MEDITEREN IS IN stairs OA©0 OO0 VOOR JOU UI s,u3J3)!paui AcèA© 6e ik kRAntentuin ook Wie is de baas in het land Oom Top Theo Loevendie is lang geen onbe kende meer in Leiden. Vaak genoeg trad hij immes op in de Roomburg kantine voor FB 14. En hij heeft een grammofoonplaat gemaakt, waarvan hij by elk optreden exem plaren ter verkoop meeneemt, zo dat liefhebbers van Loevendie die plaat kunnen kopen. Het is een ty pisch voorbeeld van Loevendie's styl: vlugge kompositorische afwis selingen met virtuoos spel. De plaat telt vijf nummers, te weten: Midas (Loevendie), Darn that dream (J. van Heusen en Johnny Burke) en Lady Penelope (Loeven die). Op de B-kant staan de num mers Esma (Loevendie) en Stairs, de titelsong van de plaat (Loeven- die). Loevendie speelt op de plaat sopraansax (Al, A3. B2), bas klarinet (Al, A 2, BI) en piano (B2). Hij wordt begeleid door Maarten van Regteren Altena, bas en John Engels jr., drums. Loeven die is een uitstekend voorbeeld ti een „New Jazz Musician". Hij geboren in Amsterdam in 1930. op zevenjarige leeftijd wilde komponist worden, in welke opi hij zeker is geslaagd. Zijn een engagement had hij in 1951. Hij behalve leider van de Theo Lo« vendie Three óók leider van Boy1 Big Band. Maarten is een der bes basspelers van Nederland en Joh Engels een vooraanstaande drun mer, die verder speelt in Boy's Bi Band en bij het Louis va Trio. De plaat is een unieke kar voor liefhebbers van „Nederjazz' want zo vaak is er geen Nederlanc se vooraanstaande jazz-group op plaat gezet. Transcendente meditatie is iets dat In de afgelopen maanden al heel wat keren genoemd werd. De man die er mee op de proppen kwam, Maharixji Mahesj Yogi, werd eensklaps wereld beroemd omdat de Beatles zich by hem aansloten en ook aan meditatie gingen doen. Zy volgden de MaharisJI overal waar hy z(jn „leer" bracht. De victorie voor TM begon in Enge land, afgelopen zomer, toen de Beat les deze Indiër In Londen leerden kennen. Zy raakten geïnteresseerd in deze manier om Je te ontspannen. Toen zy zich aansloten by de Maha risJI werd hy dan ook eensklaps „frontnieuws". Onder mediteren ga Je onwillekeu rig denken aan het zich afzonderen in een klooster, of zo. Maar dat is by TM niet het geval. Gewoon een half uurtje per dag mediteren en Je voelt je na korte tyd stukken beter. De Maharisji is de man die je leert ,,hoe het moet". George Harrison is altijd al sterk geïnteresseerd geweest in Oosterse zaken en ook met de medi tatie sloeg George geen een bijeen komst die de Maharisji belegde over. Maar ook de andere Beatles waren er enthousiast over; zy verklaarden zich gelukkiger te voelen door dage- ïyks te mediteren. Transcendente meditatie is een techniek. Het heeft niets met een ge loofsrichting te maken en is beslist geen dwaalleer zoals wel eens werd gesuggereerd. Iedereen, van welke geloofsrichting dan ook, kan het Niet alleen de Beatles werden en thousiast voor TM, óók de Rolling Stones. Brian Jones bezocht samen met enkele vrienden de byeenkomst van de Maharisji in Amsterdam. De Maharisji zag via de Beatles de mogeiykheid zijn meditatie over te brengen op de jeugd en hy vroeg de Beatles een paar maanden naar zyn meditatiecentrum in het Himalaya- gebergte te komen. Vol goede moed vertrokken de Beatles begin februari, maar Rlngo had het al heel gauw bekeken. „Het centrum is één groot vakantiepark", zei hy. „Er is TV, een zwembad, noem maar op. De Ma harisji doet alles om het zyn gasten naar de zin te maken. George's ver jaardag (25 februari) werd op initia tief van de Maharisji dan ook goed gevierd. Ik vind deze luxe en medita tie niet by elkaar horen en ook om dat Maureen en ik naar onze kinde ren verlangden zyn we weer naar huis gegaan". Toen de Beatles in India aankwa men, arriveerden daar na korte tyd nog meer artiesten zoals de actrice Mia