PIET V. D. KRUK MAAKTE RESOLUUT
EEN EIND AAN FLUISTERCAMPAGNE
Ineke Poelenije sterker
dan oppermachtigen
Jubilerend Olympia door atletiekcracks verwaarloosd
BILLY JEAN KING BLEEF OP
TROON WIMBLEDON ZITTEN
Talent gluurde door
de scherts op Mets
Boeiend duel
800 m heren
WIENESE
ROEIDE
RECORD
Judy Tegart
dertig pond
voor fles
champagne
OKKER SLOEG
PROFAANBOD AF
SPORTBIJLAGE
MAANDAG 8 JUU 1968
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG Neerlands prominenten in de atletiek lieten jubilerend
Olympia '48 gisteren op schromelijke wijze in de steek. Wat in het kader
van de festiviteiten van de 20-jarige Haagse atletiekvereniging de onbe
twiste topper had moeten worden een evenement op niveau, waarop
atletiekminnend Den Haag nog vele jaren in vreugdevolle herinnering zou
kunnen terugblikken werd met een laconiek telefoontje, een kort briefje
ontkracht. Polstokhoogspringer Servee Wijsen liet weten dat het in Lim
burg slecht weer was. Hij bleef daarom liever thuis en vond in zuidelijke
streken gezelschap van hoogspringer Ben Lesterhuis, Eeef Kamerbeek, die
nog weer eens zijn krachten op de 110 meter horden had willen beproeven
en van sprinter Bob Vos. Haags paradepaard Myrna van der Hoeven droeg
de naweeën van de inenting voor Mexico onder de leden. Ilja Keizer-Laman,
ofschoon niet definitief ingeschreven, herinnerde zich met vakantie te zijn
en Mia Gommers was verhinderd zonder opgave van redenen.
deelnemers die zich wel van hun morele
verplichtingen bewust waren. Vooral de
800 meter heren was een boeiende race,
waarin opofferingsgezindheid hoogtij
vierde in een poging het Nederlands re
cord te breken. Dat gelukte niet. Door
de iets te zachte baan (door de regen
van zaterdag) en de te straffe wind
bleef het neus-aan-naus finishende duo
Geert Udding en Bram Wassenaar ste
ken op 1.50 rond. Het Nederlandse re
cord is reeds sinds 1962 in bezit van de
in Amerika wonende Ray van Asten.
De wedstrijden van Olympia '48 kwa
men niet voor op de lijst van „be
schermde evenementen". Het was voor
de cracks geen verplichting in Den Haag
te verschijnen. Bovendien, hun verkie
zing in de ploeg voor de zeslandenwed-
strijd in Brescia stond bij voorbaat al
vast. Waarom dan nog strijd leveren,
waar dat niet meer nodig is?
Gelukkig werd het jubileum van
Olympia zij het in bescheiden mate
gered door de aanwezigheid van de
AMSTERDAM. Ineke Poele-
nije heeft zaterdag, bij stromende
regen, op de Amsterdamse Bos
baan voor de verrassing gezorgd
van de nationale roeikampioen-
schappen voor dames. De D.D.S.-
skiffeuses Toos van der Ende en
Truus Bauer, die de laatste seizoe
nen oppermachtig zijn, liepen kort
na de start al een achterstand op.
Het meisje uit Gouda vergrootte
uiterst regelmatig het verschil.
Halverwege de race had zij reeds
een lengte voorsprong op Truus
Bauer. Lang voordat de finish
bereikt was, stond de zege van de
Goudaskiffeuse vast. In de voor
de slechte weersomstandigheden
zeer aanvaardbare tijd van 3.53,76
ging zij over de eindstreep.
In alle vijf finales was er een opmer
kelijk verschil in capaciteiten tussen de
nieuwe kampioensformatie en de con
currentie. Truus Bauer en Toos van der
Ende hadden niet de minste moeite om
de titel in de dubbel twee te veroveren.
Nereus was oppermachtig bij de qua
druples, de Vliet bij de gestuurde vieren
en de Viking-Tachoscombinatie bij de
achten.
