TACTICUS TEGEN TACTICUS,
GEWELD TEGEN GEWELD
Charles Urbanus
favoriete scalp niet
kreeg
Profronde van Den Hoorn
geslaagd wielerevenement
Pancho Gonzales
zag geen bal
Financiële veelvraat
Rod Laver na vijftig
minuten in net pak
Duisternis
verdaagde
partij van
Tom Okker
►ENSDAG 25 JUNI 1969
DE LEUDSE COURANT
(Van onze sportredactie)
HAARLEM En juist de scalp waar
Charles Urbanus zijn zinnen op had
;ezet ontglipte hem. Vermoeid leu
nend tegen het skelet van een licht-
tast, uitte hü zijn teleurstelling: „De
Stags interesseerden me weinig, de
Berlin Bears lieten me koud, ik had
de Sullivans zo deksels graag een loer
willen draaien". Die stunt volbracht
zijn alom bewonderde negental niet
(27) want juist op de vierde dag
de Haarlem Honkbalweek, onder
gingen de Grand Rapid Sullivans een
metamorfose.
Eindelijk weer, etaleerden zij hun
superbe kwaliteiten. Terwijl acht-
iuizend fans zich schrap zetten om
lan de derde overwinning van het
Nederlands negental hun steentje bij
dragen, zaaide Sullivans werper
John Ravin paniek in het Oranje
kamp. In hun ijver brutaalweg ook
dan maar even de allersterkste van
de drie Amerikaanse equipes onder de
voet te lopen, vergaten de negen van
Urbanus het materiaal bij zich te
isteken. waarmee zij de Sullivans had-
kunnen verrassen. Na die Iraaie
zegepralen op de Stags en de Berlin
dfBears restte de formatie nog die ene
waarmee het ook het „derde
""honk" had kunnen bezetten. En dan
Vaardige knuppelaars
'nder het schijnsel van de lampen
meed het Nederlands team die hon
den echter schuw. Tweemaal slechts
loper ongestoord de thuis-
laven binnenvaren. De avond werd
verder gevuld met dappere pogingen
de kussens te bezetten. Maar de aan
vallen haperden, de sprints waren
:raag, de concentratie verslapt. Pas
Charles Urbanus vanuit zijn
positie in de dugout constateerde dat
Ditcher John van Westrenen geen
J jj partij was voor de vaardige knuppe
laars van Bob Sullivan, bracht hij de
noed op hem te vervangen door de
^veneens nog groene Jan Dick Leurs.
;i)e gasten van het Pim Mulierstadion,
achtduizend kenners in getal, hadden
erdfce problemen van John van Westre
nen reeds lang onderkend.
Te veel immers vonden zijn worpen
Honkballers
meden honken
schuw: 2-7
>13
het hout van de Sullivans aanvallers,
te veel waren zijn aangooien onge
controleerd. Zijn eindcijfers waren
weinig benijdenswaardig: 3x3 slag,
5x4 wijd en vijf honkslagen tegen,
waaronder twemaal een homerun.
Geldig excuus
Het Nederlands negental weerstond
de vuurproef niet. Het kon als enig
geldig excuus aanvoeren, dat juist nu
het gebrek aan trainingsmogelijk
heden zijn tal gaat eisen, dat hogelijk
gewaardeerde midvelder Hamilton
Richardson een kinderziekte (water
pokken) onder de ledenen heeft. Maar
dat alles wast toch niet weg dat de
fouten zich angstvallig opstapelden.
In vijf van de negen innings gunde
Sullivans pitcher John Ravin (die een
permanent verblijf op de werpheuvel
was toegestaan) de Nederlandse slag-
ploeg niets, maar dan ook totaal niets:
in nauwelijks drie minuten stuurde
hij ales terug naar de kant van het
speelveld. En daar dan beleed men
de zonden, wat was er dan in hemels
naam fout gegaan. Hoe kwam het
toch dat dat stuk hout die bal maar
niet vol raakte.
