„Ik wacht al zes jaar op de
dag dat Willem ziek wordt
Tweede bliksemactie
voor hongerend Biafra
Universiteit van Nanterre staakt
FRED OSTER, DE VUIST ACHTER DUYS:
mensen
wat een
mensen
Ordebewakers
wekken woede
„Al word ik 500 jaarJans
bekentenis vergeet ik nooit
GELD VORIGE ACTIE UITGEPUT
DINSDAG 4 FEBRUARI W99
DE LEIDSE COURANT
Neem een kind,
een paar dieren
en een oude
man, dan zit
je altijd goed
(Van t
verslaggevers)
HILVERSUM Fred Oster
Willem Duys: „Vaak wordt het
niet geloofd, maar Willem is een
van de meest eerlijke-sentimente-
le mensen die ik ken. Als Willem
een traan wegpinkt, dan is dat een
echte traan. Willem hoeft dat
nooit te spelen. Willem is een emo
tionele jongen". Oster zegt het.
voorzichtig, zijn duim aan het
kopje koffie. Buiten is het mistig;
binnen, in het grote restaurant van
de AVRO-studio is het centraal
verwarmd en erg leeg. Oster heeft
moeite ergens een asbak vandaan
te toveren. Hij rookt veel. Hij is
bijna een kettingroker, maar laat
zijn gouden aansteker toch nooit
op het tafeltje liggen, iedere keer
weer verdwijnt-ie in zijn colbert.
Zijn portret: rossig, dun haar. 32
jaar oud, familielid van acteur
Guus Oster. Doorliep drie hbs-klas-
sen, met nauwelijks zesjes voor de
wiskundevakken. Ging daarna
naar de toneelacademie „omdat to
neelspelen me zo'n lui beroep
leek". Dat viel al na drie jaar te
gen. Kwam bij de AVRO terecht
om er zich „desnoods beginnend
als portier" op te werken. Is nu de
belangrijkste televisieregisseur van
de AVRO en regisseert de Lou van
Burgshows en Willem Duys' „Voor
de vuist weg". Presenteert nu de
„Keerkwis".
Willem Duys heeft de sentimenta
liteit van zijn programma, mag
je dat zeggen? Oster: „Ach, z'n ge
11
voeligheid is voor het programma
uitstekend, dat is gebleken. Ik sta
daar echt helemaal achter, ik con
formeer me er volledig mee".
U gaat ook recht op staan om het
„Wilhelmus" mee te zingen? „Daar
kan ik makkelijk iets op zeggen.
Over het algemeen is die televisie
eh, zo vól met linkse invloeden.
Waarom is het zingen van het
volkslied, je eigen nationale hym
ne, waarom is dat een rechtse
zaak? Hoe komt het dat wij door
dat Wilhelmus zo ontzettend veel
nieuwe leden gekregen hebben.
Het heeft zeer positief gewerkt. U
moet niet vergeten dat de groep die
tegen iets is, opvalt omdat hij
zich laat zién. De mensen die vóór
iets zijn, zie je niet. Kijk maar
naar Vietnam. De mensen die er
tegen zijn die gaan met grote bor
den lopen. De mensen die zeggen
dat het wèl goed is dat de Ameri
kanen er zitten, die mensen zie je
nietIn een van de laatste uit
zendingen vroeg Willem aan Viru-
ly of-ie vóór het koningshuis was.
Toen zei Viruly: Ik ben vóór het
koningshuis omdat ik tégen de
mensen ben die er tégen zijn.
En dat is net zo met die demon
straties".
„Die hele televisie, die wordt ge-
injekteerd door al die zaken die
tégen zijn, het zijn altijd de ne
gatieve zaken die zo vaak op dat
scherm komen, of dat nou links of
rechts heet.Als je je vandaag
de dag wilt laten gelden, als je
mee wilt in die grote molen, dan
heet je automatisch links, dat vind
ik altijd zo typisch.
