LOSSE
DDERS
HET
EN VAN
PISTOLENPA
x
Na een siësta op het dak vaii
zijn etagewoning in de Am
sterdamse Van Breestraat
daalt de heer P. A. WiTking
tegen elven weer af naar zijn
•oorkamer, waar hij op de
driezitsbank van goudbro
kaat de lopende zaken afhan-
.elt. Hij maakt daarbij veel-
uldig gebruik van een
iseudo-antieke, rijkelijk met
:oper opgevrejen telefoon,
waarmee hij tot verbijstering
/an zijn gasten verder blijkt
;e kunnen bellen dan zijn
Amerikaanse droomkeuken.
,Voor de image", legt hij wel
willend uit, ,,als je eenmaal
die naaim van koning van de
Amsterdamse onderwereld
hebt dan moet je wel. Ik zou
)ok liever in een Volkswagen
de door de stad rossen, maar
iat wordt dpor de ambas
sades niet gepikt. Die willen,
dat Pistolen Paul een slee van
iO mille onder zijn broek
leeft. Ik heb eerst de Chevro-
et Camaro geihad, die Kootje
rins uit Amerika had mee-j
remamen, een droom van een
ragen, maar op een gegeven.,
loment kon ik via de bank
Mercedes krijgen van die
snuiter in Friesland, die met
een Spaanse striptease-dan-
>eres de tonnen vaii zijn baas
M" doorheen heeft "gejaagd.
Dat is helemaal het einde.
Daar zit nou werkelijk
le allermooiste handel in.
^oem maar op, een hoogte
neter, een televisie, een
adio, een tape-recorder. En
lan rijdt hij ook nog. Reken,
rap, dat zo'n karretje de
ambassadeur wel wil impo-
ïeren. Morgen stamp ik mis
schien weer voor een paar
londerd gulden afluister
apparatuur bij hem weg of
'.en handeltje mausers, dus
k vind het niet erg om wat
erug te doen".
rooien Paul vindt het vandaag
niet de moeite om zich aan te kle
den en draagt nog steeds zijn
blauwe, op de groei gekochte pyja
ma, die hij met zachte vertedering
„mijn judopak" blijft noemen. De
borstpartij is ontbloot, waardoor de
gaande en komende gasten een in
spirerend doorkijkje hebben op zijn
roestbruin, kogelrond lichaam.
Daarboven twee trouwe honde
ogen ter weerszijde van een zwaar
geoxydeerde snor. Hij heeft uit
voorzorg vast de Canadese whiskey
op de marmeren salontafel gezet,
want van horen zeggen weet hij
alles van de weeë dorst die geen
seizoenen kent. Daarom heeft hij
tegen de rechterwand ook een huis
altaar geplaatst met donkere klep.
waarachter al het vuurwater van
dit ondermaanse in tientallen fles
sen klotst. Zelf drinkt en rookt hij
nooit. „Maar ik vreet nu weer on
behoorlijk". zegt hij. „scampi's met
een goeie tartaarsaus- Een moord
doe ik daarvoor. Ik heb vrienden
gehad die al op hun 45e een hart
infarct kregen van het harde wer
ken. Dat zal mij niet gebeuren, ik
zal in mijn levensdagen van werken
niet kapot gaan. maar ik krijg het.
toch, omdat ik zo godvergeten veel
eet. Op een gegeven moment woog
ik tegen de 120 kilo. Als ik bij
House of England kwam en ik zei:
„Ik zou wel een kostuum in mijn
maat willen zien" dan riep die be-
-diende: „Ik ook" Jan de Cler is
mijn huisarts, ook een vrolijke
drinker, die zegt: „Paul, als je zo
doorgaat kun je de kist alvast be
stellen". Ik schrik me rot. want ik
ben als een klein kind zo bang voor
de dood. Mijn vader stierf op zijn
46e, ik ben nou zelf 45. Ik zie d'r
niks in. weet je dat. in die dood-
Als ik in een vliegtuig zit, dan
stroomt het zweet met emmers
langs mijn rug. Dan heb ik het niet
meer. Op een schip voel ik me
trouwens ook niet jofel. Ik huur in
Spanje zo'n waterfiets waar je de
kinderen mee zoet houdt- Tien
meter van de kust was ik al dood-
kanen braaien
Weet je. wat het is: ik hecht te
veel aan het leven. Ik wil elke dag
de kajien d'r uit braaien en dan
denk ik aan het einde: „Zo, dat is
weer meegenomen, dat pakken ze
me niet meer af". Ik wil ook ge
cremeerd worden, als het met me
gebeurd is. D'r moet gewoon niks
van Pistolen Paul over blijven
Hier heb ik macht, hier kennen ze
Llic. Maai' dacht je, drat ze in de
hemel van hun stoelen vallen, als
ik ze vertel, dat ik thuis een aqua
rium met 1100 liter *&ter had?
