In een minuut kwam de ontgoocheling Na de rusf op bekende peil vechtlustig, technisch, tempovol De barresneed het angstcomplex er uit Droom van Myrna kwam niet uit Cock Mooyman: „Ze weet niet eens dat ze laatste is" Missch ien ga ik aan jeu-de-boules doen na Mexico Waterpoloteam danig op schot DANK ZIJ EDO BUMA Ik dacht: „Hé, wat is dat nou" Lubbers op een been ronde verder DE ZEILERS BLEVEN WEER VER ACHTER PO] INDERDAG17 OKTOBER 1968 TXE LEIDSE COURANT PAGINA (Van een speciale verslaggever) MEXICO CITY De laatste aanval was elgenlük de mooiste. Doelman Eppie Kroon pakte bekwaam de bal. dirigeerde hem naar Hans Hoogveld, die door plaatste naar de vrjj opzwemmende Fred van Dorp. Op links maakte Geutjes zich vrU. De beduusde Mexicanen lagen ineens meters achter. De Mexicaan doelman werd uit positie gespeeld en Geutjes schoot de bal in het net. Juist een fractie van een seconde te laat, want even tevoren had het eind signaal geklonken. Het doelpunt werd niet meer toegekend. De eindstand bleef 81. In twee wed strijden heeft het Nederlandse waterpoloteam nu het fraaie doelsaldo van 176. De werkelijke kracht meting met Oost-Duitsland en Joego-Slavië moet echter nog volgen. In elk geval heeft Nederland zowel tegen Grieken land als gisteren tegen Mexico geen gebruik be hoeven te maken van het afstraffen van overtredin- ;en, waar tijdens het verblijf in het olympisch dorp •eelvuldig op is geoefend. Slechts één van de acht treffers kwam voort uit een strafworp. De overige doelpunten waren het resultaat van open aanvallen de vleugels. In het recente verleden heeft Nederland juist tegen technisch weinig bekwame ploegen punten verspeeld door voorzichtigheid, die naarmate de wedstrijd vor derde, uitgroeide tot een angstcomplex. Daar was nu sprake van. Die verandering van mentaliteit mag grotendeels op naam worden geschreven van aanvoerder Fred van Dorp, die niet schroomde zijn erdedigende acties in aanvallende om te zetten. De .barre" scoorde vier doelpunten. Alle vier de keren nadat hij van ver achterin het veld in één rush met de bal naar voren was gekomen. Een dergelijke manoeuvre paste blijkbaar niet in het speltype van de Mexicanen, die prompt in paniek raakten en wei felden met aan te vallen. De grootste slag sloegen de Nederlanders in de tweede periode, toen zij van 10 uitliepen tot 41. Nico van der Voet, die briljante momenten afwisselde met tactische foutjes, benutte in de derde periode een strafworp en scoorde daarna met een afstandschot (71). In de laatste periode gaf Van Dorp de Mexicanen voor de vierde maal les in schieten. Eerst vechten Oost-Duitslanc en Joego-Slavië, twee van „de groten" in het Olympisch waterpolotoernooi, hebben er geen twijfel over laten bestaan: In Mexico wordt het voor de poloërs eerst vechten en dan pas spelen. In een bikkelhard en in het laatste gedeelte soms buiten gewoon hard treffen, dat door de Roemeense scheids rechter nauwelijks in de hand kon worden gehouden, deelden beide medaillekandidaten de punten (44) en dat zal vooral de Joego-Slavische ploeg (zilveren medaille in Tokio) wel hard zijn gevallen. De Oost duitsers begonnen formidabel. Schlenckrich en Rund gaven hun ploeg vlot een voorsprong (20) alvorens de reusachtige Sandic met twee machtige armzwaaien de stand weer gelijk kon maken. Dopatni zette de Joego-Slaven zelfs op 32, maar toen Schlenckrich opnieuw scoorde (33) brandde de strijd eerst goed los. Met felle onderwatergevechten probeerde men de defensies stormrijp te maken, maar veel kansen werden er niet weggegeven. Pas toen Jankovic Joego- Slavië met een knap schot in het zicht van de over winning bracht (43), en Sandic kort daarop een strafworp mocht nemen, leek de strijd beslecht. Tot grote teleurstelling van zijn ploeg wierp Sandic de bal echter tegen de lat en uit dit voorval putten de Oostduitsers zoveel moed, dat Hermanns acht secon den voor tijd