Manager had DOS op
papier al laten winnen
PEETERS: „MIJN
PLOEG KAN NIET
MEER SCOREN"
GEHEIM VAN DE
NUTTELOZE TRAP
DEFENSIE ROODENBURG
BLEEF LANG OVEREIND
Tactische ingreep
bleek misrekening
Voor knap spelende Danielsson
klonk zelden zo'n ovatie
Jan Leget terug in
Nederlands elftal?
UVS was beter, maar schotloos
MAANDAG 18 MAART 1968
DE LEIDSE COURANT"
(Van onze sportredactie)
UTRECHT Feijenoord wist dat er in het
Utrechtse stadion veel op het spel stond: de
eigen kampioenskans, het degradatiegevaar bij
DOS en de revanche, die de DOS-spelers voor
24.000 toeschouwers („Galgewaardstadion" was
uitverkocht) wilden nemen voor de 51-neder-
laag eerder dit seizoen geleden. „Het waren
allemaal bekende feiten voor onze spelers en ze
zijn de afgelopen dagen met deze gegevens veel
vuldig geconfronteerd. Maar de ploeg is van
slag. In de voorhoede kan men geen doelpunten
meer maken", zei Feijenoordtrainer Peeters na
afloop. Op dat moment lag Hans Kraay nog
duizelig op de massagetafel. „We hebben een
verdiende nederlaag geleden. DOS heeft negen
tig minuten met een geweldige inzet gespeeld
en bereikte daarmee dat mijn ploeg geen
moment in het normale spel kon komen. Het
was degradatievoetbal dat DOS speelde, maar
wel van het betere soort. Geweldig, wat hebben
die jongens gewerkt." Waaraan dankte DOS
deze verrassende overwinning In het stencil,
dat DOS-manager Tim van der Laan geruime
tijd voor de wedstrijd aan zijn spelers toestuur
de, stond onder andere dit: „Laten we met beide
benen op de grond blijven staan. Als we pro
beren met combinaties de Feijenoordverdediging
op te rollen, komen we er niet. Zet daarom het
duo Hans Kraay-Cor Veldhoen onder druk. Laat
ze vooral lopen en nog eens lopen. Speel daarom
zeventig procent van de ballen naar de corner-
vlag achter deze twee verdedigers. En dat doen
we allemaal, zelfs keeper Verrips." Deze woor
den zaten bij de DOS-spelers in het hoofd ge
prent.
Aanvoerder Henk Wery trok zijn directe bewaker
Cor Veldhoen veelal mee naar het centrum, waar
door er voor Van Veen, Witzand, Peeters en zelfs
Plageman kansen kwamen. In de eerste helft sen
aantal met reële scoringskansen, maar Pieters Graaf
land verkeerde in topvorm. Eenmaal had hij het
geluk aan zijn zijde, toen Piet Romeijn een inzOt
Witzand uit het doel knalde. Enige minuten
later moest Pieters Graafland grote risico's nemen,
toen Plageman alleen op hem afkwam. Van dichtbij
vuurde Plageman hard. Pieters Graafland kreeg
vallend de bal midden in het gezicht. Het duurde
even eer hij van deze k.o. hersteld was.
Feijenoord zat natuurlijk ook niet stil, maar tegen
de strenge mandekking hadden de Rotterdammers
geen verweer. De Weerd was overal te vinden waar
Moulijn was, De Kuyper volgde Ove Kindval, Van
Renswouw was niet weg te slaan bij Samardzic, Van
den Oudenallen gaf Geels geen meter bewegings
vrijheid, terwijl Plageman op het middenveld mis
schien wel de allerbelangrijkste rol vervulde: hij
legde Wim Jansen geheel aan banden. In het stencil
stond letterlijk: „Plageman zal met voorbijgaan
aan alle andere taken Jansen totaal moeten uit
schakelen. Wordt Jansen belet aan de bal te komen,
dan zal ook Moulijn veel minder te doen krijgen."
vas de tweede tactisch goede zet in deze wed
strijd. Jansen kwam er niet aan te pas en Moulijn
erd geen moment gevaarlijk. De dieptepasses van
DOS op de rechtervleugel schiepen steeds meer ver
warring bij de Feflenoorders Israel, Romeijn, Kraay
Boskamp moesten steeds in actie komen om die
schijnbaar nutteloze trappen in het linkerverdedi-
gingsblok weg te werken. Naarmate de tijd ver
streek en de windkracht groter werd, ging dat aan
hun conditie knagen.
in dat opzicht wel belangrijk voor me is geweest.
