NEDERLAND ROEIDE MET GOUDEN RIEMEN
W
Toen ik brons
had, dacht ik:
pak 't zilver!
'JCK
Dr. A. v. Dokkum stuurt
soigneur naar huis
LIMBURGSE
DRAAIDE ALS
'N MACHINE
Feestvieren
niets voor
J. Wienese
Nootlot belette de greep
naar nog meer eremetaal
VERBODEN
INJECTIE
GEGEVEN
(Van onze speciale verslaggever Herman can B er gem)
MEXICO CITY Donkere Madeleine Manning liet lang op zich
wachten. Toen ze eindelijk verscheen, had ze een geldig excuus. „We
moesten naar de dopingcontrole en je weet wat er dan moet gebeuren.
Nou, dat lukte niet en ik heb toen eerst wat moeten drinken. Daarom
duurde het ook zo lang eer de ceremonie protocolaire plaatsvond. Toen
ik daar stond, voelde ik me „glorious" en ik keek opzij. Daar stond
jullie Maria Gommers, voor wie ik het meest bang was geweest." Maria
Gommers, zelf bescheiden menend dat zij al blij zou zijn geweest met
een finaleplaats, haalde op deze glorievolle dag voor de Nederlandse
afvaardiging brons op de 800 meter. Ze was er eerst sprakeloos van,
maar toen ze de medaille om haar hals had hangen wilde ze wel kwijt,
dat ze zelfs nog op zilver had gehoopt.
Gommers is een „tempobeul".
Ze weet dat haar start niet het
sterkste wapen is maar ze draait als
machine, meedogenloos en zonder
versagen. Het wekkertje opwinden en
4an laten aflopen. Maar ditmaal had
het anders gedaan. „Ik was als
de dood om te worden ingesloten
heb ik in het begin een af
wachtende houding aangenomen. Ik
raakte zelfs achter maar voelde me
zo sterk dat ik er geen angstgevoel
van kreeg. In de eerste ronde heb
ik me gespaard om in de tweede te
kunnen toeslaan". Het meisje in het
oranje stond in baan vier. temidden
van de grootsten op de 800 meter.
De donkere Madeleine Manning; de
loopster die zij vreesde, de Ameri
kaanse Doris Brown; de haar be
kende Roemeense Ilona Silai; de
rappe Francaise Marie Yvonne Dupu-
reur; de Britse Sheila Taylor en haar
landgenote Patricia Lowe en de Ca
nadese Abigail Hoffman. De grote
Vera Nikolic was er niet bij. De
Joego-Slavische was tevoren uitge
schakeld. Het meisje, dat als onver
slaanbaar te boek stond, moest vanaf
de volgepakte tribunes de race om
het eremetaal volgen.
De eerste start was vals. de tweede
goed. Knappe Madeleine Manning
zou later verklaren: „Ik ben zo snel
mogelijk weggegaan. Toen ik
omkeek om te zien waar Doris Brown
bleef, zag ik haar niet meer. Toen
heb ik meteen alles op alles gezet
want ik vreesde de kracht van Maria
Gommers. En dan moet niemand
iets vragen over de hoogte, w
daarin geloof ik eenvoudig niet. Dat
is allemaal geklets. Ik heb nergens
last van gehad".
Maria Gommers evenmin. Sterk
lopend ging zij „volgens plan" de
tweede ronde in. „Toen ik ze van m<
zag wegtrekken, heb ik me in be
dwang moeten houden. Ik had ge
merkt dat een plotselinge inspanning
averechtse gevolgen kan hebben.
Ik heb me dus bewust ingehouden
in de eerste ronde.' Daarna gaf ik
alles en toen ik zeker was van
brons, dacht ik bij mezelf: pak dan
het zilver, maar Silai was net iets
te ver weg".
Voor de zoveelste keer keek Maria
Gommers naar het brons om haar
hals. In het stadion speelde nog
steeds de Cubaanse band. In
kamertje in de catacomben kon
Maria Gommers er nog nauwelijks
over uit: „Ik heb in de series en in
de halve finales zo hard gelopen om
de finale kunnen bereiken. En nu
heb ik brons"
Er was geen zon meer om de stralen
uit het kleinood te laten breken. De
lucht was donker en er viel regen.
