Tour smeekt om climax
m
Jan, waarom zat je niet
aan wiel van de Belgen?
Brief van Van der Vleuten
Beugels sprak zigeunerin
de shag voor fijnproevers
NIJDAM
WACHT OP
HALF UUR
UIT PROTEST
80 KM UIT
KARAVAAN
JANSSEN
NOG GEEN
PEDAALTRAP
TE VEEL
R 75 middelzware shag
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 8 JUU 1904
11e£TAPPE-9JUU-iamm
ROYAN Rustdag in Royan, oase van
zand en vertier aan de Atlantische kust.
Chique geklede vrouwen flaneren op de
zeeboulevard, dure jachten dobberen op
het blauwe water. In de luxueuze hotels
langs de kust verpoosden de coureurs van
de Ronde van Frankrijk zich. In een scha
duwrijk plekje op de terrassen drinkend
aan hun orangina, genietend van de fruits
de mer of zo maar lui liggend op bed. Het
was een wondermooie dag. Een dag waar
op de journalist de renners opzoekt en zij
hem in een stil hoekje vertellen van hun
teleurstellingen en hun vreugde, hun vrees
en hun hoop. Het was een dag waarop Jan
Janssen, wiens populariteit in Frankrijk
en ook in Royan grote vormen aannam,
constateerde dat er ondanks alles niet ge
handeld is sinds de start van de Ronde. Dat
de favorieten met hun grote aanval tot na
de Pyreneeën zullen wachten en dat hij tot
nog toe volgens plan heeft kunnen verde
digen. Janssen sprak van Poulidor die met
hem in drie ontsnappingen betrokken was
en die op die momenten niet wilde rijden.
„Als Poulidor het zo wil spelen moet hij
de gevolgen zelf dragen. Als hij ooit de
goede ontsnapping mist, zal ik niet rijden.
Ik doe het toch niet, al kost het me de
tourzege". Janssen sprak rancuneus over
de Fransman. Het is nog altijd zijn overtui
ging dat hij in 1966 de Tour voor vijftig
procent verloren heeft omdat Poulidor ook
toen niet wilde rijden. En dat, terwijl het
ook toen zijn belang was, dat de ontsnapte
Aimar werd teruggepakt.
Janssen sprak ditmaal zonder omwe
gen. „Ik weet dat ik geen beslissing kan
afdwingen. Ik weet dat ik dat met deze
ploeg niet kan, ik kan niet aanvallen. De
ploeg heeft goede elementen, maar in
zijn geheel is hij te zwak". Niettemin
verklaarde Janssen dat hij nog geen pe-
daaltrap te veel heeft gedaan en dat hij
nog niets geleden heeft. Hij ziet er trou
wens ook goed uit. Evenals alle andere
coureurs. Dat is echt opvallend. Waaraan
is dat te danken? Is deze ronde tot nu
toe minder zwaar? Er is toch in de Ar
dennen hard gefietst? En toch? Soigneur
Sjeng Collard weet er een antwoord op.
,.De coureurs zijn weer mensen gewor
den", zegt hij, „ze tieren niet langer op
de massagetafel. Ze liggen niet langer in
slapeloze nachten naar het plafond te
staren. De doping gaat er uit en de ren
ners zijn weer gezond moe. Hun echte
karakter komt boven, ze worden weer
Het was in zonnig Royan een dag
waarop Eddy Beugels een geheim ver
telde. „Je zult het misschien een vreemd
verhaal vinden", zei hij, „maar ik kan me
er niet van los maken. Het gebeurde in
Parijs aan het eind van het vorig seizoen.
Daar ontmoette ik een oude zigeunerin.
En zij wilde mij de toekomst voorspellen
(Van o
e speciale verslaggever)
BORDEAUX Er werd geroepen
om stilte in de Salie de Presse en toen
klom de reporter van het communisti
sche dagblad „Humanité", Abel Michea.
op een verhoging en begon te spreken.