Ik hoop het in ieder geval wel", antwoordde Wery,
terwijl hij zijn 150.extra, die hij van een en
thousiaste supporter had gekregen, in de binnenzak
opborg.
Henk Wery was kort na zijn treffer weer bij een
scoringskans betrokken. Eerst had scheidsrechter
Schalks hem, toen hij alleen op Pieters Graafland
afsnelde, volkomen ongemotiveerd teruggeroepen
voor buitenspel, maar Bas Peeter- bracht Wery in
de 21ste minuut weer alleen voor Pieters Graafland,
die echter razendsnel naar de bedreigde hoek dook.
Tot dat moment was het verwachte Feijenoordoffen-
sief uitgebleven. De schoten van Romeijn. Boskamp
en Samardzic kon men moeilijk als offensief kwali
ficeren. Het offensief zou helemaal niet komen en
de herhaaldelijk oprukkende DOS-verdedigers Van
den Oudenallen en Van Renswouw konden zelfs met
enige rushes de aandacht op zich vestigen.
In de 30ste minuut na de rust leverde zo'n DOS-
actie een hoekschop op. De bal kwam hoog voor
het doel en de hypernerveus spelende Rotterdammers
schoten de bal voor de voeten van Plageman. Door
een „woud" van benen richtte Plageman op doel en
in de uiterste rechterhoek kwam de bal terecht:
20.
Vanaf dat moment vreesde DOS Feijenoord niet meer.
De Rotterdammers staken in individuele acties wel
boven de Utrechters uit, maar wat conditie betreft
kwamen zij veel te kort. Zo veel zelfs, dat DOS
in alle rust de wedstrijd kon uitspelen.
diepte wilde geven. Israel wilde de actie rustig on
derscheppen, maar schoof de bal te veel naar links.
In het centrum van de aanval stond alleen Henk
Wery die ondanks sterk hinderen van Veldhoen
toch de bal langs Pieters Graafland joeg: 10.
„Geweldig om zo'n doelpunt te scoren", zei Wery
na afloop. Een Rotterdammer informeerde: „Kom .ie
nog naar Feijenoord?" „Ik geloof dat deze wedstrijd
Penningmeester Van der Scheer en zijn
konden beginnen aan hun belangrijke taak: het
tellen van de centen, 's Avonds pas waren zij
klaar: voor het Utrechtse stadion de record
recette van ruim 58.000. De DOS-spelers kre
gen er een dubbele winstpremie van: ieder
400.—.
Te oordelen naar de vele gaten op de tribunes
niet veel meer dan 4500 toeschouwers woon
den de wedstrijd bij is de derby UVS-Rooden-
burg voor het Leidse publiek niet meer die best
seller, waarvoor men wat ongemakken als een
koude, harde wind wil trotseren. Het is wel eens
drukker geweest in de Kikkerpolder en op
„Noord" in de tijd, dat de Leidse topclubs elkaar
in de eerste klasse ontmoetten
Een bestseller in de vorm van een onvervalste
derby is het inderdaad gisteren niet geweest,
want de momenten van goed voetbal waren
spaarzaam, hoewel we direct willen stellen, dat
de venijnige harde wind zijn rol van spelbreker
goed vervulde. Weinig glorieus derhalve, doch
niettemin verdiend heeft UVS aan het langste eind
getrokken, dank zij een doelpunt van de terug
gekeerde Aad Koren (vorige week stond hij we
gens slecht trainingsbezoek nog buitenspel), die
in de 35ste minuut van de tweede helft bij een
scrimmage een gaatje in de verdedigingsmuur
zag en attent raak prikte. Het was verdiend want
UVS, dat gistermiddag vele zwakke momenten
kende, heeft Roodenburg desondanks bijna ne
gentig minuten in zijn greep gehad. Weinig glo
rieus evenwel, omdat de overmacht van de blauw-
witten op de krampachtige en massaal verdedi
gende bewoners van Leiden-Noord uitgedrukt kon
worden in slechts één doelpunt. Wederom bleek
de voorhoede van UVS te lijden aan een gebrek
aan schotvaardigheid. Aanvallend heeft ook Roo
denburg nauwelijks moeilijkheden kunnen schep
pen voor UVS. De tandem Den Os-Heijmans
kreeg weinig kans om gevaarlijk te worden. Ze
konden dat eigenlijk ook niet, want uit het achter
land werden zij hoegenaamd niet gesteund. Dat
was vooral duidelijk in de eerste helft, toen Roo
denburg, tegen de wind optornend, bijna voort
durend een wïI van vijf, zes verdedigers voor
het doel had opgetrokken. Koos van Weerlee
streed door deze taktiek, die in de eerste drie
kwartier succesvol bleek, een eenzame en hope
loze strijd op het middenveld, dat geheel beheerst
werd door Koren en Leget.
