K
P-l-C-K-S
Vogels in de lucht
Zoek de d-ri-e dingen
B0NN|E
in duitse studio's
Springvel
Jeugd USSR wil pOp
of the week
HEY
JUDE
School
bladenplan
Het
Legermuseum
ZATERDAG 26 OKTOBER 1968
FIGUUR B
„Wat la er dat voor één?"
vraagt men dikwijla, als men hoog
boven in de lucht een vogel ziet
vliegen. Men gaat gokken en wordt
het zelden met de andere toeschou
wers eens. Maara ls je zorgvuldig
kijkt, hoe de afzonderiyke vogels
vliegen en hun kenmerken ont
houdt, zul Je het verschil gauw
zien. Hier beschreven we aller
eerst 15 verschillende vogels, hoe
ze er van onderen uitzien. Probeer
maar eens, of je ze herkent, als je
ze In de lucht ziet vliegen.
1. Meeuw.
2. Wilde eend: lange hals. snelle
vleugelslag.
3. Hoender- of dui venhavik:
snelle vlucht met haastige vleu
gelslag. onderbroken door zweven
de vlucht.
4. Zeezwaluw: lichter en ele
ganter dan de meeuw. Herkenbaar
aan de gespleten staart en de
smalle spitse vleugels. Als hij
over water vliegt, stopt hy plot
seling. staat in de vlucht met
trillende vleugels om zich dan op
een vis in de golven te storten.
5. Koekoek :kan met zijn lange
staart en lange vleugels met een
vaak door de kleine vogels ver
jaagd. In wiens nest hij zijn el legt.
6. Duif: snelle vlucht, vaak door
zweefvlucht onderbroken.
Fazant: lage vlucht.
8. Mussenhavik: kleine verwant
van de hoenderhavik.
9. Kievit: draait zich in de
vlucht om zijn as.
10. Eikster: een langzame vlieger
met lange, licht wippende staart.
11. Kraai: een beetje log, kantelt
vaak op zijn zij alsof hij zijn even
wicht verliest.
12. Pluvier.
13. Pluvier: zeer snelle vlieger.
14. Uil: geluidloze vlucht in de
schemering en duisternis. Heeft
zjjn verenbosjes op de kop (hoorn
tjes) dan is het een ooruil.
15. Valk: vliegt op grote hoog
te. stopt plotseling, hangt in de
lucht met korte vleugelslagen, ter-
w(jl hy naar een slachtoffer uit
ziet, meestal naar muizen of grote
re Insecten.
de
rantentuin
Flllie de Blanken stuurde ons een ver
haaltje, dat ze zelf getypt had en nog
wel zonder fouten. Of heeft tante Llze
je geholpen? Ik vind het knap. De
groetjes ook aan tante Llze in Oude
Wetering en je broertje Gerko.
Onze poes
We hebben 23 maart een poes gehad,
hy had een wit befje en witte pootjes.
Toen we hem vyf maanden hadden is
hij weggelopen. Dat was op 22 augus
tus. We vonden het wel zielig want hy
was zo lief. Twee weken later kwam er
een andere poes aanlopen, die had ook
»»pn wit befje en witte pootjes, maar
hij was wat kleiner. We hielden hem
toch en noemden hem Wiekle. Hij was
net zo lief als onze ouwe Moppie. Toen
we Wiekie een poosje hadden, vonden
we onze Moppie weer terug aan de
grote weg, hij was bijna aangereden.
Vlug namen we hem mee naar huis.
We hadden nu twee poezen. De eerste
paar keren vochten ze met elkaar,
maar dat ging gauw over. Toen we ze
allebei een poosje hadden liep Wiekie
weg. Hij is nooit meer teruggekomen.
