John Newcombe stak zelf
lont van „Rocket Laver" aan
DE BIJL KWAM ER NIET AAN TE PAS
TOM OKKER KREEG
Z N REVANCHE NIET
Jan van Dooyeweerd verdiende
met Crack de Gouden Zweep
Laver: „Newcombe
speelde werkelijk
heel aardig"
rde
fer
je
jen
lelden vermoeid
op de METS
EN
FEDDE B
TE HEET
GEBAKERD
MAANDAG 7 JULI 1969
Dez
ig
e Spanje
zijn. Na
ie la Sc
ge:
wegdek
de la
bezi|
toen hij
gewoi
e Spanja 01
Voorzitter
olschaatsbond
afgetreden
(Van onze sportredactie)
HAAG De Nederlandse Rol-
ïaatsbond is zijn voorzitter kwijt,
heer Teeuwen uit Valkenswaard,
de voorzittersfunctie sinds 1961
kleedde, kon zich niet langer ver-
igen met het volgens hem onjuiste
>n eid van de Technische Commissie
honstrjjden en had verlangd dat de
orzitter van deze commissie, me-
iuw Kromjong alsmede secretares-
Brunsma haar zetel ter beschik-
ig zouden stellen.
twee dames maken tevens deel uit
n het bondsbestuur. Op de bestuursT
rgadering van vorige week werd
erover Het door de heer
euwen ingediende voorstel werd
enwel verworpen met vijf stemmen
;en, drie stemmen vóór en één
J anco stem. Daarop diende de heer
afschuvfceiwen zijn ontslag in.
seizoen aftreden van de heer Teeuwen is
de Nederlandse rolschaatswereld
een bom ingeslagen. Verscheidene
stuursleden zien het heengaan
t pelotfn voorzitter als een groot verlies.
aarnemend voorzitter is thans de
J- C. de Bruijn uit Den Haag, de
titter van Residentie.
LONDEN „De beste finale, die ik ooit op
Wimbledon heb gezien". Zo karakteriseerde
Henk Timmer, de thans 65-jarige coryfee uit de
dertiger jaren de hereneindstrijd tussen Rod
Laver en John Newcombe, die zaterdag met
64, 57, 64, 64 door eerstgenoemde
werd gewonnen. „Een titanengevecht tussen
twee spelers, die niet alleen hard sloegen, maar
ook hun verstand gebruikten. Elke return was
weloverwogen geplaatst. Vooral Newcombe
deed nooit tweemaal hetzelfde. Hij versnelde en
vertraagde, wisselde smashes af met prachtige
lobs. Laver is toch wel een hele grote, dat hij
wist te voorkomen dat zijn spel verder werd ont
regeld, toen hij met 41 achter was gekomen
in de derde set". Nadat Laver de goudkleurige
trofee uit handen van de hertog van Kent had
ontvangen, gaf hij met een bleke glimlach toe:
„Het was de zwaarste finale uit mijn loopbaan.
Newcombe speelde werkelijk heel aardig". Een
dergelijke lofuiting komt slechts zelden uit de
mond van de sterkste speler aller tijden. John
Newcombe, met zijn 25 jaar bijna zes jaar jon-
ger dan Laver, verkneuterde zich, toen hij de
sportjournalisten voor de voeten wierp: „Jullie
hadden niet gedacht, dat die automaat van een
Newcombe tot dit soort spel in staat zou zijn".
Newcombe, die in het laatste amateurjaar van
Wimbledon kampioen werd op uitsluitend de
kracht van zijn service en smash, had zich ge
realiseerd, dat hij op deze wijze nooit Rod Laver
van diens vierde Wimbledontitel zou kunnen af
houden. Hoe harder men tegen Laver speelt des
te harder krijgt men ze terug. Dat had Tony
Roche in de finale van vorig jaar ervaren. Daar
om besloot Nemcombe de taktiek, die hij ook al
in grote lijnen in de kwartfinale tegen Tom Ok-
ker en in de halve finale tegen Tony Roche had
gevolgd, verder uit te werken. Met plotselinge
tempowisselingen zou hij Lavers spel proberen
te ontregelen. En zo kreeg Wimbledon voor het
eerst sinds jaren een Australische finale te zien,
die niet met de bijl werd beslist, maar waarin de
returns even belangrijk waren als de service
kracht. Dat resulteerde in niet minder dan tien
doorbraken.