Hij stelde voor dat alle journalisten van
ochtend een kwartier voor de start de
karavaan zouden verlaten en dat zij
eerst na 80 km, bij het plaatsje Cap de
Fin, zullen terugkeren. Dit uit protest
tegen het feit dat Felix Levltan het dit
weekend heeft gewaagd kritiek uit te
oefenen op alle Journalisten die minder
lovend schrijven over deze Ronde van
Frankrijk.
In een interview voor de Franse tele
visie zei Levitan onder andere: „Er zijn
in deze ronde veel journalisten die te
oud zijn, die al 15 jaar meelopen, die de
Tour beu zijn, het gebeuren niet meer
zien. Zij moeten dringend vervangen
worden". Dat, vooral dat, namen de
Franse journalisten niet. Er ontstond
heftige discussie. Aanvankelijk wilde
men vandaag uit protest helemaal niet
in de karavaan komen, maar onder druk
van de buitenlandse journalisten, werd
daarvan afgezien en werd besloten de
Tour gedurende 80 km te verlaten.
Maar er valt in het algemeen bij de
journalisten toch een kritischer instelling
ten opzichte van de Tour waar te nemen.
in de liefde en in mijn beroep. Ze wist
niet dat ik wielrenner was en ze wist niet
dat ik wilde trouwen. Zij voorspelde mij
dat ik een vrouw zou krijgen die er alles
voor over had dat ik in mijn beroep zou
slagen. Maar ik zou in mijn beroep veel
tegenslagen krijgen. Ondanks mijn goede
wil zou ik door allerlei invloeden van
buiten toch niet datgene bereiken wat ik
me wenste. Na zes maanden zou het ech
ter enige tijd beter gaan en da. is uit
gekomen. Ik won toen de Ronde van
Wallonië en Rundum den Henninger
Turm. En daarna zouden bepaalde om
standigheden mijn succes negatief be
ïnvloeden". Beugels, nog niet tevreden
met zijn resultaten, moest daaraan tel
kens terugdenken.
Is hij bijgelovig? Stellig niet. Beugels
is een nuchtere zakelijke'jongen. Maar
toch kan hij zich niet losmaken van die
voorspelling toen in Parijs. Dat zijn zo
van die kleine dingen waarmee een cou
reur tobt op een rustdag als hij overdenkt
wat achter hem ligt en als hij vooral
denkt aan het geen nog moet komen. De
bergen, misschien de inzinkingen, de te
genslag en misschieneen succes.
Daarover piekerde ook Henk Nijdam,
32, en bezig aan zijn vijfde tour. Hij is
zonder enige voorbereiding in deze ronde
gekomen, 'n Noodgeval, zoals hij zichzelf
noemt. En na negen dagen tour heeft hij
ervaren dat het beter gaat dan hij ooit
had mogen verwachten. „Deze ronde is
gemakkelijker dan alle voorgaande. In
1964, het laatste jaar dat Anquetil won,
was er ook een blokkage, maar toen re
den ze me al op de vierde dag op een
half uur achterstand".
Na de bergen
Nijdam rijdt nu ook anders, voorzich
tiger. „Vroeger reed ik me elke dag suf'.
En nu? Heeft het beeld van deze tour
ook de vroeger zo strijdvaardige coureur
aangetast. Wacht ook hij af, loerend op
een kansje en intussen de aanval schu
wend? Nijdam: „Daar heb ik mijn reden
voor. Het is nog zo dat er te veel renners
met te weinig verschil in het algemeen
klassement bijeen staan. Als je dan de
marreert gaan ze achter je aan, want
iedereen is in dit stadium nog gevaarlijk,
maar als, na de bergen, eenmaal het
klassement gemaakt is, wil ik mijn slag
slaan. Dan laten ze iemand, die op een
half uur van de gele trui staat, veel vlug
ger gaan". Dat is de theorie van Nijdam,
een ervaren rot in het tourvak, die per
se nog een etappe wil winnen.