Rille Groeneweg, Stompwyk vertelt
Mijn leventje
tot 2 jaar
Ik werd geboren op 16 mei 1958. Ik
had pikzwarte krullen en woog zeven
pond en anderhalf ons. Ik was erg dik
en kon met 11 maanden al lopen. Mtyn
peettante was van vaders kant. Ik was
het eerste kindje van mijn vader en
moeder, dus ben ik de oudste. Toen ik
één Jaar was, zat ik niet meer in de
box, dat wilde ik niet meer. We hadden
ook een poes, h(j was haast net zo
groot als ik. Op een dag - ik was al
twee Jaar - was ik aan het hollen door
de kamer. Ik holde van de voorkamer
deur naar de gangdeur. Dat deed ik
wel twee keer. Ik wou het voor de der
de maal doen, maar toen ging het
mis. Ik holde zó hard. dat ik met
m(jn hoofd door hot glas tuimelde. Mijn
vader en moeder schrikken heel erg en
Roosje van Krimpen:
Mijn leventje
Toen ik twee jaar was, klom ik wel
eens op de aanrecht. Daar stond de
suikerpot. Dan nam ik met mjjn vinger
tje een lik suiker. Dat was lekker.
„Zeg Roosje, wat ben je daar aan het
doen?" vroeg moeder eens, toen ze het
zag.
„Ik ben de suikerpot aan het schoon
maken" zei ik dan.
Moeder zette me dikwijls in de box.
Op een keer klom ik er uit en ging
naar de keuken. Toen ik moeder aan
hoorde komen, kroop ik gauw in de
kast. Moeder stond soep te koken. Ze
keek in de kast maar ze zag me ntet.
„Waar is Roosje toch?" riep mijn oma.
„In de box", zei moeder.
„Ze is er niet" en samen gingen ze zoe
ken. Oma vond me in de kast.
Met mjjn vierde jaar ging ik naar
de kleuterschool. Ik speelde er met
blokken en poppetjes. Het was erg leuk
op school. Eerst zat Ik by juffrouw
Cras en later bij juffrouw van der
Fluit. Eens trok ik die juffrouw heel
hard aan haar neus.
„Au!" riep ze- „Dat moet je niet doen".
„O. dat wist ik nog niet".
Nu ging ik naar de eerste klas van
de grote school. Daar was het ook
leuk. De juffrouw deed heel grappige
dingen. Myn vriendinnetjes waren Mie-
ke en Dériré. In de tweede klas leer
den we rekenen, taal en tekenen. Ook
gingen we wel eens wandelen. Dat was
heel fijn. Nog veel fijner was het, als
we naar de speeltuin gingen. Tegen 4
uur klapte de juffrouw in de handen en
dan riepen alle kinderen: „Jammer!"
„Ja, daar kan ik niets aan doen", zei
de juffrouw dan.
Toen ik 8 jaar was woog ik 28 kilo.
Dat is wel veel.
OOM TOP
I Top! Top! Op mjjn Jurk sit een by.
Jaag ze weg. vlug!
II Dat is alleen maar een grote vlieg, die doet
je niets.
III Veel vliegen lijken op byen of wespen, maar
je kunt het verschil erg gemakkelijk vast
stellen, als je op de juiste dingen let.
IV Bjjen (1) en wespen hebben 2 paar vleuegels
en lange voelhorens.
Vliegen (2) hebben maar één paar vleugels,
korte voelhorens, maar grotere ogen.
Johnny Hogervorst vertelt ook over:
Mijn leventje
Ik ben geboren op 22 december 1958.
Toen ik vier jaar was, moest ik naar
het ziekenhuis. Vader en moeder kwa
men me bezoeken en ze brachten een
kadootje voor mc mee. Ik was nog
niet geopereerd, dat zou de volgende
dag gebeuren. Vóór de operatie kwa
men mjjn moeder en oma nog even
kijken. Ze gaven me een pakje. Ik
pakte het uit en er zat een pistooltje in,
dat vuur gaf. Dat vond ik fyn. Na het
bezoek moest ik geopereerd worden. Ik
vond het wel een beetje eng. Ik lag in
het Ellzabeth-zieRenhuiB. Öe dokter
die me opereerde had een witte lap
voor zijn mond. Ik kreeg een spuit en ik
wist niets meer. Ik lag met mijn ogen
dicht. Het was net of ik sliep. Ik werd
teruggebracht naar de kamer en kwam
weer bjj. De volgende morgen kreeg ik
brood met hagelslag en thee. Ik lag
in mijn bed met m'n autootje te spe
len. Die avond kwam vader me opzoe
ken met mijn kleine zusje van twee
jaar. Ik kreeg een zak fruit om op te
eten en sinaasappels om uit te persen.
