WIEP STUUROP SNELDICHTER rrlju-Lu Drie jongens flink gestraft Kleuters maakten t Brabants BEGIN VAN PANIEK GEDEMPT Oude vrouw van AOW beroofd Relletjesmakers in Valkenburg zijn geen werkschuwe jongelui Bliksem en windhoos misten maar net tent met 5000 bejaarden Rubens onder Haagse hamer? WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1969 DE LEIDSE COURANT PAGINA 5 Wiep Stuurop, 44.-jarige zoon van 84-jarige vader Doeke uit Kampen, fabrikant-cabaretier, beiden in ruste. Broer van Henk Stuurop uit Sneek en neef van Henk Stuurop, de bekende. Sinds de bevrijding in 1945 praktizerend bar-pianist, entertainer met specialiteit in sneldichten. Liefhebberij: autorijden. Was bereid om een proeve van zijn bekwaamheid te laten conserveren in de ritselende tape van een bandrecorder. Plaats van dit interview op rijm: het nostalgieke terras van hotel Atlanta-Zee in Scheveningen. Bandrecorder loopt: Hoe wordt een sterveling snel dichter? Jaren geleden hoorde ik voor de AVRO-microfoon Joseph Bahr/en toen dacht ik bij mezelf: „kerel hoe krijg je dat voor elkaar?"/, toen zeiden de gasten tegen mij in de Black Horse Bar:/„kun jij dat ook?", ik zeg: „dat maak ik direct waar"/ toen hebben ze mij ge gevens gegevenen daar heb ik een parodie op gemaakt, echt gebaseerd op het menselijk leven de mensen zaten in de bar alle maal paf/ze braken als het ware de Black Horse Bar voor me af/. Toen heb ik zelf ook voor de Bonte Tredm gestaan/en zelfs de AVRO was over mij zeer voldaan/ ik dacht: „ga zo door" en het is mij rustig toevertrouwd/, dat ik in de loop der jaren een goede naam met mijn sneldichten heb opgebouwd/. Mensen afbreken ligt niet in mijn lijn/ik houd me heel bescheiden en klein/maar ik wil me daar wel op beroemen/dat ik me toch ook onder de grote artiesten mag sta ik voor één of andere omroep vereniging bereid/dan sta ik weer correct als gentleman met mijn sneldichtkunst opde bresen ik verzeker u: ik krijg een donderend succes I. Wat doet een sneldichter thuis? Als ik thuis ben zit ik graag eens even met vrouw en kinderen bij de teevee/of we pakken de auto en rijden naar Oldenzaal, Groenlo of Ènschede/we zitten heerlijk op een terrasje en 's avonds gaan we naar een Chinees restaurant/en als die sambal dan in mijn body brandt/dan voel ik mij tevree/dan zit alles me weer mee/maar toch: het komt misschien vreemd bij u aan/maar ik ben toch altijd weer blij, als ik achter de vleugel kan gaan/en heb ik mijn vrije avond en ik kom in een zaak zonder plezier/en er staat toevallig in een hoek een klavier/dan trekt mijn vrouw me bliksemsnel bij de mouw/en dan zegt ze: „jongen kom nou gauw/je hebt de hele week achter piano gezeten/je bent nu vrij, wil je dat niet vergeten. Ik geef u een woord en zoudt u dan zo goed willen zijn op rijm te zeggen hoe u erover denkt. Het celibaat om te beginnen. Juist, het celibaat, u bedoelt er komt een hechte band/tussen katholiek en protestant/wat u van uw geloof bent komt er niet op aan/ik mag al 28 jaar in de boe ken van de katholieke artiesten- bond staan/geloof heeft niet met prestaties te maken/want dan denk ik weer: zaken zijn zaken/maar je krijgt pas een gezonde wereld zonder herrie en kritiek/als ieder een naast elkaar staat protestant en katholiek/en daarom hebben paus Joannes en monseigneur Bekkers echt mijn sympathie/en als ik in gedachten deze twee fan tastische christenen weer voor me zie/dan denk ik: wat zij hebben gedaan dat heeft het mensdom niet geschaad/die hebben zich mét recht kapot gewerkt voor het celibaat. Hoe staat u tegenover het verlan gen van vele priesters om gehuwd te ziin? Nu praat ik als protestant tegen over u/ik zeg altijd: lieve mensen je moet goed onthouden/waarom zou ©en dominee wel en een pries ter niet mogen trouwen?