Lager bezoldigden mogen er niet op achteruit gaan Wagenwielen of John-Lennon-fiets Ongerustheid over prijzen DE LEIDSE COURANT olgende maand vier ik een jubileum". de rolstoel opgewekt. was moeilijk want ik kon niet helemaal langs haar scheve houding en haar mis vormde handen heenkijken. „Dan heb ik 60 jaar reuma." „Hoe oud bent u dan?" „Drieenzeventig." Het enige wat je daar op zeggen kunt. is: „Dal had ik niet gedacht". „Dat komt omdat ik het zo buitengewoon goed maak", zei ze. En ze meende het. Aangepaste voorwerpen en speciale apparaten VROUWEN VERDRAGEN PIJN BETER DAN MANNEN verminderen? Dat spieren in goede con ditie worden gehouden? Dat patiënt zo veel mogelijk aan het normale leven kan deelnemen? Elke reumapatiënt is eigen baas en kan dokter gaan, of een stralen- kastje kopen of het boertje dat zo goed belezen" kan, opzoeken. Maar de dok ter past gewoonlijk deze behandeling toe: hij let er op dat de algehele ge zondheidstoestand bevorderd wordt zo dat de patiënt (evenals de jubilares in de rolstoel) kan zeggen: ik maak het ook zo goed. (Als zij het niet zo goed maakte zou zij misschien niet eens meer kuipen zitten en haar beperkte werk jes uitvoeren, in elk geval niet zo op gewekt zijn!). De aangedane gewrich ten kunnen plaatselijk behandeld wor den. Er komen geneesmiddelen aan te pas. en in bepaalde gevallen, revalida tie. Noch de kwakzalver, noch het stra- lenkastje kunnen dit alles tot stand brengen. Rust, goede voeding, voldoende buiten lucht, warmte in huis en in kleding cn speciale gymnastiek behoren bij de leefregels. Het is verdrietig dat patiën ten het werk dat zij vroeger deden, soms niet meer kunnen doen. Ander werk zoeken, misschien een herscho ling ondergaan, lijkt verschrikkelijk, maar het is beter dan bij de pakken neerzitten. Is de ziekte zo hevig dat men niet meer werken kan. dan zijn er nog hobby's. Overbodig wordt geen mens. Mijn jubilares is een lichtend voorbeeld en een steun voor haar om geving. Huisvrouw met reuma Van sommige aandoeningen hebben vrouwen meer last dan mannen. Maar de praktijk wijst uit dat mannen ge makkelijker rust kunnen nemen. De huisvrouw heeft haar huishouden, hoe klein ook, en dat moet doorgaan. Zij is nu eenmaal de zorgende, laat haar ge zin voorgaan, komt zelf op de laatste plaats en doet zich daarmee te kort. Zij blijft het huishoudelijk werk voortzet ten op de oude manier, wel met pijn, maai wouwen (zeggen de anti-reuma instanties) verdragen pijn gemakkelij ker dan mannen! De behandelende arts heeft de taak vast te stellen wat zo'n vrouw nog mag. En daaruit volgt met een de vraag: hoe kunnen we het haar gemakkelijker maken. (Natuurlijk ko men deze problemen op dezelfde wijze aan de orde bij een ander soort handi cap). Hoe netter de huisvrouw was, des te moeilijker zal zij zich aanpassen aan de raad: doe het met de franse slag. Hoe meer zij haar huisgenoten verwend heeft, des te lastiger zal het zijn die er toe te krijgen werk over te nemen. Om de aangedane gewrichten te sparen en te grote inspanning te vermijden zijn er algemene regels: meestal is staan niet goed, maar lang achter elkaar zitten en teveel lopen evenmin. Bukken, maar vooral werken in ge bukte houding moet voorkomen worden. Trappen lopen is slecht voor patiënten met reumabenen. Tillen en sjouwen met zware vrachten is uit den boze. Het moderne algemene devies is, dat wij moeten leren leven met onze han dicap. (het kan een geestelijk of een lichamelijk lijden zijn in dit geval is het reuma). Naast de behandeling om het lijden zoveel mogelijk te beper ken, zijn er de hulpmiddelen om uit on ze handigheid te halen wat er nog in Vooral de gehandicapte huisvrouw kan met hulpmiddelen in huis een eind op streek geholpen worden. Hoogte van het aanrecht, van kranen en kastjes, van douche en wc. de vorm van kraan en deurknop zijn bijzonder belangrijk voor haar om zich zelfstandig te kun nen redden. Zelfstandig. Dat