Maar er was zon in het hart van
een Limburgse jonge vrouw, die zich
tot de wereldtop mag rekenen.
Finish van de 800 meter dames, waarin Maria Gommers (geheel links, nummer
148) als derde eindigde en brons veroverde. Madeleine Manning (VS) was
rste (rechts), Ilona Silai (midden. Roemenië) kwam als tweede over de streep-
XOCHIMILCO Dat waren geen ranke
roeiboten meer. Het waren trawlers die
in het Cuemancakanaal met het sleep
net goud en zilver visten. Goud voor
explosieve Jan Wienese, zilver voor
Droog en Van Dis in de dubbeltwee en
voor Van Nes-Suselbeek met stuurman
Rijnders in de twee-met. Het legioen op
de tribunes was er stil van geworden,
behalve de vaderlandse kolonie die een
hoogtijdag beleefde door de greep met
beide handen die de roeiers in de lading
Een half uur na de race was Hor
man Suselbeek nog niet in staat de zil
veren medaille in ontvangst te nemen.
Zijn plaats werd ingenomen door de re
serve Freek van der Want. Suselbeek lag
met een zuurstofmasker. Zijn adem had
het begeven tijdens de race. Hadriaan
van Nes stond alleen met de medaille
om de hals. Van der Want had hem in
de hand. Van Nes: „Ik had nog meer,
nog veel meer maar ik kon niet harder
want Sus zat helemaal dood. Het was
zeker goud geworden maar het kon een
voudig niet Drama op het water, dat
met zilver niettemin fraai werd gehono-
ln begrafenistempo
Groter drama nog bij de twee zonder.
Roel Luynenburg en Ruud Stokvis. Het
tweetal was in volle opmars naar de
zege toen Luynenburg vijftig meter voor
de finsh eensklaps voorover sloeg. „Hij
had zware scheuten in zijn rug en kon
geen slag meer doen. De boot kwam stil
te liggen en eerst minuien iajer ging hgt.
-tweetal in bègrafenistempo over *de fi
nish. Er had goud in gezeten. De vloot
van Van Wimersma Greidanus zou nog
harder hebben toegeslagen als het nood-'
lot hen niet voor was geweesl.
Goudhaantje Wienese
Het „gouden feest" had nog comple
ter kunnen zijn want Van Dis-Droog
bleven slechts twee handbreedten ver
wijderd van de Russen. Al die weten-j
schap maakte, ondanks het grandioze
succes waarmee Tokio werd overtroffen
eenmaal zilver, twee keer brons
dat de uitbundigheid ietwat werd inge-
I toomd. Zó dicht bij een kist vol goud en
dan nog worden teruggeslagen. De Ne
derlandse kolonie had zich al opgemaakt
voor een feest zonder weerga. Men had
de kelen geschraapt, maar moest toch
een teleurstelling wegslikken. Dat was
gauw gebeurd want met Wienese als
„goudhaantje" was in een bijzonder
zwaar hummer een succes zonder weer
ga geboekt. Jan Wienese liet zich door
de voorzitter van het NOC, jhr. Van
Karnebeek. de medaille omhangen en
onttrok zich verder aan alle festivitei-
Drie uur later was hij weer op de
baan om de spieren los te maken. Er
was intussen al een ontvangst bij de Ne- j
derlandse famile Asjes geweest en in de
avonduren zou het feest worden voort
gezet op de rodeobaan bij het olympisch I
dorp. Jan Wienese ontbrak. „Ik heb op
het ogenblik balen van de sport en van
het Olympisch Dorp. Morgen ga ik naai I
Vera Cruz om een beetje te relaxen
Gouden Jan is altijd een buitenbeentje
in de roeibond geweest. Hij trekt zich I
weinig aan van wat wordt verordonneerd
en gaat zijn eigen weg. die weg voerde 1
op het Cuemancakanaal naar goud, 7.01
onweerstaanbaar dat de concurrentie
stil leek te staan.
