black power groeit in macht
WORDT DE N.P.D. VERBODEN?
ZATERDAG 5 OKTOBER 1968
NEW YORK De kwestie van
minderheidsgroepen is de be
langrijkste kwestie in de Ver
enigde Staten van Amerika. In
de verkiezingsstrijd overheerst
het rassenvraagstuk doorgaans
Vietnam, in pers, radio en tele
visie is het de rassenproblema-
tiek, die doorlopend onder de
aandacht van het publiek wordt
gebracht. Daarnaast zijn alle
mogelijke gemeenschappen be
zig om te trachten tot een ge
sprek te komen met de gekleur
de broeders in de overtuiging,
dat de gunstige resultaten van
dit gesprek een burgeroorlog
kunnnen voorkomen. Het is
opvallend, dat in de algehele
publiciteit een wat gematigder
toon heerst dan enige tijd ge
leden, ook al doen de nog
steeds oplaaiende onlusten ver
moeden, dat de militante leiders
van de Black Power beweging
in feite vreedzame oplossingen
naar 't rijk der illusies hebben
verwezen.
De televisiereuzen als CBS en
NBC brengen voortreffelijke series
als „Of Black America „en" Time
for Americans" waarin buitenge
woon fel en zonder concessies de
vinger gelegd wordt op het feit,
dat de zwarte burgers van Ameri
ka tweederangs burgers zijn. In
„Of Black America" was het Bill
Cosby-Scotty uit „I Spy" dat meen
ik „Dubbelspion" heet in Neder
land die de blanke Amerikaan aan
de hand nam om hem een kijkje
te laten nemen in de geschiedenis
van de Amerikaanse neger. Hij
toonde aan, dat de rol van de ne
ger in de historie van Amerika
doorlopend verzwegen is of eenvou
dig gelaten of vergeten in de
geschiedenis. De eerste man op de
Noordpool was 'n neger, de eer
ste chirurg die 'n open-hartopera
tie met succes volbracht was een
neger, aan de zijde van George
Washington vochten vier negerre
gimenten etc. etc.
Hij liet oude films zien onder
meer van Shirley Temple waar
in de neger alleen maar de rol van
bediende of dorpsidioot mocht ver
vullen, waarin de neger dom,
dwaas, bang, kinderlijk of stomp
zinnig was. Cosby nam de kijker
ook mee naar een school, waar de
negerkindertjes werden getraind
voor het harde leven, dat ze te
wachten staat. De leraar-instruc
teur doctrineert de kinderen met
doorlopend herhaalde mededelin
gen, dat zij „Afro-American, black
en beautiful" zijn en dat zij geen
„Amerikaanse negers" zijn:
„Are you an American negro"
„What a
„No"
„You are ai
„No"
i American negro"
are an American
Afro-American, and black
and beautiful".
De blanke, die naar deze eerste
an later onmiddellijk herhaalde uit
zending van „Of Black America"
heeft gekeken, kan in de gewone
dagelijkse gang van zijn bestaan
ternauwernood vermoed hebben,
dat de discriminatie dermate ont
stellend was, dat de blanke maat
schappij dermate stereotiep het
beeld van de neger had doen ver
worden. Niet tot de baarlijke
schurk die de jood werd door het
anti-semitisme, maar tot een dom
me, dienende sufferd, die eenvou
digweg te dom was om aan de
maatschappij van de blanke deel
te nemen.
Paternalistisch
In „Time for Americans" werd on
der de lens gericht op een ge
spreksgroep in New Rochelle, een
welvarende kleine plaats even bui
ten New York, waar de beter ge
situeerde man een riant onderko
men heeft. De bedoeling van dit
programma was om te onderzoe
ken of er ook in „Suburbia" een
rassenprobleem en derhalve discri
minatie bestaat. Het werd duide
lijk, dat de problematiek in een
plaats als New Rochelle niet ligt in
het feit of de welvarende blan
ke een welvarende neger naast
zich du 1de. Een van de ge-
sprekleiders een r.-k. priester
maakte duidelijk, dat deze ge
meenschap te „sophisticated" was
om nog te platen over wel of
niet een neger als buurman. In
New Rochelle is het probleem,
dat de arme negerbevolking toch
weer in een ghetto woont, in een
paar dorpsstraten waar de blanke
alleen maar snel doorrijdt om
naar zijn werk te gaan.
Een negerwoordvoerder in het ge
sprek onderstreepte de noodzaak
voor de blanke om uit zijn pa
ternalistische rol te komen en ac
tief mee te werken aan feitelijke
maatregelen, die juist de
negerbevolking in de gemeen
schap van New Rochelle uit zijn
isolatie en discriminatie zou ha
len.