Het zag er overigens in het begin niet
naar uit dat Newcombe een been aan de
grond zou krijgen. Laver had in een
warming-up van een uur met Fred Stolle
de pijnlijke armspieren goed losgewerkt
en vergastte het kennerspubliek rond het
lij eerdf
iing frie!
t lief
9 mi
lod Laver maakt dit gebaar veelvuldig, maar zelden zal hij 't met zoveel pleziet
ledaan hebben als na afloop van de herenenkelspelfinale van Wimbledon,
log één trede rest Laver van z?n tweede Grand Slam: 'de titel van Forest Hills.
SCHEVENINGEN Nauwelijks een
Okkers ondergang op het hei-
:e gras van Wimbledon schoten zijn
'derlandfce vrienden hem te hulp. Gis-
tijd geli tren dan 7QU Tom okker, met behulp
gde dez! in jaariykse traditionele Wimb-
idonexhibitie op de METS, even duide-
egionaJ' k mogen bewijzen dat John Newcombe
„Haag Km ten onrechte had geëlimineerd.
lag Okkers kans: een ideale omge-
M. Anof ng 2000 kijkers, die zich onwrikbaar
hier hun tennissende held hadden ge
haard en gravel, vooral dat. Op gra
il was Okker niet te verslaan, op gra
il had hij *s werelds sterksten bedwon-
in. Op gravel zou Tom Okker zich
habiliteren, daar zou Tom Okker de
vanche krijgen die hij verdiende.
ïgens
am K
de 400
de 400
:ediet if
lands
worden.
Hans van Dalsum, de directeur van
METS en de vroegere werkgever
op eenfen Tom Okker, wierp Okker nog een
oude rs 'eede kans in de schoot. Samen met
Hans 1 oezemvriend Marty Riessen mochten
rig jaar. U zich eveneens revancheren voor het
2de pi "lies in de finale van het herendub-
elspel van Wimbledon. De Wimbledon-
Jelle •chibitie, sinds jaar en dag een scherts-
n 4738 p ertoning, had dan eindelijk de allure
de organisatoren er indertijd aan
oden te hebben gegeven. Maar Tony
oche, de ene helft van de Australische
ubbelkampioenen van Wimbledon had
erplichtingen elders en liet verstek
aan. En Tom OkkerTom Okker
as moe, doodmoe.
En weer werd de Wimbledonexhibitie
scherts, een ware exhibitie. En al-
l§ï &en door het milieu dat de heren prof-
enissers vertegenwoordigen, kreeg het
geëxposeerde toch nog genoeg opwinding
met zich mee om de weinig verwende
Nederlandse toeschouwers voor een heel
jaar tevreden te stellen. De Tom Okker,
die moe was en de John Newcombe, die
zich uitleefde in clowneske demonstra
ties, de Cliff Drysdale, die nauwelijks
meer mee telt aan de wereldtop en de
Marty Riessen die zich altijd evenveel
inspant omdat hij te eerlijk is om zelfs
dikbetalende kijkers te beduvelen, zij
sloegen toch met hun rackets de mon
den van de bezoekers wagenwijd open.
Den Haag is weinig gewend wat dat
betreft en de toeschouwers menen dat
zij voor de hoge toegangsprijzen, die zij
neertellen, waar voor hun geld krijgen.
Ach, de spelers hebben het geprobeerd.
Maar men kan het hen nauwelijks kwa
lijk nemen dat. zij na veertien dagen
dwangarbeid in Londen, na veertien
dagen rennen, vallen en stilstaan op het
gras van Wimbledon, even uitpuffen
op het trage gravel van Scheveningen.
Men kan nauwelijks van hen verwach
ten dat zij zich inspannen voor de volle
honderd procent, wat men weliswaar
van hen verwacht maar wat er gewoon
niet uit kan komen omdat men zelfs
deze wereldreizende tennissers i
mensen zijn.
Nog vliegreisje
Alle vier acteurs zochten het daarom
in positiespel op de baseline van'
zij geroutineerd door de talrijke toer
nooien enig vuurwerk in stelling
brachten. Voldoende toch om 2000 toe
schouwers in verrukking te brengen.
Kwalitatief was het echter ver beneden
Tam tennis derhalve op de METS. En
daaraan kon ook de befaamde dubbel-
handige backhand van Cliff Drysdale
niets aan veranederen. Na enige games
was de lol er volkomen af, omdat Drys
dale wel hard sloeg, maar niet effec
tief.
centrecourt al in de derde game met een
kwikzilversnelle rush, toen Newcombe
en neus-tegen-neus-duel aan het net
de bal ineens naar de verste hoek perste.
