Knelpunten op terugweg
van vakantieoorden
-4?
BIJDRAGE TOT
ONTWIKKELING
ZUIDOOST-AZIE
7' 'u êjÈÊfi
België hoopt op
100 km
autoweg per
jaar
ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1969
<P o:
Hoever stoot het met onze autowegen
Voedstermoeders met hun Friese kalveren.
Geen beter melkvee dan 't Friese
vee. zei zuster Gang-ulf. Daarom
verkocht zij in 1957 tien Jersey
koeien en betaalde zij met de
opbrengst haar eerste Friese koe.
Dat was dus tien tegen één, maar
niettemin een uitstekende ruil,
vond zij.
Dat Australië een veeteeltland bij u.t-
?tek is, wisten we. Maar dat, in Austra-
ië behalve veetw^rf'ooif<\veenortï)én"
zijn, wisten we tot voor kort niet. Die
Zij hebben te Mittagong (125 km ten
zuidwesten van Sydney) op een ter
rein van circa 57 ha een veeteeltbe
drijf dat er wezen mag. Op dat be
drijf -de boerderij heet Mount Alvernia
werken 36 religieuzen en novices. De
opzet van de franciscanessen van
Mount Alvernia is een bijdrage te le
veren tot 't ontwikkelingswerk in Zuid-
oost-Azië. Zij hebben reeds Fries vee
geschonken aan India en West-lrian.
Zodra de financiën het toelaten, komen
ook andere Zuidoostaziatische landen
aan de beurt voor een „vee-geschenk"
Levende have
Mount Alvernia's levende have is zeer
talrijk. Ze bestaat namelijk uit vijftig
volwassen Friese melkkoeien, vijftig
Friese koeien, zes Friese stieren, twin
tig varkens en 1300 stuks pluimvee.
Behalve voor deze dieren zorgen de
franciscanessen ook voor een grote
moestuin, die een lust is voor het
oog en goede oogsten oplevert.
De bedrijfsleidster van Mount Alvernia
is een Nederlandse. Zuster Gangulf
verliet in 1950 haar woonplaats Uit
geest en vertrok naar Australië. Zij
is een rasechte boerendochter met een
aangeboren liefde voor Fries vee. Dit
is begrijpelijk, als men weet, dat haar
vader veehouder was en heel wat „Frie
zen" op stal had.
Zuster Gangulf is niet alleen de be
drijfsleidster, zij was ook de initiatief
neemster die het boerenbedrijf te Mit-
iStÊBÈCium Ji
i brengt een tegensparlelende Fries naar de voederplaats.
tagong op gang bracht en de beginmoei-
lijkheden overwon. „Het terrein ver
keerde in een hopeloze toestand", ver
telde zij. „Er was letterlijk niets, geen
afrasteringen, geen voorzieningen, kort
om niets. We begonnen met enige Jer
seykoeien die we cadeau kregen van
boeren uit de streek; in 1957 hadden
we een kudde van 72 stuks vee. Toen
verkochten we tien Jersey's en voor
de opbrengst kochten we onze eerste
Friese koe". Zuster Gangulf wilde be
slist Fries vee gaan houden, want in
haar jeugd had zij op de boerderij van
haar vader de overtuiging gekregen,
dat Fries vee het beste melkvee is en
ook commercieel de beste mogelijkhe
den biedt.
Zuster Gangulf staat iedere ochtend
om half zes op. Zij wil namelijk zelf
toezicht houden op het melken (dagop
brengst ongeveer 500 liter). De nonnen
en novices gewoonlijk dragen ze tij
dens het werk een grijs habijt en rub
ber laarzen beschikken over een
moderne melkinstallatie. Natuurlijk is
er op de boerderij een koelruimte om
de melk te bewaren. Voor het zware
werk het heel zware werk", zegt
zuster Gangulf zijn er op Mount Al
vernia een tractor en twee boeren
knechts.
„Wij proberen helemaal up-to-date te
blijven", licht zuster Gangulf toe, „en
daarom lezen we alle dagbladen die
gaan over het boerenbedrijf". Dat de
franciscanessen van Mount Alvernia
inderdaad up-to-date zijn, bewijst het
feit, dat zij ook veel fokken door mid
del van kunstmatige inseminatie.