Bij de jeugdnummers van de meisjes
was RIC opmerkelijk produktief. Het
Spaarne was de grote winnaar bij de
jongens.
Overmacht
Tijdens de nationale wedstrijden, die
het "programma completeerden, was er
vooral grote belangstelling voor Van
Nes, wiens schorsing voor internationale
wedstrijden 15 juli afloopt, en Suselbeek
in de twee met stuurman. De Delftse
topploeg zegevierde met grote over
macht. maar had in het sprintnummer
zeer veel moeite om de overwinning
veilig te stellen Stokvis en Luynenburg
deden wat de Nerei'den aan hun repu
tatie verplicht waren en werden onbe
dreigd eerste in de stuurmanloze twee.
Jan Wienese roeide op de tweede wed
strijddag zijn eerste wedstrijd van dit
seizoen op de Bosbaan. De veelbesproken
soulier startte in het sprintnummer en
Stelde met een tijd van 1.33.13 hel offi
cieuze record over de 500 meter scher
per. Van Nes en Suselbeek zorgden voor
een tweede recordverbetering door de
sprint van de twee met stuurman in
1 36.89 te winnen Ook de Wartena-acht.
ditmaal met Maarten Kloosterman op
slag, was zeer snel. De Nereusploeg won
do 500 meter in 1.15,50 en benaderde
de recordtijd tot op tienden van secon-
Vier van de vijf
Het bestuur van de Koninklijke Neder
landse Roeibond heeft besloten vier van
de vijf Nederlandse roeikampioenen uit
te zenden naar de Europese kampioen
schappen voor dames, die van vrijdag
16 tot en met zondag 18 augustus op de
Grünaubaan in Oost-Berlijn worden ge
houden. Nederland zal niet vertegen
woordigd zijn in de dubbel vier.
De Nederlandse afvaardiging is als
volgt:
Skiff: Tneke Poelenue fGouda).
Dubbeltwee: D.D.S. (Truus Bauer-Toos
van der Ende).
Vier met stuurvrouw: de Vliet.
Acht: Viking-Tachoscombinatie.
Voor de F.I.S.A.-jeugdkampioenschap-
pen, van 2 tot en met 4 augustus op de
Amsterdamse Bosbaan, zijn de volgende
Nederlandse ploegen ingeschreven:
Vier zonder stuurman: het Spaarne.
Twee met stuurman: het Spaarne.
Dubbeltwee: Nautilus.
Skiff: Ineke Poelenije (Gouda).
Vier met stuurman: de Laak.
De Hoop en Willem II zullen een trial
moeten varen om uit te maken welke
vereniging in de twee zonder stuurman
mag uitkomen.
(Uitslagen zie elders)
Nog terug
Niettemin zag het er lange tijd naar
uit dat Udding en Wassenaar zouden
slagen. Sterk geholpen door „gangma
kers" Harrie Jansen en Gerritsen wer
den op de 200 en 400 m volgens schema
tussentijden genoteerd van 24.8, resp. 52
sec. Toen kwam, bij het ingaan van de
laatste bocht, de onverwachte aanval
van Bram Wassenaar op de op kop lig
gende Udding. De Drent was erdoor ver
rast en moest hem laten passeren. Op
het laatste rechte eind kwam Udding
echter uit ogenschijnlijk verloren positie
nog terug. Udding na afloop: „Ik dacht
werkelijk dat ik het niet meer zou red
den. Bram loopt momenteel bijzonder
sterk." Een fraaie race die de handen
van de toeschouwers dankbaar op el
kaar bracht.
Revanche
Dat geschiedde ook bij de mededeling
van speaker Joop Kant, dat Piet van
der Kruk bij het kogelstoten slechts een
centimeter boven zijn Nederlandse re
cord van 17.09 m was gebleven. Zijn
grote tegenstander Cees van Wees kwam
niet verder dan 15.82 m. Het was de re
vanche van Van des Kruk op het gefluis
ter in de atletiekwereld. stemmen die
mompelden dat Van der Kruk zich liever
op het gewichtheffen toelegt omdat hij
daarbij internationaal meer kans maakt.
