NIXON BEZOEKT
VANDAAG INDIA
Eerste elpee Lenny Kuhr W
en fraaie
plaat José
Feliciano
Wapenbeleid
onderwerp
van gesprek
JUBILEUM
COLLECTIE
PATOU
ADEMT EEN
VROLIJKE
GEEST
Vakbeweging
machteloos
vindt FSV
Bruinhemden
als van ouds
weer „in actie
DE LEIDSE COURANT
NEW DELHI (A.P.) Presi
dent Nixon is vanmorgen in de
i Indiase hoofdstad New Delhi aan-
j gekomen voor besprekingen met
premier mevrouw Indira Ghandi.
Behalve door de premier werd hij
I door de waarnemend president
Muhammed Hidayatoeallah opper
rechter van het hooggerechtshof,
verwelkomd. Een van de voor
naamste onderwerpen van gesprek
zal het Amerikaanse wapenbeleid
in dit deel van de wereld zijn.
Er bestaan tussen beide landen weinig
dringende problemen- Nixon zal even
wel zijn bezoek gebruiken om de poli
tieke kraclht van mevrouw Ghandi te
taxeren, nu de regerende congrespartij
ernstige interne moeilijkheden heeft-
Ook de actieve Russische diplomatie die
(Van onze moderedactie)
PARIJS De wintercollectie van Jean
Patou, die woensdag werd getoond, was
feite een jubileumcollectie, het huis
Patou bestaat dit jaar 50 jaar. Een
groot deel, ontworpen door Michel Go-
ma, ademt een vrolijke geest, en heel
de collectie is gericht op „ontspannen
vrijheid". „Ik wil de vrouw voor zover
mogelijk is binnen de grenzen van ele
gance en chic, vrij maken", zegt Goma.
Daarom zijn er veel modellen die een
losse en soms onverschillige lijn bieden,
en lijn die altijd jong en dynamisch is.
Goma speelt met de rokzoom voor
overdag. Sommige pakken reiken tot
halfweg de kuit, en daarbij eindigt het
jasje op vingertoplengte of ter hoogte
van de pols. Deze pakjes zijn slank aan
gesloten of kokervormig. Een hoge kraag
is Goma's visitekaartje dit seizoen. Soms
lijken de kragen op hoge gesteven he-
renboorden. De ceintuur komt een heel
stuk beneden de heup in de meeste ge-
'allen is hij van lakleer, maar ook wel
'an dezelfde stof als de pakken.
De jassen zijn slank en eenvoudig, en
hebben soms flinke kragen zoals de eer
ste automobilisten op hun overjassen
graag zagen. Daaronder worden kazui
felachtige jurkjes gedragen gecombi
neerd met coltruitjes met lange mou-
u Ook wel jurkjes als superplies die
worden gecombineerd met lange vrolij
ke gebreide stola's en mutsen.
Goma heeft voor overdag losvloeien-
de jurkjes gemaakt van jersey, zijde of
zwarte crepe. De rug is daarbij vaak
blousend gehouden. Op bont wordt niet
gespaard voor zomen en bijzondere ac
centen. Langs kragen en mouwen wordt
weer vossebont gezien. De avondtoilet
ten van Jean Patou schitteren door de
pailletten de veelkleurige opstiksels, en
de rijke, fraaie stoffen. Struisvogel is
verwerkt langs geborduurde mouwen.
Een groene satijnen blouse wordt gedra
gen onder een naar Indiase motieven
met stenen bezette kazuifel. In een soort
gelijk model zagen wij een rode blouse.
Er werden ook mooie flatterende zwart
fluwelen broekpakken getoond. De man
nequins droegen veel en enorm grote
edelstenen aan de vingers. Verder wa
ren er tot op de voet vallende capes uit
allerlei materiaal die de dramatische in
druk la Florence Nightingale" maak
ten.
