PICK OF THE WEEK MAKE UP Johnnie Taylor HOORT ER HELEMAAL BIJ ZATERDAG 5 JULI PICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEK PICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEK (PICKOFTHEWEEK PICKOFTHEWEEKF PICKOFTHEWEEKF PICKOFTHEWEEKF PICKOFTHEWEEKF PICKOFTHEWEEKF (PICKOFTHEWEEK (PICKOFTHEWEEK (PICKOFTHEWEEK (PICKOFTHEWEEK PICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEK P1CKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEKPICKOFTHEWEEK 1. ,,Love can make you happy'' The Mercy. Uitstekende composi tie met een relaxend, langzaam ritme. De zuivere stemmen zor gen voor een prachtige close har mony. Let eens extra op het ge weldige pianootje. Tip voor de nationale Top-40. 2. „Heather honey" Tommy Roe. Ongecompliceerde opvolger José Felicia iio van „Dizzy", dat than* in Engeland op de eerste plaats staat. Weer hel sterk verouder de geluid, weer de goed verzorg de zang. Wellicht zit er opnieuw een succesje in, hoewel wy het niet helemaal zien zitten. onze „ouwe stomp" uit het in ternationale hitwezen. Nauwelijks zijn we van de verbazing van „Good times" te boven of hij komt met een regelrechte zoever voor de Top-40. Vocaal en instru mentaal zit het eenvoudig in el kaar, maar het vakmanschap spettert eraf. 4. „Colour my world" Don Partridge. Deze Engelse zanger, die oorspronkeiyk zjjn brood op straat verdiende, is er na „Rosle" niet meer in geslaagd een grote hit te forceren. Met deze plaat zal liet ook wel niet lukken, hoe wel er weinig op aan te merken valt. 5. „Let me love you" Ray Charles. Eindelijk eens Iets an ders van de blinde zanger, die ja renlang vasthield aan de melo dramatische toer. Keihard blues- geweld, dat hem goed afgaat. Een geweldige plaat, die met de nodige plugging op de Top-40 kan komen. 6. „Baby I 'love you" Andy Kim. Oude wereldhit, opnieuw in popstelling gebracht. Nu door Andy Kim, die beschikt over een sympathiek, sexy stemgeluid. Met het goed gearrangeerde Pliil Spector-geluid, moet hij in staat zijn de Top-40 te bereiken. than. Uitstekende stereo-under- blues en sotl-pop-muziek. Instru mentaal is het bijna foutloos, vo caal laat men nog wel eens een steekje vallen. Overigens wel een plaat om de komende weken in de gaten te houden. 8. „Lay Lady Lay" The Byrds. vocale gedeelte vooral de backing en het goed verzorgde Instrumentale gedeelte zorgen ervoor, dat d<- plaat intrigeren der is dan de originele Dylan- versie. Overigens werd de plaat geproduceerd door Dylanproducer Bol» Johnstone. 9. „Rosetta" The Fourmost. Uitstekende produktie van Paul McCartney met geluid uit de twintiger jaren. Lekker lijzig ge zongen. De B-kant „Just like be fore", vinden wij Interessanter door het knappe arrangement. 10. „I throw It all away" Bob Dylan. Meest commerciële num mer van de elpee „Nashville Skyline", gekoppeld aan „Drif ter's escape" van de „John Wes ley Hardin"-elpee. Zodoende kragen wij twee verschillende Dylans te horen, wat de plaat erg interessant maakt. 11. „Behind a painted smile" The Isley Brothers. Zeer rustig intro, waarna het tempo knap op gevoerd wordt. Het is een oude, uiterst commerciële song van 'n heel oude Isley-elpee. Vocaal doet het een beetje denken aan de Four Tops. Tip voor de Top-40. 12. „No matter what sign you are" Diana Ross The Su- premes. Zeer experimentele op name met een Intro k la „Aqua rius". Het geheel wordt (gewoon tegetrouw) goed gezongen en is knap gearrangeerd. Toch krij gen we de indruk, dat .de Su- premes hun greep op de commer cie hebben verloren. De reden van het komende uiteengaan 13. „What does it take" Jr. Walker The All Stars. Heer lijke schijf met een razendknappe saxofoonpartij. Vocaal uitstekend verzorgd. Op de achterkant krij gen we een muzikale hersenspoe ling met het opwindende „Brain washer (part. 1)". 