Man, die loodgieter hi\
kreeg een rolberoerte,
vertelde. Die zag de ruit
en zichzelf zijn bed uitz
Ik heb er nou goedkope
en die doen het prima,
die pirana's heb ik niks anders dan
gedonder gehad. Ik had er op een
gegeven moment 23 en als je ze
voerde, dan moest je rap je vingers
terugtrekken, want anders zat je
voor de rest van je leven met vier
bloederige stompen.
Pirana's, man dat is bloedlink spul.
Die leven in het Amazonegebied en
als ze daar met een kudde door de
rivier moeten, dan sturen ze eerst
een zieke koe honderd meter verder
het water in. Die wordt dan binnen
vijf minuten tot op het bot kaai
gevreten
Ik had ze van een handelaar hier
in de buurt, die zei: „Meneer Wil-
king, ik geloof, dat ik een leuk
visje voor u heb". Dat was in de
tijd, dat ik steeds bonje met de
politie had, omdat ze weer eens
een kist met revolvers onder mijn
bed hadden gevonden. Hij wilde
gewoon ook wat aan mijn image
doen'. Pirana's. daoht ie. passen
helemaal bij Pistolen Paul. die
vi/eten ook de hele wereld op. Ik
vond het allemaal best, als ik een
groter aquarium had gehad, dan
zou ik er trouwens hondshaaien in
gelazerd hebben.
lekkere jongens
Nou moet ik zeggen, dat die pirana's
ook lekkere jongens waren voor de
image. De hele dag hadden die
geitebreiers honger, het waren de
Wilkings onder de vissen en uit
eindelijk hebben ze elkaar uitge
roeid. Toen kwam die lange goser
weer met wat nieuws. Dertig discus
vissen voor 100 gulden het stuk.
Die kregen prompt, de razende stip
en gingen er van tussen. Weg drie
mille. Die man heeft me wat, poen
afgenomen.
Nou slaap ik de laatste tijd slecht,
het zal de leeftijd zijn. Ik had li€t
op je zelfde gewichtIk lach me
rot om al die ouwe kerels, die van
hun vette pens denken af te ko
men door lid te worden van een
snelwandelaarsclub. Die mensen
hebben nooit aan sport gedaan en
die krijgen dan ook prompt een
hartverlamming, die liggen bij bos
jes dood. langs de Bosbaan.
Als ik nou niet in slaap kan komen,
wil ik wel eens denken aan het
leven. Je wordt in deze handel van
zelf een amateur-filosoof, die diep
de zaken ingaat. Ik denk aan
aan Vietnam, aan de mil-
joodse kinderen, die in gas-
k^^ei-s gebleven zijn. Dat zijn din
gen,. waar je het ontzettend warm
van Mnt krijgen. Ik denk: zouden
ze nou\iit gerokend op die momen
ten in de hemel de andere kant
hebben uitgekeken?
bloedii,
he^^ei
i ik i
magering was. Ik stond elke mor
gen om. zes uur op en dan ging ik
met mijn hondje naar liet Bosplan
om de beentjes te strekken. Je
hoopte maar, dat het gezond was,
want je viel er geen gram door al.
Weet ]c dat, al loop )e ran hier
naar Parijs, dan blijf je toch mooi
Ik denk: in hcWfcVloof is alles te
koop. El Capone as een grote boet"
geweest, maar reken erop. dat hij
mooi eerste'klas werd begraven in
een witte lacqué kistfiEn een arme
staJkker, die zijn hele le^ji voor en
na het eten op zijn knieën heeft
gelegen, wordt in een kuil ^plonst,
omdat er uitgerekend op
graf ends een stortbui valt.
Gek eigenlijk, dat zulke din]
uit je slaap houden. Ik ben^Toch
realist genoeg, ik leef niet be
nauwd- Als ik zekerheid had willen
hebben, dan had ik niet in die
wapenhandel moeten gaan. Je weet,
dat het bloedlink is. Ik leverte
wapens aan het Algerijnse Ben-ij -
dingsfront. ik heb zelf met Ben
Bella onderhandeld. Een aardige
man, die niet op de prijs afdong.
Maar reken erop. dat in Hamburg
mooi mijn gloednieuwe Cadillac
werd opgeblazen door de Rooie
Hand. Dat was in die tijd een
Franse terreurbende. die ook de
leuke gewoonte had om pijltjes met
cyaankali in je melk te schieten,
als ze je toevallig niet mochten.
Stel je nou voor. dat ik niet toe
vallig dat warenhuis was binnen
gegaan, omdat ze er volgens zeggen
zulke bere-goeie jachtgeweren ver
kochten- Dan was ik nou toch mooi
een grote, dikke engel geweest. Als
ze me tenminste geaccepteerd had
den. Andere was ik gewoon stoker
in de hel geworden.