/ want ze moeten bij gezinnen komen, praten over het seksuele leven/ze moeten ook adviezen geven/en dan denk ik, daar klopt iets niet/daarom zeg ik: ze moeten het er door- douven/dait een pater en een kape laan rustig kunnen trouwen/het moet zo komen dat hij ook over de iefde kan zitten mijmeren en dromen graag begeeft op politiek terrein/ de mensen zouden veel vredelie vender moeten zijn/maar ik vind die situatie ontzettend lam/waar om moet er zoveel bloed worden vergoten in Vietnam/dan kunnen wij wel zeggenwat hebben de Amerikanen met Vietnam te maken/maar dan moeten we wel even denken aan belangrijke zaken/ en dat is het woordje vrijheid en dat is voor ons heel wat waard en hopelijk blijven we voor een derde wereldoorlog gespaard/en of Je nu een Rus bent, een Chinees, een Japanees of Amerikaan, laten we nu In godsnaam rustig door het leven kunnen gaan/en daarom zullen de besprekingen hopelijk ln Parijs rustig verder gaan/dan zaï er begrip worden getoond door Zuid-Noord-Vietnamees en Ame rikaan/dat één keer weer zal wap peren de vrije vlag/zonder bloed- „Maar ik wil me daar wel op be roemen, dat ik, me toch.ook,.onder de gróte artiesten magnoemen". vergieten, oorlogsgedruis en tam tam/en dat er weer vrijheid heerst ln het mooie land Vietnam/. Overdoen, Ja, maar dan zou ik toch een apdere weg Inslaan/dan zou ik naar de toneelschool zijn gegaan/hoewel: het cabaret heeft voor mij nu eenmaal de aantrek kingskracht/dat heeft geluk in mijn leven gebracht/ik houd van mijn vak, dat is de brenger te zijn van plezier/en er Is voor mij maar één instrument en dat ls het klavier/. Wat trok Stuurop in het snel dichten aan? Toen ik Joseph Bahr indertijd hoorde met Tony Hartweger als pianisttoen dacht ik: „man, jij maakt van een pessimist een optimist"/, die man wist zulke fantastische liedjes te brouwen/die wist de mensen zo beschaafd te onderhouden/dat ik spontaan zijn lijn gevolgd heb in de sneldicht kunst/zo kwam ik bij het publiek ln de gunst/en ik zeg nog steeds elke avond achter mijn klavier: „mens durf te leven, maak toch plezier"/, want ik houd tot mijn dood in mijn hart één devies/en dat is de leus: „mens durf te leven van Jean Louis Pisuisse/. Is de kleinkunst Stuurop met de traditionele paplepel ingegeven? Mijn vader, Doeke Stuurop uit Kampen vandaan/hij leeft geluk kig nog-heeft 40 jaar op het toneel 'gestaan/heeft 40 jaar mensen met cabaretliedjes geamuseerd/en tot op heden wordt hij door mij zeer gewaardeerd/maar steeds gaf mijn vader mij te verstaan/„jongen, nooit in het artiestenvak gaan want jongen je zult het werkelijk beleven/het is altijd maar de mensen een glimlach geven/het is altijd zijn de brenger van humor met pret/altijd 's nacht laat in je bed/maar het bloed kruipt helaas waar het niet kan gaan en dat telt ook voor mij/ik houd nu eenmaal van dit vak en dat stemt me blij/natuurlijk, ook wij staan altijd bloot aan kritiek/je krijgt niet altijd hoogte van het publiek/ de één wil dit, de ander dat/ze vragen wel eens: „Stuurop, ben je het nooit eens zat?/maar als ik de mensen dan zo voor me zie en hun gezichten bekijk/en ze „Ik houd van mijn vak, dat is de brenger te zijn van plezier en er is voor mij maar één instrument en dat is het klavier" lachen, dan voel ik me als een koning zo rijk/. Komt u nooit In spontane rijmnood? Kijk, meneer Thuring, een dame of een heer komt bij me met een vel papier/daar staat iets op geschreven en ze vragen: doet u ons een plezier/en dan zie ik wel eens, -dat ze denken: ziezo, nu zal hij wel de boot ingaan/maar "zogauw ik de gegevens heb vang ik al aan/en ik heb in de loop der jaren nog nooit verzaakt/ben nog nooit de kluts kwijt geraakt/ op alles heb ik gedicht, op allerlei slag en vorm/en nog steeds is de reactie: „potjandorie, in één vorm enorm"/ze kunnen me alles geven, dat komt er niet op aan/u zult mij direct als een haas naar de vleugel zien gaan/en daarom zeg ik: „ik kan niet tegen verdriet/ ik blijf de zanger van het leVens- lied U treedt nu in Scheveningen op, wat is uw privè-mening over deze badplaats? Inderdaad, als ik denk aan Louis Davids en andere artiesten, die destijds het Kurhaus zijn binnen gegaan/en ik kijk dan Scheveningen weermoedig aan/dan zeg ik wel eens met een hart vol verdriet/ neen, zo ken ik Scheveningen niet ik heb overal gezeten, in grote steden en op het platteland/en kom ik dan hier in Scheveningen met zijn fantastisch gezellige strand/dan zeg ik tegen diverse mensen, keer op keer/„neen men sen, het spijt me, maar dit is Scheveningen niet meer/als ik dan in -een strandstoel lig en ik blik op zee/dan denk ik: „waarom werken er niet meer mensen aan mee?"/ook de horecabedrijfs houders moeten schouder aan schouder gaan staan/geen afbraak kritiek, want daar heb je niks aan één ding-ik zeg het met spijt/is ver te zoeken en dat is de col legialiteit/ze moeten elkaar de boterham gunnen/met elkaar voor de donder/zeggen: jongens, samen de schouders er onder/waar kun je hier nog gezellig uit, u bent het toch met me eens waarde vriend/ welke zaak heeft op amusements- gebied nog eên pluim verdiend?/ Soheveningen loopt gewoon weg te kwijnen/toon begrip voor onze problemen weledelgestrenge heer Marijnen/en de gemeenteraad/ hopelijk zitten ze niet te dromen eens zullen ze weer tot de wak keren komen/en zeggen, ja we staan pal naast .elkaar en wat je ook doet/geef Scheveningen weer nieuw bloed/zodat je weer het oude lied van Louis Davids hoort zingen/ik heb mijn weekend door gebracht met jou in Scheveningen/. Waar stemt u uw repertoire op af? Ik heb natuurlijk rekening te hou den met de wensen van het -publiek/hoewel ik mij niet graag begeef od het terrein van klassiek' zelf houd ik van Russische muziek, Hongaarse. Roemeense en alles wat er bij hoort/maar nu u mij toch met allerlei vragen doorboort zou ik dit willen zeggen: als ik zeg, mensen maak toch pret/dan kom ik toch weer in het genre van mijn vader, het terrein van cabaret/ik heb Pisuisse zijn liedjes vaak gespeeld/ik heb mens' durf te leven al duizenden keren ge kweeld/maar zingen is niet zo'o kunst, maar het brengen van een lied/zodat, de mensen je begrijpen maar een hoop begrijpt het niet want als ik zeg mens durf te leven en ik kijk mijn mensen zo aan/dan klappen ze wel spontaan/ maar dan vraag ik me toch af: zou het wel tot ze doordringen/ wat ik net voor ze stond te Wiep Stuurop: „Ik ben de brenger van humor en plezier en ik voel me het meest op mijn gemak achter mijn klavier". zingen/mens durf te leven, de mensen bepalen de kleur en de snit van je jas/de vorm van je hoed en van je das/ze wijzen de paden aan, waarlangs je moet gaan/ze roepen „foei" als je even blijft staan/dat zing ik dag in dag uit en het verveelt me nooit/ het wordt soms schreeuwend uit mijn mond gegooid/maar op het laatst wordt het een feest en dan zingt men in koor/dan dringt de boodschap tot hen door/en dan denk ik: ziezo Stuurop, nu ben je weer in vorm/nu wordt het weer enorm Er is nog ccn tweede sneldichter actief in Nederland en dat is Willy Alfredo, wat denkt de ene collega nu over de andere? Kijk eens, die man is helemaal ingesteld op één melodie/en als ik Alfredo zo voor me zie/, dan heb ik soms medelijden met diezelfde •man/ofschoon, sneldichten, hij weet er wel iets van/maar in mijn hart heb ik toch wel wat pijn/want ze kenden Alfredo nog niet, toen stond ik al voor de Bonte Trein duizenden mensen zeggen tegen mij: „Stuurop, waarom kom jij niet voor de teevee?