VIETNAM VOOR DE VIETNAMEZEN
Belasting op
vakantiegeld
Realisae van adviseur van Nixon
Slopershamer doet de rest...
Verlenging van leerplicht
onrechtmatig en onnodig
Goedkoop tanken in Duitsland
Dubcek doet
beroep op volk
Kritiek van
prof. Perquin
K* Y ffsï iff C v 'f* Vf w ft
Onzekerheid
i.v.b. BTW voor
douaneagenten
DONDERDAG 9 JANUARI 1969
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 5
BTW brengt steeds meer automobilisten over de grens
Verschil van
9 tot 11 cent
KERKRADE Wat veel Limburgse
benzinestationhouders vreesden is
waarheid geworden: sinds de invoe
ring van de BTW, waardoor de ben
zineprijzen in ons land flink zijn ge
stegen, gaan steeds meer automobi
listen uit de grensstreek benzine in
Duitsland tanken. Eerder was dat ook
al zo, maar sinds de invoering van de
BTW is het prijsverschil zodanig ge
worden, dat steeds meer mensen van
dit voordeel gaan profiteren. Dat
prijsverschil kan in gunstige zin uit
vallen tot 9 a 11 cent per liter, zowel
bij witte benzine als bij merkproduk-
ten.
Het verschil tussen Nederlandse en
Duitse prijzen wordt hier en daar na
melijk nog versterkt door een fikse
prijzenslag, die op het ogenblik gaan
de is tussen de houders van witte
pompen en de grote olieconcerns in
Duitsland.
Deze laatsten willen het marktaan
deel, dat de witte pompen zoetjes
aan hebben veroverd, weer terugwin
nen. Daarom variëren de prijzen nog
al. Gewoonlijk zijn zij in de buurt
van de witte pompen het laagst, om
dat de concurrentie daar het hevigst
Nu zeggen Duitse pomphouders, dat
zij al jarenlang een vaste Nederland
se klantenkring hebben, maar zij ge
ven toch toe, dat sinds de invoe
ring van de BTW in Nederland het
aantal sterk is toegenomen, Precieze
gegevens daarover zijn nog niet be
kend. Daar is de tijd te kort voor.
Evenmin weet men of deze run in een
dergelijke hevigheid kan aanhouden.
Van de zijde van de douane verna
men wij, dat de wet het tanken in
Duitsland niet verbiedt. Men mag ech
ter niet naast zijn tank ook nog et
telijke jerrycans met goedkope ben
zine volgooien en dan weer naar Ne
derland rijden.
Het loopt storm bij de grens in Tud-
deren. Meer speciaal bij het kleine
benzinestation van de Sittardse pomp
houder M. Rutten, die met ware
dumpprijzen zijn Nederlandse colle
ga's de loef afsteekt. „Van dag tot
dag wordt het drukker. De eerste da
gen al was mijn omzet verdubbeld
bij het pompstation in Tudderen", al
dus zei de heer Rutten.
Van f
correspondent Peter Jenkins in Saigon
De onderstaande tabel, waarbij de percentages van vorig jaar tussen
haakjes zijn vermeld, laat het verschil tussen de oude en nieuwe
heffing op bijzondere beloningen zien:
bij een jaarloon van
meer dan doch niet
meer dan
3.000
3.000 4.000
4.000 6.000
6.000 9.000
9.000 12.000
12.000 15.000
15.000 21.000
21.000 30.000
30.000 39.000
39.000
ongeh. ongeh.
tot 40 jaar boven
(11 5.9)
14,3 (14,4) 12,6 (12,7)
18.5 (18,6) 16 (16
23.6 (23,7) 20,2 (20,3)
26,1 (27,1) 22,8 (23,7)
31,1 (27,1) 27,6 (23,7)
44 (27,1) 40 (23,7)
54 (27,1) 50 (23,7)
60 (27,1) 56 (23,7)
gehuwden
zonder
kinderen
(11
13.5 (13,5)
16,9 (16,9)
19.6 (20,3)
24,2 (20,3)
36 (20,3)
46 (20,3)
52 (20,3)
bij een jaarloon van
meer dan doch niet
3.000
3.000 4.000
4.000 6.000
6.000 9.000
9.000 12.000
12.000 15.000
15.000 21.000
21.000 30.000
30.000 39.000
39.000
Gehuwden met aftrek v
lk. 2 k.
(-
(-
(- - (-
11.8 (11,8) (10,1)
15,2 (15,2) 13.5 (13,5)
17.9 (18,6) 16,3 (16,9)
23,2 (18,6) 22,4 (16,9)
35 (18,6) 34 (16,9)
46 (18,6) 45 (16,9)
52 (18,6) 52 (16,9)
oor:
3 k.