Het was voor Van der Kruk de prikkel,
die hij nodig had om aan deze fluister
campagne een eind te maken en zijn
plaats in de ploeg voor Bescia zeker te
stellen. Van der Kruk ontving voor deze
prestatie tevens de „speciale" prijs van
de „speciale" commissie.
Gebrek aan mankracht
De duels waarnaar aanvankelijk even
eens grote belangstelling zou uitgaan
de 400 m en 800 m dames leverden bij
gebrek aan „mankracht" de onder deze
omstandigheden verwachte overwinning
op voor Lia Louer-Hinten (.Jammer
dat Myrna er niet bij was. Ik had graag
tegen haar willen lopen") en voor Tine
ke van Wonderen.
Nochtans niet geheel een verloren at-
letiekmiddag. NKAU-voorzitter Frans
Jutte, oprichter van Olympia '48 en deze
middag wedstrijdleider („en ik ben
nota bene al vijf jaar niet meer bij
Olympia geweest", liet de bondspreases
zich lachend ontvallen) alsmede wed
strijdorganisator Joop Kant regeerden
met vrije krachtige hand. zodat het tijd
schema niet al te zeer geweld werd aan
gedaan. Een van de belangrijkste ele
menten om de aandacht en het enthou
siasme van het publiek niet te laten ver
slappen.
Positief
Een positief punt voor Olympia zelf
was de komst van wethouder Dankel-
man, overigens niet plechtstatig gezeten
op een gereserveerde plaats bij de im-
Zweed zeiltitel Starklasse
NAPELS. De Zweed Pelle Petter-
son is zaterdag Europees zeilkamploen
in de Starklasse geworden. H(J nam de
bij het kampioenschap gehouden in
de Baai van Napels behorende beker
in ontvangst uit handen van koning
Constanten van Griekenland.
LONDEN Rod Laver heeft zaterdag
avond laat het Wlmhledonba1 1968 mogen
openen aan de zijde van Billie King-
Moffltt. In een eindstrijd van zeventig
minuten versloeg de 24-jarige prof
speelster uit Long Beach de zes jaar
oudere plezierspeelster Judy Tegart uit
Melbourne met 97, 75. Het was de
derde achtereenvolgende Wlmblcdon-
firale, die de beweeglijke, voortdurend in
zichzelf pratende Amerikaanse winnend
afsloot in 1966 tegen Maria Bueno en
het vorig jaar tegen Ann Jones. Boven
dien had ze in 1963 al In de finalp
gestaan tegen de toen nog ongenaakbare
Margaret Smith.
Haar derde Winibledonzege op een rij
heeft Billie Jean King gebracht in het
vakje van de heel groten. Sinds 1922.
toen het gebruik werd afgeschaft om de
titelhoudster alleen de finale te laten
spelen, hebben slechts drie speelsters,
allen Amerikaanse van nationaliteit, de
hattrick volbracht: Helen Wills-Moody,
Louise Brough en Maureen Connolly.
De wetenschap iets heel bijzonders te
hebben gepresteerd, gaf Billie Jean
King geen vreugde. Ze was ontevreden
over zichzelf. Tegenover de pers gaf ze
ronduit toe tennismoe te zijn: „Ik sta
nu twee jaar achtereen tussen de lijnen.
Het wordt me allemaal te veel. Tennis
is een leuk spel. Maar mijn portie Is te
groot geweest. Het volgend jaar kom ik
nog eenmaal hier terug. Dan Is het
afgelopen".
Vlak voordat Wimbledon begon keerde
Billie Jean King zelfs halsoverkop naar
Amerika terug. Ze had heimwee en kon
niet meer op tegen de spanningen van
het wedstrljdtennis. Vergezeld van haar
echtgenoot en haar oudere keerde ze
pas op het laatste moment terug. „Die
drie hebben me geweldig geholpen,
maar zonder die week vrijaf wegens de
regen, zou ik he»t niet hebben gered.
