Pentagon vliegt mee naar maan
Apollo-11, kind
van koude oorlog
Verkeerde been van
vrouw geamputeerd
Suriname trekt
26 leraren uit
Nederland aan
NOG HEVIGE STRIJD
ONDANKS BESTAND
Heyerdahl wil
terug op Ra
Wie zei er ook weer
dat alle verpakte broodjes
hetzelfde waren?
King Corn „A enige dat u weggooit, is de verpakking
K
Strauss: deel
van uitgaven
bevriezen
DE LE1DSE COURANT
VKIJJJALI ló JULi 19ÖSJ
„Wij kwamen voor de vrede van de hele mensheid", zo
staat het, bekrachtigd met de handtekeningen van drie
ruimtevaarders en een president, gegrift in de plakette die
Neil Armstrong en Edwin Aldrin maandag op de maan
zullen achterlaten. Neil Armstrong verwees onlangs tijdens
de persconferentie wat kribbig naar deze vreedzame tekst,
geïrriteerd door de vraag van een verslaggever of het
planten van de Amerikaanse vlag op de maan soms inhield
dat Amerika er een stukje territorium bijkreeg.
Astronauten, zijn koele jongens die
zo mag men verwachten niet zo maar
door een enkel vraagje geïrriteerd raken.
Een voortdurend mopperende figuur als
Walter Schirra is in hun rijen al een
uitzondering, waarbij dan neg geldt dat
Schirra reden tot kankeren had toen hij.
vermoeid door een gebrek aan slaap en
geplaagd door verkoudheid, in zijn
Apollo zat. De drie Apollo-ll-mannen
zijn juist gekozen om hun koelheid, om
hun haast computerachtige nuchterheid,
een nuchterheid die hen niet toestaat
Genesis te citeren zoals Borman deed
of verschrikte kreten te slaken als Cer-
nan toen de maankever onverwachte
schommelingen maakte, nog geen vijf
tien kilometer van het harde maan
oppervlak vandaan.
Hoe zou zo n Armstrong, de eerste mens
die de maan zal betreden, zich dan
laten irriteren door zo'n vraagje? Hoog
stens omdat hij die vr^ag al vaker ge
hoord heeft. Te vaak misschien. Arm
strong is een burger, en er schuilt wel
licht enige goed bedoelde symboliek in
het feit dat het een burger is en
geen kolonel van de luchtmacht of de
marine die de maan aQs eerste en
tevens als teamleider zal betreden. Mis
schien begint de burger Armstrong,
evenals trouwens meer van zijn col
lega's. al zijn dat dan militairen, een
lichte twijfel te voelen omtrent de
vredelievendheid van het vervolg van
wat nu staat te gebeuren.
Het is misschien ook deze twijfel die
Frank Borman, reizend over de wereld,
deed aandringen op internationale sa
menwerking op het gebaed van de
ruimtevaart, evenals zijn collega's Ja
mes McDivitt, en Russel Schweickardt
dat deden in Parijs.
Het zijn niet alleen de astronauten die
deze twijfel voelen. Ook hun bazen, de
top van de National Aeronautics and
Space Administration (NASA) voelen
die, evenals een groeiend aantal Ameri
kanen. en andere stervelingen die niet
het geluk hebben lid te zijn van 's we
relds meest ontwikkelde samenleving,
veel indrukwekkends te vinden over het
militaire aspect van de ruimtevaart.. Be
schouwingen over de militaire mogelijk
heden van de maan en de ruimtevaart
in het algemeen bleken slechts voor
handen in de vorm van hoofdstukken,
diep weggedoken in boeken als ..Astro
nautics in the Sixties" van Kenneth W.
Gatland. „Raumfahrt" van Eugen San
ger. enkele boekdikke nummers van de
..Air University Quarterly Review" en
nog een stuk of wat werken.
