„Er was er een die dacht dat ik met de Quarton Cup een kwart ton had verdiend TSJECHISCH JUDOTEAM KOMT NAAR DEN HAAG Don Schollander bleef iets te lang „plakken* Elül HANS KORTEKAAS WERELDKAMPIOEN IN EEN ZWART STRIJKIJZER Wimbledonkampioen ontstak in woede ZEEZEILER COMBINEERT WERK MET ZIJN HOBBY Drysdale wipte La ver in Forest Hills WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1968 DE LEIDSE COURANT PAGINA 9 Van ome sportredactie DEN I1AAG Op het secretariaat van het district Zuld-llolland de WASSENAAR Zeezeiler Hans Kortekaas mag zich voor een jaar de trotse be zitter noemen van de Quar ton Cup '68, het tastbare bewijs van het officieuze wereldkampioenschap zee- zeilen in de klasse IV van de Royal Ocean Racing Club. Hans Kortekaas, 29 Jaar en ongetrouwd, is in Wassenaar „Ik ben in loeiden geboren, maar ik woon al 23 jaar in Wasse naar, dus behoor ik tot de Wassenaarders" directeur van een reclame- en public- relationsbureau. HU is het prototype van de jonge, ge slaagde zakenman, die ook zichzelf zeer goed kan ver- „Ik heb mijn opleiding gekregen bij een Haags dagblad en bij het ANP. Ik ben daar drie jaar geweest en ben na de spelen van 1960 bij Van Heyst, ik mag wel zeggen de beroemde en be ruchte Van Heyst, in dienst getreden als hoofd van de public-relationsafde- ling. Tot 1963, toen ben ik met. een eigen kantoor begonnen, dat zich ge specialiseerd heeft in jachtbouw en wa tersport en aanverwante bedrijven. Dat is erg plezierig, want daardoor kan ik mijn werk met mijn hobby combine- „Het zeilen is wel een beetje een „must" voor me. Mijn vader zeilde vroeger al vaak in de Pampusklasse en het verhaal wil, dat hij op een mooie dag zonder bemanning zat en toen op de steiger een heel mooi meis je zag zitten, dat wel mee wilde. Niet zoveel later waren ze getrouwd en nog weer later kwam er een kind en d at kind was ik dan". „Met wedstrijdzeilen ben ik eigenlijk pas begonnen in 1964. Toen heb ik op uitnodiging van een stel Engelse vriend jes op het grote, bekende Engelse zee- jacht Evenlode een paar wedstrijden meegezeild en toen heb ik de smaak ie pakken gekregen. In 1965 kreeg ik mijn eerste boot" De zoveelste Daar gaat een heel vreemd verhaal. Hij zou die boot gekregen hebben van een man, die failliet was gegaan en hem niet meer kon betalen. Toen zou hij zijn jacht maar hebben gegeven. Hans Kortekaas, lachend op zijn knieën -slaand: „Je bent de zoveelste al. Ik snap niet waar dat verhaal vandaan komt. Vaa de week* in Breskens,,.hin gen een paar journalisten dat verhaal al, op. Ze vrpegep: „Ls dat het; schi. nou uit dat" faillissement?" Dat scflip 1 er nooit geweest. Echt niet". Hij wijst op een foto aan de muur. „Daar heb je mijn eerste schip, de H 1015, en heb ik laten bouwen door een vooi van een scheepswerf, die in zijn vrije tijd het casco voor me heeft gebouwd. Ik heb zelf nog eraan meegeholpen, platen staan kloppen en dergelijke. De boot is afgebouwd op een werf in Zoe- lerwoude. Die mensen hebben netjes hun centen van me gekregen". Masten overboord „Dat eerste schip, de Piranha I. wel een mooi schip maar niet snel ge noeg om wedstrijden te zeilen en daar om heb ik in begin 1966 de Piranha II laten bouwen, in datzelfde jaar de ste wedstrijden gezeild en twee masten over boord gezeild. Dat was erg jam mer, want we verspeelden daarmee het Nederlands kampioenschap. In 1967 zijn we wel kampioen geworden ei jaar ging het helemaal geweldig. We hebben vijftien starts gemaakt, waarin dertien keer eerste, eenmaal