Ik kan nog harder
Enige dagen tevoren had Wienese ge
zegd: „Ik kan nog veel harder. Ik heb
niet eens alles gegeven" Toen al had hij 1
alle klachten gebundeld voor de slotrace
Hij had zich voorgenomen goud te vei -
overen en dan moei je van gouden hui-
ze komen om Wienese te kunnen dwars
bomen. Nog nooit in zijn loopbaan had j
hij in 'n grool toernooi de eerste plaats
veroverd. In 1965 werd hij derde bij de
Europese kampioenschappen in Duisburg j
In 1966 tweede in het wereldkampioen
schap in Bled, in 1967 derde bij de Euro-
pese tilelstrijd in Viehv Toen kwam
nog de kwestie in de drielandenwed- i
strijd IX-ncmarken-Duitsland-Nedci land.
goud en zilver deden. Keiharde Jan
Wienese stond op het erevlot op zijn
lippen te bijten en heftig te slikken toen
hem de gouden medaille werd omge
hangen. Nooit sinds 1924 toen de onge
stuurde twee Rosingh-Beynen eerste
werd, had Nederland de gouden plak
veroverd. Juist Jan Wienese, enfant
terrible van de roeibond, kwam na vier
enveertig jaar als glorieus triomfator
over de finish, matadoren als Jochem
Meissner en Achim Hill achter zich
latend en op zo superieure wijze dat de
twee het schaamrood naar de kaken
werd gejaagd. Dat glorievolle moment
werd overschaduwd door het drama dat
zich voltrok over de equipe Luynenburg-
Stokvis, door de mislukte greep naar
het goud van Van Nes en Suselbeek en
door de woorden van chef d'equipe Van
Wimersma Greidanus: „Dit nooit meer.
Nooit meer een roeitoernooi op derge
lijke hoogte. Het is onverantwoord".
Arts riep: Harry,
blijven bewegen
(Van onze speciale verslaggever)
MEXICO CITY Dokter Van der
Meert oud-Europees kampioen double
scull en coach van de combinatie
Droog-Van Dis, tag het gevaar.
,Jlarry hi bmveging blijven",
schreeuwde hij over het water, terwijl
hij naar het botenterrein rende. De
Del/tse student was in grote
moeilijkheden. In de race naar het
silver had hij alles gegeven traf hij
had. Roerloos zat hij 111 de boot, die
op het water dobberde..Blijf
bewegen, Harry", riep de coach
opnieuw. Droog hoorde het amper,
hij was ten prooi aan totale
uitputting. Toen ile dubbel twee aan
de wal 1ras gekomen, moest Droog
uit de boot worden geholpen. Ben lid
van de medische staf schoot te hulp
met een zuurstofcilinder. Die bleek
echter niet nodig. Tertcijl een can de
Nederlandse masseurs Droogs benen
111 beweging hield, behandelde dokter
Van der Heer de oververmoeide
roeier. De Nederlander werd
ondersteund op zijn tocht naar de
medische hulppost.
naar de Spelen veilig wilde stellen en
dan natuurlijk Mexico City Dat is alle
bei gelukt".
De beste spelen
Jan Wienese wist dal hij de sterkste
was van het gezelschap. Toch had hij
„Ik was bang voor de Oostduitser Achim I
Hill. Ik lette scherp op hem en merkte
ineens dat Meissner er tussenuit was j
getrokken. Inmiddels had ik ook gemerkt I
voordat de journalisten erin
slaagden Jan Wienese naar de er
varingen tijdens zijn zegetocht te
vragen, was prinses Irene aan de
walkant om de skiffeur met zijn
behaalde gouden medaille geluk te
dat ik van Hill niets hoefde te vrezen
en ik ging op Meissner af. Tot mijn gro
te verbazing zag ik dat Meissner mijn
aanval helemaal niet kon beantwoorden.
