MORGEN OP
DE MAAN
ITALIË
WACHT OP
MOEILIJKHEDEN
Vier uur lang staande slapen
MAANDAG
OCHTEND
WANDELING VAN
RUIM TWEE UUR
„Gammele regering
is altijd nog beter dan
een fascistische"
Zondag 20 juli 1969. Een historisch moment: de landing van de eerste mensen op de maan.
Armstrong door het geopende luik naar buiten ging.
wanneer Aldrin hem zal volgen. Terwijl de tweede
maana9tronaut langs de ladder afdaalt, zal Armstrong
de televisiecamera uit het laadruim nemen en de lens op
Aldrin richten, zodat we op aarde van diens afdaling
getuige kunnen zijn.
Zodra ook deze vaste grond onder de voeten heeft, zal de
camera tien meter van het ruimteschip op een statief
worden geplaatst in een zodanige richting, dat negentig
procent van de werkzaamheden van de bedde
maanbezoekers vanaf de aarde zichtbaar zal zijn.
Onderwijl zal ook Aldrin zijn „gewenruimgskuur" hebben
beëindigd, waarna hij een schelmpje zal opstellen, dat
op de zon gericht moet worden. Later zal hij dat mee
terug aan boord nemen, zodat de geleerden de invloed
van de zonnestraling op dit materiaal kunnen
onderzoeken.
Gezamenlijk zullen Armstrong en Aldrin nu overgaan
tot het bij elkaar zoeken van meer maanmonsters, een
karwei waarmee ze zich voorlopig twintig minuten bezig
mogen houden
Aan de wandel
Vervolgens zullen ze aan de wandel gaan. dat wil zeggen
ze moeten met hun twee camera's om het
landingsvaartuig heenlopen en dit controleren op
eventuele beschadigingen. Ongeveer tien minuten zal
deze inspectie in beslag nemen en terwijl Armstrong
even mag uitrusten, zal Aldrin door middel van een
takel twee instrumentenpakketten uit het laadruim
halen en deze met medewerking van zijn commandant
op ongeveer vijfentwintig meter van het ruimteschip
op de maanbodem plaatsen. Een van de pakketten
bevat een meetapparaat dat eventuele maanbevingen
moet registreren en de gegevens daarover twee jaar
lang naar de aarde zal seinen. In het andere pakket
bevindt zich een paneel met kleine glazen plaatjes, die
na het vertrek van de twee ruimtevaarders moet dienen
als 'n reflector voor geconcentreerde licht(Laser)stralen,
die er vanaf de aarde op gericht zullen worden.
Het volgende half uur zullen de maanvaarders weer
besteden aan het verzamelen van grondmonsters. Terwijl
Aldrin deze zal oprapen met een speciaal schepje, moet
Armstrong het gruis en de steentjes fotograferen, ze
qua kleur en grootte via de radio beschrijven en de zak
ophouden waarin Aldrin de monsters in afzonderlijke
vakjes moet deponeren.
Dan zal het tijdstip aangebroken zijn waarop Aldrin
zich weer naar binnen moet begeven om vandaar het
zonneschermpje en de 35 kilogram maanmonsters in
ontvangst te nemen, die Armstrong hem moet aangeven.
Dan zal ook deze de ladder weer opgaan en het luik
achter zich sluiten. Zo zal de Apollo-11-commandant
alles bij elkaar 2 uur en 40 minuten buiten het
landingsvaartuig verblijven, terwijl Aldrins maanuit-
stapje 2 uur en 5 minuten in beslag zal nemen.
En van dat alles zullen we via het televisiescherm in
onze huiskamers in zwartwit getuige kunnen zijn. De
techniek van de 20ste eeuw staat inderdaad voor niets.
Terug
Na weer gegeten en vijf uur ges'apen te hebben, zullen
Armstrong en Aldrin in de late middag van diezelfde
dag alles in gereedheid brengen voor hun vertrek van
de maan, een start, die om 18-50 uur Nederlandse tijd
moet plaatsvinden, preoies 21 uur en 27 minuten na de
landing. V>ia een lage ellipsbaan en een iets hoger
gelegen cirkelvormige omloop zullen de astronauten het
moederschip, dat met Collins nog steeds op 112 kilometer
boven de maan draait, weer opzoeken, daarbij hun weg
vindend met behulp van een vernuftig radarsysteem en
een zeer preciese boordcomputer. Drieëneenhalf uur
later zal Collins de neus van het bemanningsverblijf
vastmaken in het dakluik van het landingsvaartuig en
begint een vier uur durende periode waarin de
maanmonsters uit de maantaxi zullen worden
overgebracht naar de cockpit van het moederschip en
waarin deze laatste met behulp van een handstofzuiger
gereinigd zal worden van mogelijke rondzwevende
stofdeeltjes.
