partijen mikken op humphrey en nixon,
kiezers op McCarthy en rockefeller
Prof. W. Pompe in
Utrecht overleden
„Ik heb daar heus
niet staan juichen
Touwtrekken om de kandidaten
^karnemelk*
lekkere, koele,
slanke, witte
*dorstlesser*
MENS GEZIEN
ACHTER
MISDAAD
Hervormingen
in Bulgarije
Politie zoekt
naar
Opel Kadett
Is bermbeveiling
nog wel goed?
Doof meisje
leert talen
door liplezen
Man in park
gekruisigd
Sleutel
positie
voor
McCovern
68 VRIJDAG 26 JULI 1968 Dg T.F.TnfflE COURANT PAGINA 5
ADVERTENTIE
UTRECHT (A.N.P.). In de afge
lopen nacht is na een ziekbed in Utrecht
overleden prof. mr. VV'. P. J. Pompe, oud
hoogleraar in het strafrecht, strafvorde
ring en criminologie aan de rüksuniver-
siteit in Utrecht. Prof. Pompe, die vaak
de nestor van de Nederlandse strafrecht-
geleerden werd genoemd en tot ver
buiten onze landsgrenzen bekend was,
bereikte de leeftijd van 75 jaar.
Prof. Pompe, die op 10 maart 1893 in
Utrecht werd geboren, studeerde vanaf
1911 rechtswetenschappen aan de
Utrechtse universiteit en promoveerde
in 1921 cum laude op het proefschrift
„Beveiligingsmaatregelen naast straffen".
Zijn promotor was prof. D. Simons, die
hij later opvolgde.
In 1920 werd hij benoemd tot adjunct-
secretaris van het centraal college voor
de reclassering. In 1921 werd hij advo
caat-procureur in Amsterdam en in 1922
in Deventer. In 1923 werd hij benoemd
tot buitengewoon hoogleraar en later tot
gewoon hoogleraar aan de r.-k. univer
siteit in Nijmegen. In 1928 werd hij be
noemd tot gewoon hoogleraar aan de
Utrechtse universiteit, alwaar hij in 1934
het criminologisch instituut oprichtte.
Van 1945 tot 1951 was hij raadsheer
bijzondere raad van cassatie. Prof. Pompe
onder andere voorzitter van de cen
trale raad van advies gevangeniswezen,
psychopatenzorg en reclassering en voor
zitter internationale katholieke juristen
organisatie in het kader van Pax Ro-
Op 26 februari 1963 gaf prof. Pompe
zijn afscheidscollege in de Domkerk.
Prof. Pompe was eredoctor in Leuven
Gent, lid van de Koninklijke Nederlandse
Academie van Wetenschappen en com
mandeur in de orde van de H. Gregorius.
Vele publikaties verschenen van zijn
hand, waaronder de vierde druk van
het handboek van het Nederlands straf
recht in 1953.
Prof. Pompe heeft zich altijd verzet
tegen de opvatting (onder meer gelan
ceerd door Lombrosso). dat de misda
diger onder het menselijke niveau staat.
Geen mens is maar een soort ondermens.
Hij bleef een misdadiger steeds ziei
een mens, de evenmens van de andere,
die zich van zijn misdadigheid kan los
maken. De strafbejegening heeft volgens
prof. Pompe tot taak hem daarbij te
helpen. In de door prof. Pompe ver
dedigde opvatting noemt hij het tragisch,
dat de strafbejegening de misdadiger
daartoe veelal de kans niet geeft, maar
hem eerder op zijn misdadigheid vast
spijkert.
De naam van Prof. Pompe is onver
brekelijk verbonden aan wat men noemt
„de Utrechtse school", die ontstond door
een ontmoeting van prof. Pompe en de
psychiater prof. Baan. Deze groep expe
rimenteerde met observatie van veroor
deelden.
SOFIA (AFP) Het voltallige
trale comité van de Bulgaarse c
munistische partij is in Sofia bijeen
ter bespreking van hervormingen die
het hele politieke, economische en so
ciale leven in het land raken. Dit blijkt
uit een rapport dat partijleider en re-
mier Todor Zjivkov op de openingsbij
eenkomst heeft ingediend en dat giste
ren door het partijorgaan „Rabotnitsjes-
ko Delo" is gepubliceerd.