Fred. Oster (rechts) zou graag
met Willem Duys op vakantie
willen gaan. Voorlopig blijft een
en ander beperkt tol het
gezamenlijk consumeren van een
haring (of zou het toch een uit
zijn krachten gegroeide goudvis
Die „Vuist" is gewoon om die an
dere kant nou ook eens te laten
horen, zeg maar om het evenwicht
te bewaren".
De Vuist en de oude man
Het is dus een rechts programma?
Oster: „Kijk. dat is nou dat hele
griezelige vandaag de dag. Alles
wat niet links is, is rechts. De
„Vuist" wordt rechts genoemd om
dat het programma niet links is.
Wij proberen die middenweg te
bewandelen".
„De AVRO is een afspiegeling van
het Nederlandse volk, dat blijkt.
Het klinkt misschien een beetje
gek, maar het is zo. Als we kijken
wat voor leden we hebben, of dat
nou door de omroep of door Tele-
vizier komt, dan blijkt dat onge-
afspiegeling te zijn van
de religie en de politiek in Neder
land".
U richt zich dus op die grote mid
dengroep. Hoe maak je een goed
programma dat door het midden
loopt?
„Ik maak de „Vuist" sinds okto
ber 1963 en het programma heeft
nog steeds eigenlijk zo'n beetje de
zelfde inhoud. Soms wel wat poli
tiek omdat dat er dan per ongeluk
insluipt vanwege de actualiteit.
„Over het algemeen proberen we
het kind een ruime plaats in het
programma te geven, wat op het
moment een moeilijke zaak is van
wege de arbeidsinspektie. Dieren
doen het altijd en de oude man
doet het altijd. Als je deze formu
le neemt, als je deze drie elemen
ten naast elkaar zet en je gooit
er wat muziek doorheen en een
paar actualiteiten, dan heb je een
goed programma. Dan heb je voor
het Nederlandse volk een ijzersterk
programma".
Dus 'n programma met sentiment?
De Vuist en Willem
Oster: „Waarom moet een kind,
een beest en een oude man senti
menteel zijn? Dat zie ik niet. Kijk
voor wie maak je dat program
ma?: Vrijdagavond uitzending, de
werkweek zit erop, men komt thuis,
gaat zitten, het is gedaan, morgen
vrij, overmorgen vrij, nu de eer
ste vrije avond.Die kijkdicht
heid blijkt groot te zijn voor ons
programma. De mensen willen op
vrijdagavond relaxen, lekker ach
teruit, kijken wat er op die tele
visie gebeurt. Die mensen probe
ren wij vele aangename dingen te
laten zien waarin ze zichzelf kun
nen herkennen. Want de „Vuist"
is namelijk een programma waar
van je kan zeggen: daar zou ik
nou in kunnen, want ik kan zo
snel tikken of ik ben wereldrecord
houder ver-breien of noem maar
op. Iedereen die in, iets excelleert,
lean in het programma komen.
De „Vuist" is belangrijk voor de
mensen. De mensen die in de
„Vuist" terechtkomen, maken over
het algemeen in geen enkel ander
programma een kans om erin te
komen, omdat ze vaak gewoon te
onbelangrijk zijn. Willem behan
delt die mensen anders. Hij laat
die mensen praten, hij forceert
niks, hij laat ze gewoon even lek
ker hun gang gaan. En daar iden
tificeren zich natuurlijk een hele
boel mensen mee. en daarom zal
Willem ook altijd de sympathieke
man voor het grote volk zijn...."
De Vuist en Mies
Hoe sympathiek is Mies Bouwman?
„We hebben „Mies-en-scène" nooit
als concurrentie beschouwd, meer
als een programma dat er ook is.
Mies heeft een meer gericht pro
gramma, meer politiek gericht
ook. Ik vind het een enig program
ma, hoor, ik kijk er met plezier
naar, maar haar kijkdichtheidscij-
fers zijn lager dan die van ons.