Nadat Armstrong en Aldrin zich weer bij hun collega
hebben gevoegd, zal het verder nutteloos geworden
landingsvaartuig worden afgestoten en zullen de
voorbereidingen beginnen voor de raketstoot in de
richting van de aarde, die op dinsdag 22 juli moet
plaatsvinden.
De eerste maanlandingsexpeditie zal tenslotte eindigen
met een duik in het water van de Stille Oceaan, een
duizendtal kilometers ten zuiden van de Hawaii-ellanden
op donderdag 24 juli, om 17.49 uur, na een reis van acht
dagen, drie uur en 27 minuten.
ex-premier Moro, die een voor
stander was van gematigde linkse
hervormingen om ervoor te zor
gen dat de coalitie met de socialis
ten doeltreffender zou werken dan
op dat ogenblik het geval was.
Alleen christen-democratische lei
ders die voelen dat ze misschien
op een tijdbom zitten, zouden na
twintig jaar waarin ze ononder
broken aan de macht zijn geweest,
ertoe gebracht kunnen worden zo'n
radicale verdeling te aanvaarden
En er zijn op het ogenblik men
sen in Italië die van mening zijn
dat de tijdbom niet meer een
volksopstand is of een overgaan
van de macht naar de communis
ten (die, na de christen-democra
ten. de sterkste partij vormen),
maar het gevaar van een staats
greep door de militairen.
Snelle groei
Dit is in landen die op zo'n on
georganiseerde wijze geregeerd
worden vaak gebeurd, waar
door dit vooruitzicht meer is dan
alleen maar ongefundeerde spe
culatie. Het is evenwel nooit ge
beurd in een land dat het schijn
baar zo goed ging. Want de laatste
15 jaar is Italië, vergeleken met
ander geïndustrialiseerde landen,
een van de landen die het snelst
groeit. De gemiddelde nationale
produktie in West-Europa nam in
1967 met 2.5 pet. toe. In Italië
was dit percentage 5.9 pet.
Toch leven er in dit land ccn
groot aantal mensen in grotten en
staat het onderwijs op zo'n laag
peil, dat er per hoofd van de be
volking minder kranten gelezen
worden dan in Turkije, waar prak
tisch alleen boeren wonen. Het is
het enige grote land langs de
Middellandse Zee dat parlemen
taire democratie kent. Toch heelt
men sinds de oorlog al 29 pre
miers zien bomen en gaan. en d<
dertigste is al onderweg.
De moeilijkheden van dit laai
zijn alleen maar een voortzettin
van wat heeft plaatsgevonden
sinds de oorlog. En zelfs dit i.~
misschien kortzichtig.Battipagli.i
de opstanden in de gevangenissen
en de stakingen moeten niet al
leen worden gezien als een aan
tal gebeurtenissen die begonne
zijn met de revolutie van de stu
denten in Rome van verleden
jaar, maar als iets dat veel vei-
der teruggaat in de geschiedenis
van Italië.
Er zijn mensen die de oorzaak van
alle moeilijkheden willen zoeken
in de slag van Fornovo van 1495
en de daarop volgende plundering
van Rome door Karei de Vijfde.
Dertig 'jaar scheidden deze ge
beurtenissen, maar in die tijd
maakte elk leger in Europa van
het schiereiland een gebied waar
ze naar hartelust konden plun
deren. Zjj deden elke mogelijk
heid teniet dat de stadstaten nog
eens een emotionele verbonden
heid zouden gevoelen, en met de
plundering van Rome werd er i«U
SV-'*
ïv.
verwoest dat van fundamenteel
belang was voor de Italiaanse
trots. En deze gebeurtenissen,
zeggen de historici, zouden al
tijd bepalend ,zijn geweest voor
de Italiaanse volksaard, waardoor
o.a. ook het fascisme in Italië
mogelijk zou worden.
Dit is een plausibele opvatting als
je nagaat wat de voornaamste
elementen van de Italiaanse sa
menleving van vandaag zijn. Want
de politiek is nog steeds in be
ginsel «en saak van bescherm
heerschap en nergens is dat zo
erg als onder de christen-demo
craten. Een jonge man met een uni
versitaire graad, maar geen baan,
kreeg onlangs het advies, nadat
hij maandenlang vruchteloos ge
probeerd had in een bepaald re
geringsdepartement een baan te
krijgen, de plaatselijke ambtenaren
van de partij te bewerken. Dat
deed hij en binnen een paar we
ken had hij de baan.