De kleuren van de avondkleding be
strijken bij Goma een breed palet, alle
tinten rose, alles uit de families der
fuchsia's, en verder wit, grijs en beige.
Voor de coktailjurken is hij niet afke-
gerioht is op regionale economische sa
menwerking tussen India en zijn na
buren, met de bijgedachte aan een col
lectieve veiligheidsregeling voor Azië,
komt aan de orde.
Nixon zal wel gevraagd worden naar
de Amerikaanse plannen ten aanzien
van de wapenverkoop aan Pakistan, het
volgende land dat Nixon zal bezoeken-
De Verenigde Staten hebben hun wapen
verkopen aan beide landen stopgezet bij
de oorlog tussen beide om Kasjmir.
Maar deze maatregel heeft Pakistan,
welks leger meer Amerikaanse uitrus
ting had, meer geschaad dan India.
Nixon zal van zijn kant willen weten
hoe het er tussen India en de Sovjet
unie voorstaat, nu India van Rusland
afhankelijk is voor zijn wapens. Moge
lijk wordt India ook gevraagd om na
het staken van de strijd in Vietnam de
rol van vredebewaarder in dat gebied
te spelen.
Franse rechter
verdiende brood
met niets-doen
(Van o
e oorrespondent L. J. Kleijn)
PARIJS Luie mensen vindt men
overal, ook bij de magistratuur in Frank
rijk. In het noorden van Frankrijk, in
de buurt van Rijssel, is een rechter ont
slagen, die het liefst zijn brood verdien
de met niets doen. De man was in 1963
benoemd, maar liet aanstonds griffier
en advocaten urenlang op zich wachten.
De voorzitter van het hof liet hem bij
zich komen en beterschap werd beloofd.
Maar toen gooide de rechter het op
gevoelige voeten en wist zelfs dok
tersattesten te overleggen, waaruit
bleek dat knobbels en likdoorns hem
inderdaad het lopen moeilijk maakten.
Maar tijdens een verlof van drie dagen
werd hij er door zijn voorzitter op be
trapt dat hij kon lopen als een haas.
Als voorzitter van de plaatselijke so
ciale verzekering liet hij alles op zijn be
loop, zodat er in de dossiers een achter
stand ontstond die nauwelijks meer was
in te halen.
Ten einde raad nam de voorzitter van
het hof een psychiater in de arm, die in
zijn rapport concludeerde dat hij in zijn
leven wel eens luilakken had ontmoet,
maar nog nooit zulk een exemplaar als
bedoelde rechter, die na een onbehoor
lijk gedrag op een dansavond door de
minister van justitie uit de magistratuur
werd verwijderd. De rechter deed de mi
nister een proces aan en verlangde een
schadevergoeding van 130.000 franc, die
staatsraad als hoofd der rechtscollege
hem dezer dagen heeft geweigerd.
T s jecho-Slowakije
geeft rechters
meer macht
PRAAG Reuter) In Tsjecho-Slowa-
kije wordt gewerkt aan een nienw wet
boek van strafrecht, dat de onafhanke
lijkheid van de rechterlijke macht ver
groot en de strafmaat voor het illegaal
verlaten van het land vermindert. Dit
heeft de Tsjechische minister van Justi
tie dr. Vaclav Hrabal, tegenover het
persbureau CTK verklaard.
Volgens hem krijgt de rechterlijke
macht als enige instantie de bevoegdheid
om aan te klagen en gevangenisstraffen
op te leggen. Een zaak die eenmaal voor
de rechter is gekomen, kan niet worden
overgenomen door een andere instan
tie. zoals b.v. het ministerie van Bin
nenlandse Zaken waaronder de zorg voor
de staatsveiligheid valt. Een bevel tot
huiszoeking zal ook alleen door de rech
terlijk macht kunnen worden gegeven.
Elke verdachte krijgt het recht op een
verdediger.
