WOONWAGENKAMP KAN BREEKIJZER WORDEN OP SCHATKIST GEMEENTE VQETBALKRANT SEIZOEN 1968-1969 KLEMMENDE VRAAG IN LELDEN: WIE MAG ER NAAR „DE VLIETr „Ik zie maar een oplossing die goed is" EEN TRIEST GEGEVEN. ,DOOR DOCOS MOET EEN FR/SSE W/ND WAAIEN" Volgend jaar september wordt het sport park „De Vliet" - vier velden met kleed kameraccommodaties - voor bespeling vrij gegeven. Aan welke vereniging? Er is nog geen uitspraak gedaan, maar de jacht naar het begeerde complex is al reeds vele maan den geleden geopend. Voorzitter Jan Breede- veld van Lugdunum trok als eerste aan de bel en diende een claim in bij de Leidse Sportstichting. Niet ten onrechte, want al jaren wordt door de Sportstichting erkend, dat Lugdunum te krap en belabberd gehuis vest is op het complex aan de Haarlemmer trekvaart naast het woonwagenkamp. Lug dunum heeft met zijn 19 elftallen op drie velden duidelijk ruimtenood, de bewoners van het woonwagenkamp, dat ook hoognodig uitbreiding moet krijgen, zoeken expansie. Als Lugdunum er niet is: op het sportcom plex. Het botert daarom op de Haarlemmer trekvaart niet al te best. Dat is verklaarbaar en het wordt ook erkend. Lugdunum dus naar „De Vliet". De woon wagenbewoners krijgen de ruimte en de zaak is geklaard. Men zou het kunnen denken De aanspraken, welke Lugdu num doet gelden hebben echter de nodige reacties opgewekt. Waar anders dan op de Bos- huizerkade? Zo op het oog een keurig complex voetbalvelden, maar volgens Sportstichting voorzitter drs. J. van der Reyden „het vuilnisvat van Leiden". „Ik heb het één keer zo genoemd en daar is veel geduvel over ge weest, maar ik neem het niet terug. Alle voetbalclubs, die el ders in de stad verjaagd werden, hebben we op dit complex samen moeten brengen: 97 elftallen op zeven velden. Een ellendige si tuatie. Vanaf 1948 hebben we de Boshuizerkadebewoners beloofd dat „De Vliet" voor de ontlasting van de Boshuizerkade gebruikt zou worden. Nu komt „De Vliet" ^schikbaar, nu solliciteert Lug dunum en nu zitten we met het i probleem .1" Verkeersprobleem Het probleem is sinds het kam pioenschap van LFC en de promo tie naar de eerste klas nog groter geworden. LFC, dat met 19 elftallen op 3 velden al net zo beroerd zit als Lugdunum, vroeg al jaren om uitbreiding. Een redelijke vraag, maar op de Boshuizerkade was daar niet aan te voldoen. Daarbij komt nog dat Gemeentewerken met schrik de nieuwe competitie ziet naderen. LFC gaat eersteklas spelen en zal veel meer pu bliek en verkeer gaan trekken als in het verleden. En toen gaf het op zon dagmiddagen al de grootste moeillijk- Volgens de dienst Gemeentewer ken zou het het meest wenselijk zijn als het Boshuizerkade-complex uitsluitend ter beschikking komt van de lager spelende clubs. Zo weinig mogelijk verkeersmoeilijkheden op de Boshuizerkade Wie mag er naar „De Vliet" en hoe lossen we de zaak op op een wijze, die alle partijen tevreden stelt? Puzzel De Sportstichting zit met de puzzel. Drs. Van der Reyden heeft die oplossing gevonden. „Het is ook de enig mogelijke oplossing waarvoor ik verantwoordelij kheid wil dragen". De oplossing, die de heer Van der Reyden en naar verluidt ook meerdere leden van de Sportstich ting willen hangt helemaal af van de Kikkerpolder, in het bijzonder de driehoek nu nog grasland tussen het sportpark, de nieuwe weg en de Zweilandlaan. Al reeds lang is deze hoek gereserveerd voor sport accommodaties. Er moeten volgens een oude plan ning