Niettemin zijn de militairen bij de ruim
tevaart nauw betrokken. De hele ruim
tevaart heeft trouwens een militaire
oorsprong en het feit dat deze maand
mensen op de maan landen is een
rechtstreeks gevolg van de grootste
machtsstrijd aller tijden, die tussen de
Verenigde Staten en de Sovjet-Unie.
Ironisch genoeg gezien vanuit mili
tair oogpunt is deze zelfde machts
strijd. waaruit de maanrace voortkwam,
er tevens oorzaak vain dat in Ame
rika althans het leeuwedeel van de
ruimtevaartinspanning uit handen van
de militairen werd genomen en werd
ondergebracht in een civiele instantie,
de NASA.
Dat was niet zozeer een vredelievend
gebaar, als wel een bundeling van
krachten met als doel een sneller en
indrukwekkender resultaat. In feite is
de maanlanding erg vroeg gekomen, en
wel omdat het een resultaat is van een
overreactie op de Russische uitdaging,
die achteraf gezien is overschat
in Amerika, een overreactie die boven
dien warm gehouden werd ondanks het
feit dat in 1965 reeds, ten tyde van de
succesvolle Geminivluchten, bleek dat
de Russen terrein verloren. Hoe dan
ook: het Apolloprogramma is een kind
van de koude oorlog.
NASA-ZORGEN
BETER BESTEED?
Het fascinerende, indrukwekkende en nu
zijn duizelingwekkende climax naderen
de maanprogrammm, sleept in zijn kiel
zog een aantal vragen mee die al zo
oud zijn als de mens. Vragen ingegeven
door scepsis, hoop en vrees. Sinds de
mens op onderzoek uit is en zo men
weet waren het Adam en Eva reeds die
de grens naar de verboden vrucht en
daarlangs naar het onbekende over
schreden zijn dergelijke vragen ge
steld: wat voor nut heeft het? Worden
we er wijzer van? Kunnen geld en
moeite niet beter worden besteed?
De Amerikaanse historicus Arthur Schle-
singer Jr. schrijft ergens, dat hij zlcli
gemakkelijk voor kan stellen dat in de
negentiger jaren van de vijftiende eeuw
Spanjaarden tegen elkaar zeiden: „Wat
voor de duivel bezield Ferdinand en Isa
bella om al dat geld te geven aan een
figuur als Columbus, in plaats van er
een klooster of een verpleeghuis van te
bouwen?"
Het antwoord op deze vragen is even
oud. „Je kunt nooit weten wat het voor
nut heeft, en in elk geval Is het een nor
male uitdaging aan de mens. een uit
daging die beantwoord moet worden. En
al doende heeft de mens de vooruitgang
mogelijk gemaakt."
Allemaal waar. Fallout noemt men te
genwoordig het afgeleide profijt dat men
uit dit soort ondernemingen trekt en de
fallout van het ruimtevaartprogramma
is onmiskenbaar en groot. Nu al, terwijl
de speciaal van een wappermechanisme
voorziene nylonvlag van de Verenigde
Staten nog niet in de Zee der Stilte
etaat.
Even oud ook zijn de hoop en de vrees
waarmee het thuisfront de daden der
avonturiers en ontdekkingsreizigers ga
deslaat. De ervaring dat het vooral de
krijgsman is die er als de kippen bij is
om de nieuwigheden, waar iedereen nog
onwennig tegenaan staat te kijken, te
..utiliseren", is oeroud evenals de hoop
dat een wijdere horizon ook de mense
lijke geest verruimt.
Opvallend is wel dat thans bij de ver
overing van de maand de hoop het wint
van de vrees. Een typisch voorbeeld
daarvan is het aan het „maantijdperk"
gewijde nummer van Newsweek (7 juli
1969) waarin een aantal Amerikaanse
prominenten beschouwingen wijden aan
de maanvlucht. Vrijwel allemaal spreken
ze de hoop uit dat deze blik in de ruimte
de mens meer bewust zal doen worden
van de dingen die op aarde nog gedaan-
móeten worden.