Het geluk is met me geweest. Denk
maar eens aan de halve finale, toen
Ann Jones de party slechts behoefde
uit te
Nog zuurder
Het liefst zou Billie Jean direct met
vakantie zijn gegaan. Ze staat echter
onder contract bij Maccall voor een ga-
Een grote schaal voor een groot kampioene. Billy Jean King voltooide haar
trilogie op Wimbledon, waarmee zij door de andere finaliste, Judy Tegart,
wordt gelukgewenst.
rantie van 80.000 dollar in twee jaar.
Dat betekent wedstrijden spelen, waar
en wanneer dat maar mogelijk is en
zolang haar winstsom het garantie
bedrag niet heeft overschreden het
prijzengeld afdragen. Geen 750 pond
dus. maar slechts een derde gedeelte,
hetgeen haar aandeel was in de winst
van het damesdubbel samen met
Rosemary Casals tegen de twee andere
leden van het MacCallgezelschap, Ann
Jones en Fran^oise Durr (36. 64.
75). Volgens afspraak mochten de
dames de verdiensten in de dubbelspelen
voor zichzelf houden.
Voor Jitdy Tegart was de prijzen-
verdeling nog zuurder. Uit angst tot
prof te worden verklaard, speelde zij op
Wimbledon voor onkostenvergoeding.
Bill Edwards, de Australische tennis-
president, verklaarde echter dat het best
had gekund. ,J)at had hij ons dan wel
eetis mogen vertellen", merkte Judy
kwaad op. Het scheelde haar rond vier
duizend gulden: in plaats van de 525
pond, waar ze recht op had, kreeg ze
nu een waardebon ran dertig pond in de
handen gestopt. ..Genoeg om een flinke
fles champagne te kopen. Daar heb ik
echt trek in na een maand zonder al
cohol", merkte ze op, de zaak een luch
tige wending gevend.
De eindstrijd van het damesenkelspel
nam tien minuten meer in beslag dan
de herenfinale een dag tevoren. BiUie
Jean King speelde niet haar gewone
aggressieve spel. „Ik speelde geen hoog
tempo, omdat Judy dan Juist op haar
beet is. Het is tegen mijn gewoonte in
om het langzaam te doen. maar ik
moest wel", aldus de Amerikaanse. Ze
manoeuvreerde vrfl voorzichtig tot ze
haar volleys achter de oplopende Au
stralische kon plaatsen. De nummer
zeven van het schema, die op weg naar
de finale de nummers twee en drie,
Margaret Court en Nancy Rlchey uit
schakelde, maakte het zichzelf verder
extra-moeilijk door tien dubbele fouten
Billie Jean had echter vooralsnog
geen vat op de opslag van de Austra
lische, zodat zich in de eerste set een
servicegevecht ontspon, dat pas in de
zestiende game eindigde, toen Judy
Tegart op het eerste setpoint een da
lende return niet onder controle kreeg.
Ook in de tweede set overheerste de
opslag. Na 44 had de Australische de
kans op een doorbraak, maar er volgde
weer een scherp dalende drive naar
haar voeten. In de twaalfde game was
het vrij plotseling gebeurd. Drie match
points tegen na twee stopvolleys van
King, waarvan het eerste al meteen het
einde bracht, omdat Judy de bal ver uit
smashte. „Ik was ook flink moe", ver
ontschuldigde ze zich. „Ik heb kansen
gehad, maar ze niet benut", Billie Jean
King van haar kant was vol respect
voor het spel van haar tegenstandster:
„Het heeft niet veel gescheeld of ze
had gewonnen. Met wat meer ervaring
in grote finales was het zeker gebeurd.
Het is nu eenmaal zo, dat Je Wimbledon
meestal niet wint als Je voor het eerst
in de finale komt".
In de war
Het heeft niet veel gescheeld of
Wimbledon zou toch nog een derde week
ztJn Ingegaan. De drie uur durende
eindstrijd van het herendubbel tussen
de vertegenwoordigers van de elkaar
beconcurrerende profgroepen: New-
combe/Roche tegen Rosewall/Stolle, die
met 3—6. 8—6. 5—7. 14—12. 6—3 door j
eerst ge noem den werden gewonnen. J
bracht het tijdschema in de war. De
verlichte cijfers op het scorebord te
kenden zich steeds duidelijker af tegen
de avondschemering, toen Margaret
Court en Ken Fletcher verwoede po
gingen deden de finale van het ge
mengd dubbelspel tegen het Russische
duo Olga Morozowa en Alex Metreveli
tot twee Bets beperkt te houden, hetgeen
met 61 en 14—12 ternauwernood ge
lukte.