korfbalvelden komen, maar door verschillende reorganisaties is de ruimtelijke nood van de korfbal clubs de laatste tijd heel wat drage lijker geworden. Misschien is dat ook de reden, dat begin dit jaar geruisloos het krediet van 1,2 miljoen, dat nodig was voor de aanleg van het tweede deel Kikkerpolder, van de gemeentelijke urgentielijst verdween. „De laatste jaren hadden we deze post tot ons genoegen regelmatig zien opschuiven, maar tot onze ver wondering constateerden we een paar maanden geleden, dat het twee de deel van de Kikkerpolder niet meer op het schema voorkwam", al dus drs. Van der Reyden. „Toch staat of valt naar mijn oordeel met de Kikkerpolder een goede oplossing voor het probleem Boshuizerkade en Lugdunum". De voorzitter van de Sportstichting vertelt dan wat hij precies wil. En met Lugdunum, én met LFC én met Tegelijk met de huizenbouw zal in de Merenwijk de aanleg van de no dige sportvoorzieningen aangepakt worden. Ons idee is tenminste, dat we in de Merenwijk met sportac commodaties de bevolkingsontwikke ling op de voet moeten volgen. Wat Lugdunum betreft: In de Me renwijk is ruimte voor een complex van minstens zes velden. We zullen in die nieuwe buurt op dat grote complex een flinke vereniging nodig hebben. Wat ligt eigenlijk meer voor de hand dan dat dat Lugdunum zou zijn. UVS en Roodenburg zijn wat men noemt gevestigd: LFC noemt zich „de club van Zuid-West" en wil nergens anders heen dan naar „De Vliet". Meer kansen Bovendien: Lugdunum krijgt in de Merenwijk heel wat meer kansen dan elke andere club, zal daar meer terreinen krijgen dan waar ook. Ook meer dan eventueel op „De Vliet". Als Lugdunum naar hef. sportpark „De Vliet" gaat krijgt het zeker niet alleen het hele sportcomplex. Ze zou den minstens inwoning moeten ne men van twee Boshuizerkadeclubs. VNA en de zaterdagmiddagclub „De Sleutels" bijvoorbeeld. Want wat er ook gebeurt: „De Vliet" zal de Boshuizerkade op de een of andere manier r loeten ontlEisten. Zowel voor r F.C. NÜRNBERG-AJAX EUROPACUP| Verzorgde VLIEGREIZEN al SCHIPHOL an ROTTERDAM 1 DAAGSE REIS 18 SEPT. 159,-p.p. 2 DAAGSE REIS 18-19 SEPT. 210,-p.p. 4 DAAGSE SUPERREIS 16-19 SEPT. met 2 dagen/nachten bruisend Miinchen 275,- p.p. Alle reizen inkl. maaltijden, transfers, zitplaatsen stadion en airporttax Nürnberg. Meerdaagse reizen inkl.uitstekend hotel. Boekingen en Inlichtingen bij: Evenements- Reizen de Boshuizerkade én natuurlijk met het sportpark „De Vliet", dat de voet balproblemen van Leiden ineens actueel gemaakt heeft en dat de bron van alle heersende onrust ls. Tijdelijk onderdak „Het tweede deel van de Kikker polder moet zo snel mogelijk uitge voerd worden, opdat we Lugdunum een tijdelijk onderdak kunnen geven. Een tijdelijke huisvesting, Iet wel, en in afwachting van de totstand koming van een sportcomplex in de Merenwijk. De bebouwing van de Merenwijk moet in 1971 beginnen. ons als voor Lugdunum zelf zie ik als beste mogelijkheid het sportcom plex in de Merenwijken. En voor LFC dan „De Vliet" echter wel met VNA en De Sleutels". De „constructie" van drs. Van der Reyden, tot stand gekomen na een lange periode van veel hoofdbre kens, lijkt sluitend, maar er spelen een aantal zeer belangrijke en tot nu toe onzekere factoren mee. Wat wil het gemeentebestuur? Wat wil Lugdunum zal men het, met de Merenwijk in het vooruitzicht, even willen uitzingen in de Kikkerpol der? Aangenomen uiteraard dat het gemeentebestuur