Dat wil overigens niet zeggen dat ge
twijfeld mag worden aan de integriteit
en de vredelievende, wetenschappelijke
bedoelingen van de NASA. Maar wel is
het zo dat de NASA in toenemende
mate vreest voor de druk van het Pen-
Aan de vooravond van het vertrek van
de Apollo-8, de kerstréis naar de maan
vorig jaar. concludeerde Peter Dunn
van The Sunday Times in een analyse
van de politieke aspecten van het maan-
programma reeds dat de NASA zich zoor-
gen maakte over de moeilijkheden die
haar te wachten stonden met de mili
tairen. Nixon was toen reeds gekozen
als president en hij had inmiddels Mei
vin Laird als minister van Defensie be
noemd. Nixon had gedurende zijn cam
pagne al gesuggereerd dat de militairen
op zijn minst een dikke vinger in de
pap zouden krijgen bij de uitwerking
presteren. Overigens moet gezegd
worden, dat zij onder de huidige
situatie van het machtsevenwicht
er ook toe bijdragen, dat het nog
moeilijker wordt een verrassingsaanval
uit te voeren, omdat bijvoorbeeld de
daartoe benodigde voorbereidende
opstellingen van land-, lucht- en
zeestrijdkraohten ongetwijfeld gezien
zouden worden door de elektronische
verspieders in de ruimte
Wat de offensieve wapens betreft: de
tijd voor rond de aarde wentelende
atoombommen is bij de huidige
stand van de navigatie-, richt-,
voortstuwings- en nog een aantal
krijgen. In het eerste geval zou
bovendien Washington al door de maan
zijn gewaarschuwd op het' moment, dat
de atoomraketten hun koppen buiten
de atmosfeer zouden stelten, waarop
Washington voor alle zekerheid
ongetwijfeld meteen op de knop zou CAMTACICplJ
drukken. Geen erg aanlokkelijke keuze
dus voor de Russen.
Het ligt voor de hand, dat de generaal
de wind van voren kreeg. Maar ook
waren er in zijn eigen milieu voldoende
mensen, die zijn woorden serieus
wilden nemen. Een van hen was
luitenant-kolonel Singer, die het idee
nader ontrafelde en verder uitwerkte.
Hij komt in het fantastische en
verbijsterende artikel in Adr University
meer hoeft te doen dan zyn uit de
strijd geredde raketten op het aardse
rijk van de tegenstander te richten.
Zo simpel als het er hier staat is het
verhaal natuurlijk niet. Maar naan
men er meer echte of schijn-weten-
schappelijke argumenten bijhaalt, wordt
het ook angstwekkender. Zoals al eerder
gezegd de tijd is er nog niet rijp
de ruimtetechnologie nog te weinig ont
wikkeld. maar sinds we in een mer
leeftijd de mens het eerste vliegtuig de
van de post-Apollo-bemande ruimte
vaart. en van Meivin Laird was bekend
dat hij verschillende keren tegen NASA-
budgetten stemde, omdat hij het geld
liever naar militaire bemande ruimte
vaartprojecten zag gaan. De handel en
wandel van Nixon en Laird sindsdien
geven geen aanleiding tot de veronder
stelling dat zij „pacifistischer" zijn gaan
denken. De zorgen die de NASA hier
omtrent heeft en die wellicht ook de
oorzaak waren van Neil Armstrongs
lichte irritatie, hebben wel degelijk een
reden.
andere technieken, lang niet rijp. Een
gewone intercontinentale atoomraket
is nog altijd sneller op. zijn doel, meer
trefzeker en tijdens zijn vlucht minder
kwetsbaar dan projectielen, die
afkomstig zijn van ten opzichte van
hun aardse doelen veraf gelegen en
bewegende ruimteplatforms. Wel zijn
de mogelijkheden op het gebied
van pseychologische en technologische
oorlogvoering groot en spanningen
via deze middelen opgewekt kunnen
op de aarde uit de hand lopen en even
desastreuze gevolgen hebben als een
bombardement uit de ruimte.
