ZES VOORZITTERS IN LEIDEN EN OMGEVING LEGGEN HUN FUNCTIE NEER J. Wondergem laat UVS in blakende conditie achter CONTANTGELD De kritiek was juist en daarom koos ik „IK 25 JAAR, NU MAG EEN ANDER WEL EENS" VOETBALKRANT SEIZOEN 1968-1969 mm VVSB ZOCHT 3 JAAR NAAR GOEDE OPVOLGER VAN VOORZ. W. H. OOSTDAM NILLMIJFINMCIERING NV- „Je kan niet alles tegelijk doen' In deze Voetbalkrant meenden we er echt niet aan voorbij te kunnen gaan, dat zes voor zitters van verenigingen in Leiden en omge ving meer wist men er ons (gelukkig) niet te melden onlangs de voorzittershamer hebben neergelegd of van plan zijn dit in de komende tijd te doen. Voor zover ons bekend is deze massale ontslagname de grootste in het Leidse voetbalwereldje sinds jaren. Het mag ook gerust een slag genoemd worden, want het leiden van een vereniging is tegen woordig bepaald geen sinecure. Dat moge bijvoorbeeld al overduidelijk blijken uit onder staande interviews. Voor velen werd de taak te omvangrijk, ze hadden al eerder afscheid willen nemen: Mijn gezin, mijn zaak of mijn leeftijdMaar waar haal je zo gauw een goede opvolger vandaan, een man, die zich ook eens een jaar of wat voor de goede zaak wil inspannen, zijn tijd beschikbaar wil stellen en zo af en toe een flinke hoeveelheid kritiek voor lief neemt? Allen zonder uitzondering zijn de scheidende voorzitters mannen met grote verdiensten voor de voetbalsport, voor hun vereniging en voor de jeugd, die in hun verenigingen een zinvolle en nuttige tijdpassering vindt. Van daar, dat wij hen hieronder graag de ruimte geven voor hun relaas. Het gesprek met de heer Th. van der Klugt, die zich uit de afdeling Leiden van de COVS (scheidsrechtersver.) terug trekt en op deze pagina de ontbrekende zesde man is, kan men elders in de sportkrant vinden. „Ik heb altijd gezegd: je moet niet blijven zitten tot het moment, dat men gaat zeggen 'dondert-ie nu nog niet op'UVS-voorzitter Joop Wondergem, die onlangs 65 werd, heeft dat moment niet willen afwachten. Op de eerstvolgende jaarvergadering stelt hij zich niet meer herkiesbaar en zal hij na een voorzitterschap dat 20 jaar duurde, afscheid nemen van de blauwwitten. Als de leden het voorstel van het bestuur volgen zal de heer F. Nienhuis, die het klappen van de zweep in het afgelopen jaar leerde als vice-voorzitter, de hamer overnemen. Er valt overigens weinig te zwepen of te hameren, want de heer Wondergem laat UVS in een blakende conditie achter. „Voor mijzelf is het geloof ik ook wel goed, dat ik afscheid neem. Als bestuurslid en zeker als voorzitter ben je sterk emotioneel betrokken bij wat zich binnen de lijnen afspeelt," vertelt de heer Won dergem. „U mag gerust weten, dat de spanning mij de laatste jaren wel eens iets te groot werd bij de wedstrijden. Ik ging dan maar wat achter de tribunes ijsberen. Als gewoon toeschouwer, die geen verant woording behoeft te dragen, kan ik het spel, hoop ik, wat vrijer en minder emotioneel gaan bekijken." Het spreekt namelijk vanzelf, dat de heer Won dergem ook vanuit Lisse, zijn huidige woonplaats, UVS als supporter trouw zal blijven. De club is een stuk van zijn leven geworden. Hij is trouwens ook erelid. In zijn jeugd speelde hij in „het eerste" als linksback; een goede speler zelfs, want hij haalde een aantal keren het Leids elftal. Vrij snel na zijn actieve sportcarrière kwam de heer Wondergem