Heilige moeten
De diagnose was simpel. Voor iedere
slagman stond die volmaakt kalme
werper Ravin en achter iedere slag
man, achter de hele formatie het
heilige moeten. Nog nooit was de
dwang naar een zege zo groot als
gisteravond. Nog nooit ook, veroor
zaakte dat meer onrust dan nu. Zon
dag nog. tijdens die glorieuze opmars
langs de Stags, voelde het team zich
gesteund door de luid gescandeerde
kreten. Gisteren stoorde het alleen
maar. Het vormde een schril contrast,
die vrolijke bende op de tribunes (en
in de lichtmasten) en
ploeg in het veld.
Het overwicht van de Sullivans is
misschien iets te grof uitgedrukt. Er
was een verschil in kwaliteit, zeer
zeker, maar toch bepaald niet van
vijf punten. De Amerikanen verstaan
nu eenmaal de kunst beter zichzelf te
zijn- Een ploeg die met zijn talent
volle jeugd en zijn geroutineerde
veteranen een sterke eenheid vormt.
Zo'n equipe aarzelt niet na een ijlings
opgelopen achterstand van 10 (een
punt van Fokke Jelsma na een honk-
slag, een opofferingsstootslag van Ro
bert Maat en een tweehonkslag van
John van Westrenen) zo'n ploeg voelt
alleen maar aan dat er op een derge
lijk moment iets gedaan moet worden
en doet dat dan ook.
Wegdrijven
In de tweede inning en de derde
inning wuifde het het Nederlands
negental na, toen het met een ver
schil van zes punten steeds verder
van de kade dreef. Daar zaten schit
terende punten bij (o.a. twee „homers"
van Alex Kanoza en van Mike Po-
jeski), daar zaten ook runs bij waar
voor het de Nederlandse pitcher de
hand mocht schudden.
Charles Urbanus wenst geen risico's
te nemen, waar tweede coach Wim
Geestman overigens herhaaldelijk op
aandrong. Zodra hij één van zijn
mensen op de honken wist, kreeg de
vangende slagman de opdracht zich
zelf op te offeren. En elke keer weer
mislukte dat jammerlijk. Charles
Urbanus trok er geen leergeld van.
Ja, pas in de laatste inning toen hij
pinch-hitter Rasmijn een slaghout in
de handen klemde. Maar wat moet zo
iemand doen als zijn makkers zich
reeds lang met het verlies hebben
verzoend. Ach, de spanning is ten
minste weer terug in de honkbal
hoofdstad.
Het scoreverloop was:
Sullivans: 0303010
0x 7.
Nederland: 0110000
0—0 2.
Winnende werper: Ravin 1044-
Verliezende werper:: Van Westrenen
3—5—5 (4^ innings)
Leurs 122 (4% innings).
Sullivans maakte drie veldfouten en
Nederland één.
Homeruns: Pojeski en Alex Kanoza
voor Sullivans.
okke Jelsma (Storks) heeft .met
achtige sliding de thuisplaat bereikt
i scoort voor Nederland het eerste
mt tijdens de wedstrijd
ederlands honkbalnegental tegen de
Sullivans.
LONDEN Met een eerste service, die van de
netband in het eigen veld terugstuitte, heeft
titelhouder Rod Laver (vierentwintig uur later
dan was voorzien) het startsein gegeven voor
de wedloop naar de 83ste Wimbledontitel. Op
hetzelfde moment barstte op de overige zeven
banen, die door dekzeilen enigermate tegen de
regen waren beschermd, het geweld lot. Tac
ticus tegen tacticus, geweldenaar tegen ge
weldenaar, want zo heeft de loting het ditmaal
nu eenmaal bepaald. Een uur later was het
gras op de overige zeven banen zo ver opge
droogd, dat ook daar kon worden begonnen en
weer een uur later waagde zelfs een enkele
zonnestraal het, Wimbledon de van oudsher
bekende zomerse aanblik te geven.
