MERCKX'S GRENZELOZE AMBITIE
TRIESTE INTOCHT VAN NEDERLANDSE
TOURRENNERS IN MAASTRICHT
Geen applaus, maar medelijden
TOURRAPPORT
wk
pel
3Julien Stevens
in gele trui
TOUR
SNIPPERS
a
RenéPijnen: „Het wordt
ik snel opknap
Henk Nijdam
en Poortvliet
op 20 minuten
„Dank je wel",
schreef Goddet
BWSDAG 1 JULI 1969
CE LEIDSE COURANT
ht ffcT&wfotfk
4eetappg-2iull 216km
de
MAASTRICHT Wat een glo-
ieuze entree had moeten worden,
iep uit op een trieste tocht. Zonder
-Rosewa laverend applaus, zonder franje,
^let grootste deel van de Nederlan-
s e Tourrenners sukkelde met een
!y~-RuffAchterstand van om en nabij de
ien minuten Maastricht binnen.
Maastricht, waar zoveel van ver
vacht werd, omdat de echtgenotes
(Gi,r zouden zijn, de verloofdes, de
ituders, de supporterclubs. Allé-
afnaai beloofden ze de gelegenheid
7_"0|iian te grijpen om te komen kijken
n Wat is er dan mooier dan een
►verwinning of op zijn minst een
>laats in de kopgroep. Vanaf de
lag dat de tenten in Roubaix wer
en opgeslagen is erover gespro-
en. Maastricht kreeg voor de Ne-
erlandse Tourrenners een magi-
che klank. Daar lag roem, eer en
pplaus. Wat er gistermiddag in
e Limburgse hoofdstad van over
leef, was medelijden van de ge-
rouwen die met treinen, bussen en
uto's waren overgekomen. Het
•gioen dat had willen juichen
loest de mond houden, want de
ederlandse deputatie in de Ronde
ing af.
Door onze speciale
verslaggevers
JEAN NELISSEN en
W PETER HEERKENS
balans sloeg immers door naar de an- weest? Hoe kon zo'n belangrijke etappe
dere kant en die viel meer op. Hoe, zo zo gruwelijk de mist ingaan?
vroeg de ontgoochelde aanhang zich af, Het antwoord van de verslagen fietsen-
was dit in 's hemelsnaam mogelijk ge- aangaf na zelf de actie te hebben inge-
>poorw<
3 in c
ricts-
Tweede etappe
ie uitslag van de tweede etappe, een rit I
St.-Pieters Woluwe naar Maastricht over
,5 km is: a. Stevens (Belg. Drlessens)
.35.42 met bon. 4.35.22. 2. Willy in t Ven
Belg, Cools) z.t. met bon. 4.35.32. 3. Harrison
iput) 4.35.43, 4. Balmamion (It.. Pezzi)
Wright (CB, Geminiani) 4.35.56. 6.
9. T-
(Ned., Geminiani) z.t., 11. De Witte (Belg..
:ools) 4.35.53. 12. Waglmans (Ned., Vissers).
DanceUi Ot.. Albani). 14. Bianco (It. Alba-
15. Merckx (Belg., Drlessens). 16. Fonta-
:111 at.. Albani). 17. Van Springel (Belg..
lools). 18. Paul in 't Ven (Belg.. Cools), 19.
i (Sp..
Belg., Schotte),
1 Schil!
het vrij
de spar.
ploege
ng op d
spel
trenigin
De verdiensten van de Nederlandse
ploeg waren bijzonder laag in de tweede
rit. Ottenbros en Wagtmans brachten
als enigen geld binnen, om precies te
zijn 300 gulden. Daar moet dan weer
25 gulden afgehaald worden voor boetes,
die Nijdam en Timmerman opliepen,
zodat de totaalscore op 275 gulden kwam.
Eddy Merckx heeft met volle teugen
genoten van de glorie die een gele trui
met zich brengt. De beslist niet ijdele
Merckx verbaasde de vólgerscarwoaan
enigszins door in fïêt geneutraliseerde
deel van de tweede etappe als een vorst
voor het peleton uit te rijden. Op die
manier kon hij zioh uitvoerig laten
bejubelen door zijn streekgenoten, die
zich weer met grote massa's hadden
opgesteldEen aardig detail bij het feit,
dat Eddy Merckx als een echte leider
zijn collega's voor ging: aan zijn zijde
reed Rudi Altig, de eerste gele-truidrager
van deze Tour en ook de man, die hp
enige dagen boos heeft aangekeken naar
aanleiding van diens visie op de in de
Giro gepasseerde dop'mgzaak.