In antwoord op een vraag over de on
afhankelijkheid van de rechters zei mi
nister Hrabal hieronder te verstaan, dat
niemand, ook niet van politieke zijde,
het recht heeft zich te bemoeien met
een rechterlijke beslissing. Hij noemde
het verkeerd dat de rechters nu telkens
voor vier jaar worden gekozen, omdat
dit rechtsonzekerheid in de hand werkt
Volgens het nieuwe wetboek zullen rech
ters door een of ander toporgaan of door
het staatshoofd zelf worden aangewezen.
Tovenares Een Mexicaanse moeder
vond dat haar zevenjarig zoontje door
de duivel was bezeten. Zij ging met hem
naar een tovenares, die de kleine Juan
Hernandez met alcohol overgoot en daar
na in brand stak om de boze geesten
te verdrijven. In een ziekenhuis in
Mexico-City is hij gisteravond overleden.
De moeder en de tovenares zijn door de
itie gearresteerd.
politie
President Nixon werd tijdens zijn
bliksembezoek aan Saigon begroet
door president Thieu. Het was voor
het eerst dat een Amerikaanse
president de Zuidvietnamese hoofd
stad bezocht.
UTRECHT (ANP) „De vakbewe
ging heeft meer de taak van bemidde
laarster dan van de behartigster van de
belangen van de bü haar aangesloten
leden". Dit ze8t de secretaris van de
(categorale) federatieve spoorweg vak
vereniging, de heer J. A. van Hattum,
in „Recht Spoor", het orgaan van de
FSV-
Volgens hem heeft de vakbeweging
tegenwoordig meer de compromissen
daai haar doelstellingen voor ogen en
functioneert ze te weinig als een con
creet machtsapparaat om de belangen
van de werknemer te kunnen realiseren.
De heer Van Hattum meent, dat de vak
beweging in de belangenbehartiging
van de werknemer ernstig wordt belem
merd door het feit dat ze op alle niveaus
kan meepraten. Omdat de werkelijke
zeggenschap ontbreekt, aldus de heer
Van Hattum, verkeert de vakbeweging
in een positie, die eerder machteloos
dan machtig genoemd kan worden. Hij
voegt hieraan toe, dat dit niet alleen
geldt voor de drie vakcentrales en de
daarbij aangesloten organisaties.
(Van onze correspondent)
BONN Het Westduitse kiezersvolk
heeft een afschrikwekkende demonstra
tie te zien gekregen van de gewelddadi
ge aspecten van het rechtse extremis
me, zoals dat bedreven wordt door de
Nationaal Democratische Partij. Deze
partijbijdrage aan „recht en orde" gedu
rende de verkiezingscampagne bestaat
uit het in dienst nemen van een bende
woestelingen, die gebruikt worden om
hinderlijke vragenstellers en eventuele
ordeverstoorders een kopje kleiner te
maken op de manier die Hitiers bruin-
hemden gebruikten. De partij had niets
beter kunnen doen om aan te tonen, dat
het de benaming neo-nazi verdiende.
De bende, die ongeveer 30 man sterk
Is, en zich verschuilt achter de naam
„controleurs", kwam in actie op een par
tijbijeenkomst in Frankfurt vrijdag j.l.
Zij droegen helmen en hadden handschoe
nen aan hun rechterhand. Hun acties wer
den geleid door een man, die bevelen door
een megafoon blafte. De stedelijke offi
cier van justitie houdt zich nu bezig met
een groot aantal aanklachten tegen de
bendeleden door personen die klappen
hebben opgelopen. De stad Frankfurt
heeft verklaard, dat de NPD nooit meer
een gemeentezaal zal mogen gebruiken.
Het meest volledige bericht over deze
affaire verscheen in het liberale dag
blad „De Frankfurter Rundschau" en
was geschreven door de heer Reisenrath.