In de tweede helft trad Roodenburg in een iets meer offensieve formatie op.
Ifennie de Klerk ging toen eveneens op het middenveld spelen en de voor
hoede werd op een sterkte gebracht van vier man. Met de steun van de
wind in de rug dacht trainer Van der Meent kennelijk, dat de verdediging
van UVS beter te passeren zou zijn. Het is een misrekening geworden, want
doordat Roodenburg enkele mensen was gaan halen uit de verdediging (Hey-
raans was voor rust bijna altijd in de achterste linies te vinden) kreeg UVS
meer vrijheid en kwamen er kansjes. Dat was voor een groot deel ook te
danken aan het feit, dat Jan Leget op het middenveld als spelverdeler en
kansenschepper naar grote hoogte groeide. Hij verdiende er een welhaast
zekere plaats in de Nederlandse selectieploeg mee. (Men leze daarover elders).
Wat UVS aan de winderige winstgevende derby overhield, is ook de eerste
plaats, want alle concurrenten van de blauwwitten verloren gisteren. De
mededeling daarvan, direct na de wedstrijd, was voor vele supporters van
UVS wellicht het mooiste moment van de middag
De harde storm, die met windkracht
9 het veld teisterde, heeft onmisken
baar zijn stempel gedrukt op deze vrij
sfeerloze derby. Na een minuut stilte
in acht te hebben genomen voor het
overleden oud-bestuurslid van UVS,
de heer Wolters, viel het startsein en
werd een begin gemaakt met 90 minu
ten voetbal, die weinig gemeen zou
den hebben met het hartverwarmende
duel dat eerder in het seizoen beide
ploegen op Leiden-Noord in evenwicht
hield. En toch zag het er aanvankelijk
lang niet somber uit. Roodenburg, on
bevangen en vrijuit spelend, nam het
openingsoffensief voor zijn rekening
tegen een UVS-team, dat wel degelijk
met zenuwen overladen het veld was
opgestapt. Toen de nervositeit van de
blauwwitten echter langzaam weg
vloeide en de spelers wat meer zelf
vertrouwen kregen werd het spel al
snel verplaatst.
De geelzwarte bezoekers namen het
zekere voor het onzekere en legden
een waar kordon voor de eigen veste.
Zij moesten, hoewel de wind niet van
doel tot doel waaide, tegen de storm
optornen en om zo weinig mogelijk
risico te nemen werd de defensie ver
sterkt. Dat had tot gevolg, dat de
aanval gruwelijk werd verwaarloosd.
Sam den Os liep zich moederziel al
leen te pletter op de UVS-defensie,
die de Roodenburg-aanvalsleider wei
nig gelegenheid gaf te schitteren. Naast
Den Os was dan op de linkervleugel
nog Eelke de Jonge te vinden, maar
evenals Henny de Klerk, die bij wijze
van uitzondering de rechtsbuitenplaats
toegewezen had gekregen, genoot „Eel"
een straffe mandekking, waaraan hij
slechts zelden wist te ontkomen.
Het naar voren sturen van De Klerk
had tot gevolg dat het middenveld een
dankbare prooi werd voor UVS. Aat
Heymans, die nu achter zijn voorhoede
opereerde kon de lacune niet opvullen
en de overige Roodenburgers bcperk-
Ffrntasielóos
Tegen deze formatie, die zonder enig
teamverband speelde, kon UVS geen
vuist maken. De Kikkerpolderbewo-
ners wisten zich nauwelijks kansen te
scheppen en de aanvallen, die zonder
al te veel fantasie werden opgezet,
waren reeds by voorbaat tot misluk
ken gedoemd. Leo Holl, die vorige week
zijn voorhoede begeesterde was lang
een oponvallende figuur, en omdat ook
zijn mede-aanvallers een zwakke in
druk maakten, behoefde de man aan
het scorebord geen moment de illusie
te hebben, dat hij in actie zou moeten
komen.