Onder de ploegleiders, die ervoor
moeten waken en erop moeten toezien,
dat hun vedetten in de beste gezondheid
de Tour rijden, zijn er enkelen, die zelf
een beetje sukkelen met hun gestel.
MercSkx' baas Domme Driessens
bijvoorbeeld heeft last van zijn nieren,
Pingeons chef Gaston Plaud klaagt over
een pijnlijke linkerheup en Antonin
Magne. ploegleider van Raymond
Poulidor, heeft maagpijnen.
Een ander nieuwtje rond Antonin
Magne: hij draagt voor het eerst in de
Tour een zonnebril. Een met gele glazen.
Zei zyn collega Louis Caput: „Heeft hij
(Fr.,
haln),
L. Jke (Belg.,
>kost (Fr., Geminiani). 34. Altig
W.-Dld., Pezzi), 37. Gimondi (It.. Pezzi), 44.
S>ulidor (Fr. Magne), 52. Ocafia (Sp., Machain)
dezelfde tijd 4.35.38, 65. Timmermans
Vissers) 4.41 .>iD, 67. Van Looy (Belg.,
s) 4.400, 74. Beugels (Ned.. Plaud)
.45.23, 78. Dolman (Ned., Vissers) 4.45.23. 83.
is (Ned.. Plaud) 4.45.49. 93. Haast (Ncd.,
105. Pijnen (Ned., Vissers) allen de-
elfde tijd 4.45.49, 126. Poortvliet (Ned. Vis-
->T 1/lccArcl 4.56.31.
Algemeen ploegenklassement
Het algemeen ploegenklassement na de
weede etappe luidt: 3. Drlessens 26.01.20, 2
>ezzl 26.01.39, 3. Geminiani 26.02uB, 4. Cools
6.03.09. 5. Plaud 26.03.55. 12. Vissers 26.13.12.
Puntenklassement
Het puntenklassemer
in Maastricht uitgeroepen
ransen Bolley (Geminiani) en Chappe
die na het sluiten van de controle
kwamen werden uit de strijd geno-
;venals de Belg Monteyne (Schotte).
trs) 4.56.31. 127. Nijdam (Ned., Vlss
Ploegenklassement
Het ploegenklassement van de tweede etap-1
luidt: 1. Cools 13.47.38, 30 pnt. 2. Driessens I
45, 3. Caput 13.47.39. 4. Pezzi 13.47.40. 5.
mlniani 13.47.SC. 12. Vissers 13.53.06.
Algemeen klassement
■osskost (Fr.. Geminiani) en Janssen (Ned.,
ieminlani) op 32. 6. Gimondl (It., Pezzi) op
acke (Belg., Plaud) op 43. 8. ex aequo:
equo Pingeon (Fr.
Albani) op 49, 1
(Belg..
w. De Vlaeminck
Belg.. Schotte) op 1.01. 17. Wagtmans (Ned.
Issers) op 1.06. 18. Van Springel (Belg.. Cools)
p 1H0, 19. Aimar (Fr., Geminiani) op 1.12, 20.
»uu x aequo Balmamion (It., Pezzi) en Lopez
klassi odrlguez (Sp., Machain) op 1J3, 22. Dclisle
"Fr.. Plaud) op 1 j14, 23. Letort (Fr.. Plaud)
1.16, 24. Van Neste (Belg., Cools) op 1J8.
Paul ln 't Ven (Belg., Cools) op Y.19, 48.
bros (Ned., Vissers) op 2.27, 61. Timmer-
Belg.. Vissers) op 6.55,
11.31,105. Dolman (Ncd., t
(Belg., Vissers)
Sijbrands leidl
in damtoernooi
HOOGEZAND Ton Sijbrands heeft
gisteren door een overwinning op Bron-
string in de zesde ronde van het inter
nationale damtoernooi, dat in Hoogezand
wordt gehouden, de leiding in de ere-
groep behouden. Hij heeft nu tien punten,
een meer dan de Rus Andreiko, die de
Fransman Hisard versloeg.