14. „Frozen orange juice" Peter Sarstedt. Minder commer cieel dan „Where do you go to. my lovely". Vocaal doet het weer sterk aan een Frans chan son denken en ook instrumentaal klopt het allemaal. Maar het is gewoon minder boeiend. Klein tipje voor de Top-40. 15. „In the getto" Elvis Pres ley. Razend knap gezongen, sfeervolle plaat, die een grandioze come-back betekent voor de ex- koning van de rock roll. Zijn tekstbehandeling is weergaloos en de begeleiding tot in de puntjes verzorgd. Als deze plaat niet in de Top-20 komt, weten we het echt niet meer. 16 „Marley Purt Drive" José Feliciano. De eerlijkheid gebiedt ons te schrijven, dat deze cover- vensle van de Bee Gees-composi- tie meer intrigeert dan die van nu eenmaal een klasse apart en hij weet zjjn gevoelens op mees terlijke wjjze over te brengen. Op „Old Turkey Buzzard", de titel song van de western „MaeKenna's Gold". 17. „These eyes" The Guess Who. Uitstekende song. die in dringend gezongen wordt door Burton Curmings. Deze Canadese groep heeft er jaren over gedaan om een hit te forceren in Ame rika. Het is hun thans (terecht) gelukt. De groep bestaat verder uit sologitarist Randy Bachman, bassist Jim Kale en drummer Gary Peterson. 18 „One" The Three Dog Night, Tndergroundachtige schijf, waar bij de Beach-Boysachtige zang een heerlijk contrast vormt niet het Instrumentale gedeelte. Let ook eens op de simpele, maar In elkaar gedraaide tekst. 19. „Brother Love's Travc Salvation Show" Neil mond. Sterk door „Oh happy d songachtige coupletten tijdens de refreintjes oversp door een rauw rockachtig i 20 „Friend, lover, woman, w O. Cé Smith, Rhythm blues tlge single, die serieus wordt zongen door O. C. Smith. 0\ gens doet de melodie sterk tei denken aan „The son of Hiel Holer's tramp", zonder ever mercieel te zjjn, dunkt ons. Een geboortekaart, prachtig ge tekend! En van wie? Maar dat raden jullie nooit. Van een vogel tje: Jantje Parkiet. Hij deed het met een heel aardig versje. Ik zal het jullie laten horen: Heel erg blij kom ik u vertellen Ik heb er een zusje en broertje bij. M'n broertje George is blauw. M'n zusje Anneke, raad eens gauw Groen, net als pappa, met geel op zij. Wat knap is die Jantje Parkiet toch! En nu moet ik toch een kadootje gaan brengen. dal boort zo. Natuurlijk geen slab betje of slaapzak, nee, ik weet al wat ik doe. Ik ga ze een zakje suikerklontjes brengen en wat verse slablaadj de felicitaties Zo, dat weten jullie alwMiL Joyce de Grulter stuuroe ons iets voor de grotere kinderen om over na te denken: Waarom zijn de mensen zo boos op elkaar? Waarom wordt er overal ge vochten? Waarom moeten de mensen altijd alles hebben omdat we maar mensen zijn. De derde klas van de Antonius- school kan niet alleen verhaaltjes maken, zoals jullie het hele jaar door gezien hebben, nee, ze kun nen ook samen een gedicht ma ken. Ook dat zal ik jullie laten 't Is niet te geloven, Maar het ls echt waar. We zitten nu al weer aan 't einde van 't jaar. 'n Jaar in de derde was wel 'n hele pret. Al hebben we wel eens een stoeltje scheef gezet. Maar geleerd dat we hebben, 'n hele-heleboel. En 't hoofd van de juffrouw, Bleef niet altijd koel. Rekenen tot tienduizend. Soms er overheen. Voor sommigen van ons Was dat een heel probleem. Taal: een lesje overschrijven, 'n Opstelletje in de krant. Moeilijke invul-oefeningen. 