Grootmeester
zweefde tussen
Raymond Ceulemans
wondertjes en zakdoek
EUROPESE TITEL DRIEBANDEN
Schaakmeesters bedienden
klokken als een mitrailleur
Crosskampioen Van der Hulst:
We hebben de schorsing verdiend
VAN BRACHT
EEN ZEGE
OP ZWARE
OPENINGSDAG
Burgemeester
Van acquit
,Als we achter staan,
is het gebeurd"
DWS
ZONDER HOOP
NAAR
GLASGOW
Wereldtitel
moet je toch
ook eens
kunnen
pakken
DONDERDAG 16 JANUARI 1969
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 7
DEN HAAG Bij Dieter Haring kon er niet meer af dan een
zenuwachtige lach. De in internationale kringen vrij onbekende
Duitser, die tot veler verbazing driebandenkampioen van zijn land
was geworden, had bij zijn aankomst in het Badhotel, na het ver
nemen van het wedstrijdschema al enigszins dramatisch uitge
roepen: „Wat, de eerste partij tegen Ceulemans?". Die angst had
hem niet meer verlaten en toen hij gistermiddag aantrad in de
met vlaggen, palmen en een breder dan breed-tapijt tot een in
tieme en fraaie biljartzaal omgetoverde sporthal aan de Steen-
wijklaan in Den Haag, stond hij als aan de grond genageld.
Zieke Raymond Ceulemans, na elke
leurt sniffelend in een levensgrote zak
doek, had geen medelijden met de Duit-
Hij wilde zo gauw mogelijk naar de
cantine om een glas water te vragen voor
:ijn poeder. Met een moyenne van 1.578,
dat de gehele eerste dag van het Euro-
jees kampioenschap driebanden niet meer
erd verbeterd wel benaderd door
landgenoot Boulanger en Ceulemans zelf
raasde hij over Haring heen. En men
jing zich toen al afvragen wie in vredes
naam de titelhouder moet gaan bedreigen
ils hij, geplaagd door een hevige ver
koudheid, al tot een dergelijke produktie
tomt. Wat moet dat worden als hij zich
dplekker voelt. Moeten er dan nog meer
die wondertjes van biljartunst, steu-
lend op een schier perfecte afstoot, op
DEN HAAG Vier „zittingen" per
dag telt het biljarttoernooi om de
Europese titel driebanden. En bij de
eerste genoten de organisatoren van
het veertigjarig bestaande district
Den Haag van de K.N.B.B. de eer
burgemeester mr. V. G. M. Marijnen
ran acquit te zien gaan. Ingeleid door
dutrictsvoorzitter J. Meere trok Den
Htags eerste burger een parallel
tfissen biljarten en zijn stad.
stad. Wij
roodbruin
dnebandenspel
iSen Haag is et
besturen de stad
laken heen in de raadzaal, u speelt op
een groen laken, maar voor
beide taken zijn strategie en
voorzichtigheid nodig, maar ook durf
en doorzettingsvermogen om het
succes te bereiken dat ik u toewens".
De burgemeester deed nog de
bekentenis, dat hij thuis „een
levensgroot biljart heeft", stapte
naar de tafel om de eerste stoot te
doen en miste. Waarmee het
toernooi was geopend.
het laken worden getoverd om de tegen
stander te deklasseren? Dieter Haring had
maar een enkele verklaring: „Hij liep zo
snel weg dat er geen inhalen meer aan
was". Dieter Haring lachte zenuwachtig
en dacht aan zijn schamel totaal van der
tien, terwijl Ceulemans in één slok in de
hoek van de kantine een poeder weg
spoelde en met die grote, witte zakdoek
zijn gezicht afwiste. Na die eerste dag
zijn er nogal wat in „dezelfde ronde" ge
bleven maar Ceulemans steekt er duide
lijk boven uit.