Gehoord van een renner: „Ik mag van
de dokter alles slikken behalve mcthyl-
dibenzocyclobepatrie-nylidene. peperidi-
ne, en gelules. Maar tja, wie mag dat
Voor de dopingcontrole in Maastricht
moesten de eerste drie van het algemeen
klassement, zoals dat bij het vertrek uit
Woluwe er uit zag, zich melden. De
trekking van de enveloppe waarin de
formule zat, werd dit keer bijgewoond
door ploegleider Cools. Het resultaat
van de uitslag betekende dat Merckx,
Altig en Janssen naar de dokter moesten.
Jan Janssen het by de dopingcontrole
even op zich wachten. Hy hoorde pas
van zfjn verplichting in Beek, waar hij
logeerdeHet duurde nogal even voor
Janssen door alle drukte weer terug
was in Maastricht en men begon
langzamerhand te vrezen, dat hij
niet meer zou verschijnen. Tenslotte
arriveerde hij nog juist voor het sluiten
van de controle.
de helden was kort en eensluidend: „De
verschrikkelijke Bouny had het gedaan,
die venijnige klim op veertig kilometer
van de aankomst. Het leek in het draai
boek een onschuldige bult, ook al omdat
hij was ingedeeld in de vierde catego
rie. Maar juist daar viel de vernietigen
de slag, omdat de klim zwaar was en
het tempo onder aanvoering van Merckx
hoog ging. Er werd jacht gemaakt op
een kopgroep, waarin André Poppe,
vorige week zondag sterrijder in het Bel
gische nationale kampioenschap, de toon
luid. Maar alvorens Poppe het tenslotte
al te machtige geweld lossloeg, waren
de zwakkeren al dodelijk vermoeid van
de inspanningen die het koersverloop
De marteling want weer schokte het
moyenne tot ver boven het gemiddelde
begon rond de twintigste kilometer.
Daar liet Rudi Altig, zijn strijdlust valt
op, zich weer van voren zien en het
bleek het begin van een forse serie de
marrages en achtervolgingspogingen.
Riotte en Samyn doken naar Altigs wiel'
Polidor kreeg even later aansluiting en
toen volgde een opeenhoping van actieve
coureurs, die allen bijkwamen: Delisle,
Swerts, Janssens, Galera en Gomez del
Ze stellen lofwaardige daden, maar
die stonden in de schaduw bij wat er in
de tachtigste kilometer gebeurde. Toen,
de gelegenheid van het beklimmen der
Sauveniereberg werd ervoor aangegre
pen, stoomden de werkelijke groten op
en hun aanvoerder heette Eddy Merckx.
Ze waren met z'n dertienen in totaal:
Merckx, Gimondi, Poulidor, Pingeon,
Janssen. Van Looy. Van Springel, Har
rison, Wagtmans, De Vlaeminck, Lazca-
no, De Witte en Vianelli. De groep ruk
te in een adem op naar de koplopers en
om in de race niet al te veel te verspe
len, forceerde het peleton zich. De gevol
gen zouden blijken bij de demarrage van
André Poppe, die begon enige kilome
ters nadat de complete hergroepering
had plaatsgevonden.
Gelijktijdig verloor het peloton de eer
ste collega: Henk Nijdam, die uiteinde
lijk op eenentwintig minuten finishte en
hijgend uitstootte: „Kramp in mijn rech
terbeen. Ik kon geen meter meer".
Drie stippen
Poppe stoof intussen met niet te stui
ten enthousiasme voorop en bereikte bin
nen tien kilometer een voorsprong van
1.25. Het bleek onvoldoende om de solo
vol te houden want Rik van Looy als
geen ander doordrongen van de waarde,
die een etappezege in de Tour heeft
en verder zeer attent als het gaat om
de publiciteit voor de Nederlandse spon
sor, Julien Stevens en Eddy Schutz ach
terhaalden hem. Hun ruk naar de leider
was een aardig aanknopingspunt voor de
grote groep die zich op de drie stippen
kon richten en aardig bij beef. Dancelli,
Perurena, David en Santambrogio za
gen zelfs kans nog weg te springen en de
ploeg onder aanvoering van de nog steeds
fanatieke Poppe te bereiken.
Niets duidde op een naderende slach
ting van het peloton dat met een achter
stand van rond de veertig seconden be
slist buiten gevaar was. Tot het tempo
even stil viel en de leiders in twee kilo
meter ruim een halve -minuut bijpak
ten. Achteraf bleek dat moment van on
oplettendheid, van nonchalance het
grootste deel van de karavan buiten ge
vecht te stellen. Terwijl Rik van Looy
het contact met de groep verloor zo
als Julien Stevens die geen echte klim
mer is, maar na de bestijging van de
Bouny nog voldoende kracht over had
om weer bij te komen en later zelfs te
winnen ging het peloton aan flarden,
hier teleurgesteld af.