al in het bestuur. Eerst in commissies, wat later als commissaris in het bestuur en vervolgens als vice- voorzitter. In 1948 kreeg hij tenslotte de hamer in handen als opvolger van voorzitter Bosman. Doordat de heer Wondergem nu een maal de voorzitter la van de Leidse top club heeft de vraag „betaald of niet in Leiden" zich juist vaak op zijn persoon toegespitst. Een tegenstander van be taald voetbal? „Beslist niet. Na alle er varingen die we zelf gehad hebben, ben ik beslist geen tegenstander. Ik ben zelfs van mening, dat Leiden, de Leidse agglo meratie een semi-profclub zou moeten hebben. Maar dan wel op een gezonde zakelijke basis. Die basis hebben we jam- „Als we niet gedegradeerd waren zouden we toch niet lang meer door gegaan zijn", aldus de heer Wondergem, want we begonnen al aardig de grens te naderen. Met het bestuur waren we het er namelijk unaniem over eens, dat de schulden redelijk moesten blijven". „In dat eerste jaar, toen we weer ge woon als amateur voetbalden heb ik vooral het echte UVS leren kennen. De grote kern bleef ons trouw, met een ScStfttui&ttws j KOOPT UW SPORTARTIKELEN BS: M Hechte kern waarop ik altijd kon rekenen Twintig jaar voorzitter nu. In de voor zittersperiode van de heer Wondergem is wel het een en ander gebeurd met UVS. De tijd van het betaalde voetbal, toeizameworsteling in de tweede divisie, die eindigde in een echec, de „wederopbouw", degradatie naar de tweede klas en nu de laatste jaren de glanzende successen. Onder leiding van heer Wondergem maakte UVS het allemaal mee. „Dat ik twintig jaar voor zitter kon blijven is geloof ik hoofdza kelijk toe te schrijven aan het feit, dat Ik in mijn vereniging in voor- en tegen spoed kon rekenen op een hechte kern leden, die vertrouwen in mij bleven stellen." mer genoeg nooit kunnen vinden. Ze ker, ik heb kritiek op de huidige situatie in het betaalde voetbal. Er zijn te veel betalende clubs; van een behoorlijke re gionale spreiding, waar ik altijd een voorstander van ben geweest, is tot nu toe niets terecht gekomen. Een tegen stander ben ik echter beslist niet. In de afgelopen competitie, toen het zeker niet denkbeeldig was, dat we weer voor de keus gesteld zouden kunnen worden voor een eventuele overgang, heb ik ook be paald niet van tevoren willen zeggen, dat we niet betaald zouden gaan spelen in het geval we landskampioen zouden worden. Ik heb me op het standpunt gesteld: eerst kampioen worden en dan de zaken nuchter onder ogen zien." VEEL GELEERD De moeilijke periode in het betaalde voetbal ziet de heer Wondergem niet als een donkere periode in zijn voorzitter schap: „Het was moeilijk, maar we heb ben in die tijd verschrikkelijk veel ge leerd. We stapten vrij onbevangen, echt met de instelling van amateurs, het be taalde voetbal in, zonder voldoende rug gesteun zakelijk en financieel." In 1962 was het betaalde avontuur ten einde. UVS moest terug naar de amateurs. juniorenelftal, dat het direct al niet kon bolwerken in de eerste klas, zijn we er uiteindelijk weer bovenop gekomen. Dat is een prestatie geweest waar ik gewel dig trots op ben." De heer Wondergem, die letterlijk en figuurlijk in UVS vergrijsde, stapt dit najaar achter de groene tafel vandaan. De blauwwitten zullen hem missen; zjjn belde collega-voorzitters ook. Zij verlie zen in hem een gesprekspartner, die ook een open oog had voor de