ZORG ER VOOR mij met ingang van heden ,We zijn naar de vierde klas gegaan om er in te blijven" VQETBALKRANT SEIZOEN 1968-1969 S)e£«idócSou^atvt BON Noteer DE LEIDSE COURANT J. J. Verkuylen (Rijpwetering) „Veel geleerd van Matthews en Wright" Via een inswinger kwam Th. v. d. Klugt 33 jaar geleden in bestuur van COVS 'n Raar volkie, hoor Persoonlijkheid dat u kunt meepraten. Probeer het eens. DE LEIDSE COURANT op proef. Maak gebruik van de ervaring van deze betrouwbare krant. Bekijk eens de vele extra's, die dit dagblad u biedt. Bijvoorbeeld op SPORTGEBIED. En de wetenswaardigheden in de weekendbijlage „FINALE". U wordt compleet geïnformeerd; dat bespaart u geld. Ook door de advertenties. Zend de bon in I PAPENGRACHT 32 TELEFOON 01710-20826 voor een proefabonnement op DE LEIDSE COURANT gedurende vier weken voor de halve prijs f 2,08 of een maandabonnementf A*5 kwartaalabonnementf 13.55 Naam: Adres: Woonplaats: Adresseer zó: ANTWOORDNUMMER 349 - LEIDEN Plak s**n postzegel, die betelen wij voor Hl De regen probeert de vakantiestemming van de heer J. J. Verkuylen te bederven. Het monotone getik, symbool van een over wegend natte en verregende zomer, kan echter de heer Verkuylen niet uit zijn hu meur helpen. Op een der andere kamers geeft een heel klein mensje blijk van zijn aanwezigheid. Een zeven dagen oud doch tertje van de familie wier komst de zon in het huis bracht. Zij is de eerste „echte" Nederlandse telg in het gezin Verkuylen. De andere drie zagen het levenslicht in Zuid-Afrika waar vader Hans en zijn vrouw negen jaar doorbrachten. Loodgieters wa ren er namelijk twaalf jaar geleden genoeg op de Hollandse arbeidsmarkt en dus zocht „Ik heb bijzonder veel van mannen als Matthews en Wright die in Zuid-Afrika ver bleven om trainingscursussen te geven," zegt de nu 35-jarige Lei- denaar. Op zijn gemak vertelt hij ons zijn bevindingen bij de Rijn streekclub. „In het begin was het heel moeilijk. Het type spel, dat ik bij UVS gewend was was heel anders. Ik trad strenger op, direc ter en vooral harder. Daar had ik aanvankelijk moeilijkheden mee, maar later kreeg men begrip voor mijn trainingsmethode." Het eerste jaar was bijzonder moei lijk voor de heer Verkuylen. Het draaide allemaal niet rooskleurig, in tegendeel. Samen met MMO belandde Rijpwetering in de gevarenzone en slechts met de grootste moeite pro longeerden de Rippers hun eerste- klasseschap. Ook verblindend waren Met ma de heer Verkuylen zijn toekomst „overzee". Dat deze verhuizing een fantastische wen ding zou brengen in zijn voetbalcarrière kon de heer Verkuylen niet bevroeden. UVS „diende" hij als tweede- of derde elftal speler, maar in Zuid-Afrika werden zijn bal vaardigheden meer gewaardeerd. In het elftal van de Vrije Staat groeide hij uit tot sportman van het jaar. Wedstrijden met b.v. Billy Wright waren het gevolg. Bepakt met herinneringen keerde Hans Verkuylen drie jaar geleden naar Nederland terug. Er varingen, die hem maar al te goed van pas kwamen, toen hij twee jaar terug trainer van Rijpwetering werd. n, die het afgelopen- sei zoen werden geoogst. Het „armza lige" elftal, dat vorig jaar nog op de rand van de afgrond balanceerde vier de 't afgelopen seizoen triomfen bij dé vleet. Met leilgten voorsprong ging Rijpwetering over de meet. Verkuylen had zijn pupillen naar de vierde klasse getild. Achter een scherm van rook nam trainer Verkuylen enkele maanden geleden de felicitaties tijdens de receptie in ontvangst. De rook is inmiddels al weer opgetrokken. Bescheiden vertelt de jonge oefen- meester, die zich geen betere start had kunnen wensen, zijn relaas. „Ik heb geluk gehad, ik zou niet weten hoe het nu precies gekomen is en waar het nu aan ligt." Hard gewerkt „Geluk". Moet een succes, dat voortkomt uit intensieve arbeid onder de noemer geluk geplaatst worden? Want gewerkt is er in ,,De Rip". Wanneer de heer Verkuylen eenmaal de gebeurtenissen de revue laat