Tweemaal boekte hij winst, op Haring
op zijn eigen leerling, de Waalwijker
Rini van Bracht. Juist hij en de Duitser
hadden de zwaarste openingsdag, met
drie partijen. Maar terwijl Haring ze alle
drie verloor kon Van Biacht er een op
zijn naam laten schrijven. Niet die tegen
Ceulemans want al nam Van Brecht bru
taalweg de leiding tegen een zuchtende
grootmeester Ceulemans, dat was niet
voor lange duur. Van Bracht deed
knappe dingen, zijn talent is onmisken
baar maar hij kan dan ineens zo missen,
dat het duidelijk is dat de benjamin van
het gezelschap met zijn eenentwintig
jaren ervaring en vastheid mist. Twee
eigenschappen die Ceulemans in zo grote
mate bezit. „Vastigheidjes" zijn bij hem
caramboles en elke stoot is de voorbe
reiding voor de volgende. Op de tribunes,
die de eerste dag al wonderlijk goed
waren bezet dat gebeurt zelden
durfde men bij die subtiele stoten nooit
te hard en nimmer te zacht, nauwelijks
de handen op elkaar te brengen, bang
om de concentratie te verstoren.
Alles of niets
Die publieke steun behoefde Rini van
Bracht niet te ontberen. Hij proefde hem
al in zijn duel met de schrale, lange
Belg Boulanger die zich ineen moet vou
wen om op de goede hoogte boven het
biljart te komen. En hij merkte dat eens
te meer na zijn zege op de Portugees
Antonio Vinagre met het uiterlijk van
een grootgrondbezitter die niets anders
heeft te doen dan zijn biljartkunst ver
edelen. Hoewel de Nederlandse kampi
oen Jan Doggen dat spel niet zo edel
vond. „Die man speelt-van begin tot* eind
carotte", klaagde een nerveuze Doggen,
die tegen Vinagre noch tegen de Oosten
rijker Schei'z zijn draai kon vinden.
Scherz, ook zo'n wonderlijke figuur die
alles kan maar (soms) ook niets. Gis
teren was het alles want hij versloeg
eerst de slanke Zwitser Blanc en toen
Doggen.
Opbergen
Als er over „opbergen" wordt gespro
ken. mag ook de Spanjaard Avelino Rico
zijn vinger opsteken. Hij had het onder
spit gedolven tegen de ex-prof Jean
KANON GEURTSEN FAALDE
Marty, die het maar niet kan laten spec
taculaire stunts uit te halen, als een vol
leerd toneelspeler om het biljart sluipt
om de stoot te bekijken en „rauwer"
speelt dan Ceulemans. Tenslotte is Marty
kaderkoning en is hij nog een „groentje"
onder de driebandenspelers. Maar zijn
techniek en routine stellen hem natuur
lijk in staat ook op dit punt zijn manne
tje te staan. Een mannetje zoals Rico
die bijna voor de sensatie zorgde de be
paald niet van talent gespeende Deen
Kurt Thorgersen de das om te doen. Rico
legde onverstoorbaar zo beroerd weg
dat Thorgersen maar niet aan zijn laat
ste van de zestig caramboles kon komen.
Langzaam naderde de Spanjaard en toen
de Deen eindelijk p'af+rj maakte, hhd Ried
de nastoot nog met vier caramboles
achterstand. Van .«cquit miste hij gru
welijk en zo bleef hij de eex-ste dag
zonder punt.
Niet zonder meer
Met hem eveneens Blanc, Vinagre en
Haring en van dat kwartet zullen zeker
Blanc en Haring nog wel iets van zich
laten horen. Want Haring mag dan een
onbekende grootmeester zijn, hij is niet
zonder meer Duitslands kampioen ge
worden en dat liet hij af en toen ook al
blijken.
Er bleek ook dat Den Haag een „bil-
jartstad" is. De opkomst op de eerste
dag is er het bewijs van en er kan nu
al op wot'den gerekend dat het zaterdag
>ndag zeer vol, hoogstwaarschijnlijk
uitverkocht zal zijn. En er gaan toch
negenhonderd toeschouwers in de met
extra-tribune uitgeruste sporthal. Mond-
reclame is de beste reclame, is een ge
vleugeld gezegde. Daarvoor hebben de
deelnemers op de eerste dag al gezorgd,
inclusief de sniffelende Raymond Ceu
lemans die constant broedde op
„stoot om de adem in te houden".