11,8 (11,8)
14,7 (15,2)
20,7 (15,2)
33 (15,2)
44 (15,2)
51 (15,2)
bij een jaarloon van
meer dan doch niet
3.000
3.000 4.000
4.000 6.000
6.000 9.000
9.000 12.000
12.000 15.000
15.000 21.000
21.000 30.000
30.000 39.000
39.000
Gehuwden met aftrek v
4 k. 5 k.
(- (-
(10.1) 8,4)
13 (13,5) 11.4 (11,8)
19,8 (13.5) 19 (11.8)
32 (13,5) 31 (11.8)
43 (13,5) 42 (11,8)
50 (13,5) 49 (11,8)
6 k.
9.8 (10.1)
18,1 (10,1)
30 (10,1)
42 (10,1)
49 (10.1)
bij een jaarloon van
meer dan doch niet
meer dan
3.Q00
3.000 4.000
4.000 6.000
6.000 9.000
9.000 12.000
12.000 15.000
15.000 21.000
21.000 30.000
30.000 39.000
39.000
Gehuwden met affci
7 k. 8 k.
z_' '(- -
(- (-
-
(- (- -
8,1 8,4)
16,4 8,4) 15,5 13
29 8,4) 28 26
41 8,4) 41 40
48 8,4) 48 47
ek voor:
9 k. 10 k.
v—
<- t—
8
25
40
ir- 47 Ir-
Voor 90 miljoen
gulden kaarten
de deur uit
DEN HAAG (ANP) Rond de jaar
wisseling zijn er in Nederland
115.000.000 kerst- en nieuwjaarskaarten
kaarten ten getale van 55.000.000 ver-
den en dat het restant gevormd
werd door verjaarskaarten, greeting
irds e.d. bij een gemiddelde consumen-
mprijs van f 0,30 betekent dit een to
tal bedrag van f 90 miljoen.
Blijkt Nederland per gezin gerekend
as al een flink aantal kaarten te kopen,
ich Is er nog een beduidende achter
and ten opzichte van de koopgewoon-
De kaarten worden hoofdzakelijk ge-
:ocht door vrouwen. Van de ondervraag
de dames kocht 93% regelmatig
In 5% van de gezinnen wordt nooit
de omzet voor haar reke-
varenhuizen 21%, sigarenza-
en levensmiddelen bedrijven
DE arme journalisten die de laatste moeizame
dagen van de ten einde lopende regering van
Johnson moeten verslaan, kragen een ruggesteuntje
van de hooggeleerde beschouwingen van de wijze
mannen, die na 20 januari de politieke dienst zullen
uitmaken. Dr. H. Kissinger, die de speciale assistent
van president Nixon zal worden, heeft in een artikel
in Foreign Affairs zijn visie ten beste gegeven over
de wijze waarop dc Verenigde Staten zich uit de
Vietnamese dwaaltüd kunnen vrijmaken. En de heer
Charles Yost, die Washington bij de Verenigde Na
ties zal vertegenwoordigen, heeft in „Atlantic
Monthly" een beschouwing gelanceerd waarin hij
waarschuwt tegen voortzetting van een zending wa
pens aan de oorlogvoerenden met inbegrip van de
leverantie van Phantom bommenwerpers aan Israël,
waarvoor president Johnson onlangs toestemming
heeft gegeven.
Blijkbaar hebben beide schrijvers er niet aan ge
dacht, dat elke letter van hun artikel gespeld zou
worden door lieden die naarstig speuren naar de
richtlijnen van het beleid der nieuwe regering. Maar
toch heeft niemand, ook de nieuwe president niet,
zich uitgesproken tegen de strekking van beide be
schouwingen. Het artikel van dr. Kissinger is het
meest belangrijk. De tendens ervan is dat de Ver
enigde Staten en Hanoi in het geheim een serie
onderhandelingen zouden plannen om een geëscaleer
de terugtrekking uit Zuid-Vietnam van buitenlandse
troepen tot stand te brengen, terwijl Saigon en het
Nationaal Bevrijdingsfront samen zouden onderhan
delen over de politieke toekomst van het zuiden.
Kissinger keurt het af, dat de regering-Johnson de
bombardementsstop combineert met de deelneming
van Saigon aan de onderhandelingen in Parijs.