Zjivkov stelt o.a. de oprichting voor
van een staatsraad, die in de plaats
komt van het presidium van het par
lement onder leiding van het staats
hoofd. De rol van het parlement zal
worden vergroot en het kiesstelsel „ge
perfectioneerd". Alle organen van het
staatsbestuur, „van hoog tot laag", zul
len echter onder toezicht van de com
munistische partij blijven.
Luns over bezoek aan Syrië:
SCHIPHOL Minister Luns noemde het, toen hij gistermiddag terug
keerde van zijn bezoek aan Israël, overdreven, dat hij door Israëlische
functionarissen zou zijn „ontvoerd" in een poging, hem tegen zijn uitdruk
kelijke wens in het op Syrië veroverde gebied te laten bezoeken. „We
kwamen aan op een vliegveldje in het noorden en hebben toen een weg
genomen, die later door voormalig Syrisch gebied bleek te lopen", aldus
minister Luns. „Op een gegeven moment heeft men mij verzocht van het
uitzicht te genieten en dat heb ik gedaan. Toen hoorde ik, dat we inderdaad
op de Golan-hoogvlakte stonden, die Israël op Syrië heeft veroverd, en ben
ik snel naar beneden gereden. Of ik ontstemd was? Och, ik heb niet staan
juichen, maar er is geen incident geweest".
Bij het opstellen van het programma
an zijn werkbezoek had de bewindsman
nadrukkelijk laten weten, geen ver
overd gebied te willen bezoeken, omdat
dit door de Arabische landen, waarmee
hij goede vrienden wil blijven, onge
twijfeld verkeerd zou zijn uitgelegd. Hij
had een uitzondering gemaakt voor de
heilige plaatsen, waarvan hij zeer onder
de indruk is teruggekeerd. „Dat bezoek
normaal", zei minister Luns op
Schiphol. „Ook vóór de oorlog gingen
bezoekende staatslieden en ministers naar
de heilige plaatsen. Jordanië was geheel
mijn plan op de hoogte en had er
volledig begrip voor".
Gekaapt vliegtuig
ONGEVAL BIJ BUNNIK
WIJK BIJ DUURSTEDE (ANP) De
groepscommandant der rijkspolitie te
Wijk bij Duurstede maakt het volgende
bekend: op maandag 22 juli 1968 te
plm. 15.45 uur is op de rijksweg 12
vrachtauto, rijdende van Arnhem
Utrecht, onder de gemeente Bunnik
door" de middenberm gereden en op de
andere rijbaan tegen twee personen
auto's gebotst. Hierdoor zijn vijf perso
nen gedood en drie ernstig gewond.
Achter deze vrachtauto reed een plm.
35-jarige man met vrouw en dochtertje
in een „Opel Kadet" kleur lichtblauw,
model 1967 of 1968, die getuige van dit
ongeval is geweest. Deze bestuurder die
het ongeval hierna heeft gemeld aan
het personeel van het benzinestation
„PAM" bij Motel Bunnik wordt ver
zocht zich voor het verstrekken van na
dere inlichtingen in verbinding te stel
len met de commandant der rijkspoli
tie te Bunnik, telefonisch te bereiken
onder netnummer 03405, abonneenum
mer 2042, of met de plaatselijke politie.
KAMERLID VRAAGT:
DEN HAAG (ANP) Naar aanlei
ding van het zeer ernstige verkeerson
geval op de rijksweg tussen Bunnik en
Driebergen, waarbij vijf mensen om het
leven kwamen en drie personen ernstig
werden gewond, heeft 't Kamerlid dra.
E. van Thijn (P. v. d. A.) minister Bak
ker (Verkeer en Waterstaat) schriftelij
ke vragen gesteld over de bermbovei-
ligingconstructies. Hij vraagt, in hoever
re deze constructies langs de autowegen
voldoen aan de nieuwe richtlijnen die
door Rijkswaterstaat zijn uitgevaardigd.
Ook vraagt hij, in welk tempo die con
structies, die niet aan deze richtlijnen
voldoen, zullen worden vervangen. De
richtlijnen werden uitgevaardigd naar
aanleiding van een onderzoek van de
stichting wetenschappelijk onderzoek
verkeersveiligheid.
bemiddeling van een groot aantal lan
den ingeroepen. Ook ik heb een derge
lijke suggestie gekregen. Ik kan zeggen,
dat een aantal landen, waaronder ook
Nederland, in beraad zijn, hoe ze de vrij
lating van bemanning en passagiers en
de teruggave van het vliegtuig kunnen
bewerken".
