Gangmaker Stakenburg geloofde niet
dat hele stayersveld werd omgekocht
Raynal dupe van
Nederlands protest
THEATERWERK VAN EEN
EX-WERELDKAMPIOEN
Binnenbrand bij Merckx pas na
titelstrijd in Zolder uitgewoed?
De Wit en
v. d. Lans
niet in
finale
Stayers toch
gescheiden
Sercu weer
koning van
sprinters
Maar Van Looy
loert op jubileum
ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1969
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
ANTWERPEN „Ik kan op deze baan
niet rijden. In de series had ik een te
zwaar verzet, en nu ging het niet omdat
ik 63 tanden had gestoken. Dat was
weer te licht. Als ik in eerste positie had
gezeten, had ik het misschien kunnen
halen. Maar nu kwam ik Plattner al niet
voorbij", jammerde een diep teleurge-
Dieter Kemper bleef in de minst aan
trekkelijke race van het toernooi een uur
lang op zijn startpositie: nummer een.
Daarmee is de wedstrijd getypeerd, want
veel meer gebeurde er niet. In eerste in
stantie zag het er naar uit dat de Neder
landse deelnemer nog iets zou gaan in
brengen. Maar het bleef bij een plaag
stootje van het duo StakenburgDe Wit,
dat reeds na enige minuten terugviel van
de tweede naar de vierde plaats.
stelde Piet de Wit na afloop van de her
kansingen op de massagetafel. De na
tionale titelhouder was getekend. Hij
had zwaar werk verricht. Het resultaat
was er echter niet naar. Wel lukte het
hem nog in dezelfde ronde als Dieter
Kemper te eindigen, waarmee hij goed
was voor een derde plaats. Maar dat
maakte weinig verschil, want alleen de
winnaar plaatste zich in de finale. Ook
in de tweede herkansing plaatste zich
een Duitser: Rudolph, en werd een Ne
derlander uitgeschakeld, Piet van der
Lans. Zodoende is Jaap Oudkerk de
enige Nederlander die vanavond in het
Sportpaleis van Antwerpen meedingt
plaats achter Kempcr weer te herove
ren", beelden men zich in het Neder
landse kamp nog in. Er werd vergeefs
gewacht. De minuten verstreken en nog
steeds hleef De Wit in een ongunstige
positie, terwijl Kemper zonder tegen
stand op de eerste plaats kon blijven. De
Duitser had van niemand last, zelfs niet
van de Spanjaard Hortelano, de „hoop
van de Spaanse wielersupporters". De
kleine, donkere coureur, die in zijn eer
ste race nog voor knap vuurwerk had
gezorgd, stelde gisteren erg teleur. Hij
bewoog zich steeds moeilijker over de
om de wereldtitel bij de stayers. Piet de
Wit en Piet van der Lans zagen hun
illusies snel verdwijnen. Geen van bei
den konden zij ook maar een moment
gevaarlijk worden voor de latere win
naars, van wie alleen Rudolph zwaar
werk heeft moeten verrichten. Kemper
reed zich op rustige wijze in de finale.
moment nog achttien minuten voor de
boeg. Van dit vijftal hadden in feite nog
slechts twee rijders een serieuze Kans op
de eerste plaats: de Spanjaard Julia en
de Duitser Rudolph, die twintig meter
achter lag met nog negen minuten te rij
den. Toen zette Rudolph een spurt in
waarmee hij niet aleen over Julia kwam,
maar tevens Romain Deloof dubbelde.
Dat was de Belg kennelijk te veel. Hij
had zijn antwoord klaar in de vorm van
een felle aanval op de tweede plaats. De
tijd was echter te kort. Dat zag ook De-
loof in. Hij gaf zijn achtervolging twee-
eneenhalve minuut voor het eindsignaal
op en Rudolph was de tweede Duitser
in de finale.