belangen van de hele Leidse voetbalgemeenschap. Goede verhoudingen De heer Wondergem was een aantal jaren terug een van de stimulerende krachten achter het totstandkomen van de Contactcommissie van Leidse KNVB- verenigingen. „Gezonde rivaliteit mag er best zijn, maar aan afbraak van el kaar hebben we niets", aldus de heer Wondergem. „Zonder behoorlijke ver houdingen waren we waarschijnlijk in Leiden nooit op het niveau gekomen waar toe nu op zitten met drie eerste klassers. Zowel voor de kijkers als voor de clubs is dat een bijzonder positieve „In de tweede helft van de compe titie heb ik ons eerste elftal maar twee keer zien spelen. Een vereniging is daarmee niet gediend en daarom 'eb ik besloten om af tq treden. Ik had het drie jaar geleden al gewild. Ook toen al had, ik weinig vrije tijd. maar ik kon VVSB niet in de steek laten, omdat er nog geen opvolger en omdat de vereniging er in die dagen niet al te best voor stond". De opvolger is nu eindelijk gevonden. De heer F. Groot is sinds 14 juni voor zitter van WSB en de heer W. H. Oostdam kan verder zonder wroeging In het voorjaar zijn zakenreizen (bol- lenexport) gaan maken. De heer W. H. Oostdam is ook een figuur, die er eigenlijk ineens inrolde. Toen negen jaar geleden de Duitse club Victoria '20 uit Schwerte, waar mee de voetbalvereniging Sint Bavo jarenlange uitwisselingen onderhield, op bezoek kwam in Noordwijkerhout had WSB een man nodig, die goed van de Duitse tongriem gesneden was. |Men kwam terecht bij de heer Oost- ,!dam. Hij zei „Ja" tegen het voorzitter schap in het ontvangstcomité en korte lijd later stond hij voor de algemene edenvergadering als kandidaat-voor- aitter. In de vacature Jeukes, een on derwijzer, die een andere standplaats gekregen had, was snel voorzien, want VVSB maakte van de stemming geen probleem. De nieuwe voorzitter kon aan het *erk gaan. „Als een van de eerste op gaven zag ik het VVSB terug te bren- aar de derde klas. Ik had er een ^vijfjarenplan voor bedacht. De historie heeft inmiddels bewezen, dat ik daar aict in geslaagd ben. Dat Is wel jam mer, want ik ben van mening, dat Noordwijkerhout best iets meer mag hebben dan een vierdeklasser. Ik ben °ok van mening, dat het wel en wee een vereniging onverbrekelijk ie verbonden met de prestaties van het eerste elftal en het niveau waarop dat speelt. Laten we daarom hopen, dat het eerste elftal, dat in het begin van de afgelopen competitie beslist geen slecht figuur sloeg, de kracht heeft om door te stoten naar de derde klas. Voetballen kunnen ze wel, maar men taal waren ze er vorig jaar nog niet. Dat is ook wel begrijpelijk, want we zitten met een jonge ploeg. Ex-voorzitter Oostdam mag dan niet zijn zin gekregen hebben met 'n promotie naar de derde klas, hij kijkt toch terug op een vruchtbare periode. Onder zijn leiding is VVSB drie jaar geleden weer alleen een voetbalver eniging geworden. VVSB had, zoals men zal weten vroeger ook een afde ling handbal en een afdeling tafel tennis, maar omdat de lasten van deze afdelingen vrijwel uitsluitend op de afdeling voetbal drukten ge raakte men in de grootste moeilijk heden. „Als we doorgegaan waren zouden wc volkomen armlastig zijn geworden. Sanering was noodzakelijk. Dat is nu gebeurd en ik mag ivel zeggen, dat we er thans weer floris- De heer Oostdam, die zich gelukkig prijst, dat hij steeds met enthousiaste