tweede er een keer derde, De Kieler Woche ge wonnen en de Quarton Cup, die dus voor het officieuze wereldkampioen schap geldt. De winnaar van die Cup kan nooit tot officieel winnaar worden uitgeroepen, omdat er allerlei verschil lende boten aan meedoen. Ik zeil in klasse IV en daarvoor wordt alleen maar geëist, dat de boot maximaal vijf tien voet lang is". „Oorspronkelijk was de Piranha II twee voet langer, maar om aan Quarton Cup mee te kunnen doen. hebben we er doodleuk een stuk afge zaagd. Dat was een vrij rigoureuze in greep. Er is een nieuwe kiel onder ge komen en een nieuw zeilplan op de boot. We noemen de boot nu wel het strijkijzer. Van dit type, Challenger, Nederlandse Judo- en Jlu Jltsu Bond aan het Westhovenpleln In Den Haag werd dit telegram bezorgd: „WH komen. Arriveren 9 september." Dat telegram was afkomstig uit TsJecho-SlowakUe en meldde de komst van het Tsjechische judoteam dat zal deelnemen aan het grote toernooi dat het district Zuid- Holland op zondag 15 september organiseert In de sporthal aan de Steen- wUklaan in Den Haag. De afspraak was allang voor de inval In Tsjeeho-SlowakUe gemaakt. Van chatrlctHzijdc werd enige malen getraaht .contact te krUgen. Er werd geschreven, er werd getelegrafeerd, maar er kwam geen antwoord. Tot eensklaps het telegram uit Tsjecho-Slowakije kwam. Behalve het Tsjechische team zullen uitkomen het Nederlandse politieteam en selectieploegen uit Noord-Holland (met onder anderen Wlm Ruaka), Zuid-Holland en Oost-Nederland. De voorwedstrijden beginnen om zes uur, de finales om acht uur. De Dutch Swing College Band zal de ruimte tussen de wedstrijden vullen. In de ochtenduren wordt het Judoseizoen geopend, eveneens in do sporthal, met een individueeJ toernooi voor kyugraden vanaf achttien Jaar. Om tien uur komen de gele barden aan bod. om elf uur de oranje banden en om twaalf uur de groene banden. De wedstrijden 's morgens zijn gratis toegankelijk. ren nog vier a vijf rond in Nederland, maar echte tegenstanders hebben we dit jaar bijna niet gehad. We waren ge woon veel beter". „Hoe hard we met zo'n boot gaan is moeilijk te zeggen. Dat hangt natuurlijk van de wind af. We hebben Kiel en daar spreken ze in Kiel nu nog over met windkracht acht gespinnakerd. Toen hebben we een spinnakerrak van 45 mijl afgelegd binnen de vier uur. Mijn snelheidsmeter gaat tot twaalf mijl, maar die is totaal doorgeslagen. We hebben daar zeker snelheden bereikt van achttien mijl anders kom je nooit aan een gemiddelde van ruim tien. Dat kan ook wel, want de boot is superlicht; ze weegt maar 1000 kilo". Prima navigeren „Als je eenmaal op zee gezeild hebt, wil je niet meer anders. Op de plas zie je bij het begin het einde al. Op zee zeil je soms een hele nacht door en ben je helemaal op jezelf aangewezen. De na vigatie is bijzonder belangrijk. Bij dit laatste wereldkampioenschap hebben we zeker twee van de vier races door prima navigeren gewonnen. Mijn be manningsleden waren Wim Kuyt (tex- tielinkoper) en Chris Bellinga (student aan de th van Enschede). Eigenlijk is Dik Kat in plaats van Bellinga mijn vaste bemanningslid en met hem heb ben we ook naar de Quarton Cup toe- geleefd maar, en dat was heel zuur voor hem, vlak ervoor kreeg hij hernia-aan vallen. Onze deelneming heeft dus nog aan een zijden draadje gehangen". Het gesprek wordt nogal eens onder broken door telefoontjes en of h et nu Amerikaanse zwemselectie iemand is uit Nederland. Duitsland, Frankrijk of Italië, altijd gaat het over