Een ander voorbeeld van iets min
der dan corruptie, maar zeker
geen eerlijk spel is: goedkoop
reizen met de trein voor een deel
van de bevolking, dat het mis
schien niet zohard nodig heeft als
de rest. Op een reis van Rome
naar Florence zaten er vijf men
sen in de eerste-klascoupé en
drie van hun hadden speciale
i cductiekaartjes, waaronder ik.
Hoewel het voor een journalist wel
prettig is een reductie van 70 pet.
te krijgen, vind ik niet dat dit
gerechtvaardigd is als je ziet hoe
de rijkdom in Italië verdeeld is.
Iemand heeft uitgerekend dat als
alle reducties op treinreizen al-
gesehaft weiden, alle spoorweg
tarieven in Italië met de helft te
ruggebracht konden worden.
Er is ook b.v. het absenteïsme
onder de professoren, waardoor het
universitaire bestel in Italië ach
teruit is gegaan, waar Aldo Moro
zichzelf ook schuldig aan heeft
gemaakt en wat ten dele ook
ten grondslag lag aan de studen
tenopstand van verleden jaar. De
academicus neemt zijn professo
raal salaris in ontvangst, geeft
ei de voorkeur aan ander werk te
doen en laat zich het gehele jaar
niet meer op de universiteit zien.
.Sommige mensen zeggen dat het,
juist omdat Italië zo weinig in
hart ,en nieren veranderd is, mo
gelijk is dat het land zich van
oen andere en betere kant kan
laten zien. Italië verslaat nu de
rest van Europa in de wedstrijd
economische ballonnen blazen,
omdat dit op een ogenblik ge
beurt, waarop de Italianen zich
werkelijk thuisvoelen, waarop
men aan de waarde van alles is
gaan twijfelen en het opportunis
me de overhand heeft en de meest
geslepen man met een uitgelezen
aantal invloedrijke kennissen do
top kan bereiken. Dit is een kli
maat waarin de Italianen bijna
altijd hebben kunnen voortbe-
Deze mensen schatten dat slechts
een vierde gedeelte van de be
volking werkelijk democratie wil,
omdat de rest er zich verloren in
zou voelen. Zij kunnen zich niet
voorstellen waarom men de schijn
van democratie al zo lang sinds
de oorlog heeft weten op te hou
den. tenzij dit mogelijk was om
dat de meeste mensen tot de con
clusie zijn gekomen dat een gam
mele regering nog altijd beter is
dan een fascistische en zij poli
tiek nooit verder hebben gekeken.
Zij zijn geneigd zich moeizaam
iets voor de geest te halen dat
Francesco Guicciardini in de zes
tiende eeuw geschreven heeft:
„Deze dingen hoop ik te zien voor
dat ik sterf, maar ik betwijfel of
ik. ook al zou ik lang genoeg le
ven, deze dingen ooit zou zien.
Mijn land te zien als een repu
bliek waar orde heerst, Italië be
vrijd van alle barbaren en be
vrijd van de tirannie van die
rampzalige priesters".
Dan gaan deze mensen naar de
Piazza Navona, binden een servet
onder hun kin. zodat de sausjes
hun mooie kleren niet zullen be
derven, kijken naar de zwaluwen
die kringen beschrijven, naar d«
handwerkslieden en hun kinderen
die naar ballonnen grijpen, naar
de studenten die een lamenzwerinj
smeden en vragen zich af of de
politie vanavond ruw op zal tre
den. of morgen, of pas de volgend*
GEOFFREY MOORHOUSa
(Van onze ruimtevaart/medewerker Gerard J- PUikkel)
INDIEN ik in m'n landingsvaartuig zou stranden op de
maan, geloof ik dat ik de radio zou afdraaien en me de
tien uur die me met de zuurstofvoorraad nog rest zou
verheugen over het feit dat m'n metgezel én ik de enige
maanbewoners zijn". In deze geest sprak eind vorig jaar de
Amerikaanse astronaut Russell Schweickart zich uit. In maart
j.l. was hij derde piloot van de Apollo-9. Ergens had Schweic
kart makkelijk praten, want hoewel de kans op stranden aan
wezig is, hoeven we, gezien de veiligheidsmaatregelen die de
NASA heeft genomen, daar nauwelijks of geen rekening mee
te houden.
minuten later zal dit laagste punt bereikt worden en is 't
tijdstip aangebroken om met behulp van een geprogram
meerde computer die daalraket voor de tweede maal te
ontsteken, nu voor een brandtijd van ruim tien minuten,
de tijd die het kost om de nadering en landing uit te
Het zal een historisch moment zijn, die eerste
maanlanding in de geschiedenis en op aarde zullen veilen
een zucht van verlichting slaken en opgewonden de
stoel nog dichter naar het televisiescherm schuiven.
