UICnAAH
mijtvnnv
SLECHTE PERS VOOR ISRAËL
IN WEST-EUROPA
Dajaks
tegenover
Chinezen
WEDIJVER MET DE
Scotland Yard
roept
techniek
te hulp
,r
DE LEIDSE COURANT
(Van onze medewerker dr. F. Schlomann)
Scotland Yard rolde korte tijd geleden de grootste
organisatie van schilderijvervalsers op die tot
dusver bekend was. Vier dagen en nachten
stonden als arbeiders vermomde rechercheurs
van de C.I.D. op het Londense vliegveld Heathrow
op wacht, totdat een Zwitsers toestel arriveerde
met een kist met zeven schilderijen, die op de
veiling ruim kwart miljoen gulden zouden hebben
kunnen opbrengen als ze echt geweest waren.
Helaas, ze waren even vals als de bijbehorende
certificaten van echtheid.
De leveranciers vormden een bende
jarenlang onrust op de inter
nationale kunstmarkt had teweeg
gebracht door geraffineerde falsifi
caties. Deheren hadden al zo vaak
groot succes geboekt, mede door hun
(raaie en vertrouwenwekkende cata
logi. Maar nu was een van de direc-
van een Londense veiling
wakker geworden, nu gelijktijdig
meerdere exemplaren van de kost
baarste doeken van Rembrandt, Michel
angelo en Leonardo da Vinci werden
■angeboden. Hij nam contact op met
Scotland Yard, die Interpol in Parijs
de F.B.I, in New York informeerde.
Dt arrestaties volgden daarop,-ip. si
'empo.
Scotland Yard boekte onlangs ook
succes in de strijd tegen de Smokkel
handel. Er waren benden die 's nachts
met kleine bootjes vanuit Nederland
België voor de prijs van ruim
duizend gulden per persoon Indiërs en
Pakistani, die het visum geweigerd
in Engeland aan wal brachten.
Op de terugreis naar het vasteland
l namen de bendeleden illegaal goud
I mee uit Engeland, dat via Zwitserland
door rood Chinese tussenpersonen tot
voor zesmaal de normale prijs gekocht
Maar met alle respect voor Scotland
Yard mag men niet over het hoofd
zien dat de criminaliteit in Londen in
1967 opnieuw met 2,4 pet. gestegen is.
Dit cijfer lijkt misschien laag, verge
leken met de stijging in geheel Groot-
Brittannië van 5,8 pet., in West-Duits-
land met 7,2 pet. en in de Verenigde
Staten met 11,4 pet. Maar als men de
groei van de criminaliteit in Londen
over de laatste dertig jaar beziet, luidt
het oordeel over Londen heel wat
minder gunstig: vóór de laatste oorlog
registreerde Londen per jaar „maar"
95.000 misdaden, na de oorlog 126.000
en in 1961 reeds 196.000. In 1964 254.000
tegen 282.588 in 1967.
Bijzonder groot was de stijging van
de misdrijven tegen de persoon. Ver
geleken met 1961 namen deze met meer
dan 13 pet. toe. In steeds grotere mate
wordt daarbij, anders dan vroeger in
Engeland, gebruik gemaakt van vuur
wapens. Het getal moorden in 1967. 49.
vormt eveneens een record Ernstige
mishandelingen en roofovervallen stegen
binnen tien jaar met honderd procent.
vergeleken met de laatste jaren voor
de oorlog zelfs met vijfhonderd procent
In 1967 werd voor ruim tweehonderd
miljoen gulden gestolen..