Wonderbaarlijk was dan ook de
opening na de hervatting. Roodenburg.
dat voor de rust een vloedgolf van
aanvallen over zich had laten heengaan,
iegde het accent nu duidelijk op de
aanval. De vertrouwde „competitieop
stelling" werd weer aangenomen. Ge
steund door de wind vielen de bewo
ners van Leiden-Noord verwoed aan
en al na vijf minuten leek de ploeg
succes te hebben. Aat Heymans pikte
de bal op na een verwarring in de
UVS-defensie. Snel haalde hij uit,
maar gelukkig voor Wynand Sloos
deed hij het veel te onnauwkeurig en
het harde schot ketste nu naast het
doel tegen de reclameborden.
Levendiger
De plotselinge aanvalsdrift van Roo
denburg had wel tot gevolg dat er in
de achterhoede gaten begonnen te val
len. UVS, dat in de eerste helft ver
geefs had gebeukt op de geelzwarte
muur, forceerde nu keer op keer ope
ningen. Leo Holl kwam nu ln Ideale
scoringspositie, doch B. de Jonge klaar
de het gevaar. De strijd werd er leven
diger door. Beide ploegen roken een
doelpunt. Ger Logeman loste een
„dreun" op de uiterste hoek, maar hij
moest ervaren dat Mattie Keereweer
zijn opstelling in het eerste elftal van
Roodenburg te danken heeft aan be
trouwbaar keeperswerk. Op solide wü-
e greep hij de hard ingeschoten bal
klemvast.
UVS sloeg even later toch toe. Ge
rard Désar, die wij met Den Os en
Heymans zouden kunnen rekenen tot
het „verbleekte trio" tikte de bal op«U
naar Logeman. Juist voordat De Jonge
hem de voet dwars wilde zetten, trok
de blonde UVS-rechtsbuiten de bal
hoog voor het Roodenburg-doel, waar
men het leder niet onder controle kon
krijgen. Uit de scrimmage die volgde,
wist Aad Koren van dlehtblj te scoren.
Voor de zoveelste maal had een ver
dediger de taak van de aanvallers
overgenomen. UVS had das haar
..prooi" te pakken, Wel worstelde deze
verbeten om zich uit zijn netelige po
sitie te bevrijden, maar het zou ver
geefse moeite zijn.
In de slotfase kreeg André Ooyen-
dlik nog een mogelijkheid om de score
gelijk te trekken, maar ook hij richtte
te onzuiver. Beroering wekte nog een
actie van Aat Heymans toen deze door
liep op een pass. Even voordat Wij-
nand Sloos de bal zou oprapen, schoot
het been van de ex-LFC'er toe. De
UVS-doelman zou een lichte blessure
oplopen. In UVS-kringen had men
weinig sympathie voor deze „profaetie."
maar ons inziens was de handeling
van do Roodcnburger volkomen cor
rect. Men kan zich echter wel afvra-
e.-n of het onnodig riskeren van een
blessure niet vermeden kan worden.
De vreugde was er onder de UVS-
supporters na afloop van dit overigens
sportieve duel niet minder om.
EERSTE KLASSE B
Neptunus-Papendrecht 12, GSV-
Gouda 00, de Musschen-CVV 02,
Overmaas-U nttas 21, UVS-Rooden-
burg 1—0, VUC-EBOH 1—0.
UVS 17
Neptunus 17
De Musschen 17
Papendrecht 18
EBOH 17
CVV 17
Roodenburg 18
Gouda 18
Overmaas 17
Unitas 17
VUC 18
GSV 17
4 21 32—15
3 21 35—24
4 20 3024
6 20 33—30
4 19 20—19
4 18 30—28
7 18 23—21
7 18 23—18
6 17 30—35
7 15 26—26
10 12 20-84
10 9 16—34
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM Vijfentwintigduizend
toeschouwers hebben gisteren het eerste
optreden van de Zweed Inge Danielsson
In de Ajaxgelederen gezien. Na 28 minu
ten viel rechtsachter Suurbier uit. Sjaak
Swart werd teruggetrokken op die plaats,
Cruyff ging naar rechts en Danielsson
nam de plaats van Cruyff in, het mo
derne geluksgetal 13 op zUn rug. Toen
1>U het veld betrad werd hU met een
gescandeerd „Inge. Inge, Inge" ont
vangen.
Toen in de tweede helft Danielsson uit
een prachtige pass van Swart met een
enorm harde kopbal een fantastisch mooi
doelpunt scoorde het was tevens de
genadeklap voor PSV moest hij een
ware ovatie ln ontvangst nemen. Ook na
•floop kon de Zweedse debutant de
hulde voor zijn zeer goede spel incas
seren. Hij betekent voor de toch al sterke
Ajaxaanval een enorme aanwinst.
