En toch zat Oranje vooraan... AMERIKAANSE ZWEM FORMATIE VERGROOTTE DE GOUDEN BUIT „HET ZIT ONS HELEMAAL MEE René Pijnen: „Ik kon niet meer wegKAREL MUIJS: Zoetemelk pakte Mexicaanse fiets ■MX ...MAAR ZE VIELEN NIET IN DE PRIJZEN Slag om derde plak gemist renners Acht op doping gecontroleerd Alle Nederlanders nog in strijd Voor zwemmiss in kleine verpakking hoeft t niet meer DONDERDAG 24 OKTOBER 1968 (Van onze speciale verslaggever Herman van Bergem) MEXICO CITY Twee witte muurtjes, gegolfd zink aan de achterkant en als dak, het rennerskwartier op dezelfde plaats waar een week tevoren de ploegentijdrit werd gereden en waar zich vreugdevolle tonelen afspeelden. Ditmaal was er stilte, gelatenheid en haalde men de schouders op. Chef d'équipe Adrie Zwartepoorte had halverwege de bijna tweehonderd kilometer lange koers wel gemompeld: Als we hier nu nog een medaille weg haalden, maar zijn woorden hadden zonder overtuiging geklonken. En toch zaten ze vooraan, Rene Pijnen, Harrie Jansen en Jan Krekels. Maar ze vielen niet in de prijzen. In de afslachtingskoers op het gloei ende asfalt van een deel van de autopis- ta van Mexico City naar het 200 kilometer verder gelegen Queretaro had den zich drie van de vier staande ge houden. Joop Zoetemelk had halverwe ge de derde ronde van vierentwintig en een halve kilometer zijn fiets met een mismoedig gebaar aan de overgebleven soigneur Henk de Haan gegeven. Jan Spenkelink was erbij gekomen en had het gevonden: onder het balhoofd zat een fikse scheur. Joop Zoetemelk af. Maar die drie streden aan de top, die louter bestond uit klassemannen. Daar achter kwamen zij, die ten koste van al les de koers wilden uitrijden omdat zulks in hun land al als een prestatie van formaat wordt beschouwd. Geheel in,.de achterhoede zaten de zwoegers die tegen beter weten in volhielden. Tot ze de geweldige tik met de befaamde ha mer kregen en toch moesten afhaken. René Pijnen kwam het laatst in het kennelijk voor slechts zeer korte tijd opgetrokken onderkomentje dat elk land ten dienste stond als rennerskwartier. Zijn benen' en armen zaten onder het vuil van de weg. Hij ging stil op een bankje zitten en dronk een kop thee. „Die twee Italianen, dat was de pest. Ze demarreerden om beurten. Nee, ik zat niet kapot maar ik kon niet meer weg. Ik draaide niet meer soepel. Wat wil je ook in die hitte. Het is hier nog nooit zo warm geweest. Op zeker mo ment zag ik het spandoek. Dan denk je: daar is het. Het kwam in me op om die Zweed toch nog te pakken, maar hij sprong weg en toen dacht ik wal anders, barst, wat heb ik aan een vierde of vijf de plaats. Ik heb me laten uitdrijven. Vijftig meter voor de meet zag ik er van af" Zo werd de Zweed Gusta Petterson derde na de royaal als eerste aankomen de Italiaan Pierfranco, Vianelli en de Deen Leif Mortensen, die ook alleen, maar wel op afstand, op het zilver van de individuele wegrace beslag legde. Framebreuk Na twee ronden had René Pijnen zich in de achtervolgingsgroep van de vijf weglopers genesteld Jansen en Krekels zaten in het peloton en Zoetemelk lag in de achterste groep. Hij had een lekke band gekregen en een Mexicaanse fiets gepakt. Het stuur zat te hoog en in het zadel zat een knik. „Ik kreeg kramp op dat ding. Toen ik mijn eigen fiets weer had en in de afdaling zat, voelde ik mijn fiets onder me zwiepen. Framebreuk, zoals later bleek". Soigneur „Haantje": „Stel je vt»or dat dat balhoofd eraan was gegaan, dan had. ie een schuiver van je welste gemaakt" Halverwege de koers, na vier ronden, zaten Pijnen en Jansen in de kopgroep van elf man en Krekels in de derde Toen zag