't Was alles na-venant. Ook aardrijkskunde en geschie- Dat was wel interessant. Natuurkunde; koelen en vogels. En natuurlijk ook een plant. Drie vogels zjjn bij ons geboren, Zo maar in de klas. Maar dat kon alleen maar. Omdat het bij ons zo rustig was Veel hebben wè geknutseld Voor vader- en voor moederdag. Deze moeilijke uren Nam onze juffrouw met een lach. We bedanken tante Jo Ook hartelijk, want Want zjj zette onze opstellen Dikwtyls in de krant. We gaan nu naar de vierde klas Naar mijnheer Ostendorp. We hopen dat hjj net als juffrouw De Leeuw, Heel goed voor ons dan zorgt. Hartelijk bedanken we juffrouw de Leeuw Voor alles wat ze voor ons deed. De hele klas zegt nu hard op: 't Was een Jaar, dat ik nooit ver geet! VOOR JE PLAKBOEK Dit vers moeten jullie zeker in je plakboek plakken. Hier volgen nu ook nog de namen van de ELSJE IN KABOUTER- LAND Wal gebeurde: In haar dro men stapt Elsje met kabouter Prikkebeen kaubouterland bin nen. Iedereen is bezig met voor bereidingen voor de 50e ver jaardag van koning Goudoog. Elsje kijkt naar 'n circusnum mer van slakken en kikkers. Ze bezoekt de banketbakkerij, de timmerwerkplaats enz. Elsje loopt met kabouter Prikkebeen te wandelen door 't park van de kabouterstad. Ze trapt onverschillig tegen 'n steentje en kijkt waar 't heen rol. 't Steentje blijft liggen voor 'n hoge zandheuvel. Ze zegt te gen Prikkebeen: „Ik ga over die berg heen hollen." En met een rent ze weg. Prikkebeen schrikt en roept hard: „Elsje, Elsje, kom terug. Dat is de ter mietenheuvel." Vlak voor de zandweg stopt Elsje en wacht tot Prikkebpen eraan- komt. Hijgend van 't hard lopen, trekt Prikkebeen de gele puntmuts van z'n hoofd en ploft neer in 't gras. Elsje gaat naast hem zitten, maar ze snapt niets van al die drukte. Als Prikkebeen z'n verhaal vertelt, luistert Elsje goed. De termieten zijn grote witte mie ren. Hun koningin Ternatia be raamt allerlei listige plannen om vernielzuchtige plunder tochten te ondernemen. Daar om staan er iedere nacht ka bouterwachters met de geweren in aanslag voor de termieten heuvel. Want ze leven 's nachts en gaan dus alleen maar In 't duister op pad. Een tijdje geleden zijn ze hier in kabouterland komen wonen. Koning Goudoog had toestemming gegeven. Hij wist niet, dat 't zulke vernielers wa ren met de koning en de ko ningin aan 't hoofd zijn toen honderden termieten 't land binnengekomen. De kabouterbouwers waren toen juist nieuwe huizen aan 't bouwen. Op 'n morgen stapte de kabouteropzichter 'n huis, dat klaar was, binnen. Hij liep over de houten vloer. Opeens een gekraak en hij zakte er door. Hij is eruit getrokken door 'n kabouter, die juist langs kwam en 't hulpgeroep hoor de. Daarna hebben ze samen al 't houtwerk bekeken. Heel voorzichtig natuurlijk. Elsje knikt ernstig. Ze begrijpt, dat zoiets gevaarlijk is. 't Hele huis stond op Instorten. De balken en al 't houtwerk waren van buiten te zien, gaaf. niaar van binnen helemaal hol. Koning Goudoog heeft zelf op wacht gestaan om de boos doeners Ie ontmaskeren. De derde nacht zag hij opeens in de verte een brede kronkelach tige witte streep naderen. Hij kwam uit 't park. De koning sloeg direct groot alarm. Alle kabouters kwamen uit hun huizen en samen, Ko- nine Goudoog voorop, liepen ze in de richting van 't park 7." ontdekten, dat de kruipen de streep een rij termieten was. E>- is vreselijk gevochten en de koningin is gevangen genomen. De anderen sloegen op de vlucht. Koningin Ternatia snik te erg bij 't verhoor. Ze zei: „Wij moeten hout eten om in leven te blijven, anders lusten wil niets." Vahaf die dag wordt er ie dere avond 'n boom bij de ter mieten heuvel gelegd. Die wordt, als 't goed donker is. naar binnengehaald en opgege ten. Koning Goudoog is nu met zlin kabouterraad ijverig aan 't zoeken naar 'n middel van die termieten weg te kriigen. Dat ls niet zo gemakkelijk te vin den. Ze moeten toch ergens Nu snapt Elsje waarom Prik kebeen