zijn ploeg nog een gelijkspel kon offreren. De vijfvoudige Olympische kampioen, Hongarije, is >rDe Barre" noemt men Fred van Dorp in waterpolokringenNochtans een lovende bijnaam. Want Fred van Dorpmet zijn enorme routine en inzicht, heeft zijn team ever een angstcomplex hoen geholpen. Gisteren, tegen de Mexicanen, was hij zélfs goed voor vier treffers. Broer Anton woont en speelt in AmerikaVoordat het toernooi startte, kwamen de broers tegen elkaar uit. Rechts Fred in zijn eerste wedstrijd maar nauwelijks aan een nederlaag ontkomen. Tegen de Westduitsers, die in de geneutraliseerde, uit Hongarije afkomstige mid denvoor, dr. Nagy hun gevaarlijkste man hadden, stonden de Magyaren diep in de tweede periode zelfs met 31 achter. Pas toen begon de Hongaarse ma chine echter op gang te komen. Via 13 gleed Honga rije nog voor het verstrijken van de tweede periode naar 43 en pas toen de voorsprong in het laatste kwart was opgebouwd tot 63 konden de Duitsers via Schumann de eindstand op 64 bepalen. „Dommigheid of hebzucht" (Van onze speciale verslaggever Herman van Bergem) MEXICO CITY Piet Bromberg was dan wel geen totaal ontluisterd man in de rust van de hockeywedstrijd Neder landEngeland (voor beide erop of eronder) maar hij was enigszins lam geslagen. „Hooguit een gelijkspelletje". De hockeycoach zat met de traditione le pijp in de mond te peinzen over de achterstand. De Engelsman John Neill had een eigen systeem voor het afwer ken van een strafcorner ontwikkeld. Hij stopte de bal en sloeg hem zelf ook in. Dat is weliswaar ongebruikelijk maar Oranje wist ervan. Niettemin t rapte men er volslagen in. Op hetzelfde tijd stip dat Bromberg zijn pessimistische woorden liet vallen, stond terzijde de meest ongelukkige man ter wereld, Theo Terlingen, die een strafbal had ge mist. „Als dat niet was gebeurd, zou het heel anders zijn gelopen. Dan had den we geen achterstand opgelopen. Maar ik wist dat keeper Harold Cahill alleen maar is te verslaan met lage scholen. De bal gleed van mijn stick en ging naast. Meestal neem ik zo'n strafbal ineens, keihard en in de lucht. Dat kon nu niet. Vandaar dat ik zo stond te mikken". Tcrlingens gezicht had nog nooit zo somber gestaan. Vijfendertig minuten later. De ijverig steunende Nederlandse kolonie op de tribunes liet een hysterisch gekrijs ho ren, stormde het veld op, liep de niet- begrijpende suppoosten zonder enige vorm van proces voorbij en klemde met zweetparels bedekte gezichten van ho ckeyers in de armen.Het toernooi leek na die 01 met de rust een verloren zaak. Kick Thole, voor deze wedstrijd vervangen door Edo Buma, had er maar één zin voor over: „Hier past slechts eerj woord: waardeloos". Maar na af loop stond Thole even hard te sprin gen als iedereen. Het prachtige doel punt van Theo van Vroonhoven en „the winning goal" van Buma hadden Oranje weer volop hoop gegeven op een goede plaats ip de eindrangschikking. Verfrommeld Edo Buma veegde het bloed van zijn kin. Hij had een klap met een stick ge kregen. Frans Spits liep met een ver frommelde linkerwenkbrauw rond. De Brit Andrew Trentham had hem opzet telijk geslagen. Spits, uitstekend, was unfair gestopt. Hij wilde de bal pakken om een strafcorner te nemen volgens het befaamde recept: Spits nemen De der de enthousiaste schouderkloppen omhelzingen: „Het zat er toch zeker de eerste helft volop in. Het kon niet uitblijven. Maar wat speelden die Brit ten gemeen". Waar is Spits? Otto ter Haar, ditmaal geen treffer als tegen Argentinië (3): „Die strafbal had toch niet gemist mogen worden. Je komt in een onmogelijke positie". De voorzitter van het NOC, jhr. H. A. van Karnebeek, liep nerveus te roepen om Frans Spits. „Ik wil hem feliciteren, waar is Spits". Frans Spits kwam, dol gelukkig, zoals zijn ploeggenoten. Zoals ook Aernout Brederode, die Joost Boks in het doel verving. Waarom had coach Bromberg twee man langs