Hij gaf zich meteen over. Toen bei ik
zo hard ik kon naar de finish geroeid
Dat is helemaal tegen mijn gewoonte
Ik speel graag wat al.s ik voel dat ik de
beste ben Dan laat ik ze een beetje bij
i komen en loop dan weer weg. Als ik i..ct
1 een metertje win, vind ik dat meer dan
1 voldoende. Maar mijn coach, tandarts
I Visser, had gezegd dat ik geen enkele ri
sico mocht nemen en zo hard mogelijk
moest gaan. Nou. dat heb ik dan ge-
I Het stond voor Jan Wienese als een
paal boven het Cuemacawater dat hij op
mdeze Spelen goud zou veroveren. Hu
draaide zich de hele week op en ontplof
te op die zonnige zaterdag. Die laatste
kans wenste hij zich door niemand te la
ten ontnemen.
I Vreemde figuren
„Ik heb een paar dagen geleden ge
zegd dat lk ermee stop maar dat weet ik
nu ï.og zo net niet. Ik heb een skiff ca
deau gekregen en dan pieker je er toch
wel even anders over. Sportleider-mas
seur Jan Wienese zal er nog wel eens
over nadenken. Voorlopig kan hij geen
skiff noch water zien In zijn eentje
gaat hij naar Vera Cruz en misschien
wordt hem dat ook wel kwalijk genomen
lk weet het. Ik sta nogal eens op tenen
in de roeibond maar ik wil nu eenmaal
mijn eigen weg gaan. Mijn coach hij
volgde dr. Dokkurn op toen die als cher
de mission werd aangesteld heeft dat
goed aangevoeld en me volkomen mijn
gang laten gaan. Hij weet dat het een
skiffeur een vreemde figuur kan zijn'
Wie
roeide
?n toen terugkc
.Een smoes", zei men Gouden Wiene
se zegt nu ..Dal was het inderdaad Ik
•v.is niet ziek. Maai ik had het oog ge
richt op twee wedstrijden die ik voor mij
ran belang achtte. Dat was de wedstrijd
in Luzern waar ik mijn afvaardigng
(Van onze speciale verslaggever
Herman van Bergcm)
MEXICO CITY Nederland heelt in
de olympische stad langzamerhand de
naam van de equipe van de affaires
gekregen. Buitenlanders hebben scham
per gelachen om hel feil dat bokser
llenko Raars, na in eigen land Ie zijn
gekeurd en goed bevonden, naar huis
werd gezonden omdat hij na onderzoek
in Mevieo niet in staat moehl worden
geacht te boksen. Allele Lia Louer-llin-
als
■rkt. En
Et' zijn geen maatregelen genomen om
dat gebrek op te heffen. De Fransen en
Engelsen ontvangen pillen die desin
fecterend" werken. Zij kunnen dan ook
vrijelijk eten uit welke keuken ook en
hebben nergens last van. In de Neder
landse ploeg is vrijwel niemand die
niet mot maagklachten of buikstoornis
sen te kampen heeft gehad Het is goed
dat een lijst wordt samengesteld van
wat niet mag maar daar moet dan wel
iets tegenover slaan En dat is niet het
geval
Verboden waar
De medische stuf heeft zich enige ma-
len in Mexico City uitgebreid bezig ge-
I houden met het „onderzoek naar cven-
tnolo schadelijke gevolgen van het sport
bedrijven op hoogte" Men heeft er ech-
ter niet of nauwelijks uan gedacht wat
de gevolgen kunnen zijn van het andc-
re eten. ook al wordt dit op continen
tale wijze bereid. Er worden andere
irhling. Men heelt
in rigrn land niets
11 Is er de derde
Istoffei
•rkt
elk com men taai De medische dienst'
die opening van zaken zou kunnen ge
ven, is een spreekverbod opgelegd door
dr. Dokkum. En de man die zich zou
kunnen verdedigen, werd zaterdagavond
laat, nadat via een simpel communi
qué het blote feit van zijn terugzending
was medegedeeld, „in quarantaine" ge
houden Men mag betwijfelen of do chef
d 'equipe van de wielrenners, Adrie
Zwart puurte.zoula hij zelf zegt, „van
de gehele affaire van de injecties niet*
afweet' Dit omdat men mag betwij
felen dat Collard iets dergelijks geheel
op eigen initiatief zal hebben gedaaan
ln elk geval is Nederland weer eens
in opspraak en blijkt het weer eens zo
te zijn dat er geen groot evenement op
het programma kan staan of de vader
landse sportdelcgatic ziet kans zich ln
een onprettig daglicht te stellen. Gebrek
aan leiding, gebrek aan discipline zijn
daarvan de voornaamste oorzaken.