Uitslag eei-ste herkansing: 1. Kemper
(Duitsland) in een uur 65.745 km; 2. Car-
niel (Italië) op 65 meter; 3. De Wit (Ne
derland op 245 meter; 4. Plattner (Zwit
serland) op 1 ronde en 10 meter; 5. Hor
telano (Spanje) op 6 ronden en 150 meter.
Uitslag tweede herkansing: 1. Rudolph
(Duitsland) in een uur 65.870 km; 2. De-
loof (België) op 120 meter; 3. Julia
(Spanje) op 145 meter; 4. Janser (Zwit
serland). Van der Lans (Nederland) uit
de strijd genomen.
houten piste om tenslotte met ruim zes
ronden achterstand op de laatste plaats
te eindigen.
Omgekocht
Kemper ging met ruim honderd meter
voorsprong over de finish. Hij verkreeg
daarmee het recht zich vanavond te mo-
■t qpze .$PQftr:edWitie),
ANTWERPEN In het Franse stayerskamp heerste opperste woede.
Oorzaak: de juryvoorzitter in het nummer achter de zware motoren, Victor
linart (in 1921, 1924, 1926 en 1927 wereldkampioen stayers) had Jean RÖy-
nal uit de tweede herkansingsserie gelicht en hem in de eerste gezet naar
aanleiding van een protest dat de Nederlandse chef d'équipe in Antwerpen,
Jef van der Vijver, indiende. Het bezwaar gold de uitslag van de loting die
Piet van der Lans en Piet de Wit samen in één „reeks" bracht, waarmee de
kansen voor Nederland te zeer gereduceerd waren.
Na thuis in, Amsterdam het slechte
nieuws te hebben vernomen, zochten Van
der Lans en zijn gangmaker Pèlser tele
fonisch contact met Van der Vijver, die
zich spoorslags uit Roosendaal naar Ant
werpen spoèdde. „We nemen het niet",
hadden Van der Lans en Pelser gezegd
en Jef van der Vijver sloot zich bij dat
standpunt aan. „Naturlijk gingen we er
niet mee akkoord", lichtte Pelser later
toe. „Het is toch zeker verre van correct
om twee landgenoten tegenover elkaar
te zetten. Wat moet er dan gebeuren?
Ze zouden elkaar dienen te helpen maar
hoe? Met geld maak je het opofferen
van kansen niet goed. Je kunt nog zoveel
in je zak steken, maar buiten het gebouw
heb je aan die handel niks meer. Dan
tellen je prestaties in het wereldkam
pioenschap. Die leveren contracten op".
Een aardige, maar verder van weinig
nut zijnde visie.
Voor elkaar
Jef van der Vijver kreeg het met Vic
tor Linart voor elkaar, dat De Wit en
Van der Lans gescheiden werden. De op
lossing lag voor de hand omdat Jean
Bart Jan Wilton
al kampioen solo
MEDEMBLIK Bart Jan Wilton is
met één zeilrace om de nationale solo-
titel voor de boeg reeds zeker van de
eindzege. Gisteren, op een door een lich
te bries gerimpeld IJssclmeer. behaalde
de Rotterdammer een derde dagzege voor
De Jonge van Ellemeet en Gerbranda
Wilton, die beheerst zeilend vanuit een
vijfde positie oprukte naar een leidende
plaats, heeft van de concurrentoe niets
meer te vrezen. Zijn naaste tegenstrever
voor de landstitel, Hofkamp, noteerde
een zevende positie, zodat ook de punten-
kloof tussen de beide koplopers groter
is geworden. Max Behrend, op papier
lang de favoriet, heeft met een vierde
plaats lets van de opgelopen schade
weggewerkt, maar blijft op de totaa'-
'st in derde positie staan.
Ook in de soloweek begint het een
tonig te worden. Van Werkhoven boekte
een derde dagzege. Daar het punten-
verschil tussen hem en Hans Timmer
mans (3-4-3-2) nog groter is dan tussen
6e koplopers voor de titelstrijd, kan ook
Van Werkhoven een eindzege niet meer
ontgaan
De daguitslag was:
Nationaal kampioenschap: 1. Wilton;
2. De Jonge van Ellemeet; 3, Gerbranda:
4. Rehrend; 5. Vollebregt. Soloweek: l
Van Werkhoven; 2. Timmerman; 3. Toe
snel; 4. Bootz.