Nogmaals legde de bewindsman er de
nadruk op, dat hij geen enkele bemid
delende rol speelt in het conflict in het
Midden-Oosten. „Ik heb geen enkel man
daat van de Verenigde Naties. Ik kan
alleen hier en daar wat recht trekken,
omdat ik met beide partijen spreek.
Een lichtpunt is, dat drie Arabische lan
den zich er voor hebben uitgesproken,
dat Jarin zijn werk voortzet en, evenals
Israël, gegevens hebben verschaft, waar
door een dialoog mogelijk is. De houding
van de Arabische landen is niet zo star,
als men hier en daar wel denkt".
Aanrander in Zeeland
gearresteerd
TERNEUZEN (ANP) De Temeu-
zense gemeentepolitie heeft een 23-jari-
ge man uit St. Jansteen gearresteerd d'e
ervan wordt verdacht in de nacht van
woensdag op donderdag een 21-jarig
meisje uit Terneuzen dat hij in een ca
fé had ontmoet, in zijn auto te hebben
aangerand. Het meisje herkende in hem
de dader. Hij wordt vrijdag naar Mid
delburg overgebracht.
MIAMI (AP) ZIJ heeft nooit i
woord Engels gehoord en toch heeft
de uit Cuba afkomstige Victoria Ri-
vero deze taal bijna volmaakt leren
spreken. Hetzelfde geldt voor Frans
en natuurlijk voor haar moedertaal.
Spaans. Nu Is zij bezig met Duits en
Chinees. Vicky een 18-jarige vluch
telinge, Is doof sinds haar vierde
„Het is moeilijk uit te leggen hoe ik
het doe", zei zij in het Engels. „Je
ziet een ,.o" op de lippen van iemand
en je weet hoe je die uit moet spre
ken en zo ga je verder".
Vicky herinnert zich, dat zij kinder
lijk Spaans sprak toen kinkhoest haar
noopte de kleuterschool in Havanna
te verlaten en haar doof maakte.
„Toen ik naar school terugkeerde
was het moeilijk gelijk te blijven
met de anderen, omdat ik niet kon
horen", vertelde zij. „Ik moest
manier vinden om de mensen wee
verstaan en dus leerde ik liplezen.
Dat heb ik helemaal zonder hulp ge
leerd. Als kind is niets moeilijk".
Na een ttjd weid er Engelse les ge-
gggH «n V:rk\ - v i-i i 'ij ,ti-r<1. „Ik
wist niet dat er een andere taal be
stond dan Spaans", vertelde zij. In
1961 zond Vicky's moeder, die onte
vreden was over het bewind van Cas
tro. haar in ballingschap. Vader en
moeder volgden later.
Haar onderwijzers hebben uiting ge
geven aan hun verbazing over haar
vermogen door liplezen zelfs moei
lijke nuancen in do uitspraak van het
Frans te leren. In de lente van dit
jaar heeft Vicky de middelbare school
afgemaakt. Zij is nu voornemens aan
Barry College in Miami talen te stu
deren cn hoopt een betrekking op
het departement van Buitenlandse
Zaken te krijgen.
LONDEN (AFP) In een park ten
noordwesten van loonden heeft een park
wachter donderdag een half bewustelo
ze man aangetroffen die met ontbloot
bovenlUf aan een tweeëneenhalf me
ter hoog houten kruis was geslagen. Het
bleek de 30-jarige schilder Joseph Ri
chard de llaviland te zijn. Hij is naar
een ziekenhuis overgebracht cn is nu bui
ten levensgevaar. De politie heeft de
vermoedelijke dader, de 41-jarige Eric
Lesley Leach, gearresteerd. Leach is
eveneens schilder.
De hospita van De Haviland heeft
verklaard: „Joseph is een zeer, zeer
godsdienstige jongen". Een paar maan
den geleden had hij haar gezegd dat
het „onvermijdelijk" was dat hij ge
kruisigd zou worden. „Hij wist zelfs de
juiste plaats en datum en het juiste
tijdstip", aldus de hospita.
(Van onze redactie buitenland)
De Amerikaanse kiezer is in dit
presidentiële verkiezingsjaar niet
te benijden. Hij weet niet hoe
hij het heeft. De republikeinse
maar vooral de democratische
partijbonzen verdenkt hij ervan
de aanstaande conventies op on
democratische manier „af te
stoppen" om hom respectieve
populaire kandidaten Nixon en
Humphrey te doen zegevieren.