alles voor René Pijnen er nog rooskleurig uit. Aan de kop van een klein kopgroepje bereid! Pijnen zich voor op de beslissende faze i»r de individuele ivegwedstrxjd. Met Harry Jansen vierde van links) en René Pijnen had Nederland twee hete ijzers in het vuur. Het maakte allemaal niets uit, want toen de beslissing inderdaad daagde, ivaren de Nederlanders welisivaar in de voorste linie, maar hadden toch een achterstand die te groot was om nog in aanmerking te komen voor edelmetaal. groep. De tweede en derde kwamen bij een en zo hing Krekels achter de kop, op grote afstand. Twee ronden verder waren Vianelli en Mortensen er tussen uit. In het achtervolgende ploegje van zes man bivakkeerden Jansen en Pijnen. Toen profeteerde wegcoach Jdop Mid- delink: „Ik zie er nog van komen dat het hele stel tegelijk aankomt Daar zal het moeten gebeuren", en hij wees naar Er heerste enige angst omtrent Har rie Jansen, die er niet zo florissant bij zat. Harrie Jansen na de race: „Ik reed zo gemakkelijk in het begin, ach, wat reed ik gemakkelijk. Maar dat is ont zettend verraderlijk. Ik had gegokt op een vroege ontsnapping en ik ben over al bij geweest, niet te veel kop gedaan. Alles ging zoals ik het had gedacht. Toen sprong ineens René weg met nog een paar man. Daar ging ik aan kapot. Mijn moreel was verdwenen. En ik had toch al een klap moeten incasseren want in de voorlaatste klim kreeg ik het ver schrikkelijk benauwd, geen lucht meer". Met nog een ronde te rijden zat Mor- A1 gebeurd tensen alleen op kop, gevolgd door Via nelli, dan een tijdje niets en vervolgens Pijnen met drie anderen, Jansen die iets was teruggevallen en Krekels. Die laat ste twee zaten toch weer in het groepje dat omi de kruimels streed. Krekels had het verre varf gemakkelijk gehad. „Ik miste de slag. Ik had er hi hef'bëglfi bi] moeten zijn. Ik was net geweest met een groepje, werd teruggepakt en toen de marreerden ze weer. Dat kun je in de laatste ronde niet meer goed maken. Als je eenmaal te laat bent, kom je niet meer bij. Ik vond wel dat 't peloton te laat reageerde toen er van voren ge vaar dreigde. Toen was het al gebeurd". De woorden van Middelink waren niet bewaarheid geworden. Vianelli toonde zich veruit de sterkste, Mortensen zat weer ruim voor het groepje dat om de derde plaats streed. En daarin kwam Nederland niet al te goed wegVooraan in de uitslag is mooi maar René Pijnen hield staande: ..Voor mij telde alleen de derde plak en daar kon ik niet bij'. MEXICO CITY. Na de weg wedstrijd zijn ach! van de deelnemers gecontroleerd op het gebruik van verboden stimulerende middelen. Voor de urineproef moesten zich melden de eerste drie uif de wed strijd: VianeUi, Mortensen en Gosta Pettersson en vijf door het lot aan gewezen renners. Dat. vijftal bestond uit: Conti IItalië)Bolanos (ESA), Pachon (Col.), Huchsmidt (Zwi.) en Gustavsen (Noo.). De acht renners zijn bij de controle geweest, nadat tijdens de voorlaatste ronde door de luidsprekers was bekendgemaakt wie zich dienden te mélden. Ook de Zwit ser Huchsmidt, die al in de tweede ronde was afgestapt. (Van onze speciale verslaggever MEXICO CITY Kanovaarder Paul Hoekstra behoefde gisteren allee maar zijn race uit te varen om zich ook in de K 1-klasse voor de halv finales te plaatsen. Het lot had, nadat veel deelnemers zich hadden terug getrokken, de nationale kampioen uit Hengelo ingedeeld in een herkansin van drie deelnemers. Aangezien van elke repechage de snelste drie over gingen naar de halve eindstrijden, stond bij voorbaat vast dal de donker blonde Nederlander niet zou kunnen worden uitgeschakeld„Ik moe< alleen