„CLUBS KUNNEN ZICH GEEN LIEFDADIGHEID VEROORLOVEN §jr „IN LEIDEN DOET MEN HEEL WEINIG AAN ACCOMMODATIES VQETBALKRANT SEIZOEN 1968-1969 LFC-TRA/NER PIET KRAAK ZIET AMATEURVOETBAL ALS EEN ZAAK Mutaties bij de drie Leidse eersteklassers Toptalenten in actie op Quick kt-o Pieternel begon als arbiter met overtreding Roodenburg traint op speelweide FF |"%IET KRAAK loopt langzaam over het grindpad dat het hoofd- en het bijveld van LFC aan I- de Boshuizerkade scheidt. Zijn gedachten jjn hoogstwaarschijnlijk bij de tijd, nu acht jaar eleden, toen hij op ditzelfde complex regelmatig •dere zaterdag van de partij was om de instruc- ies op te volgen van de trainers, die de oefenstof, rereist voor het B-diploma, over hem uitstrooiden. Vele clubs hebben inmiddels geprofiteerd van zijn kennis. Utrecht, waar hij in 1960 startte, Zuid vogels, Blauw-Wit en Velox. Zijn uiterlijk is, uiter aard, sinds de dag dat hij besloot een punt te zetten achter zijn actieve voetballoopbaan, ver anderd. Hij is dikker geworden, heeft een „buikje" gekregen en maakt een enigszins „bezadigde indruk". Sfe 7" In zyn gezicht ligt echter' nog steeds een wilskrachtige itdrukking. Het is niet moeilijk een voorstelling te ma- in van de „grimmige en verbeten doelman", die als een are Hollandse leeuw het oranjedoel verdedigde in een iriode dat onze nationale doelverdedigers grote ver- laardheid genoten. Piet Kraak laat zijn blikken over de ?lden dwalen en merkt dan op, dat er in feite niet zo- iel veranderd is. „We wilden lichtmasten neerzetten en ■rbouwen, maar dat mocht niet omdat het nog niet zeker of LFC aan de Boshuizerkade biyft", vertrouwt iemand :m toe, die evenals enkele anderen, op deze zomer- /ond, met voldoening het contact met Kraak vernieuwt, ij weten Piet Kraak weer in hun midden en dat geeft jrtrouwen. Achter het kampioenschap had men name- jk, toen het vocht van de feestavond al weer lang was irgoten, vraagtekens gezet. Zou LFC het wel kunnen :dden in de eerste klasse? En zou er wel een geschikte pvolger gevonden worden voor v. d. Moer, die zijn car- ière bij LFC had beëindigd? Daarna die onzekere periode arin een kandidaat toezegde te komen maar daar later terug kwam. Geel-zwart veerde weer op toen het de omst van Kraak vernam. In hem heeft men het vertrou- m gesteld. Hij zal LFC in het voetbalwalhalla moeten !D te houden. Piet Kraak zelf blijft vry nuchter en was llerminst bereid zijn kaarten op tafel te leggen. Ten irate omdat hij, wijselijk, zijn strategie niet wil onthul- voorts omdat hij niet op de hoogte is van het spe lmateriaal dat hij in handen krijgt. Wel kon hij ons «edelen dat hij een straffe training zal volgen: „De litie zal op de eerste plaats komen. Is die weg dan ook niet behoeven te prakklzeren over techniek liktiek. De training zal de eerste week in augustus (finnen. Tweemaal per week, waarbij we dan zoveel iegelijk oefenwedstrijden zullen spelen. Van der Moer feft een bepaalde training gegeven, die overeenkomt et die van mij. Ieder heeft echter een eigen struktuur, |n eigen zienswijze en samen met v. d. Moer zullen zo de chtlijnen uitgestippeld worden. Ik ben van plan de elers zo veel mogelijk bij elkaar te laten komen. Hun obbies na te gaan. Waar hebben ze interesse voor? Ik ze ook gelegenheid geven om uit te praten. Ze