Naast mijn bed stond altjjd een glaasje
water, niets lekker. Sinaasappelsap is
veel fyner. Na een paar dagen mocht
ik naar huis. We gingen met een taxi.
Toevallig was ik de volgende dag ja
rig. Ik werd 5 jaar. Wat een feest!
Ik kreeg een plastic autootje en nog
veel meer, Het werd een leuke dag.
Antoinette Kallenberg:
De prinses
Er waren eens een koning en een
koningin die twaalf dochters hadden.
De oudste dochter Erma was een naar
kind. Ze kreeg elke dag een pak voor
haar broek. De tweede heette Marjo
lein en was een beetje lief. Ook de
derde was lief. Maar het allerliefst
was de jongste; ze heette Liefkooaprin-
Nu woonde er in een ver land een
prins, die met het liefste en mooiste
meisje wilde trouwen. Hy ging op reis
en kwam ook bij de koning. De koning
liet hem zijn dochters zien, maar ze
waren niet lief genoeg. Toen kwam de
jongste prinses. Lakeien brachten haal
bij de prins en toenh ij haar zag schrok
bij de prins toen hij haar zag schrok
kon zijn ogen niet geloven. De prins
bracht haar bij zyn vader.
„Ik zal een prachtig paleis voor Jullie
laten bouwen!" riep de vader. „Waar
zal het van zyn? Van stenen, van kris
tal, glas of van klei?"
Ze dachten even na en ze zelden: „van
stenen". Het werd een groot en mooi
kasteel. Toen het klaar was, ging de
prins met zyn prinses Liefkoos trou
wen. Groot feest werd er gevierd en ze
leefden lang en gelukkig.
Dag klnders. Volgende week krygen
weer andere verhaaltjes een beurt.
TANTE JO.
vader en moeder schrokken heel erg en
in buurmans auto, naar de dokter. Toen
we by de dokter waren, kreeg ik een
spuit en sliep in. De dokter hechtte
myn hoofd. Ik kreeg weer een spuit en
werd wakker. Mijn hoofd werd in een
verband gewikkeld. Je zag alleen mijn
ogen, neus en mond. Zo ging ik naar
huis.
Leo Kuiters vertelt een sprookje over:
Het kabouterfeest
Heel, heel erg lang geleden was er
een groot bos waar heel veel kabouters
leefden. Op een dag was de koning van
de kabouters jarig en dat moest na-
tuurlijk gevierd worden.
In het paleis van de koning was een
heel grote keuken, daarin werkten de
kok en het koksmaatje. Vandaag moes
ten ze een grote pan soep koken voor
de koning en de genodigde gasten. Er
was één fee. die niet door de koning
was uitgenodigd, dat was de boze fee
en nu was ze wel heel erg kwaad, om
dat ze niet was uitgenodigd. Ze nam
haar toverboek en zocht er in, hoe ze
een zwaar vergif kon maken. Dat wil
de ze dan in de soep gooien, als de
koks even weg waren. Ze had het ge
vonden en zocht vergiftige kruiden in
Een musje in de boom had alles ge
zien en hy ging de kok waarschuwen.
Na een poosje kwam de fee met haat-
gif tlge kruiden al aan. De koks deden
net of ze haar niet zagen aankomen en
bleven achter de deur staan. Juist wou
de boze fee de kruiden in de soep
gooien toen het koksmaatje zijn been
recht vooruit stak. De fee struikelde
en viel met haar gezicht midden in een
schaal pudding, die koud stond te
worden. De kok nam de kruiden en het
toverboek en gooide alles in het vuur.
Binnen een minuut was alles verbrand.
De fee liep gauw naar haar huisje in
het bos om zich schoon te wassen.
De kok vertelde alles aan de koning
en die hield zyn buik vast van het
lachen. Toch kreeg de koning medelij
den met de fee en hy zei tegen de kok
dat hy haar maar een heleboel lekkere
dingen moest brengen. Voor straf
mocht ze echter niet in het palels eten
samen met de koning. De fee smulde
alles lekker op, maar zè heeft de ka
bouters nooit meer kwaad gedaan. Zo
liep alles nog goed af.