Vrijwel iedere Amerikaan neemt
aan dat hij straks dan ook tussen
deze twee moet kiezen, twee
kandidaten die in werkelijkheid
nauwelijks eikaars alternatief
zijn. Lood om oud ijzer dus.
Maar intussen blijven de opinieonder
zoeken de bekendste van Harris en
Gallup voorop met de regelmaat van
de klok aantonen dat b.v. McCarthy
voor de kiezers de „topper" is. En de
opinieonderzoeken der afgelopen week
maken het nog gecompliceerder door
aan te tonen dat de aanhangers van
McCarthy een grote affiniteit hebben
voor de republikein Rockefeller en om
gekeerd. Met andere wooorden: zou Mc
Carthy de democratische kandidatuur
niet krijgen en Rockefeller de republi
keinse wel, dan loopt een deel van de
McCarthy-aanhang on november over
naar de republikeinen. In 't omgekeer
de geval, als McCarthy de democrati
sche kandidatuur krijgt dc Rockefeller
niet die van zijn partij, lopen zijn repu
blikeinse fans over naar de democra
ten. Opmerkelijk is dat het hier van
weerszijden om een ongeveer even
groot percentage „potentiële overlo
pers" gaat: ongeveer een derde (Gal
lup. 21 juli).
De opinieonderzoeken hebben even
eens aangetoond dat zowel van dege
nen die op Humphrey zeggen te zullen
stemmen alswel van degenen die hun
stem hebben toegedacht aan Nixon, de
meerderheid de man van hun (voorlo
pige) keuze „niet opwindend en weinig
inspirerend" vindt.
Menigeen vraagt zich verbijsterd af
hoe dit alles kan na een veelbelovend
begonnen campagne, die een van de
meest turbelente uit de recente ge
schiedenis kan worden genoemd. Om
even het geheugen op te frissen: de
toch nog onverwachte kandidatuur van
Robert Kennedy, president Johnson te
rugtreden Rockefellers „ja-nee-ja-op
treden de dramatische dood van Ken
nedy, Rockefellers felle stoot voor
waarts („Ik vertegenwoordig nu de po
litiek die Kennedy voorstond"), de
opmars van de racist Wallace, het ach
terblijven van George Romney en last
but not least de spectaculaire zege
tocht van Eugene McCarthy met zijn
kinderkruisvaurders die henj in New
Hampshire in het volle licht der schijn
werpers Zétten, toen hij daar in de eer
ste voorverkiezing Johnson bijna ver
sloeg. McCarthy die vervolgens (voor
de democraten) de voorverkiezingen
won in Wisconsin, Oregon, Massaeh-
setts, Pennsylvania en New York en die
in California goede tweede werd na
Robert Kennedy.
De situatie wordt met de week verwar
der en de democraten, die in feite de
meerderheid van de Amerikaanse kie
zers achter zich hebben, zijn toch niet
lang meer zo zeker van een overwin
ning in november als toen zij de cam
pagne ingingen, meewarig lachend om
de betrekkelijk onbekende senator Mc
Carthy, die vorig jaar november pre
sident Johnson en in het bijzonder diens
Vietnampolitiek de oorlog verklaarde.
Voor de democraten vormen de krach
ten die McCarthy en Kennedy lossloe
gen een groeiend gevaar. Men weet niet
wat McCarthy na de conventie, als hij
niet gekozen wordt, gaat doen. Zal hij
een vierde partij vormen? Zal hij toch
Humphrey steunen of zal hij wellicht
zelfs Rockefeller zijn steun geven? Er
zijn er ook die denken dat McCarthy
alleen maar gestreden heeft voor een
ommekeer van de publieke opinie in
zake Vietnam en dat hij straks bela
den met nieuw prestige terug zal ke
ien in de senaat. De toekomst van Mc
Carthy is nog in nevels gehuld en de
vraag wat hij zal doen is een van meest
intrigerende van de Amerikaanse poli
tiek van dit moment.
Het is echter ook de vraag of het er
wel zo heel veel toe doet wat McCarthy
straks persoonlijk besluit te doen. De
bekende politieke commentator James
Reston heeft onlangs in de New York
Times uiteengezet dat 't werkelijke ge-
vaar voor de democratische partij
schuilt in de aanhang van McCarthy
en ook in die van wijlen Kennedy.