Successen
De vastbeslotenheid van zuster Gan
gulf en haar medewerksters om uitste
kende resultaten te bereiken, heeft tot
mooie successen geleid. Dit jaar ver
kochten zij op de koninklijke Paasten-
toonstelling te Sydney een jonge Frie
se stier voor f. 2.600,-. Op een onlangs
gehouden plaatselijke tentoonstelling
maakten zij voor een Friese vaars
zelf f. 3.200,-.
Dat de kwaliteit van het vee van Mount
Alvernia zeer goed is, bewijzen de ve
le onderscheidingen die de dieren be
haalden tien linten voor tweede en
derde plaatsingen in de afdeling Fries
vee in Sydney, alsmede 22 kampioen
schappen op plattelandstentoonstellin
gen. Een van de grootste successen van
de franciscanessen van Mount Alver
nia was, dat haar boerderij in 1967 ge
kozen werd als plaats voor het houden
van de „Friese velddag". Uit alle de
len van Nieuw-Zuid-Wales kwamen toen
de veeboeren, die Fries vee houden, sa
men op Mount Alvernia.
„Melk en eieren" plegen in Nederland
in een adem te worden genoemd. Ook
op Mount Alvernia. Tweemaal per
week dinsdags en vrijdags
levert zuster Gangulf met haar truck
eieren af in plaatsen en restaurants
in de omtrek. De kwaliteit van die eie
ren is zo goed, dat de klanten in de rij
slaan om ze te bemaohtigen. Zuster
Rose Cahill die de zorg heeft voor
het hoenderpark kan met recht en
reden trots zijn op haar pluimvee.
Niet alleen de kippen, ook de varkens
doen hun plicht op Mount Alvernia.
Voor de fok hebben de franciscanessen
"n beer en tien zeugen. De biggetjes en
de slachtvarkens worden in de streek
verkocht. Een verliespost is de var
kenshouderij beslist niet Dit geldt
BRUSSEL Op weg naar zuidelij
ke vakantielanden rijden ieder jaar
intelbare duizenden Nederlanders door
België- Hun globbale indruk over het
Belgische wegennet zal wel niet zo
best zijn. Met zijn autowegen is Bel
gië behoorlijk achter bij landen als
Nederland, Duitsland en Italië.
De zogenaamde „doorgaande" we
gen lopen telkens opnieuw vast, in
dorpskommen en zijn door hun hetero
geen voorkomen (nu eens breed en
recht, dan onverhoeds versmallend en
bochtig) gevaarlijk, en laten geen ho
ge gemiddelde snelheden toe. De pro
vinciale en gemeentelijke wegen zijn
een allegaartje van zeer goed tot uiter
mate slecht, waarin de weegschaal
toch duidelijk doorslaat naar de ne
gatieve kant. Door allerlei omstandig
heden kon de wegenbouw in België
de snelle toeneming van het gemoto
riseerde verkeer niet volgen. En die
situatie is des te knellender aange
zien België, berekend per hoofd van
de bevolking, op twee of drie na het
meest uitgebreide wagenpark heeft
De toestand mag evenwel niet al te
somber worden bekeken. België is be
zig zijn achterstand in te lopen. De
traditionele hoofdwegen zijn over gro
te vakken in de jongste tien jaar aan
zienlijk verbeterd, en er wordt nu
overal volgens 'n prioriteitsstelsel ge
werkt aan auto- et. gewone wegen,
wat dan weer tijdelijk narigheden met
zich brengt voor de automobilis
ten door talrijke opbrekingen, slecht
bewegwijzerde wegomleggingen, enz.