wil zeggen: kan zij „taan. dan moeten bijvoorbeeld de ste len van vegers en zwabbers, de stang van de stofzuiger zó lang zijn dat zij rechtop kan blijven. Maar staat zij al niet meer. dan is er een stoel met zwenkwielen om haar het meeste werk zittend te laten doen. Beweegt zij zich in een rolstoel, dan kan er geen drem pel meer in huis zijn. Er zijn al vele soorten hulpmiddelen, niet zelden door patiënten zelf bedacht en sommige zo eenvoudig als het ei van Columbus, die onmogelijke hande lingen weer mogelijk maken. Til maar eens een volle theepot op met reumatische handen! Het simpele plankje met twee houten blokjes maakt theeschenken mogelijk door de pot schuin te houden (niet te tillen). De blokjes houden de pot tegen. Zo zijn er rekjes en krukjes waardoor men weer in en uit een bad kan klim men. touwladdertjes (of een zoge naamde galg boven het bed) om zich op te richten. Kousaantrekkers, kno- penhaakjes. verlengstukken voor kam men. borstels, tandenborstels, scheer- apparaten vergemakkelijken het leven. Er zijn klemmen om een rasp vast te houden, schilapparaten, eenvoudige handles om een kraan mee open of een schroefdeksel los te draaien, nagel knippers, verstelbare lepels en vorken. De kleren Natuurlijk heeft elke gehandicapte eigen oplossingen bedacht voor zijn en haar kleren. Maar toch was het een uitstekend idee van de instellingen voor reumapatiënten en gehandicap ten om speciale gemakkelijke kleren te laten ontwerpen. Mevrouw Ida de Leeuw van Rees bedacht in verband met deze patiënten: een overgooier die sluit als een mantel, maar met klitband in de plaats van knopen. Een wikkelrok met plooien; het bijzondere is dat ook de voering geplooid wordt (anders heeft de patiënte nóg geen be wegingsvrijheid). Een wikkel-robe man- teau. Een rok met ritsen aan twee kan ten. beide doorlopend tot voorbij het dijbeen. Blouse met verdekte plooien opzij (zittende patiënten krijgen door gaans zware heupen). Wij zouden er nog graag bij willen zien: japonnen en mantels die aan de achterkant tot aan het middel (of ver der) zijn opengeknipt zodat de patiën ten ze zittend kunnen aantrekken. De modellen die mevrouw De Leeuw van Rees bedacht waren te zien op de Huishoudbeurs, in de anti-reumastand en hadden enorm veel bewondering van de paliënten-in-rolstoel die in gro te betale de openingsdag bijwoonden Vélen vroegen naar patronen van de modellen. Maar het zal heel moeilijk zijn een standaardpatroon te maken voor zoveel individuele afwijkingen Misschien is het mogelijk een boekje of folder uit te geven met modellen als suggestie (aan te vullen met vele suggesties die ieder uit eigen ondervin ding kan geven) die men dus zal moe ten laten maken. Inlichtingen over aangepaste voorwer pen en speciale apparaten kan men in winnen via huisarts of wijkverpleeg ster bij sociale reumadiensten en bij de Stichting VLG (Stichting Techni sche Voorlichting ten behoeve van Li chamelijk Gehandicapten). Voor algemene inlichtingen is er: het Centraal Bureau van de Ned. Verg. tot reumatiekbestrijding, le Sweelinck- straat 62, Den Haag. li IEVRON LEIDEN 28 t.a. J VO 'NGOKUST 2 8te Lobit - iRTAGO 2 8van Genu ter Unerlka 1 ÜRON 2 8van Stodomi jn 'rince Hartw ;PULONIX pass. 28 S v,„ «O C.rte. 1 pass. 28 Finister: AMSTERDAM 27 KFR 11 kil estla; J4YMEDES 30 Matarani 'RREDIJK 2 'HANNES FRANS INDERDIJK 28 t( I.OOSTERDIJK RYPTOS 29 iVRIMUN 28 van LOOSTE RDIJK 2! Monrovia inquilla krant J| EERDRECHT 27 t.a. Tafelbaai naa •stad EVE RITA pass. 28 Dungeness naar IEUW AMSTERDAM 28 te Halifa> EDER EBRO 2 8te Mombasn "ANJE NAS AU 28 van Funch; gevoegd. Ook als deze belangstelling niet moer bestaat, wordt men ver- tocht dit te melden aan de redactie Mei de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach ter de naam van het schip vermeld. Argentinië ms Uruguay (4 juni), Austra lië ms Westerkerk (3 juni), Brazilië ms Gooiland (2 juni), Canada ms Eem- stroom (3 juni), Chili ms Benny Skou (3 juni), Indonesië ms Djatianom (4 juni), Kenya. Oeganda ms Tanga (6 juni), Ned. Antillen ms Prins der Ne derlanden (4 juni). Suriname ms Themis (2 juni). Verenigde Staten van Amerika ms Mosel Express (2 juni); ms Atlantic Star (5 juni). /.