Het was toen nog slechts een kwestie
van enkele minuten voordat de brede
loopsporen op de afgespeelde baan door
de duisternis aan het oog onttrokken
waren. Het eerste open Wimbledon waa
ten einde.
mer aanwezige hoogwaardigheidsbekle
ders, maar „eenvoudig" geleund over het
hekwerk. Positief ofschoon wel te
waarderen was niet zijn aanwezig
heid alleen, maar zijn modedeling aan
voorzitter Cor Fromberg dat er in de
naaste toekomst van gemeentewege ini
tiatieven te verwachten zijn die een
ter onderhoud van de sintelbaan Laan
van Poot moeten waarborgen.
De voornaamste uitslagen luiden: da
mes: 400 m: 1. Lia Louer <K en K) 54.3; 2.
Ciska Jansen (Sagitta) 55.4; 3. Tilly van
der Made (Sagitta) 55.7.
800 meter: 1. Tineke van Wonderen
De finish van de |00 m dame»
tijdens de wedstrijden aan de Laan
i>an Poof. Lia Louer-Hinten (links)
over de streep vóór de Ba>gitta>-
coalitie.
(Trias) 2.07.8; 2. Ans Lenferink (For-
tis) 2.10.0; 3. Ellie Ernest (Thor) 2.10.2.
Heren: 400 meter: 1. Van Herpen
(Spartaan) 48.3; 2. Mahieu (V. en LTC)
48 7; 3. Mooy (AAC) 49.2.
800 meter: 1. Udding (AAC '61) 1.90.0|
2. Wassenaar (AV -23) 1.50.0.
Kogelstoten: 1. Van der Kruk (AV '40)
17.08.
DamesenkelapcH
i Tony Hoche (Au&trt— Ker
Jean King—
in Billie Jean King (VS)
Gemengd dubbelsp. flni
(GB) »-«. 8—4. 7—6
i Fletcher (Austr)—Olge Moron
lalenrobny (GB)
Trooattoemool: De Britse Virginia
12—10 op de Amerikaanse Kathy Harter.
De Brit Gerald Battrlck versloeg In
finale van het troosttoernool heren de Ar
rtkaan Herb Fllzgibbon i
Pigeon won in ae una:
toernooi van de meuje*
Alexander versloeg In d«
van he* Jeugd-
het Jeugdtoernc*
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG De scherts was
even onmiskenbaar als het pure
talent. Klonk de mededeling dan
soms niet lachwekkend: „De inter
nationale tennisfederatie heeft geen
toestemming gegeven tot het spelen
van de dubbelpartij tussen de
„amateurs" Okker en Riessen en de
professionals Roche en Newcombe.
Het officiële gedeelte van deze
Wimbledonexhibition zal dan ook
worden gevormd door twee enkel
spelen. Uw .plaatsbewijzen zijn na
deze partijen niet meer geldig, maar
het is toegestaan de oefenpartij tus
sen de dubbels Roche-Newcombe en
Okker-Riessen te volgen. Einde van
de mededeling".
En deze: Tony Roche en John New
combe. kersverse dubbelspelkampioenen
van Wimbledon, wilden hun aanwezig
heid op de Schevenlngse Metobanen best
opluisteren met een party tennis. Waar
om niet, zij kregen er immers vette Hol
landse guldens voor terug. Maar men
moet uiteraard niet verwachten dat zU.
de „komende mannen" In de proftennls-
wereld die zich onder de hete Engelse
zon zo hadden moeten afbeulen, zich erg
zouden Inspannen. Wat dan ook niet ge
beurde. Dat deerden de tweeduizend op
de dure stoelen van Hans van Dalsums
Mets echter niet. Zij wilden Okker en
Newcombe en Roche en Riessen zien. Zij
hebben ze gezien, constant op de base
line, vooral de Jonge Australische profs,
die zich ontpopten ids rasechte zaken
lieden: veel verdienen, weinig werken.