Als deze grote groep aanhangers, plus
nog eens al die andere, door het non
alternatief Humphrey-Nixon gefrus
treerde kiezers in november alleen
maar thuisblijven, dan kunnen zij de
republikeinse partij aan "n overwinning
helpen. Tenzij George Wallace, onaf
hankelijk kandidaat met een veront
rustend snel groeiende aanhang, de re
publikeinen op zijn beurt weer zo veel
stemmen afsnoept, dat de strijd onbe
slist blijft en dan ontstaat een even ge
vreesde situatie, want dan moet bet
huis van afgevaardigenden een presi
dent kiezen.
welks trots het is dat de president zijn
mandaat rechtstreeks van het Ameri
kaanse volk krijgt.
Waar een zo verwarde situatie bestaat
als thans in de Amerikaanse politiek
het geval is, wordt iedereen die er zich
mee bemoeit, ook belangrijk. Zo'n
nieuwe belangrijke man is senator
George S. McGovern van South-Dakota
(deze maand 46 geworden), voormalig
medewerker van president John F.
Kennedy en oud-directeur van 't voed-
sel-voor-de-vrede-programma. Senator
McGovern, man met een prachtige
staat van dienst en een erkende ra
dicaal in het democratische kamp, werd
terwijl hij in Uppsala het congres
van de Wereldraad van Kerken bij
woonde door Z.-Dakota's 26 demo
cratische gedelegeerden naar de con
ventie uitgeroepen tot hun „favorite
son". Dit gebeurde tijdens de democra
tische ..caucus" (een soort con
ventie op het niveau van de
staat) in Zuid-Dakota. Kort daar
voor, tijdens een diner, Jesse Un
jesse Unruh, de voorman van de 174
man sterke delegatie uit Californië, die
zich aan Robert Kennedy had gebonden,
uitgeroepen dat hij hoopte dat McGo
vern eens „kennis zou komen maken
met de gedeleerden van zijn staat".
Hetzelfde diner werd eveneens bijge
woond door Ted Sörensen, een van de
meest invloedrijke Kennedy-aanhan-
hangers.
Sörensen voorspelde dat McGovern op
veel meer gedelegeerden kon rekenen
onder hen die oorspronkelijk voor Ken
nedy hadden gekozen. Een feit is dat
McGovens belangrijkste aanhangers bu
buiten Z.-Dakota, vrijwel allemaal oud-
Kennedymensen zijn. George McGo
vern was ook einde vorig jaar al bena
derd door een groep linkse democraten
die hem trachtten over te halen zich
kandidaat te stellen. McGovern weiger
de dat, deels omdat hij zich wilde voor
bereiden op zijn herverkiezingscampag
ne als senator, en deels omdat hij hoop
te dat Robert Kennedy aan de race zou
gaan meedoen. Het schijnt dat McGo
vern thans moet gaan fungeren als een
soort verzamelpunt voor de oude Ken-
De belangrijkheid van McGovern is ge
legen in het feit dat hij op de conven
tie een rol zal spelen, maar meer nog
in de kans dat hij voor Hubert Hum
phrey nu Ted Kennedy vastbeslo
ten schrjnt te zijn zich niet te lenen
voor 'n vice-presidentschap onder hem
wel eens de ideale „running mate"
zou kunnen iQn.
En In de verwarring waarin de conven
tie zou kunnen geraken als McCarthy
kans zou zien Humphrey van de vereis
te meerderheid van stemmen af te hou
den, zou een derde man als McGovern
best eens de uiteindelijke overwinnaar
kunnen worden. Het is allemaal uiter
mate speculatief, maar het is nuttig de
naam van George McGovern in het ach
ter hoofd te houden.
Thuisblijver»
Amerika verkeert in een crisis en het
ligt voor de hand dat de politieke par
tijen daarin delen. Door beide partij
en loopt een diepe kloof. De „dissiden
te" vleugels zijn ongewoon sterk. Af
splitsingsbewegingen trekken ongekend
grote groepen kiezers aan. De kandi
daten van de gevestigde partijbonzen
spreken de kiezers niet aan, ook niet
degenen die uit 'n soort partijtrouw dan
toch maar op ze zullen stemmen, als ze
tenminste niet thuisblijven.