hoeven t om jne heen te lopen. Wanneer er iets is dan kunnen rechtstreeks naar me toekomen en me de waarheid iggen. Recht in mijn gezicht. Dat zal dan moeilijk zijn, dan weet ik tenminste wat er leeft in de jongens, 'at de moeilijkheden zijn. Ze moeten er niet mee blijven mdlopen. Dat wreekt zich op den duur en komt het spel Iteraard niet ten goede". )IET KRAAK heeft zich heel wat ontzegd om de top te bereiken. Hij verwacht dat ook van anderen. Dat naar liefst 35 maal onder de lat stond in een inter- ind bereik je immers niet zo maar. Dat vereist training ns training én afzien. Piet Kraak is er gekomen ndat hij harthad voor de sport. Sport en Piet Kraak jn altjjd een begrip geweest. Naast voetballen maakte zich verdienstelijk als zwemmer en turner. Toen hij inmaal de aandacht op zich zag gevestigd moest hij Het werd voetballen. Als amateur en by de in- ttering van het betaalde voetbal als semi-prof. En al ihreeuwt Piet Kruiver dan ook over alle daken dat het etaald voetbal hem windeieren heeft gelegd, Piet Kraak best tevreden over. Zijn carrière is er een met grote issen geweest. Twee Olympiades, Londen 1948 en elsinki 1952, het kampioenschap van Elinkwijk in 1956 de toen nog hartverwarmende Holland-België-duels, et daarbij als een van zijn mooiste momenten het harde ïot van de reeds juichende Sjef Mermans, de Belg, die 1949 van nauwelijks een meter afstand bij de stand -2 de vuist van de bliksemsnel reagerende Kraak nog ïtmoette, waardoor Nederland nog een gelijkspel be- u:ld. Piet Kraak heeft heel wat ervaring opgedaan en n dus zfln conclusies trekken. Een daarvan is: „Het L.F.C. Selectiegroep: T. v. Aè (27 jaar), H. v. d. Berg (23), W. Blom (22), J. Dreef (20), A. Duffels (21), P. Gubler (27), A, Heymans (29), L. den Hoed (26), Ie Jong (27), P. de Jong (28), P. Kramp (23), P. v. Laarhoven (18), d. Linden (22), J, Luyck (20), W. Meurs (19), W. Nieuwenburg (22), D. Sira (27), H. Sira (29), W. Visser (19), R. de Wit (26), trainer P. Kraak. Vertrokken: H. v. d. Starp (Lugdunum), Nieuw: T. v. As Lugdunum I, A. Heymans (Roodenburg), J. Luyck (Spar ta, daarvoor UVS), en W. Nieuwenburg (UVS). Oefenprogramma: 18 augustus: LFC-HION (Rotterdamse 3e klasser). 25 augustus: Deelname aan het jaarlijkse toernooi van de v.v. „Alphen" me,t JOS, Alphen en De Musschen. 1 september: ASC-LFC. ROODENBURG Selectiegroep; B, Jansen (20), B de Jong (24), Th. v. Kampen (32), M. Keereweer (28), H. de Klerk (24), I. Klinkhamer 22J. de Meza (24), R. de Meza (22), A. Ooyendijk (22), S. den Os (26), C. Pennenburg 241 J. Rietkerken (27), H. Rodenburg (19), R. de Roo (22), A. Rijnsburger (28). W. Rijsbergen (16), I. v. Weerlee (34) en J. v. Weerlee 128), trainer P. v. d. Meent. Vertrokken: A. Heymans (LFC) en E. de Jonge (UVS). Nieuw: R. de Meza (TOV-Eaarn, onderbond Utrecht, Surinamer) en Th. Kampen (Alphen). Oefenprogramma: 18 augustus: Roodenburg-SDW 25 augustus: Roodenburg-DWS amateurs. 1 september: DWV-Roodenburg. u.v.s. Selectiegroep: T. Balkhoven (24), G. Desar (24), L. Holl (21), M. Kante been (22), A. Koren (23), B. Lardé (23), J. Leget (26), G. Logeman (21), H. Plezier (23), W. Sloos (21) en S. Teske (22), trainer P. Kantebeen. Vertrokken: W. Nieuwenburg (LFC), J. v. Duyn (ADO) en W. v. Luvk (LFC). Nieuw: E. de Jonge (Roodenburg) en P. v. Ravensbergen (Leidse Boys> (Deze groep wordt waarschijnlijk nog uitgebreid). Oefenprogramma: 18 augustus: UVS-jeudige DOS-combinatie (betaald). 