DREIGINGEN
DISCUSSIE
NIET STIL
Intuasen echter zitten de militairen niet
stil. Men kan ook niet zeggen dat zij
zich op de voorgrond dringen. Het week
blad Time dat in 1967 een essay wijdde
aan de vraag waarom mensen naar de
maan moesten, loopt luchtig over de
militaire consequenties heen en consta
teert tussen neus en lippen door dat. er
eigenlijk helemaal geen militaire kwes
tie in het geding is. Zoekend in Neder
land naai- militaire deskundigen, ge
specialiseerd op vraagstukken rond de
strategie van de ruimte of het militair
potentieel van de maan, konden wij
ondanks de hulp van het ministerie
van Defensie en de Koninklijke Mili
taire Academie in Breda NIEMAND
vinden. In de bibliotheken was evenmin
Blijft dan de vraag: welke gevaren
bedreigen ons vanuit de ruimte; vanaf
de maan? Een troost is er: voorlopig
geen. Op dc lange duur echter kan het
feit dat militairen meer en meer de
zaken in de ruimte gaan bepalen, de
sastreuze gevolgen hebben. Het is na
tuurlijk duidelijk, dat er onder de hon
derden satellieten die rond de aarde
draaien, heel wat militaire werkpaard-
jes zijn. Overschaduwd door de spec
taculaire gebeurtenissen rond de be
mande ruimtevaart, leiden zü niettemin
een actief bestaan.
Kenneth Gatland onderscheidt in zijn
..Astronautics in the Sixties" (eerste
druk in 1962) twee soorten militaire
satellieten: passieve en offensieve. Van
de laatste bevinden er zich geen in de
ruimte en er zijn er waarschijnlijk ook
geen in de maak. al wordt er wel
daar kan men zeker van zijn druk
op gestudeerd.
Van het „passieve'' soort echter
zijn er maar genoeg: verkennings-,
weer-, communicatie-, navigatie- en
inspectdesateUieten. Vele hiervan
hebben levens wetenschappelijke
doeleinden, bijvoorbeeld de weer- en
communicatiesatellieten. Maar men
staat er versteld van wat dergelijke
satellieten op militair gebied kunnen
Onthullend voor de dingen
de manier waarop militairen duiven
denken, is een discussie die in Amerika
al tien jaar geleden plaatshad. Het
ging over het militair potentieel van
de maan. Een zekere luitenant-kolonel
S. E. Singer wijdt er in een van de
nummers van Air University Quarterly
Review een uitvoerig artikel aan.
De eerste waarschijnlijkheid, die
gedachten aan de maan als militaire
basis in het openbaar behandelde, was
de luchtmacht-generaal Homer A-
Boushey, die op 28 januari 1958 de
leden van Aero Club in Washington
de maan afschilderde als het in de
krijgsgeschiedenis klassiek geworden
oordeel van de ..hoogte", de heuvel,
het „kopje" of het plateau, vanwaar
men hel slagveld overzien en
beheersen kan.