In weer een ander televisiepro
gramma werd de kijker gecon
fronteerd met een groep blanke
politiefunctionarissen en gekleurde
burgers, die bijeen waren ge
bracht onder leiding van een psy
chiater met de bedoeling elkaar
eens precies te vertellen, wat zij
nu werkelijk dachten en emotio
neel ondergingen door de confron
tatie met elkaar. Opmerkelijk was
de grote aggressiviteit van de ne
gers en de wat ontwijkende
mening van de politie, die echter
gaandeweg exacter en meer ge
formuleerd werd. Een bijzonder
helder formulerende neger, duide
lijk van maatschappelijke allure,
kon de politie duidelijk maken,
dat ook hij die niets met mis
daad of overtreding van doen had
ide discriminerende houding
van de politie moest verbijten.
Al deze televisieprogramma's wor
den niet geproduceerd door al
leen maar de National Eductlonal
Television, tot wiens taak dit be
hoort, maar in hoofdzaak door de
commerciële stations, die voor de
ze programma's de pecunlen no
dig hebben van de sponsors. En
die de pecunien ook gezien het
resultaat krijgen. Hetgeen be
duidt, dat bijvoorbeeld Xerox, die
„Of Black America" betaalde,
geenszins bereid is de discrimine
rende politiek van de blanke, ex
tremistische zuiderling in acht te
Opneming
negers blijven de underdog en de politie treft harde maatregelen als het erom gaat deze orde te handhaven. Vandaar
verstandhouding tussen negers en politie zeer slecht is.
Het is bepaald overdreven om nu
te veronderstellen, dat dit soort
activiteiten van de grote media in
een handomdraai de ontstellende
rassenproblematiek gunstig zou
kunnen oplossen. Maar het is wel
zo, dat er snel en krachtig gewerkt
moet worden om het probleem in
de wortel aan te tasten: geen va
derlijke aanvaarding van de neger,
maar een totale opneming in het
culturele, economische en maat
schappelijke leven, „open housing"
opname in het arbeidsproces in alle
bestaande functies en niet alleen
in de ondergeschikte, opname in
de bestuurlijke functies (er is 1 ne
gersenator op 20 miljoen negers),
opname in de meest volledige edu
catieve voorzieningen.
Whitney M. Young jr. van de Na
tional Urban League heeft enige
tijd geleden een grote stap in de
richting van Buack Power gedaan.
Young verklaarde in New Orleans
dat zijn Urban League de militan
te leiders van Black Power zal on
dersteunen om zwarte machtorga
nisaties toegang te verlenen tot
stadsbesturen en tot de zakenwe
reld, om tegemoet te komen aan
de grieven van de negerbevolking.
Young, de directeur van de Urban
League en een belangrijk woord
voerder voor de „civil rights" or
ganisaties, noemde in zijn rede 57
maal het woord „Black" en
slechts 3 maal het woord „Negro".
Hij sprak van: black Americans,
black men, black citizens black
people en black power.
Hij zei ook: „Black can be beauti
ful and white can be ugly
zwart kan mooi zijn en wit lelijk).
De Urban league zal volgens Young
blijven werken aan zijn oude taak
om werk te vinden voor negers,
maar de grote wijziging zal nu
zijn, dat de League in de eerste
plaats zal arbeiden voor sociale
veranderingen. Young wees de
idee van negerseparatisme af,
maar hij diende een aantal volge
lingen van Urban League een har
de slag toe met de militante zwen
king-Hij zei onder meer nog, dat
een aantal van de 90 plaatselijke
gemeenschappen van de League
in de steden van de westkust tot
de oostkust reeds bezig zijn in de
nieuwe richting te gaan en dat de
andere maar mee moesten gaan.
Twee jaar geleden reeds probeer
den in Washington mensen als Da
vid Rusk, de zoon van minister
Rusk, om de Urban League in een
meer militante richting te krijgen.
David Rusk zei toen: „De crisis
van de Amerikaanse neger kan al
leen opgelost worden door een ra
dicale herwaardering van econo
mische en politieke macht, en
Rusk voegde daaraan toe: „No
great white consensus will be the
allies of these changes". (De
blanken zullen nooit allen met de-
Ik verbrand mijzelf, uit
protest tegen rassenvermenging
met negers. Jonge fanatiekelin
gen worden nog steeds verblind
door hun haat.
ze veranderingen Instemmen).
Nu, in 1968, is de Urban League
besloten om mee te werken aan
het verkrijgen van die economi
sche en politieke macht.
De samenbundeling van alle Black-
Powerelrmenten tot een beweging
die slechts in geweld nog ren
oplossing ziet. Als de voorstanders
van geweld en van lijdelijk verzet
elkaar In het midden kunnen vin
den is er voor de blanke Ameri
kaan alle reden om snel met dat
midden tot daden te komen.