Op deze dag in Royan kwam er ook
een briefje van Jos van der Vleuten. Een
brief die sprak van spijt en teleurstelling.
Geldermans las hem voor en grinnikte
daarbij. „Een mooi briefje", zei hij, „ik
weet niet of hij hem zelf geschreven
heeft". Van der Vleuten deelde mee dat
het hem speet weg te zijn gegaan zonder
de jongens een hand gegeven te hebben.
Hij schreef dat men sommige van zijn
opmerkingen verkeerd begrepen had, dat
Kees Pellenaars hem in het geheel niet
had opgeruid en hij schreef tenslotte, en
Geldermans las dat met nadruk, dat dok
ter Visser in Rotterdam hem na een on
derzoek had gezegd, dat hij nooit in deze
tour had mogen starten.
Tussen de tanden
En ook ln Royan kwam de doping
weer ter sprake. Het was Eef Dolman,
die zei dat Samyn de eerste van de serie
renners was die ze nog zouden pakken.
„Er wordt nog altijd gedrogueerd", sprak
Dolman, „ik let in het peloton goed op,
ik zie ze de papiertjes met pilletjes tus
sen de tanden frommelen. En ik zie dat
ze twintig minuten later wegschieten uit
het peloton. Dat breekt mijn moreel. Ik
heb zelf niet zoveel klasse, ik rijd op mijn
karakter, en als ik zie dat ze nog pak
ken, is dat funest voor mijn moreel. Ik
weet het, de dpping gaat eruit, daarvan
ben ik overtuigd. Maar dat gaat niet van
vandaag op morgen, maar ik maak het
nog mee".
Nu nog niet
Arie den Hartog zocht de stilte op. De
rust van een bos, ver van de drukte van
de boulevards. Daar fietste hij bedacht
zaam zijn rondjes. Hij ontwijkt de pu
bliciteit. In dit stadium wil hij niet op
vallen. „Als je niet wist dat hij vierde
echter ook via een Belgische journalist
de grote Fransman Jacques Anquetill
benaderd.
Er kwam, tenslotte, een einde aan die
dag in Royan. Aan de einder tekende de
zon een symfonie van kleuren op het wa
ter. In de luxueuse hotels lagen nu de
coureurs in bed, maar op de boulevard
flaneerde men nog immer.
En men praatte er 's avonds
laat nog over de Tour die, zo werd
als het ware gesmeekt, nu toch
spoedig een climax zal kennen.
Negende etappe
De uitslag van de negende etappe een rit
over 137.5 km van Royan naar Bordeaux,
luidt: 1. Godefroot (Belg B) 3.19.16 (met bon.
3,18.56; 2. Hoban (GB) z.t. (met bon. 3.19.06:
3. Van Rijokeghem z.t. (met 3.19.11): 4. Van
denBerghe (Belg) z.t.; 5. Clarey (GB) t.z.;
6. Lemeteyer (Fr A); 7. Grosskost (Fr B); 8.
Bitossl (It); 9. Janssen (Nedcrl); 10. Leman
(Belg B): U. Vlcentin! (It): 12. Desvagi
(Fr C):
(gb)
tijd
-(Fr B): 20. Bodln (Fr C):
Plntens (Belg A); 22. Wolfehohl (Did); 23.
Smaniotto (Zwl-Lux); 24. De Vlaemlnck
(Belg B); 25. Perez France® (Sp): 34. V lanen
(Ned); 40. Dolman (Ned); 49. NUdam (Ned);
57. Den Hartog (Ned): 61. Plngeon (Fr A);
62. Beugels (Ncd): 66. Poulidor (Fr A) allen
dezelfde tijd 3.19.16; 88. Schepers (Ned) 3.20.01;
