OP DE HOGE E VALT TIJD WEL VONTUUR EVEN Wild zwijn s geen conijn dat jit de hand (omt eten MONSTERREIS DOOR ONS LAND VAN ZESDUIZEND AMERIKANEN m en bij een half miljoen bezoekers weet elk ar de weg te vinden naar het unieke nationale rk De Hoge Veluwe. Zelfs als ze er allemaal gelijk kwamen, dan zouden ze niet mannetje aan annetje hoeven te staan. Ook dan nog zou elk n die bezoekers over zo'n honderd vierkante »ter hoogst persoonlijke recreatiegrond kunnen schikken. Want het park omvat ongeveer vijf- izend hectare. En wie het genoegen heeft regel- itig in het park te zwerven, ook op topdagen met nduizend bezoekers, krijgt de indruk dat de eesten aan die honderd vierkante meter meer n genoeg hebben. i soort ruimtevrees verwijdert de meerderheid zich zelden verder van de auto. Met als concentratie- nten uiteraard het jachtslot St.-Hubertushoeve, het Kröller-Müller al vind je moderne kunst eng lelijk, je moet toch op zijn minst eerbiedig aan de Goghs voorbij lopen en (om iets te drinken of n) De Koperen Kop hel plezierige folder! ie in de hand willen velen natuurlijk ook nog wild zien. Immers, ze hebben zelf de cijfers op nagelezen: het park herbergt om- eeks vijfhonderd stuks grofwild: herten (125 stuks eertigfal jonge aanwas op het ogenblik), reeën de uit Corsica en Sicilië afkomstige wilde-haar- lapen of moeflons. Bovendien nog een kleine honderd de zwijnen. Het staat allemaal in de folder van de van het park. Dan behoort er toch eigen- an te zien te zijn. Aldus de redenering, zwijnen betreft hoeft dat geen probleem zijn. Daar is. als het weer niet al te erg tegenzit, niet nodig dan van de ingang bij Hoenderlo af via befaamde stenen hert van Raedeeker u bent dan •endien meteen dicht bij het jachtslot St.-Hubertus De Koperen Kop naar het museum te rijden. moei al héél raar lopen als men dan niet ergens zijde van de weg tussen de struiken één of meer die „knorrende beesten" waarneemt en in deze ;rse tijd zijn daar praktisch altijd ook wel zeugen biggen bij. Ze zijn zó tam liever: zó ongelooflijk itaal dat ze zich verdringen om een stuk brood andere lekkernijen. Dat is dan overigens weer een enselijke" eigenschap van die zwijnen, die door vele oekers maar nauwelijks gewaardeerd wordt, tef-jachtopzienei M. Lieflink weet er van mee te „Eerst lokken ze de zwijnen met brood en zo. ar als die dan knorrend dichtbij komen, weten de «te mensen niet hoe gauw ze in de auto terug moeten jnchten. Tiouwens, al zijn de dieren niet boosaardig, passen blijft wel de boodschap. Want ook al bedoelt !t beest geen kwaad, als het naar een stuk brood hapt in is de kans niet uitgesloten dat het ook in een tas. erger, een kinderhand grijpt. Daarom ook hebben we de ingangen grote borden geplaatst om te waar- twen dat het gevaarlijk kan zijn. Een wild zwijn is islotte geen mummelend konijnt je, dat je uit de hand nt Herten en moeflons •eilijker was het tot voor kort om, zonder uit de van de weg te komen, ook herten en moeflons daar hoorde altijd een flinke portie geluk bij. juist dat roodwild reeën zijn niet zo erg in trek, rk waardig genoeg wil men toch wel graag zien. directie van De Hoge Veluwe die er zo veel gelijk naar streeft on*, de bezoekers te plezieren ider het park en zijn bevolking te storen heeft nelijk een aantal van de rustgebieden verplaatst, ardoor ze dichter zijn komen te liggen bij de auto gen. Om het helemaal mooi te maken zijn de on misbare voederplaatsen ook in de zomer is bijvoeren noodzakelijk, het gebeurt veel met