Hij beschreef hoe de „controleurs" hun
actie begonnen door uit de hal van de
vergaderzaal ongeveer 100 vreedzame de
monstranten te verwijderen, die hadden
gereageerd op een oproep van een co
mité, dat zich „burgers in actie voor de
mocratie" noemt. De mand met de me
gafoon plaatste zijn mannen in een rij
vooraan in het gebouw en riep toen
„Dames en heren, ik verzoek u om de
zaal te verlaten. Als de hal na mijn der
de verzoek niet ontruimd is, zullen we
gebruik maken van onze rechten als
huurders".
De demonstranten bleven waar ze wa
ren. De „controleurs" kregen bevel om
ze uit de hal te werken. De meesten gin
gen rustig. Een man weigerde te gaan.
Plotseling besprongen vijf of zes „con
troleurs" hem. sloegen hem waar ze hem
maar konden en sleepten hem weg. Een
andere demonstrant was zo geslagen, dat
hij het merendeel van zijn tanden kwijt
was. Een derde werd in het gezicht ge
sneden en had voetafdrukken op zijn
voorhoofd.
Bouwer tunnel
Yelzen overleden
DEN HAAG (ANP) Enkele maan
den voordat hij met pensioen zou gaan.
is overleden de hoofdingenieur-directeur
bij de directie sluizen en stuwen van
rijkswaterstaat te Utrecht, ir. A. Eg-
gink. Vrijdag aanstaande zal zijn stof
felijk overschot op Westerveld worden
gecremeerd.
Ir. Eggink, die in Ste'enderen werd
geboren, studeerde in 1927 te Delft af
als civiel ingenieur. Hij begon zijn loop
baan bij het waterloopkundig laborato
rium, om in 1930 bij rijkswaterstaat te
komen, waar hij verschillende functies
vervulde. Hij was onder meer belast met
de bouw van de spoor- en autotunnel bij
In deze zomerse tijd van veelal anders gerichte activiteiten dan het
draaien van grammofoonplaten, willen we met deze aflevering van Disco-
Causerie de platenmarkt volgen om na de vakantie weer „bij" te kunnen
zijn. Dat „bij" is overigens betrekkelijk, odat we nu eenmaal behoorlijk
moeten selecteren in het nog steeds ongelooflijk grote aanbod. Bij die
selectie proberen we een zo uitgestrekt mogelijk gebied te bestrijken. Dat
is deze keer, dachten we, wel gelukt. We noemen zo maar wat namen:
Four Tops, Nelson Riddle, Brook Benton, Andy Williams, Dave Brubeck,
John Mayall, José Feliciano, Lenny Kuhr, Chet Atkins. Keus genoeg dus.
Beginnen we daarom snel.
hem, swingende verliefden zich moeten
gedragen. Dat is een vrij eentonige be
doening geworden. De orkestratie van
alle nummers is met hetzelfde sop
overgoten. Dat is des te opvallender
omdat Nelson Riddle is uitgegaan van
zeer bekende nummers, nummers die
over het algemeen bekend geworden
zijn door hun anders-dan-andere-
uitvoering. Natuurlijk was Nelson
Riddle niet verplicht om zich exact
naar de oorspronkelijke compositie te
voegen, maar dan had hij er toch wat
anders tegenover moeten stellen. De
plaat als geheel komt ons wat gemak
zuchtig voor. terwijl toch de beschikiing
was over een pracht apparaat van in
strumentalisten. De nummers: Cabaret,
Born free. What now my love, Yester
day, The shadow of your smile, Some
where my love, Winchester cathedral.
Wives and lovers, A man and a woman
Spanish eyes. Music to watch girls go
by en Strangers in the night.
En dat begin is gewijd aan de twee
jongsten, die in deze Disco aan de orde
komen: José Feliciano en Lenny Kuhr.