alles op haren en snaren zal zetten in de Kikkerpolder. Goedkoopste Drs. Van der Reyden: „Het meest redelijke en ook het goedkoopste is, dat de gemeente aan de Haarlemmer trekvaart zo spoedig mogelijk de han den vrij krijgt voor de uitbreiding van het regionaal woonwagenkamp. Met het verplaatsen van het kamp naar elders is een bedrag van zeker 2,5 miljoen gemoeid. Je moet dan wel aannemen, dat er ergens op Leids grondgebied ruimte is of dat een andere gemeente het kamp wil heb- Uitbreiding ter plaatse is 't meest voor de hand liggend, 'n Klemmende vraag is of de gemeenteraad of het gemeentebestuur dezelfde mening hebben en of het ze iets waard is om snel de handen vrij te hebben aan de Haarlemmertrekvaart". Dat iets is dan ƒ1,2 miljoen voor het tweede deel Kikkerpolder als Lugdunum tenslotte naar de Merenwijk overgaat kan het com plex voor een betrekkelijk klein be drag gereorganiseerd worden voor de korfbalsportèn spoed achter de aanleg van de tennisbanen in de Fortuinwijk. Dat laatste is belang rijk om de tennisvereniging Uni cum nieuwe speelruimte te geven. Vallen namelijk de velden van Lug dunum weg als buffer tussen ten nispark en het regionaal woonwa genkamp dan krijgt de Sportstich ting met Unicum binnen de kortste keren dezelfde moeilijkheden als met Lugdunum. „De gebouwen van Uni cum lenen zich naar onze mening trouwens voortreffelijk voor b,v. een functie binnen 't woonwagenkEunp", aldus de heer Van der Reyden. Politieke zaak Hoewel de Sportstichting het op de een of andere wijze nog eens moet zien te worden met de voetbal vereniging Lugdunum elders kan men lezen, dat voorziter J. Breede- veld van Lugdunum niet staat te juichen over de constructie van drs. Van der Reyden meent de voor zitter van de Sportstichitng, dat de beslissing uiteindelijk een politieke zaak zal zijn. „Wij zien een oplossing! Nog maals, de enige waar ik verant woordelijkheid voor durf te dra gen - maar we zullen die niet waar kunnen maken zonder het gemeentebestuur en de politiek." We zijn benieuwd hoe en met welk gevolg het regionaal woon wagenkamp in de komende maanden gebruikt zal worden öls breekijzer op de gemeentelijke schatkist, waarin de 1,2 mil joen ligt, die drs. Van der Rey den nodig heeft Tussen het woonwagenkamp (achter door de bomen slechts gedeeltelijk zichtbaar) en Lugdunum botert het niet al te best. Dat ls ook niet verwonderlijk, want zowel Lugdunum als de bewoners van het kamp zijn veel te krap gehuisvest. Het kamp moet uitgebreid worden, Lugdunum wil weg. Dat is het probleem, want In Lelden is men het er nog niet over eens waar Lugdunum dan wel naa oplossing. Maarenfin, daar gaat bovenstaand artikel over. ït. De Sportstichting, In het bijzonder voorzitter drs. J. van der Reyden, ziet wel Hoewel na de oorlog verschillen de nieuwe voetbalvelden werden aangelegd, is Lelden sinds 1946 in feite nog geen stap verder ge komen bij het oplossen van de terreinnood. In 1946 waren er op Lelds grondgebied 20 voetbal velden. Op het ogenblik heeft Leiden. 