25 augustus: Vlissingen: revanche landskampioenschap met DCG, Emmen, UVS en Vlissingen. 1 september: UVS-Victoria Boys (nieuwe eerste-klas- ser). Deze Apéldoornse club maakte binnen korte tijd een sprong van de vierde naar de eerste klas der ama- BIJ DE FOTO'S Foto links: Plet Kraak moet voor de laatste keer in z(jn schitterende interlandcarrière zwichten. Het ge beurde in de wedstrijd Nederland- Noorwegen op 4 november 1959 iu liet Olympisch Stadion, die Neder land met 71 won. Foto rechts: Pieternel Vis met haar pupillen. De eerste vrouwe lijke scheidsrechter in de Leidse afdeling. Foto midden links: Voor hand tekeningen jagertjes is Piel Kraak nog steeds een geliefd slachtoffer. Foto rechts onder: Trainer Pini van der Meent is al weer met Roodenburg aau het trainen. De pondjes, die er in de vakantietjjd by gekomen zyn moeten er af. amateurvoetbal is een zaak geworden. De clubs kunnen zich geen liefdadigheid meer veroorloven. Ook in ama teurvoetbal wordt veel geld gestoken. De jongens die in de hoogste klasse willen meedraaien dienen dat te be seffen. Daarom zal lk ze ook stevig aanpakken, d.w.z. op een gezellige manier, zodat ze het op den duur zelf niet Vooral de keepers van LFC (in eerste Instantie zyn dat Leen den Hoed en Wim Visser) kunnen profijt trek ken van de komst van Piet Kraak. De thans 47-jarige Utrechtenaar, die beschouwd werd als de derde back in het elftal („Ik bleef niet op de lijn staan maar ging de bal tegemoet. Ik was dan ook steeds op tijd uit mijn doel. Ik voelde waar de bal kwam. In competitiewed strijden voor Stormvogels kwam het zelfs nog wel eens voor dat ik de bal ineens in het vijandelijke doel schoot"), was een legendarische doelman, die zelfs door supporters van de tegenstanders op handen werd gedragen. Dat ge beurde in 1950 in Bazel waar wij met 75 verloren, maar de Helveten waren desondanks toch zo verrukt over zijn spectaculaire werk Nederland bleef daardoor de schande van een nederlaag met dubbele cijfers bespaard) dat ze Kraak op de schouders namen. ïloe denkt de nieuwe LFC-trainer, die indertijd werd opgevolgd door een even luisterrijke Frans „zwarte panter" de Munck over de huidige keepers? „Er is een tijd geweest dat er geen uitgesproken sterke doelman was. Jan van Beveren is eindelijk weer een klasse-doelman. Hij is moedig, snel en vooruitziend en speelt mee met de wedstrijd. Jam mer is het dat hij op eenzame hoogte staat. Het is moeilijk te zeggen wie hem zou moeten vervangen. Tonny van Leeuwen b.v. is mentaal veel te zwak". LFC, debutant in de eerste klasse, hoopt dat Piet Kraak de spelers zal kneden tot volwaardige eerste klasse-spelers, zoals Heinz Stuy het aan Piet Kraak te danken heeft dat hij uitgroeide tot een van de beste doelverdedigers in de eredivisie. Er zijn Quick sportschoenen vanaf/18.75 tot ƒ68.50 Vraag gratis kleurenbrochure bij Quick - Hengelo (Gld) QUICK Quick kenmerk: 2 blokbandcn Sporthuis Van Delft LEIDEN Sporthuis v. d. Staay LEIDEN Het adres voor al uw sportartikelen „Olympia" HOOFDSTRAAT 98 - NOORDWIJK TELEFOON 01719—3034 Voor uw QUICK voetbalschoenei Brouwer's Schoenhandel SASSENHEIM De pupillen van Alphia en