doorgedraaide, maar ook voor herten smakelijke en vitaminerijke groenten op weinige tientallen meters van de afrastering ge plaatst, soms binnen bereik van het boxje. En dat betekent dan weer dat men de richting vol gend van ingang Hoenderlo naar de uitgangen Maars- bergen of Oud-Reemst al heel gauw na het binnen komen bij het Zwarte Veld (lmks van de weg) grote roedels van tien tot dertig stuks herten kan zien grazen, draven of zitten. ..We lachen altijd een beetje als we de mensen horen zeggen: kijk, daar liggen herten. Herten liggen niet, ze zitten", zegt de heer Lieftink. „Net zo goed als het fout is om bij herten te spreken over bokken en geiten, dat doe je bij reeën. Een mannelijk hert is gewoon een hert of geweidrager, een vrouwtje is een hinde of in het algemeen kaalwild. Verder zijn er kalveren en als ze groter worden, maar nog niet volwassen zijn, dan spreken we van smalwild." Bij het Zwarte Veld dus herten. Maar, behalve in de herfstige bronsttijd, geen kaalwild. Normaal leven de herten in afzonderlijke mannen- en vrouwen-met- kleine-kinderengemeenschappen. In de bronsttijd zoekt elk hert, als het goed is met de stand der bevolking en wel vaak na gevechten, zich drie of vier hinden naar zijn keuze uit. Snel gewend aan bekijks Die hinden met de nog geweiloze jonge dieren zijn ter zijde van de weg te vinden voorbij het museum (al weer komend vanuit Hoenderlo, of vanaf de hoofdingang) in de richting Oud-Reemst en Schaarsbergen bij het Stafse Bos in de buurt van de Compagniesberg. En straks in de bronsttijd dus ook de herten, maar het is de vraag of ze zich er dan wel zo héél veel aan de bezoekers zullen laten zien. Het meisje en het mannetje gaan dan vóór de kijkers. Ook de moeflons en wie ze ziet dartelen en springen piekert er niet over om te bedenken dat het een schaperas is! zijn meestal te Herten en reeën op (foto)schietafstand Herten op snelle doorreis. vinden in de buurt van het Bosje van Staf. Aanvankelijk was het wel even afwachten hoe het wild zou reageren. Want als dat er niet voor voelde om be keken te worden, dan zou men onherroepelijk terug schakelen op de oude toesland. ..Ze waren binnen een week gewend", zegt de heer Lieflink. „Ze hebben ont zettend gauw door waar de rustgebieden zijn waar ze niet gestoord kunnen worden. En dat er dan mensen achter de hekken staan te roepen of te zwaaien, dat deert hen niet. Ze blijven ver genoeg uit de buurt om geen hinder te hebben." Overigens hoeven de wat „ruigere" nationale-parkbe- zoekerS niet de minste vrees te hebben, dat met deze concessie aan het autorijdende en vanachter het gaas kijkende publiek aan hun belangen te kort wordt ge- Integendeel. als altijd blijft meer dan negentig procent van het park alleen bereikbaar voor wandelaars en op speciale paden voor fietsers (geen brommers). En op die wandel- en fietstochten, die opzettelijk zo'dicht mogelijk langs de met bordjes gemarkeerde volstrekte rustgebieden lopen, is bijna altijd nog veel te zien. Aan groot van vogels c Langs witte paaltjes Pas is nog weer een met witte paaltjes gemarkeerde wandeling dwars door het rustgebied Plijmen gelegd. Men kan die bereiken via de weg van het museum naar de Compagnieberg. Drie paaltjes bij elkaar duiden Een knorrende zeug met biggen valt, net als een lopende hond, altijd wel wat in de mond. het beginpunt met voldoende parkeerruimte aan en op dat uitgangspunt komt men ook terug. Bovendien, maar dat is weer meer voor wie niet ver kan lopen: elke dinsdag- en donderdagavond om