de kant ge laten? „Thole is een speler die de ruim te moet hebben die krijgt hij niet tegen de Britten. Iedereen heeft het kunnen zien, zé speelden na die voorsprong met zijn allen voor het hok. En wat Boks be treft, ik heb gewoon de voorkeur ge geven aan Brederode". Discussie hieromtrent was totaal over bodig. Oranje had gewonnenen de laat ste kans gegrepen. Piet Bromberg was weer in oude doen. Theo Terlingen hoef de zich geen slapeloze nachten op de hals te halen over die gemiste straf bal in de zevenentwintigste minuut die het einde van de hockey-illu6ie had kunnen betekenen. (Van onze speciale verslaggever Herman van Bergem) MEXICO CITY Myrna van der Hoeven, twintig jaar en huis vrouw: „Ik kan er geen verklaring voor geven. Ik heb gewoon gefaald. In de eerste bocht voelde ik dat mijn ademhaling niet zo goed was, mijn benen gingen niet zoals gewoonlijk. Ik draai altijd soepel. Dinsdag heb ik nog op mijn gemak de halve finale gelopen. Eigenlijk heb ik in de series en die halve finale maar wat lopen showen. En vandaag ging het ineens niet. Normaal ben ik altijd nerveus, op de Spelen had ik daar geen centje last van. Toen ik over de finish kwam, dacht ik: vreselijk, hoe is dat mogelijk. Op zo'n moment besef je eigenlijk niet eens wat er is gebeurd, alleen dat je die medaille niet hebt. Ik zag twee van die mannen in het wit op me afkomen want ik was helemaal duizelig en wankelde. Maar die kerels van de medische dienst wilde ik niet, ik was nog liever op mijn knieën gevallen". naast me opdaagde, had ik nog wel het besef dat ik haar moest opvan gen. In Frankrijk heb ik a' eens van haar gewonnen maar ik zat helemaal vast. Ik was bij de start weliswaar iets eus maar ik had 't toch wel onder controle. Ik kan er geen verklaring voor geven, het is ongelofelijk". Myrna van der Hoeven was weer tot bedaren gekomen. Direct na de finish n de 400 meter had ze haar handen or haar ogen geslagen. Een illusie was brokken gevallen. De jonge atlete die de series moeiteloos 53.1 sec. had ge lopen en in de halve finale 52.6 ,,het hoefde niet harder want ik zat toch ach- Lilian Board en dat was genoeg" voorbestemd om een van de plak te bemachtigen. In de keiharde spert, Bie feeen mededogen kent, had zij zich na vier internationale wedstrijden w[aard,getpopd naar Ms.*ico £ity te kun nen gaan. Dit seizoen pas schakelde zij over op de 400 meter en zij was van wereldniveau. In nog geen minuut werd zij bitter ontgoocheld. Trainer Cock Mooyman, op eigen kos ten naar Mexico City gekomen om zijn talentvolle pupil bi; te staan, had wel een verklaring ,,Het mag toch niet voorko men dat op zo'n grote wedstrijd het tijdschema twintig minuten uitloopt. Ze liep al die tijd maar op de baan te dren telen. Haar hele warming up was weg door die vertraging. Vijfentwintig minu ten voor een wedstrijd is ze kl-ar met die voorbereiding. Je stelt je af op de tijd waarop een finale wordt gelopen en dan laten ze je twintig minuten wach- ,,Ik had tegen haar gezegd: Lilian Board zit in baan één, die Amerikaanse Jarvis Scott vond ik ook gevaarlijk en ze zat in baan vier. Omdat Scott de dag tevoren zo hard ging, zei ik: blijf bij haar, dan zit je meteen bij Board die voor mij de grootste kanshebster was. Maar Myrna ging niet soepel meer. Ik heb haar geleerd de 200 meter in 25.5 te lopen en dat kan ze op ieder uur van de dag. Nu liep ze 25.3. haar tem po was wel goed maar in de tweede bocht ging ze ineens niet meer. Ze ver krampte". Dat merkte Myrna van der Hoeven pas veel later, toen ze bij de te lefoon stond omdat ze haar man wilde opbellen. Wat is dat nou Op het inloopveld buiten het Olym pisch Stadion had ze het even te kwaad gehad. Er waren tranen in haar ogen gekomen maar Cock Mooyman had haar gerustgesteld. Ze was naar de baan ge gaan en hoorde daar dat ze twintig mi nuten moest wachten omdat de 200 me ter van de vijfkamp aan de gang was. Ze