Niet iedere Nederlandse zangeres
krygt de kans om in het veeleisende
Duitsland een gooi te doen naar de
Germaanse top. Vele jaren geleden
was het Greetje Kauffeld, die uitver
koren werd, vorig jaar Corrie Brok
ken en dit jaar Bonnie St. Clair uit
Amsterdam, die over enkele weken in
Nederland op de markt komt met
een nieuwe Engelse schijf: „Cat and
mouse". Twee weken geleden vertrok
zij drie dagen- naar Keulen om in de
beroemde Electrolastudio's haar
eerste Duitse plaatje op te nemen:
„Kai Uwe Schmitt" en „Entweder
Er is hard gewerkt die drie dagen,
vooral omdat Herr Nobach, die de
produktietouwtjes strak in handen
hield, werkte met de typische Duitse
„Gründlchkeit".
Herr Nobach bleef bezweren, dat
het nog beter kon. Waarmee we maar
willen zeggen, dat een opname in
Duitsland hemelsbreed verschilt van
die van Nederland.
Hier zyn producers uitzonderin
gen daargelaten al gauw geneigd
de opnames goed te vinden, dikwijls
ten koste van de eventuele hitpotentie.
Alles wordt in Duitsland trouwens
grootser opgezet. Direct na de opname
bijvoorbeeld, engageerde men voor
Bonny een fotosesion, die maar liefst
drie uur duurde en waarby de foto
graaf, die onder anderen ook France
Gall op de gevoelige plaat had vast
gelegd, Bonny precies 276 maal ver
eeuwigde in kleuren en zwart-wit.
Alsof dit nog niet genoeg was, ver
scheen er ook nog een journalist ten
tonele, die Bonny een langdurig in
terview afnam voor haar Duitse bio-
„Ze snappen het in Nederland el-
genhjk nog steeds niet", sprak Herr
Nobach desgevraagd. „Een artiest
moet je vooral in de beginfase helpen
door een stroom aan publiciteit. Ui
teraard kost dat geld, maar als je de
juiste artieste aangetrokken hebt. dan
komt dat er dadelijk heel gemakke-
lyk uit. En met Bonny is dat dacht ik
zeker het geval. Ze heeft een typisch
Duitse image, zo a la Gitte. En alleen
dét is hier te verkopen. Als we nu
nog wat teeveetjes weten los te
branden, is de zaak helemaal ge
klaard. Ja, voor Bonny zie ik in
Duitsland een heel grote toekomst".
Om Dusty Springfield uit huar vel
te laten springen Is maar weinig no
dig. Ken opdringerige fotograaf weet
daarvan mee te praten. Hy bood haar
bij aankomst op Schiphol bloemen
aan, maar zo ruw, dat «Ie meeldraden
haar mascara aantastten. Dit deed
het lieve zangeresje Dusty veranderen
in de tierende furie. Niets kon daar
na haar goede humeur teruggeven.
Tactvol optreden was nadien gebo
den.
Er was een tijd dat madame
Springfield als het lieve zusje met 2
broers behorend tot The Epringfields
blyk wist te geven van soepeler reac
ties dan tegenwoordig. Maar toen
stond de diva nog aan de onderste
sport van de populariteitsladder. Zij
de publiciteit in liet algemeen gebrui
ken. Maar dat is een periode die ach
ter de rug ligt. Dusty Is na het
splitsen van het trio, toen allen een
solocarrière wilden opbouwen, bet
verst gekomen en mag zich nu zelfs al
miljonalre noemen. Met het geld,
maar helaas ook met de. grillen van
de mlljoenenhezitster.
Een groep jongeren in de Sovjet-Unie
heeft door een ingezonden stuk ge
protesteerd tegen de pogingen om de
moderne popmuziek buiten het land
te houden. De groep eist voor de
jeugd van de Sovjet Unie het recht
om te zingen en te dansen wat men
zelf mooi vindt. De brief is afgedrukt
in het blad Oekraina Pravda, dat eer
der een van de vele veroordelingen in
de pers had gepubliceerd van het
soort muziek dat de jeugd in het wes
ten apprecieert. De autoriteiten in de
Sovjet-Unie staan vyandlg tegenover
invloeden die van buiten af op de
jeugd inwerken en die nadelig kun
nen zyn voor het denkprogramma dat
het Kremlin voor de jeugd prefereert.