Geween en geknars
Op initiatief van Merckx en Gimondi
werd de jacht geopend op een groepje
dat eerder naar de kop sprong en
MAASTRICHT Rlni Wagtmans.
met Harm Ottenbros de Willem II-
vertegenwoordiging van het eerste
pelotonnetje dat kort achter winnaar
Stevens in Maastricht arriveerde,
haalde de schouders op. „Wat wil je
met zo weinig mensen van voren. Dan
kun je tooh amper rekenen op een
overwinning. Het zat er gewoon niet
in. Om succes te hebben moet je ni
ploegmaats rond je weten". En Harm
Ottenbros, ais goede zesde in het dag-
Klassement: „Beestachtig was het.
Wat een verschrikkelijke rit".
René Pijnen, in de achterste rijen
binnengekomen, beaamde het graag.
„Er werd enorm fel gekoerst en daar
kon ik niet tegen- Vanaf de Ronde
van Luxemburg heb ik last van
flinke verkoudheid en die gaat me
parten spelen. Ik voel dat ik macht
tekort kom. Normaal gesproken had
ik in het groepje bij Wagtmans horen
te zitten, maar het ging eenvoudig
niet. Het was voor mij afzien van
begin tot het eind, vooral op de
Bouny. Het wordt tijd dat ik snel op
knap. want anders ziet het er niet
best uit".
Nog veel later dan René Pijnen kwam
Leen Poortvliet binnen. Het slacht
offer van een valpartij. „Ineens zag
ik 3 renners tegen een ploegl eiders-
wagen opklappen en voor ik het be
sefte lag ik ook. Mijn rechterbeen is
verder de hele rit pijn blijven doen,
zodat ik op halve kracht naar de
finish moest".
Gerben Karstens tenslotte, op tien
minuten gezet, kort en krachtig: „Het
ging gewoon niet, dat was alles".
der bevel van Delisle. Het succes (waar
in ook Janssen deelde en later Wagt
mans en Ottenbros) werd negentien kilo
meter voor de aankomst gevierd nadat
eerst ook nog Harrison, Balmamion en
Willy in 't Ven aansluiting hadden ge
kregen. Deze drie namen werden in de
finale, meteen ingezet, belangrijk want
ze beheersten die samen met Julien Ste-
Op dat moment fladderde het grote
peloton in stukken en beetjes over de
kronkelige wegen die naar Maastricht
leiden en die zoveel gemeens inhielden,
dat de tijdsverschillen opliepen tot mi
nuten en minuten. Kilometers voor het
geween en geknars der tanden, vierde
Julien Stevens toen de fuif van zijn over
winning met een gele trui. Drie keer
reed hij de Tour en nog nooit mocht hij
het meest begeerde shirt aantrekken.
Tenslotte is die eer voor een zeer be
scheiden aantal weggelegd. In Maastricht
versloeg de ex-adjudant van Rik van
Looy zijn tegenstanders met gemak. In
Mechelen, waar hij woont en waar zijn
vrouw een kruidenierszaak drijft als Ju
lien koerst, zal er zonder twijfel gefeest
Meer dan door de Nederlandse wieler-
aanhang in Maastricht, want die droop
diet teleurgesteld af.
(Ned.)—Agafonov (Rus.) 1
Stand: 1. Sijbrands 10, 2. Andreiko 9. 3/4.
Koeperman en Wiersma 8, 5/6. Kuyken en
Agafonov 7. 7. Baba Sy 6, 8. Hisard 5, 9/10/11.
Bronstring, Smith en Van Eijk 4. 12. Adjiedj 0.
Hoofdgroep (zesde ronde): Verleene (Belg.)
Schot uius (Ned.) 0—2, Dalllnga (Ned.)—
Kolk Ned.) 2-0, Mesjanski (Rus.)—Koning
Ferander (Sur.) 2—0. Drost (Ned.)Heeringa
(Ned.) 2-0, Plppel (Ned.)—Langley (V.S.) 1-0.
Stand: Mesjanski 9 (5). 2. Drost 8 (5),
der 3 (6). lil.