zo schrok, toen ze over die zandberg wilde hollen. (Wordt vervolgd) kinderen uit de derde klas: Die- derik de Bruin, Marcel Fluits- ma, Maritska Kluivers. Ernst jan Groenendijk, Karina de Gouw, Carla v. d. Berg, Wouter Femmink, Yvonne Timmers, Bertje Bavelaar, Lucie Devilee, Ronald Dickhoff, Jan Pauw, Leo Kuiters, Gerard Turk, Jolanda Witkamp, Wim Barendse. Yvon ne v. d. Meel, Edwin Koree, Ka rin van Britsum, Berco de Hei den, Dicky van Giezen, Tonnie Kallenberg, José Ammerlaan. Bennie van Dijk. Tineke Lamboo, Trudie de Romijn. Jos van Scha- gen, Willeke Steenbergen, Gé Peterse. Agnes Lodder, José Zandvliet, George te Marvelde. Marga van Bergen. René Wer- nars, Silvia Jansen. Marjan Bro- caar, Guus van Buuren, Edward Neuteboom. Anita Bierman, Noordwijk, heeff" weer eens voor een leuk verhaal tje gezorgd: HOE DE ONZE LIEVE HEER BEESTJES AAN DE ZWARTE STIPPEN KOMEN In het kleine „Dal" te Noordwijk a. Zee woont een heel dorpje O.L.H.-beestjes. Er staan rijen huisjes en ook een schooltje. Er is ook nog een kerkje. Natuurlijk is alles heel erg klein, want de O. LJI.-beestjes zijn maar erg Het was maandag, duswas dag. De vrouwtjes deden de was. Ze hadden nog geen wasmachi nes, dus ze deden het in een tobbe met groene zeep. En schóón dat de was werd! De zon scheen vro lijk aan de lucht, er was geen wolkje te bekennen. Het dorpje was klein, het telde 31 inwoners. De kinderen gingen op school en ze deden daar goed hun best, want ja, ook zij waren aan de overgang bezig. De burgemeester. Van Dijck, was al vroeg uit bed. Vandaag zou hij de kerktoren schilderen. Dat was een hele gebeurtenis: de vlaggen hingen al uit. Het was een fees telijk gezicht. Om 4 uur zou het schilderen beginnen, dan waren de kinderen uit school en die hoor den er ook by. Kwart vóór vier ging eindelijk de schoolbel. De kinderen holden naar huis om een mooie jurk of rokje aan te doen. De vrouwtjes hadden de was al binnengehaald, gestreken, opge vouwen en opgeruimd. De man netjes hadden nog vlug hun tuin tjes aangeharkt en ze trokken hun mooiste pak aan. Het was bijna vier uur toen alle 33 inwoners op het kerkpleintje stonden. De klok begon al te luiden. Het wachten was nu op de burgemeester. Een paar kinderen riepen al: „Daar komt de burgemeester", maar dat zeiden ze maar voor de grap. Ja hoor, om de hoek van de Bo terbloemstraat kwam een mooie, witte mercedes aan. De burge meester zat daar als een prins in. Hij reed zelf. Vlak voor de kerk stopte hij. De potten verf en de trap stonden al klaar. Natuurlijk' Milrflê" Verfkwasten. De burge meester stapte uit, begroette de mensen ey ging de kerk binnen. Mijnheer Bever en mijnheer Bols- ward gingen mee. Zij droegen de potten verf, kwasten en de trap. Door een raam n r'<* toren klom mijnheer Bolsward naa, F-iten en zette de trap neer. Mynhec. r - ver zette de potten verf en de kwasten neer en toen gingen ze weer door het raam naar binnen. Haastig klommen ze naar bene den. De burgemeester pakte een pot zwarte verf en een kwast en liep de ladder op. De klok hield op met lulden. De mensen en kinde ren stonden met open mond te kijken. Sommige kinderen moch ten op hun vaders schouders zit- Maar opeens Wat gebeurde er? De burgemeester stond op de bo venste tree van de ladder, die niet al te sterk was. Onder het ge wicht van de burgemeester kraak te de tree. Van schrik liet hij de pot met zwarte verf uit z'n han den vallen. Gelukkig kwam de burgemeester heelhuids op de be gane grond terecht, maar met de pot verf was het anders gesteld. De verf vloog in het rond en iede re inwoner kreeg een paar spat ten. De ene kreeg er 3. andere 1 en weer andere 2. Ga zo maar door. Maar het gekke van het ge val was, dat ze ieder zoveel spat ten kregen, als ze jaren oud wa ren. De mensen snelden gauw naar huis. Ze pakten een stuk zeep en begonnen te boenen, maar de zwarte stippen gingen er niet af. Nog steeds hebben ze, als ze geboren worden, al 'n klein zwart stipje. En hoe ouder ze worden, hoe meer ze er krijgen. De O.L.H.