(Van onze sportredactie)
WIJK AAN ZEE De handen waren nauwelijks snel genoeg om de orders van
iet brein op het schaakbord over te brengen, zo groot was-de tijdnood in de tweede
ronde van het Hoogovenschaaktoernooi. Het vechtschaak, waaraan alle zestien
deelnemers zich met overgave hadden toevertrouwd, kostte uren van intensieve
denkarbeid. Toen de partijen in een beslissend stadium kwamen, resteerden nog
ilechts enige minuten. De grootmeesters bespeelden de klok als een typiste haar
schrijfmachine. Geen vlag viel, maar er waren wel slachtoffers. Met illustere
zelfs. Als eerste de Rus Geiler, drie jaar geleden gedeelde le-prijswinnaar
in tijdnood bij de neuè genomen door de nerveuze Amerikaan Benkoe.
Verder een tweede nederlaag van IBM-winnaar Kavalek, nu tegen Ostojic en als
loupe de spectacle het verlies van Lajos Portisch tegen Fridrik Olafsson. Hans
lee, die tegen oud-wereldkampioen Botwinnik voortdurend werd teruggedrukt,
laaide daarentegen de tydcontrole en noopte de eenzelvige grootmeester een deel
de tijd, die bestemd is voor het dineren, op te offeren aan het analyseren,
.angeweg, van wie Ree in de eerste ronde verloor, versnipperde tegen Donner zijri
trachten. De Nederlandse grootmeester weefde een matnet waaruit de witte koning
vermocht te ontsnappen. Met anderhalf punt uit twee partijen heeft
lonner aansluiting gevonden met de kopgroep.
paardzet een pion was voorgèraakt, ge
agiteerd zijn pantalon tot aan zijn kuiten
op. Van Scheltinga noteerde tegen Keres
nog alleen de eigen zetten. Met zijn vlag
op het punt van vallen, gaf hij zich
gewonnen. Maar de spannendste tonelen
speelden zich af bij Benkoe-Gelier en
Doda-Lombary. Geiler had nog twee
minuten voor dertien zetten en Lombar-
voor twaalf. De Amerikaan
schreef met de linkerhand en sloeg met
de rechter op de klok. Geiler, zichtbaar
nerveus, noteerde in het geheel niet
neer. Benkoe had nog een paar minuten
«ver. maar gaf de Rus geen kans in
,zijn" tijd te denken. Ten koste van een
geruïneerde stelling haalde Geiler nog
net de tijdcontrole om vervolgens tot
het besef te komen dat verder spelen
geen zin had.
Chaotische
tonelen
door tijdnood
De tijdnoodfaze werd ingeluid door
Mafsson. 24 zetten in nog geen twintig
nlnuten. Niets bijzonders voor de IJs-
ander, die het sterkst speelt als zijn vlag
»p vallen staat. Hij bediende zich van
ezelfde variant van het Nimzo-Indisch
«aarmee Larsen in de kandidatenmatch
egen Portisch succes had gehad. Zou de
longaar een versterking hebben gevon-
len? Het bleek van niet. Terwijl rondom
agitatie groeide, bleef Olafsson ij se! ijk
calm en toen Portisch promotie van de
'-pion niet meer kon verhinderen en
fle koning omlegde, had hij nog ruim
minuten over.
Toch verloren
Intussen veroorzaakte de steeds groter
'ordende tijdnood chaotische tonelen op
andere borden. De Pool Bednarski he
iende zijn klok als een mitrailleur,
"avalek raakte tegen Ostojic pardoes een
oren kwijt. Jongsma werd door Kramer
«haak gezet met het paard, en speelde
en loper. Dat ls ongeveer de enige situa
te waarin de stelregel ..aangeraakt is
setten" niet opgaat. Hij mocht zijn loper
terughalen en de koning verzetten. Een
et later zag hij dat de partij desondanks
Spannende tonelen
Aan het tafeltje langs het raam haalde
Wedina, die tegen Oiric door een knappe
Verzet gestaakt
Na het diner had Hans Ree aan de
aanblik van Botwinniks onder couvert af
gegeven zet voldoende om het verzet te
staken. Doda-Lombardy en OLric-Medina
namen nog even de tijd om le zien of
de analyse-arbeid van de één klopte met
die van de ander. Toen dat het geval
bleok. besloten ze tot remise.