Een atoommacht op de maan zou de
machtsverhouding in een klap doen
verkeren in een afdoend voordeel voor
de partij, die daar zijn atoomraketten
in de kratertjes installeerde. Boushey:
„Als we een basis op de maan
zouden hebben, dan zouden de
Russen genoodzaakt zijn twee tot
tweeëneenh alve dag voor het moment,
waarop zij het Amerikaanse contingent
zouden bestoken, een massale aanval
op de maan moeten richten (en bij een
dergelijke aanval zou de maanbasis
hopen tijd hebben om de aanstormende
atoomkoppen op te vangen en te
vernietigen), of de Russen zouden eerst
het Amerikaanse contingent moeten
vernietigen om daarna een uur of
achtenveertig later de atoomregen
vanaf de maan over zich heen te
Quarterly Review tot 'n ijzingwekkend
maanbeeld. Hij splitst het militair
potentieel van de maan uiteen in een
fysieke waarde en een psycho-politieke
waarde. Hij toonde aan, dat de
maanbasis onder alle omstandigheden
de laatste klap kan uitdelen. De
lanoeerkraters zouden betrekkelijk
onkwetsbaar zijn, omdat explosies op
de maan niet veel uitrichten en men
tegen straling so-wie-so. als men daar
vertoeft, beschermd is-
Het werd nog gekker. SiiiRer ging er
ook van uit dat het mogelijk zou zjjn.
dat de Russen ook een deel van de
maan in hun bezit zouden hebben en
dat laatste opende nog wydser pers
pectieven. Singer dacht, dat daarmee
de strijd wel eens definitief naar de
ruimte zou kunnen worden verplaatst,
de aarde sparend. Denk niet meteen,
dat het geen zin heeft om zo'n ruimte
oorlog uit te vechten. Immers, we weten
nu dat de „man in de maan" ook de
aarde beheerst en derhalve niet veel
lucht in hebben zien brengen en de
ste afgezanten op de maan hebben doen
zien landen, hoeven we ons niet de
illusie te maken dat het met die tech
nische ontwikkeling wei aal loslopen er
dat het „onze tijd wel zal duren".
De techniek zal het wel klaren, en hel
enige redmiddel zal zijn een verande
rende. vredelievender wordende men
taliteit. Achter de trots en-de glorie
van de aardse man op de maan. groeit
het wantrouwen, nauw samenhangend
met de gloeiende vrees voor het mili
tair-industrieel complex. Het is te ho
pen dat nu eindelijk degenen, die er op
vertrouwen dat een wijdere horizon ook
de geesten op aarde verruimt,
worden beloond voor dit vertrouwen. Het
lijkt er meer op dan ooit tevoren m
scliien. maar uiterste waakzaamheid
toch wel geboden. Het lijkt allemaal ge
raaskal wat de militairen fantaseren
over de maan. nraar dat dachten de
Fransen bij Azlncourt ook van de lange
handbogen der Britten. Dat was in 1415.
W. J. E. KOOK
Chirurgische
fout in Gouda
GOUDA (ANP) De geneeskundige
inspectie van de volksgezondheid in het
district Zuid-Holland is vandaag een on
derzoek begonnen naar de toedracht rond
a operatie in het Van Itersonziekenhuis
Gouda op vrjjdag j.I. waarbij van een
58-jarige dame uit Waddinxveen het ver
keerde been werd afgezel.
Geneesheer-directeur dr. N. Geelkerken
'erklaarde desgevraagd dat ook reeds
door het ziekenhuis een uitvoerig onder
zoek is ingesteld naar de gang van zaken.
De patiënte noch haar familie zouden
in dit stadium een strafklacht, hetzij bij
de gewone rechter hetzij bij het medisch
tuchtrecht in willen dienen. „De patiënte
heeft de vertrouwensrelatie met het zie
kenhuis niet opgezegd en staat zeer
negatief tegen de publiciteit in deze zaak",
aldus dr. Geelkerken. Tegen de chirurg
zijn nog geen maatregelen genomen. Een
aspect dat de gevolgen van dit chirur
gisch falen hoe tragisch ook minder
ernstig maakt is het feit dat het betrok
ken been medisch gezien voor 90% zeker
op vrij korte termijn toch ook geampu
teerd had moeten worden, aldus dr. Geel
kerken.
vrouw die al jaren aan beide benen
verlamd was, kreeg te lijden van ver
zweringen (zg. fistels) die bij het rechte:
been al dermate ernsige vormen hadden
aangenomen dat besloten werd tot
putatie. Daar dc verschijnselen zich ook
al voordeden bij het andere been werd
de vergissing in de hand gewerkt. Daar
komt bij dat een patiënt bij een operatie,
op het te opereren lichaamsdeel na
heel met steriele kleding bedekt is.