De kans dat de thuisblijvers de strijd
beslissen zit er dik in als Nixon en
Humphrey de uiteindelijke kandidaten
zijn. 'n Dergelijke gebeurtenis zou het
hele Amerikaanse politieke systeem in
ernstig discrediet brengen. Het voor dc
buitenwacht meest onbegrijpelijke ver
schijnsel ln deze hele campagne ls dat
blijkens de opinieonderzoeken en deels
ook blijkens de uitslagen van de voor
verkiezingen mannen als McCarthy en
Rockefeller ieder in hun eigen partij
bij de kiezers favorieter zijn dan dege
nen die door de partijmachines waar
schijnlijk als kandidaten worden gepro
duceerd. Dat lijkt absoluut in strijd
met de democratische beginsels. De par
tijbazen ontkennen dit Als de keuze
inderdaad beperkt gaat worden tot Ni-
xon-Humphrey (en Wallace als derde)
dan zal «en nauwkeurige analyse van
de verkiezingsuitslagen straks in no
vember moeten aantonen of de Ameri
kaanse politieke partijen nog altijd de
juiste weg bewandelen: ja of nee.
Met dit alles wil niet gezegd zijn dat
een Nixon of een Humphrey niet in
>taat zijn het presidentschap van de
Ver. Staten te torsen. Zij zijn ueen
charlatans, schurken of amateurs, inte
gendeel: het zijn beide ervaren, bekwa
me en integere manen die waar
schijnlijk dingen zullen doen die ze nu
niet durven te beloven. Amerikaanse
presidentskandidaten laten nooit 't ach
terste van hun tong zien. Doen ze dat
wel dan vergaat het hun, zoals het nu
McCarthy vergaat. Dan worden ze uit
gerangeerd door de partij en de mach
tige klieken. Dan helpt alleen nog oen
coup op de conventie zelf. zoals de re
volutie der republikein Wendell Will-
kie in 1940 die als plotseling opgeko
men outsider dank zij een zelfs voor
Amerikaanse begrippen spectaculaire
bliksemcampagne, na een eindeloze
reeks stemmingen de paradepaarden
van de republikeinse partij versloeg,
mannen met klinkende namen als
Taft, Dewey, Vandenberg. meest
al komt het niet eens zover,
dat iemand ook maar de kans krijgt
een dergelijke coup op stapel te zetten.
Als er sinds Willie echter één man in
de positie heeft verkeerd dit wel te
kunnen wagen, dan is hel F.ugene Mc
Carthy. Niet voor niets maakt Hum
phry zich ernstig bezorgd over 't drei
gende voornemen van de McCarthy-
aanhang om met minstens 100.000 man
naar Chicago te komen en van de con
ventie een grote rel te maken.
Zuid-Dakota's vooruitstrevende sena
tor Oeorge 8. McGovern, hier in ge-
sprak mrt president Kennedy trims
uitvisrur hij was en die hem benoemde
tot directeur van voedsel-voor-dc-
vr ede-programma. Zoon vaat een predi
kant en afkomstig uit een republikeins
milieu, werd hij in 19^5, na als piloot
van een bommenwerper zijn aandeel in
dc oorlog geleverd te hebben (hi, ver
wierf hef Distinguished Flying Cross
en de Air Medal, desondanks demo
craat. Uit overtuiging: „Omdat de
democratische partij meer aan de kunt
van de gewone man (The Average
Americanstond".
In 1961 overwoog presulrnt Kennedy
hem mtnister van Landbouw te ma
ken, maar de senaat zou hem te jong
en te onervaren hebben gevonden.
Orville Freeman werd hel.
McGovern bouudr. torn hij in 1953 zijn
herat oei aan de Dakota Wesleyan
University ruilde voor het leiderschap
van de democratische partij in zijn
staat, zijn partij weer tover op, (Uit hij
voor het eerst sinds HG jaar een demo
craat afvaardigde naar het Congres
r later
r het
eers, na bijna dertig jaar een man
in de senaat bracht.
Arthur 8chlesinger, dtr McGovern in
1961 vergezelde op een door president
Kennedy bevolen reis door Zuid-
Amerika, noteerde over McGovern
Richter ven bescheiden, bijna be
schroomde manter van doen, verborg
hij diep gewortelde progressieve over
tuigingen, cm scherp intellect, een gs-
weldig gevoel voor humoreen grote
mat van bestuurstechnische energie
en ongewone fysieke moed".
George McGovern geldt als een van da
sluiven" van lief tvrtte uur. Hij heeft
uitgesproken opvattingen over de be
strijding van de armoede ht de wereld.