Collard. De explosieve Limburger
vlak voor hel vertrek naar Mexico .be
trokken in hel „kofferschandaal
werd zondagochtend op hel vliegtuig
naar Nederland gezet. Ilij had zich niel
gehouden aan de rode. dat preparaten
alleen en uitsluitend via de medische
dienst en dan nog in tabletvorm zou
den worden toegediend.
Sjeng Collard heeft zijn wielrenners
een spuit gegeven. Het preparaat be
stond uit een vitamine B12-complex,
een sterke concentratie. Sjeng Collard
was van mening dat hij dit moest toe
dienen en toen de medische dienst werd
verzocht dit te doen, werd geweigerd.
Men had zich voorgenomen niet met in
jecties te werken. Collard heeft toen
naar beste weten en op eigra tnitia-
In I
Olyi
•ch doi
an mening dut de atleten gebrek aan
vitaminen hebben Er is een gehele lijst
van „verboden levensmiddelen" waarop
onder meer sla en tomaten voorkomen,
groenten die zeer vitaminehoudend
zijn. Kaas mag evenmin worden gecon
sumeerd. Op de lijst staan verder arti
kelen als half rauw of licht gebraden
vlees, mayonnaise, aardbeien, ijs e.d.
Er blijft voor de atleten weinig meer
over. In het zelfbedieningsrestaurant
zoeken zij zorgvuldig naar hetgeen wel
is geoorloofd. De keuze is niet overwel
digend want de angst iets te eten dat
schadelijk kan zijn. overheerst. Atletiek-
coach Ton Eykenboom heeft dan ook ge
constateerd dat verscheidene atleten lij
den aan vitaminegebrek, waaraan door
de medische die nat niets wordt gedaan.
vonna.se bijvoorbeeld is vai
dei c samenstelling dan in
Juist allerlei soorten groente
derland gaarne woiden g
het hoge vitaminei
Communiqué
geheel an MEXICO C ITY Nel
Nederland dal dr '"hef ilr minion van de Neder -
1 cl 1 c in N. Iand*r olympische ploeg in Mexico City
coiiM-inceid zaterdagavond laat uitgaf, luidde:
i Mi"
ehalte
•rboder
GelircU opheffen
Sjeng Collard. erkend bekwaam Mas-
seur en verzorger die met dc hand op
het hart verklaarde dat hij geen ver
boden preparaten heeft toegediend, acht
te zich verplicht tegenover zijn renners
het gebrek aan vitaminen dat zich al
lengs openbaarde, op te heffen. Ook toen
de medische dienst weigerde dit via een
injectie te doen. Collard is van mening
dat een injectiesneller werkt dun tablet
ten.
De zaak is aan het licht gekomen via
een tipgever. Met de meeste spoed is
Sjeng Collard op het vliegtuig gezet. De
ehef de mission, dr. Dokkum, weigert
Ten aanzien van de werkzaamheden
\un de medische delegatie van de Neder
landse afvaardiging naar de Olympi
sche Spelen in Mexico City zijn afspra
ken gemaakt, gebaseerd op de in Neder
land geldende normen betreffende de
medische begeleiding. Alle leden van
bedoelde delegatie, waarbij inbegrepen
de physio-lherupeuten en de soigneurs.
hebben zich met deze afspraken akkoord
verklaard. De heer Sjeng Collard, soig
neur van de wielerploeg, heeft bij her
haling handelingen verricht, die in strijd
zijn met deze afspraken. Naar aanlei
ding hiervan heeft de chef de mission,
de heer A. J. H. Dokkum, in overleg
met de medische delegatie besloten da
heer Collard op 20 oktober te laten er -
trekken".
SPORTBIJLAGE VAN „DE LEIDSE COURANT'