Farow, Mike Love van de Beach Boys en Donovan. Er zou drie maan den doorgebracht moeten worden al vorens de Beatles hun „Diploma me diteren" zouden krygen. Geen van vieren zijn ze daar aan toe gekomen, want inmiddels zyn ook Paul, John en George weer terug. Naast mediteren hebben de Beat les ook veel tijd besteed aan music- ren. Er is hard gwerkt en het resul taat is dat de Beatles met een "heel pakket nieuwe songs Londen-waarts gingen. Zal er op de volgende Beatles- LP Oosterse muziek staan? Dat is by de Beatles moeiiyk van te voren te zeggen, wan ze weten telkens weer met iets nieuws te komen, wat dan weer slaafs gevolgd wordt door de rest. Hoe dan ook, voorlopig zul len we het nog moeten doen met „Lady Madonna", al is daar inmid dels ook de room wel van af. Mieke en Jan Mieke en Jan waren broertje en zusje. Ze speelden altyd n\pt elkaar. Als Jan een vriendje of Mieke een vriendinnetje meebracht dan speel den ze allemaal samen. Op een mor gen gingen ze naar school. Erg veel zin hadden ze niet, maar ja 't moest. Toen de schoolbel ging, gingen ze allemaal in de ry staan. De hoofd- nieester kwam na^r bulten enzei: „Als jullie stil zyn heb ik nieuws". De kinderen waren allemaal heel stil. Mieke en Jan ook, ze stonden naast elkaar. De hoofdmeester zei: ,,'t Is vandaag heel erg warm. Ik ben net opgebeld en een meneer zei." De hoofdmeester wachtte hier even en het werd nog stiller. „Die me neer zei dat jullie vandaag vrij heb ben. Jullie mogen allemaal naar huis. D&A&AAg." De kinderen liepen of hol den juichend naar huis. Mieke en Jan bleven met nog een paar kinderen even staan. „Zeg zullen we met ons vieren naar het strand gaan", zei Mieke. „Goed", zeiden de andere kin deren. „maar eerst vragen of het mag". „Komen jullie dan naar ons huls. Misschen gaat myn moeder wel mee". Ze gingen nu vlug naar huis om te vertellen dat ze vry hadden. Ze mochten ook mee met Mieke en Jan naar het strand. Ze pakten hun spul len by elkaar, ook brood en al gauw stonden ze by Mieke voor het huis. De moeder van Mieke en Jan ging ook mee. Met de bus waren ze vlug aan het strand. Het werd een fijne dag van zwemmen en stoeien in zee, van verstoppertje spelen en forten bouwen. Toen ze 's avonds thuis kwa men was vader er al. Ze zeiden dat ze het toch zo leuk hadden gehad. Ze gingen eten en toen naar bed, want de volgende morgen moesten zo weer Dorlen l.amhoo. Een vrije middag Het is vrijdag, de kinderen zitten op school. Als het twaalf uur is, gaat de bel en alle kinderen rennen de schooldeur uit. Daar staat Jan. Hy wacht op zyn twee zusjes. Jantien zit in de eerste en Marianne zit in de vyfde klas. Jan zelf zit in de vierde. Daar komen ze al. Ze hebben van middag vry want de juffrouwen heb ben vergadering. „Zullen we van middag een tent maken In de tuin dan gaan we $r in spelen", zegt Jan. ..Ja"! zeggen de zuajea. Ze gaan naar huis en als ze gegeten hebben be ginnen ze aan de tent. Ze pakken drie kleden. Ze mogen ook een paar spy- kers om In de grond te slaan. Ze mo gen het tafeltje van boven en ook nog een oud tafeltje om in de tent te zetten. „Wat gaan we nu spelen?" vraagt Jantien. „Vader en moeder", zei Marianne. Ze vonden het alle drie goed. Marianne Is moeder, Jan vader en Jantlen kind. Jan gaat werken bij een boer op het land. Marianne ruimt de boel op. Daar roept mama. Mari anne en Jantlen moeten een paar boodschappen doen. Ze mogen ook een zakje snoepjes kopen voor in de tent. Jan komt thuis. Nu verdelen ze de snoepjes. Zo spelen ze een hele tyd door tot er opeens een harde wind komt, die de tent omblaast. Ze zien ook. dat het gaat regenen. Dan gaan ze maar naar binnen om wat te le- sen. Toch hebben ze leuk gespeeld. FIG. B Heb je een goed geheugen? Dat kun je op de volgende manier vaststellen. Bekijk de twaalf fi guurtjes heel goed gedurende 4 mi