half acht vanuit Otterlo een bustocht onder leiding door het wildpark, georganiseerd door de VVV in samen werking met het nationale park. Hoe dan ook. of men nu wil wandelen, fietsen, autotoeren of brommen, altijd ook bij het mise- rabelste weer valt er op De Hoge Veluwe wel een avontuur te beleven. Als men het maar wil zoeken en zien ROELOF HEYS SCHIPHOL Dat Amerika zijn zaken niet alleen op de maan ;rootscheeps aanpakt werd overdui delijk, toen dc 55-jarige koelkas tenmagnaat Gibson grijs ge trimd haar. zacht geplette neus. hartverscheurende wilskracht op Schiphol losjes uit de doeken kwam doen. op welke wijze hij zijn best verkopende afnemers jaar in jaar uii in de watten legt. Gibson, die met de 170 kwartier makers even tevoren uit de licht grijze vaderlandse hemel was komen vallen. heeft" 4 miljoen dol lar uitgetrokken om 6.000 Ameri kaanse handelaren de snoepreis van hun leven te bezorgen. Deze doorgewinterde doordouwers zullen tussen 9 september en 16 oktober 1970 met een monslervloot van chartervliegtuigen Nederland overvallen en vervolgens geduren de 4 dagen in i jltempo langs alle bekende toeristenfuiken worden ge voerd. TWee dagen Amsterdam, twee dagen Rotterdam en daar tussendoor bliksembezoeken aan Aalsmeer, Scheveningen, Den Haag. Delft en het Europoortge- bied. En dat allemaal omdat ze beloofd hebben om dit jaar met de tong op hun hielen vader Gibson aan een vette winst te helpen. Deze super(voor wat, hoort wat)- aanpak, die in Amerika als „in centive tours" de gewoonste zaak van de nieuwe wereld zijn gewor den. zal Nederland in een notoire stille toeristenperiode 24.000 extra overnachtingen opleveren en naar schatting voor rond 2,5 miljoen gulden aan extra toeristendeviezen in Nederlandse spaarpot storten. Het is derhalve zonneklaar, dat Gibson een allemachtig aardige Gibson is overigens al jaren een begenadigde uitpakker. In 1960 begon hij met zijn incentive tours en sindsdien heeft hij om de twaalf maanden 6.000 commerciële goudhanen een buitenlandse reis aangeboden. Dit jaar gaat zijn vakantievloot naar de Bahama's en Gibson is er nu reeds van over- luigd, dat het een allemachtig aardig uitje zal worden. De vraag blijft ondertussen, waar om hij uitgerekend met 170 vazal len naar Nederland is gekomen om de reis voor 1970 voor te be reiden. Hadden dat er nou niet «•en paar minder kunnen zijn? Gibson glimlacht om zoveel on kunde en zegt: „Mijne heren, deze mensen zijn alle hoofdvertegen woordigers in een bepaald rayon. In de komende dagen zullen films worden gemaakt van de attrac ties, die de 6000 handelaren straks te wachten staan en daarin zullen onze hoofdvertegenwoordigers ook optreden. Zij zullen deze films in de komende maanden op speciale dealerdagen vertonen. Zij zijn be doeld als een soort aanmoediging. £ijk eens, wat jullie hoofdvertegen woordiger allemaal heeft gezien. En dat kunnen jullie ook bereiken als je maar flink je best doet". Voor het brandnieuwe „nationaal bureau voor toerisme" is deze privé-stunt van Gibson een fraai succes. Zegt directeur Joop Strij- Snoepreis voor verkopers kers: .,Dit is de eerste keer, dat een zo groot gezelschap op deze wijze Europa bezoekt. Wij hebben veel steun gekregen van een groot aantal Nederlandse bedrijven en daardoor zijn we ook in staat om vanaf september aan de 6.000 as pirant-Nederlandreizigers elke maand een kleine attentie te stu ren. Op die manier hopen wij ze vast in de stemming te brengen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 9