boten. Hans Kortekaas steekt zijn eigen kwaliteiten niet onder stoelen of ban ken en laat zich uitgebreid complimen teren. „De helden zijn vermoeid", zegt hij onder meer als hij een grote Duitse klant gunstig moet stemmen om gedaan te krijgen wat hij wil. Later tegen ons: „Voor dit seizoen zit het er wel op. We hebben alle gewonnen, wat maar te winnen was. Ik moet bovendien mijn aandacht weer eens aan de zaak wij den. Als ut vaak tyssenuit bent, word je daarvoor als zelfstandige al tijd hard gestraft". Hoe gaat dat nu met drie man op zo'n boot? Welke medezeggenschap hebben de andere bemanningsleden? „We zijn maar met zijn drieën op het schip en dat wordt onderling heel prettig gere geld. Maar ja, als kapitein ben je na tuurlijk wel de verantwoordelijke man. Een jacht van mijn klasse kost al gauw een vijfentwintigduizend gulden, wed- strijdklaar. En daar komen dan nog eens de onderhoudskosten bij. Een beetje wedstrijdzeiler neemt om de twee jaar toch wel een stel nieuwe zeilen en dat kost dan ook weer een mille of vier. Deelnemerskosten zijn voor rekening van de eigenaar. Alleen voor wat we op zee opmaken aan dagelijkse behoef ten betalen we ieder ons portie". Het kost geld „Het wedstrijdzeilen is helemaal teuristisch. We winnen geldprijzen of zo", en Hans Kortekaas loopt op de eni ge kast in het kantoor af, een kast vol prijzen, onder andere een bezempje. „Dat is de Verbondsbezem, die krijg je als je Nederlands kampioen bent ge worden. Dat herinnert aan Tromp was het Tromp? die met de bezem in de mast voer om alle Engelsen van de zeven zeeën af te zwiepen. Geen geldprijzen dus, het kost alleen maar geld". „Bij mijn terugkeer uit Breskens daar werd om de Cup gezeild stond mijn kantoor vol met bloemen en gende het telefoontjes. Iedereen felici teerde me. Er was er een bij die zei „Je bent nu zeker wel een stuk rijker geworden bè?" Ik zeg: „Hoezo?" „Nou," zegt die kerel, „je hebt toch een kwart ton verdiend?" Die man was er vast van overtuigd, dat het winnen van de Quarton Cup betekende, dat je vijfentwintigduizend gulden verdiende Was dat maar waar". Het kantoor van Hans Kortekaas ademt helemaal de sfeer van de zee- zeilerij. Een wand wordt bijna geheel in beslag genomen door een geweldige foto van een woeste zee. „Die is ge nomen op de zaterdag voor de ramp van 1953, bij de pier in IJmuiden. Op zomaar een foto van een boot raak je uitgekeken, maar op een zee nooit. In mijn nieuwe kantoor wordt één wand helemaal zee. Prachtig. Uit de sleur LONG BEACH Voor Don Schollan der geen 100 meter vrije slag in het Olympische zwembasin van Mexico. Voor de 22-jarige Californiër geen twee de gouden medaille op bet nummer dat hem het liefst is. Op het nauwelijks een onderdeel van een seconde durende ogenblik, dat het startschot zeven zwem mers op de voorlaatste dag van de se lectiewedstrijden voor de Amerikaanse Olympische zwemploeg in het water commandeerde, voor de 100 meter vrije «lag, bleef Don Schollander een moment als vastgeplakt op zijn startblok staan. Het was slechts kort maar deson danks ruim voldoende om hem buiten het trio te houden dat de Verenigde Sta ten van Amerika in oktober op de Olym pische 100 meter vrije slag mag verte genwoordigen. Zowel de 1.95 meter lan ge Zac Zorn die met 52,6 het we reldrecord van Ken Walsh evenaarde Ken Walsh (tweede met 53,0) zwemmer van het jaar Mark Spitz (53,3) als Steve Rerych (53,4) bleven buiten bereik van de viervoudige Olympische kampioen, die als enige verklaring had: „Ik heb me