Hij haalde de bal in en transporteerde
hem met geweldige vaart buiten het be
reik van zijn fors gebouwde tegenstan-
maar wel binnen de lijnen. Geschokt
sloeg Newcombe daarna een volley in
het net en dat betekende de eerste door-
In de achtste game had Newcombe het
antwoord gevonden. Toen Laver met een
mislukte smash en een gemiste volley op
030 stond. Vanachter de achterlijn
sloeg hij een paar lobs, die ter hoogte
het plaatijzeren dak van de tribunes
naar beneden kwamen om achter
Laver de grond te raken. Laver smashte.
Maar hij smashte uit.
Newcombe gaf echter direct het initia
tief uit handen, toen hij een dubbele fout
sloeg. Laver greep zijn kans en produ
ceerde op het eerste setpoint een „clean
Ondermijnende activiteiten
Newcombe rechtte de rug. Hij concen
treerde zich meer op zijn eerste service,
in het begin te weinig was door
gekomen en vervolgde zijn ondermijnen
de activiteiten, wanneer Laver aan
ce was. Het gemis aan vaart op de
returns verraste de sproetige Australiër
de achtste game zozeer dat hij een
ogenschijnlijk gemakkelijke volley ver
uit sloeg. Evenals in de eerste set com
penseerde hij het verlies, ogenblikkelijk,
zij het dat hij ditmaal geholpen werd
door twee dubbele fouten van Newcombe.
Op zijn beurt echter beging Laver een
dubbele fout en Newcombe pakte de set
met een lage backhandreturn, die Laver
het net duwde.
Set was de eerste set, die Laver in
vier Wimbledonfinales (1961, '62 '68 en
nu) uit handen gaf. Hij wist kennelijk
niet goed raad met de tactiek, die New
combe volgde. Het begon er zelfs somber
voor hem uit te zien. Toen hij zich in de
vierde game forceerde, en bij een ge
waagde poging „deuce" te bereiken, op
game-point tegen een dubbele fout
maakte. Newcombe ging onmiddellijk
door naar 41.
„Winners" aan alle kanten
Het publiek werd onrustig. Waren de
moeizame vijfsetters, die Laver in voor
gaande ronden tegen Lall en Smith had
gespeeld, dan toch voorboden geweest
van een achteruitgang in vorm? Of zou
de „Rockhampton Rocket" dan toch nog
op het juiste moment exploderen? Het
laatste gebeurde, zij het dan Newcombe
de lont aanstak door in de zevende game
zijn service met een dubbele fout uit
handen te geven. Half lachend demon
streerde hij aan Angelica, zijn Duitse
vrouw op de tribune, hoe een opslag ge
maakt moet worden. Laver echter was
niet in de stemming voor grapjes. Hij
jaagde over de baan en sloeg zijn win
ners aan alle zijden langs Newcombe
heen. Zeven games op een rij maakte hij
en toen hij zich even rust gunde, stond
hij met 2—0 voor in de vierde set en
behoefde hij de partiji slechts uit te ser
veren. Die taak was hem wel toe
vertrouwd.
In de benauwde persruimte werd hem
gevraagd of er nog een onderdeel in zijn
spel was dat naar zijn mening verbete
ring behoefde. „Ik geloof dat ik wel
aardig draai- Veel beter behoef ik niet
te worden. Alleen zou ik wel wat frisser
er tegenover willen staan. Nu moet je
vaak doorspelen als je half geblesseerd
bent. Dit jaar hoop ik het ook op Forest
Hills beter te doen. Dan zou ik voor de
tweede maal groot slam spelen. Dat lijkt
me wel aardig'
63.000 dollar incasseerde, dan niets te
wensen overblijft? „Nu ja, een paar vrije
dagen zou me wel goed doen. Men moet
niet vergeten dat ik al vanaf 1956 de
wereld rondreis. De volgende week f
naar Boston en dan neem ik drie weken
vakantie. Dan raak ik geen racket aan"
Andere finales
Margaret Court en Judy Tegart won
nen het damesdubbelspel van de Wim-
bledonkampioenschappen. In de finale,
die een uur en vijf minuten duurde,
sloeg het Australische duo Patty Hogan
en Margaret Michel (beiden V.-S.) met
9—7, 6—2.