drentelde, toen ze eindelijk moest starten, voor de blokken, knielde neer en startte goed. „Toen ik binnenkwam, dacht ik wat is dat nou. Het was ge woon niet gegaan. Toen die Colette Bes son, die met 52 sec. het Eur. record (52.2) van Ann Packer verbeterde, in Weer moest een miniscuul zakdoekje uitkomst brengen. Een zo grote klap ver werken, is een immens zware opgave. Ze had zelf op 'n medaille gerekend, de gehele Nederlandse kolonie trouwens ook. Chef d'équipe Jo Moerman verklaarde Herman van Bergem MEXICO CITY Onder het byn weerzinwekkende gefluit van he Mexicaanse publiek stapte Rudi Lubbers naar zjjn hoek. Z(jn tegen stander in de eerste ronde van de zwaargewichten, de Egyptenaar Ibra him Dahchan had in de derde ronde zijn derde waarschuwing gekregen voor te laag inkomen en was dus gediskwalificeerd. .Mexico" floot om de ontevreden heid te uiten over de weinige actie in het duel. Rudi Lubbers zei terecht: „Waarom zal ik risico nemen. Het was er een om te counteren, m dan heb je zelf ook kans op stoot te lopen. Ik wist dat ik op punten voor stond en dsin maak ik me niet drukker dan nodig is. Nu ben ik niet moe- Die knaap kon toch niks en ik stak hem steeds mijn linkse toe." In de |>artij ernu bokste do Mexicaan Rocha tegen de Gharu-cs Ray. Lubbers zat te kijken, wam Rocha is zijn volgende tegenstander. De Ghances haalde nauwelijks het einde van de partij Alleen enigs zins geïmponeerd door de lengte Rocha voorspelde Lubbers: „Vrijdag pak ik hem. Ik ga direct tempo draaien en counteren, want hij komt geheel open in." Rocha is dan ook het type van de „aioper", die met techniek te verslaan is. Dan zit Rudi Lubbers in de halve finalés en omdat er goud, zilver en tweemaal brons bij boksen wordt uitgereikt, kan Nederland er vrijdag al tenminste brons bij hebben. Indien Lubbers wint. Zware opgave Jan van I spelen, de Nederlandse kampioen in het middengewicht, komt vanavond m de tweede ronde van het olympische boks toernooi voor een van de zwaarste opgavon uit zijn loopbaan te staan. De Haarlemmer, die oorspronkelijk togen de Mexicaan Morales zou uitkomen, ontmoet door een gewijzigde indeling de Russische kampioen Alexei Kisselev, die in Tokio zilver veroverde. De 30-jarige rechtsvoorstaandc Rus heeft 245 partijen gebokst, waarvan hi liefst 22» heeft gewonnen. Lannoy Meijer stoppen Jan Piet Fok ker schieten. Toen vergat de Brit zich geheel en al en sloeg Spits in 't gezicht. Omdat het buiten de cirkel gebeurde, was een strafbal reglementair niet mo gelijk. Trentham werd voor vijf minu ten van het veld gezonden. En juist in die periode, waarin Groot-Britttannië met tien man speelde, schoot Buma Oranje naar de zege. Nog vier Dat leverde, als de dag tevoren bij de fietsers, weer een Nederlands festival op. Piet Bromberg, omgeslagen als een kameleon: „dit was toch hier en runter dik verdiend. Een mooie goal in de eerste helft afgekeurd, een strafbal gemist. Na tegen Kenia. Een Edu Buma juicht. Begrijpelijk, want een fractie van een seconde voordat dit moment werd vereeuwigd, heeft hij het Nederlands hockeyteam definitief langs Engeland geslagen. Nederland toon met t1. kans? Natuurlijk, we hebben tegen elke ploeg een kans. We moeten nog vier par tijen spelen". Goedkeurend bekeek hij zijn, troepen. Na de rust was Nederland op het be kende peil gekomen: vechtlustig, tech nische bekwaam, tempovol. Het had In tussen wel twee en een halve wedstrijd geduurd eer het zo ver was gekomen. Aanvoerder Jan Piet Fokker, gebukt on- ACAPULCO Op de der de dag van de olympische zeilwedstrijden in Acapul- Verhagen SaSST* O Boudewijn Binkhorst had co is Nederland met een 19e plaats voor Verhagen in de FD's. een 18e plaats kon niCt Beek de mast van zijn Finn- voor Cor Groot in de Dra ken en een 21ste plaats voor Boudewün Binkhorst in de Finnen opnieuw ver der achter gebleven. Kan sen op een medaille z(jn daarmee vrijwel