Hans van Dalsum had nog zijn uiterste
best gedaan om Rod Laver en Ken Rose-
wall naar Nederland te krijgen, maar
stalbaas George MacCall vond het hono
rarium te laag.
Geen prof
Dezelfde George MacCall die al
dagen achter Tom Okker aanloopt
om de handtekening onder het door
hem opgestelde contract te krijgen.
„Neen" heeft Okker gezegd „ik blijf
nog amafeur".
Okker onderstreepte gisteren zijn
klasse nogmaals Met boezemvriend Mar
ty Riessen beet hy de spits al van de
zonnige exhibition. Okke: won Hij
speelde voor eigen publiek en won. Ries
sen vond het best, dat lag er dik op. on
danks een prachtige camouflage van de
gebruinde Amerikaan. Men speelde vol
gen» het: „best of three"-systeem. Om
Riessen heeft «n goed*
service, maar hij speelt zyn tegenstan
ders te veel in de kaart door zyn return»
recht op de man af te slaan.
Ineengestort
Okker heeft daar verscheidene malen
van geprofiteerd. De eerst-" 6et ging
weliswaar met 6 4 naar Okker, maar
toch had Neérlunda beste tennisser enige
fouten gemaakt. De verklaring daarvoor
lag voor de hand. Okker was de gravel -
banen even ontwend en dat gold later
ook voor de andere spelers. De fouten
namen af naarmate Okker vat kreeg op
de baan. Riessen en Okker hebben er
tenminste nog wat van trachten te
maken, ook al verspeelden beiden soms
op onbegrypeiyke wijze hun servicegame.
Zowel Okker als Riessen waren bereid
zich in te spannen. Okker moest dat wel
doen rmdat duizenden Nederlanders dit
von i n verwachtten. Riessen werd
ertoe gedwongen omdat hy zich niet
zonder meer kon laten afslachten. Tot
drie sets hebben de heren het echter niet
laten komen.
De tweede set was daarvan een uit
stekend voorbeeld. Riessen won Okkerz
opslag tweemaal, maakte ook by zyn
eigen opslag geen fout en stond tot zijn
eigen grote verbazing met 30 voor.
Normaal mag een tennisser die set niet
meer verliezen. Riessen deed het toch.
Toen hy ln de vierde game, weer op love,
Okkers service scheen te gaan doorbre
ken, „stortte hy ineen". En Okker
kwam. Met fraai tennis; zeer zeker. Hy
stuurde Rle6sen de richting uit die hy
vooral met zyn listige volleys bepaalde,
en steeds ging Rleasen let» te laat weg
Demonstratie
Zo ging het ook by Newcombe en
Roche die de exhibitie precies inter
preteerden zoals de Nederlandse ver
taling aangeeft: demonstratie. Vanaf de
basellna „demonstreerden" de neo-profs
inderdaad een perfect spelletje tennis:
fraai „gesneden" ballen, diepe volley»,
machtige services en mooie passeerslagen
Maar wat heeft het voor zin als de bekle
heren angstvallig dicht by die baseline
blijven. Dat realiseerden zij zich later
ook. Goed, als Iedereen het dan wilde,
waren zij bereid op speciaal verzoek aan
het net te gaan staan om daar hun
demonstratie voort te zetten. Ook dat
gebeurde. Newcombe in de rechterhoek,
Roche in de linkerhoek, alle twee met
een lege baan voor zich. Roche trok zich
luter terug op de baseline en Newcombe
bleef uan het net En dat ging zo om en
om. Juist wat het publiek wilde. Er
kwamen vyr servicedoorbraken(?), de
heren sloegen achtmaal een cleanace en
toen wus het voorby. Roche won met
6 3. 6—4.
Nog meer scherts In het herendubbel.
De ocfenparty, maar voor wie? Voor de
Wlmblrdonkampl"cnen of voor het on
afscheidelijke duo Okker Riessen. De
demonstratie van de profs was perfect.
Zy verloren met tweemaal 6—4
t ADVERTENTIE)
recreatiecentrum
Rscrestl» - zwembed en spertel-