Ha- zerswoudse Boys keken elkaar op 20 april j.l. wat vreemd aan. Zij hadden verwacht dat de heer Z. Goedhart hun wedstrijd kwam flui ten, maar in plaats van een man stapte een vrouw het veld op. De spontaniteit, de ongedwongen heid, die deze jonge voetballer tjes eigen is, maakte direct plaats voor verlegenheid. Schuw en on zeker bekeken zij de scheidsrech ter met „zijn" rok. Ze wisten niet precies hoe zij moesten handelen. Ze hadden dan wel eens horen praten over vrouwelijke scheids rechters, maar nu zij plotseling voor het feit stonden voelden zij zich toch wel wat onwennig. De fluitiste zelf, mejuffrouw Pie ternel Vis uit Ter Aar was echter ook niet zichzelf: „Tevoren was ik niet nerveus, 't Kon me weinig in teresseren. Toen ik echtei op de bromfiets stapte, begon het. Dan voel je dat het heel gauw gaat gebeuren. Je wordt steeds zenuwachtiger. Voort durend ga je er dan aan zitten den ken." Veel tijd om nerveus te wor den had Pieternel niet. Eerst kort voor de wedstrijd werd zij benaderd door de heer Goedhart, die haar te voren ook al uitstekend had „ge- coached". De Alphenaar, die oor spronkelijk de wedstrijd zou leiden schoof het duel naar „zijn ontdek king." TE WEINIG PRAKTIJK IN DE OPLEIDING „Ik zou pas een week later mijn eerste wedstrijd fluiten. Het was he lemaal niet de bedoeling, dal ik in Alphen zou leiden. Later heb ik daar een brief over ontvangen van de Bond, die mij er op wees dat ik niet zomaar kon gaan fluiten." De eerste „overtreding" mag dan enige wrevel opgewekt hebben bij de voetballei ders. Pieternel zelf had er later groot gemak van: „Op het Alphia-terrein waren maar weinig mensen. Dat stelt je alweer gerust. Toen ik mijn eerste officiële wedstrijd floot en de „hoge heren" langs de lyn stonden was ik Veel vastberadener geworden, zodat zij een heel wat betere indruk van mij hebben gekregen dan anders het geval zou zijn geweest," aldus Pie ternel Vis, een 19-jarige stevig ge bouwde Ter Aarse, die zich zeer sport-minded loont, waarbij voetbal verrassend op de eerste plaats komt. Fijenoord heeft in haar een fervent supporter en ook TAVV kan door lopend op haar steun rekenen In enkele maanden tijds heeft Pie- trrnrl zich zelfs een zeer vooraan staande plaats toeten te veroveren in het Ter Aarse voetballeven. Achter het buffet in de TAVV-kantine voor ziet zij niet alleen de dorstigen inri het nodige vocht, maar ook gaat st zo nu en dan ook wel „in de clinch." als het om voetbal-vraagstukjes gaat. De heren-voetballers, die haar na het pupillen-duel op tü april ook invi- terrden om ren wedstrijd te finiten tassen het eerste en tweede elftal van TAVV. hebben moeten ervaren dat hun deskundigheid op voetbalge- bied tekort schiet bij de voetbalwijs- hrid van Pieternef. Inmiddels heeft Pieternel zich al aardig ingewerkt in het voetbalvak. Zo is al gewond aan de vragende blik ken langs de lijn. Haar ervaringen /ijn by/under hoopvol Quick Boys ontving haar zeer hartelijk en ook de kwestie-kleedkamer blijkt in de praktijk tot dusver geen probleem. Ook de jeugdleider ueven haar alle mogelijke steun en hebben er vrede mee. dat zij gepasseerd zijn. Het toe passen van de spelregels verloopt ook buitengewoon goed, alhoewel Pieter nel toch wel bezwaren heeft tegen de scheidsrechterscursussen, die vol gens haar