In deze slagerij r,yn drie dingen t.«
alen. die er helemaal niet horen. Wie
vindt ze?
gl 'i JU :8upwoido
„Reflections" van Diana Ross A The
Supremes. Ongeloofiyk fyne Tamla-
Motownelpee van de drie meisjes, die
nu al vanaf 1963 aan de wereldtop
staan. Meer nog dan voorheen wordt
de gretige luisteraar getrakteerd op
sublieme close-harmony. Beginnend
met een knap stereo-effect in „Reflec
tions" spoedt de elpee zich via onder
meer „Forever came today", „In and
out of love", „What the world needs
now Is love", „Then" en „Misery
makes it's home in my heart" naar 't
weergaloos knappe „Ode to Billy
Joe". Het parelende stemgeluid van
Diana Ross maakt deze uitvoering
tot de fynste, die er sinds Bobbie Gen
try's debuut van verscheen. Een plaat
voor de fynproevers.
„Walt for me Mary-Anne". The
Manyalade. Plaat van de week door
het knappe instrumentale gedeelte.
Wordt een gegarandeerde „zoever"
op de top-441. De achterkant „Mees
around" spreekt wellicht niet zo aan,
maar dat kan haast niet anders met
zo'n sterke a-kant.
„The music box" van The Hep
Stars. Goede opvolger van „Sunnv
girl", dat sterke associatie» oproept
met „De speeldoos", waarmee Annie
Palmen eens Nederland vertegen
woordigde op het Eurovisie Songfes
tival. Door de speelse uitwerking van
de puur eenvoudige compositie een
tip voor de top. Let ook eens op de
a-commerciele achterkant „The Wed-
din" dat eveneens te vinden Is op hun
eerst» elpee.
Nieuwe opgaven
Hier volgen tien namen van dieren.
Jammer genoeg staan de letters heel
erg door elkaar. Rommel er maar
mee en zet ze op de goede plaats. De
gevonden dierennamen op een brief
kaart sturen aan: Tante Jo. Kranten-
tuin. Leldse Courant. Papengracht 32.
Lelden. Een mooi boek wordt verloot
onder de goede inzendingen.
Er is nogal wat verwarring ont
staan over de nieuwe plaat van The
Beatles „Hey Jude". Niet zozeer over
de plaat, alswel over de titel. Sommi
ge argeloze lieden mensen dat het
betekent.Hey Jood. Nu ls Jude wel
jood in het Duits, maar niet in het
Engels. Wat hét dan wel betekent?
Een meisjesnaam zeggen sommigen.
Ja, dat zou je op het eerste gehoor en
gezicht wel zeggen. maar. en
nu komt het: de ware betekenis van
de tekst van dit liedje (met achteraf
hebben we vernomen van The Bee
Gees. „Jude" Ls namelijk Llverpools
voor „John". Paul McCartney heeft
de tekst van ditl led je (niet achteraf
een dubbele bodem) geschreven om
John te bewegen weer terug te ke
ren naar zyn vrouw Cythia en Yoko
Ono (Johns nieuwe liefde) iu de
steek te laten. Paul McCartney ver
telde dit onlangs aan de Bee Gees en
hij vertelde er ook bij, dat John tame-
lijk kwaad geworden was, toen hem
de ware betekenis van dit liedje was
meegedeeld. John voegde hem toen
toe dat Paul zich niet met zyn privé-
zaken moest bemoeien.
En daar hebben de Beatles nou net
moeite mee, want onder invloed van
Yoko Ono zou Jolin Stuff gebruiken,
ofschoon hy beweert ervan af te zyn.
We beginnen - na enige tyd stilte
over de schoolbladen - weer met een
spikslpinternieuw school hladenplan
De bedoeling is als volgt: de redakties
van de diverse schoolbladen (en ook:
clubbladen enzovoort) worden ver
zocht ons regelmatig (voor zover de
schoolkranten althans regelmatig
verschynen, de afleveringen van hun
blad toe te sturen. Na zorgvuldige
selektie plaatsen wy dan stukjes er
uit die ons geschikt lyken voor een
verdere verbreiding dan de besloten
wereld van de school. De redakties
worden verzocht hun bladen te stu
ren aan: redaktie „Ook voor jou".
Papengracht 32 te Leiden.
De lezer van deze oproep wordt
verzocht de redaktie van zyn school
krant hierop te wyzen.