Rod Laver, de financiële veelvraat van het
tennis, liep op dat moment reeds lang weer in
het nette pak rond. Aan hem zal het niet liggen,
als het programma niet tijdig kan worden
afgewerkt. Na die mislukte eerste service,
sloeg de roodharige nog welgeteld twee volleys
Op baan één leverden John Newcombe en Nicola Pilic, twee vertegenwoordigers
van de zware-service-brigade een tweeëneenhalf uur durend gevecht om de ene
doorbraak, die in elk van de vier sets beslissend was. Deze herhaling van de halve
finale van twee jaar geleden (toen Newcombe won en via een zege in de finale op
Bungert Wimbledonkampioen werd) werd met 1210, 64, 46, 75 door de
Australiër gewonnen. In al die tyd verslapte zün penetrerende opslag geen moment,
behalve merkwaardigerwijze in de laatste game, toen hij op het punt stond de
partij uit te serveren. Hij kwam met 040 achter, maar ir. Pilic die als proftennis
ser verzkerd is van aanzienlijk beter inkomsten, dan als wetenschapsman, kon
evenals by vorige belangrüke gelegenheden zyn zenuwen niet baas. Luid bejam
merde hü een mislukte smash, sloeg enkele ballen ongeconcentreerd in het net en
kwam pas weer by zyn positieven, toen Newcombe op hem toestapte om de felici
taties in ontvangst te nemen.
Overigens bleven er genoeg aantrek
kelijke partijen over bij deze soort-te
gen-soortloting. Voldoende om het gehe
le complex tot ver in de avond vol ent
housiaste kijkers te houden. Voldoende
voor verschillende verrassende uit
slagen.
Bij de tweede lichting die rond vier
ar de banen opgingen, werden twee ge
plaatste spelers uitgeschakeld: de als
veertiende geplaatste Bob Hewitt ging
na sterk fluctuerende strijd in vijf sets
(6—0, 6—4, 6—6, 2—6, 7—9) ten onder
tegen Richey. De net achttien jaar ge
worden John Alexander versloeg in vier
sets (6—3, 6—2, 9—11, 6—4; de nummer
dertien van het schema, de Zuidafrikaan
Ray Moore.
Kalende Bob Hewitt en de fretachtig
uitziende Cliff Richey hebben vele pun
ten van overeenkomst: het zijn spelers
van de lange adem en de lange gezich
ten (als de nederlaag in zicht komt) be-
rer op return dan op service, beter van
uit het achterveld dan aan het net.
Twaalf dravers
in Grote Prijs
er Lage Landen
(Van o
e sportredactie)
EN HAAG Naar wij vernemen zul-
de Grote Prijs der Lage Landen,
zondag op Duindigt wordt gehouden,
alf dravers deelnemen. Daarbij zijn
Nederlandse paardenDuchesse
c. Chcrie Spencer, Dave Fez en C.
estis van E.
totaal hebben twaalf dravers inge-
:even voor deze internationale koers,
overigens een minder grote vertegen-
•rdiging zal hebben als aanvankelijk
:ht worden verwacht. Voornaamste
taak daarvan is de deelneming van
atypelo, de Franse draver van grote
rnationale klasse die momenteel on-
slaanbaar wordt geacht. Zelfs Upsa-
de opvolger van de befaamde Ro-
plne, laat om deze reden verstek
n. De Zweedse equipe heeft zich ge-
van deelneming teruggetrokken.
■H
llan Clark© naar Leeds United
■EICESTER. De Engelse kampioen
ds United heeft gisteren Allan Clarke,
duurste Britse voetballer, gecontrac-
rd. Leeds United heeft het uit de
Bte divisie gedegradeerde Leicester
meer betaald dan de 150.000 pond
■veer 1.300.000 gulden), die Leicester
jaar geleden aan Fulham betaalde
Clarke,
(Van een
verslaggevers
DEN HOORN Voor de tweede maal
binnen enige dagen heeft Evert Dolman
genoegen moeten nemen met een tweede
plaats. Werden hy en een groot aantal
andere Nederlandse wielercracks zondag
tydens het wegkampioenschap hogelük
verrast door de uit het niets opgedoken
Jaak Fryters, gisteravond tydens de
Ronde van Den Hoorn moest Dolman in
de eindsprint zyn meerdere erkennen in
de blonde Harric Steevens. Derde werd
Gerard Koel, die in de strüd om de ere
plaatsen büzonder goed was meegegaan.
Dc Ronde van Den Hoorn, voor de eer
ste maal georganiseerd, had overigens
een van zün grootste animators in Peter
Post. de lange coureur uit Amstelveen
die opnieuw bewees in uitstekende vorm
te verkeren. In de laatste van de tachtig
ronden trachtte hü driemaal alleen weg
te komen, maar hü zag zün pogingen
niet met succes bekroond.