Kijk, zulke dingen hebben uok
weer hun bpkoring. Schliittcr
moest ook zo nodig in dc wapen
handel' gaan en die werd met moe
der en al de lucht in geblazen. Als
je daar nou niet van houdt, moet
je- rustig in je versleten broek op
kantoor bl q ven zitten en 's avonds
je sloffen met pompoenen aan
trekken. Op zo'n manier haal je
de 110 wel.
Ik zou eigenlijk inspecteur van po
litie zijn geworden en dan latei-
een begrijpende commissaris in ?en
middelgrote stad. Dat vonden ze
thuis ook een jofel plan, maar
voordat ik het zelf wist was ik
manager in een nachtclub. Als ik de
salarissen van de politie zie. hoef
ik er achteraf geen spijt van te
hebben, geloof ik. Ik ging 's avonds
met daglicht naar mijn werk en als
ik dc volgende morgen tegen zeve
nen met stokken tussen mijn oog
leden buiten stond was het alweer
dag. Dat was de romantiek van
het nachtclubleven. De hele nacht,
naar het slappe geklets van dron
ken kerels luisteren, al dat einde
loze gezwam over him vrouw, die
niet deugde en over het paarse
ameublement- Als je dan later bij
ze thuis kwam stonden er vier si-
naasappelkisten en één bananen-
kist. In Den Haag kregen we altijd
een landsadvocaat, in de tent, die
zioh rustig vol liet lopen en dan
steevast riep: „Meneer Wilking. is
mijn karos met zes witte schimmels
reeds voorgereden?" Dan $ci ikL.
„Jawel meneer de graaf, uw karos
met zes witte schimmels staat reeds
op de stoep te wachten". Dat vond
hij prachtig. „Goed mijn jongen",
zei hij vaderlijk, „moet je nog iets
.drinken?" „Goed mijnheer de graaf,
taat ik dan voor de dorst nog een
flteie champagne nemen". Hij had
nXot één stuiver op zak, maar dat
wa^een probleem, want de volgen
de dag kon de barkeeper het geld
op zijn kantoor halen. Er
nachten bij. dat hij 1600 gulden stuk
sloeg en tós je dan bij hem kwam
zei hij: jongens, nou moeten
jullie geenmiopje nu
Ik heb maaiVI500 gulden verteert,
dat weet ik lrcel zeker". Nou, dan
pakte je die 1500 piek maai'.
aardig vloerkleed
In die wapens ben ik yanzelf ge
rold. omdat het een liolhv van me
is. Ik ken elk merk, ik j^uit dui
zenden meteen de mauser of de
wemdel of de beaumont- Ik
ook nu waarschijnlijk de
verzameling van Nederland
als ik maar niet alles verton
man. die straks liier binnt
en zegt. dal ik zo n aardig
kieed heb. die hangt. Ik kit
zolang, totdat ze van ellend;
zeggen. Ik ben eens ni
vriend naar Parijs geweestf
dag viel ie bewusteloos op
Hij kon er gewoon niet m<
op. Ik ben :n staat om ee:
een dubbelloops jachtgeweer ete
afluisterapparatuur te verkol
Die wapens is oen leuke han<
maar het gebeurt wei met de
lit ie op je lip. Op een gegeven
inent word ik aan de grens gesnapt
met wal revolvers, die ik het land
üi wilde smokkelen. Voor de zeker
heid gingen ze ook nog even bij me
muis kijken, maar daar vonden ze
niks. In die tijd woonde mijn
de;- bij ine in en die zei: ..De herei
hebben nog niet in die kist geke
ken D'r zat voor duizenden gul
dens aan wapens in. Dat goeiè
wilde gewoon behulpzaam zijn.
paar blaffers
Nou moet je vooral niet te zwaar
tillen aan die wapenhandel,
het. is gewoon werk zoals zure bom
men verkopen werk is Je weet nou
toevallig wat van een pistool en
een geweer en daarom komen ze bi
je. als ze wat nodig hebben- In
Israël gebruiken ze mijn infrarode
kijkers, in Jordanië zijn alle am
bassades vergeven van de afluister
apparatuur. die ze bij mij gekocht
hebben. Die dingen zijn niet groter
dan een suikerklontje, maai' je kunt
er op honderd meter een vent in
zijn bed mee horen snurken. Het
ene moment zit je met Moboetoe te
praten bij Dicker en Thijs en een
dag later staat er een brok onder
minister van de koning van Thai
land op je stoep om een paar blaf
fers te halen voor de lijfwacht. Aan
de Chinezen heb ik ook altijd aar
dig verdiend, die wonen zover van
mijn bed, dat ik er geen weet van
heb. Maar met Nigeria ligt dat
anders. Nigeria krijgt van mij zelfs
geen klapperpistool. Het is een
flrholi
heel volk de dupe is 'van het ge
sjacher van een paar rijke olie-
boeren. Natuurlijk lever ik aan Bia-
fra, als ze daarom vragen. De lijf
wacht van Oejoekwo loopt met
mijn lügers. Dat is ook een vorm
van idealisme.