Willem blijft constant, dat is heel
typischis ook een programma
waarmee je tot het jaar 2020 kunt
doorgaan.
U houdt niet van politiek?
„Ik ben volkomen a-politiek. Ik
heb wel eens de politieke zendtijd
van een partij geregisseerd, maar
dan luisterde ik ernaar zonder iets
te horen. Het ene oor in, het ande
re uit. Het interesseert me ge
woon nietIk kijk graag naar
de Kamerdebatten en ik hoop dan
dat Koekoek verschijnt, of Bakker,
dat zijn prachtige sprekers. Ik
stem VVD. omdat ik meneer Toxo-
peus een aardige man vind en hem
persoonlijk ken. En daarbij is hij
voor mijn gevoel de beste televisie-
presentator die er ooit in Neder
land is geweest.... Die man dóét
dat, hè, met een gemakAls je
met die man een opname maakt
en het mag tien minuten duren,
dan wordt het geen twee seconden
later, dan spreekt hij op de secon
de precies. Prachtig"
Oster vertelt dat er na iedere uit
zending van „Voor de vuist weg"
een paar duizend brieven binnen
komen. De meeste ontvangt Wil
lem Duys („Logisch, bij is de pre
sentator. de man ,'an het pu
bliek"), ongeveer tien procent zijn
aan de regisseur gericht.
Wie beantwoordt al die brieven?
De Vuist en oma
„Dat doe ik. Ik neem een dagje
in de week om die brieven te be
antwoorden. Allerlei brieven. Van
oma's-zonder armen die zo mooi
kunnen breien tot verzoeken van
huisorkestjes en zo".
Wat antwoordt u die oma nou?
„Het is nooit de oma zelf die
schrijft, nee. Het zijn altijd de ken
nissen of familieleden. Die schrij
ven dan: zij weet het zelf niet.
maar ik schrijf alvast.... D'r zit
niet veel bruikbaars tussen die
post. Als er uit zo'n stapel van vier
weken twee of drie dingetjes te
voorschijn komen, nou dan is het
veel. Maar je moet 't toch waar
deren dat de mensen Überhaupt
schrijvenen dan telefoontjes
natuurlijk hè. 's-Avonds om half 12
als je net aan je zesde borrel bezig
bent. dan bellen ze op dat iemand
zijn driehonderdste doelpunt heeft
gescoord, of dat niks voor de
„Vuist" is.
De Vuist, Oster en Willem
U kent Willem Duys nu al zes jaar.
„We zijn zo op elkaar ingespeeld,
we weten precies alles zo langza
merhand van mekaar. Als ik met
Willem niet overweg zou kunnen,
zou ik nu dat programma niet mee
doen. Er zijn een heleboel mensen
hier bij de televisie die het graag
zouden willen overnemen, geloof
ik.
Daarbij komt, en daar is geen
woord van overdreven, dat ik in
die jaren nog nooit een probleem
>f moeilijkheid heb gehad. We heb
ben nog nooit ruzie gehad, heel
gek, nog nooit. Willem, ik kan pri
vé bij Willem op visite gaan zitten
bij wijze van spreken, ik kan met
Willem op vakantie gaan, ja ik zou
met hem gewoon een maand op
vakantie kunnen, en dat zijn er
niet veel hoor met wie ik dat kan.
De „vuist" is mijn fijnste program
ma. omdat ik achter Willem sta,
in alles wat hij doet. Ik kan me
vereenzelvigen met Willem. Dat
kan ik bijvoorbeeld niet met John
ny Hoes, dat is een heel andere
denkwereld. Willem is een eerlijk
jongen. Natuurlijk, ook over hem
worden sprookjes verteld. Als je de
buitenwereld gelooft, dan is Willem
met Corry Brokken getrouwd ge
weest en met Mies Bouwman. Ik
ken op dat gebied geen integerder
mens dan Willem.