Fred Stolle (Austr.) en Ann Jones
(G.-B) hebben het gemengd dubbelspel
van de Wimbledonkampioenschappen ge
wonnen. Zij versloegen in de finale de
Australische combinatie Tony Roche en
Judy Tegart met 62, 63.
De Zuidafrikaan Bertram legde beslag
op de titel in het jongensenkelspel. In
de finale versloeg hij de Australiër
Alexander met 75, 57, 64.
De finale van de „Plate", het toernooi
voor spelers en speelsters die in de eer
ste ronde zijn uitgeschakeld, werd bij
de dames gewonnen door de Amerikaan
se Barbara Grubb, die Laura Rossouw
(Zuid-Afrika) met 6—3, 4—6 en 6—4
versloeg.
Bij de heren werd de finale om de
„Plate" gewonnen door de Braziliaan
Thomas Koch, die de Australiër Ray
Ruff els met 61, 6—3 de baas bleef.
De ex-Wimbledonkampioenen Jaroslav
Drobny en Vic Seixas hebben het dub
bel voor veteranen op hun naam ge
bracht. De tot Engelsman genaturaliseer
de Tsjech en de Amerikaan toonden zich
met 97. 86. de meerderen van Slack
en Sorlien (beiden V.S.).
John Newcombe, zaterdag i
Of
voor Laver, die dit seizoen al
Prins Bernhardt met anjer, overhandigt pikeur Jan van Dooyeweerd de
Gouden ZweepBeloning voor een lange race van 2400 meter, die hij en zijn
paard Crack Hollandia, tegen de verwachtingen in, won.
Marty Riessen is een redelijk sterk
dubbelspeler, zijn solo-optreden echter
raakt dikwijls verward in de vele fouten
die hij maakt. Alleen zijn constante
energie houdt hem op de been tegen
sterkere collega's In drie tamme sets
(64, 36 en 62) kon Riessen de
pressie van Drysdale niet weerstaan.
Het ging toch bijzonder vlot op de
METS, omdat de heren 's avonds met
racket en al weer een vliegreisje van
enige uren moesten maken. John New
combe hield zijn vlammetjes voort
durend onder de lont van zijn kanon,
dat hij op de baseline had opgesteld.
Okker had weinig controle sloeg veel
backhands, zijn sterkste wapen, in het
net en verloor eveneens in drie sets:
6—3, 3—6, 6—2.
In het dubbelspel (Okker-Riessen te
gen Drysdale-Newcobe) ontlokte de
eerste combinatie nog enige applaus
door met 61, 62 hun wenig geïnte
resseerde tegenstanders in recordtijd te
overdonderen.
Secure casters wierpen
om nationale titels
(Van onze sportredactie)
ROTTERDAM Op de Kralingse
Plas werd gisteren het slot van de Ne
derlandse werphengelkampioenschappen
gehouden, waarbij het programma uit
sluitend de zogenaamde „precisienum-
mers" vermeldde. Uitstekend weer met
momenten, waarop het volkomen wind
stil was. maakte het mogelijk tot uit
stekende prestaties te komen, waarbij
twee deelnemers: J. Baljon (Rotterdam)
en L. Besters (Amsterdam) de kroon
spanden door op het nummer ICF 1
(skish vlieg) een totaal van 97 punten
te scoren. (Het maximum is 100 punten).
Hiermede werd het nationale record,
dat met 95 punten op naam van Besters
stond, weer iets scherper gesteld.
deze secure werpers, die tenslotte door
L. Besters werd gewonnen. Opvallend
waren ook de verrichtingen van enkele
jeugdige casters, die in de B-klasse
uitkwamen. De beste was wel de 12-jari
ge C. van der Veer die op het nummer
ICF 1 een score bereikte van 83 punten
en daarmede verschillende senioren
overtrof.
Het nummer ICF 5 (skish 17.72 gram)
leverde een Haagse succes op toen C.
Martens met een totaal van 74 punten
beslag legde op de titel. J. Vrisekoop
(Amsterdam) werd kampioen op het
nummer ICF 6 (skish 10.63 gram) met
een totaal van 70 punten om vervolgens
ook -winnaar te worden van NCF 5
(cible d'Aremberg), waarbij hij 88 pun
ten op zijn naam bracht. De titel NCF
4 (handicap 10.63 gram) was voor de
Amsterdammer C. van Brakel (84 pun
ten). De beste allround caster was de
Hagenaar J. van Passel met een totaal
van 9826.4 pnl., 2. C. Martens (even
eens Den Haag) met 9141.2 pnt
(Van onze paardesportmedewerker)
HILVERSUM Een ontzaglijk blijde Jan van Dooyeweerd heeft gisteren
voor eigenaar Teun van den Broek met Crack Hollandia de Gouden Zweep
verdiend. In een zacht regentje kon gistermiddag op een zee vol Hilversum
prins Bernhard de Zweep uitreiken aan een pikeur die hier zeer verdiend
won en met groot gevoel voor de koers zijn zaken had verdeeld.