- beestjes vinden het best een mooi versiersel: nu is hun schild niet Nu weten jullie, hoe de O.L.H.- beestjes aan de zwarte stippen komen. Berco de Helden PETER KRIJGT EEN FIETS Peter is vandaag jarig. Zoals de meeste jongens was hij al vroeg op; Hij wachtte tot moeder kwam en was heel benieuwd wat hij zou krijgen. Om acht uur riep zijn moeder hem om te eten. ZIJ deed gewoon, net als iedere morgen. Dat vond Peter heel niet fijn en hij vroeg: „Moeder, wanneer krijg ik mijn cadeau?" „Welk?" vroeg moeder. ,.Tk ben vandaag toch jarig! Of „O, ua. ben ik helemaal vergeten. Ik heb geen cadeautje." „Ga even wat hout halen. Peter; het is hier zo koud." Dat deed Peter. Maar wat zag hij Een spiksplinternieuwe fiets. Hij vond hem zó mooi, dat hij een tijdje bleef kijken. In die tijd had moeder gauw va der geroepen en de zusjes en ook de slingers opgehangen en een paar cadeautjes neergezet. Peter kwam binnen en vroeg ver baasd: „Voor wie is die fiets?" „Voor jou", zei moeder. „Je bent toch jarig." Peter wou meteen gaan fietsen, maar vader zei: „Je wilt me toch niet gaan vertellen, dat je in je pyama gaat fietsen! En wil je de andere cadeautjes niet zien?" Eindelijk kon Peter naar buiten. Hg stapte op zijn fiets en reed een eindje. Bij het afstappen viel hij wel eens. maar daar gaf hij niet om „Iedereen valt wel eens", zei hij. Vokale dynamiek van Tot voor „Who's making had eigenlijk nog nooit iemao Europa van Mr. Johnn gehoord. In Amerika kenden hem vaag als een der eerste a ten van het Staxlabel on losgelaten door de befaamde! lantirstal maar tot grote! pulariteit was het nooit gekol Met „Who's making love" vel derde dut alles in één klap. Inl was er wél plaats voor de op»T dende negerzanger, die oe* vo dynamiek bezit, die haast weerga kent. Taylor begon als de meeste van zijn collega'! in het plaatselijke kerkkoor, zijn twintigste maakte hij dep van een gospelgroep. In 1960 ving hij Sam Cooke als leider de „Soul Stirrers". Zijn e( langspeelplaat „Wanted: One Singer" behaalde een zeer bel kelijke verkoop. Maar met „\V making love" ging het gelul beter. Veel beter zelfs. Zo g dat hij nauwelyks twee maai later al weer toe is aan zjjn d# elpee in successie, „Raw hlil Een dijk van een plaat, die I wel geen inzinkingen kent. Ieder nummer is in zijn soori juweeltje. Wy zouden willen, Veronica iets meer aandacht deze soulhonk besteedde. Wel zou hij dan tot even grote hon stijgen als Otis Redding, W Pickett of Sam Dave. Titels: „Where there's sr there's fire"; „Hello sundo „Pardon me lady", „Where c man go frome here"; „That bo „That's where it's at"; „Part love"; „You're good forme": can't keep a good man down „You can't win with a In hand". Vaak is al geschreven over de vraag hoe maak ik mij goed en vooral verzorgd op, maar het laatste woord Is er nog niet over gezegd. Belangrijk is altijd te be ginne die helemaal aan het eigen huid type aangepast moet zijn. Het wijst zich du* vanzelf een vette of droge crème te nemen, het liefst van een goed merk, omdat Je an ders een schraal gezicht of hin derlijke puistjes kunt krjjgen. erander ook niet vaak van merk. Natuurlijk kunnen we de verdere make-up ook van hetzelfde merk kiezen. Dit hoeft echter niet. Ie der is zo verschillend van voor keur en bovendien bestaan er van poeder zo veel merken, dat het moeilijk is de juiste te kiezen. Veel meisjes gebruiken de