Raynal de enige Fransman in de herkan
sing was, zodat hij zonder bezwaren, zo
als door Nederland aangevoerd, anders
kon worden ingedeeld. Edoch, Linart
bleek nog niet klaar want tegen zessen
(openingstijd) stormde een intens veront
waardigde Franse chef d'équipe binnen.
„Dat mag je nooit doen. Dat kan on
mogelijk. Raynal heeft net gegeten. Die
jongen rekent erop dat hij om tien over
acht moet rijden. Hij is helemaal niet
klaar om 1% uur eerder te starten".
Vietor Linart luisterde onbewogen
naar de klaagzang, om daarna resoluut
te zeggen: „En toch blijft het zo. U en
Raynal dienen te weten dat het program
ma iedere avond om zes uur begint. U en
Raynal dienen er ook van op de hoogte
te zijn dat wij in situaties als nu zijn
ontstaan wijzigingen mogen aanbrengen".
Foeteren
Raynals voorvechter kon daarna alleen
nog maar afwachten wanneer zijn renner
in het Sportpaleis zou arriveren, want hij
was hem vooruitgegaan. Toen Jean Ray
nal, vorig jaar finalist in Rome, tenslotte
door de rennersingang aan de achterzijde
van het gebouw binnen kwam, reden de
motoren juist hun proef ronden over de
baan. Hij kon zijn lichte zomerkostuum
aanhouden en foeteren op zijn begelei
ders die niet eerder de communiqués
hadden gelezen. Meer zat er voor Jean
Raynal, een man zonder behoefte aan
perscommentaren, niet op. Hij moest
terug naar huis.
Voetballer van
het jaar: Bals
AMSTERDAM Gert Bals is gis
teren tijdens een bijeenkomst in hel'
Iiiltonhotel in Amsterdam uitgeroe
pen tot voetballer van het jaar. De
aanvoerder van Ajax kreeg 36 stem
men van de 110 sportjournalisten, die
deelnamen aan de door het weekblad
„Nieuwe Revu" uitgeschreven „Poll".
Gert Bals kwam daarmee in het
bezit van het beeldje „de crack", dat
hem werd overhandigd door Johan
Cruyff, vorig seizoen voetballer van
het jaar. De prijsuitreiking zou oor
spronkelijk zijn verricht door de AC-
Milanspeler Gianni Rivera, maar de
artsen, die over diens gezondheid
waken, vonden een retourvlucht
Milaan-Amsterdam op èèn dag te
vermoeiend.
Gert Bals was veruit favoriet. Na
de 36 stemmen, die hij op zich ver
enigde, werd Rinus Israel (Feijenoord)
tweede met 8 stemmen, Johan Cruyff
en Jan van Beveren Spartadeelden
de derde plaats met elk 6 stemmen
en Roggeveen (Holland Sport) werd
vijfde met 5 stemmen.
gen meten met De Lillo, Verschueren.
Proost, Oudkerk en Rudolph.
De tamme manier waarop de Duitse
stayer zich plaatste, wekte op de tribunes
en in de catacomben van het Sportpaleis
halstarige geruchten los.
Een Duitse wielerbaandirecteur zou
b(jna het gehele veld omgekocht hebben
om Kemper tot elke prys in de eindstrijd
te krjjgen. Gangmaker Stakenburg ge
loofde er niet in. „In deze herkansing
wilde iedereen winnen. Een finaleplaats
betekent immers het gehele seizoen werk.
Okker nog eens
bij laatste acht
HAMBURG Nadat Tom Okker zich
donderdag reeds voor de kwartfinales
het herenenkelspel van de open
Duitse tenniskampioenschappen in Ham
burg had geplaatst, kwalificeerde hij
zich gisteren ook voor de laatste vier va'n
het herendubbelspel. Met zijn partner
Martin Riessen versloeg Okker de West
duitser Wilhelm Bungert en de Austra
liër Ray Ruffels met 62, 61, 61.