tweede worden, geen winnaar", verklaarde Hoekstra na afloo lachend, „dan kwam ik in de minst sterke halve finale". Erg moeilijk werd het hem niet ge maakt. De 24-jarige Spanjaard Jose Mari Colom, die zijn tijd verdeelt tus sen kanovaren en beeldhouwen, was een minder ervaren kenner van de regle menten dan het duo Karei Muijs Cees Molman. Vertwijfeld sprintte Co- lom als ging het om zijn leven. „Ik kon heerlijk op zijn hekgolf meekomen", stelde Hoekstra vergenoegd vast. De Fin Jouko Viitamaeki, tweede bij de jeugdkampioenschappen van Skandinavië, mist de kracht om de Nederlander van de tweede plaats te verdringen. Zonder de minste strijd passeerden de drie bo ten de schaars bezette tribunes. Het geluk was helemaal met de Nederlander. Hoekstra zal in de halve finales de grote favorieten voor eremetaal niet ontmoeten. Door zijn tweede plaats krijgt hij onder mee niet al te sterke Westduitser Horst Mat- tern, de Pool Vladislav Szuskiewicz de Roemeen Andre Contolenco tegenover Hoekstra mist in zijn halve finale voorts de sterke Vaclav Mara, die dins dag in een zeer sterke serie naa\ herkansingen werd verwezen. ..Het zit helemaal mee', glunderde coach Ka- rel Muijs, ,,lk heb de Tsjechen ge zegd, dat Mara het best derde kon wor den. Dan zal hij niet in de halve eind strijd tegen Hoekstra uitkomen. Ze heb ben er lang over nagedacht, maar vox den een tweede plaats toch gunstige Na de start spoot de Australiër Powell echter weg en nam zeker drie lengten voorsprong. Toen heeft Mara kennelijk gedacht: eet) derde plaats is ook goed. Waarom zal ik me gaan forceren'. Toch wel te veel Na de teleurstellende vijfde plaats van de Nederlandse K4 in de 'series, heeft coach Muijs geen enkele risico meer genomen. „Toen Geurts gisteren zag, dat ze geen derde meer konden worden, liet hij het tempo zakken", be toogde hij, „Geurts had toen al in de K2 gevaren en twee wedstrijden op een dag zijn voor hem hij is tenslotte zesendertig misschien toch wel te veel. Vandaar dat we nu Wittenberg op slag hebben gezet en Geurts op de vier de plaats. Als de man op slag faalt ben je nergens. Met Wittenberg in eerste po sitie is er veel minder kans dat er iets fout gaat". Die nieuwe opstelling, die overigens bij de training al vele malen is toege past, leverde direct sucées op. De Ne derlandse K4 haalde niet alleen de hal ve finales, maar won gisteren op de baan van het opnieuw zeer zonnige Xochimilco zijn herkansing zelfs in de op een na beste tijd van de dag. Geen moment kwam de zege in ge- RENÊ PIJNEN Vera Caslavska prolongeerde turntitel MEXICO CITY De Tsjechische turnster Vera Caslavska heeft in Mexico haar olympisch kampioenschap van Tokio in de achtkamp geprolongeerd. De gouden medaille voor teams werd gewonnen door Rusland voor Tsjecho- Slowakije (zilver) en Oost-Du itsland (brons). Het zilver in de achtkamp was voor de Russin Sinaida Voronina. Erika Zuchold (O.-Did.) en Larissa Petrik (Rusl.) won nen brons. Tsjechen en Russen geven elkaar weinig toe bij volle) bailors Tsjccho-SlowakUe en Rusland geven elkaar in het olympische volleybaltoer nooi weinig toe. Gisteren versloegen de Tsjechen België in drie sets. terwijl de Russen in vier sets van Mexico wonnen. indien de nog steeds ongeslagen Tsjechen in hun voorlaatste wedstrijd van Polen winnen, zal de laatste wed strijd van het toernooi, waarin de Russen en de Tsjechen tegenover elkaar komen te staan, inderdaad een finale worden, omdat de Tsjechen door het slechtere setgemiddelde bij verlies toch nog het olympisch goud zal ontgaan. Bij de dames blijkt in vier jaar weinig veranderd. Japan en Rusland die