De uitslagen in de tweede ronde:
grootmeestergroep: Doda (Polen) Lombary
(VS) Mi—V3. Portisch (Hong)—Olafsson (IJsl)
0—1. Kavalek (Tsj-Sl)—Ostojic (J-Sl) 0—1,
Botwinnik (Rusl)—Ree (Ned) 1—0, Langeweg
(Ned)—Donner (Ned) 0—1. Keres (Rusl)—v.
Scheltinga (Ned) 1—0. Ciric (J-f
(Sp) %-
had het vol
gende verloop:
N1MZO—INDISCH
Wit: Portisch (Hong) Zwart: Olafsson (IJsl)
1. d2d4 Pg8f6, 2. e2c4 e7—e6. 3. Pbl—
C7Cö, 5. Lfl—<33 0-0,
e6—eö, 18. dtxeS Pc6xe5, 19.
ec, ai. La2—bi g7—gS,
Lc6xd8. 29. Pg3—c2 LC8—15. 30. I
c7, 31. g2—g3 Lf5d3. 32. Pe2—f-i 1x13—13, aj.
PÏ4dS Lc7d6, 34. Dd2—a5 Ld6—f8, 35. Daö
d8 Kg8g7, 36. Pd4C7 Lf8—e7. 37. Dd8—b8
Kg7—h6, 38. Pc7xa6 DeSxb8, 39. Pa6xb8 Le7—
Benkoe (VS)—Geiler (Rusl) 1
Ostojic. Langt ,._0-
Medina punt; 13. t.m. 16. Van Scheltinga,
Ree. Kavalek en Portisch allen 0 pnt.
Tweede ronde meestergroep: l'
Cock v. d. Hulst
inclusief de sniffelende Raymond
Ceulemans, die achter zijn zakdoek
niet onaanzienlijke afmetingen,
constant broedde op weer een „stc
om de adem in te houden"
(Vu» once sportredactie
AMSTERDAM Tot aan hel begin
van dit seizoen was geen Nederland
se club er ooit in geslaagd in het toer-
j nooi om de jaarbeursstedenbeker ver-
I der te komen dan de tweede ronde.
Het Amsterdamse DWS brak met die
traditie. Terwijl DOS en het met de
beste voornemens begonnen Feije-
noord al in de eerste ronde struikel
over resp. Dundalk (Ierland) en
Newcastle (Engeland), bleef DW'S over.
Beerschot (België) werd eerst uitge
schakeld en vervolgens werd het roem
ruchte Chelsea (Engeland) bedwongen.
Twee keer deelden DWS en Chelsea de
punten met 00. Het lot was de Am
sterdamse ploeg gunstig gezind, want
het door de Hongaarse scheidsrechter
Tibor in Amsterdam opgegooide munt
stuk kwam neer met de door DWS-aan-
voerder Dijkstra gekozen kant boven.
Bij de loting voor de 3e ronde liet 't ge
luk DWS in de steek.
Glasgow Rangers werd de nieuwe te
genstander. Een van de sterkste clubs
Groot-Brittanië. Gistteravond ver
loor DWS voor 18.000 toeschouwers in
het sinds kort over een formidabele
lichtinstallatie beschikkende Olympisch
stadion met 20.
Een resultaat, dat voor de volgende
week in Glasgow te spelen returnwed
strijd weinig, of geen hoop biedt.
Zelfs de grootste optimist zal DWS
geen kansen durven geven. Niet omdat
Glasgow Rangers zich in Amsterdam
zo'n geweldige ploeg toonde. De Schot
ten vielen tegen. Zij waren zelfs voor de
rust in de minderheid, maar sloten de
lste helft toch af met 'n voorsprong
10. Linksbinnen Johnston scoorde
37 minuten na een pass van de Zweedse
linksbuiten Persson, die er
offensief van DWS bliksemsnel tussenuit
trok en na het afstraffen van een fout
van Dijkstra een pass op maat gaf.
Tegen verhouding
Die voorsprong was geheel in strijd
met de verhouding. DWS had de
helft beheerst. Met voetbal
delijke kwaliteit werden de Schotten ln
de verdediging gedrongen. Er kwamen
ook wel kansen, maar zelfs de eenvou
digste werden door Geurtsen gemist.
Zo knalde de falende aanvalsleider na
een half uur naast het doel nadat hij
zelfs de overigens goede doelman Mar
tin al had omspeeld. En vijf minuten
later slaagde Geurtsen er ook niet in
een glanzende pass van Rensenbrink
minder gevaarlijk dan gewoonlijk met
een doelpunt te bekronen.