Ik heb diezelfde sentimentaliteit
met dieren. Ik ben lid van meer dan
vijftig organisaties van dieren
vrienden, ik geef geld aan de anti-
vivisectiemensen, man, als iemand
het waagt om één hand uit te ste
ken naar mijn dwergpoedeltje dan
komt gelijk het schuim op mijn
bek. Dierenliefhebbers zijn nu een
maal een vreemd soort
sjg kujit, ze ook.jhet negeren, wapt
iedereen hééft wel een schele ka-
maar gegarandeerd dut er ergens
(K>k drie sadisten rondloiffl
imbeciele sergeant, die erger
wei een pony heeft gewurjj
zo één- Ik lees dat in de
ik denk: die man gaan
even fijn oprekken. Het
vóór geweest en wat krijgt
week voorwaardelijk.
Twee jaar geleden heb ik
de vereniging tot bestrijdt?
wreedheden opgericht. Dat stelt
helemaal niks voor, we hebben geen
voorzitter, we betalen geen tj
butie, maai- als er weer eenl
zich vergrijpt aan een wfe-loos
dier, dan staan er 200 vALden
klaar om zo'n man een tuloP^oed
te geven. Reken erop, dat je jé
niet zo lekker voelt, als een paar
stratemakers je even onder vier
ogen gesproken hebben. Die staan
de hele dag met zon drilboor de
straat .open te breken en je hoeft
ze echt niets te leren, hoe jaA een
paar benen onder een 1 ijfJmeg-
schopt. |D
Er zijn er tot nog toe acht^oor
onze jongens geholpen en die zullen
echt nooit meer één vinger naar een
dier uitsteken. Zelf blijf ik bij die
operaties buiten schot, want ze ken
nen Pistolen Paul te goed en® ga
voor een soheet al een half jaA de
Weet je wat ik wel doe? Ikfyaal
uit,de krant de namen van, mensen,
tfle een hond of een kat hebben
gered en die krijgen van mtfSjer-,
ontyjkf$ngouwe klok of
armband. Dat animeert de
jeugd om goed te zijn voor het dier.
Ik heb pas nog een vulpenset ge
geven aan een badmeester, die een
dikke, astmatische bulldog uit de
plomp heeft gehaald. Dat stomme
beest zonk als een baksteen met
zijn vette pens.
Natuurt ijk is het fout om eigen
rechter te spelen, maai' als ik
Hans van Z voor zijn rechters zie
zitten en ik hoor één van die snur
kers zeggen: „Zit u goed meneer
Van Z.? dan denk ik toch, „die
doeshond, hij mag blij zijn dat ik
hem niet in mijn poten heb". Ik
weet het als je overal dat oog om
oog tand om tand gaat toepassen,
wordt het een chaos, maar zalig
zijn de rebellen, want zonder hen is
er geen vooruitgang."
bleke lenen
Paul J. Wilking zwijgt voor het eerst
na drie kwartier. Hij schenkt de
whiskeyglazen nog eens vod en
trommelt, vaardig op zijn licht lub
berende vel. „In ditzelfde huis",
zegt hij, „heeft Mata Hari indertijd
nog gewoond. In deze kamer werd
ze door die mooie officier van d¥
in elke hoek geranseld. Mata Hari
een spionne? Vergeet het. Het was
een gewone ordinaire animeermeid'-
Hij hijst snuivend zijn pyjamabroek
..opven staart,naar zijn. bleke tenen'.
De lome hitte hangt zwaar onder
de hoge zoldering. Wilking kijkt
naar zijn kleurentelevisie. vandaar
naar zijn forse fauteuils. „Wat is
rijkdom zegt hij, „vroeger dacht
ik: als ik later veel geld heb, dan
koop ik tien paar schoenen van
Balley. Nu kan ik ze niet meer aan.
omdat mijn poten pijn doen. Ik
heb mijn hele leven gedroomd van
'oom tompoezenIk zou er wel
dertig achter mekaar eten. als ik
de kans kreeg, Nou mag het niet
van de dokter,
nog één keer zestien, zeven-
willen zijn. Een jongen aan het
an zijn leven. Die nog geen
hoeft wakker te liggen, om-
üiet zo afgelopen kan zijn. Ik
piernaakt op de stoep hier
l|n willen staan, als ik het
mocht doen.
Paultje als gangster, een imitatie die de werkelijkheid benadert.