in Tokio goud en zilver wonnen zijn nog onge slagen. Voor de beslissende strijd zijn de Japanse dames, die nog geen set in dit toernooi hoefden af te staan, favoriet. (Van onze speciale verslaggever) MEXICO CITY' Op een avond heeft de mach tige Amerikaanse zwemformatie de buit aan gou den medailles van tien vergroot tot veertien- Bü alle zwcnifinales van gisteren beroerde een ver- tegcnwoordiger(ster) van de Verenigde Staten hel eerst de aantikplaten. Alleen de overwinning van de 11»-.jarige Tsjechische Milena Duchkova bil hel torenspringen voorkwam, dal de duizenden geïmponeerde toeschouwers uitsluitend het Ame rikaanse volkslied te horen kregen. De 400 m vrije slag werd gewonneu door de 21-jarige langeafstandspeeialisl Mike Burton, een pupil van Sherman Chavoor. De 200 m schoolslag damrs was voor de 16-jarige Sharon Wlchman van de club Olympia, waar de Hongaar Hunyadfi trainer is. Charles Hiekox greep het goud van de 200 m wisselslag en het silver van de 100 m rugslag. ook het goud op de 400 m wisselslag en Kay Hall, de grote ontdekking van coach Dick Ilannuia eigende zich hel olympisch goud toe op de 1000 m rugslag in de nieuwe wereldrecordtijd van 1 min. 6.2 sec. Toch had ook Amerika een ruim deel in de misère, waarmee alle vertegenwoordigende zwem ploegen te kampen hebben. Catie Ball, de wereld recordhoudster op de schoolslag was de dag tevoren op het vliegtuig naar huis gezet. Door ziekte was zij gedurende haar verblijf in Mexico zeven pond afgevallen. Of haar vertrek Sharon Wichman een extra stimulans had gegeven, vroeg men de nieuwe olympische kampioene tijdens een interview „Nee. daar heb ik niet aan gedacht. Ik zwem hier om te winnen", was het antwoord, waaruit wel duidelijk de keiharde Amerikaanse wedstrijdmentaliteit blijkt. Verder had Mike Burton twee dagen voor de start last gekregen van de ..turista", die hem nogal had aangegrepen. Ook John Nelson, de tweede Amerikaanse 400 m-man, was niet in zijn normale vorm en viel evenals in Tokio vier jaar geleden buiten de De vier finales waren zeer ongelijk van kwaliteit: - De 400 m vrije slag werd door Mike Burton ge wonnen in de onwaarschijnlijk goede tijd van 4 minuut 9 seconden. Afgaande op de ervaringen van de twee Voorolympische Spelen had zoiets onmogelijk moeten zijn. In 1966 won Alain Mos- coni in 4-23.8 en een jaar later Guillermo Etche- varria in 4.17.1. Mosconi eindigde in 4.13.3 op de derde plaats achter Burton en de Canadese wereldrecordhouder. „Heeft het nog enige zin de langere afstanden van de vrüe slag op het programma te handhaven, gezien de werkelijk onvoorstelbare opofferingen, die jullie je tijdens de training hebben moeten getroosten", was de harde vraag, die het drietal werd gesteld. Burton antwoordde: „Het is wel gebleken dat meer training niet altijd betere resultaten geeft. Ik zwom deze zomer 12 kilometer Veelzijdig Ook de 100 m rugslag dames-finale had grote kwaliteiten. Elaine Tanner, ook wel „miss swimming world in kleine verpakking" genoemd wegens haar veelzijdige kwaliteiten op crawl, vlinder- en rugslag. was met 1.07.4 veruit de snelste geweest in de halve finales, nl de eind strijd op de Amerikaanse Key Hall. „Niets aan de hand", moet zij bij zichzelf gedacht hebben: „Bij de eindsprint haal ik dat we! weer in"- Maar hoe Tanner ook versnelde, de slanke Amerikaan se (1.71 m bij 55 kg) met de lange armen bleef buiten bereik Een halve seconde na Kay Hall sloeg Elaine Tanner met een nijdige tik de hand tegen de basiswand Het goud was haar ontfut seld door een meisje, dat een jaar geleden nog volkomen onbekend was. Voor Tanner behoefde het