Na de rust faalde Geurtsen wederom
enige malen in kansrijke positie. Glas
gow Rangers kreeg nog één mogelijk
heid. en die leverde de tweede treffer
op. In de 54ste minuut bereikte de als
vervanger van Persson optredende Smith
met een hoge voorzet de geheel vrijstaan
de international Henderson, die met een
fraai schotscoorde (02).
Oude probleem
DWS. dat Overweg wegens een bles
sure nog moest vervangen door Corn
wall, geloofde het toen wel. Zonder over-
tuiging werd in het laatste half uur aan-
j gevallen. Glasgow Rangers wist zich
zeker van de zege. Het spelpeil daalde
I zienderogen terwijl een hevige regen
bui het veld glad maakte. Alleen de drif
tig gebarende Belgische scheidsrech
ter Loraux kon het publick nog enigs
zins vermaken.
„We hebben beter gespeeld, maar
Glasgow maakte de doelpunten", zei
DWS-trainer Frank Leslie Talbot. „Het
is bij ons 't oude probleem: de doelpun
ten. Als wij eenmaal achter staan, is 't
gebeurd. Er wordt dan zonder zelfver
trouwen gespeeld, omdat het nooit eens
een keer echt lukt. Misschien gaat het
volgend-? keer in Glasgow beter. Wie
weet lukt hel dan een keer wel en krij
gen we ons zelfvertrouwen weer terug".
Uitwedstrijd besliste
Newcastle United bereikte gisteravond
de kwartfinales van het jaarbeursste-
dentoernooi door op eigen terrein het
Spaanse Zaragoza met 21 te verslaan.
De eerste wedstrijd leverde een zege
van 32 voor de Spanjaarden op. Het
aantal doelpunten, gescoord in de uitwed
strijd, besliste ten gunste van de Engel-
Hamburger SV heeft zich gisteravond
ook geplaatst voor de kwartfinales. In
Edenburgh won het Schotse Hibernian
de tweede wedstrijd tegen de Duitsers
met 21.
HSV zegevierde, in de eerste ontmoe
ting met 10. Het feit dat HSV wel
scoorde in de uitwedstrijd en Hiberian
niet, bracht de Duitsers een plaats in
de volgende ronde.
Belangstelling op hoog niveau, niet
alleen van de zijde van de biljarters
onmiddellyk aan de matchtafel
Raymond Ceulemans, Jean Marty
(met armen over elkaaren
geheel rechts biljartfabrikant Cees
van Oosterhout maar ook van
de gemeentelijke overheid. Hoogst
mogelijke vertegenwoordiger burge
meester Marijnen verrichtte zelf de
opening van het Europese kampioen
schap driebanden in de sporthal
Steenwijklaan.
(Van onze sportredactie)
ZOETERWOUDE. Cock van
der Hulst, de 26-jarige nationale
kampioen cross country, is er niet
kapot van dat hij met onder ande
ren Cor Rutgers en Jan Harings
door de Kon. Ned. Wielren Unie
voor een week is geschorst. Hij
is niet kwaad noch verontwaar
digd, hij vindt het heel normaal.
Van der Hulst, de grote, fors-
gebouwde 80 kilo wegende coureur,
onderuitgezakt in een luie fauteuil
van zijn woning aan de Van Om-
medijkseweg in de polder van het
Zuidhollaudse Zoeterwoude, zegt:
„Wij zijn fout geweest en daar
zijn we nu voor gestraft.. Dat is
toch heel normaal. Ik vind het
helemaal niet zo erg. Eindelijk
eens een weekje wat minder druk".
Zijn vereniging, het Leidse Swift, is
het met de straf wel eens, maar vindt
het toch wel vervelend. Vooral omdat
net deze week een jubileumcross op haar
programma staat. Die jubileumcross
Swift bestaat 50 jaar wordt zondag in
Wassenaar op het landgoed van Swifts
beschermheer graaf Van Zuylen van
Nijevelt gehouden en als prominente
crossers als Harings, Rutgers en het
eigen clublid Cock van der Hulst bij
deze veldrit ontbreken, verliest deze veel
van haar glans.