Bij de laatste acht van het heren
enkelspel plaatsten zich gisteren Rov
Emerson (door een viersetzege op Owen
Davidson) en Christian Kuhnke (na een
felbevochten vijfsetter op de Zuid-
afrikaan Robert Maud).
Meijer tweede i
w.k. vaurien
in
NEURENBERG Rob Meyer met be
manning Tony van Oeveren heeft de
tweede plaats behaald bij het wereld
kampioenschap Vaurien. Kampioen werd
de 33-jarige Fransman Jean Quevarec
uit Lorient, die als bemanning zijn vrouw
Marie-José heeft. Quevarec won al drie
maal eerder de wereldtitel.
Het eindklassement ziet er als volgt
uit*
1. Quevarec (Fr.) 18 pnt.; 2. Meyer
(Ned.) 33.4; 3. Gavazzi (It.) 44.7; 4. In
't Veld (Ned.) 47.7; 5. Caldenhoven (Ned.)
BOEDAPEST In de finale van het
Hongaars kampioenschap verbeterde de
Europees record op de 100 meter vrije
21-jarige Judith Turoczy haar eigen
slag. Zij legde de afstand af in precies
minuut.
Patrick Sercu heeft geen enkele
moeite met zijn Landgenoot Van
Lancker: Sercu is de nieuwe wereld
kampioen sprint!
Nee, dat tie zaak omgekocht is, wil *r bjj
m(j niet in".
Uit de strijd
In de tweede stayerswedstrijd was het
pleit voor Piet van der Lans snel be
slist. Al in het eerste kwartier werd hij
door Julia op een ronde gezet. In het
tweede en het derde kwartier kwamen
daar nog eens drie ronden bij. Van der
Lans werd door het steeds opnieuw pas
seren van kopman Julia en Rudolph zo
gedesillusioneerd, dat hij de strijd opgaf.
Zodra de wedstrijdcommissaris in de
gaten kreeg dat de Amsterdammer er de
brui aan gaf, werd hij uit de wedstrijd
De overige vijf c
s hadden op dat
Gert Bals: voetballer van het jaar 1969
(Van onze sportredactie)
ANTWERPEN Patrick Ser
cu heeft zijn verleden jaar ver
loren wereldtitel op de sprint
terug. Hij verwierf een nieuwe
regenboogtrui door twee sterke
overwinningen op zijn jonge
landgenoot Robert van Lancker,
die in de halve finales voor ge
weldige opwinding zorgde door
wereldkampioen Guiseppe Be-
ghetto to verslaan. Het werden
incidentrijke .duels waarin de Ita
liaan minder macht kon opbren
gen dan hij en het publiek
dacht. Beghetto zocht het daar
om in voorwendsels en protesteer
de tot Weemaal toe tegen Van
Lancker, maar de jury liet zich
niets wijs maken. Beghetto trok
zich zijn ondergang zo aan, dat
hij huilend het gebouw verliet en
verstek liet gaan in het duel om
de derde en vierde plaats, dat hij
met zijn landgenoot Gaiardoni
moest voeren.
ZOLDER Zelden heeft een wereldkampioenschap
op de weg zo'n uitgesproken favoriet gehad als dat
om de regenboogtrui bü de beroepsrijders op de Om
loop van Terlaemen-Zolder. Wie immers zou de aan
spraken van Eddy Merckx. de absolute heerser sinds
het begin van dit seizoen, in twijfel durven trekken.
De resultaten vau de afgelopen maanden wijzen dui
delijk in de richting van een nieuw kampioenschap
van de 24-jarige Belg. Merckx stond al tweemaal bil
de ceremonie protocolaire het hoogst op het platform:
in 1964 in Sallanches bij de amateurs en in 1967 in
Heerlen, waar hü Jan Janssen en de Spanjaard Ra
mon Saez in de spurt versloeg. Merckx zal aan deze
reeks een nieuwe titel willen toevoegen. Hij is het
haast moreel verplicht nu de strijd om de wereldtitel
zich op Belgische bodem afspeelt en zeker tiendui
zenden Vlamingen en Walen eensgezind zullen toe
stromen om hun idool aan liet werk te zien, en op
de troon.