Twee mensen zullen echter niet opgewonden mogen
raken: Nieil Armstrong en Edwin Aldrin. Van hen wordt
verwacht, dat ze onmiddellijk na het neerkomen alles
weer in gereedheid brengen voor een overhaast vertrek.
Immers, men kan nooit weten wat er tijdens dat verblijf
op de maan gebeurt. En het is maar beter dat de
astronauten daarop voorbereid zijn.
Het volgende dat commandant Armstrong te doen zal
krijgen, is het uitbrengen van een gedetailleerd
mondeling verslag over de nadering, de landing en wat
hij allemaal vanuit de twee raampjes i« zijn cockpit
buiten waarneemt. Onderwijl zal Aldrin de twee
camera's hanteren en de landingsplaats fotograferen.
Ook dat hoort bij de voorzorgsmaatregelen in verband
met een mogelijk overhaast vertrek.
Op de maan
Dan breekt het moeilijkste moment aan: slapen. Terwijl
de spanning van de landing nog in hun benen natrilt en
buiten een wereld ligt. die nog nooit door mensen is
betreden, wordt van Armstrong en Aldrin verwacht dat
ze in een cockpit, die alleen maar plaats biedt om te
staan en waarin twee mensen onmogelijk met goed
fatsoen kunnen gaan zitten, laat staan liggen, hun ogen
sluiten en vier uur lang van niets meer weten. De
vluchtleiding is op dit punt echter onverbiddelijk. Men
wil dat de astronauten eerst goed uitrusten alvorens aan
hun zware werk van de volgende dag te beginnen. „Dan
desnoods maar eens slaappil, maar vier uur rust moeten
ze nemen alvorens uit te stappen", is ook de mening
van een der medici in Houston.
Zware dag
En na die vier uur en opnieuw een stevig ontbijt, zal
aan die zware maandag beginnen. Na het ruimteschip
nog eens gecontroleerd en de rurmtepakken op de
zuurstofvoorraad in het rugpakket aangesloten te
hebben, zal om zeven uur Nederlandse tijd, in de ochtend
van maandag 21 juli, het voorluik van het
landingsvaartuig open gaan en zal Armstrong op z'n
rug liggend naar builen schuiven om even later terecht
te komen op een klein platform bovenaan de negen
spotten tellende ladder, die hij achterwaarts moet
afdalen om voet te kunnen zetten op de maanbodem.
Maar voor het zover is, zal hij op de tweede sport van
boven even halt houden en een luik open trekken aan
de zijkant van het landingsvaartuig. Daarachter bevindt
zich een kleine laadruimte met allerlei apparatuur en
gereedschap en ook een zwart-wittelevisiecamera.
Op hpt moment dat het luik open gaat, zal deze
camera automatisch in werking worden gesteld en
zullen we op aarde van dichtbij getuigen zijn
van Armstrongs verdere handelingen. Steeds verder
zal hij de ladder afdalen om tenslotte zijn rechter
voet te plaatsen in de schotelvormige landingspoot,
onderaan de trap. Even later zal hij zijn linkervoet
van de onderste sport afhalen en deze laten neer
komen op de maanbodem. Voor de tweede maal in
24 uur een historisch moment: 21 juli 1969, 06.17
uur wereldtijd, 07.17 uur in Nederland.
Ook Aldrin
De eerste vijf minuten beneden zal Armstrong gebruiken
om een beetje te wennen aan de geringe zwaartekracht
op de maan en voorts om een Amerikaanse vlag te
planten en een plaquette te deponeren met onder meer
de handtekening van president Nixon. Vervolgens zal hij
zich enkele minuten bezighouden met het oprapen van
ongeveer een kilo maangrond, die hij in een van de
zakken van zijn ruimtepak zal opbergen. Mocht er iets
gebeuren waardoor hij terug moet keren naar de
cabine, dan zal men op aarde in elk geval nog iets
tastbaars te zien en te onderzoeken krijgen.