z.g. vaste poeder, die gemakkelijk in het gebruik is, niaar veel slech ter voor de hiud ls en zich boven dien niet zo goed op het gezicht vastzet, vaak ook vlekkerig. De meesten gebruiken liever losse poeder, die op de eerste plaats voordeliger is (je doet er zoveel langer mee) en ook veel beter is voor het gezicht. Velen zullen voor ze naar hun poederdoos grijpen eerst een laag je vloeibare make-up gebruiken, dit vooral voor de lichtere tinten. Dit geeft altijd een mooie kleur en ondergrond. Deze is in aller lei kleuren en prijzen te verkrij gen; het moet wel overeenkomen met de kleur van de gekozen poe- Neem nu de lipstick. Het ligt aan het weer, de kleding of aan de tyd welke kleur we gebruiken. In de zomer staan zachtroze kleuren vrolijk. Voor ons werk kunnen we rustig een donkere kleur kiezen. Gaan we een avondje uit. dan moet dit passen bij onze kleren en bij de nagellak. Niets staat zo slordig als bijvoorbeeld donker rode nagellak bü oranje lipstick. De alledaagse make-up hebben we nu gehad. Gaan we naar een feest of gezellige avond, dan kun nen we ons nog veel mooier ma ken, kijken we alleen naar de ogen. Het is heel persoonlijk, hoe we deze opmaken. De een houdt van zwaaropgemaakte ogen, de ander vindt wimpers aanzettep voldoende. Degenen, die graag iedere dag iets aan de ogen doen, moeten ze vooral niet te zwaar opmaken. Dit geldt vooral voor oogschaduw en eyeliner. Oogop- maak beginnen we met wat oog schaduw. Deze kan met de vin ger. watje of kwastje opgebracht worden. Voor een avond uit kun nen we gebruik maken van twee kleuren eerst bijvoorbeeld een laagje witte schaduw. Is dit op gebracht, dan kunnen we wat eyeliner gebruiken. Het woord /.egt het al, twee lijntjes precies langs de wimpers. Bij aankoop heel goed opletten. Dit maakt gauw „harde" ogen. Je bent het beste met bruin of grijs af, don kere typetjes kunnen zwart ne men, dit staat hen altijd goed. Over de wimpers kunnen we het volgende zeggen. De meisjes, die van „moeder natuur" lange oog haren hebben meegekregen, kun nen deze mooi laten uitkomen, door ze zwart te kleuren. Dit geeft z.g. „sprekende ogen". Sommige meisjes gaan nog verder en teke nen langs de ogen kleine streep jes, zoals de „Twiggy-ogen". Dit kan met wenkbrnuwstift. Geluk kig zien we dit laatste niet zo De wenkbrauwenstift gebrul we natuurlijk eveneens wenkbrauwen zelf, nadat mooi geëpileerd zijn. Dit is al maar nodig als we hele wenkbrauwen hebben. De allervoornaamste op is hier nu besproken, waarbi nog de deodorant not niemand ook maar een vergeten. Niets is zo hinde als die vieze geurtjes, warme dagen, als onze mak niet zo belangrijk is, daar v vaak de dag in de zon doorb gen. Toch kunnen we ook iets aan de schoonheid want belangrijk bij een zon is altijd ons gezicht in té si met een crème voor dat dot na een zwempartij in de 2 insmeren. Het is aan te be« bij een zonnebad ook ee lipstick aan te schaffen, deze in de hete zon vee hebben door uitdroging. Ze I gen ze niet voor niets in del. Oogniake-up kan by je strand tevens aangebt worden, daar deze waterpnx verkrijgen is. Hebben we met een dagje 1 het vooruitzicht onze nagels lakt en dragen we leuke schoentjes, staat het chan ook de nagels van de tenc lakken. Het is heerlijk je op te m het hoort er trouwens bij, vergeet nooit al deze schoont middelen 's avonds van je gf te verwijderen. Dit kan het I met gezichts- of komkom melk, een speciale lotion of j< zicht grondig wassen met en zeep en hierna vette 1 crème op te brengen. Maak er een gewoonte vi iedere avond te doen, ze wordt het vier uur in de n en ben je zo moe. Want dï gende dag ben je er alleen Ie door.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 10