HANS CITROEN.
Men hoort in West-Duitsland de laatste weken steeds geruch
ten over een verbod van de extreem rechtse N.D.P., de zoge
naamde nationaal democraten. Maar intussen hebben de
ministers der diverse deelstaten verklaard, dat niet zij, maar
de bondsregering te Bonn bevoegd is om bij het constitutionele
gerechtshof te Karlsruhe te verzoeken de uitspraak te doen,
dat de NlD.P. strijdig is met de grondwet. De minister van
Binnenlandse Zaken te Bonn, dr. Benda, heeft ontkend dat zijn
regering een dergelijk verzoek heeft gedaan. Voorlopig zal het
dan ook wel niet zover komen, maar in Bonn wordt deze zaak
bestudeerd.
Volgens algemene opvatting in de
bondsrepubliek is de NPD binnenlands
bepaald niet gevaarlijk en zelfs wan
neer er een paar dozijn NPD'ers bij
de eerstvolgende verkiezingen een ze
tel in het parlement zouden krijgen,
zal deze toch nog weinig invloed kun
nen uitoefenen.
Het staat vrijwel vast, dat haar aan
deel in de totale stemmen hoogstens
15 procent zal bedragen, wanneer de
economische situatie althans niet slech
ter wordt. De vele voorstanders van
een ander kiesstelsel dan het huidige
evenredige systeem wijzen erop aan
de hand van de positie van de NPD,
dat de vorming van splinterpartijen
een der nadelen van het huidige sys
teem is, waardoor de democratie een
kwetsbare aangelegenheid wordt
Toch zou een motief voor een verbod
van de NPD veel meer een zaak van
buitenlandse politiek zijn: een erkende
NPD-fractie in het parlement zou
voor Bonn een zware belasting beteke
nen van haar relaties met de Weste
lijke regeringen.
En het is mogelijk niet helemaal on
juist, dat de regering in Bonn van
mening is, dat het Westen het bestaan
van de NPD eventueel als pressiemid
del tegen de Westduitse regering zou
kunnen gebruiken. En het Oostblok zou
•veneens het bestaan van de PND kun
nen benutten om West-Duitsland zo
wel in Oost als in West in een kwaad
daglicht te stellen. Ondanks al hun
scheldtirades op de neonazi's hebben
de communisten dus een bepaald be
lang bij het bestaan van de NPD.
De politiek van het comminisme
oefent momenteel op zijn beurt een op
waartse druk uit op het rechtse radi
calisme, evenals dat het geval was in
UITSPRAAK
IN KARLSRUHE
ZOU SUCCES
VOOR N.P.D.
KUNNEN ZIJN
de dagen van de republiek van Wei-
mar. Daarbij komt nog, dat de NPD
aan Moskou de kans biedt om op
grond van artikel 53 en 107 van het
Handvest der Verenigde Naties en de
overeenkomsten van Potzdam een voor
wendsel te vinden om militair in te
grijpen tegen een „fascistisch" Duits
land. Maar het zwaarste motief van
Bonn om voorlopig een aarzelende hou
ding inzake het verbod van de NPD
aan te nemen is de overweging, dat
zo'n verbod een stimulans voor de na
tionalisten zou kunnen zijn en als een
bewijs van zwakte van de democra
tische partijen zou worden uitgelegd.
Grondwet
Kwaadwillenden zouden uit deze be
sluiteloosheid kunnen concluderen, dat
de democratische partijen twijfelen of
deze stap voor hen wel voordelig zou
zijn. Jammer genoeg is daar iets van
waar: Bonn kan immers niet zelfstan
dig dit verbod uitvaardigen, maar
moet zich hiervoor wenden tot het
constitutioneel gerechtshof te Karlsru
he. En daar kan men niet volstaan
met beweringen, maar dient bewezen
te worden, dat de NPD strijdig is met
de grondwet.
Bij de rechters zullen de betuigingen
van trouw aan de grondwet, die zo re
gelmatig door de NPD afgelegd wor
den. natuurlijk niet al te veel beteke
nen, want doorslaggevend zijn de doel
stellingen der partij. En men mag
aannemen, dat de veiligheidsdienst
uitstekend over de reehtsradiealen ge
ïnformeerd is.
Van heel deze juridische situatie is de
NPD uiteraard goed op de hoogte:
ofschoon zij ultrarechts is, vermijdt zij
zoveel mogelijk om de nazi-ideeën
puur te propageren. Het is dus ook
bepaald niet toevallig, dat ln het nieu
we politieke lexicon van de NPD de
naam Hitier niet eens voorkomt,
evenmin als de term „Nordische Ras
se". En slachtoffers van de concen
tratiekampen worden ook niet als
staatsvijanden gebrandmerkt. Maar
aan de andere kant bevat het werk
ook geen veroordeling van de naziperi
ode: er wordt alleen over gezegd, dat
AARZELING IN BONN
„dit systeem bewezen heeft niet duide
lijk te zijn".