Reeds in de vierde ronde had Post een
voorsprong van circa twintig meter ge
nomen op Harrie Steevens, die onmid-
Haller blijft ln Italië
TURIJN. De 29-voudige Westduitse
international Helmuth Halier blijft onder
contract bü Juventus. Er waren geschil
len gerezen tussen Halier en de Argen
tijnse trainer Luis Carneglia, die Halier
wilde verkopen. Daar geen enkele Ita
liaanse vereniging interesse voor de
Duitser toonde, heeft Juventue hem voor
het seizoen 1969- 70 wederom gecontrac
teerd,
Harrie Steevens
verraste Dolman
in eindsprint
dellijk een hevige jacht inzette en daar
bij verscheidene renners in zijn kielzog
trok. Steevens bleef aan het wiel van
Post hangen en allengs distantieerde dit
tweetal zich van een achtervolgend
groepje met de Belgische kampioen
Roger de Vlaeminck op kop. Kort hierop
volgde een aantal renners dat werd aan
gevoerd door de weer van zijn blessure
herstelde Jan Janssen en waarbij zich
voorts onder anderen Rini Wagtmans en
Harings bevonden. Zij slaagden er even
wel niet in de achterstand nog te over
bruggen.
In de laatste ronde gelukte het Evert
Dolman bij het nog altijd leidende duo
Peter Post en Harrie Steevens te komen,
en in kort tijdsbestek sprongen nog enige
renners bij de koplopers. Na deze her
groepering kon het niet anders of de
Ronde van Den Hoorn zou zijn beslissing
krijgen in een eindsprint. Zo gebeqrde
het ook. Terwyl echter velen de eerste
prijs reeds aan Evert Dolman hadden
toegedacht, sprong plotseling Harrie
Steevens als een kogel over Dolman heen
en beëindigde zijn sprint niet eerder dan
by de finish.
De rol van Jan Janssen in deze Ronde
van Deo Hoorn beperkte zich tot de
eerste helft- In die faze bracht hij het
publiek meermalen tot laaiend enthou
siasme door regelmatig als eerste over d<
streep te gaan wanneer aantrekkelüke
premies in het vooruitzicht
steld. Janssen, die maandag de Ronde
van Leiden op zijn naam bracht, deed
het tenslotte maar wat rustiger
zich althans in het peloton terugvallen.
Later toonde hij zich weer de bekwame
vechtjas, door opnieuw uit het peloton
weg te springen en een achtervolging op
Peter Post en Harrie Steevens
De Ronde van Den Hoorn werd pas
echt fél betwist voor zover de ren
ners enig risico wensten te nemen me
het oog op de Tour de France die zater
dag van start gaat toen er nog onge
veer twintig van de tachtig ronden
waren te rijden. De grote
het spel tot dan toe hadden beheerst bij
het premierijden, sleurden toen het veld
uiteen in verscheidene kleinere groepen.
Zeer tot genoegen overigens van de dui-
aenden meelevende wielerenthousiasten
die zich langs het parkoers in de dorps
kom hadden opgesteld. Een koers ook
die door de organisatoren uit Den Hoorn
dermate goed was georganiseerd, dat
men hoopt van dit geslaagde evenement
een jaarlijks terugkerend gebeuren te
kunnen maken aan de vooravond
het vertrek van de renners naar de Tour
de France.
De uitslag Is: 1. Harrie Steevens (Elsloo)
de 80 km ln 1.55.28, 2. Eel Dolman (Kllm-
3 Gerard Koel (Amsterdam). 4.
Peter Post (Amstelveen), 8. Plet de Wit
(Wijde Wormer). 8. Harm Ottenbros (Hoo-
gerhelde). 10. Johnny Brouwer (Rotterdam),
1L Jaak Frijters (Wedde), 2% Roger de Vla-
raJach (België
Bob Hewitt: geuHpt
in het net en wijdde zich vervolgens vol over
gave aan de executie van Pietrangeli's kansen.