Aan dit alles ligt de gedachte ten grondslag, dat de
nationalistische kemphanen in het zuiden met hun
politieke geharrewar alle militaire steun moet wor
den onttrokken anders zuilen zij nooit genegen
zijn om het onderling eens te worden. De politiek
van Kissinger is gebaseerd op de overweging, dat
bondgenoten vaak nog moeilijker hanteerbaar zijn
dan vijanden, als het gaat om een oorlog te beëindi
gen. Maar hoe, als Hanoi en Washington de kans
niet geven deze tactiek in praktijk te brengen? De
haviken in Amerika zeggen zelf dat het voor Noord-
Viebnam een buitengewoon zware belasting zou vor
men om opnieuw een groot offensief in het zuiden
te ontketenen. Het noorden heeft er trouwens ook
nooiit voor gevoeld om zich direct te verwikkelen in
een langdurige guerrilla met kleine eenheden.
Hoe dan ook, Kissinger is van mening, dat de Ver
enigde Staten, als de onderhandelingen met Hanoi
een dood geboren kind blijken te zijn, dienen over
te gaan tot een strategie die streeft naar beperking
van het aantal gesneuvelden en de bescherming van
de burgerbevolking. Hij is bepaald niet optimistisch
inzake de kansen op een politiek akkoord tussen
Saigon en de NLF, maar volgens hem zal de be
moeienis van de Amerikanen eerder schaden dan
helpen. Volgens hem heeft het geen zin om te pro
beren beide partijen in een wankele coalitie samen
te brengen.
De stellingname van dr. Kissinger ligt heel dicht bij
de visie die wij in deze rubriek destijds tijdens de
bombardementsstop hebben gegeven. Onze visie des
tijds was gebaseerd op informatie van zeer gezag
hebbende Amerikaanse zijde. Wij stelden toen, dat
het staken van de bombardementen straks tot resul
taat zou hebben, dat de Amerikaanse troepen in
aantal zouden kunnen verminderen, en dat, gezien
op nog langere termijn, hoogst waarschijnlijk een
verdeling van Zuid-Vietnam tot stand zou komen.
Amerika zou in deze opzet dan een sterk verminderde
troepenmacht in het land houden, totdat de twee
regeringen dë republikeinen en dë Vietkong
het eens zouden kunnen worden of dat er op andere
wijze een oplossing zou ontstaan. Deze gedachten-
gang blijkt alleen maar gevolgd te worden door een
van de twee voornaamste denkrichtingen in de hoog
ste sferen van Washington.
Het artikel van Kissinger kwam juist uit, toen er een
felle onderlinge discussie gevoerd werd tussen twee
aftredende ministers, n.l. die van Defensie en die van
Buitenlandse Zaken. De eerste functionaris, de heer
Clark Clifford, heeft sedert de 2e november hard
nekkig gepleit voor liquidatie van Amerikaanse in-
Dr. Kissinger bij de bekendmaking van zijnb
Richard V. Allan, die met Kissinger zal samen, v
menging in de zaken van Vietnam. Het heeft er veel
van, dat hij de steun van president Johnson heeft
gehad, of, tenminste diens toestemming om het in
die richting te proberen. Zijn ambtsgenoot van Bui
tenlandse Zaken en de ambassadeur in Saigon, Ells
worth Bunker (die zojuist herbenoemd is door Nixon)
hebben er steeds maar op aangedrongen dat Saigon
maar op de been gehouden zou moeten worden dooi
de Verenigde Staten.
Hoe dan ook, het is thans duidelijk dat het dralen
met de aankondiging van een bombardementsstop
(die in beginsel al enige tijd voor de le november
was vastgesteld) en het falen van diplomatie van
Saigon, verantwoordelijk is voor deze controverse in
Washington tussen de groep „Amerika voor alles"
en de fractie die het regime in Saigon welwillend
gezind is.
Het artikel van Kissinger toont duidelijk aan, aan
welke kant hij staat: die van Clifford. Deze laatste
heeft verklaard, dat Amerika niet verplicht is om
540.000 man in Zuid-Vietnam te houden totdat er
eindelijk eens een oplossing voor deze oorlog ge
vonden zal worden. Clifford dringt erop aan, dat
Amerika en Hanoi tot een gemeenschappelijk stand
punt komen inzake een wederkerige vermindering
van strijdkrachten (het noorden heeft naar schatting
reeds 50.000 man uit het zuiden teruggetrokken).
Ook heeft hij verklaard, dat „bepaalde militaire
schikkingen mogelijk zijn".