Een heel apart hoofdstuk vormen de ver
dovende middelen. Nog vier jaar geleden
werden er maar 152 gevallen gere
gistreerd. maar vorig jaar 2957. dat is
driemaal meer dan in heel West-Duits-
land. In heel Engeland is het aantal
gebruikers van narcotica in vijf Jaar
tijds met 300 pet toegenomen, en de
consumptie van heroïne steeg zelfs met
700 pet In april 1967 vond men op
London Airport in sinaasappelkistjes 4"
kilo hasjiesj
Kort tevoren had Scotland Yard in en
kele stoelen van de kleine kerk aan
Trafalgar Square een opslagplaats voor
cocaïne ontdekt Onlangs werden ver
scheidene succesvolle razzia's op narco
tica in diverse clubs in Soho gehouden
maar tegelijkertijd werd Londen weet
een nieuw verdovingsmiddel rijker ondei
am STP. Het schijnt dat de
grootste consumptie van narcotische
middelen niet plaatsvindt in Soho of in
de achterbuurten, de „slums", maai li
betere kringen
In privéwoningen zelfs meer dan 70 pet.,
waarvan 15 tot 18 pet. voor rekening
komt van kinderen beneden de veertien
Momenteel kan Scotland Yard ongeveer
23 pet- van alle aangegeven misdrijven
tot klaarheid brengen. Zes Jaar geleden
was dit nog 25 pet. Bij roof ligt het per
centage thans op 24,8 pet., bij inbraken
op 18 pet. En bij autodiefstal op onge
veer 14 pet.
In Amerika wordt ongeveer 22 pet. van
alle misdrijven opgehelderd, in Parijs
en West-Duitsland zelfs 53 pet.
Dit Londense cijfer hangt samen met
het feit dat ruim tien jaar geleden
„maar" 100.000 vergrijpen gemeld wer
den aan de politie, die over 16.500 man
beschikte. Intussen is de misdadigheid
met 160 pet. toegenomen, maar de per
soneelssterkte van Scotland Yard maar
met zegge en schrijve 17 pet. Londen
heeft een tekort van 6000 agenten, en
dit vormt het grootste probleem in de
strijd tegen de misdaad. Een agent ver
dient nog voor zijn dertigste jaar ruim
tienduizend gulden, maar gehuwden heb
ben daar niet genoeg aan. Men klaagt
in politiekringen ook over veel te lang
zame promoties en over de uiterst harde
driejarige opleiding
"f Hoog tempo
■He^-moéilijkste punt bij de bestrijding
der criminaliteit vormt het enorme tem
po waarin de misdaad zich voltrekt. De
misdadiger kan allang voordat de eer
ste agent ter plaatse is, weer elders zit
ten, en het is een klein kunstje binnen
een paar kwartier per vliegtuig op weg
naar het vasteland of naar Amerika te
zijn, voordat het eerste onderzoek al
wat klaarheid heeft gebracht.
Maar de Londense politie gaat steeds
meer gebruik maken van de moderne
techniek. Men heeft grote verwachtingen
van de t.v.-camera's, die op de drukste
punten van de binnenstad zijn opge
steld, en met een radlus van 360 meter
een oogje in het zeil houden. Scotland
Yard heeft zich in zijn nieuwe toren
flat in Victoriastreet de modernste ap
paratuur aangeschaft. De ontvangst-
posten van de 999-alarms zijn direct ver
bonden met de overvalwagens van de
vliegende brigades („flying squad").
En alle archieven met hun meer dan
2.170.000 naamkaarten en ruim 180 dui
zend vingerafdrukken kunnen via de
meest moderne methoden gebruikt wor
den. Hel volgend jaar zullen de com
puters rechtstreek? deelnemen aan de
bestrijding van de misdadigheid Zonder
twijfel is Scotland Yard de modernste
politiecentrale van West-Europa, maar
het is een vraag of men de groei der
criminaliteit zal kunnen beteugelen..
het hele apparaat
TEL AVIV In Israëlische kringen
maakt men zicb ernstig ongerust over
de slechte pers. die Israël sedert het
Jeugdbenden
De Jeugdbenden, de rockers en de mods
Ün wat op de achtergrond geraakt. Ver
geleken met vroegere jaren is de eigen
lijke Jeugdcriminaliteit In Londen nau
welijks toegenomen, al maken de Jonge-
rulm 40 pet uit van alle gearres
teerden In meer dan de helft van alle
gevallen werken de jongeren samen In
bendes. Het Is een zorgwekkend ver
schijnsel dat één op de drie mishande
lingen door jeugdige personen wordt
gepeegd. Het Jeugdcljfer voor Inbraken
ln magazijnen Is 32 pet., voor Inbraken
een bezettende mogendheid is gewor
den. vooral in West-Europa krijgt. De
Israëliërs zijn in het algemeen zeer
gevoelig voor buitenlandse kritiek.