Het zal niet aan de eerzuchtige Merckx liggen als dat
niet doorgaat. Door de dopingsaffaire in de Giro liep
hij al de begeerde „doublé" Giro-Tour (voorheen al
leen behaald in 1952 door Fauto Coppi en in 1964 door
Jacques Anquebil) mis. De uitlatingen van zijn col
lega's prikkelden Merckx dermate dat hij allen in de
Tour een lesje gaf. Wellicht is de binnenbrand nog
niet uitgewoed en heeft Merckx het voornemen mor
gen in Zolder nog eens flink van eich af te slaan.
Met een wereldtitel en zijn tourzege in één jaar zou
hij zich bovendien op gelijke hoogte scharen met
Louison Bobet, die dat tot nu toe als enige in 1954
presteerde.
Aan het circuit zal het niet liggen als Merokx geen
kampioen zou worden. Het ig uitermate geschikt voor
Hand toegestokeu
Merkwaardig genoeg moet Merckx op grote tegen
stand rekenen in de Belgische ploeg. De Belgische
selectieheren hebben het niet aangedurfd de formatie
geheel om Merckx te bouwen en krachten als Walter
Godefroot en Rik van Looy buiten te sluiten. Gode-
froot gaat volgend jaar voor Salvarani rijden en zou
op het beslissende moment wel eens een hand toege
stoken kunnen krijgen uit de Italiaanse ploeg. In de
moderne wereldkampioenschappen, waarin de merken
het voor het zeggen hebben en de landenformule in
de meeste gevallen een farce i6, zou dat een normale
zaak zijn.
Meer nog echter dan Godefroot vreest Merckx de ex-
wielerkeizer van Herenthals. Ri kvan Looy, al 35 jaar.
maar in eendaagse wedstrijden staat hü zün man
netje nog.
Hoe schoon
Evenzeer als Merckx is ook de in België nog bijzon
der populaire Van Looy erop gebrand om het kam
pioenschap te veroveren. Hoe schoon zou het niet
zijn als Van Looy, die eerder in 1960 op de Sachsen-
ring in Oost-Duifisland en in 1961 op hel Bremgarten-
circuit bij Bern wereldkampioen werd, tegen het eind
van zijn loopbaan nog een regenboogtrui mee naar
huis zou kunnen brengen. Een regenboogtrui als be
loning voor zijn vijfhonderdste overwinning. Want
nadat de historici het er in de Tour niet over eens
konden worden of de etappezege in Nancy de jubi
leumoverwinning van Van Looy was, werd besloten
een eventuele zege van de Belg in Zolder als zodanig
te beschouwen.
Merckx gaat het moeilijk krijgen en het zou niet
onmogelijk zijn dat door Faema in dat geval een
andere figuur naar voren zou worden geschoven om
de trui veilig te stelen voor het merk. Julien Stevens
bijvoorbeeld, de snelle meesterknecht van Merckx.
Wat Nederland betreft zal het voor de chef d'équipe,
de Limburger Förster een moeilijke zaak worden om
een eenheid tot stand te brengen. Een poging om tot
een akkoord te komen lijkt bij voorbaat tot misluk
ken gedoemd, gezien de grote rivaliteit niet alleen
tussei. de twee grote merken in ons land (Willem 2-
Gazelle en Caballero) maar ook tussen de renners
onderling. De Tour heeft daarvan treffende staaltjes
te zien gegeven. Daarbij komt nog dat Ton Vissers
enige tijd geleden verklaard moet hebben dat zijn sol
daten in de ploeg voor Van Looy zullen moeten rijden
indien deze zich in een gunstige positie heeft gema
noeuvreerd. De vraag is of Rini Wagtmans, die na het
het uitvallen van Jan Janssen onze voornaamste troef
is, zich aan een dergelijke opdracht zal houden. De
Brabander heeft voldoende laten blijken een opstan
dige natuur te bezitten, die zich niet gemakkelijk laat
ketenen. Zeker niet door de groten uit de Willem 2-
formatie. Want Wagtmans rekent zichzelf tot die
groten.
