Tour smeekt om climax m Jan, waarom zat je niet aan wiel van de Belgen? Brief van Van der Vleuten Beugels sprak zigeunerin de shag voor fijnproevers NIJDAM WACHT OP HALF UUR UIT PROTEST 80 KM UIT KARAVAAN JANSSEN NOG GEEN PEDAALTRAP TE VEEL R 75 middelzware shag SPORTBIJLAGE MAANDAG 8 JUU 1904 11e£TAPPE-9JUU-iamm ROYAN Rustdag in Royan, oase van zand en vertier aan de Atlantische kust. Chique geklede vrouwen flaneren op de zeeboulevard, dure jachten dobberen op het blauwe water. In de luxueuze hotels langs de kust verpoosden de coureurs van de Ronde van Frankrijk zich. In een scha duwrijk plekje op de terrassen drinkend aan hun orangina, genietend van de fruits de mer of zo maar lui liggend op bed. Het was een wondermooie dag. Een dag waar op de journalist de renners opzoekt en zij hem in een stil hoekje vertellen van hun teleurstellingen en hun vreugde, hun vrees en hun hoop. Het was een dag waarop Jan Janssen, wiens populariteit in Frankrijk en ook in Royan grote vormen aannam, constateerde dat er ondanks alles niet ge handeld is sinds de start van de Ronde. Dat de favorieten met hun grote aanval tot na de Pyreneeën zullen wachten en dat hij tot nog toe volgens plan heeft kunnen verde digen. Janssen sprak van Poulidor die met hem in drie ontsnappingen betrokken was en die op die momenten niet wilde rijden. „Als Poulidor het zo wil spelen moet hij de gevolgen zelf dragen. Als hij ooit de goede ontsnapping mist, zal ik niet rijden. Ik doe het toch niet, al kost het me de tourzege". Janssen sprak rancuneus over de Fransman. Het is nog altijd zijn overtui ging dat hij in 1966 de Tour voor vijftig procent verloren heeft omdat Poulidor ook toen niet wilde rijden. En dat, terwijl het ook toen zijn belang was, dat de ontsnapte Aimar werd teruggepakt. Janssen sprak ditmaal zonder omwe gen. „Ik weet dat ik geen beslissing kan afdwingen. Ik weet dat ik dat met deze ploeg niet kan, ik kan niet aanvallen. De ploeg heeft goede elementen, maar in zijn geheel is hij te zwak". Niettemin verklaarde Janssen dat hij nog geen pe- daaltrap te veel heeft gedaan en dat hij nog niets geleden heeft. Hij ziet er trou wens ook goed uit. Evenals alle andere coureurs. Dat is echt opvallend. Waaraan is dat te danken? Is deze ronde tot nu toe minder zwaar? Er is toch in de Ar dennen hard gefietst? En toch? Soigneur Sjeng Collard weet er een antwoord op. ,.De coureurs zijn weer mensen gewor den", zegt hij, „ze tieren niet langer op de massagetafel. Ze liggen niet langer in slapeloze nachten naar het plafond te staren. De doping gaat er uit en de ren ners zijn weer gezond moe. Hun echte karakter komt boven, ze worden weer Het was in zonnig Royan een dag waarop Eddy Beugels een geheim ver telde. „Je zult het misschien een vreemd verhaal vinden", zei hij, „maar ik kan me er niet van los maken. Het gebeurde in Parijs aan het eind van het vorig seizoen. Daar ontmoette ik een oude zigeunerin. En zij wilde mij de toekomst voorspellen (Van o e speciale verslaggever) BORDEAUX Er werd geroepen om stilte in de Salie de Presse en toen klom de reporter van het communisti sche dagblad „Humanité", Abel Michea. op een verhoging en begon te spreken. Hij stelde voor dat alle journalisten van ochtend een kwartier voor de start de karavaan zouden verlaten en dat zij eerst na 80 km, bij het plaatsje Cap de Fin, zullen terugkeren. Dit uit protest tegen het feit dat Felix Levltan het dit weekend heeft gewaagd kritiek uit te oefenen op alle Journalisten die minder lovend schrijven over deze Ronde van Frankrijk. In een interview voor de Franse tele visie zei Levitan onder andere: „Er zijn in deze ronde veel journalisten die te oud zijn, die al 15 jaar