89. Ottenbros (Ned) z. t.
Algemeen klassement
Het algemeen klassement na de negende
etappe luidt: 1. Vandenberghe (Belg B)
47.04.33: 2. Guyot (Fr a) od 1.29: 3. Genet
(Fr a) op 3.27: 4. Den Hartog (Ned) op 3.36;
Ven (Belg a)
(Fr
3.54:
Eloi
(Sp) i
9. Chappe (Fr
Schlavon (It) i
1.08; 10. PassueUo (It) op 4
ïlg A) op 5.42; 12. GrossKost
Godefroot (Belg B) op 6.03; 14. ZUloli
6.04: 15. Plntens (Belg A) op 6.12;
ken (Ned) op 6.14; 17. e.a. Bltossi (It),
A) op 6.16; 19. Janssen
Vlaemlnck (Belg B) op
6.34: 21. Gomez del Moral (Sp) op 6.41; 22.
Poulidor (Fr A) op 6.42; 23. Chlappano (It)
op 6.45 24. Novak (Fr A) op 6.48: 25. Hou-
brechts (Belg B) op 8.53 32. Almar (Fr B)
op 7.11; 41. Plngeon (Fr A) op 7.19: 59.
NUdam (Ned) op 7.48: 60. Beugels (Ned) op
7.53; 86. Jimenez (Sp) op 7.56; 64. Schepers
(Ned) op 8.08; 75. Ottenbros (Ned) op 8.54;
84. Dolman (Ned) op 15.32.
Ploegenklassement
negende etappe
Berghe, Leman) 9.57.98 (16 pnt): 2. Groot-
Brittannië z.t. (24 pnt); 3. Frankrijk B z.t.
(32 pnt); 4. Italië z.t. (34 p.); 5. Frankrijk C
z.t. (41 pnt); 10. Nederland s.t. (92 pnt).
Algemeen
ploegenklassement
He tal gemeen ploege «klassement luidt: 1.
Frankrijk A 143.50.37 2. België B 143.55.58: S.
België A 143.56.52 4. Italië 143.57.51; 5. Spanje
144.00.10 7. Nederland 144.93.54.
Puntenklassement
Het puntenklassement
92 pnt: 5. Janssen (Ned) 80 pnt; 6. Leme-
teyer (Fr) 61 pnt: 7. Desvages (Fr Q en
Vianen (Ned) belden 55 pnt; 9. Grosskost
(Fr B) 54 pnt: 10. Ottenbros (Ned) 43 pnt.
Combinatie
Het klassement ln de Combinatie na de
negende etappe luidt: 1. Vandenberghe
(Belg B) 12 pnt: 2. Bitossi at) 20 pnt; 3.
Genet (Frankr A) 29 punten.
Gouden Pijl
na de negende etappe
pnt; 4. BoUey (Fr B) 26 I
Premies
De Fransman Leblanc werd gisteren door
de jury de prijs van de strijdlustlgste ren-
ner toegewezen. Hij kreeg 79 punten. Otten- 1
bros kreeg er 20. De Duitser Boelke en d«
Belg Huysmans werden dit weekeinde uit
geroepen tot de elegantste renners.
TURIJN De Italiaanse pugilist Nino
Benvenuti, wereldkampioen middenge
wicht, versloeg in het Turijnse sportpa
leis de Amerikaan Jimmy Ramos door
opgave ln de vierde ronde. Het non-titel- j
gevecht was afgesloten op tien ronden, i
stond in het algemeen klassement, zou
je er nooit achter komen", meent een
ploegmakker. Arie wil geen vedette zijn.
Nu nog niet. Den Hartog wil ver komen
in deze ronde. In dat stille bos dacht hij
na over de vraag: Wat denk je dat er
gebeuren gaat als je na de Pyreneeën
nog drie minuten voor staat op de favo
rieten? Hij aardzelde even. Dan kwam
het antwoord: „Geldermans zal dan moe
ten kiezen. Ik hoef mijn kansen niet op
te offeren voor Janssen".