PARAMARIBO (ANP) Voor het
nieuwe schooljaar 1969-1970 zyn door het
Surinaamse ministerie van onderwijs en
volksontwikkeling 26 leraren uit Neder
land aangetrokken. De docenten zullen
met ingang van 1 oktober verbonden wor
den aan het lyceum, de middelbare han
delsschool, de Surinaamse kweekschool
en de Surinaamse kweekschool-a, te Pa
ramaribo.
Raadselachtige
dood na steek
met beitel
ELBURG (ANP) Dc rijkspolitie (e
Elburg heeft in de dood van de 38-
jarige heer L. Theeuw uit 't Harde aan
leiding gezien een 37-jarige fabrieks
arbeider aan te houden. De heer Theeuw
is in de nacht van dinsdag op woensdag
overleden, nadat h(j maandagavond dooi
de fabrieksarbeider met een kleine beitel
in de buik was gestoken.
De ruzie zou zijn gegaan over de be
langstelling, die de man zou hebben
gehad voor de echtgenote van
slachtoffer.
Volgens de echtgenote van de heer
Theeuw zou deze. nadat hij gestoken
was. geweigerd hebben een arts te la
ten komen. Toen de volgende dag toch
een arts kwam, constateerde deze geei
ernstig letsel. Inmiddels is, op last vai
de officier van justitie te Zwolle sectie
op het lijk vei-richt. Bij het slachtoffei
werden, na zijn dood, de beitel en eer
dosis slaapmiddelen aangetroffen. De
politie gaat na of, behalve de steek
wond en eventueel gebruik van slaap
middelen, andere factoren tot de dood
van de heer Theeuw hebben geleid.
meet
en oj
orrel
Honduras-El Salvador
Groot aantal
gesneuvelden,
WASHINGTON AFP-Reuter) De
secretaris-generaal van de organisatie
van Amerikaanse Staten, Galo Plaze,
heeft vanmorgen vroeg meegedeeld dat
overeenstemming is bereikt over een
wapenstilstand tussen Honduras en El
Salvador. De Salvadoriaanse legerlei
ding maakte evenwel gister nog gewag
van bloedige gevechten.
Volgens een woordvoerder zette het
Salvadoriaanse leger zijn opmars op
Hondurees gebied in drie richtingen voort
en waren tijden de oorlog van de afge
lopen vier dagen zeker 1.500 Hondurese
en meer dan 600 Salvadoriaanse mili
tairen gesneuveld. Volgens berichten uit
de grensstad Esquipulas in Guatemale
zijn daar circa tweeduizend' vluchtelin
gen uit Honduras en El Salvador aange
komen, sommige met granaatwonden.
De perschef van de president van El
Salvador ontkende in een commentaar
op de verklaring van Plaza. dat er al
van een wapenstilstandsakkoord kan
worden gesproken. Hij vestigde er de
aandacht op, dat de door de raad van
de organisatie van Amerikaanse staten
in het leven geroepen commissie van
onderzoek gedeeltelijk in de hoofdstad
van El Salvador en in die van Hondu-
OSLO (AP) Thor Heyerdahl ei
zijn bemanning van de Ra hebben be
sloten de reis voort te zetten op hun
papyrusboot ondanks het feit dat deze
zware averij heeft opgelopen.
De Ra zal worden geëscorteerd door
de vissersboot Shenandoah, waar Heyer
dahl en zijn mannen eerder hun toe
vlucht hadden gezocht om eens goed uit
te rusten en de situatie te bezien. Een
Noorse radio-amateur, die geregeld con
tact heeft met Heyerdahl, heeft dit gis
teren gemeld. De verbinding was ech
ter slecht en de man kon niet alles ver
staan wat Heyerdahl hem vertelde. Vol
gens Heyerdahl had de bemanning de
gehele donderdag gewerkt aan de repa
ratie van de Ra.