20 velden. De Kikker polder, de Boshuizerkade en Noord kwamen er weliswaar bij (samen 15 velden), maar daar tegenover stond het verlies van: Militair sportveld, Zwarte Pad, Haagweg, Zoeterwoudse Singel, de Leidse Hout en de Wasse- naarseweg. En dat, terwijl het aantal actieve voetballers ln de laatste twintig jaar met 45 pro cent ls gestegen. Over een trieste situatie gesproken. Wimvan Beelen: „BIJ UNITAS HEB JE WAT TE DOEN ALS KEEPER" Wim van Beelen heeft ln het achter ons liggende seizoen zonder al te veel moeite zijn titel als meest ge kwelde doelman weer geprolongeerd. Ruim tachtig maal moest hij in het Unitas-doel zwichten. Toch kan Wim zich meten met de betere doelverde- digers uit de Leidse Voetbal Bond. Had hij niet onder de lat gestaan dan zouden de diepterecords al lang weer zijn overtroffen. MMO, de kampioen, leefde zich tegen de „studenten" lek ker uit en schreef 12. goals op haar totaallijst. Voor één man hadden dije Hoogmadert toch wél bewondering. Voor Wim v. Beelen, die dan wel zoveel malen was gepasseerd, maar ook na de 12e goal nog niet van capituleren wilde weten. Verbaasd vroeg Hoogmade zich af waarom zo'n keeper het niet hogerop zocht. Het antwoord ls dat Wim van Beelen niet meer zonder al die doelpunten kan. H(j heeft zich ermee verenigd. „Ik doe veel routine op en heb steeds veel te doen. Wat moet lk doen bij een club, die goed draalt, veel doel punten maakt, maar waarvan de keeper niets te doen heeft?", zegt de Léidenaar. Hij ls geen student. Unltas mag dan wel op een terrein voetballen dat eigendom ls van de universiteit, studenten telt de club, die slechts over seniorenelftallen be schikt, vrijwel niet. „Aan het begin van het vorig seizoen wonnen we met 5-2 van een sterke ASC-combi- natle. Dat beloofde wat, maar toen eenmaal de competitie begon en het in de eerste wedstrijden tegen zat begon de moed bij sommigen alweer te zakken. Er waren Jongens b|j, die uit Arnhem kwamen om hier ln Lel den even te voetballen. Die bleven al gauw weg. De mensen denken, Unl tas heeft met 12-0 verloren, maar ze vergeten de achtergronden. Ze weten niet dat we soms met 6 spelers uit het zesde elftal voetbalden en slechts drie uit het eerste." Vertegenwoordiger W. v. Beelen, die bij UVS twaalf jaar lang „over de vloer kwam" en vaak alleen nog maar Herman Vermeer boven zich had, neemt iedere nederlaag sportlef op. Een overwinning daarentegen, die hoog zelden wordt bevochten (in het afgelopen seizoen was alleen VNL het slachtoffer) wordt met een feest je gevierd. De benen van Wim, die veel weghebben van een landkaart waarop een woest landschap staat getekend, tonen wel aan dat de Uni- tas-keeper er steeds wel zjjn best voor doet. Bemodderd verlaat hij meestal het veld. „Roekeloos? De mensen zeggen het, maar grote blessures heb ik nooit gehad. Alleen een gespleten oor", zegt de Unitas-doelman, die over zijn club nu niet zo erg hoog op geeft. „Er komen wel eens Jon gens kjjken bij uitwedstrijden en dan zien ze, hé er is nog een plaatsje vry. Dan is het vlug naar huis, om de spullen te halen en halverwege de eerste helft voetballen ze dan mee. Ik ga nu voor het vierde seizoen by Unitas spelen, maar lk heb voor waarden gesteld. Dit moet verande ren of ik stop ermee. We trainen ook niet om de eenvoudige reden dat er geen trainer is. Er ls ook geen verzorger. Dat schijnt allemaal over bodig te zijn." Wim van Beelen heeft een keiharde mentaliteit gekregen, dte, wanneer hij eindelijk eens 10 goede ploegge noten zou krjjgen, wel eens de basis zou kunnen worden voor een ver rassende ommekeer. Dan zal het be stuur van Unitas echter eerst moe ten beseffen aan het hoofd te staan van een voetbalvereniging! Successen trekken het publiek en houden de supportersschare In tact. Zo gauw echter het getij keert keren ook de bezoekers hun rug toe naar de club en slaan andere