meelopen, die de Tour beu zijn, het gebeuren niet meer zien. Zij moeten dringend vervangen worden". Dat, vooral dat, namen de Franse journalisten niet. Er ontstond heftige discussie. Aanvankelijk wilde men vandaag uit protest helemaal niet in de karavaan komen, maar onder druk van de buitenlandse journalisten, werd daarvan afgezien en werd besloten de Tour gedurende 80 km te verlaten. Maar er valt in het algemeen bij de journalisten toch een kritischer instelling ten opzichte van de Tour waar te nemen. in de liefde en in mijn beroep. Ze wist niet dat ik wielrenner was en ze wist niet dat ik wilde trouwen. Zij voorspelde mij dat ik een vrouw zou krijgen die er alles voor over had dat ik in mijn beroep zou slagen. Maar ik zou in mijn beroep veel tegenslagen krijgen. Ondanks mijn goede wil zou ik door allerlei invloeden van buiten toch niet datgene bereiken wat ik me wenste. Na zes maanden zou het ech ter enige tijd beter gaan en da. is uit gekomen. Ik won toen de Ronde van Wallonië en Rundum den Henninger Turm. En daarna zouden bepaalde om standigheden mijn succes negatief be ïnvloeden". Beugels, nog niet tevreden met zijn resultaten, moest daaraan tel kens terugdenken. Is hij bijgelovig? Stellig niet. Beugels is een nuchtere zakelijke'jongen. Maar toch kan hij zich niet losmaken van die voorspelling toen in Parijs. Dat zijn zo van die kleine dingen waarmee een cou reur tobt op een rustdag als hij overdenkt wat achter hem ligt en als hij vooral denkt aan het geen nog moet komen. De bergen, misschien de inzinkingen, de te genslag en misschieneen succes. Daarover piekerde ook Henk Nijdam, 32, en bezig aan zijn vijfde tour. Hij is zonder enige voorbereiding in deze ronde gekomen, 'n Noodgeval, zoals hij zichzelf noemt. En na negen dagen tour heeft hij ervaren dat het beter gaat dan hij ooit had mogen verwachten. „Deze ronde is gemakkelijker dan alle voorgaande. In 1964, het laatste jaar dat Anquetil won, was er ook een blokkage, maar toen re den ze me al op de vierde dag op een half uur achterstand". Na de bergen Nijdam rijdt nu ook anders, voorzich tiger. „Vroeger reed ik me elke dag suf'. En nu? Heeft het beeld van deze tour ook de vroeger zo strijdvaardige coureur aangetast. Wacht ook hij af, loerend op een kansje en intussen de aanval schu wend? Nijdam: „Daar heb ik mijn reden voor. Het is nog zo dat er te veel renners met te weinig verschil in het algemeen klassement bijeen staan. Als je dan de marreert gaan ze achter je aan, want iedereen is in dit stadium nog gevaarlijk, maar als, na de bergen, eenmaal het klassement gemaakt is, wil ik mijn slag slaan. Dan laten ze iemand, die op een half uur van de gele trui staat, veel vlug ger gaan". Dat is de theorie van Nijdam, een ervaren rot in het tourvak, die per se nog een etappe wil winnen. Op deze dag in Royan kwam er ook een briefje van Jos van der Vleuten. Een brief die sprak van spijt en teleurstelling. Geldermans las hem voor en grinnikte daarbij. „Een mooi briefje", zei hij, „ik weet niet of hij hem zelf geschreven heeft". Van der Vleuten deelde mee dat het hem speet weg te zijn gegaan zonder de jongens een hand gegeven te hebben. Hij schreef dat men sommige van zijn opmerkingen verkeerd begrepen had, dat Kees Pellenaars hem in het geheel niet had opgeruid en hij schreef tenslotte, en Geldermans las dat met nadruk, dat dok ter Visser in Rotterdam hem na een on derzoek had gezegd, dat hij nooit in deze tour had mogen starten. Tussen de tanden En ook ln Royan kwam de doping weer ter sprake. Het was Eef Dolman, die zei dat Samyn de eerste van de serie renners was die ze nog zouden pakken. „Er wordt nog altijd gedrogueerd", sprak Dolman, „ik let in