-Afrika (Rep. r Z-W.-Afrika ms Montaigle (3 juni). In lichtingen betreffende de verzendings data van postpakketten geven de post kantoren. Hoe meer de bril eruit gaat zien of we hem alleen maar de grap dragen, des te modieuzer wordt hij. Liohte monturen (de John Lennonfiets is wit metaal) en ronde glazen (een fiets heeft nu eenmaal rónde wielen) is goed gek voor modieuze heren. Maar de meisjes gaan óók naar rondere glazen verlangen en zij verwisselen wat valeer het donkere celluloid montuur voor een kristalhelder, of demd-blond of theekleurig exemplaar. De combinatie van metaal en celluloid was er al en wordt zeer populair: doublé met een slanke celluloid bovenkap. De heren zoeken het bij werk en sportieve kleding in carrévormen en lichter gevlamd oefliuloid. De bril is zozeer modeartikel dat ook mannequins op willekeurige shows (ais grapje) wagenwielen op de neus zetten, cn dat etalagepoppen er hap mee pronken. Gekleurde glazen vieren daarbij hoogtij. Nieuw is het kameleonglas, waarbij de glazen zich aanpassen aan de lichtsterkte. Binnenshuis is het glas praktisch kleurloos, buiten wordt het, al naar mate de zon sterker schijnt, donkerder. De overgangstijd van het ene uiterste naar hel andere duurt ongeveer tien minuten. De glazen (iets duurder dan gewone) zijn verkrijgbaar in alle sterkten en zelfs in dubbel- en multi-foous. Hoogenstraaten gaat sluiten ALKMAAR (ANP) De directie van Hoogenstraaten conserven N.V. tc Alkmaar heeft besloten haar produk- tieactiviteiten te staken. De afwik keling der lopende, beperkte con tracten voor het komende oogstsei- zoen zal nog circa vier maanden ver gen, zodat het bedrijf per 1 oktober 1969 zal komen stil te liggen. Het boekjaar 1967-1968. en ook het per 30 april afgesloten boekjaar zijn sterk verliesgevend geweest. De hui dige marktsituatie en de vooruitzich ten voor de groentenconservenindus- trie rechtvaardigen niet de verwach ting, dat binnen afzienbare tijd de rentabiliteit kan worden herwonnen. AMERSFOORT (ANP) wikkeling zoals we die hel jaar hebben kui ons zorgen. De maatregelci gering heeft genomen, zijn de grote ongerustheid bij oi men. Aldus zei de centrale van rijkspersoneel, bij het ambtenarencentrum. Landman, burgemeester i (N.-H.) in zinj openingsrede mene vergadering. laatste half- niet in staat is weg te ne- )r van de aangesloten le heer J. J. an Koedijk De heer Landman merkte voorts op, dat de centrale zich bij elke aangekon digde salarisonderhandeling de vraag stelt wat minimaal nodig is om het hui dige levensniveau te handhaven. Voorts: hoeveel zullen de lager bezoldigden bij moeten krijgen om de kosten van het meest elementaire levensonderhoud tt kunnen blijven betalen zonder er finan cieel op achteruit te gaan. De regering heeft bezwaren tegen eer andere toekenning van salarisverhogin gen aan ambtenaren dan die volgens ge lijke percentages over de volle breedte Wij blijven van oordeel, aldus de heer Landman, dat onder bepaalde omstan digheden het toekennen van een hoger percentage aan de onderkant van de sa larisreeks een onontkoombare eis kan zijn. Alleen dan keert men niet terug naar de onaanvaardbare situatie uit het verleden. De voorzitter verklaarde voorts nog steeds erg gelukkig te zijn met de hand having van de trendmatige aanpassing van de salarissen van het overheidsper- De steeds groeiende behoefte bij velen om in een categorale bond georgani seerd te zijn, zo merkte hij verder nog op, heeft al enige malen tot nieuwe contac- I ten geleid, waarvan in de naaste toe- I komst goede resultaten mogen worden verwacht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1969 | | pagina 11