/ jongen, je krijgt vast succes, dat komt dik oké/maar ik wacht mijn beurt wel af en ik zeg tot mijn publiek/ radio en tv, dat is vandaag de dag allemaal vriendjespolitiek/er zijn te veel zuilen en daarom denk ik aan één ding: „we moeten in Nederland hebben één omroep vereniging/eens komt de tijd/dan (Van onie correspondent) MAASTRICHT De politierechter an de arrondissementsrechtbank te Maastricht heeft drie jongelui veroor deeld, die ervan verdacht werden de aanstokers te zijn van de relltjes, die verleden week toeristisch Valkenburg op stelten hebben gezet. Het waren de 19- jarige bankwerker S. S. uit Amsterdam en de eveneens 19-jarige bankwerker J. J. uit Velp. Zij werden dinsdagavond in Valkenburg gearresteerd en hebben al die tijd in preventieve hechtenis geze- De officier van justitie, mr. G. Wegt nans, legde hun openlijke geweldpleging ten laste en eiste tegen hen een week gevangenisstraf, hetgeen er op I zou komen, dat zij ook de rest van bouwvakantie achter de tralies zouden .moeten doorbrengen. De politierechter, nu. Van Eupen, i was ten aanzien van de eerste verdach- Jongetje onder vallende muur (Van onze correspondent) ARNEMUIDEN Gistermiddag en zesjarig jongetje uit Amemuiden door een vallende muur geraakt er slag gedood. De nauwe straat waar slopersbedrijf met werkzaamheden bezig is, was niet afgesloten. Op het moment dat de tuinmuur, twintig centimeter dik en 1.70 meter hoog over een lengte tien meter door een kraan werd or getrokken, rende het jongetje langs de ir mei het trieste gevolg. te, de 19-jarige bankwerker S. S. uit Amsterdam, niet eens met de bewijs voering. Hij sprak hem vrij van de open lijke geweldpleging, doch achtte wel de samenscholing bewezen. Hiervoor ver- oordeelde hij hem tot een geldboete van f 150,--. Door de vrijspraak van het pri- ten laste gelegde, de openlijke geweldpleging, gelastte hij de onmidde- lijke invrijheidstelling van deze verdach te. De tweede verdachte bekende, dat hij :n der raddraaiers geweest was tijdens de rellen op dinsdagavond 29 juli. De politierechter veroordeelde hem tot gen dagen gevangenisstraf met aftrek dagen voorarrest, hetgeen bete kent, dat hij deze gehele week nog moet De derde verdachte, een 19-jarige H. m der K. uit Schaesberg, die ook tot de raddraaiers behoorde, werd wegens zijn minderjarigheid achter gesloten deuren tot een geldboete van f 100,— veroordeeld, waarbij rekening gehouden werd met zijn jeugdige leeftijd en met het feit, dat hij reeds zeven dagen van zijn vrijheid beroofd is geweest. In zijn requisitoir tegen de twee meer derjarige jongelui schetste de officier van justitie, mr. G. Weggemans, de gang van zaken in Valkenburg tijdens het be gin van de bouwvakvakantie. „Er heb ben relletjes plaatsgehad", zei hij. „waarbij honderden jongelui zijn be trokken. Wat zijn dat hu voor jongelui? Het publiek weet hierop het antwoord: het zijn allemaal langharige werkschu we jonge mensen uit de grote stad. die er alleen maar op uit zijn herrie te schoppen. Toch vergist dat publiek zich hierin. Een onderzoek naar de achtergronden van 140 jongelui, die verleden jaar in Valkenburg b(j dergelijke relletjes zijn gearresteerd, heefl uitgewezen. dat slechts enkelen van hen uit de grote ste den afkomstig waren. De meesten kwa men uit volkomen onbekende dorpjes uit alle delen van ons land. Het w na allemaal jongelui uit een goed arbei dersmilieu, die zelf ook een behoorlijk vak hebben geleerd. Gedurende de M dagen bouwvakvakantie komen ze zich in de anonimiteit van Valkenburg beetje uitleven. Zij zetten de bloemetjes buiten en plegen en masse baldadighe den. De schade, die zij aanrichten is ge- ring, al