niet meer: geen interviews, geen handjes schudden. alleen de beslotenheid van de kleed kamer Bezwijmd De ereceremonie van de 400 m wisselslag heren moest worden uitgesteld. Die van de 200 m school slag ging bijna niet door. Het olympisch zwem bad bood de langzamerhand vertrouwde aanblik van haastig toeschietende doktoren en verpleeg sters, de zuurstofmaskers In de hand gereed voor gebruik. een getrouwe kopie van de 100 m schoolslag enkele dagen tevoren. Weer vochten Wichman. Prozumensjikova en Bjedov om de verdeling van de medailles. Maar ditmaal viel Prozumensjikova ineens terug. Bjedov prees zich later gelukkig dat ze de kant had gehaald. Terwijl Wichman huilend de pers te woord stond, werd Prozumensjikova op een brancard weg gevoerd. Iets soortgelijks gebeurde op de 400 m wisselslag heren. „Ik geloof dat dit de meest in spannende race Is geweest, die ar bij de Olyrn- Charles Hiekox en de Oostduitser Roland Matthes schieten weg bij de start van de honderd meter rugslag, die Matthes zou winnen in de olympische recordtijd van 58.7 seconde. Voor Hiekox was er de troost van twee gouden medailles en één zilveren. pische Spelen is gehouden en nog zal worden ge houden. We zijn allemaal tot de bodem van ons kunnen gegaan", verklaarde winnaar Charles Hiekox, die evenals de andere finalisten klaagde over stakende pijn in het voorhoofd. vaar. Halverwege de race was duideliilj dat alleen de Franse vier Oranje noj van een overwinning kon afhouden Maar op de tweede vijfhonderd met? vergrootten Wittenberg, Bunschoter Muusse en Geurts hun voorsprong noj aanmerkelijk. Snelste drie Na de series en de herkansingen v. de olympische kanowedstrijden zijn le Nederlanders nog in de strijd. Mie): Jaapies en de combinatie Mieke Jas piesThea Bergers-Duif plaatsten al dinsdag, toen de series werden werkt, direct voor de eindstrijd van dagmorgen. In de halve finales, die voor daag op het programma slaan, komei naast de K 2 Anton GeurtsPaul Hoek stra, dus ook de K 4 (Wittenberg, Bun schoten, Muusse, Geurts) en de K Paul Hoekstra uit. In alle klassen va de heren worden drie halve finales ge varen. De snelste drie van elke gaan over naar de eindstrijd. V Het was niet moeilijk voor kano vaarder Paul Hoekstra de halve finales te bereiken. Van de her kansingen gingen er per serie drie over naar de halve finales en aan gezien er in de serie van Hoekstra slechts drie deelnemers waren, was een plaats in de halve finales dus bij voorbaat verzekerd. Juryleden boksen uitgesloten MEXICO CITY. Ook jury leden kunnen bij een olympisch toernooi voortijdig uitgeschakeld worden. De jury van het boks- toernooi is de laatste dagen telkens weer onderwerp van hef tige discussies geweest naar aan leiding van dubieuze beslissingen. Na een vergadering van de Inter nationale Boks Unie werden vijf juryleden voor de verdere duur van het toernooi uitgesloten. Acht anderen ontvingen een ernstige waarschuwing. Medailletabel MEXICO CITY Na de elfde dag v de Olympische Spelen is de verdeling ii de medailles als volgt: goud zilver bronf Ver. Staten 35 22 Rusland 15 18 Frankrijk 7 1 Oost-Duitsland 5 4 Hongarije 4 6 Australië 4 6 Gr. Brittannië 4 4 Japan 4 2 Tsj-Slowakije 4 1 Polen 4 0 West-Duitsland 3 7 Kenia 3 4 Roemenië 3 3 Italië 2 4 Nederland 2 3 Iran 2 1 Zweden 2 1 Turkije 2 n Denemarken 1 4 Mexico 1 2 Finland 1 1 Ethiopië 1 1 Joego-Slavië 1 1 Nieuw Zeeland 1 0 Tunesië 1 n Bulgarije 0 3 Oostenrijk 0 2 Cuba 0 2 Canada 0 2 Mongolië 0 1 Zwitserland 0 1 België 0 1 Brazilië n 1 Jamaica 0 1 Noorwegen 0 1 Argentinië 0 0 Taiwan 0 0

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 10