ZORG
ER
VOOR
mij
met ingang
van heden
,We zijn naar de vierde klas
gegaan om er in te blijven"
VQETBALKRANT SEIZOEN 1968-1969
S)e£«idócSou^atvt
BON
Noteer
DE LEIDSE COURANT
J. J. Verkuylen
(Rijpwetering)
„Veel geleerd
van Matthews
en Wright"
Via een inswinger
kwam Th. v. d. Klugt
33 jaar geleden in
bestuur van COVS
'n Raar volkie, hoor
Persoonlijkheid
dat u kunt meepraten. Probeer het eens.
DE LEIDSE COURANT op proef.
Maak gebruik van de ervaring van deze betrouwbare krant.
Bekijk eens de vele extra's, die dit dagblad u biedt.
Bijvoorbeeld op SPORTGEBIED.
En de wetenswaardigheden in de weekendbijlage „FINALE".
U wordt compleet geïnformeerd; dat bespaart u geld.
Ook door de advertenties.
Zend de bon in I
PAPENGRACHT 32
TELEFOON 01710-20826
voor een proefabonnement op DE LEIDSE COURANT
gedurende vier weken voor de halve prijs f 2,08 of een
maandabonnementf A*5
kwartaalabonnementf 13.55
Naam:
Adres:
Woonplaats:
Adresseer zó:
ANTWOORDNUMMER 349 - LEIDEN
Plak s**n postzegel, die betelen wij voor Hl
De regen probeert de vakantiestemming
van de heer J. J. Verkuylen te bederven. Het
monotone getik, symbool van een over
wegend natte en verregende zomer, kan
echter de heer Verkuylen niet uit zijn hu
meur helpen. Op een der andere kamers
geeft een heel klein mensje blijk van zijn
aanwezigheid. Een zeven dagen oud doch
tertje van de familie wier komst de zon in
het huis bracht. Zij is de eerste „echte"
Nederlandse telg in het gezin Verkuylen.
De andere drie zagen het levenslicht in
Zuid-Afrika waar vader Hans en zijn vrouw
negen jaar doorbrachten. Loodgieters wa
ren er namelijk twaalf jaar geleden genoeg
op de Hollandse arbeidsmarkt en dus zocht
„Ik heb bijzonder veel
van mannen als Matthews en
Wright die in Zuid-Afrika ver
bleven om trainingscursussen te
geven," zegt de nu 35-jarige Lei-
denaar. Op zijn gemak vertelt hij
ons zijn bevindingen bij de Rijn
streekclub. „In het begin was het
heel moeilijk. Het type spel, dat
ik bij UVS gewend was was heel
anders. Ik trad strenger op, direc
ter en vooral harder. Daar had ik
aanvankelijk moeilijkheden mee,
maar later kreeg men begrip voor
mijn trainingsmethode."
Het eerste jaar was bijzonder moei
lijk voor de heer Verkuylen. Het
draaide allemaal niet rooskleurig, in
tegendeel. Samen met MMO belandde
Rijpwetering in de gevarenzone en
slechts met de grootste moeite pro
longeerden de Rippers hun eerste-
klasseschap. Ook verblindend waren
Met ma
de heer Verkuylen zijn toekomst „overzee".
Dat deze verhuizing een fantastische wen
ding zou brengen in zijn voetbalcarrière
kon de heer Verkuylen niet bevroeden. UVS
„diende" hij als tweede- of derde elftal
speler, maar in Zuid-Afrika werden zijn bal
vaardigheden meer gewaardeerd. In het
elftal van de Vrije Staat groeide hij uit tot
sportman van het jaar. Wedstrijden met
b.v. Billy Wright waren het gevolg. Bepakt
met herinneringen keerde Hans Verkuylen
drie jaar geleden naar Nederland terug. Er
varingen, die hem maar al te goed van pas
kwamen, toen hij twee jaar terug trainer
van Rijpwetering werd.
n, die het afgelopen- sei
zoen werden geoogst. Het „armza
lige" elftal, dat vorig jaar nog op de
rand van de afgrond balanceerde vier
de 't afgelopen seizoen triomfen bij dé
vleet. Met leilgten voorsprong ging
Rijpwetering over de meet. Verkuylen
had zijn pupillen naar de vierde
klasse getild.
Achter een scherm van rook nam
trainer Verkuylen enkele maanden
geleden de felicitaties tijdens de
receptie in ontvangst. De rook is
inmiddels al weer opgetrokken.
Bescheiden vertelt de jonge oefen-
meester, die zich geen betere start
had kunnen wensen, zijn relaas.
„Ik heb geluk gehad, ik zou niet
weten hoe het nu precies gekomen
is en waar het nu aan ligt."
Hard gewerkt
„Geluk". Moet een succes, dat
voortkomt uit intensieve arbeid onder
de noemer geluk geplaatst worden?
