Hoorn.
Verder werd geen commentaar gegeven.
Wel wordt de brug van een nieuw dek
1 voorzien.
Voor grammofoon
geruilde baby
weer terug
PETERBOROUGH (Reuter) Ambte
naren van de afdeling sociale zaken
van de Britse gemeente Peterborough
hebben woensdag de 24-jarige mevrouu
H. Shirley Thome haar tweejarig doch
tertje teruggegeven dat zij geruild had
»or een radiogrammofooncomblnatie.
Mevrouw Thorne, echtgenote van eer
vuilniswagenchauffeur, had zich tot so
ciale zaken gewend na vergeefse po
gingen mevrouw Butler, met wie zij
het kind geruild had, te overreden haar
dochtertje terug te geven. Mevrouw
Thorne had de radiogrammofoon voor
24 gulden verkocht en voor 85 gulden
een andere combinatie gekocht in de
hoop van mevrouw Butler in ruil voor
deze nieuwe combinatie haar kind terug
te krijgen. Mevrouw Butler zei echter:
„Je kan je grammofoon wel houden".
Huilend zei zij tegen verslaggevers:
„Mijn man en ik zullen blijven probe
ren Jacqueline langs officiële weg te
adopteren. Haar vader en moeder ver
anderen steeds van mening en ik ge
loof niet dat zij weten wat zij willen".
Het echtpaar Butler heeft geen kinde-
DEN HAAG De minister handhaaft
de verdeelsleutel, waarmee de drie
krijgsraachtonderdelen van het begro-
tingsgeld voorzien worden. Dit staat
buit enicdere discussie.
Dit is het antwoord op de ideeën van
de majoors M. H. von Meyenfeldt en
H. Vollen van de landmacht. De twee
officieren, lid van de A. R. en in belang
rijke functies actief in de nationale
christelijke officierenvereniging hebben
deze verdeelsleutel in' het maandblad
„A.R.-staatkunde" ter discussie gesteld.
Zij menen als rechtgeaarde landmacht
officieren, dal het leger meer geld moet
krijgen, om de kwaliteit van bijvoorbeeld
de parate eenheden te vergroten en niet
de kwantiteit, Volgens hen zijn de
marine en de luchtmacht al paraat ge
noeg ook in kwaliteit.
Het pikante van een en ander is, dat
de majoors von Meyenfeldt en Vollen
lid zijn van de zogenaamde legeiraads-
staf, die staatssecretaris Haex bijstaat in
diens beleidstaak.
„kosmisch" dat wil zeggen: zij kwamen
slechts onder de ogen van de hoogste
NAVO-funotionarlssen. Toen op 4 augus
tus zijn dagtaak was geëindigd, wilde
Francis om vijf minuten over zessen In
luto stappen, een Fiat 850, die hem
uitgeleend was door een vriendin. Maar
op netzelfde ogenblik sprongen twe6
recnercheurs teyporschijn en binnen ega
tel had Francis de boeien-om ue polsen
Dé "gehèime politie van <ie NAVO was
dooj-twpè;' omstandighedeT) op Francis
opmerkzaam 'gemaakt. Zijn naam
genoemd door een Tsjechoslowaakse
spion die kans ha dgezien over het IJze
ren Gordijn naar West-Europa te komen
en daar bepaalde onthullingen had ge
daan, waardoor Francis gecompromit
teerd werd. In de tweede plaats wa:
Francis zo onvoorzichtig geweest eer
leven te leiden dat niet overeenkwam
met zijn salaris. Hij hield van een goed
leven en van vele vriendinnen. Vanzelf
sprekend werd hij voortdurend gescha
duwd. Men zag hem herhaaldelijk ln ge
zelschap van een Hongaarse schone aan
wie hij een Fiat 850 had cadeau geaaan.
's Avonds werd hij herhaaldelijk aange
troffen In bars of in nachtkroegen van
Brussel, waar zijn champagnerekeningen
aan de hoge kant waren. Eenmaal per
week gJing hij naar Parijs voor een De-
zoek aan vrouw en kinderen ln de leef
tijd van 5, 6 en 9 jaar.
Francis kwam uit een Detrekkelijk
arme familie. Zijn vader was zeliwrljver.
zijn moeder verloor hij op jeugdige leer
tijd. In de Parijse woning ontving de
vrouw van Francis zo goed als geen be
zoek. Zij leefde hoogst eenvoudig en De-
moeide zich alleen maai- met haar huis
houden en 'haar drie kinderen. Haar
enige weelde was een bontjas. Bij de Du
ren stond het echtpaar uitstekend aan
geschreven.