Als je op een regenachtige middag
niets te spelen weet, ga dan eens in
Legermuseum rondkijken. Het ligt vlak
bij het station en is ondergebracht in
twee interessante gebouwen, het „voor
gebouw" uit 1874 en het vroegere
„Pesthuys" uit 1658.
Deze keer gaan we alleen een kykje
nemen in het voorgebouw. Als je de
hal binnenkomt zie je direct al twei
houten modellen van nu nog in gebruik
zijnde tanks en enige poppen, gekleed
in ceremonieel tenue (uit uniform
feestelijke geleden) uit 1938.
In de gang links zie je allerlei m
hoofddeksels met vergulde wapens erop
en sabels en ook tekeningen uit de
derlandse geschiedenis. In de zijzalen
links zyn allerlei kleurrijke uniformen
uit de tyd tussen de twee wereldoorlo
gen (1918-1940) tentoongesteld. Twee
ervan zelfs gedragen door Prins Hen
drik, de echtgenoot van Koningin Wrt-
helmina, dus de vader van onze konin
gin Juliana.
Aan de rechterzyde heb je drie zalen,
één met wel 100 verschillende gewe
ren en uniformen, die de soldaten droe
gen als ze ten oorlog trokken, dus niet
die mooie felgekleurde zoals de gala-
uniformen, maar nogal grauw van
kleur, anders zag de vyand ze te ge
makkelijk en konden ze nooit onopge
merkt iemand besluipen. Ook staan
een paar diorama's (kykkastjes), waar
je o.a. soldaten door de duinen ziet
sluipen. In de rechterzaal staan
formen uit de tyd van Napoleon (1815).
Als je dit allemaal bekeken hebt,
gaan we naar de eerste verdieping en
daar rechtsaf. De eerste zaal gaat over
de 2e wereldoorlog (1940-1945). Er
staat een uniform dat Prins Bernhard
gedragen heeft. De tweede zaal gaat
over de oorlog in Korea in Azië. De
derde zaal is interessanter. Er hangen
veel kromme Oosterse zwaarden ei
staan twee Chinese krijgers met hele
vreemde harnassen aan. In de volgende
zaal zie je de achterkant van een koop-
vaardyschip (handelsschip) met vier
kanonnen om zich tegen zeerover:
beschermen. Ook zijn er vele dingen uit
Nederlands-Indië en kleren die de n
sen in de 16e eeuw droegen, byvoor-
beeld een man met een pruik op! In de
volgende zaal staan echte harnassen
en hellebaarden. Iets verder zie je
heel regiment tinnen soldaatjes, zoals
ze er rond 1900 uitzagen.
Dit zyn nog maar enkele dingen die
er in het voorhuis te zien zijn. De vol
gende keer vertel ik wat over het Pest
huys, waar wapens vanaf 2000
Christus tot nu toe te zien zyn.
BOTER, KAAS
EN EIEREN
Het oude welbekende spel „boter,
kaas en eieren" hebben we een beetje
opgefrist, zodat het een nieuw span
nend spelletje geworden is.
Voor het spelbord heb je een stuk
karton of een houten plaat nodig. Het
kan byvoorbeeld 15 x 15 cm zyn, Hl
dat ieder veld 5x5 cm is. De grens
lijnen tussen de 9 velden trek je
Oost-Indischei nkt. De kruizen en
kels moeten in de velden passen, dus
iets kleiner dan 5 cm zyn. Het mate
riaal is plastic, wat je byvoorbeeld in je
moeders keuken vindt, waar vast wel
oude dekstls en dergelijken zyn. Met
ballpoint teken je nu het kruis op het
plastic. Als „cirkel" neem je een klein
omgedraaid glas. Dan is het geen pro
bleem meer de cirkels met een sterke
schaar uit te knippen. De kruizen
den op dezelfde manierg emaakt. Eerst
lekken je een cirkel en snydt dan het
kruis uit, zoals het op de tekening
staat. Je hebt in totaal 5 kruizen
cirkels nodig. Dan kan het spel begin
nende t gaat erom, je drie kruizen
of cirkels op een rij te leggen, hetzij
horizontaal, hetzy verticaal of schuin.
Je legt om de beurt een cirkel of kruis.
Degene die het eerst een ry maakt,
heeft gewonnen.