Een Israëlische militaire woordvoer
der sprak tegenover mij zijn teleur
stelling uit, dat ook sommige Neder
landse kranten Israël op essentiële
punten af- en aanvallen. En dat terwijl
Nederland Israël tijdens de kritieke
dagen in juni van vorig jaar zo spon
taan en daadwerkelijk had geholpen
De woordvoerder vroeg zich af,
waardoor deze kentering in de publie
ke opinie zich liet verklaren ifc wees
hem erop, dat vooral het leed van de
Palestijnse vluchtelingen, dat zo vaak
op de tv-schermen komt. de aandacht
van de oorzaak van de jongste Israë-
lisch-Arabische oorlog heeft afgeleid.
De woordvoerder begreep, dat het een
menselijke trek is dat de sympathie
naar de zwakke uitgaat.
Voor het uitbreken van de Israël isch-
Arabische oorlog presenteerde Israël
zich als het door een overmacht be
dreigde land. De Israëlische overwin
ning en de wijze waarop deze werd
behaald, heeft de rollen in het Ara-
bisch-Israëlische geschil echter om
gedraaid. Israël lijkt nu de reus van
het Midden-Oosten en de Arabieren de
kleintjes.
De Israëlische militaire woordvoerder
was het met me eens, dat het opbla
zen van Arabische huizen op de wes
telijke oever van de Jordaan of in d<
Gazastrook door Israëlische troepen,
wanneer bleek dat de bewoners van
die huizen met de Arabische terroris
tische organisatie El-Fatah hadden sa
mengewerkt, in Europa een heel slech
te indruk maakt. En ook dat de Ne
derlanders, die zich de Duitse bezetting
nog herinneren hiervoor bijzonder ge
voelig zijn.
„Maar wij hebben geen andere keus'
zei hij. „We kunnen de Arabieren toch
niet zomaar doodschieten. En we kun
nen toch ook uiet alle Israëlische ge
vangenissen volstoppen met Arabisch*
terroristen en hun helpers".
Naar de mening van de militairc
woordvoerder is het opblazen van hun
huizen voor de onderontwikkelde Ara
bieren de enige taal die zij goed ver
staan. .Het is de effectiefste manier
om de Arabieren te bewegen van sa
menwerking met de El-Fatah af te
Hij voegde eraan toe: ,,In het westen
heeft men totaal geen begrip van de
Arabische mentaliteit. Wij kennen die
door en door. Voor het opblazen van
huizen hebben de Arabieren het diep
ste respect En het geeft resultaten!"
Het ziet er dus naar uit, dat de Israë
liërs steeds weer, indien zij het nood
zakelijk achten, in Arabische dorpjes
tot grote schrik van de bewoners hui
zen met een doffe knal zullen opbla
zen. Dit vooruitzicht vervult ook de Is
raëliërs met zorg.
Na
jaren
van
goede
verstand
houding
medewerker)
Toen meer dan twee eeuwen geleden op verschillende plaatsen in West-Borneo
goud werd ontdekt, riepen de plaatselijke, inheemse vorsten Chinezen van
elders naar West-Bornco om het zware goudgraverswerk te doen. Er ontstond
een ware goudkoorts. B|j duizenden stroomden de Chinezen uit Zuid-Chlna
naar West-Borneo, voms bi) „clans" tegelijk onder hun eigen hoofden, en
vonden een goed bestaan ln de goudmijnen. Nadat de mijnen waren uitgeput,
keerden zjj niet naar hun land terug, maar vestigden zich als landbouwer».