het peloton goed op, ik zie ze de papiertjes met pilletjes tus sen de tanden frommelen. En ik zie dat ze twintig minuten later wegschieten uit het peloton. Dat breekt mijn moreel. Ik heb zelf niet zoveel klasse, ik rijd op mijn karakter, en als ik zie dat ze nog pak ken, is dat funest voor mijn moreel. Ik weet het, de dpping gaat eruit, daarvan ben ik overtuigd. Maar dat gaat niet van vandaag op morgen, maar ik maak het nog mee". Nu nog niet Arie den Hartog zocht de stilte op. De rust van een bos, ver van de drukte van de boulevards. Daar fietste hij bedacht zaam zijn rondjes. Hij ontwijkt de pu bliciteit. In dit stadium wil hij niet op vallen. „Als je niet wist dat hij vierde echter ook via een Belgische journalist de grote Fransman Jacques Anquetill benaderd. Er kwam, tenslotte, een einde aan die dag in Royan. Aan de einder tekende de zon een symfonie van kleuren op het wa ter. In de luxueuse hotels lagen nu de coureurs in bed, maar op de boulevard flaneerde men nog immer. En men praatte er 's avonds laat nog over de Tour die, zo werd als het ware gesmeekt, nu toch spoedig een climax zal kennen. Negende etappe De uitslag van de negende etappe een rit over 137.5 km van Royan naar Bordeaux, luidt: 1. Godefroot (Belg B) 3.19.16 (met bon. 3,18.56; 2. Hoban (GB) z.t. (met bon. 3.19.06: 3. Van Rijokeghem z.t. (met 3.19.11): 4. Van denBerghe (Belg) z.t.; 5. Clarey (GB) t.z.; 6. Lemeteyer (Fr A); 7. Grosskost (Fr B); 8. Bitossl (It); 9. Janssen (Nedcrl); 10. Leman (Belg B): U. Vlcentin! (It): 12. Desvagi (Fr C): (gb) tijd -(Fr B): 20. Bodln (Fr C): Plntens (Belg A); 22. Wolfehohl (Did); 23. Smaniotto (Zwl-Lux); 24. De Vlaemlnck (Belg B); 25. Perez France® (Sp): 34. V lanen (Ned); 40. Dolman (Ned); 49. NUdam (Ned); 57. Den Hartog (Ned): 61. Plngeon (Fr A); 62. Beugels (Ncd): 66. Poulidor (Fr A) allen dezelfde tijd 3.19.16; 88. Schepers (Ned) 3.20.01; 89. Ottenbros (Ned) z. t. Algemeen klassement Het algemeen klassement na de negende etappe luidt: 1. Vandenberghe (Belg B) 47.04.33: 2. Guyot (Fr a) od 1.29: 3. Genet (Fr a) op 3.27: 4. Den Hartog (Ned) op 3.36; Ven (Belg a) (Fr 3.54: Eloi (Sp) i 9. Chappe (Fr Schlavon (It) i 1.08; 10. PassueUo (It) op 4 ïlg A) op 5.42; 12. GrossKost Godefroot (Belg B) op 6.03; 14. ZUloli 6.04: 15. Plntens (Belg A) op 6.12; ken (Ned) op 6.14; 17. e.a. Bltossi (It), A) op 6.16; 19. Janssen Vlaemlnck (Belg B) op 6.34: 21. Gomez del Moral (Sp) op 6.41; 22. Poulidor (Fr A) op 6.42; 23. Chlappano (It) op 6.45 24. Novak (Fr A) op 6.48: 25. Hou- brechts (Belg B) op 8.53 32. Almar (Fr B) op 7.11; 41. Plngeon (Fr A) op 7.19: 59. NUdam (Ned) op 7.48: 60. Beugels (Ned) op 7.53; 86. Jimenez (Sp) op 7.56; 64. Schepers (Ned) op 8.08; 75. Ottenbros (Ned) op 8.54; 84. Dolman (Ned) op 15.32. Ploegenklassement negende etappe Berghe, Leman) 9.57.98 (16 pnt): 2. Groot- Brittannië z.t. (24 pnt); 3. Frankrijk B z.t. (32 pnt); 4. Italië z.t. (34 p.); 5. Frankrijk C z.t. (41 pnt); 10. Nederland s.t. (92 pnt). Algemeen ploegenklassement He tal gemeen ploege «klassement luidt: 1. Frankrijk A 143.50.37 2. België B 143.55.58: S. België A 143.56.52 4. Italië 143.57.51; 5. Spanje 144.00.10 7. Nederland 144.93.54. Puntenklassement Het puntenklassement 92 pnt: 5. Janssen (Ned) 80 pnt; 6. Leme- teyer (Fr) 61 pnt: 7. Desvages (Fr Q en Vianen (Ned) belden 55 pnt; 9. Grosskost (Fr B) 54 pnt: 10. Ottenbros (Ned) 43 pnt. Combinatie Het klassement ln de Combinatie na de negende etappe luidt: 1. Vandenberghe (Belg B) 12 pnt: 2. Bitossi at) 20 pnt; 3. Genet (Frankr A) 29 punten. Gouden Pijl na de negende etappe pnt; 4. BoUey (Fr B) 26 I Premies De Fransman Leblanc werd gisteren door de jury de prijs van de