Het schijnt dat zijn opdrachtgevers
hem zelfs al het materiaal beschikbaar
stelden om geheime stukken te kunnen
fotokopiëren. In de laatste paar Jaar moet
hij 7.000 documenten op microfilms heD-
ben verkocht.
Telefoonkrakers
door techniek
de cel in
AMSTERDAM (ANP) In nauwe
samenwerking met de telefoondienst
heeft de Amserdamse recherche de hand
kunnen leggen op drie mannen, die de
afgelopen maanden ongeveer 120 geldla
den van telefooncellen in het district
Amsterdam hebben opengebroken en
naar schatting voor ca. f8.500,aan
kwartjes en dubbeltjes buitmaakten. De
schade die door de activiteiten van het
drietal aan de kostbare telefoonappara
ten werd aangericht was echter vele ma
len groter en bedroeg volgens ir. >1. F.
van Rooijen, directeur van het telefoon
district Amsterdam, gemiddeld f 500.
per kraak of in totaal f 60.000,
De daciers, de 27-jaiige lasser H. P.,
diens broer de 21-jarige monteur H. M.
P. en de 20-jarige. verwarmingsmonteur
D. J. W. van den B„ hebben inmiddels
bekend. Zij konden worden aangehouden
dank zij een „elektrische bewaking"
de cellen, waardoor bij de telefoondienst
onmiddellijk kon worden geconstateerd,
dat aan de geldbus van een bepaalde cel
werd geknoeid.
(Van
parlementaire redactie)
DEN HAAG Minister B. Udink
Ontwikkelingshulp zit enige weken op
een voor hem persoonlijk zeer vreemde
stoel. Hü neemt namelijk in de komende
weken minister W. den Toom van Defen
sie waar. Een gebruikelijke procedure in
het regeringscentrum.
Voor drs. Udink heeft deze stoel
echter een merkwaardig kleurtje. Hij is
namelijk pacifist. Destijds werd hij
afgekeurd voor militaire dienst. Wan
neer dit niet gebeurd was zou hij eer
beroep gedaan hebben op de wet om al:
gewetensbezwaarde behandeld te worden.
Nu staat hij ineens voor eenzelfde feit,
zij het dan als minister. Desondanks zal
hij Defensie blijven waarnemen, want:
„je moet je persoonlijke overtuiging
weten te scheiden van de dienst aa:
volk", aldus deze pacifistische minister
van Ontwikkelingshulp.
NEW YORK (Reuter) Libanon heeft
gisteravond in de Veiligheidsraad aange
drongen op het toepassen van sancties
tegen Israël in verband met Israëlische
vergeldingsaanvallen van maandag op
Zuidlibanese dorpen.
een vergadering van de raad, die
op verzoek van zowel Libanon als Isra
el bijeengekomen was, zei de Libanese
vertegenwoordiger Ghorra, dat als de
Veiligheidsraad geen sancties tegen Israel
zou toepassen, Israël zeker zou door
gaan met het plegen van „agressie".
De.Libanese, vertegenwoordiger herinner
de raad eraan, dat na de Israëlische
aanval van december op het .vliegveld
van Beiroet, de Veiligheidsraad te ken
nen gaf, dat verdere maatregelen zou
den moeten worden genomen als er een
herhaling zou zijn van aanvallen op Li
banon. Volgens Ghorra was de tijd ge
komen om die waarschuwing ten uitvoer
te 1. ~en. De Israëlische afgevaardigde
Tekoah stelde hier tegenover, dat Liba
non zich zeer goed bewust was een ter-
reurbasis tegen Israël te zijn.
Nieuw bestuur
Zusters
van Liefde
ROSMALEN (KNP) Het provinciaal
kapittel van de zusters van Liefde van
Tilburg heeft tijdens haar eerste zitting
te Rosmalen een nieuw bestuur gekozen
om in de komende zes jaren de Neder
landse provincie te besturen. Dit alge
mene bestuurscollege bestaat uit 9 zus
ters. Drie van hen zijn speciaal belast
met de beleidsvoering. Zij vormen het
centraal bestuur: zuster Mediatrix Hoes,
provinciaal overste; zuster Emmanuëlle
Pieters; zuster van Loveren. De overige
zes bestuursleden zijn vrij gemaakt voor
het contact met de leden van de provin-
sie. Om dit contact te kunnen realiseren,
is de provincie verdeeld in zes kringen.