Er zullen vijfendertig minuten verstreken zijn sinds
deze zomer in Italië die
wil leren kennen die het
kenmerkend voor dit land
moet men 's avonds naar de
Navona in Rome gaau. Ter-
Ie zwaluwen kringen beschrü-
bovcn de goden en paarden
de fonteinen, kan men daar
inden. De onberispelijk ge-
boügeois eet daar maaltii-
45 gulden of meer in de
Itorias aan het plein. De gezin-
van handwerklieden lopen
achter de kinderwagen van de
ballonnenverkoper naar de an-
De vechtersbazen onder de
(lenten worden daar op discrete
tot opwinding gebracht door
v Cohn-Bendit, die nu al
inden in de stad is, zogenaamd
m film te maken. Een politie-
rijdt rustig rond en andere
II in in de zijstraten geparkeerd,
wachten op moeilijkheden. De
Italië ook.
ld van.
spanning die er deze zomer
M rst, kwam onlangs aan het
op de conventie van de over
zeilde Christen-Democratische
lij, toen men voor de eerste
afzag van het voeren van
slappe politiek en vlug na
ir twee fel contrasterende al-
8 latieve voorstellen deed. Het
kwam van signor Piccoli, de
^secretaris, waarbij een streng
rechtsgcoriënteerd bewind
•htig zou optreden tegen sta-
en andere revolutionairen,
andere kwam van de kant van
Vele keren hebben Armstrong en Aldrin geoefend in het uitstappen
op de maan.' Het platform dat ruggelings wordt bereikt, biedt op de
maan de toegang tot een trapje van negen treden naar het maan
oppervlak.
54 minuten na het vertrek van Cape Kennedy de
snelheid van het 46 ton zware ruimteschip zodanig
reduceren dat de Apollo in' een ellipsvormige baan om
de maan terecht komt, in hoogte variërend van 112 tot
314 kilometer.
Ruim vier uur later zal de omloop cirkelvormig worden
gemaakt, 112 kilometer boven het woeste, met bergrug
gen, kraters en steenvlakten bezaaide landschap.
Na een rustperiode van acht uur en een stevig ontbijt,
zullen Aldrin en Armstrong morgen door een verbin
dingstunnel vanuit het kegelvormige bemanningsverblijf
naar de cockpit van het maanlandingsvaartuig kruipen
Nadat dit toestel vier uur lang aan een serie nauwkeurige
controles is onderworpen zal de eenzaam in het beman
ningsverblijf achterblijvende Collins de neus van zijn
ruimteschip lostrekken uit het dakluik van het
landingsvaartuig, waarna beide Apollo-onderdelen nog
bijna anderhalf uur in formatie verder zullen blijven
vliegen.
Daling en landing
Morgenavond, om 20.14 uur Nederlandse tijd, zal Arm
strong de deelraket, onderin zijn insektachtige en 14 ton
zware ruimteschip een halve minuut lang laten werken,
om van zijn omloopbaan een ellips te maken waarvan
het laagste punt op 15 kilometer boven de maan moet
komen te liggen, enkele tientallen kilometers vóór de
plek waar hij en Aldrin zachtjes moeten neerkomen. 56
.angzaam nu zal het landingsvaartuig, met de
andingspoten vooruit gericht, gekanteld worden,
otdat het een bijna vertikale positie zal hebben
igenomen wanneer het zich nog slechts 2400
ïeter boven de maan bevindt en acht kilometer
erwijderd van het uiteindelijke doel. Snel moet
u de daalsnelheid van 97 kilometer per uur tot
ul gereduceerd worden en wanneer Armstrong en
Jdrin tevreden zijn met de vlakte die ze beneden
ich kurmen waarnemen, zullen ze hun toestel om
1.23 uur zachtjes neerzetten in Apollolandings-
ebied nummer twee, gelegen in het zuidwestelijke
edeelte van de Zee der Stilte. De exacte positie
gt op 0' 45' noorderbreedte en 23° 37' ooster-
ingte.
0 zullen we pi ongetwijfeld donderdag a.s. getuige
kunnen zijn hoe de astronauten Armstrong, Collins
1 Aldrin in hun Apollo-ll-bemanningsv^rblijf weer op
u-de terugkeren na een reis van ruim acht dagen, waar-
i eerst- en laatstgenoemde ruimtevaarder 21 uur en 27
inuten op het oppervlak van de maan hebben doorge-
achl.
anavond zal de boordraket van de ApoAlo 75 uur en