bestuursleden kon werken, verliest de vereniging, die hij zoveel jaren heeft gediend, in de toekomst niet uit het oog. Voor de voetballerij blijft hij afge vaardigde in de gemeentelijke sport raad en in deze functie hoopt hij nog veel te kunnen doen voor WSB. Direkt beschikbaar Kwijtschelding bij overlijden T Schriftelijke afhandeling •Vrijblijvend inlichtingen y- Asnvrsgen voor persoonlijk* leningen (ook telefonisch) hij onze kantoren te -f~ Den Haag, Stadhoudersplantsoen 214, tel. (070) - 624611 Amsterdam, Weteringschans 24, tel. (020) - 240049 M „De vereniging groeide, er kwa men activiteiten bij die niets meer met voetballen te maken hadden als kaart- en contact avondjes en dergelijke en dat werd me te veel.'1 Aan het woord is J(anl van der Hoeven, sedert mei van dit jaar voorzitter-af van de Voorhoutse voetbalvereniging Foreholte. „Ik zat bovendien en zit nog in het bestuur van de Leidse Voet bal Bond en in de NKS, verzorg de het clubblad van Foreholte, was bij de oprichting betrokken van een gymnastiekvereniging in Voorhout die helaas al weer ter ziele ls zit in de commissie Woningbouwvereni ging, ben actief ln de plaatse lijke B.B., kortom organisaties die vele avonden in de week van je vragen. En, m'n vrouw en m'n twee dochters willen me ook nog wel eens een keer thuis zien." Jan van der Hoeven deed zijn intrede ln de Voorhoutse voet balwereld ln 1950 als tweede se cretaris. „Dat was wel zo gemakkelijk voor Foreholte, want ze moch ten van mij verwachten, dat lk in de papierenwinkel goed thuis Van der Hoeven is werkzaam op de gemeentesecretarie van Voor hout. Daarvoor was hfl ln Lel den actief voetballer geweest ln Rood-Wlt, dat later opging in Docos. Hij werd in 1958 1ste secretaris en volgde ln '65 de toenmalige voorzitter van Foreholte M. E. Homan op. Nu op zijn beurt heeft Van der Hoeven de voor zittershamer weer overgedragen aan P. Warmerdam. „De activiteiten werden ts uit gebreid. Je kon niet overal meer bij zijn. Niet alleen eiste het eerste elftal, dat Je by al hun wedstryden aanwezig was, maar ook de lagere elftallen apprécl- eerden het als je je een keer by hun wedstrijden liet zien. En ver geet de jeugd niet, het beste van je vereniging, met hun heerhjk ongecompliceerd voetbal, waar- by nog elke vorm van prestatie zucht ontbreekt. Daar kyk lk altyd nog het liefst naar. Het kon er niet altyd van komen en als Je dan merkt dat er kri tiek komt en Je weet, dat die kritiek gerechtvaardigd is, dan moet je kiezen. Ik heb gekozen voor de Leidse Voetbal Bond en de NKS. Be grijp me goed, lk ben ln alle pais en vree weggegaan. Ben ere-lid gemaakt en kreeg als afscheids cadeau een mini-set tafeltjes en een rokertje. Ik keer Foreholte beslist de rug niet toe, maar blijf ze met alle belangstelling volgen. Ik hoop nou. eens dat ze in de nabye toe komst de beschikking krygen over een derde voetbalveld. Dat hebben ze hard nodig. We zyn er al zo'n vyf, zes jaar mee bezig. B. en w. zyn van de noodzaak overtuigd, de raadsleden ook, maar jaaen dan volgt het bekende gebaar met de duim en wysvinger, „dat ls er niet." Jan van der Hoeven ls dus weg by Foreholte, maar daarom nog niet uit de voetballerij. By de Leidse Voetbal Bond moe ten er opvolgers komen voor de heren T. Platje en K. v. d. Berg. De kans is groot, dat Van der Hoeven een van hun plaatsen gaat innemen. Hij kan dan ook eens als