%CcidóeSoii^CMit WILLEM VAN 0TTERL00 gast in Ver. Staten
VANAVOND VIA NEDERLAND I
„De Knop - een farce
t.v.-spel van Mulisch
Lof in
N. Y. Times
PAGINA 2
DE LEIDSE COURANT
DINSDAG 30 JANUARI 1968
CHU-rapport, een
halve waarheid
y^ANNEER politieke partijen zich
bezighouden met staatkundige her
vorming of kieswetwijziging, is de kans
groot, dat ze zorgvuldig in het oog
houden hoe hun eigen belangen in casu
zijn. Dit is begrijpelijk en niet altijd
verwerpelijk; maar het verkleint ook
tegelijkertijd de waarde van vele stand
puntbepalingen, wanneer men die plaatst
in het licht van het algemeen belang.
Zulke standpuntbepalingen hebben we
aangetroffen in het rapport van de De
Savornin Lohmanstichting over parle
ment en verkiezingen. De stichting is het
het studiecentrum van de Chrlstelijk-
Historische Unie; haar rapport heeft op
ons de indruk gemaakt van een halve
waarheid.
Er staan in het rapport nuttige opmer
kingen, maar daarnaast wekken andere
suggesties de indruk, dat de onder voor
zitterschap van oud-minister Beerman
werkende commissie zwaar heeft laten
wegen hoe elke eventuele wijziging voor
de C.H.U. zou uitvallen.
Bijvoorbeeld: de C.H.U. moet niets
hebben van een verkiezingsstelsel op
basis van uitslagen per district; maar
tegelijkertijd wil ze graag meewerken
aan het instellen van een flinke drempel
voor kleinere partijen om nog tot de
Kamer te kunen doordringen. De C.H.U
wil niets weten van een verhoging van
de waarborgsom, wat principieel een
nobel gebaar lijkt tegenover de kleinere
partijtjes; maar ze voelt veel voor een
minimum van twee drie procent der
in totaal uitgebrachte stemmen om een
Kamerzetel te kunnen claimen. De grens
lijkt precies zo te zijn getrokken, dat
de C.H.U. van de eventuele kieswet
wijziging geen enkel gevaar, maar wel
nieuwe kansen te wachten staan.
/\M niemand eenzijdig te veroordelen:
de C.H.U. redeneert niet zo alleen
Vrijwel alle grotere partijen laten zich
terzake van de kieswethervorming in het
algemeen en het districtenstelsel in het
bijzonder sterk leiden door de gevolgen
voor hun eigen positie.
Natuurlijk wordt de landelijk gespreide
C.H.U. van een districtenstelsel alleen
maar slechter. We begrijpen de afwij
zende houding van de commissie-Beer
man dan ook heel goed, precies zoals
ook voor de hand ligt, dat de C.H.U. als
grote voorstandster van het „vrijheid-
blijheid"-principe helemaal niets moet
hebben van stembusakkoorden, nog min
der dan de anti-revolutionairen en de
K.V.P.
Maar had het dan niet een beetje voor
de hand gelegen, dat de C.H.U.-commissie
ook wat ruimhartiger zou hebben ge
dacht en geadviseerd inzake de kiesdeler?
De commissie-Beerman wijst een dis
trictenstelsel onder meer af op grond
van het feit, dat dan de kiezer in feite
dikwijls gedwongen wordt om te stem
men op de minst-slechte in plaats van
de z.i. beste kandidaten. Hetzelfde ar
gument kan evenwel gebruikt worden
tegen het drastisch beperken
keuzemogelijkheden voor de aanhangers
van kleinere partijen. Want bij een drie-
procentsmarge weten die aanhangers,
dat ze door toch op kleinere partijen
te stemmen, steun geven
loren zaak en daarbij misschien zelfs nog
via het restzetelstelsel partijen begun
stigen, waarmee ze het helemaal niet
eens zijn.
U/U vinden het voorkomen
snippering in parlement en politiek
een veel moeilijker zaak dan kennelijk
verschillende politici. Wanneer m
maal begint met forse drempels
brengen, weet men niet waar men ein
digt. Op de duur kan er dan ook in
Nederland zoiets gaan onstaan als de
poging van de Westduitse christen
democraten en socialisten om de beslis
sende stem alleen te laten spreken door
de kiezers van een paar mammoet
partijen. De gevolgen hiervan zijn dan
even noodlottig als die van het onge
temperde districtenstelsel zoals de Brit
ten en Amerikanen kennen.
Inderdaad kan men hierdoor een tijc
lang negatief ingestelde partijen de pas
afsnijden naar parlement en regering.