Willem is een jongen die iedere
avond om tien uur in zijn bed ligt
en die nauwelijks het glas in de
hand neemt. Wat daarover voor
sprookjes al niet gaan.
U hebt er niet genoeg van, na zes
jaar?
„Nee hoor. De „Vuist" is heerlijk,
het is ook voor mij een program
ma om te relaxen. Ik heb natuur
lijk wel ambitie om andere dingen
te doen, maar die kans heb ik vol
doende buiten de „Vuist". Daarom
doe ik die quiz; «,mdat ik altijd
graag aan de andere kant van
de camera heb willen zitten
Het is misschien een beetje
gemeen om te zeggen, maar ik
hoop al zes jaar de dag te be
leven dat Willem ziek is. Dan
ga ik het doen, dan stap ik
zó voor de camera's. Maar
helaas, Willem is niet ziek te
krijgen
PARIJS In de universiteit van Nan
terre bij Parijs gaat het weer helemaal
mis. 50 professoren, gevolgd door de stu-
den, hebben maandagavond een algeme
ne staking van onbeperkte duur afgekon
digd. Aan die nieuwe spanning is het
volgende voorafgegaan. Op 23 januari
jl. werd het rectoraat van de Sorbonne
door studenten bezet. Van deze studenten
zijn er 35 door de rector gedurende het
studiejaar 1968-1969 van de universiteit
verwijderd. Een decreet van 13 decem
ber geeft de rector daartoe het recht.
Verleden week vrijdag braken in Nan
terre gevechten uit binnen de universi
teit tussen de studenten en „appari-
teurs". Onder „appariteurs" verstaat
men lieden, vooral gespierde lie-
gummiknupel om de orde binnen
de universiteit te handhaven. Deze
ordebewakers zijn doodgewoon verkap
te politieagenten. Zij werken vooral door
hun gummistokken op alle studenten zon
der uitzondering ook op de gematig
de studenten als de rode lap op de
stier. Het is als vanouds het voortduren
de conflict tussen studenten en politie.
Zodra de politie verkapt of niet te dicht
bij of. in de universiteit komt, gaan de
poppen aan het dansen. Het harde en
vaak onnodige slaan van de politie tijdens
de barricadegevechten van vorig jaar
mei is nog lang niet vergeten. Voor de
studenten betekent C.R.S. (mobiele poli
tie) S.S. van Hitier. Een blad als „Le
Monde" heeft er meermalen over ge
klaagd, dat weerloze studenten die al op
gepikt in politieauto's zaten, zelfs daar
nog werden afgeranseld, onverschillig of
het jongens of meisjes waren. De zgn.
ordebewakers (appariteurs) wekken spe
ciaal de woede op van de studenten, die
zich op hun beurt, zoals dat vorige week
vrijdag is gebeurd, bewapenen met ijze
ren latten, stenen en ook met gummi
stokken. De appariteurs zeggen 7 stu
denten als oproerkraaiers te hebben her
kend en die 7 zijn zondag in de gevange
nis opgesloten. Toen was het hek hele
maal van de dam.
Daarop hebben de studenten maan
dagmiddag de algemene staking afge
kondigd De 2 voornaamste eisen zijn:
1. vrijlating van de 7 opgesloten studen
ten. 2 onmiddellijke terugtrekking van
de appariteurs uit de universiteit van
Nanterre.
Als derde eis is daar door een deel
van de studenten en de hoogleraren nog
aan toegevoegd, dat de rector van de uni
versiteit van Nanterre moet aftreden.
De rector had zaterdag zelf al begrepen
dat hij bepaalde appariteurs de gummi
stok wel heel los in de broekzak zat, want
5 van hen had hij wegens wangedrag
ontslagen.
Zo liggen de zaken in Nanterre en geen
sterveling durft voorspellen waar dat op
uit loopt.