I (5), 9. Kolk 4 (6),
Super-Merckxknecht Julien Stevens tilt zijn
armen reeds omhoog. Voor zyn Belgische collega
Willy In 't Ven passeert Stevent de finish
MAASTRICHT Drieduizend gulden extra-
premie was er door Willem II-Gazelle in het
vooruitzicht gesteld als een renner van deze
équipe de etappe in Maastricht zou winnen. Er
werd daarvoor een afspraak gemaakt, dat de
gehele ploeg, ook Rik van Looy, voor Eef Dolman
zou rijden. Dolman was de man waarop men
rekende. Dolman, de onberekenbare, die op be
paalde dagen zo hard kan fietsen, dat hij dan tot
de Europese top behoort. En nu hoopte men dat
Dolman op weg naar Maastricht zo'n dag zou
hebben. Het vertrouwen in hem was groot. Vóór
de start vroeg ploegleider Ton Vissers aan een
der verzorgers: „Heb jij nog een petje?". En de
verzorger antwoordde: „Nog één. maar dat bewaar
ik voor straks, voor de huldiging".
's Ochtends voor de start in Woluwe verklaarde
Dolman, op wie dus alle hoop gevestigd was, dat
hij afwachtend zou rijden. Niet direct meegaan
met een vroege ontsnapping. „Ik moet wat risico
nemen", vertelde hij, „want in de finale zal ik
mijn krachten nodig hebben". Maar nauwelijks
vier uur later was dezelfde Dolman een teleur
gesteld man. Twee lekke banden hadden hem ge
veld, juist op het moment dat de beslissing ging
vallen. En dat terwijl hij bij de groep-Merckx zal,
die op luttele seconden achter de kopgroep van
vief reed. Daarmee verdween een der belang
rijkste pionnen voor een Nederlandse etappezege.
Restte nog Jan Janssen. O de dag van de ver
jaardag van zijn vrouw had hij zo graag de etappe
willen winnen. Maar Jan had juist op deze dag
geen beste conditie. „Ik ben niet zo erg ont
goocheld dat het niet gelukt is", zei hij aan de
finish te Maastricht, „want ik voelde me de hele
dag niet erg lekker. Ik reed moeilijk en dat is
niet zo vreemd, dat heb ik meer in het begin van
een etappewedstrijd. Nog een paar dagen en het
gaat wel weer beter."
Niettemin handhaafde Janssen zich voortreffelijk
in de gfoep-Merckx, die veertien seconden na de
kopgroep over de finish gleed. Tot die groep be
hoorde ook Rini Wagtmans. Hij had op enkele
kilometers voor de eindstreep nog een poging
gewaagd alleen tot bij de vier leiders te komen.
Maar hij kwam niet los van Merckx.
Voor de show
Restte ook nog Beugels, de Nederlandse renner
bij het Franse merk Mercier. Beugels voor de
start: „Wij hebben ef vanochtend bij Mercier
over gesproken, dat het een goede reclame zou
zijn als ik de rit in Maastricht kon winnen.
Daarom is beslist dat ik, als er geen voor mijn
kopman Poulidor gevaarlijke renners meegaan,
het mag proberen en in dat geval de hele ploeg
voof mij zal rijden." Beugels probeerde inderdaad
van zijn vrijheid gebruik te maken.
Hij demarreerde uit het peloton en kreeg d«
Fransman Rignon en twee renners van Merckx'
ploeg Faema mee. De Fransman liet Beugels al
het zware werk opknappen en de twee Faema's
weigerden gewoon aan de leiding te komen. Op
die manier was het voor Beugels een zinloze zaak.
Dat zag hij zelf ook wel in en hij staakte dan
ook wijselijk deze poging, hopend dat zich later
een nieuwe kans zou voordoen. Maar op deze
voor hem zo belangrijke dag was ook Eddy Beu
gels weinig geluk gegund. Beugels: „Juist op het
moment dat Mefckx op de berg in Hoei demar
reerde en het peloton in stukken viel, kreeg ik
een lekke band. Ik heb toen alles moeten geven
om het tweede peloton weer te pakken te krijgen.
De groep-Merckx was toen al uit zicht ver
dwenen." In de laatste kilometers ontsnapte Beu
gels nog uit de groep waarmee hij reed. „Dat was
meer voor de mensen, voor de show", vertelde hij.
„Ik wilde me toch even laten zien."