afde- llngsbestuurslid gaan kyken bij andere verenigingen. Iets, waar als voorzitter van Foreholte nooit iets van kwam. „Baby-voetbal" Byzondere belangstelling gaat door hem als bestuurslid van de LVB en de NKS uit naar het toekomstige baby-voetbal. Voet bal voor acht- en negenjarigen. „Dat vind ik prachtig, als het er maar niet om gaat nu al het zeer Jonge talent er uit te ha len en men die jongens maar geen prestatie-zucht aan gaat kweken. Dat komt vanzelf wel. Elke Jongen heeft zyn Ideaal en wil op 'n Cruyffle of 'n Moulijn ïyken. Maar alsjeblieft geen on gezonde prestatie-zucht. We moeten de jeugd alleen nut tig en plezierig ln hun vrye-tyd bezig houden. Voetballen als wij vroeger deden, op straat of op 'n stukkie weiland, gaat helaas niet meer." ELECTRIC POP CIRCUS monstertenten op het MALIEVELD op 24 en 25 aurustu* van 12—24 uur a.: THE CRAZY WORLD OF ARTHUR BROWN („FIRE") „HET IS NU ABSOLUUT het laatste jaar," zegt de voorzitter van Lugdunum, het erelid J(an) Breedeveld. Onlangs op de laat ste jaarvergadering van de groenwitten heeft de heer Bree develd zijn vertrek aangekon digd. De opvolging - voor het bestuur van de vereniging en ook voor de scheidende voor zitter - is een heel probleem, maar voor volgend jaar juni moet het geregeld zijn. „Waarom ik besloten heb te vertrek ken? Ik ben nu in myn vyt'entwln- tigste jaar als voorzitter. Voor ik voorzitter werd zat ik al acht Jaar ln het bestuur. Een ander mag dus wel eens aan de beurt komen. Het begon me bovendien de laatste tijd echt een beetje te veel te worden. 'Het normale voorzitterswerk, besprekin gen met de trainer over de samenstel ling van het eerste elftal, het werk ln de Leidse Sportstichting als voor zitter van de commissie buitenspor ten. Ik ben 55 Jaar en dat voel ik ook. Vandaar: laat een joögere zijn schou ders er maar eens onder zetten De heer Breedeveld verlaat Lugdu num, althans het bestuur, evenwel niet eerder voordat de club haar 50- Jarig feest gevierd heeft. Lugdunum voortgekomen uit „Tavenu", dat in 1919 al reeds ongeveer tien jaar be stond „vergeef me, dat ik het niet zo precies weet, want ln die tyd wa ren ze nog niet zo sterk ln het bij houden van een archief" viert 19 mei het halve eeuwfeest. Na de festi viteiten volgt dan nog in juni het jubileum van de heer Breedeveld zelf. En dan zit het er op NAAST HET ORGANISEREN van het halve eeuwfeest is er voor de heer Breedeveld ln dit verenigingsjaar overigens nog meer extra werk aan de winkel. Lugdunum zal misschien van de Haarlemmertrekvaart gaan verhuizen naar „De Vilet". Als ten minste de Sportstichting en de ge meenteraad gunstig beschikken over de aanvraag van Lugdunum (men leze daarover ook elders). Voor het zover ls zal er echter nog heel wat afgepraat moeten worden, want het ziet er nog niet naar uit, dat de be trokken instanties al weten wat er precies moet gaan gebeuren. „Wy naar „de Vliet". Ik zie het als de enige mogelijkheid om onze club te redden. Naast het woonwagen kamp ls er voor ons geen toekomst meer. Het kamp moet uitgebreid worden. Dat ls directe noodzaak. Die mensen moeten meer ruimte hebben. Maar ook voor ons is het goed als we kunnen gaan verhulzen, want Ik vertel geen geheim als lk zeg, dat wy het kamp liever ergens anders ge zien hadden. Neem nou alleen maar het feit, dat wy practlsch geen jeug dig lid meer krygen. De mensen