MOORDZAAK KERKDRIEL VOOR GERECHTSHOF
DEN BOSCH. „Och man, je
jtaat te liegen". De getuige a
decharge schoot met overtuiging
uit haar slof tegen een opper
wachtmeester van de rijkspolitie.
Eerst had zij, mevrouw A. M. G.
H.-Mulders uit Waalwijk, nog ge
probeerd beheerst te zijn. Met grote
stelligheid zei ze gisteren voor het
Bossche gerechtshof de politieman
naast haar te herkennen.
En wel als degene, waarmee ze 2%
jaar geleden in een ziekenhuis in Den
Bosch had gesproken. Haar zwager, Jan
G. A. H„ lag daar na een, wat zij
beschouwde, auto-ongeval. Inmid
dels heeft de rechtbank in Den Bosch
geoordeeld, dat het geen ongeval was,
maar een dubbele verdrinkingsmoord.
De dader, aldus de rechtbank, is Jan
G. A. H. (34) uit Kerkdriel, die zijn
vrouw Nelly en zijn vriend Jan Kooiman
opzettelijk het water in reed. Tot 20 jaar
gevangenisstraf veroordeelde de recht
bank hem.
Jan houdt vol onschuldig te zijn. Daar
om diende zijn zaak gisteren in hoger
beroep voor het hof in Den Bosch. Offi
cier van justitie, mr. J. Booster, had in
juni 1968 tijdens de rechtbankzitting
verweten, dat hij in het ziekenhuis al
aan zijn alibi was gaan bouwen.
Zijn schoonzuster kwam nu als nieuwe
met de vrouw van die vriend verder
zou kunnen leven", oordeelde de recht
bank. Deze vrouw, Trees (29), is wegens
uitlokking tot 10 jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
De twee andere getuigen a decharge
die gisteren voor het eerst verschenen
twee jongens die de auto op de fatale
avond in het water hebben zien rijden
zeiden allebei een tegenligger opge-
getuige vertellen, dat niet Jan tegen de
rijkspolitieman een en ander over zijn
Ongeluk of
met opzet
vrouw en vriend
gedood
vrouw Nelly had verteld, maar dat zij
dat tegen de „opper" had gezegd. „Jan
kon haast niet praten, zo benauwd had
hij het".
De stoïcijnse politieman leidde tactisch
in: „Het is anders gegaan, president".
Nog netjes viel de getuige hem in de
rede: „Je jokt, je jokt".
De „opper": „Ik heb helemaal niet
met deze vrouw gesproken".
„Ik heb met hem gepraat. Zo'n avond
vergeet je toch je hele leven niet?", zei
de vrouw.
Die avond betrof de 25ste augustus
1966, toen JanH. uit Kerkdriel met zijn
vrouw Nelly en zijn vriend Jan Kooi
man de Zuidwillemsvaart inreed. „Een
ongeluk", heeft Jan gezegd, „ik werd
verblind".
„De uitgekookte chauffeur is met opzet
het water ingeschoten om zijn vrouw
en vriend te doden, zodat hij ongestoord
merkt te hebben. Jan kan dus inderdaad
verblind zijn.
Maar officier van justitie, mr. Booster,
die nu als getuige werd verhoord, dacht
er heel anders over. Direct na het onge
val in 1966 had een andere officier van
justitie een onderzoek ingesteld, maar
die had niets bijzonders kunnen 'ont
dekken. Mr. Booster kreeg een jaar
later, daags voordat Jan en Trees zouden
gaan trouwen, een telefoontje. Dit deed
het aanstaande echtpaar in een ander
huis belanden dan het had gehoopt: in
het huis van bewaring.
Mr. Booster beet zich namelijk in de
zaak vast, met een onverzettelijke kracht.
Zelfs gisteren nog vergat hij soms dat
hij getuige was in plaats van officier.