Bergen werk
Opnieuw dus heeft de grenzeloze ambitie van
Eddy Merckx de andere favorieten tot een grote
inspanning gedwongen. Ook op de tweede dag
verzette hjj bergen werk en weer drong zich de
vraag op: springt Merckx niet te roekeloos om
met zjjn krachten? Iljj voelt zich, dat vertelde
hij gisteravond, weer gezond en sterk. Vooral
geestelijk. Hij heeft door de duizenden spandoeken
en door de slagzinnen, die op de weg waren ge
kalkt en door de massale aanmoedigengen' die
tijdens zijn triomftocht door het Belgische land in
zijn oren tuitten, een soort hersenspoeling ge-
De gedachte aan de dopingaffaire. die hem steeds
achtervolgde en die hem nog in zijn dromen
kwelde, zijn naar de achtergrond verdreven. De
urenlange toejuichingen, de massale sympathie
in zijn land hebben Mei'ckx opnieuw gestreeld
en hebben het gewonnen van zijn sombere stem
ming. En Merckx groeide daardoor, eerder dan
hij had verwacht, weer naar zijn oude conditie
en ook naar zijn oude positie: die van heerser
in het peloton. Ook gisteren.
Het optreden van Merckx haalde eveneens een
streep door de rekening van de op zege beluste
Nederlanders. Mertkx drong de anderen zo'n
hoog tempo op, er werd opnieuw zo verschrikkelijk
hard gereden op de kronkelende wegen naar
Maastricht, dat niemand er meer lust toe voelde
of er kans toe zag een poging te ondernemen.
Want bij de vier leiders reed Julien Stevens, een
ploegmakker van Merckx, die hij nu, om van de
zware last van de gele trui bevrijd te zijn, als
een stroman naar voren heeft geschoven.
Er zijn gisteren, vooral door toedoen van Merckx,
in het peloton harde klappen uitgedeeld. Terwijl
de renners nog maar aan de poort van de ko
mende moeilijkheden staan, sneuvelden reeds
tientallen. Met een achterstand van meer dan
tien minuten bereikten ze uitgeblust Maas
tricht. En dat terwijl ze vijftig kilometer daar
voor nog aan de zijde van Merckx en de andere
favorieten stredeji. Reeds gisteren drong zich de
vraag op: waar moet dit naar toe? Hoeveel zullen
er Parijs halen. Want men moet de Ardennen
nog door. En aansluitend de Vogezen, waar het
zo'n verschrikkelijk slecht weer kan zijn. En
aansluitend de Alpen en de Pyreneeën, waai' men
inspanningen moet verrichten waarbij die van
gisteren nog slechts kinderspel zijn.
Lovende woorden
De eerzucht van Merckx, diens tomeloze drang
naar eerherstel, zjjn gevecht tegen de Fransen
Poulidor en Pingeon, tegen Jan Janssen, Gimondi
en tegen de jonge De Vlaeminck, hebben reeds
na twee dagen hun sporen in het peloton Achter
gelaten. En in het hooggebergte zal de slag pas
in volle hevigheid ontbranden. Daar zal Pingeon
aanvallen. Misschien ook nog anderen. Daar zal
Merckx dan alleen zjjn. Met name de Fransen
zjjn ervan overtuigd, dat Merckx een inzinking
zal krijgen.
Tourdirecteur Jacques Goddet mocht dan gisteren
nog bijna twee kolommen uitbundig lovende
woorden in zijn lijfblad l'Equipe aan het adres
van Merckx richten, in stilte zien de Fransen
graag dat Merckx in deze dagen 20 tekeer gaat.
Hij betrekt de favorieten in de strijd en hij zweept
daafdoor de belangstelling voor de Tour, nog
voor deze op eigen grondgebied terugkeert, hui
zenhoog op. De Fransen hebben er alleen maar
voordeel mee. „Dank je wel, Eddy Merckx",
schreef Jacques Goddet.
In zijn gedachten is Pingeon het daarmee natuur
lijk eens. Merckx hanteert het wapen van de
voortdurende aanval en hij spaart zichzelf geens
zins. En zo lang hij daarbij geen afstand kan
nemen van Pingeon, gaat voor Pingeon alles naar
wens. Want de beslissende slag zal eerst, daaiVoor
is de Tour nu eenmaal de Tour, in de Alpen of
de Pyreneeën vallen. En juist daar verwacht men
dat eindelijk zal blijken, dat superman Merckx
ook maar een mens is. Dat eindelijk zal blijken
dat ook hij een bodem heeft in zijn krachten*
reservoir. Ten voordele natuurlijk van
Pingeon.