Maar de geschiedenis onder het parle
mentaire stelsel heeft al een paar maal
geleerd, dat ook het vergiftigde bloed
kruipt waar het niet gaan kan. Het land
moet bestuurbaar blijven. Maar zouden
de politieke partijen niet veel
reiken, wanneer ze hun eigen organisatie
moderniseren en van een duf, admini
stratief organisme een levendig po
litiek apparaat maken, waar men
wijkende meningen de ruimte geeft
de consequenties van die ruimte ook
wat betreft de relatie tot andere partijen
durft te aanvaarden?
IN dit verband willen we dan nog wijzen
op een waar woord, dat in het C.H.U.-
rapport ook plaats heeft gekregen: de
kiezers zouden meer gebruik moeten
maken van hun recht om voorkeur
stemmen uit te brengen. Misschien is
deze opmerking geplaatst vanuit de
weging, dat bij zeer nai
king van de huidige christen-democra
tische partijen hieraan sterke behoefte
kan gaan ontstaan. Maar wij zouden dit
pleitwoord voor meer invloed voor de
voorkeurstemmen in meer algemene zin
willen laten gelden.
Vermoedelijk krijgen de politieke par
tijen het dan wat moeilijker bij het
samenstellen van hun kandidatenlijst.
Maar ze zullen dan ook genoodzaakt
worden de wil van hun eigen partij
leden zwaarder te laten wegen dan nu
vaak het geval is. En de vele kiezers die
helaas weigeren zich als lid aan
i politieke partij te binden, krijgen
dan net de nodige invloed die het vaak
hen overbodig zal maken om te
gaan stemmen op partijtjes, die voor hen
de betekenis van „bij gebrek aan beter"
hebben.
een heel andere, maar principieel
betere manier dan via tot alles bindende
stembusakkoorden en oppermachtige
mammoetconcentraties krijgt de poli
tieke duidelijkheid dan een kans om
gestalte te krijgen.
Voorbeeldig
WAT te denken van de bedrijfsdirectie I te nemen
die, nu de rentabiliteit van haar Wat z
onderneming gevaarlijk daalt, verlaging zeggen?
van eigen salarissen ook op de lijst van I Misschien wel: „Voorbeeldig"!
Weggegooid (verpakkings)geld
STEEDS meer plukt de huisvrouw de i
vruchten van de nieuwste ver
pakkingstechniek. Zij hoeft steeds min-1
der oude flessen te sparen, maar kan ze j
onbekommerd in de vuilnisbak mikken. I
De reinigingsdienst zal er niet zo ge- i
lukkig mee zijn, de huisvrouw wel. Al- j
hoewel: de vreugde zal wellicht wat j
getemperd worden door het feit, dat
dat weggooien althans voor de consu- j
ment een dure bezigheid blijkt te 1
worden. De slaolie kost sinds gisteren
bijvoorbeeld doodleuk vijftien cent en
de slasaus twaalf cent meer vanwege de
weggooiverpakking. Bij andere pro-
dukten heeft men hetzelfde verschijnsel
gezien. Het inzamelen, schoonmaken en
opslaan van leeg verpakkingsmateriaal
is een veel te dure rompslomp geworden
voor de fabrikant De weggooi-oplossing
levert de huisvrouw maar een betrekke
lijk voordeel op: tegenover wat meer
gemak staat nogal wat weggegooid geld.
5?
De VPRO-televisie brengt vanavond de tv-bewcrking van het toneelspel „De
Knop" van Harry Mulisch. De eerste versie zonder commentaar geschreven in
1957 werd onder de titel „De Knop een farce" gepubliceerd in Podium 58
(november '59) en opgevoerd door het Lclds en Utrechts Studententoneel. In 1960
volgde in Brussel tijdens het internationaal Avantgarde Festival een uitvoering
door Test, werkgroep voor experimenteel toneel, met o.a. Henk van Ulsen, John
Walhain en Shireen Strooker. De uitvoerenden van vanavond zUn: Lo van Hens-
bergen als Adella. Gerard Hartkamp als Keitz en Ida Bons als Hlëronymus. De
schrijver wordt gespeeld door Dimitri Frenkel Frank. Regie: Huib de Vries.
Groot tumult bij
eerste opvoering
Tijdens de Brusselse opvoering ont
stond groot rumoer in de zaal. Voor
al de Franstalige bezoekers protes
teerden luidkeels en vroegen hun geld
terug. Het tumult groeide en tenslotte
staakten de acteurs hun werk, omdat
ze er niet meer boven uit konden
spreken. Dit betekende tevens het ein
de van het spel.
Dimitri Frenkel Frank werkt aan de
ze tv-opvoering als commentator,
die terzijde sarcastische opmerkingen
plaatst, terwijl Mulisch zelf af en toe
op het scherm verschijnt om venijni
ge kritiek te spuien aan het adres van
prof. Hans Gomperts, regisseur Erik
Vos in verband met de festivalopvoe
ring van Prometheus en een anoniem
gehouden prof. dr. ingenieur.