laten verrassen door die start, maar dat is natuurlijk geen excuus. Had ik maar beter moeten opletten." De pas dit jaar naar voren gekomen 16-jarige Jack Horsley zorgde voor de tweede surprise door de 200 m rugslag te winnen in de Amerikaanse record tijd van 2.08.9. Overigens bleef Mitch Ivey, die dezelfde tijd noteerde, slechts weinig op hem achter. Op dit nummer werd Charles Hickox tot maandag Amerikaans recordhouder op dit num mer met 2.09.4 vierde in 2,09.7 en dus geëlimineerd. Derde werd Gary Hall in 2.09.5. Op de 1.500 meter schijnt een nieuw wereldrecord (16.28.1 van de Mexicaan Guillermo Echevarrla) in de lucht te hangen. John Kinsella kwam in de se ries tot de beste tijd (16.32.4) .Hij werd op de voet gevolgd door Miké Burton (16.35.1). Zeven van de acht finalisten zwommen de zwemmijl beneden de 17- minuten-grens. Hans Kortekaas. die voor hij enkeloperatie moest ondergaan ook succesvol was in de atletiek, zegt over wedstrijdmentaliteit:_ „Met het verhaal tje van de strijd tegen de elementen, de zilte zee en de samengetrokken ogen, die de horizon afturen, moeten ze bij mij niet aan boord komen. Wij zeilen als het ware met het mes op tafel. We gaan er hard tegenaan. Het is echt een keiharde sport, waarbij je constant in de weer bent. Je krijgt te weinig slaap, te weinig eten en je wordt constant drijfmat, want geen oliepak hoe best ook houdt het water buiten. Het is bepaald geen pretje, beslist niet, maar het brengt je wel helemaal uit de sleur. Of meneer Pietje zijn rekening niet heeft betaald, of dat meneer Jansen niet tevreden was over een reclame ontwerp, dat schud je van je af. Het is heerlijk. Je hebt mensen, die n^et een geweldig jacht aan de steigers van De Kaag liggen. Als ze het Zweiland ln het rond zijn geweest, zeggen ze het zeegat uit te zijn geweest. Ze zetten een pet op en zijn kapitein". Niet zonder een geweldige dosis trots zegt Hans Kortekaas: „In Breskens keek het hele internationale zeilgezel- schap raar op toen wij aankwamen met een totaal zwarte boot. Het is de ge woonte, dat men op de onderkant van de boot, om zo weinig mogelijk weer stand te hebben, een bepaald soort gra- fietverf aanbrengt. Dat is glad en glijdt goed. Alleen de onderkant terwijl je toch vaak, nee meestal, schuin gaat. Ook daar heb je dus wrijving en daarom hebben wij ook de zijkanten gedaan. Je moet er maar opkomen. Volgend jaar zal iedereen wel met een zwarte boot „Het is overigens maar gelukkig, dat de Australiërs, die aan de Quarton Cup meededen, niet gewonnen hebben, an ders hadden we volgend jaar naar Aus tralië gemoeten. De winnaar mag na- Hans Kortekaas (rechts) met zijn bemanning. melijk bepalen waar de wedstrijd ver zeild wordt. Dat wordt nu nog een pro bleem voor ons. want ik ben lid van De Kaag die moet het gaan organiseren maar op De Kaag mag het niet. Het moet op zee gebeuren. Maar waar?" En dan: „Stel je voor: naar Auétalië; dat had dan heel wat .mouten gaan kosten. De Royal Ocean Racinb Club stelt zich op het standpunt in tegenstelling met de plassenzeilers voor wie uit- zendkosten naar belangrijke inter nationale wedstrijden wel worden betaald dat zeezeilers de kosten zelf wel kunnen dragen. FOREST HILLS De 30-jarige Rod Lavcr, die zich zondag slechts met moeite door de tweede ronde van de open Amerikaanse tenniskampioenschap pen van Forest Hills worstelde hii had v(jf sets nodig tegen Thomas Koch had gisteren een tegenstander die in de laatste twee sets geen fout maakte. De 27-jarige Zuidafrikaan