De 34-jarige Italiaanse kampioen buitte Laver's
aarzelende start uit voor een korte demon
stratie van technisch kunnen: twee lobs en een
crossbackhand die het publiek in verrukking
brachten, maar werd vervolgens volkomen
overklasd door de dodelijke vaart en de koele
precisie van de titelhouder: 6-1, 6-2, 6-2 in
nog geen vijftig minuten, waarmee Laver zich
als eerste plaatste voor de volgende ronde.
aantreden. Zoiets verzwaart mijn taak
natuurlijk. Bovendien loop je met dit
leans geblesseerd te raken. De ba-
zijn glad. de bal blijft laag en het
aantal missers is groot. Nee, de omstan
digheden zijn niet ideaal".
Wimbledonrecord
Aan het slot van de eerste tennisdag
beleefden de 15.000 toeschouwers op het
eerbiedwaardige centre-court van Wim
bledon ongekende sensaties. De eerste
set tussen de Amerikaanse geweldena
ren Charles Pasarell en prof. Pancho
Gonzales werd een eindeloos serviceduel.
Met 2422, 'n evenaring van het Wim
bledonrecord, zegevierde de jeugd uitein
delijk (Passarell is 16 jaar jonger dan
de 41-jarige Gonzales). De schemering
had toen echter al duidelijk zichtbaar
bezit genomen van de betonnen tennis-
arena. Gonzales achtte na dit vermoeien
de spektakelstuk het moment gekomen
om de partij de partij te laten
stoppen of te rusten. Hij stapte dan ook
met een dergelijk verzoek op de scheids
rechter af, die op zijn beurt telefonisch
bij hoofdscheidsrechter Gibson te rade
ging. „Doorspelen", was 't onverbiddel-
regelmatig als mogelijk is. Hewitt in
het|luke bevel van Gibson,
schema gezet als tegenstander van Okker
(die wegens de lange duur van de par-
tüen gisteren niet meer aan bod kwam),
het geheel genomen iets be
ter. Maar Richey vocht met de verbe
tenheid van een terrier en sloeg op de
belangrijke momenten onbarmhartig toe.
Juist op die ogenblikken vocht Hewitt
tegen zichzelf. Hij verloor zijn concentra
tie, liep verongelijkt rond. Maar het een-
trecourt had blijkbaar een beschavende
invloed op hem, het kwam niet tot de uit
barstingen, die „Bad Bob" zo'n slechte
hebben gegeven. Voor Okker kwam
het allemaal niet zo slecht uit. Hij speelt
beter tegen Richey dan tegen Hewitt.
Bovendien heeft Richey diep in zijn re-
moeten tasten. In de slopende tot
elf dagen gecomprimeerde strijd zal dat
ongetwijfeld zijn uitwerking niet
Minder tevreden was Okker over
feit, dat zijn partij voor de eerste
de tegen de Egyptenaar El Shafei werd
verdaagd naar woensdag. Hij speelt
dan de tweede partij óp baan nutn
,,Het wordt voor mij nu wel heel
ar. Als ik win wat uiteraard de op
is moet ifc vrijwel elke dag zowel
in de dubbelspelen als in het enkelspel
Waar is mijn bal nou?
Luid toererend ontving de geharde
Amerikaan dit consigne. Gonzales bleef
zich gedurende de tweede set scheldend
over de baan bewegen. Soms reageer
de hij zijn woede af door ballen keihard
in het publiek te gooien of schreeuwend
beslissingen van de umpire te bekritise
ren. „Ik kan geen bal meer zien", riep
de maestro luid. Met zijn kabaal ver
speelde Gonzales de sympathie van hel
publiek, dat hem aan het begin van d«
partij nog welgezind was. De concentra
tie van de veteraan, die als twaalfde
geplaatst is, was ver to zoeken en het
was geen wonder dat Pasarell de twee
de set met 61 kon winnen. Hierna stop
te de scheidsrechter de partij wel. „Twee
of drie volleys heb ik gewoon niet kun
nen zien. Eén bal verdween bovendien
uit mijn gezichtsveld door de felle lich
ten van het scorebord", zei een hevig
ontstemde Gonzales na afloop.
Leven gerekt
De dubbelspelpartner van Okker, de
Amerikaanse professional Marty Riessen
kwam niet verder dan de eerste ronde.