pas seren blijkt, dat Rijpwetering niet zo maar de titel veroverde: „Zoals ik al zei was de overgang van UVS naar Rijpwetering voor mij zeergroot. De opzet van Rijpwetering was zeer simpel. Achterhoede, middenlinie, voorhoede. Een soort lijnenspel. Dat moest ik veranderen. Wilde Rijpwe tering promoveren, succes boeken, dan moest er anders gespeeld wor den dan de overige clubs. Ik voerde verschillende systemen in.. De afge lopen competitie speelden we iedere wedstrijd weer anders. Ik gaf vooral de jeugd ook een kans. Enkele oudere spelers liet ik vervangen. Hou me ten goede. Ik heb niets tegen oudere spelers, als ze zich maar willen geven. Iemand die ouder is zal er twee maal zo hard voor moeten knokken. Toen ik kwam was de conditie niet al te best. Verre van dat. Ik heb er heel wat aan moeten doen om dat te veranderen. Ik hoefde eigenlijk maar één avond te komen trainen. Het bleek echter al gauw dat dat veel te weinig was. Ik liet de jon gens tweemaal bij elkaar komen. La ter zelfs drie keer. Dat kun je niet ineens doen. Dat moet geleidelijk. Anders blijven ze weg. Dat was gelukkig nu niet het geval. De jongens hebben er veel voor laten staan. Ze dronken wat minder of zelfs helemaal niet. Dat is een hele opgave. Amateurs willen doorgaans sport, bedrijven, maar daar bij ook lekker leven. Er zijn clubs die binnen korte tijd uit de LVB kunnen zijn wanneer de spelers meer voor hun sport over zouden hebben. Zelf moet ik geen meelopers hebben. Geen passagiers Geen passagiers. Wat heb ik daar aan? Ik had maar weinig spelers. Ik kon mijn aandacht dus richten op een kleine kern. Die hield ik goed bij een. Als de wedstrijd werd afgelast, dan nam ik de jongens mee naar het strand. Daar werd dan nog fel ge speeld. Dóór die competitiestop en de vele afgelastingen zouden de jongens ver vreemden van voetbal. Ze moesten wedstrijdervaring opdoen. Er werd een goede geest gekweekt. Waar we heen gingen daar gingen We heen met z'n allen. Ik ben verscheidene malen naar interlands geweest. Dat was prachtig vergelijkingsmateriaal. Tegen mijn achterspelers b.v. zei ik, volg de bewegingen van die backs. Kijk naar hun opstelling, het plaat sen. Let op hun manier van handelen. Dat zei ik ook tegen de anderen. Ik zeg niet dat dat de oorzaken zijn, maar 't was opvallend dat we daarna wedstrijden gingen winnen, die aan vankelijk een achterstand oplever- Zoals de heer Verkuylen zegt is Rijpwetering een klein dorp. De bevolkingsaanwas is klein. Dan was er weer geen B-juniorenteam en moesten de jongens die de C-groep ontgroeid waren dispensatie aan vragen om nog een jaartje bij de C-junioren te mogen blijven. Het afgelopen jaar waren er geen A- junioren. nans Weenink en Cees v. d. Star, de jongsten in het elftal waren in het eerste elftal gekomen, ofschoon zij nauwelijks 16 of 18 jaar waren. Fusie? Weliswaar heeft hel kampioenschap een verhoging van het ledental met zich meegebracht, maar we vragen ons af of het toch niet verstandiger zou zijn wanneer VVOA en Rijpwe tering, in het lage land van de Veen- streek nauwelijks vijfhonderd meter van elkaar verwijderd, - niet zouden moeten fuseren, zodat volwaardige elftallen het veld in gestuurd kun nen worden. De heer Verkuylen, die het ko mende seizoen ook „Katwijk", de zaterdagmiddagclub, in hoger sfe ren hoopt te brengen, zou dan een grotere keuze krijgen, al moet ge zegd worden, dat de elf jongens waarmee hij het afgelopen seizoen optrok stuk voor stuk voetballers zijn, die zich straks in de vierde klasse best zullen thuis voelen. Reden ook waarom trainer Ver kuylen ons kon verzekeren: „We zijn naar de KNVB gegaan om er te blijven!" „Ik heb altijd gezegd, als Ik tegen de zestig loop dan kap Ik ermee, omdat ik vind, dat ook jongeren een kans moeten krjjgen. Je moet op tijd weten weg Dat „op tijd welen weg te gaan" gaat dan voor Tli. W. van der Klugt volgend jaar maart gebeuren. Dan bestaat de afdeling Lelden