strijdlustlgste ren- ner toegewezen. Hij kreeg 79 punten. Otten- 1 bros kreeg er 20. De Duitser Boelke en d« Belg Huysmans werden dit weekeinde uit geroepen tot de elegantste renners. TURIJN De Italiaanse pugilist Nino Benvenuti, wereldkampioen middenge wicht, versloeg in het Turijnse sportpa leis de Amerikaan Jimmy Ramos door opgave ln de vierde ronde. Het non-titel- j gevecht was afgesloten op tien ronden, i stond in het algemeen klassement, zou je er nooit achter komen", meent een ploegmakker. Arie wil geen vedette zijn. Nu nog niet. Den Hartog wil ver komen in deze ronde. In dat stille bos dacht hij na over de vraag: Wat denk je dat er gebeuren gaat als je na de Pyreneeën nog drie minuten voor staat op de favo rieten? Hij aardzelde even. Dan kwam het antwoord: „Geldermans zal dan moe ten kiezen. Ik hoef mijn kansen niet op te offeren voor Janssen". Op de kamer Het gerucht ging overigens dat Pel forth, het merk van Janssen, het volgend seizoen zich zou terugtrekken uit de wie lersport. De directeur-generaal van de bier fabrieken was in Roubaix bij Janssen op de kamer gekomen. En iedereen had de kamer moeten verlaten. En de heren hadden vervolgens heftig gesproken waarbij het volgens insiders ging om het bedrag, het handelsgeld, dat Pelforth eventueel wilde geven om Janssen de tour te laten winnen en hem daarbij be paalde barrières te laten opruimen. „Als ik de Tour win, zal Pelforth moeten doorgaan", meende Janssen, die daarbij tevens bevestigde, dat hij ook bepaalde contacten heeft met Willem II en dat het, na de Tour, mogelijk tot een gesprek komt met Willem II. Dat merk heeft LEGENDE VAN BORDEAUX AL LANG ACHTERHAALD Van onze speciale verlsaggever) BORDEAUX De legende wil dat Bordeaux de stad van de Nederlanders is. Maar de legende is al lang achterhaald. Op het cement van Bordeauxs piste wonnen inmiddels even veel Belgen en Fransen de etappe. Het is waar dat men er eens de kleine Dekkers, de lange Nolten, de snelle Faan- hof, de sterke De Roo en de slimme Woutje Wagtmans als etappewinnaars huldigde. Het Is waar dat er eens Leo van der Pluym, die al lang weer vergetelheid Is, tweede werd achter de Franse Roger Has- senforder. Het is bovendien waar dat het vorig jaar Karstens en Janssen achter de Belg Reybroeck tweede en derde werden. Maar met dat al kon men de legende toch niet levend houden. En niettemin spraken de Franse radiostations gister ochtend over Bordeaux als de stad van de Nederlanders. En vulden de journalisten op hun dagelijkse prognose formulier de namen van Janssen, Vianen, Nijdam en Ottenbros in. Men ver trouwde erop, dat er, ge woontegetrouw, het peleton en masse zou finishen en voor dat geval riep Janssen de mannen 's ochtends bijeen en kwam men tot de af spraak, dat ze hem alleen zouden lanceren, zodat het eindelijk eens een ritzege moest worden. Alles verliep voorspoedig. In derdaad stormde op weinige kilometers van de arrtvée de meute en bloc op het doel af. Er waren wel enige dur- vers geweest, die zich de ziel uit het lichaam gereden had den om, ondanks een perma nente snelheid van 59 km per uur, op de lange, brede en dalende wegen naar Bor deaux een kleine voorsprong te handhaven. Maar dat mocht geen naam hebben. Wie hield er in zo'n finale per slot van zaken rekening met de heren Leblanc, Wilde en In 't Ven? Ze bleven bin nen bereik en niet zodra Bor. deaux ln zicht kwam, werden ze, vanzelfsprekend, bij de kraag gevat. De snelste De ene demarrage volgde nu op de andere. Vianen zat voorin te vechten, dook op elk wiel en moest tenslotte, bij gebrek aan macht, naar achteren. Juist op dat mo ment riep Jan Janssen: „Trek de sprint voor mij aan" Maar de arme Vianen was blij, dat