Het lijkt erop, dat de benoemingen van president
Nixon een versterking zullen betekenen van de
school van Dean Rusk. Bunker, de ambassadeur van
Saigon, moet aanblijven, maar alleen dat werd
zorgvuldig bij het benoemingsbesluit gestipuleerd
„voor zekere tijd", en de heer Averell Harriman, die
graag met onderhandelingen te Parijs zou willen
doorgaan, ook desnoods zonder Saigon, zal als leider
van de delegatie vervangen worden door Henry
Cabot Lodge, nog onlangs een havik genoemd. En de
beroepsdiplomaat U. Alexus Johnson, die thans am
bassadeur in Tokio Ls, staat voor Buitenlandse Zaken
als nummer 3 genoteerd. Bunker, Lodge en Johnson
zijn alle drie ambassadeur in Saigon geweest en ze
hebben daar alle drie dezelfde fout gemaakt. Die
fout was, dat zij gemeend hebben dat Amerika en
Vietnam de zaken zo zouden kunnen regelen, dat de
Amerikaans doeleinden zouden kunnen worden ver
wezenlijkt.
Kissinger daarentegen waarschuwt aldus: „Als wij
ons in binnenlandse aangelegenheden van Zuid-
Vietnam mengen, komen we in een warreling van
verwikkelingen terecht, om twee redenen: Ten
eerste omdat we bij de onderhandelingen de
party zullen zyn die geen begrip heeft voor de sub
tiliteiten van de Vietnamese politiek. Vervolgens
omdat we waarschynlUk tegen dc draad in zullen
gaan door sterke pressie juist op Saigon uit te oefe
nen, omdat dat in onze ogen het voornaamste ob
stakel voor de onderhandelingen vormt".
En zo heeft president Nixon de keus tussen twee
mogelijkheden. Het enige wat hij tot dusver heeft
gedaan is dat hij Kissinger heeft opgedragen een
samenvattende studie te maken van alle realistische
methoden, zodat zo snel mogelijk na 20 januari een
duidelijke lijn getrokken zal kunnen worden. Dan
zullen, zoals is toegezegd, de onderhandelaars en de
ambassadeurs duidelijke schriftelijke opdrachten
ontvangen. Het is wel haast zeker dat deze instruc
ties ondanks de jongste maatregelen van de heer
Nixon in dezelfde richting zullen gaan als wan
neer het huidige bewind aan zou blijven. Met andere
woorden dat het beleid dat gericht is op een ge
leidelijke terugtrekking der Amerikanen, zonder nu
bepaald zijn plan in de steek te laten.
Volgens een voorstander kan president Nixon de
Amerikaanse troepen van 540.000 terugbrengen op
ruim 150.000, zonder dat men de bevolkingscentra de
bescherming tegen overvallen van guerrillastrijders
zal behoeven te ontzeggen. Dan zou de regering, die
in Saigon aan het bewind is, desgewenst over de
restanten van het land met de Vietkong kunnen
vechtenVice-president Nguyen Cao Ky heeft
met vooruitziende blik reeds ronduit verklaard, dat
eventueel zijn regering bereid is om door te vechten.
Het' Is natuurlijk een andere zaak of hij werkelijk
daartoe in staat zou zijn. Het schrikbeeld van een
eindeloos voortgezette oorlog zonder de ruggesteun
van een sterke militaire partner is misschien de beste
aansporing voor de twee groepen van ruziënde na
tionalisten in Zuid-Vietnam, om het politiek eens te
worden. En dat laatste alleen vormt voor Amerika
de voorwaarde voor een eervolle terugtocht.
PRAAG (DPA) De Tsjecho-Slowaak-
se partijchef Alexander Dubcek lieeft een
dringend beroep op het volk gedaan zich
te onthouden van onbezonnen daden.
„Men dient te weten dat er in binnen-
en buitenland krachten zijn die ons niet
welgezind zijn. Wij moeten daarom niet
tot staking oproepen, de krachten verspil
len en de gevoelens opzwepen, anders
kan er een crisistoestand ontstaan, waar
in het centrale partij comité zijn toe
vlucht moet nemen tot maatregelen, die
het liever vermijdt".
Negenentwintig voormalige sociaal-de
mocratische partijfunctionarissen in Tsje-
cho-Slowakije, die veertien jaar geleden
op beschuldiging van verraad en spiona
ge tot gevangenisstraf zijn veroordeeld,
zijn onschuldig bevonden en gerehabili
teerd, zo meldt het Tsjecho-Slowaakse
persbureau CTK.
parlementaire redactie)
DEN HAAG Onder dc kop „Een
onheilsdag nadert" levert de onderwUs-
deskundige prof. dr- N. Perquin in het
maandblad „Impuls" dat problemen
inzake de begeleiding en vorming van
de werkende jeugd behandelt ernstige
kritiek op voorgenomen verlenging van
de leerplicht. „Met schrik zie ik de
datum van de invoering der 9-jarige
leerplicht naderbU komen, die dan nog
door andere verlengingen gevolgd zal
•ordèn", schrijft prof. Perquin. Hy zegt
te twqfelen aan de rechtmatigheid van
de wet op de leerplichtverlenging.