toegangspaden in. Een van de verenigingen die dat ondervindt is DOCOS, de club die dan wel geacht wordt door combinatie sterk te zijn maar daar in de praktijk maar bitter weinig van kan waar maken. Dit jaar werd na een mara thon-race nog juist veilig aangelegd, maar het scheelde toch maar heel weinig of de roodwitten waren uit de vierde klasse weggezakt en terecht gekomen in de onderbond waar ze dan maar hadden moeten zien uit te komen. Nu verdween Altior, zij het niet geruisloos, integendeel. Er is nog al wat gebeurd alvorens de Langeraarders zich neerlegden bij hun lot. DOCOS mag het dus dit jaar weer pro beren. Weer mag zij een gooi doen naar de titel, die de DOCOS- familie weer tezaam kan brengen. De duels tegen ASC en Altior zorgden dan wel voor een opleving, maar de sfeer, zoals destijds in de ontmoeting tegen Tonegido, toen een titel de inzet vormde, proefde men toch niet. De op-één-na grootste club van Leiden, die de trots zou kunnen zijn van de NKS, draait ieder jaar rustig mee, gemoedelijk, maar zonder de aspiraties hoger op te willen. Deze indruk krijgt althans een buitenstaander, dia zich verwonderd af vraagt wat er schort bij DOCOS, dat eigenlijk voor haar stand toch wel wat weinig presteert. De heer P. F. S. Biegstraaten mag dan al zo'n vier jaar voorzitter-a f- zijn bij DOCOS, zijn naam verbindt men nog altijd even gemakkelijk met de Kikker polderclub. De Leidenaar (1(8 jaar en naast voorzitter van de NKS ook de rechterhand van mr. J. J. de Jongh in het bestuur van de LVB) heeft DOCOS zien groeien. Van een klein, onbeduidend clubje, dat na de oorlog met drie senlorenelf- tallen aan de opbouw begon tot een omvangrijke vereniging, die thans zo'n 300 voetballers ieder weekeinde ont spanning biedt. Onder zijn beheer schom melde DOCOS tussen vierde klas se en LVB. Nooit schoot de club eens lekker door, nooit was er sprake van een doorbraak naar de derde klasse, om maar te zwijgen van een doorsto ten naar de tweede klasse waar Blauw Zwart en tot voor kort ook RKAVV vertoefden. „Toen ik afscheid nam had lk meer verwacht. Ik dacht dat er meer uit de bus zou komen. Ik dacht een nieuw beleid brengt frisse ideeën met zich mee. Dat ls me erg tegenge vallen", aldus de heer Biegstraaten. Een frisse wind zou er zijns inziens ook best mogen waaien door de oefen stof, die nu al weer enkele Jaren ach tereen wordt aangedragen door Frans v. d. Zeeuw: „Een fijne vent. Iemand die ongelooflijk hard traint, maar er moet vernieuwing komen. Niet omdat htj niet voldoet, maar er moet 'n nieu we geest ln de ploeg gebracht worden. Wel ls het zo dat htJ één Jaar is weg geweest. Jans nam zijn plaats over. Dat was een beroepstralner, een „bull dozer". Die heeft de jongens veel te hard aangepakt waardoor alles wat v. d. Zeeuw toen opgebouwd had, ln één seizoen werd afgebroken. V. d. Zeeuw zou aan prestige moeten win nen. Dat zou hem vanzelf wat meer macht geven. Aanzien. Het tweede elf tal ls naar de KNVB gepromoveerd. Dat ls verheugend. Het eerste en re serve-elftal zijn daardoor dichter b(J elkaar gekomen. Er ls niet meer zo'n groot gat. Zo'n suces heeft men no dig. Dat geert moed en vertrouwen." Hoewel de stemming onder de leden niet slecht ls te noemen ls het opmer kelijk dat regelmatig spelers het rood wit afleggen. Ronnie Kamphuus, steun pilaar in de achterhoede, verdween naar Blauw Zwart en Ton v. Dlnten, lange t(jd het gevaarljjkate wapen ln de voorhoede, verkoos