Het departement van openbare za
ken maakt zich sterk, dat van
1970 af ieder jaar 100 km auto
weg zal klaarkomen. Reeds dit
jaar is een kunstwerk klaarge
komen waarover speciaal de Antwer
penaren zich verheugen en dat ook de
Nederlanders voordeel kan verschaf
fen. De laatste dag van mei werd het
zuidelijk en centraal deel van de klei
ne ring om Antwerpen (beginnend aan
het Sportpaleis) voor 't verkeer open
gesteld, en meteen de nieuwe tunnel
onder de Schèlde ingehuldigd. Deze
tunnel, genoemd naar J. F. Kennedy,
zal voor jaren een einde maken aan
de nare wachttijden. aa;n beide schel-
deoevers. oudé tunnel blijft van
zelfsprekend in gebruik, en de nieuwe
tunnel he.gft drie rijstroken in,beide
richtingen, voor de wegverbinding tus
sen Zeeuws-Vlaanderen en de rest van
Nederland is deze ultramoderne en
uitermate ruime tunnel de aangewezen
schakel.
Als afgewerkte autowegen heeft Bel
gië de weg BrusselOostende, waar
aan al voor de tweede wereldoorlog
was begonnen en de Boudewijnweg
Antwerpen-Hasselt-Luik-Aken. Deze
snelle verbinding tussen het Antwerp-
se haven- en industriegebied en het
Duitse autowegennet, die ook veelvul
dig door de Nederlanders wordt ge
bruikt, is inmiddels al berucht gewor
den door haar constructiefouten en
controlenalatigheden. Een brug over
het Netekanaal is onverhoeds inge
stort en bij sterke temperatuur
schommelingen dreigt het betonnen
wegdek in beweging te komen.
Politieke autoweg
De weg Antwerpen-Boom-Brussel hoe
wel de jongste tijd aanzienlijk verbe
terd, is met zijn verschillende ge
vaarlijke wegkruisingen geen echte
autoweg. Voorts is er nog een stukje
autoweg van Brussel naar de luchtha
ven van Zaventem, en een vak Brus-
sel-Waver in de richting van Namen,
en kwamen in de provincies Luik en
Henegouwen kleine delen klaar van
wat de „autoroute de Wallonië" moet
worden, nl. Luik-Namen-Charleroi-La
Louvière-Mons-Doornik. Deze auto
weg, die berekend per km ontzettend
veel geld verslindt en waarop zware
kritiek wordt uitgebracht („een poli
tieke autoweg, economisch niet rende
rend") moet over heel zijn lengte
uiterlijk in 1971 klaarkomen. Op het
zelfde ogenblik wordt in de Vlaamse
provincies hard gewerkt aan het Bel
gische vak van de E 3-weg Stockholm
-Eindhoven-Rijssel-Lissabon, over
Turnhout, Antw., Gent en Kortrijk.
De geopende nieuwe Scheldetunnel en
de kleine ring rond Antwerpen vol
gend jaar geheel voltooid, maken deel
uit van de E 3, die in 1971 op Belgisch
gebied geheel afgewerkt moet zijn.
Meteen zijn op Belgisch gebied ook de
voorbereidende werken begonnen voor
de E 10 Breda-Antwerpen-Mechelen
-Brussel-Mons-Parijs. Een vakje ten
zuiden van Brussel is voor enkele we
ken klaargekomen en er komt nu ook
schot in de E 39, die beide Limburgen
doorkruist.
de
Zuster Gangulf (rechts) leert de novices het „poetsen" van jong vee.
Natuurlijk zijn de franciscanessen blij
met de goede bedrijfsuilkomsten, maar
toch vinden zij de eigenlijke functie
van de boerderij veel belangrijker. Die
functie is: de novices de vrede, de
rust en de tevredenheid te schenken,
die zij nodig hebben om zich voor te
bereiden op hun taak- Tevens leren
de novices het boerenvak, zodat zij als
zij later actief werken op de missies
de mensen nuttige kennis bij kunnen
brengen en aldus een bijdrage kunnen
leveren tot de oplossing van het voed
selprobleem in de ontwikkelingslanden.
„Ons bedrijf is geen onderneming,
waarmee we geld voor ons zelf willen
verdienen", zei zuster Gangulf. „De
winst die we met onze boerderij ma
ken, gebruiken we om anderen te hel
pen. De bouw van een nieuwe missie
school in Nieuw-Guinea staat nu als
een der punten op ons hulpprogram-
Een franciscanes, klaar om te gaan ploegen.