pas sen er voor om hun kind naar Lug dunum aan de Haarlemmer-trekvaart te sturen Lugdunum houdt vast aan „De Vliet". Van een tydeiyke huisvesting ln de Kikkerpolder, zoals drs. Van der Reyden voor staat, wil de heer Bree develd nauwelijks horen. „Ziet U die velden In de Merenwyk, waar wy dan uitelndeiyk terecht zou den komen, zo spoedig komen? Dat zou tweemaal verhuizen worden. Hof moeten we dat gaan financieren Het sportcomplex in de Merenwyk zie lk persooniyk liever gereserveerd voor een nieuwe club. Voor het be taalde voetbal ln het byzonder. Want dat staat voor mij vast: over enkele jaren, wanneer de bevolking van Lel den en de omliggende gemeenten nog meer gegroeid is, zal er ln Lelden betaald voetbal gespeeld worden. De situatie is er nu al min of meer rijp DE HEER BREEDEVELD kykt op een voorzittersperiode terug, waarin Lugdunum bepaald niet te klagen had over hoogtepunten. Zy volgdon na bij- 1 na even zovele dieptepunten. „We weten wat degraderen is. Zo'n keer of vyf zyn we omlaag geduikeld, maar we zyn er Iedere keer weer prachtig bovenop gekomen. De groot ste slag kregen we by de invoering van het betaalde voetbal. In die tyd stonden we vlak voor de eerste klas. De promotiewedstrijden kwamen we net niet goed door en we dachten er over om serieus betaald te gaan spe len. We hadden er ook goede spelers voor. Toen we de stap echter niet waagden vertrokken ze. Noem ze maar op: Verhoeven, Teeuwen, Hoek stra en Flllppo. Het gevolg was, dat we naar de vierde klas duikelden. Dank zy Jongens als Jan Leget en Teeuwen. die na een paar Jaar weer terug kwam, zijn we er weer boven op gekomen. Merkwaardig Is overi gens, dat we die moeliyke periode zonder ledenverlies zijn door geko men. De Lugdunummers zyn er nu eenmaal mee vertrouwd, dat de ver eniging zo af en toe een gevoelig verlies ïydtKyk maar terug ln de historie: onze vereniging heeft byna altyd goede spelers geleverd aan an dere clubs". Het gevoelige verlies, dat Lug dunum gaat lijden als Jan Bree develd vertrekt zal men ook te boven komen. Tenminste, dat hopen we P. Weduwer (Rouwkoop): „Als coach van het eerste elftal zal ik mijn vereniging beter kunnen dienen dan alp voorzitter". Op het eer ste gehoor een merkwaar dige uitspraak van de heer F. Weduwer, die onlangs het voorzitterschap run „Rouwkoop" overdroeg aan de ex-Veendamspeler Vene- ma. De gewezen voorzitter van de Voorschotense club verklaart zich nader: „ln mijn voorzittersperiode zag ik het als een eerste op gave „Rouwkoop" hogerop te brengen via de presta ties van het eerste elftal Draait het eerste elftal Voortaan alleen coach goed, worden geboekt, dan trekt een hele vereniging zich daaraan op. Ik heb er veel aan gedaan om het eerste elftal hoger op te brengen. Dat is me nog niet gelukt en wel om de doodeenvoudige reden, dat ik fouten heb gemaakt. Ik beken het: mijn fout is geweest, dat ik zo veel naar me toegehaald heb dat ik mij niet meer ten- volle kon inzetten voor het eerste elftal. Een sportver eniging is geen bedrijf. In een bedrijf kan de direc teur inventieve medewer kers aantrekken aan tvie hij kan delegeren. Hoe gaat het in een sportvereniging 1 Van de 500 leden komen er dertig op een jaarver gadering. Je mag blij zijn als bestuursleden, die het al zo lang doen, weer aan blijven En als er dan iets niet loopt zoals je graag zou willen, wel, dan moet je het als