Van start af had Crack de kop en daar
werden de aanvallen afgeslagen met wat
dat betreft als meest gevaarlijk obstakel
de eindsprint van Yellow Six. Die had
voor de laatste maal aan de overkant
zich ontdaan van favoriet Florissant en
leek de paar meter op Crack goed te
kunnen makenhet lukte niet. Floris
sant hinderde Fernandel en werd nog
net derde.
Mooi was de eindstrijd op de 2900 m-
Fedde B was hier aan de start wat te
heet gebakerd en schoot meteen in galop.
Toen hij wat verder ook nog onregel
matig draafde werd hij uitgeschakeld.
Eliza Harvester hield lang de leiding,
maar in de laatste bocht was Dacron
Dear langszij en even later zelfs aan de
kop. Wagenaar had zijn Fabiola Kittz
echter goed gespaard en hij kon zwager
Kooyman met Decron Dear juist vóór de
finish nog grijpen.
De mijl voor de hoogste klasse was
uiterst spannend. Coryphee RH leidde
tot een paar meter vóór de streep, toen
had Nick hem te pakken. Het werd een
fotofinish die met een km-tijd van 1.19.1
als uitslag bracht 1. Nick.
SoetstdiJkprUs
11. Gretje Peterhof (T. H. Kooyman) 1.24.5; 2.
Gert Jan: 3. Full House. Winn. 8,60; pl. 1,40,
1,80: koppel 14,30: cover 6.—: trio 148.70.
KenyaprUs (2420 m): 1. Beatrix G. (F. J.
Eerenberg) 1,26.2; 2. Hlggings; 3. Grancla.
1,50; koppel 11,30;
De Gouden Zweepprjjs (2400 m): Crack
Hollanda (J. v. Dooyeweerd) 1.23.6; 2. Yellow
Six: 3. Florissant. Winn. 7,10; pl. 2,60, 2.10,
1,80; koppel 5,70: cover 6,20: trio 365,40.
SaffarlprUs (1600 m) m
(J. W. Hoejenbos) 1,19,1; z. l
.Entry Volann. Winn. 6.50. pl
Witte óllfantprijs (2000 m) r
Gezlna (J. Wagenaar Jr.) ia,34,a; 2. Geatonka;
Winn. 3,20: pl. 2,3t
5,30, S
rrdbeienprijs (1020 m): 1. Ida S (P. A.
•n-prUs (2040 m): ,1. Horizon d'Or
1,43.6; 2. Hullabaloo: 3.
2,10: pl. 1,40, 1,60, 2,20;
Winn. 4,80; pl. 1,80, 2.-
3,30; koppel 9,90:
Mlzzie SchlndlerprUs (2380 m): 1. Florentine
(dead heat) (C. Zwart) 1,27,3; 2. Handy Mac
(dead heat) M. Bouwhuis) 1,28.7; 3. Goudvos
Heny. Winn. 4,20 (1,50); pl. 3,20 (1,60); koppel
11,40; cover 3,20 (2,40).
Amazoneprljs (2040
rsenprljs (2360 m); 1. Dyveke D (M. W.
e Lange) 1.24.2; 2. Carmanla: 3. Zel06 van
ÜÉig 4,20, 2,50;
3. Fabiana H. Winn. 10,40; pl. 2,90, 5,—; koppel
57,60; cover 5,70: trio 1503,50.
Zoete Fransjcsprljs (2(M0 m): 1. Frisco H
2. Etolle de Qulnlo: 3.
TYLOESAND De Nederlandse da
mes hebben de finale van het toernooi
om het Europees golfkampioenschap, dat
in het Zweedse Tyloesand werd gehou
den, niet bereikt. Nederland verloor in
de halve eindstrijd met 43 van Frank
rijk. In de strijd om de derde en vierde
plaats won Nederland met 61 van
België. De Franse ploeg werd kam
pioen door in de finale titelhouder Enge
land met 61 te verslaan.