Tijdens het vooronderzoek heeft hij
enkele solide ideeën gehad. „Het was
mij onmiddellijk opgevallen", zo zei de
officier van justitie, „dat er onder water
zoveel was gebeurd, volgens Jan". Om
dat te controleren, heeft mr. Booster
binnen 24 uur na het telefoontje in
Culemborg een reddingsbrigade het tra
gische gebeuren zoals dat. door Jan was
geschilderd, weer laten afdraaien. In een
zwembad reed de brigade een oefen-
autootje, de „Yellow submarine", te
water. Alle handelingen werden her
haald. Chronometers tikten. Ze stopten
na 1 minuut 54 seconden.
Eerder had mr. Booster de twee jon
gens, die de auto te water hadden zien
geraken, weer hun brommertje laten
starten en hen naar de onheilsplek op
de dijk laten spurten. In één minuut
5 seconden. „De jongens hadden dus veel
meer moeten zien. Ze hadden moeten
zien dat Jan uitgeput naar de kant was
geklauterd en even later weer terug het
water was ingegaan, om zijn vrouw en
vriend, die niet konden zwemmen, te
redden, zoals hijzelf later heeft gezegd.
Ik heb echter ook een chronometer laten
stoppen op het moment, dat de man in
het Culemborgse zwembad volgens sche
ma naar de kant klauterde. Na iets meer
dan één minuut zo bleek, toen was het
verhaal duidelijk", aldus mr. Booster.
„Jan heeft helemaal niet willen redden".
Gisteravond werd de zitting in de
openluoht voortgezet. De president, mr.
W. van Roosendaal, verdachte Jan H. en
een getuige-deskundige, maakten in een
Taunus 12M, net als Jan op 25 augustus
1966, een rit over het stukje weg, dat
haaks aansluit op de dijk langs de Zuid
willemsvaart. Jan beweert, dat hij niet
meer tijdig heeft kunnen remmen, toen
hij pas laat het schrikhek langs de vaart
opmerkte. Volgens de getuige-deskun
dige had Jan ongeveer 25 meter van het
hek met 70 km per uur nog tijdig kunnen
stoppen.
De president verhoorde telkens weer
met veel nadruk de politiemannen om
te weten te komen of er ooit tijdens de
verhoren, zoals de raadsman zei, iets
was misgegaan. Opmerkelijk was wel,
dat Jan een driefazige verklaring heeft
afgelegd, waarin hij tenslotte toegaf
samen met Trees het plan van Trees
te hebben uitgevoerd, maar dat hij tot
deze verklaring is gekomen na zoals
enkele politiemannen het noemden
menselijke gesprekken. Zo van: „Jan,
zie me nu eens niet als politieman, maar
als mens". Een opperwachtmeester ge
tuigde zelfs: „Al word ik 500 jaar oud,
het schouwspel van de bekentenis van
Jan vergeet ik nooit. Hij huilde niet, hij
gierde. Ons stonden de tranen in de
ogen. De officier was geen officier
justitie meer, maar gewoon een mens,
toen hij dat zag".
Studentenprotest
tegen verhoging
PTT-tarieven
(Van onze correspondent)
TILBURG Een groepje van onge
veer 20 studenten van de Tilburgse ho
geschool heeft maandagochtend geruime
tijd vrij rustig gedemonstreerd in de
hal van het hoofdkantoor van de PTT
in Tilburg, tegen de verhoging van de
tarieven van het staatsbedrijf.
De studenten beplakten de ramen met
biljetten, waarop zij allerlei leuzen te
gen de tariefsverhoging hadden geschre
ven. Op die manier vestigden zij de aan
dacht van het publiek, dat hun optreden
nogal lakoniek over zich heen had ia-
ten gaan, op het feit dat de PTT voor
het vervoer van brieven een prijsver
hoging heeft doorgevoerd van 25 procent.
Wandelend door de grote hal riepen zij
onder andere „geen BTW bij PTT". En
kele PPT-ambtenaren sleurden de bil
jetten van de ramen en de pilaren, tot
dat zij opdracht kregen van de directeur
om aan het werk te gaan.