Na afloop vertelde Inge Danielsson dat
hij zijn eerste optreden in Nederland ge
weldig vond. Het publiek is fantastisch
en ik heb zelden bij een doelpunt zo'n
ovatie gekregen.
Met de komst van Danielsson werd de
waarde van Cruyff, die na een goede
combinatie waarin ook Muller en Keizer
hun aandeel hadden, het eerste en
75ste in deze competitie voor Ajax -
doelpunt maakte, ook groter. Op de
flanken had hij minder last van de nog
altijd sterke stopper Schrijvers.
Danielsson gaf ook de perfecte pass
aan de beweeglijke Cruyff die daardoor
alleen tegenover doelman Heijink ge
komen zijn tweede doelpunt kon ma
ken. De vierde treffer was een geschenk
van scheidsrechter Boosten, die een niet
ernstig geval van obstructie (Schalks te
gen Keizer) met een strafschop ,hono-
Ajax heeft uitstekend gespeeld. Het
leek of de voortdurend in beweging zijn
de Amsterdammers ten minste twee spe
lers meer in het veld hadden staan dan
PSV. Op het middenveld verzetten Muller
en Groot meer en beter werk dan de
vier man. die PSV daar had gegroepeerd
(Strik, Van Stippent, Senders en Van
der Kuylen). De Eindhovense ploeg die
na een goede start door Ajax steeds ver
der werd teruggedrongen, heeft gepro
beerd de Amsterdammers met eigen wa
pens partij te geven. Het lukte niet. om
dat de wapens van Ajax gistermiddag
van té uitstekende kwaliteit bleken.
Keereweer voorkonU een kopstoot van Gerard Désar.
(Van o
sportredactie)
Er is alle kans, «lat Jan Leget op S april In Oost-Uuitsland van de party
zal zijn ln het Nederland* amutcurelftnl. l.'lt Woudenlterg was namelijk
bondstralner Slem Plooyer naar Ixlden gekomen vooral om Jan Leget weer
eens te zien spelen. De Leidse aanvoerder heeft d<- hoiulstrainer niet teleur
gesteld. „Jan speelde een voortreffelijke party In het bijzonder gedurende
de tweede helft, toen hjj eenmaal goed door gekregen had, dat de sterke
defensie %an Roodenburg op de knieën gedwongen moest worden met passes
over de breedte", zo vertelde ons de heer Plooyer.
Direct na de wedstrijd heeft de heer Plooyer contact gezocht met Jan
Leget en tijdens het gesprek heeft de bondstrulner laten doorschemeren, dat
er wellicht een oplossing is voor de moeilijkheden, die Leget Indertijd ge
dwongen hebben zich terug te trekken uit de amateurselectie. Deze waren
voornamelijk van financiële aard loonderving, etc.
„Tydens het gesprek Is mU gebleken, dat Leget zelf weer graag by de
selectie komt. Van de week ga Ik nog eens met hem praten en wat my be
treft komt hy daarna weer by de selectieploeg. Zyn vorm is In leder geval
uitstekend. Of ik hem ook laat opstellen tegen Oost-Duitsland (do wed-
stryd wordt waarachljniyk In Leipzig gespeeld) is voor my nog niet zeker.
Een goede kans maakt hy echter wel
De heer Plooyer verklaarde ook, dat hy de overwinning verdiend terecht
had zien komeu bij UVS. „UVS was beter en speelde, de omstandigheden
In aanmerking genomen, op sommige momenten voor de rust goed voetbal.
In de tweede helft, na een Inzinking van ongeveer 20 minuten, ging het
ook uitstekend. Voor amateurbegrippen een mooi open spelletje".
Wie de bondstralner naast Jan Leget verder goed vond spelen? „By
Roodenburg aanvoerder Van Weerlee en by UVS die knaap, die van Telstar
gekomen Is, Holl en naluuriyk Désar. Dut Is nog altijd een goede speler.
Vad Koren, ook een oud-Nederlands elftalspeler, vond Ik ook lang niet
slecht. Alleen Jammer, dat hy vaak niet gelukkig Is met afgeven". Samen
vattende slotopmerking van de heer Plooyer: „Een sportieve leuke derby
en inyn complimenten voor «Ie scheidsrechter, die na een wat aarzelend
begin, het spel prima volgde".