(ADVERTENTIE)
Zeker niet die mevrouw die zich vorige week met
andere broodjes in de vingers sneed.
Alleen King Corn Koninkjes en Kornetten
zijn dagenlanger vers en... voorgesneden!
Snij u dus nooit meer in de vingers en vraag
voortaan uitdrukkelijk om King Corn broodjes.
(alken King Com kan dat zeggen) m
vertoeft. Pas wanneer de leden
deze commissie weer bijeen zijn
hetgeen in de loop van vrijdagochtend
het geval kan zijn, kunnen de onderhan
delingen over een definitieve oplossin
van het conflict hervat worden, aldi
de perschef.
Inmiddels gaan de gevechten nog
verminderd door, ondanks de hevige re-'
genval die vrijdag in het strijdgebied
begon. Het aantal gesneuvelden is n.->.>r
verluidt nog steeds stijgende. Volgens
Salvadoriaanse legerkringen zijn bij fel
le en bloedige gevechten op drie fronten
aan beide kanten in de afgelopen 24 uur
meer dan drie honderd doden gevallen.
Dit brengt het totale aantal slachtoffers
sinds het begin van de oorlog op maan-
dag op ongeveer 2.400, van wie 1.700
Hondurezen, aldus genoemde kringen.
>6bei
BONN (Reuter) De Westduitse mi
nister van Financiën, Franz Josef Strauss,
heeft donderdag aan journalisten ver
teld dat hij volgende week in de bijeen
komst van de Westduitse ministerraad
zal voorstellen bijna zes miljard Mark
aan geplande overheidsuitgaven voor df
rest van dit jaar te „bevriezen".
Hij verklaarde dat de hoogconjunctuur
in de bondsrepubliek door begrotings
maatregelen moet worden afgeremd in
plaats van door verandering van de
selkoers. Hij zal daarom voorstellen de
bevriezing van de overheidsuitgaven
waartoe na de speculatie op een verho
ging van de DM-koers in mei werd be
sloten te verlengen tot het einde van dit
De minister schatte de prijsstijging
in de tweede helft van dit jaar op 2,7
tot 3,7 procent.
Voor grafici
uitkering-ineens
AMSTERDAM (ANP> Werknemer:
die vallen onder dc CAO voor liet gra
fisch ^bedrijf. de CAO voor de ohefs of de
CAO "voor het administratief personeel in
het grafisch bedrijf krijgen per 1 augustus
een uitkering-ineens van 1 pet. Dit heb
ben werkgevers- en werknemersorgani
saties in het- grafisch bedrijf besloten
overeenkomstig het SER-advies. Vooi
chefs en technisch personeel bedraagt de
uitkering 1 pet. van 56 maal het week
loon over de week van 28 juli tot en mei
2 augustus 1969. Administratief personee
krijgt 1 pet. van 13 maal het maandloon
over juli 1969.
Spoorwegen leden
69 miljoen verlies
DEN HAAG (ANP) Het totale
lies van de Spoorwegen over 1967 be
droeg in de reizigerssector 69,2 miljoen
waarvan 9,1 miljoen ten laste van hel
bagagevervoer kwam. Een en ander blijld
uit de nota van de Spoorwegen over de
kostensplitsing voor 1967. Een samenvat
ting van deze nota is aan de Tweede Ka
mer toegezonden.
De Spoorwegen hebben het
het grootste deel van het bag
in binnenlandse relaties op korte termijn
af te stoten. Het verlies op het goederen
vervoer wondt voor 1967 becijferd op f 51,
miljoen. In 1963 werd op het goederen
vervoer nog een saldo-winst gemaakt van
22 miljoen gulden.