Zeer verschillende van stijl hebben
hun werkstukken niettemin grote over
eenkomst op het punt van kwaliteit
en enthousiasme. Om met de vrouwe
lijke vertegenwoordigster van de lichte
muze te beginnnen: Lenny Kuhr heeft
haar eerste langspeelplaat (Philips 849
007 PY) volgezongen na haar succes
in het Eurovisie Songfestival, dat dank
zij haar en haar Franse collega Frida
Boccara nog enig cachet kreeg. Inmid
dels heeft zij zeer onlangs een show ge
maakt op de Nederlandse televisie, die
van goede kwaliteit was. Enkele van
de toen uitgezonden nummers staan
ook op de langspeelplaat zij het met
andere begeleiding en andere arran
gementen. Haar opvallende enthousi
asme houdt gevaren in, waaraan zij
tijdens haar tv-show meer ontkomen is
dan op deze elpee. Wij zouden niet
graag iets willen afdingen op enthou
siasme, we willen alleen aangeven dat
een artiest() altijd zijn voordracht in
eigen hand moet houden. Bij Lenny
loopt de voordracht soms met haar
weg. Maar daar staat veel tegenover.
Haar voordracht is voor een 19-jarige
zeer volwassen, terwijl op het vokale
gedeelte weinig aan te merken valt.
In dat opzicht boeit zij van het begin
Andy Williams
tot het einde. Haar begeleiders, het
orkest van Bert Paige en gitarist Piet
Souer, moeten hierbij met ere genoemd
worden. Hoogtepunten van deze elpee
waren voor uw recensent: Geen eeuwig
gouden bergen (tekst Jules de Corte,
alle overige nummers zijn van de hand
van D. Hartsema), Eiland in de storm,
de Troubadour, In de ogen van de
nacht, De straten en Voorbij. Behalve
van deze nummers schreef Lenny Kuhr
de muziek van de overige: Geef mij
een lied, 't Winkeltje, De oude harmo-
nikaspeler, De staking van de dichters.
De ballade van Li-Po en De vogels.
Op de RCA Camden CAS 10233 vinden
we José Feliciano met „A bag full of
soul". Ook na deze plaat zijn we en
thousiast voor de jonge zanger-gita
rist, die op zo'n voortreffelijke wijze
z'n toehoorders in de ban houdt van
het lied, dat hij brengt Helemaal door
leefd en juist gedoseerd brengt hij 12
nummers, waarin eigenlijk alleen de
begeleiding weieens een steek laat val
len. Deze twaalf hoogtepunten zijn: If
I really bug you, You're takin' hold
of me, Help, A woman a lover a friend,
A happy guy, Masters of war (van
Bob Dylan), Go on your way. Spoonful,
Goin'to Chicago blues. Work sorig,
That's the way it's gonna be en Where
Four Tops
met hun negende
The Four Tops hebben met de Tamla
Motown XTM S-5062 weer een goede
plaat gemaakt. Dat in de rij van acht
voorafgaande langspeelplaten betere te
vinden zijn (we herinnneren ons met
name de ..Four Tops Reach out" en de
Four Tops Live") wijten we uitsluitend
aan de keuze van het repertoire of
misschien juister aan het ontbreken
van een beter repertoire. Juist in de
vorige platen kwam hun geweldige
samenzang uitstekend tot haar recht.
De techniek is gebleven en ten dele ook
wel de overgave aan het ten dienste
staande materiaal (Eleanor rigby bij
voorbeeld en Little green apples), maar
we missen hoogtepunten, die je graag
nog eens en nog eens op zou willen
zetten. Nu moeten we het naast de ge
noemde doen met: The key. What is u
man. My past just crossed my future.
Don't let him take your love from me.
Do what you gotta do, Mac Arthur
Park. Don't bring back memories, Wish
I didn't love you so. Opportunity
knock (for me) en The fool on the hill.