Drysdale doorbrak Lavers service tweemaal In de vierde en driemaal In de vijfde set greep de winst In de kortst mogelUke tUd. De Wimbledonkampioen, die op de baan slechts zelden enige emotie toont, verloor in de laatste twee sets herhaal delijk zijn controle en sloeg vele mis sers. Tweemaal sloeg hij de bal hard tegen de muur van het stadion in een woedende reactie op een gemiste slag. Laver maakte twee dubbele fouten in de vierde set en 5 in de beslissende set. „Mijn service is de laatste maand niet goed" vertelde Laver in het clubhuis. „Het zou wellicht anders zijn gelopen als Ik mijn eerste service in het vak had Jcunnen krijgen". Drysdale, beftumwi om zijn dubbelhandige backhand, bestookte de Wimbledonkampioen met harde sla gen op beide vleugels. Het had weinig gescheeld of nog een van de topfiguren uit het plaatsings schema had het veld moeten ruimen. John Newcombe, de als vierde geplaat ste Australische professional, bleef ech ter overeind nadat hij de eerste twee sets had verloren van de gebaarde Deen Torben Ulrich. Newcombe won tenslotte met 5—7, 4—6, 6—4, 10—8, 6-4. De partij duurde drie uur en drie kwartier. ENKELE ETAOIN W Tom Okker had slechts twee games nodig om de maundagavond afgebroken partij voor de zestiende finales tegen de Franse prof Pierre Barthes in winst om te zetten. De partij was wegens een regenbui afgebroken bij de stand 13—11, 62, 55. In enkele minuten maakte Okker er gisteren 75 van. '(Z-AfD-Rod Lav« Scott (VS) 7—5, 60. »-3. 5—2. 13—11, 7-5; RalMon (VS)—Loyo Msyo (Mex) B11, 62. 37-5, #-1; Holmberg (Ned)—Barthes (FT) (GB)Judy Tcgsrt (Auitr) Tom Okker ook in lubbel ronde verder !hr II II II II FOREST HILLS In de eerste ronde van het hcrendubbel van de Internatio nale tenniskampioenschappen van Forest Hjlis heeft Toin Oklgrr gisteren met zijn Ame^lkafthst' 'partner Marty Riessen in dtte- sét9 gewonnen Vun de Arrlwikanen Seixas en Trabert, De setstanden waren 3—6, 6—1 en 8—6. Nog meer records in Amerika LONG BEACH Op de laatste dag van de selectiewedstrijden voor de Amerikaanse olympische zwemploeg «Un vandaag in Unt Brarh opnieuw drie i wereldrecords verbeterd. Mike Burton zwom de 1500 meter vrije slag in 16 minuten en 8.5 seconden, waarmee hij 19.8 sec. sneller was dan de Mexicaan Echevarrla, die eerder tot 16.28.1 was gekomen. Ook de tussentijd van 8 min. en 34.S sec,, die voor Burton op de 800 meter werd afgedrukt betekende een wereld record. John Kinsella bleef met resp, 16.24,4 en 8.36.5 ook nog onder de oude records. Zac Zorn, Steve Rerych, Ken Walsh en Don Schollander stelden het wereld record op de 4 x 100 m vrije slag scher per. Het Amerikaanse kwartet noteerde eon tijd van 3 minuten 32.5. Het whr daarmee 0.1 seconde sneller dan de Amerikaanse ploeg die bij de Universiade in Tokio 3.32 6 had laten afdrukken. Resultaten van koersen Hilversum „Onze hoot was twee voet te lang er toen hebben we er doodleuk een atuk afgezaagd." 73 ni"*""Ves 'J v#ri Dooyew*erc" •rot..: w. f 3.4(1 («tuil, 'nl. f4.«0, t ï.zo'. fï.SO: cov. r«50- kopnel fll.M. Mary Rand niet op vijfkamp O.S. LONDEN Mary Rand heeft haar plaats op de vljfkHmp in de Engelse olympische atletlekploeg moeten afstaan aan de zestienjarige scholiere Susan Scott Mury Rand liep zaterdag tijdens een vijfkamp een beenblessurc op. De En gelse atletlekbond achtte het beter haar te vervangen. De Britse, die In Tokio goud veroverde bij het verspringen, zal alleen starten op de 80 m horden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 9