hij zich halver wege het peleton kon hand haven in die ziedende jacht naar de ereplaatsen. Voor de volgers, die er als altijd net iets eerder waren, braken nu de gebruikelijke, opwindende momenten aan. De snerpende fluitjes van de politie, het rumoer op de tribunes en dan stortte zich het peleton com pleet in de baan. Voorop de Belgen, de gele trui van Van- denBerghe. Van Rijckeghem en natuurlijk Godefroot. Janssen in veertiende positie. De Belgen sleurden aan kop. Ze rekenden op Godefroot, die keurig in het wiel zat en die die ochtend van de in het wielervak vergrijsde journa list Willem van Wijnendale te horen had gekregen dat hij de domste coureur van Europa was, omdat hij zich in de massasprint zo vaak liet intimideren. Dit door het vooruittrekken en 't wringen van anderen. „Gij kunt alleen verliezen als ge niet mee doet", hield Van Wijnendale hem voor, „ge zijt toch ver uit de snelste". Godefroot had geknikt. En nu werd h\j door de Belgen prachtig ge lanceerd. Waar zijn ze? Godefroot sprintte tot naast VandenBerghe. „Kimt ge winnen, Georges?", hijgde hij. VandenBerghe schudde het hoofd. Hij voelde dat hij de twintig seconden bonifi catie niet kon pakken. Daar om sprong Godefroot in de laatste bocht naar voren en niemand kon naast hem ko men. Janssen was het intussen minder goed gegaan. Hij had zich aan de overkant van de baan laten insluiten, moest toen in de wind bovenlangs, kreeg bovendien nog een zwieper te verwerken en werd daarom slechts ne gende. „Waar zijn ze, de mannen die beloofden voor mij de sprint aan te trek ken?", riep hij woest, „ik heb alleen Nijdam en de wind op mijn weg ontmoet. Ik riep tegen Vianen, dat hij moest helpen en hq riep terug, dat hij niet kon. Maar op het laatst zag ik hem toch weer van voren". Janssen reed on middellijk naar het hotel en intussen gaf Vianen een radio-interview weg. Even later vroeg hij: „Is Janssen niet tevredenf Ja, zegik werd in alle jacht net naar achteren geredentoen hij riep om de sprint aan te trekken. Dat kan toch niet. Als ik aan zijn verzoek had kunnen voldoen, zou ik niet Vianen maar Anquetil heten. Ik doe mijn best, maar meer kan ik ook niet. Je hebt ge zien, dat 'b vrij ver van voren de baan opkwammaar het ging niet meer. Ik kon m e I niet handhaven. Misschien t dat- Janssen bij Pelforth meer B steun heeft, dat kan best. Maar wij kunnen niet meer doen dan wij tn onze madtt hebben". Vervelend De boosheid van Janssen als I er iets mislukt, begint 20 I langzamerhand toch ver- I velend te worden. Men heeft toch de indruk dat de jongens var. (Je Nederlandse ploeg ,hun best voor hem doen. En toch verwijt hij hun elke keer ,dat het niet goed gaat. Men ,zou aan de andere kant kun- ,nen vragen: waarom zat je ,niet in het wiel van de Bel gen, Jan? Dan had je toch kunnen profiteren van hun ,werk? Maar Jan was er dit ,keer ook niet en hij ontlaadde .daarop zijn teleurstelling op ,de arme Vianen, die het ook niet kon helpen en op andere Nederlanders van wie er bovendien twee zich niet konden verdedigen. Dat wa- I ren Ottenbros, die vier km voor de finish een lekke band kreeg, en Wim Schepers, die spontaan op hem wachtte. Zij eindigden beiden achter het peleton. Teleurstelling dus voor de Nederlander» ln Bordeaux, maar respect voor de Belgen, die ondanks alle pessimisme vooraf de gele trui hebben en opnieuw een rit wonnen. (ADVERTENTIE) de gulden middenweg tussen halfzwaar en zwaar Volkomen nieuwe melange - Volkomen nieuwe smaak - geurige Kentucky, pittig, maar vooral zacht, gedoseerd met volrijpe, Bijzonder lekker, zachte Virginia-tabakken. f. 1,25 Kopen - proberen! U zult enthousiast zljnl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 12