is deze vorm van baldadigheid niet goed te praten. Zij is toch van een onschuldig soort, waarbij dc politie wel moet toezien maar nog niet direct be hoeft op te treden. (Van onze correspondent) ZEGGE Twee jongetjes uit het Brabantse Zegge van 5 en 6 jaar hebben gisteren een geweldige ravage aangericht in de plaatse lijke kleuterschool. De boosdoeners werden uiteindelijk door de pas toor gegrepen. Van de kleuterschool werden eerst 8 ruiten stuk gegooid, daarna klom het tweetal een klas binnen en begon daar huis te houden. De tafeltjes en stoeltjes werden onder steboven gegooid, de bloempotten werden op een hoop gesmeten en de inhoud van de kasten wérd over de vloer verspreid. Toen dat gebeurd was ging het tweetal elkaar bjj wijze van apo theose in de klas met emmers wa ter nat staan smijten. De jongens braken ook nog in bij dc meisjes school. Zü vernielden daar alleen een ruil. Blijkbaar hadden zij be sloten het 's avonds nog eens dun netjes over te doen. Dat werd hen noodlottig. De pastoor die dc jon gens opwachtte, omdat hü ze had zien aankomen, greep hen en leverde ze over aan de rijkspolitie. Hoe groot de schade is, kon nog niet worden vastgesteld: maar zjj is aanzienliik. (Van onze correspondent) VRIEZENVEEN 5000 bejaarden uit Noord- en Oost-Nederland zijn gister middag maar net ontkomen aan een groot onheil. Terwijl zü in de grote amusementshal op het terrein, waar Vriezcnveen met tal van attracties zün 600-jarig bestaan viert, zaten te wachten op een televisieshow door Rien van Nu- nen en Bert van Dongen, barstte een noodweer los. dat op het feestterrein grote schade aanrichtte. Een oliebollenkraam werd vernield, de restaura Jiehal zakte gedeeltelijk in en de toegangspoort waaide om. De grote con sumentenbeurs had met wateroverlast te kampen. Acht mensen liepen verwondin- den op Drie werden naar een ziekenhuis overgebracht. Het noodweer duurde niet lang, maar Ton schade bij brand in Borculo BORCULO (ANP) Een brand in Borculo heeft in de afgelopen nacht een schade van zeker een ton aangericht. Door onbekende oorzaak ontstond om streeks vier uur brand in de Coveo-fa- briek. Door snel ingrijpen van de brand weer kon de brand in hoofdzaak beperkt, worden tot de kleed- en schaftlokalen. Er is veel waterschade. stootte in alle hevigheid toe. De grote tent. die een normale capaciteit van 3000 plaatsen heeft, maar waarin dooi de enorme toeloop 5000 bejaarden een plaatsje hadden veroverd, ontkwam nauwelijks aan de windhoos, die het ter rein teisterde. Het tentzeil boven het toneel scheurde alsof het papier was. Een lading regenwater stortte zich over de artiesten, die in afwachting waren van hun optreden. De beiaarden waren aangelokt door de shaw „Breng eens een zonnetje", die van avond via de NRCV-televisie wordt uil- gezonden. Het zeil kon in allerijl worden hersteld, zodat de show. zij het met een uur vertraging, toch kon doorgaan. The show must go on. Een begin van paniek werd gedempt. Op het terrein was men intussen druk doende de schade te her stellen en de balans op te maken van de schade, ROTTERDAM (ANP) De 75-jarige mevrouw H. Brands in Rotterdam is dinsdagmiddag op een geraffineerde ma nier van haar AOW beroofd. Zij kreeg bezoek van een 35-jarige man, die haar kennelijk was gevolgd na een bezoek aan een schoenwinkel. Hij vroeg of zij een bankbiljet van honderd gulden in de schoenenzaak had verloren. Mevrouw Brands keek naar haar pas van het postkantoor gehaalde AO W-geld, maar trof alles aan. Daarop vroeg de man een glaasje water. Toen de vrouw naar de keuken ging, verdween de man met het geld, een bedrag van 210 gul- Breng eens een zonnetje" in Vriezenveen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 5