Nelson Riddle maakte
't zich te gemakkelijk
„For swinging lovers" is de titel van
een langspeelplaat, uitgebracht door
Artone (Stereo United Artists XUA
S-5017). Nelson Riddle is verantwoor
delijk voor de manier waarop, volgens
Gepolijst werkje
van Brook Benton
Brook Benton is een gevestigde naam
in de lichte muziek. Als hij onder het
motto „Song I love to sing" dan ook
nummers brengt die hem liggen mag je
wat verwachten van deze Mercury In
ternational 134 538 MFY. Vergeet het
maar. De zwarte schijf is een gladde
produktie. waraan weinig echt muzi
kaal plezier beleefd kan worden. Dat
alles natuurlijk steeds volgens uw re
censent, die op het punt van gepolijste
werkjes misschien wat overdreven ge
voelig is. Je kan er moeilijk veel van
zeggen. De nummers die Brook Benton
graag zingt zijn: Moonlight in Vermon,
It's been a Ion long time, Lover come
back to me, If you are but a dream.
Why try to change me now. Septem
ber song, Oh what it seemed to be.
Baby won't you please come home. The
can't take that away from me, I'll be
around, I don't know enough about
you, Fools rush in.
Andy Williams
Met Andy Williams (zingend op de
CBS S 63614) bewegen we ons weer
in opgaande lijn. Andy Williams heeft
zich met een aantal nummers onder de
aandacht van een breed publiek ge
zongen. Uit deze elpee blijkt weer dat
hij ook garant kan staan voor een uit
gebreide tour de chant. Op de plaat
vinden we onder meer ittle green
apples, een bekend nummer, dat we ook
apart genoemd hebben bij de plaat van
de Four Tops. Williams brengt het
uiteraard heel andere, maar beide ver
sies hebben 'gelijke""rechtén van be
staan. Een ander fijn nummer op deze
plaat is Happy heart, dat qua opzet
echt een eenheid geworden is. Zijn goed
klinkende en goed gebruikte stem
klinkt overigens in For once in my
life, Where's the playground Suzie?
My way, Wichita lineman. Gentle on
my mind. Didn't we, Memories, Here
there and everywhere en Abraham
Martin and John.
Blues Power kreeg
prima introductie
Erg blij waren we met de plaat The
world of blues power, een Deccaprc^
duktie onder nummer XBY 846 038.
Het is voor de niet-fan een heel an
dere wereld. Niettemin, ais je de muziek
rustig op je in laat werken, ontdek je
bekende elementen, die een aankno
pingspunt kunnen zijn voor de luiste
raars, die nog weinig geconfronteerd
waren met deze vorm van muziek.
Deze plaat is daarom zo geschikt, om
dat deze elementen sterk naar voren
komen. Voor de terzake kundige luiste
raar geeft de plaat weinig nieuwe ge
zichtspunten. Voor hen zal de kwali
teit van het gebodene meer spreken.
Op The world of blues power z(jn
vertegenwoordigd John Mayall's Blues-
breakers met Eric Clapton, Ten years
After, Savoy brown blues band, Peter
Gree, Champion Jack Dupree met
Mickey, Guitar'Baker, Them met Van
Morrison. Alexis Horner's Blues In
corporated met Dick Heckstall-Smith
en Phil Seamen. Eddie Boyd. Een keur
van artiesten dus op dit vlak. waarmee
Chet Atkins
DISCO-CAUSERIE DISCO-CAUSERIE
echter, zoals ook uitdrukkelijk op de
hoes staat, nog geen uitputtend over
zicht gegeven kan worden van wat er
op dit gebied te koop is. Niettemin
een uitstekende introductie, die wü
graag anbevelen.
Sweet Charity
Wat West Side Story voor de vijftiger
jaren was en Sound of Music voor de
jaren zestig, begint Sweet Charity te
worden voor de zeventiger jaren. Mu
zikale hoogtepunten uit de soundtrack
van de Amerikaanse Sweet Charity
zijn vastgelegd op de Philips BY 840
276. Ook van de Nederlandse produktie
die sinds kort in het Amsterdamse
Carré „drait" verscheen een elpee.
Wat de Amerikaanse versie betreft,
toptalent uit Hollywood en Broadway
werkten samen voor deze produktie.