Op de kamer
Het gerucht ging overigens dat Pel
forth, het merk van Janssen, het volgend
seizoen zich zou terugtrekken uit de wie
lersport. De directeur-generaal van de
bier fabrieken was in Roubaix bij Janssen
op de kamer gekomen. En iedereen had
de kamer moeten verlaten. En de heren
hadden vervolgens heftig gesproken
waarbij het volgens insiders ging om het
bedrag, het handelsgeld, dat Pelforth
eventueel wilde geven om Janssen de
tour te laten winnen en hem daarbij be
paalde barrières te laten opruimen. „Als
ik de Tour win, zal Pelforth moeten
doorgaan", meende Janssen, die daarbij
tevens bevestigde, dat hij ook bepaalde
contacten heeft met Willem II en dat het,
na de Tour, mogelijk tot een gesprek
komt met Willem II. Dat merk heeft
LEGENDE VAN
BORDEAUX
AL LANG
ACHTERHAALD
Van onze speciale
verlsaggever)
BORDEAUX De legende
wil dat Bordeaux de stad van
de Nederlanders is. Maar de
legende is al lang achterhaald.
Op het cement van Bordeauxs
piste wonnen inmiddels even
veel Belgen en Fransen de
etappe. Het is waar dat men
er eens de kleine Dekkers, de
lange Nolten, de snelle Faan-
hof, de sterke De Roo en de
slimme Woutje Wagtmans als
etappewinnaars huldigde. Het
Is waar dat er eens Leo van
der Pluym, die al lang weer
vergetelheid Is, tweede werd
achter de Franse Roger Has-
senforder. Het is bovendien
waar dat het vorig jaar
Karstens en Janssen achter
de Belg Reybroeck tweede en
derde werden. Maar met dat
al kon men de legende toch
niet levend houden.
En niettemin spraken de
Franse radiostations gister
ochtend over Bordeaux als de
stad van de Nederlanders. En
vulden de journalisten op
hun dagelijkse prognose
formulier de namen van
Janssen, Vianen, Nijdam en
Ottenbros in. Men ver
trouwde erop, dat er, ge
woontegetrouw, het peleton
en masse zou finishen en
voor dat geval riep Janssen
de mannen 's ochtends bijeen
en kwam men tot de af
spraak, dat ze hem alleen
zouden lanceren, zodat het
eindelijk eens een ritzege
moest worden.
Alles verliep voorspoedig. In
derdaad stormde op weinige
kilometers van de arrtvée de
meute en bloc op het doel
af. Er waren wel enige dur-
vers geweest, die zich de ziel
uit het lichaam gereden had
den om, ondanks een perma
nente snelheid van 59 km per
uur, op de lange, brede en
dalende wegen naar Bor
deaux een kleine voorsprong
te handhaven. Maar dat
mocht geen naam hebben.
Wie hield er in zo'n finale
per slot van zaken rekening
met de heren Leblanc, Wilde
en In 't Ven? Ze bleven bin
nen bereik en niet zodra Bor.
deaux ln zicht kwam, werden
ze, vanzelfsprekend, bij de
kraag gevat.
De snelste
De ene demarrage volgde nu
op de andere. Vianen zat
voorin te vechten, dook op
elk wiel en moest tenslotte,
bij gebrek aan macht, naar
achteren. Juist op dat mo
ment riep Jan Janssen:
„Trek de sprint voor mij
aan" Maar de arme Vianen
was blij, dat hij zich halver
wege het peleton kon hand
haven in die ziedende jacht
naar de ereplaatsen. Voor de
volgers, die er als altijd net
iets eerder waren, braken nu
de gebruikelijke, opwindende
momenten aan. De snerpende
fluitjes van de politie, het
rumoer op de tribunes en dan
stortte zich het peleton com
pleet in de baan. Voorop de
Belgen, de gele trui van Van-
denBerghe. Van Rijckeghem
en natuurlijk Godefroot.
Janssen in veertiende positie.
De Belgen sleurden aan kop.