Nadat de politie was gewaarschuwd
verdwenen de studenten zonder nog al te
veel moeilijkheden te maken.
Eén van de vliegtuigen, waarmee de Kerken en het Rode Kruis de luchtbrug naar Biafra, nacht-in, nacht-uit in stand
honden. Met deze vliegtuigen gaat liet voedsel, gekocht van Nederlands geld naar de hongerende bevolking. Na de
Verenigde Staten geeft Nederland het meeste geld (14,2 miljoen gulden) voor hulp aan Biafra.
(Van
verslaggevers)
DEN IIAAG Donderdag wordt de tweede grote geldinza
meling voor Biafra gehouden. De Stichting Vluchtelingenhulp
Biafraconflict vindt een nieuwe actie nodig, omdat de op
brengst van de augustiisinzameling (13 miljoen gulden) in
middels is verbruikt. De mede met dit geld in stand ge
houden luchtbrug tussen Biafra en Sao Tomé heeft sinds
augustus 1383 voedingscentra van voedsel voorzien. Hiermee
konden 1.315.000 mensen driemaal per week worden gevoed.
De luchtbrug was voorts van groot belang voor de duizenden
zieken in de hospitalen en de 900.000 mensen in opvang
kampen.
De stichting wijst erop. dat al deze hulp geen definitieve op
lossing heeft kunnen bieden. De luchtbrug moet instand
worden gehouden en zelfs uitgebreid. Tot nu toe kon de
ondervoeding van de slachtoffers van de Nigeriaanse oorlog
enigszins het hoofd worden geboden door de aanvoer van
150 tot 180 ton eiwitrijk voedsel iedere nacht en de beschik
king over uitgebreide fondsen.
Volgens dr. Middelkoop, een van de initiatiefnemers, dreigt
momenteel de voedselsituatie in Biafra weer slechter te
worden. De stichting hoopt derhalve, dat door internationale
samenwerking op regeringsniveau een aanvullende en veel
uitgebreider luchtbrug zal worden mogelijk gemaakt. In dit
verband juicht men het door minister Luns in Ethiopië ont
plooide initiatief toe. De r.-k. stichting „Mensen in nood", de
protestantse slichting „Oecumenische hulp aan Kerken en
vluchtelingen", hot Nederlandse Rode Kruis en de Unicef,
gezamenlijk deel uitmakend van de stichting Biafraconflict.
zullen de binnenkomende gelden bestemmen voor alle slacht
offers van het conflict, zowel onder Biafraans ais onder
Nigeriaans bestuur.
Anders dan de vorige maal zal de actie niet via grootscheepse
t.v.-werving verlopen. Wel zullen radio en televisie intensief
op het bestaan van de actie wijzen, maar de stichting wil de
aandacht vooral trekken door een paginagrote advertentie in
de dagbladen Via een aangehechte bon kan men melden do
actie te willen steunen. De toegezegde gelden zullen worden
opgehaald door de stichting Nederlandse Federatie van
Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverlening.
Volgens de Unicefnieuwsdienst hebben op het ogenblik 5
miljoen mensen directe hulp nodig, waarvan 4 miljoen
Biafranen. Men neemt aan, dat dit aantal volgende maand
met de helft zal zijn toegenomen. Unicef becijfert, dat Nigeria
maandelijks 18.000 ton voedsel nodig heeft, terwijl Biafra
tussen de 30.000 en 60.000 ton zou behoeven.
Het Rode Kruis zoekt momenteel plaats voor rtiim vijftig
zwaargewonde Biafranen, deels in krijgsgevangenschap, deels
in eigen gebied vertoevend. Voor 58 andere gewonde mili
tairen is in Europa inmiddels een onderkomen gevonden. Van
een belangrijk gedeelte van de wachtenden is door over
brenging naar Europa het leven te redden. Zowel Biafra als
Nigeria^hebben het Rode Kruis toestemming voor deze actie