UVS. Hapert er dan toch Iets „Er zou een veel grotera saamhorigheid moeten zijn. Kom Je ln Zoeterwoude dan wordt er gesproken over SJZ, ook al gaat het dan mis." De heer Biegstraaten herinnert aan de tyd dat Gerard Ouwerllng nog „mee draaide" ln DOCOS' keurploeg. „Zo'n man had invloed. Die dirigeerde het elftal en zorgde voor het contact. Een vriendenvereniging Is belangrijk. Een club, waar je vrienden ontmoet waar mee je sport bedrijft, al moet je toch proberen het zo goed mogelijk te doen. Prachtige voorbeelden zijn Roodenburg en UVS." „VAN DER ZEEUW ZOU AAN PRESTIGE MOETEN WINNEN" DOCOS behoort 'niet tot de sterke mentale broeders in de vierde klasse. Het strijdvuur dooft tamelijk snel wanneer een achterstand is opgelo pen. Trainer v. d. Zeeuw probeert deze instelling bij zijn spelers weg te ne men, maar het lijkt erop dat bij DO COS uitsluitend de techniek, die on tegenzeggelijk aanwezig is, een rol speelt. In de vierde klasse waar fy sieke krachten nu eenmaal belang rijker zijn lijkt DOCOS met zijn mi nimum aan incasseringsvermogen geen kampioene ploeg van wie ver wacht wordt dat zij op de beslissende momenten genoeg vechtlust kan op brengen om de winst binnen te halen. Moeten we hieruit concluderen, dat DOCOS opnieuw met „hangen en wur gen" zijn positie zal weten te behou den? De heer Biegstraaten ziet het niet zó somber: „Jan Cattin heeft zich ontpopt als een zeer goede doelman. Hij zal dus een grote concurrent wor den voor Gerard Dubbeldeman. Lange tijd stond Gerard helemaal alleen. H(J behoefde niet bang te zjjn dat hij z\|n plaats zou verliezen. Dat ls nu anders. H(J zal er wel degelijk voor moeten knokken om Cattin vóór te biyven. En dan rijst de vraag of men DOCOS trouw biyft, ook -als men terugzakt ELECTRIC POP CIRCUS i.: THE CRAZY WORLD OF ARTHUR BROWN („FIRE") i kaartverk. HETTEMA INT. N.V. (605154). Org. J. v. RESTEREN, naar een lager elftal. Dat geldt ook voor andere spelers. Er zjjn wat nieu we gezichten. Dat kan een versterking zjjn. Als DOCOS over zjjn Inzinking heen ls gekomen dan kan zy weer met een schone lel beginnen. Het grote euvel by DOCOS en ook ASC Is even wel dat de voorhoedespelers te weinig goals maken. De achterhoede komt daardoor onder een te grote druk te staan. Men weet dat er geen tegengoal gescoord mag worden", aldus de hger Biegstraaten. Wanneer de competitie 1968/'69 ver loopt zoals het afgelopen seizoen dan niag de heer Biegstraaten als NKS- voorzltter niet ontevreden zyn. Teylln- gen werkte zich op naar de derde klasse, Rypweterlng bereikte de vier de klasse, terwyi ook MMO een trapje steeg en zich tussen de eersteklassers van de I^eldse Voet hal Bond schaarde. W'at zyn de verwachtingen van de NKS-voorzitter, speciaal wat betreft de vierde klasse waarin ook nu weer een groot deal van de hfcg leien ts ondergebracht? „In 4a la geen uitge sproken sterke elub. Op grond daar van moeten SJZ en Rypweterlng, hun mentaliteit kennende, zich kunnen handhaven. Rypweterlng heeft zleh In de afgelopen competitie zeer schot vaardig getoond en aangezien de schut ters In de vierde klasse nog onbekend zyn geloof Ik dat het eerste Jaar gun stig kan verlopen. Concordia zou even tueel een gegadigde kunnen zijn voor de laatste plaats. Met dezelfde capaci teiten als In de afgelopen maanden, toen enkele malen met grote cijfer» werd verloren, krygen de Illllcgom men» het heel moeliyk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 15