Kringbestuursleden zijn: zuster Bartha-
rine Buis; zuster Teresia de Groot; zus
ter Annunciata Kok; zuster Aleide Kruyt-
zer; zuster Willibalde Rademaker; zuster
Jeanette van Ruyven.
Rusland tekende
nooit auteurs
rechten besluit
(Door Harold Jackson)
Graham Greene zei vorige week, dat
hij een beroep had gedaan op zijn col
lega-romanschrijvers om in het vervolg
niet meer toe te staan, dat hun werken
in de Sovjet-Unie gepubliceerd worden,
totdat de literaire vrijheid daar weer in
dellijk door verscheidene auteurs en or
ganisaties gunstig op gereageerd, maar
allemaal stelden ze dezelfde vraag:
„Wie in Rusland ga je dit publicatiever
bod opleggen?"
Greene's eigen uitgever bijvoorbeeld
had ér geen idee van welke werken van
de auteur door de staatspers in Moskou
uitgegeven waren. „De Russen hebben
ons nog nooit verteld wat ze publiceren
en daar kunnen we helemaal niets aan
doen". Dat is het probleem. Rusland
heeft nog nooit een van de internationa
le auteursrechtovereenkomsten onderte
kend ondanks al de druk die men altijd
op haar heeft uitgeoefend. Er is een tijd
geweest dat ze zelfs geen honoraria be
taalden voor de werken, die ze onge
oorloofd 'nadrukten. Er is een kleine
verbetering ingetreden. De betalingen
worden aLleen gedaan in geblokkeerde
roebels en de schrijver moet naar
Rusland gaan om het in ontvangst te
nemen. Maar hij kan het niet in andere
valuta wisselen en hij moet het daar uit
geven.
Priestley: neen zeggen
De schrijver J. B. Priestley bracht het
probleem dat hieruit ontstaat lot uit
drukking. „Ik ben niet meer in Rusland
geweest sinds de moeilijkheden met de
schrijvers", zei hij, „Als ik toch zou
gaan, zou dat onder de auspiciën van
de Russische Schrijversunie zijn en dat
weiger ik absoluut vanwege hun stand
punt. Dus bestaat er voor mij helemaal
geen mogelijkheid om de honoraria voor
mijn toneelstukken te krijgen". Hij zei
dat hij hel helemaal eens was met de
zienswijze van de heer Greene. „Maar
het is niet mijn ervaring, dat de Rus
sen je ooit om toestemming vragen.
En jk vind het mooi, dat de aandacht
hier eens op wordt gevestigd. Als de
Russen mijn toestemming vroegen, zou
ik nee zeggen".
John Braine: zinloos
John Braine, wiens „Room at the top"
,en „-Life at the top" zeer populair in
Rusland werden zonder dat de Russen
het copyright gekocht hadden, was wat
harder in zijn oordeel. „Ik zie geen
kwaad in Greene's gebaar, maar wan
neer ik de Russische geschiedenis naga
en ik zie het aantal schrijvers, dat ten
onder is gegaan, dan kan ik alleen maar
verbaasd zijn, dat de heer Greene zich
nu pas van de situatie bewust is gewor
den". Hij was van mening, dat de Rus
sische houding ten opzichte van het
auteursrecht het voorstel van Greene's
absoluut zinloos maakte.
Braine's reactie scheen tenminste ge
deeltelijk bepaald te zijn door Greene's
vroegere pogingen ten bate van de in
het nauwgedreven Russische schrijvers,
kort na de gevangenneming van Daniel
en Sinyavsky schreef hij naar de secre
taris van de Russische Schrijversunie
met het verzoek, dat zijn achtergehou
den honoraria aan hun vrouwen zouden
worden uitbetaald. Maar hij zei er ook
bij, dat zijn brief niet beschouwd moest
worden als een aanval op de Sovjet-
Unie, „Als ik zou moeten kiezen tussen
de Sovjet-Unie of de Verenigde Staten,
dan zou ik zeker voor de Sovjet-Unie
kiezen. Maar des te meer liefde men
voor een land voelt, des te sneller pro
testeert men als men daar misstanden
constateert".
Hoezeer dit standpunt gewijzigd is in
Greene's laatste oproep, is niet duide
lijk. Hij was op vakantie in Frankrijk
en weigerde verder commentaar. Maar
één ding is duidelijk: de Russen zullen
zeker met publiceren doorgaan.
(copyright The Guardian-Persunie)