nuten. Bedek ze dan en teken de figuurtjes défa op een stuk papier. Als je er 12 goed hebt krijg je 12 punten, als je er 11 goed hebt 11, enz. Als er andere figuurtjes tus sen zitten trek je er twee punten af. Als je uiteindelijk minder dan 9 punten hebt is dat niet zo erg goed, maar 12 punten is natuurlijk het beste. Buiten dat het een leuk spelletje is, is het ook een goede hersen gymnastiek. Je kunt er namelijk in oefenen dingen goed te onthou- Het grote huis in het bos Antje is een leuk klein meisje. Ze zit op de kleuterschool en is zes jaar. Vandaag is het de laatste dag, dat ze op de kleuterschool zit. Over een uur gaat de school uit. De hele mor gen hebben ze iets leuks gedaan. Nu zit de Juffrouw Voor te lezen. Ze moe ten. de juffrouw om drie uur waar schuwen, maar het verhaal is zó mooi, dat de kinderen om 3 uur niets zeggen. Daar merkt de Juffrouw dat het de hoogste tyd is en ze slaat het boek dicht. „Nu mogen jullie me het cadeautje geven", zegt de juffrouw. Een van de kinderen geeft haar een doosje waarin een gouden kettinkje. De hele klas heeft ervoor gespaard. De juffrouw is er heel biy mee. „Rrrring" gaat de bel. Eerst bidden en dan gaan de kinderen joelend en juichend naar buiten, waar de moe ders staan te wachten. „Hoera 6 we ken vakantie", roept Ansje. „Ja, jy en papa hebben 6 weken vakantie, maar heb ik vakantie?" vraagt moe- FIG. A UIT HET WILDE WESTEN De Indianenstammen uit het wilde westen in Noord-Amerika spraken niet allemaal dezelfde taal. Als ze nu in een vergadering bijeenkwamen, moesten ze zich toch op de een of andere manier verstaanbaar maken. Daarom hadden ze onder andere een zeer uitgebreide gebarentaal, die voornamelijk de prairie-Indianen goed beheersten. Als zij op de buffel- jacht waren of op andere wild joegen kwamen ze vaak in contact met andere stammen en dan was de gebarentaal de enige manier om zich verstaanbaar te maken. Op de tekeningen zie je een paar van deze tekens, die je misschien nog wel gebruiken kunt als je zelf indiaantje speelt. A. Eten: Je houdt de vingers van de rechterhand tegen elkaar en be weegt ze voor je mond heen en weer. B Gevangene: Je balt je vuisten en legt ze kruislings over elkaar, alsof je geboeid bent. C. Handel: Je balt je vuisten met uitzondering van je wijsvinger en kruist je beide armen over de borst. D. Vriend: Je houdt je wijs- en middelvinger van je rechterhand naast je gezicht. der. „Nee", zei Ansje zacht. „Nu heb ben papa en ik een plan bedacht. Er gens in Brabant ligt een heel groot huis, waar wel 200 mensen kunnen slapen, eten en lezen. Er zijn meisjes die koken en alles schoonhouden. En nu zijn we besloten daar voor twee weken naar toe te gaan". „Echt waar?" vroeg Ansje. „Ja echt waar. En er gaat ook een vriendinnetje Van je naar toe". „Wie is dat mam?" „Je mag drie keer raden". „Loesje?" „Mis". „Lientje?" „Mis". „Vroeger heeft ze naast ons gewoond". „O, dan is het Josientje". „Wanneer gaan we?" vroeg Ans. „Volgende week". Na een week kwamen ze by het grote huis aan. Al dadehjk zagen de kinderen elkaar. Wat hadden Josien tje en Ansje veel te vertellen. Josien- •je hield van grapjes en plagen en Ans schaterde van het lachen. Ze zaten fyn in het gras. Een jongentje liep daar ook achter een eendje aan, dat hij wou pakken. Het eendje waggel de naar de sloot en zwom weg, maar het ventje rolde languit in de mod der. De meisjes renden naar hem toe maakten zyn knietjes en handjes een beetje schoon. Daar opeens holde Jo sientje weg en kwam even later terug met 'n zoutvaatje, dat ze van een van de tafels had weggepakt. „Kyk jo chie, je moet een beetje zout op de staart van het eendje leggen, dan kun je het pakken", 's Avonds ging Ans je naar bed, maar wat voelde ze daar onder bed. Ze sloeg de dekens weg en daar ontdekte ze een rode borstel. Dat had Josientje