verdwe- Bij de FD's behaalde Rod iol nog verder bijgeschaafd. meekomen «m.tVu "V».',1 minder wind, maar daaren tegen een hogere deining Ryves. Verhagen kon in het Dat hangt samen met de duel om de goede plaatsen orkaan, die nu al enkele in het geheel niet meeko- dagen lang in het Caralbi- men. Hij rondde de eerste sehe gebied woedt Men boel in 21ste positie, maak- verwachtte dat 's avonds te in het kruisrak naar de een vloedgolf de haven van ney Pattisson zijn derde achtereenvolgende over- wlnnig. Hij staat echter wegens diskwalificatie in de eerste race paa op de derde plaats van het klas sement, achter de zeer con stant varende Westduitser Libor en de Australiër Carl vierde boei nog wat goed Acapulco zou bereiken. Uit maar zakte aan-de-wind voorzorg werden de zwaar- zeilend weer terug. Bij hel dere schepen (de Draken, ophalen van het zwaard in Stars en 5,5 meter klasse) de haven van Acapulco uit het water gehaald. Dal bleek de plasticlaag over is bij olympische zellwed- een lengte van meer dan strijden slechts ln heel bij een decimeter losgescheurd zondere gevallen toegc- U zijn. Waarschijnlijk staan. dit kleine drama in de sport als volgt: ,De tweede honderd meter kon ze dins dag geheel los lopen. Nu zat ze vast. Nota bene, ze liep gisteren een Neder lands record met 52,6. Toen ze uit de laatste bocht kwam, zat ze helemaal vast. Ze viel in een paar meter volko men terug. Myrna loopt altijd hetzelfde tempo maar toen die Frangaise kwam, moest /e versnellen en dat kon ze niet. Natuurlijk hebben die twintig minuten er ook het nodige aan gedaan. Ze heeft nog maar weinig internationale erva- Cock Mooyman: ,,Was ze gisteren maar niet zo goed gegaan, dan had ze vandaag beter yelopen. Het ptAo alle maal zo eenvoudig en spelenderwijs. En dan die twintig minuten nog". Hij kon ruik belangrijke strijd om de medailles het tijdschema niet kon worden gevolgd. Terwijl Cock Mooyman sprak, kwam de uitslag op het scorebord: 154 Myr na van der Hoeven-Holl, Haar nummer en naam flitsten het laatst aan. Ze keek er met grote ogen naar. Cock Mooyman. zacht: ..Ze heeft zich nog niet gereali seerd dat ze laatste was. Ze was hele maal down na de finish". Hij keek terzijde nnnr zijn pupil die weer Iets moest wegslikken. Voor een ieder is een finaleplaats op de Spelen al een geweldige prestatie. Ook voor Myrna van der Hoeven maar ze had zo dolgraag meer behaald. ..Ik weet nog niet of ik blijf lopen. Misschien ga ik wel jeu de boules spelen". Later, veel later, toen de teleurstelling enigszins was verwerkt, kon ze weer glimlachend zeg gen* „Maar Ik heb In elk geval bet Na> Waar eigenlijk niemand op had gerekend gebeurdt. De Franse outsider Colette Besson triomfeerde op rle J/00 meter dames. In een Europese recordtijd het oude record stoiul op naam i'an de Britse Ann Packer) breekt Colette Besson het touw en het record. Favoriete Lilian Board (rechts) veroverde brons. Links het Amerikaanse meisje Jarvis Scott, dat niet in de phjsen iHel. derlunds record. Weet Je, ik heb van middag nog een uurtje op bed gelegen, na het eten. Ik zag die race voor me en ook de medaille omdat het gisteren zo goed ging. Ik heb gewoon gefaald van daag, dat is het Geivichtheffers uit Azië in opmars MEXICO CITY l>r RU, Viktor Kor- rentsov behaalde goud In de mlddcngr- wichtklasse. HIJ bracht een totaal van 475 kg omhoog, een olympisch record. Het zilver wa* voor de Japanner Mt- xashi Ohuchl en het brons kwam bij de Hongaar Karoly Bakos terecht. Met zijn zege in de mlddengewichts- klas.se heeft Viktor Koerentsov aan de hooggespannen verwachtingen beant woord. De Rus startte als de grote favo riet HIJ onderstreepte zijn sterkte nog met een wereldrecord in het stoten (187,5 kg) De zilveren medaille van de Japanner Masashi Ohuchi toont eens te meer aan dat de Aziatische gewichthef fen in opmars zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 7