De grote sterren uit Sweet Charity
Shirley MacLaine (Irma la Douce) en
Sammy Davis jr. behoeven nauwe
lijks nadere introductie. Daarnaast
werken onder andere mee John Mc
Martin (speelde en zong in de musicals
A thousand clowns. Oscar en Little
Mary sunshine), Chita Rivera (zange
res van America in West Side Story,
terwijl ze belangrijke rollen had in
Can Can en Guys and dolls), Paula
Kelly (benjamin van het gezelschap,
overgenomen van de Londense uit
voering van Sweet Charity) en Stubby
Jo«é Feliciano, puntgaaf
Kaye geliefd op Broadway na zijn de
buut in 1950 in Guys and dolls). De
tekstschrijver van de musical, Dorothy
Fields is bijzonder succesvol. Ze schreef
onder andere Sunny side of the street,
I can't give you anything but love en
tientallen andere hits. Cy Coleman
componeerde naast Sweet Charity de
muziek voor verscheidene musicals
(Wildcat, Little me) en films (The art
of love, Father Goose). Op de l.p. staan:
ouverture, My personal property. Big
spender, The Pompeii Club, If my
friends could see me now, There's
gotta be something better than this,
It's a nice face. Rhythm of life. Sweet
Charity, I'm a brass band, I love to
cry at weddings. Where am I going?
Big spender en I'm a brass band zijn
ook uitgebracht op een handzaam sin
gletje: Philips BF 315 637. De kwali
teit van het gebodene is boven alle lof
en is het resultaat van een uitgekiende
theaterproduktie.
Veelzijdig wapenfeit
van Atkins
Zelden is een titel van een plaat zo
goed getroffen als die van de elpee van
Chet Atkins. De RCA Camden CAS-
2296 heet namelijk Relaxin' with Chet.
Je komt inderdaad volkomen tot rust
bjj het luisteren naar Blues for dr. Jpe.
Sophisticated lady. Yesterdays, Say
si si. Vilia, In the chapel of the moon
light. Czardas, Nagasaki en April in
Portugal. De grootmeester van de gi
taar. die zo veel wordt nagespeeld,
hoeft nauwelijks introductie. Hij heeft
een enorme platenproduktie en veel
daarvan is in deze kolommen aan de
orde geweest. Bovendien was hij voor
een concert in Nederland, terwijl hij
ook op het laatste Grand Gala succes
had. Zijn wapenen zijn veelzijdig: hij
beheerst de techniek van dit instru
ment, waarvoor hij zelf verschillende
variaties ontwierp, zo goed dat hij
zich volledig kan overgeven aan de
interpretatie. (Overigens maakte hij
speciaal voor deze opname een bas-
adaptie voor z'n gitaar, die precies de
goede bastoon produceert). Bovendien
weet hij als programmaleider zo pre
cies wat er in de opnamestudio te
koop is. dat hij werkelijk het beste
maakt van de produktie.
□ave Brubeck:
goed leider
We hebben de kritiek, soms op Dave
Brubeck geleverd, nooit zo goed kun
nen begrijpen. Iemand die zo voortref
felijk piano speelt en die op welhaast
ideale wijze leiding geeft aan zijn
medewerkers, kan, dat is heel goed
mogelijk, niet helemaal tegemoet komen
aan de muzikale wensen van de een of
ander. Maar om te beweren dat hij
muzikaal niet genoeg stof aandraagt,
is schromelijk overdreven. Wat anders
is wanneer men het heeft over een
eventuele presentatie als voorloper.
Dat is hij niet, maar als zodanig heeft
hij zich de laatste jaren zeker niet
opgeworpen. Blijft zijn voortreffelijk
samenwerking op deze elpee, onder
andere met Gerry Mulligan. Zij schit
teren in Limehouse blues, Journey,
Cross ties, Broke blues, Things ain't
what the used to be, Movin' out en
Blues Roots.