teveel gericht zijn op de theorie. Zo kon het gebeuren dat zjj luttele minuten voor de wedstrijd op 20 april pas te horen kreeg dat er driemaal gefloten dient te worden om de rust en het einde van de wed strijd aan te kondigen. „Ik had liever meer praktijk ge had. Waarom stuurden ze ons niet met een groep naar een veld om daar de buitenspelgevallen uiteen te zet ten?" Pieternel Vis mocht op 18 april haar diploma in ontvangst nemen. Toen moest in allerijl gezocht wor den naar een passend tenue. Haar voornemen was eens iets anders te kopen dan „de gebruikelijke rouw kleren," maar torn niemand aan de wensen kon voldoen viel Pieternel toch maar terug op dt zwarte rok en Het ziet er naar uit dat voor Pie ternel Vis alleen pupillen- en C- wedstrijden zijn weggelegd. De B- junioren (15-16 jaar) worden te oud bevonden en men is bang dat de wedstrijden clan uit de vrouwen )- handen zullen lopen. Bezwaarlijk vindt Pieternel dat geenszins: „Ik vind die kleintjes leuker voetballen dan die groten." Nu al enkele malen geëxperimenteerd is met damesvoet- hal kunnen wij binnen afzienbare tijd Pieternel zelf ook achter het bruine leder aan zien hollen. Voor- loDig is Pieternel Vis echter tevre den. „Ik wilde de spelregels graag leren. Zodoende ben ik bij de scheids- rechterscursus gekomen." Wel zou zij graag zien, dat er meerdere meisjes de fluit ter hand nemen. „Voetbal is immers geen typisch mannel|jke sport!" HOU nog even vol, jongens. Nog tien minuten dan kunnen jullie uitblazen P(im) van der Meent („Ik werd geboren in 1937. Dat was in de oorlogstijd. Mijn ouders wilden mij het liefst Pim noemen, maar dat zou moeilijkheden gegeven hebben bij de burgerlijke stand, zodat ik toen maar ingeschreven werd als Gerard. Later werd dat weer veranderd") wil zijn tweeëntwintig pupillen op de «erste trainingsavond niet al te zeer vermoeien. „Ik oeperk de training voor deze avond tot drie kwartier," zegt de Roodenburg-oefen- meester. Op de speelweide van Leiden-Noord waar een flink groepje supporters comfortabel uit gespreid toekijkt en buurtbewonertjes op deze heerlijke zomeravond een partijtje voetbal spelen, wordt het voor de Roodenburg-geselecteerden toch niet zo'n rustig trainingsavondje als zij wel hadden gehoopt. De conditie heeft veel geleden op het strand van Las Palmas, de Costa Brava of gewoon het ons vertrouwde Noordzeestrand. Zwetend vechten zij tegen de vermoeidheid. De shirtjes zijn drijfnat en wéér moeten ze op de knieën. „We vormen twee rijen en gaan op de knieën huppen. Kijken wie het langst volhoudt." Mocht er nog wat pils in de bodies zijn achter gebleven dan wordt dat er nu wel uitgedreven. „De jongens zijn er nu in ieder geval meteen door heen. Overmorgen gaat het al een stuk beter en dan is het al weer gewoon," zegt de Utrechtenaar (wit shirt, wit jack en blauwe trainingsbroek) wan neer hij de jongens heeft laten inrukken. „Ik zal eerst weer wat moeten doen aan het uithoudings vermogen, zonder dat er kracht bij is. Een huis moet je ook langzaam opbouwen. Als er geen fundamenten zijn bereik je niets." Aan de heropbouw van het Rooden- burgelftal had de heer v. d. Meent graag gewerkt op de terreinen van Roodenburg zelf. De Sportstichting heeft echter opdracht gegeven de vel den zoveel mogelijk met rust te laten. Tot half