Verder betreurt dit werfcde concentra
tiekampen, maar het wijdt veel meer
aandacht aan de krijgsgevangenkam
pen van 1945 en aan de denazificatie.
Ook wordt er geprotesteerd tegen de
leugen, dat Duitsland alleen de schul
dige zou zijn aan de tweede wereld-
Op de bijeenkomsten van de
N.P.D. zitten de partijleden en hun
tegenstanders elkaar vaak duchtig
in de haren. De bijeenkomsten
dragen dan ook steeds een onrus
tig karakter.
oorlog, en het eist, dat buitenlandse
„raumfremde" troepen zich uit Duits
land terugtrekken. Verder moet Duits
land het lidmaatschap aan de NAVO
opzeggen en dient het land een eigen
generale staf te bezitten. Ook zullen
de linksradicale studenten uit de uni
versiteiten gejaagd worden. Zij moe
ten naar opvoedingskampen in Rood-
China verhuizen. De NPD streeft er
naar een nieuw politiek vaderland te
vormen voor teleurgestelden en lieden
die het toch nooit zullen leren. Maar
een verbod is alleen realiseerbaar
wanneer bewezen kan worden, dat de
partij niet alleen de grondslagen der
democratie aantast, maar ook dat zij
door haar aggressiviteit een gevaar
vormt voor de bestaande rechtsorde,
ln het verleden werden er enkele pro
cessen gevoerd tegen bepaalde neona-
zistlsche partijen. Deze lagen juridisch
behoorlijk scheef en derhalve konden zij
als strijdig met de grondwet verbo
den worden: de neonazlstische" socia
listische Rechtspartij" (S.R.P.) bij
voorbeeld, maakte openlijk propagan
da voor haar strijd tegen dc'democra-
tle, evenals trouwens de communis
tische partij. De huidige N.P.D. is slim-
Het ïou geen juist beleid zijn om so
maar op goed geluk een aanvraag te
Karslruhe in te dienen zonder afdoend
bewijsmateriaal. Trouwens 'n uitspraak
van het hof zou niet voor de eerstvol
gende verkiezingen voor dr landsdag,
september 1969, afkomen. En Wanneer
het hof het verzoek zou afwijzen of zich
onbevoegd zou verklaren, zou dat uiter
aard een groot succes voor de NPD
betekenen.
Er is wel eens geopperd om het ar
tikel over de verboden partijen ln de
grondwet zodanig te wijzigen, dat de
NPD zondermeer zou verboden kunnen
worden, maar de politici hebben vrij
sterke bedenkingen teg« n dit plan. Mi
nister Wehner was zo sluw om voor t«
stellen het probleem over te doen aan
de geallieerden, maar begrijpelijk vond
hij geen medestanders.
Alleen in West-Berlijn, waar nog
sprake is van 'n bezettingsstatuut, uit
geoefend door de westelijke mogendhe
den, is dit voorstel even ter sprake
Kiesstelsel
Men heeft ook lange tijd aangedrongen
op een kiesstelsel dat op duidelijke
meerderheidsvorming berust om de
democratie waterdicht te maken, maar
voorlopig heeft men de kans verspeeld,
dat hierdoor de NPD bulten het parle
ment gehouden zou kunnen worden: 't
zou momenteel wel wat al te opvallend
zijn om op deze wijze de NPD dwars te
zitten.
Daarom heeft thans optreden tegen
de NPD op basis van de constitutie
weinig zin.
De Westduitso partijen hebben al lan
ge tijd verkondigd, dat zij zich scherp
tegenover de NPD zouden opstellen. Tot
dusver heeft men daar niet al te veel
van gemerkt Eind augustus bleek zelfs
dat in enkele plaatsen in Nedersaksen
bij de gemeenteraadsverkiezingen eni
ge leden van de CDU en ook van de
SPD hun lijsten gecombineerd hadden
met die van de NPD. Er werden welis
waar ln Bonn lelijke dingen over ge
zegd en er werd ook gedreigd met uit
stoting van de partij maar tot nu toe
ls er niets gebeurd. In Beieren willen
de partijen strenger optreden tegen de
reehtsradiealen en de NPD op haar el-
gen vergaderingen bestrijden. Het is
een vraag of dit ook elders in de Bonds
republiek zul gebeuren. Wunneer de
democratische partijen ln gebreke blij
ven, zou hen het verwijt treffen, dat
zij hun plicht versuimd hebben.
DR. F. 8CHLOMANN.
■bbhhbbhmbhmb