„Voor veruit het grootste deel van de
Nederlandse jeugd is.de sanctie van een
verlenging volslagen overbodig. Hij gaat
vanzelf wel naar school. Hij weet dat hij
anders niet vooruitkomt en zijn vader
weet het ook", aldus prof. Perquin.
Hij vervolgt: ,.Het is er alleen om te
doen een bepaalde groep van de bevol
king in haar nekvel te pakken, de groep
namelijk, die het nut van verder leren
niet inziet en niet kan inzien, tenminste
voorlopig niet- En wanneer de mensen
die tot die groep behoren het wel zullen
begrijpen, is het verplicht stellen van
het leren een waardeloze activiteit, zo
iets als het verplicht stellen schoeisel te
dragen".
Volgens prof- Perquin weet men ook
in het geheel niet of de langere leer
plicht voor die bevolkingsgroep goed zal
zijn. Het gaat om een groep die de eerste
schooljaren wel als een min of meer
prettig spel beschouwt, maar daarna be
gint de afweerhouding tegen het school-
Honderdtien vernielde huizen en veertien doden zqn het droeve resultaat van de hevige bosbranden, die in de
Australische staat Victoria woeden. Dit huis in Lara was binnen enkele ogenblikken geheel door het vuur verteerd.
Documenten van
Bretonse regering
gevonden
PARIJS (Reuter) De Franse poli
tie heeft bij Lorient in Bretagne ver
scheidene documenten in beslag geno-
9 de zich zo noemende „Breton-
ring in ballingschap". Tevens
ii wapenopslagplaats ontdekt.
Onder de documenten bevond zich
een uit negentien artikelen bestaand
handvest. De inhoud van de documen
ten is niet vrijgegeven. In Parijs wer
den gisteren veertien personen onder
vraagd inzake de bomaanslagen in Bre
tagne van de afgelopen tijd. President
De Gaulle brengt volgende maand een
bezoek aan het gebied.
De Bretonse onafhankelijkheidsbewe
ging wordt in Parijs niet al te ernstig
genomen en meer beschouwd als lastig
dan van politiek belang. De beweging
heeft in de streek veel aanhangers, maar
vermoedelijk weinig actieve ledeo,
gaan. De spelsituatie wordt een dwang
situatie.
..Een van de ernstigste moeilijkheden,
waarmee het vormingswerk voor de
leerplichtvrije jeugd te kampen heeft, is
de weerzin die de betrokken jongens en
meisjes tegen de school hebben", aldus
prof. Perquin. „Vermoedelijk zal men op
het departement wel bezig zijn het een
en ander uit te dokteren wat gevoeglijk
in de verlangde wachttijd onderricht kan
worden, maar een departement is geen
pedagogisch instituut", aldus prof.
Perquin-
Zijn alternatief is de volledige door
voering van een partiële vormingsplicht
Hij schrijft: „Laten we er eerst voor
zorgen dat de 14-jarigen op een ade
quate manier in hun nieuwe levens
situatie begeleid worden, dan kunnen we
langzamerhand onze volle aandacht gaan
besteden aan de 15-jarigen en zo verder.
Dat is geen noodoplosing, maar een ver
antwoorde en goede oplossing".
WERNHOUT Er bestaat geen se-
i kerheid over de toekomstige positie van
J de duizenden werknemers van de
dounaneagenten in Brabant. Zeeland en
1 Limburg. Vast staat, dat zij sinds de
invoering van de B.T.W. minder werk
en minder inkomsten hebben en dat
hun positie met het geleidelijk weg
vallen van de grenzen verder zal ver
slechteren. Ontslagen op korte termijn
worden niet verwacht. Wel ontslagen
op lange termijn. Alleen is niet bekend
hoe lang die „lange termijn" zal zijn.
Optimisten zeggen tien, pessimisten vijf
Een afvaardiging van F.E.N.E.X.
(Federatie van Nederlandse Expedi
teurs), de Zuid- en de Oostgrens Expe
diteurs heeft deze week een gesprek
gehad met enkele hoge ambtenaren van
de ministeries van Economische Zaken
en Financiën. Er werd onder meer
gesproken over de beruchte lijst waar
op goederen staan die niet meer aan
gegeven mogen worden. De lijst is nog
beperkt, maar gevreesd wordt voor uit
breiding met onder meer grondstoffen
in buiktransport. Dat laatste onder druk
van de grote Industrieën.