Cock van der Hulst vindt het wel
beroedr voor zijn club, maar nu ook
weer geen ramp- „Ik had misschien toch
niet meegedaan", zegt hij. „Ik had een
uitnodiging liggen om in Berlijn te
Waarom is Cock van der Hulst, de
wielrenner die pas op 18-jarige leeftijd,
dank zij een buurjongen, met een fiets
met een krom stuur, zoals hij zelf zegt,
serieus aan het wielrennen begonnen,
eigenlijk geschorst
Even weg
Zijn lezing: ..In november moesten we
ergens in Rotterdam rijden. De wedstrijd
zou om 3 uur beginnen en toen we aan
de start stonden, zeiden de offiicals:
„Het spijt ons wel maar jullie moeten
nog een half uurtje wachten. En aan
gezien het weer nou ook niet zo lekker
was, gingen we even weg. Een kwartier
later kwamen we terug. En wat zagen
we? Een heel stel onbetekenende ren
ners dat bedoel ik nou ook weer niet
denirerend wags ons voor en stond
vooraan. Nou was het zo, dat het stukje
weg voordat je het veld inging
maar een meter of zeventig bedroeg en
ten hoogste 3 m breed was- In die zeven
tig meter kunnen we die meute nooit
voorbijkomen, dachten we en gingen
vooraan staan. Wij waren favoriet en
kanshebber. Nou weet ik wel, dat ieder
een gelijke kansen moet hebben. Maar
dan hadden ze er maar voor moeten
zorgen dat dat stukje weg de verplichte
driehonderd meter" lang was geweest.
Wij gingen dus vooraan staan, maar dat
mocht van de officials niet. Wij bleven
staan en er werd wat over een weer
gepraat, zonder dat er bijzonder harde
woorden bij vielen. Wij hielden voet bij
stuk. De officials stelden toen maar voor
dat we wel konden ophoepelen- Dat
hebben we prompt gedaan. Fout natuur
lijk, maar ja, je bent even te recalci
trant. Dat je daarvoor een gepaste straf
krijgt, vind ik niet zo erg, hoogsten ver
velend".
Bijverdienen
Cock van der Hulst, opperman bij een
Zoeterwoudse aannemer, behaalde zijn
titel vorig jaar in Soestduinen. Als
gevolg daarvan krijgt hij veel uitnodi
gingen uit het buitenland en kan hij er
aardig bijverdienen omdat de premies
daar voor .veldrijders' niet zo minnetjes
zijn als in Nederland.
Hij crosst, zet hij. „omdat hij daar niet
zoveel tijd aan hoeft te besteden als aan
wegrennen. Hij hoeft er minder voor te
doen- „Dat kan ik ook niet, want ik moet
ook aan mijn gezin denken. Als Neder
lands kampioen kun je lguke dingen
doen. Je krijgt veel uitnodigingen,
meestal via de Belgische manager De
Me.ver, een leuke onkostenvergoeding en
aardige premies. Maar als je niet bij de
top zit, is crossen meer een verrekt dure
sport. Als ik dan ook dit jaar weer geen
Nederlands kampioen wordt, nou, dan
weet ik het nog niet. Dan kan het wel
eens een boel geld gaan kosten en dat
kan ook weer niet".
Geknipt
Om het Nederlands kampioenschap
wortd dit jaar gereden in het Limburgse
Sibbe. Cock van der Hulst zegt daarover:
„Dat is een parcours, geknipt voor
Harings, die woont er vlak bij".
Veel hoop heeft de renner uit Zoeter
woude dus niet. Maar even later zegt hU
weer, als hü het over het wereldkam
pioenschap heeft (vorig jaar werd hij
derde): „Het moet toch mogelijk zijn ook
die titel een keer te pakken".
DEN HAAG Jan van Dooyeweerd
moge de succesvolste pikeur van 1968
zijn geworden, de foto die de reportage
over zijn 116 overwinningen illustreerde,
was een minder groot succes. Vooral de
paardesportliefhebbers zal het niet zijn
omgaan, dat dezerzijds een portret van
Jan Wagenaar jr. bij het artikel werd
geplaatst. Ofschoon het aan de successen
van Jan van Dooyeweerd geen enkele
afbreuk doet, bieden wij voor deze
vergissing onze verontschuldigingen aan.