Ze rekenden op Godefroot,
die keurig in het wiel zat en
die die ochtend van de in het
wielervak vergrijsde journa
list Willem van Wijnendale
te horen had gekregen dat
hij de domste coureur van
Europa was, omdat hij zich
in de massasprint zo vaak
liet intimideren. Dit door het
vooruittrekken en 't wringen
van anderen. „Gij kunt alleen
verliezen als ge niet mee
doet", hield Van Wijnendale
hem voor, „ge zijt toch ver
uit de snelste". Godefroot
had geknikt. En nu werd h\j
door de Belgen prachtig ge
lanceerd.
Waar zijn ze?
Godefroot sprintte tot naast
VandenBerghe. „Kimt ge
winnen, Georges?", hijgde
hij. VandenBerghe schudde
het hoofd. Hij voelde dat hij
de twintig seconden bonifi
catie niet kon pakken. Daar
om sprong Godefroot in de
laatste bocht naar voren en
niemand kon naast hem ko
men.
Janssen was het intussen
minder goed gegaan. Hij had
zich aan de overkant van de
baan laten insluiten, moest
toen in de wind bovenlangs,
kreeg bovendien nog een
zwieper te verwerken en
werd daarom slechts ne
gende. „Waar zijn ze, de
mannen die beloofden voor
mij de sprint aan te trek
ken?", riep hij woest, „ik heb
alleen Nijdam en de wind op
mijn weg ontmoet. Ik riep
tegen Vianen, dat hij moest
helpen en hq riep terug, dat
hij niet kon. Maar op het
laatst zag ik hem toch weer
van voren". Janssen reed on
middellijk naar het hotel en
intussen gaf Vianen een
radio-interview weg.
Even later vroeg hij: „Is
Janssen niet tevredenf Ja,
zegik werd in alle jacht net
naar achteren geredentoen
hij riep om de sprint aan te
trekken. Dat kan toch niet.
Als ik aan zijn verzoek had
kunnen voldoen, zou ik niet
Vianen maar Anquetil heten.
Ik doe mijn best, maar meer
kan ik ook niet. Je hebt ge
zien, dat 'b vrij ver van voren
de baan opkwammaar het
ging niet meer. Ik kon m e I
niet handhaven. Misschien t
dat- Janssen bij Pelforth meer B
steun heeft, dat kan best.
Maar wij kunnen niet meer
doen dan wij tn onze madtt
hebben".
Vervelend
De boosheid van Janssen als I
er iets mislukt, begint 20 I
langzamerhand toch ver- I
velend te worden. Men heeft
toch de indruk dat de jongens
var. (Je Nederlandse ploeg
,hun best voor hem doen. En
toch verwijt hij hun elke keer
,dat het niet goed gaat. Men
,zou aan de andere kant kun-
,nen vragen: waarom zat je
,niet in het wiel van de Bel
gen, Jan? Dan had je toch
kunnen profiteren van hun
,werk? Maar Jan was er dit
,keer ook niet en hij ontlaadde
.daarop zijn teleurstelling op
,de arme Vianen, die het ook
niet kon helpen en op andere
Nederlanders van wie er
bovendien twee zich niet
konden verdedigen. Dat wa- I
ren Ottenbros, die vier km
voor de finish een lekke band
kreeg, en Wim Schepers, die
spontaan op hem wachtte. Zij
eindigden beiden achter het
peleton.
Teleurstelling dus voor de
Nederlander» ln Bordeaux,
maar respect voor de Belgen,
die ondanks alle pessimisme
vooraf de gele trui hebben
en opnieuw een rit wonnen.
(ADVERTENTIE)
de gulden middenweg tussen halfzwaar en zwaar
Volkomen nieuwe melange - Volkomen nieuwe smaak -
geurige Kentucky, pittig, maar vooral zacht,
gedoseerd met volrijpe, Bijzonder lekker,
zachte Virginia-tabakken. f. 1,25
Kopen - proberen! U zult enthousiast zljnl