Door de jaren heen bleven z|j een vreemd element in de maatschappij, onder
hun eigen bestuur in „kongsi's", rechtspraak en verdediging. ZU betaalden
jaarlijks een schatting aan de Chinese keizer, naast die aan de inheemse
vorsten. In feite vormden de kongsi's onafhankelijke rUkjes. die elkaar be
oorloogden, in elkaar opgingen of zich weer splitsten.
Eerst in de vorige eeuw werd aan deze situatie door de Nederlanders in de
„kongsi-oorlog" een einde gemaakt. Maar nog in de dertiger jaren van deze
eeuw werden van tijd tot tijd op Chinese scholen in Nederlands-Indië land
kaarten aangetroffen, waarop West-Borneo als Chinees territoir was aan
gegeven.
Thans wonen 250.000 d 300.000 Chinezen in West-Borneo cn maken er 19
procent van de bevolking uit Zij beheersen in nog sterkere mate dan elders
in Indonesië de economie Onder hen zijn nogal wat Taiwanchinezen, aan
hangers van nationalistisch China en daardoor „staatloos", omdat Indonesië
nationalistisch China niet erkent De vele anderen zijn officieel staatsburger
van de Chinese Volksrepubliek ofwel tot Indonesisch staatsburger genatura
liseerd. uit opportunistische ovei-wegingen. Het komt niet zelden voor, dat in
een familie de familieleden een verschillende politieke status hebben, bij
voorbeeld de man is Chinees en de vrouw Indonesisch staatsburger of
omgekeerd.
Een aantal Chinezen was tot de P.K.I. toegetreden de Indonesische com
munistische partij en een paar waren zelfs ln het C.D.B., het bestuur van
de I» K.I.-afdeling van West-Borneo, opgenomen. De leider en zijn vervanger
waren evenwel Indonesiër.
Confrontatie
Toen in 1962 president Soekarno zich daadwerkelijk ging verzetten tegen de
vorming van de nieuwe staat Maleisië, bestaande uit Malakka, Singapore,
Serawak en Sabah (de nieuwe naam voor Brits Noord-Borneo), als een nieuwe
vorm van kolonialisme, had hij de volle steun van de Chinese Volksrepubliek
en haar talrijke aanhangers in Maleisië, waar een Chinese „minderheid" van
ongeveer 40 procent woont.
Indonesische troepen van Java en elders werden naar West-Borneo overge
bracht om door raids over de grens met Serawak Maleisië onder druk te
zetten. Enige honderden Chinese jongelieden uit Serawak, fanatieke volgelingen
van Mao Tse-toeng, trokken over de grens naar West-Borneo en werden met
open armen ontvangen door de Indonesische strijdkrachten en als vrijwilligers
ingedeeld. Zij kregen de naam van Pasoekan Gerilja Rakjat Serawak
guerilla's van het volk van Serawak kortweg P.G.R.S. genoemd Ver
moedelijk heeft Peking via Djakarta in China getrainde guerilla's overgevlogen
om aan de P.G.R.S. ieidlng te geven. De Indonesische commandant van de
militaire operaties in het grensgebied van Borneo en Maleisië was brigade
generaal Soepardjo, een man die zorgvuldig door de P.K.I. was opgeleid voor
de militaire leiding in een toekomstige communistische greep naar de macht.
Brigade-generaal Soepardjo werd in september 1965 dooi de P.K.I naar
Djakarta geroepen en voor de -staatsgreep van 1 oktober 1965 geïnstrueerd
De coup eindigde in een volslagen mislukking en Soepardjo werd later voor
zijn aandeel daarin ter dood veroordeeld.
Generaal Soeharto werd aanvankelijk te veel door de situatie op Java bezig
gehouden. De confrontatie tegen Maleisië sudderde op een luag pitje voort om
tenslotte geheel op te houden. De troepen werden-uit West-Borneo terugge
trokken. De P.G.R.S bleef achter. De militaire commandant van West-Borneo,
een Soekarnoïst, nam geen maatregelen tegen de P.G.R.S. De strijd om de
macht tussen president Soekarno cn generaal Soeharto was nog in volle gang
Het getij kon nog ten gunste van Soekarno kejen en de P.G.R.S. kon nog
teren op de door het leger achtergelaten vooriaden in het binnenland.