Maar hii werd dan ook uitgeschakeld
WIMBLEDON
VERLOOR IN
PAAR UUR
LUDIEKE
FRANJE
WIMBLEDON 1969 raakte in enkele
uren zün ludieke franje kwüt. De
drie langharige „hippies" Thomas
Koch. Torben Ulrich en Ray Moore
zagen hun „flower-power-attenties"
door hun tegenstanders niet beant
woord.
Ray Moore verloor van de Harry
Hopman-pupil Alexander. Thomas
Koch van de Franse hoop George
Goven en Ulrich (die zich voor tien
cent tot prof heeft uitgeroepen) van
de Zuidafrikaan Terry Ryan.
Van de winnaars maakte Alexander
de beste indruk. Sterk serverend en
goed vollerend herkende het publiek
in hem onmiddellijk degene, die de
lijn van Australische kampioenen:
Hoad, Rosewall, Fraser, Emerson en
Laver gaat voortzetten. Het dient
echter gezegd, dat Moore, de „un
happy hippy" zoals de Britten hem
noemen, een bijzonder afwezige
indruk maakte.
door Arthur Ashe, die Okker vorig jaar
de pas afsneed naar de halve finales.
Riessen won de eerste sel wel met 61,
maar hij kwam daarna telkens net iets
te kort: 9—11 3—6 5—7. Ashe speelde
duidelijk beter dan de laatste tijd het
geval was.
Na de uitschakeling van de geplaat
ste Zuidafrikaan Bob Hewitt en Ray
Moo-re volgden geen verrassingen meer.
Gonzales rekte zün „Wimbledonleven" in
't enkelspel met tenminste nog een dag en
de overige geplaattsten hadden weinig
moeite een ronde verder te komen.
Uitslagen
De uitslagen van het herenenkelspel (1ste
ronde) zijn: Rod Laver (Austr.)—Nlcola
Pletrangeli (It.) 6—1, 6—2. 6—2; Jan Leschlv
(Den.)—Ken Fletcher (Hongkong) 67—5,
6—2; Dennis Ralston (VS)—Jaldeep Mukerjea
(India) 6=2, 8—6, 7—5; Cllff Drysdale (Z.-
Afr.)—Patrick Hombergen (Belg.) 7—5. 7—5,
87; David Lloyd (GB)Istvan Gulvas
(Hong.) 8-6. 6—4. 75; Ion Tlflac (Roem.)-
Phlllps-Moore (Austr.) 7—5, 6—4, 4—6, 6—1;
Ceorges Goven (Fr.)—Thomas Koch (Braz.)
Spear (Joeg.) 64, 6—1, 6—1; Ingo Budlng
(W.-Dld.)—Alan Mills (GB) 2—6, 6—2, 4—6,
7—5, 14—12; K. Watanabe (Jap.)—Patrice
Beust (Fr.) 6—3. 9—7, 6—3; Clark Graebner
(VS)—Ray Rulfels (Austr.) 6—4, 8—6, 6—3;
Brian Falrlle (Nw-Zeel.)—Patricio Rodrlquez
(Chili) 6—2, 8—6, 6—3; Nicolas Kalogeropoulos
(Griek.)—Jalme FUlol (ChlU) 6-2, 6-2, 6-4;
Onny Parun (Nw-Zeel.)G. Forbes (Z.-Afr.)
6—4, 8—6, 6-3; Phil Dent (Austr.)—Jose
Guzman (Ecuador) 64. 6—2, 63; Tim
Addison (Austr.)—E. Zuleta (Ecuador) 9—7.
6—3, 6—3; Graham StUwell (GB)—Keith
Wooldrldge (GB) 6—2, 3—6, 8—6. 4—6. 6—1
Tony Roche (Austr.)—Jean Claude Barclay
(Fr.) 7—5. 4—6, 6—3. 6—2: Cliff Richey (VS)—
Bob Hewitt (Z.-Afr.) 0-6. 6—4. 6—8. 6—2
9—7; Hans JoachlnS Ploetz (W.-Dld.)—Petei
Curtis (GB) 6-2. 3-6.
(VS)—Stefen J-""
PVMMB Lutz
rlka (Statenloos) 6—1. 6—1.
der (Austr.)—Ray Moore
(Z.-Afr.) 6—3, 6—2, 9—11. 6-4: Roger Taylor
(GB)—Vie Seixas (VS) 6—4. 13—U. 6—2; Bob
(GB)—Bill Higgins (VS) 6—4. 6-2.