van de Centrale Organisatie van Voetbal Scheidsrechters 40 jaar. Op het. jubileum zal v. d. Klugt nog als voorzitter fungeren, maar onmiddellijk daarna zal hij zijn stoel afstaan aan zijn opvolger P. de Geer. Van der Klugt heeft dan zo'n drieendertig jaar ln het bestuur van de COVS afd. Leiden gezeten, waarvan een jaar of 15 als voorzitter. ,,Ik weet nog goed hoe ik er in kwam. Het was toendertijd gebruikelijk, dat iedereen, die zich aanmeldde als lid op de eerste de beste verenigingsavond door de anderen op een zeer onheuse manier over de meest moeilijke spelregels en spelsituaties werd uitgeveegd en uitgekiend. Ik wist dat en toen ze dat ook met mij wilden proberen, vroeg ik of Ik hun vragen met een wedervraag mocht beantwoorden. Dat mocht. Ik vroeg, of ze de situatie kenden, dat een speler, die nog niet in het speelveld is geweest toch een doelpunt maakt. En dat kon niet, en of ik als jong broekie maar niet zo brutaal wilde zijn hun, ouderen, zulke domme vragen te stellen. Ik bleef aandringen, maar ze kwamen er niet uit. Ik gaf ze toen maar de oplossing. Een speler wordt geblesseerd en meldt zich bij de scheidsrechter af. Het spel gaat door. De vervanger van de geblesseerde meldt zich buiten de lijnen bij de scheids rechter aan. Net op dat moment moet een hoekschop genomen worden. Dat doet de vervanger; en, met een in-swinger scoort ic. Alsjeblieft daar hadden ze niet van terug. Grote hilariteit. Op de eerstvolgende ledenvergadering ^ei ik het bestuur, dat ik het geen stijl vond, dat nieuwe scheidsrechters altijd zo in de hoek werden gedrukt. Of ik dan maar zelf in het bestuur wilde komen, werd er gevraagd. Toen ik er eenmaal inzat, is dat niet nieer voorgekomen. Bij ons op de cursus, ga ik altijd naast de vent staan, waarop de vragen wor den afgevuurd. Dan kan ik hem helpen en voelt ie zich niet zo in de hoek gedrukt als hij niet uit een van de vele vragen kan komen. Een jonge scheidsrechter moet begeleid worden. Dat vind ik heel belangrijk, het begeleiden van jonge scheidsrechters. De grote bond, de KNVB, gaat er nu ook wat aan doen. Ze gaat in Zeist een cursus op touw zetten voor de mensen, die scheidsrechterscursussen geven. Een cursus in het begeleiden van jongei scheidsrechters. Psychologie en zo. Ze wilden mij daar ook heen sturen, maar ik heb ze gezegd, dat is niets voor mij. Daar moet je geen ouwe kerel heen sturen, maar een paar jongeren. Maar ja, wie krijg je ervoor? Je moetlmensen met veel interesse hebben. Die er zin in hebben een jonge scheidsrechter een paar maanden lang te be- ftijken en te beoordelen. We kunnen daardoor ook bereiken, dat scheidsrechters met talent eerder pro motie maken dan normaal. Het kan anders nog wel eens lang duren". Om wat te bereiken in het scheidsrechteren is ook nog steeds je maatschap pelijke positie erg belangrijk. Dat kan ook niet anders volgens de heer v. d Klugt. „Je komt er niet alleen met een goede kennis van de spelregels. Om wat te worden moet je natuurlijk op de eerste plaats een enorme dosis persoonlijkheid bezitten. Zonder persoonlijkheid op het veld, kom je er niet. Maar daarnaast moet je, als je een beetje hogerop komt en misschien inter nationale wedstrijden gaat fluiten, een beetje behoorlijk goede opleiding heb ben genoten. Je moet je talen kennen. Minstens een behoorlijk mondje Engels kunnen praten. En dan je werk, niet iedereen kan zich van tijd tot tijd zo maar enige dagen vrij maken. Het is dus logisch, dat je als scheidsrechter aan de top ook een beetje maatschappelijke positie moet hebben. En dan nog eens: de persoonlijkheid, hé. Die is o zo belangrijk. Alleen al de manier hoe een vent het veld op komt, daar zie je al aan: dat wordt hem of dat wordt hem niet". Over de oudere scheidsrechters: „Ze voelen zelf niet altijd aan, wanneer ze moeten gaan hoepelen. Scheidsrechters is een raar volkie, hoor".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 28