natuurlijk gedaan. Wacht Ans zou ook iets bedenken. Ha, ze wist al wat en daarna viel ze in slaap. De volgende morgen na het eten mochten ze nog wat spelen en toen naar bed. Josientje pakte haar pyama. Maar wat lag daar onder haar kussen? een dik knoedeltje. De pyama was helemaal in elkaar ge knoopt. Zo bleven ze elkaar maar plagen zonder boos te worden. De twee weken vlogen om. Op de laatste dag moest vader nog een boodschap doen en daar kwam hy terug met een hondje aan een riem. Die was voor Ansje. Josientje kreeg een in- dianenpak, dat wilde ze graag heb ben, want thuis had ze een wigwam. Het was een heeriyke vakantie ge- SLOTAVOND FBI4 Vanavond houdt de jazz-society FBI4 zijn slotavond in de Roomburg Hockeykantine. Op deze avond zal een kwartet optreden bestaande uit de musici Ferdinand Povel - tenor/altsax Rein de Graaff -piano, Wim Over- gauw - gitaar, Ruud Jacobs - bas en Max Bolle mans - drums. Een buiten kansje voor de jazz-liefhebbers! ,1 FIG. C Een rare schroef Toen de timmerman op zekere dag wat schroeven nodig had, zag hy er een hele vreemde tussen zitten. „Ik moet zeggen", zei hy verbaasd, „dat deze schroef een zeldzaamheid is, want hij is helemaal verkeerd gemaakt". Zien jullie welke schroef verkeerd is? 'do jubh apjdd)( -J9A ap jdooi sjqoaj jaojips ap uba pBBjpjaoiqos jan :8uissoido De vorige keer hebben we gezien, dat ook in ons land de vertegen woordigers van het volk al een klein beetje invloed kregen op het bestuur van het land. Maar ook hebben we gezien, dat het nog geen echte democratie was, omdat niet alle mensen de vertegenwoor digers mochten kiezen en omdat de koning nog een heleboel macht had. In 1840 werd koning Willem I opgevolgd door zijn zoon koning Willem II. Deze koning was anders dan koning Willem I, maar ook hij wilde zelf regeren. Pas in 1848 wil hij wat van zijn macht afstaan aan het volk, omdat hy bang was geworden van de revoluties, die in andere landen waren uitgebroken. Wat gebeurde er toen in ons land? Om dat te kunnen uitleggen moet ik je eerst een paar moeilijke woor den uitleggen. Er waren in ons land een aantal mensen, die wilden, dat het volk meer te vertellen kreeg, dat waren liberalen; ook waren er mensen die alles in het land wil den laten zoals het was, dat waren de conservatieven. De mensen die 't volk vertegenwoordigden waren toen of liberalen of conservatieven. In het begin waren er maar weinig liberale vertegenwoordigers, maal later werd dat anders. Een van die liberalen was Thorbecke. Hij was niet tevreden, omdat hij vond, dat de mensen niet genoeg de baas waren in het land. Hij wilde dat veranderen en daarom maakte hij een plannetje om de grondwet te veranderen. In 1844 was hij klaar met zijn plan. Toen stelde hij sa men met acht andere liberalen voor de grondwet te veranderen, maar de kamer vond het niet goed. Ook de koning was er eerst tegen, maar toen er in 1848 in een heleboel lan den revoluties uitbraken, werd hy bang en vond hij het toch goed, dat de grondwet veranderd werd. De verandering, die er dank zij Thorbecke gekomen is, was heel belangrijk omdat er nu meer men sen mochten kiezen. Ook komen de vertegenwoordigers nu direkt in de tweede kamer (er zyn voor deze kamer dus geen getrapte ver kiezingen meer). Nu is de wetge vende macht in ons land precies zoals die Franse geleerde het wilde. De uitvoerende macht is nog niet zo als hij het wilde, want de koning kan de ministers ontslaan en be noemen als hij dat wil. Maar toch zien we dat de macht van de koning steeds kleiner wordt en die van het volk steeds groter. De volgende keer zullen we zien hoe de macht van de koning nog kleiner wordt. I De aarde komt omhoog en beweegt II Help Dat moet een aardbeving zijn III Wat? Een aardbeving? IV Dag Tip en Top, ik ben het maar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 10