Jim
(Au:
(Austr.) 9—7, 6—2, 7—5; Fred SStolle (Austr.)
—Peter Hutchlns (GB) 6—4, 10-8. 6—4; Abe
Segal (Z.-Afr.)—Eugenlo Castlgllano at.)
6—2, 6—2, 6—3; Jean-Paul Courooi (Fr.)—
A. McDonald (Austr.) 7—5, 7—5, 8-6; Terry
Ryan (Z.-Afr,)—Torben Ulrich (Den.) 4—6.
Premlit Lall (India)—C. Steele (VS)
10—12, 10—8, 8—6; Ray Keidie (Austr.)—S
Klkatsjev (Rusl.) 12—10, 4—0. 6—4, 8—l;
Nastase (Roem.)—Tom Gorman (VS)
4—6, 6—3. 6—8, 8—4; Ron Maud (Z.-Al
K. Yanagl (Jap.) 6—4, 6—1, 6—2: Jan K
(TsJ.-SI.)—Patricio Cornejo (ChlU) 6—3.
5—7, 6—3. 6—1: Owen Davidson (Aust
(Pol.)
6—1. 6—2; Ron Holmberg (VS)—Alex
(Peru) 8—6. 4—6. 6—4. 1-S, 7—6;
(Fr.)—E. Scott (VS)
i Ayala (ChlU)—Bob 1
Een blik onderweg tijdens de Ronde
van Den Hoorn: Leo Duindam in de
bocht, aangemoedigd door de luid
meelevende toeschouwers.
Waterpolotitel voor militairen
PESCARA Het Nederlandse mili
taire waterpoloteam heeft gisteravond
in de Italiaanse plaats Pescara het toer
nooi om het internationale militaire kam
pioenschap gewonnen. In het eindklasse
ment eindigden de Nederlanders op de
eerste plaats met acht punten, voor
West-Duitsland met 6. Italië werd derde
to»«É 4 jmnteo.
Resultaten van
ConstanceprUs (2400 m): 1. Dacron Dear
(Th. Kooyman) 1.23.8, 2. Dldo van Ernst-
koersen Hilversum
HILVERSUM De uitslagen van de
Grote JunlprUs (2000 m)i 1. Fedde B
(P^M- Smit)f^2L8, 2. Foxtrot, 3. Fenno Slik.
r!jenraXd H"vern,m geh0Uden drave"
NemeslsprUs (2000 m, Iste afd.)( l. Hor-
J" Eerenberg) km-tljd 1.27.6, i.
Glittering Jewel, 3. Horizon d'Or.
f 13,50; cov. f6,70.' P
ArgusprUs (2000 m): 1. Brün Beer
(Th. Kooyman) 1.22.3, 2. Beachcomber, 2.
Dirk de V.
Toto: w. f4,10, pi. f2,-. f4,—, f 16.90; kop
pel f 12.90; cov. f 6,90; trio: f 1760,50.
NemeslsprUs (2000 m, 2de afd.): 1. Hanny
(L-^ Schoonhoven Jr.) 1.18.3, 2. Hilda O, 3.
Toto; w. f 11,40. pl. f2,10, f 1,60, f2,70; kop
pel f 19.20; cov. f4,40; trio: f796.80.
OlgaprUs (2420 m): 1. Emellne Heny (J. DU»)
1.26.4, 2. Fluiter S. 3. Dlta Pluto.
f 37^0"' COV f3,70.0' Pl' "'4°' 14,S°' kopp—
"M;
Vestaprijs (2040 m): 1. Hamran (M. Vergay)
1.25.9. 2. Hannibal. 3. Giovanni.
Toto: w. f3,80. pl. f 1.30. f 1.40, tl,60( kop-
ICC* ILlfti 00* ifc-é Utt
VenusprU» (2000 m. 1ste afd.): 1. Fablon
(J. Verhoeve) 1.35.7, 2. Gravin Johanna. 3.
Edward Klnley.
Toto: w. f2,10, pl. fl,10, f 1.30, tlr-4 koo-
ko# a«4 GOH, tl** M0( f50,6*