Soekarno's val
K^rt na de definitieve afzetting van Soekarno ln het begin van vorig Jaar
werd de militaire commandant van West-Borneo vervangen door brigade
generaal Witono. een overtuigd tegenstander van het communisme. Hij kreeg
instructies om de P.G.R.S te liquideren en begon met de kust door een
barrière van militaire posten van het binnenland af te sluiten om hulp van
buitenaf te beletten, mede door patrouilles ter zee In samenwerking met
Serawak werd de grens van dat gebied streng bewaakt. De P.G.R.S. wier
sterkte op 1000 a 1200 man wordt geschat en in vele kleine groepen opereert
sloeg terug. In juli j.l boekten zij een opvallend succes met een aanval
op een klein vliegveld ln Sanggau Ledo, in het binnenland van West-Borneo.
De militaire bezetting werd onder de voet gelopen en vrij veel moderne be
wapening ging aan de guerilla's verloren. De P.G.R.S werd nu een ernstige
bedreiging Steeds meer troepen worden uit alle delen van Indonesië naur
West-Borneo gedirigeerd Weliswaar krijgen de guerilla's geen steun uit het
buitenland, maar ofwel uit sympathie dan wel onder bedreiging met geweld
worden zij door de plaatselijke Chinese bevolking van het nodige voorzien
om in leven te blijven Voorts zijn zij in de uitgebreide rimboe van het binnen
land bijkans ongrijpbaar.
De verhouding tussen de Dajaks in het binnenland en de Chinezen ls over
het algemeen altijd goed geweest. Beide bevolkingsgroepen vulden elkaar
economisch aan. Dc Dajaks leverden hun bosprodukten aan de Chinezen In
ruil voor r|)st en adere artikelen.
Onverantwoordelijke politici vereenzelvigen de totale Chinese bevolkings
groep nogal eens met de P.G.R.S, en zetten de Dajaks tegen de Chinezen op.
In september verspreidde zich hel gerucht, dat negen Dajaks in het gebied van
Sanggau Ledo op gruwelijke wijze door dc P.G.R.S. waren afgeslacht. De
Dajaks stelden de Chinezen erantwoordelijk en namen het recht in eigen
handen. De wildste geruchten, met verhalen ovei kannibalisme, vonden een
gewillig oor bij de in paniek geraakte Chinezen Opgejaagd door de Dajaks
verlieten tienduizenden hun haardsteden en trokken met ai wat zij dragen
konden naar de kust. De vertegenwoordiger van de Dajaks in het volks
congres en parlement, Palaunsaka, vloog naar Pontlanak, de hoofdstad van
West-Borneo, om de Dajaks tot bezinning te brengen. Maar het kwaad was
Inmiddels geschied. En de kuststeden Pontianak, Mempawah en Singkawang
zijn thans door 70.000 Chinezen uit het binnenland overstroomd.
Toekomst
Een vergelijking met Malakka dringt zich op, waar in 1948 communistische
Chiqezen onder de naam van bevrijdingsleger van het Malclse volk een terreur
tegen de Britse overheid begonnen, die aan duizenden mensen het leven heeft
gekost en die tien jaar heeft geduurd. Een groep van 6000 guerilla's hield toen
een leger van 50.000 militairen en 100.000 man politie al die jaren intensief
bezig. Eerst toen de Chinese bevolking buiten de steden in kampen van de
terroristen was geïsoleerd, kon de opstand worden neergeslagen.
Zo'n vaart zal het in Indonesië hopelijk niet lopen. In de eerste plaats vecht
de P.G.R.S niet tegen een koloniaal bewind, maar tegen een nationaal regime,
voorts is de Chinese „minderheid" aanzienlijk kleiner en tenslotte is de
P.G R.S. veel meer geïsoleerd, vooral in politiek opzicht.
Enorme rekken met dossiers staan de speurders van Scotland Yard ten dlensta.