Want gewerkt is er in ,,De Rip".
Wanneer de heer Verkuylen eenmaal
de gebeurtenissen de revue laat pas
seren blijkt, dat Rijpwetering niet
zo maar de titel veroverde: „Zoals ik
al zei was de overgang van UVS
naar Rijpwetering voor mij zeergroot.
De opzet van Rijpwetering was zeer
simpel. Achterhoede, middenlinie,
voorhoede. Een soort lijnenspel. Dat
moest ik veranderen. Wilde Rijpwe
tering promoveren, succes boeken,
dan moest er anders gespeeld wor
den dan de overige clubs. Ik voerde
verschillende systemen in.. De afge
lopen competitie speelden we iedere
wedstrijd weer anders. Ik gaf vooral
de jeugd ook een kans. Enkele oudere
spelers liet ik vervangen. Hou me
ten goede. Ik heb niets tegen oudere
spelers, als ze zich maar willen geven.
Iemand die ouder is zal er twee
maal zo hard voor moeten knokken.
Toen ik kwam was de conditie niet
al te best. Verre van dat. Ik heb er
heel wat aan moeten doen om dat
te veranderen. Ik hoefde eigenlijk
maar één avond te komen trainen.
Het bleek echter al gauw dat dat
veel te weinig was. Ik liet de jon
gens tweemaal bij elkaar komen. La
ter zelfs drie keer.
Dat kun je niet ineens doen. Dat
moet geleidelijk. Anders blijven ze
weg. Dat was gelukkig nu niet het
geval. De jongens hebben er veel
voor laten staan. Ze dronken wat
minder of zelfs helemaal niet. Dat
is een hele opgave. Amateurs willen
doorgaans sport, bedrijven, maar daar
bij ook lekker leven. Er zijn clubs
die binnen korte tijd uit de LVB
kunnen zijn wanneer de spelers meer
voor hun sport over zouden hebben.
Zelf moet ik geen meelopers hebben.
Geen passagiers
Geen passagiers. Wat heb ik daar aan?
Ik had maar weinig spelers. Ik kon
mijn aandacht dus richten op een
kleine kern. Die hield ik goed bij
een. Als de wedstrijd werd afgelast,
dan nam ik de jongens mee naar het
strand. Daar werd dan nog fel ge
speeld.
Dóór die competitiestop en de vele
afgelastingen zouden de jongens ver
vreemden van voetbal. Ze moesten
wedstrijdervaring opdoen. Er werd
een goede geest gekweekt. Waar we
heen gingen daar gingen We heen
met z'n allen. Ik ben verscheidene
malen naar interlands geweest. Dat
was prachtig vergelijkingsmateriaal.
Tegen mijn achterspelers b.v. zei ik,
volg de bewegingen van die backs.
Kijk naar hun opstelling, het plaat
sen. Let op hun manier van handelen.
Dat zei ik ook tegen de anderen.
Ik zeg niet dat dat de oorzaken zijn,
maar 't was opvallend dat we daarna
wedstrijden gingen winnen, die aan
vankelijk een achterstand oplever-
Zoals de heer Verkuylen zegt is
Rijpwetering een klein dorp. De
bevolkingsaanwas is klein. Dan was
er weer geen B-juniorenteam en
moesten de jongens die de C-groep
ontgroeid waren dispensatie aan
vragen om nog een jaartje bij de
C-junioren te mogen blijven. Het
afgelopen jaar waren er geen A-
junioren. nans Weenink en Cees
v. d. Star, de jongsten in het elftal
waren in het eerste elftal gekomen,
ofschoon zij nauwelijks 16 of 18
jaar waren.
Fusie?
Weliswaar heeft hel kampioenschap
een verhoging van het ledental met
zich meegebracht, maar we vragen
ons af of het toch niet verstandiger
zou zijn wanneer VVOA en Rijpwe
tering, in het lage land van de Veen-
streek nauwelijks vijfhonderd meter
van elkaar verwijderd, - niet zouden
moeten fuseren, zodat volwaardige
elftallen het veld in gestuurd kun
nen worden.
De heer Verkuylen, die het ko
mende seizoen ook „Katwijk", de
zaterdagmiddagclub, in hoger sfe
ren hoopt te brengen, zou dan een
grotere keuze krijgen, al moet ge
zegd worden, dat de elf jongens
waarmee hij het afgelopen seizoen
optrok stuk voor stuk voetballers
zijn, die zich straks in de vierde
klasse best zullen thuis voelen.
Reden ook waarom trainer Ver
kuylen ons kon verzekeren: „We
zijn naar de KNVB gegaan om er
te blijven!"
„Ik heb altijd gezegd, als Ik tegen de zestig loop dan kap Ik ermee, omdat ik
vind, dat ook jongeren een kans moeten krjjgen. Je moet op tijd weten weg
Dat „op tijd welen weg te gaan" gaat dan voor Tli. W. van der Klugt volgend
jaar maart gebeuren.