augustus. Het is maar goed dat Roodenburg, dat geen verhard oe fen veld bezit, nog terecht kan op de speelweide. Niet de geschiktste oplos sing, omdat de spelers ufgeleid wor den en niet in de laatste plaats ook omdat het grasveld van de speelweide erg golvend is. Al te veel verschil met de velden van Roodenburg is er nou ook weer niét. „Er wordt hier in Lei den heel weinig aan de accommodaties gedaan. Als ik dal vergelijk met Am sterdam, een miljoenenstad, dan is het hier toch wel heel slecht. Hoe die velden iii Amsterdam worden onder houden. Fantastisch. Het eerste veld lijkt er mooi bij te liggen, maar ga 'ns kijken op het middenveld. Daar liggen allemaal pollen. Er zijn gedeelten waar geen gras meer kan groeien", stelt v. d. Meent vast. Bestuurslid H. Choufour, waarmee we oplopen naar de kantine, is het daar geheel mee eens. Wyzend naar een stukje grond, waar oorspronkelijk alleen maar rozenstruiken moesten groeien doch het onkruid nu welig omhoog schiet zegt hjj: „Dat is toch geen gezicht. Hier zou bijv. een prach- kleiirpëkf,0;45;-DlodrdeërfK)kf 0,69 Wh Va ro petXffcTifkftffrT il hu rg tig ocfenveld kunnen komen. Nu wordt er getraind op het derde veld, maar het gevolg ls dat er de hele winter niet op kan worden gespeeld". Trainer v. d. Meent zegt respect te hebben voor UVS, dat ook de medewerking mist, maar toch veel bereikt heeft". Tegen dat zelfde UVS zien de Roodenburg- spelers in het veld op. Van der Meent probeert dHt minderwaardigheidscom plex te verdrijven. Tijdens de wedstrij den laat hij zijn spelers ook niet los. Hij is dan ook altijd gemakkelijk te vinden. Zijn aanwijzingen zendt hy luid roepehd het veld ln tot ergernis soms van het publiek. Zelf zegt hy: ,,'t Is een kwestie van wennen. Als je een hidf jaar Je mond houdt en dan be gint dan kijken ze vreemd op omdat ze het niet gewend zyn. Neem nou byv. Talbot. Die man ls niet zozeer een goed trainer als wel een kundige coach. Tactisch gezien vind lk het beter. Michels kan wel zeggen: „Ik laat ze los", maar kunst zeg, hy heeft ze uren voor de wedstryd al by zich. Dan heeft hij alles kunnen zeggen, maar ik zie de jongens een uur voor de wed strijd, soms nog later. En dan kun Je toch onmogelijk alles vertellen". Van der Meent heeft het systeem („Ik noem het liever styi"drastisch veran derd. 'De lange trap, die M. Vos toepaste werd vervangen door het opbouwende spel. „Stel dat ik door was gegaan. I>an was ik nu nergens geweest. Aat lieg mans is weg en wannen ik op het ilim Den O tl Heymans was blijven spe len huil ik nu nu ts meer gehad". Theo van Kampen kan mogelijk de plaats rati Hegmans overnemen. Rob de Meza kan het linksbuitenprobleem oplossen „maar ze zullen eerst hun plaats waard moeien tonen". Het devies van de heer t'. d. Meent is handhaven in de eerst klasse. Het nadeel van dit principe kan echter worden dat Roodenburg in zijn streven, verwyderd te biyven van de laatste plaats, tegen het einde van de competitie moet ervaren dat zfl zich In sommige gevallen te snel te vreden heeft gesteld, zodat het kam pioenschap wordt gemist. En trainer v. d. Meent die by zaterdagclub Hulzen een grossier is geworden ln zulke suc cessen zou een te groot deel van de Leidse voetbalwereld daarmee teleur stellen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 21