voorzitter zelf maar gaan doen". De heer Weduwer is veel zelf gaan doen. Zoveel, dat ..Rouwkoop" Weduwer en Weduwer „Rouwkoop" aan het worden waren. Bouw commissie, elftalcommissie redactie clubblad „Om dat'allemaal goed t> doen zou je vrijgezel en gepensioneerd moeten zijn Als je je dan realiseert wat je precies wilt: beter voet bal in Voorschoten de plaats heeft er recht op dan komt ook het moment, dat je de keus moet ma ken. En nu alleen dit". Voor de heer Weduwer was de keus: coach van het eer ste elftal. „Vorig jaar had ik het voorzitterschap al uit handen willen geven, maar we zaten met de op volging. Ik bleef aan tot we een tip van een lid kre gen: V enema, oud-speler van Veendam, werkt in Leiden. Hij voelt er mis schien wel iets voor. Op de laatste jaarvergadering ts hij nu benoemd, zodat ik nu mijn handen vrij heb voor het eerste elftal". De heer Weduwer mag dan als voorzitter heengegaan -ijn, men kan rustig aan nemen, dat Rouwkoop een vereniging zal blijven die bij tijd en wijle met een flinke stunt voor de dag komt. Het eerste elftal, dat de heer Weduwer over en kele weken binnen de lijnen brengt, tal ook opzien ba ren. Bij Jan Teeuwen ex- setniprof) en de ÜVS'er Paul Gouw, die vorige com- 0 petitie al meespeelden, zijn weer enkele spelers van naam gekomen. Van 't Rot terdamse Neptunus kwa men aanvoerder De Ruyter en de snelle voorhoedespeler Bep Hoek; uit Den Haag komt de talentvolle doel man Jan Holtlert. „Ik weet, dut er al heel wat over al gepraat is, maar geloof me, het is een volkomen eerlijke zaak met deze jongens verduidelijkt de heer We duwer, die er verder geen geheim van maakt tvat hij met die flinke kern van goede spelers wil zien te bereiken. „Zo gauw moge lijk de onderafdeling uit. Nogmaals Voorschoten heeft rjecht op beter voet balr. Omdat Voorschoten naar :ijn mening beter voetbal waard is. heeft de heer We duwer zich in zijn voorzit- terstijd intensief beijverd voor een fusie met de ka tholieke voetbalvereniging SVLV. „De leden van SV- LV hebben de. fusieplannen afgestemd. Dut huil mis schien niet behoeven te ge beuren als het bestuur en de voorzitter de zaak an ders gebracht hadden. Jam mer Wat mij betreft: ik wil nog altijd een fusie, ik geloof, dat een initiatief nu niet van moet uitgaan. Laat Hoe kwam de heer Wedu wer m Rouwkoop terecht t „Heel eenvoudig. Een zoon tje speelde in Rouwkoop en ik meldde mij als jeugdlei der. Dut is een jaar of tien geleden. Een paar jaar la ter toerd ik vice-voorzitter en nu zes jaar geleden, toen de pas gekozen voorzitter wegens tijdgebrek bedank te, kreeg ik de leiding. Ik ben er vanzelf ingerold, want aan een voorzitter schap heb ik nooit gedacht, toen ik mij als jeugdleider meldde". Heeft de oud-voorzitter nog andere wensen voor zijn vereniging dan beter voet bul „iet of zonder fusie f „lk hoop, dat we dit jaar eindelijk eens een andere naam krijgen. „Routokoop" klank. We hebben altijd goed proberen te voetbal len, niet winnen ten koste van alles, maar de klank van onze clubnaam ligt niet prettig", oordeelt de heer Weduwer, een ge slaagd man In de Neder landse reclamewereld. De leden waren het tijdens de laatste vergadering in prln- besloot een enquete onder de leden uit te schrijven. Als het aan de heer Wedu- wer ligt wordt het B(port) V(ereniglng) Voorschoten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 17