Dan bestaat de afdeling Lelden van de Centrale Organisatie van Voetbal
Scheidsrechters 40 jaar.
Op het. jubileum zal v. d. Klugt nog als voorzitter fungeren, maar onmiddellijk
daarna zal hij zijn stoel afstaan aan zijn opvolger P. de Geer.
Van der Klugt heeft dan zo'n drieendertig jaar ln het bestuur van de COVS
afd. Leiden gezeten, waarvan een jaar of 15 als voorzitter.
,,Ik weet nog goed hoe ik er in kwam. Het was toendertijd gebruikelijk, dat
iedereen, die zich aanmeldde als lid op de eerste de beste verenigingsavond
door de anderen op een zeer onheuse manier over de meest moeilijke spelregels
en spelsituaties werd uitgeveegd en uitgekiend.
Ik wist dat en toen ze dat ook met mij wilden proberen, vroeg ik of Ik hun
vragen met een wedervraag mocht beantwoorden. Dat mocht.
Ik vroeg, of ze de situatie kenden, dat een speler, die nog niet in het speelveld
is geweest toch een doelpunt maakt.
En dat kon niet, en of ik als jong broekie maar niet zo brutaal wilde zijn hun,
ouderen, zulke domme vragen te stellen.
Ik bleef aandringen, maar ze kwamen er niet uit.
Ik gaf ze toen maar de oplossing.
Een speler wordt geblesseerd en meldt zich bij de scheidsrechter af.
Het spel gaat door.
De vervanger van de geblesseerde meldt zich buiten de lijnen bij de scheids
rechter aan. Net op dat moment moet een hoekschop genomen worden.
Dat doet de vervanger; en, met een in-swinger scoort ic.
Alsjeblieft daar hadden ze niet van terug.
Grote hilariteit.
Op de eerstvolgende ledenvergadering ^ei ik het bestuur, dat ik het geen stijl
vond, dat nieuwe scheidsrechters altijd zo in de hoek werden gedrukt.
Of ik dan maar zelf in het bestuur wilde komen, werd er gevraagd.
Toen ik er eenmaal inzat, is dat niet nieer voorgekomen.
Bij ons op de cursus, ga ik altijd naast de vent staan, waarop de vragen wor
den afgevuurd. Dan kan ik hem helpen en voelt ie zich niet zo in de hoek
gedrukt als hij niet uit een van de vele vragen kan komen.
Een jonge scheidsrechter moet begeleid worden.
Dat vind ik heel belangrijk, het begeleiden van jonge scheidsrechters.
De grote bond, de KNVB, gaat er nu ook wat aan doen. Ze gaat in Zeist een
cursus op touw zetten voor de mensen, die scheidsrechterscursussen geven.
Een cursus in het begeleiden van jongei scheidsrechters. Psychologie en zo.
Ze wilden mij daar ook heen sturen, maar ik heb ze gezegd, dat is niets voor
mij. Daar moet je geen ouwe kerel heen sturen, maar een paar jongeren.
Maar ja, wie krijg je ervoor? Je moetlmensen met veel interesse hebben.
Die er zin in hebben een jonge scheidsrechter een paar maanden lang te be-
ftijken en te beoordelen.
We kunnen daardoor ook bereiken, dat scheidsrechters met talent eerder pro
motie maken dan normaal. Het kan anders nog wel eens lang duren".
Om wat te bereiken in het scheidsrechteren is ook nog steeds je maatschap
pelijke positie erg belangrijk. Dat kan ook niet anders volgens de heer v. d
Klugt.
„Je komt er niet alleen met een goede kennis van de spelregels. Om wat te
worden moet je natuurlijk op de eerste plaats een enorme dosis persoonlijkheid
bezitten. Zonder persoonlijkheid op het veld, kom je er niet.
Maar daarnaast moet je, als je een beetje hogerop komt en misschien inter
nationale wedstrijden gaat fluiten, een beetje behoorlijk goede opleiding heb
ben genoten. Je moet je talen kennen. Minstens een behoorlijk mondje Engels
kunnen praten. En dan je werk, niet iedereen kan zich van tijd tot tijd zo
maar enige dagen vrij maken. Het is dus logisch, dat je als scheidsrechter aan
de top ook een beetje maatschappelijke positie moet hebben.
En dan nog eens: de persoonlijkheid, hé. Die is o zo belangrijk.
Alleen al de manier hoe een vent het veld op komt, daar zie je al aan: dat
wordt hem of dat wordt hem niet".
Over de oudere scheidsrechters:
„Ze voelen zelf niet altijd aan, wanneer ze moeten gaan hoepelen.
Scheidsrechters is een raar volkie, hoor".