de met zijn overwinningen voor het op
vallende feit dat twee Belgen de finale
betwistten. Maar daar bleef het dan ook
bij. Patrick Sercu gaf hem geen enkele
gelegenheid óm vérder op te vallen en
versloeg Lancker moeiteloos in twee
manches. Voor Robert van Lancker, de
ontdekking van .dit sprintkampioen
schap, verliep daarmee de eindstrijd be
langrijk minder spectaculair dan de hal
ve finale. In die races kon hij mede op
vallen door het theaterwerk dat Beghet
to opvoerde.
Dramatisch
Zowel in de eerste manche als in de
belle (nodig omdat Van Lancker de eer
ste won, Beghetto de tweede) hief de
donkere Italiaan op het beslissende mo
ment dramatisch de handen ten hemel
en staakte zijn activiteiten. Het Sport
paleis, gisteravond voor het eerst goed
gevuld, kraakte onder het geloei van de
duizenden Belgen wier sympathie, be
grijpelijk, uitging naar Robert van
Lancker. De David van het sprinters-
toernooi die de Goliath moest vellen.
Bij het ingaan van de laatste ronde in
de eerste manche waagde Van Lancker
zijn eerste kans. Hij ging sterk weg,
kreeg Begehetto naast zich en ging zo
hard door, dat de Italiaan zich op dat
moment verslagen wist. Met een wild
gebaar gooide Beghetto toen zijn rech
terhand omhoog om later te verklaren:
„Ik kreeg een stomp in mijn zij. Van
Lancker hinderde me". De Belg, door de
jury vlot tot winnaar verklaard, ver
telde het net andersom: „Hij merkte na
tuurlijk dat ik hem ging verslaan. Toen
drukte hij zijn elleboog in mijn zij en
deed net alsof ik de schuldige was".
Hoger beroep
Minder goed ging het met Van Lancker
in de tweede manche, toen hij op 275
meter wegging en nagenoeg kansloos
was tegen het eindschot van Beghetto.
De belle greep Beghetto toen opnieuw
aan om de „sleet in zijn spurt" te ca
moufleren. Iets rustiger was Van Lancker
tê werk gegaan. Hij wachtte tot in de
eerste bocht van de laatste ronde en
drong zijn rivaal zo'n sterke race op, dat
de oude Beghetto andermaal te kort
kwam in kracht. Toen greep de versla
gen regenboogtruidrager naar het laat
ste redmiddel en meldde met hetzelfde
gebaar als in de eerste manche een on
toelaatbare daad van Van Lancker. „Hij
7.wiepte me naar boven", legde hij uit.
Maar erg overtuigend klonk het niet en
van de Italianen, in wier gezelschap hij
troost zocht, keken er meer de andere
kant op dan dat er naar het smoesje
luisterden. Om alles zo echt mogelijk te
doen lijken, liet Beghetto protest aan
tekenen en toen dat werd afgewezen,
ging hij nog eens in hoger beroep. Ook
dat haalde niets uit cn dat betekende
het trieste einde van een wereldkam
pioen.
Eén manche
Snikkend ging Beghetto af, nog voor
de strijd om de derde en vierde plaats
begon. Do duizenden begroetten zijn af
wezigheid met een dreunend „Beghetto-
ha-ha-ha" en een langdurig applaus voor
Gaiardoni die door de absentie van zijn
landgenoot automatisch beslag legde op
de derde plaats, al moest hij er regle
mentair wel een manche voor rijden.
Lancker (België), 2. Beghetto (Italië). Tijd
2 Ga?ax<3onl'1 Sercu baanrecord),
inche: I. Sercu (laatste