De knop waarover het spel handelt,
bevindt zich in het hoofdkwartier van
de vrije wereld, waar men nauwlet
tend waakt op het gedrag van de bar
baarse tegenstanders in het „Zuide
lijke Blok". Twee maarschalken (Lo
van Hensbergen en Gerard Hart
kamp) bewaken de knop. die in ver
binding staat met raketten, die gela
den zijn met atoombommen, waarmee
men de wereld kan vernietigen. De
auteur maakt in ee: uur van deze
van hun verantwoording bewuste op-
perofficiercn twee karikaturen van
mannen, die op grom' van persoon
lijke conflicten de wereld willen la
ten ontploffen. Als deze redenen uit
de weg zijn geruimd wordt per onge
luk de knop toch ingedrukt.
Regisseur Huib de Vries heeft ge
poogd om dit stuk te actualiseren
door het inlassen van televisie- en
filmfragmenten van actuele gebeurte
nissen, om het spel meer tot de kij
kers te doen spreken. Daarin fun
geert Mulisch zelf als aanrander van
een meisje ir een bos Ook ziet men
een fragment van de St.-Pieter bin
nenschrijdende bisschoppen, die deel
namen aan het tweede Vaticaans con
cilie, uiteraard vergezeld door com
mentaar.
Het gaat er In dit toneelstuk nogal
hard tegenaan. Kijkers, die zich mis
schien gekwetst gaan voelen, zijn er
nog eens op gewezen, dat aan het tv-
apparaat een knop zit, waarmee „De
Knop" kan worden uitg draaid.
Nederland II vertoont vanavond weer
het obligate beeld: 21ste eeuw-twee-
duuster-dubbelspion-denkbeeld. De
„onweerstaanbare mr. Herbie" is in
de nieuwe aflevering van Dubbelspion
die de NTS van 20.20 tot 21.10 uur op
Nederland II uitzendt, een van de
hoofdpersonen.
Eigenlijk heeft deze Amerikaan, die
op vakantie in Spanje vertoeft, meer
van een miezerig mannetje dan van
een held, die van moeder natuur ei
genschappen heeft meegekregen, die
mooie meisjes een blos naar de wan
gen jaagt Hij kan zeker niet als een
Ook in Amerika zijn orkestenproblemen
eigenlijk dirigentenproblemen
(Van onze correspondent in New-York
NEW YORK. Willem van
Otterloo was van 14 tot 30
januari in de Verenigde Staten
om drie concerten te dirigeren:
een concert met het Philharmo-
nisch Orkest van Rochester en
twee concerten van het American
Symphony Orchestra, het orkest
van Leopold Stokowsky, de
magiër met de dirigeerstok, die
met zijn bijna 86 jaren nog de
jeugd en de energie zelve is.
Het orkest van Rochester behoort niet
tot de „grote" orkesten van Amerika
(Boston, Philadelphia, New York, Cle
veland, Chicago, eventueel als men wil
nog Los Angeles en San Francisco),
maar het komt toch wel in die grotere
groep van goede orkesten, die in dit
grote land met zijn 1400 symfonie
orkesten, een zeer redelijk niveau
hebben.
Rochester is een van die kleinere
Amerikaanse steden, die alle op elkaar
lijken en die niet overlopen van op
windend uiterlijk schoon. Het is alles
Kodak wat in Rochester slaat en zo
ook de concertzaal en de befaamde
muziekschool met de concertzaal in
één gebouw die vele jaren geleden
door Eastman werd neergezet en die
een voorbeeld is van goede besteding
van een vermogen. Het symfonie
orkest van Rochester omvat 85 musici,
die voor een deel ook hun activiteiten
richten op de muziekschool en derhalve
in Rochester een zeer behoorlijk be
staan kunnen leiden. Die orkestmusici
hebben 38 van de 52 weken een con
tract met het orkest en moeten verder
in het jaar andere financiële bronnen
aanboren (er zijn in de Verenigde
Staten maar een paar orkesten, die
voor het gehele jaar onder contract
staan). De financiering van het orkest
is zoals bij alle andere orkesten een
zaak van „fund-raising" en Rochester
is actief doende om voor de komende
vijf jaren weer voldoende geld bijeen
te brengen voor de Instandhouding
van het orkest. Men ziet overal affi
ches, die laten weten: „Als wij één
miljoen dollar bij elkaar krijgen, dan
geeft de Ford Foundation daar een
miljoen dollar bij".
I VOOR DE DAMES
De meeste dirigenten van de Ameri
kaanse symfonie-orkesten moeten een
niet gering deel van hun tijd besteden
om lief te zijn tegen de damescomités,
die voor de pecuniën moeten zorgen.
George Eastman gaf zijn fondsen voor
de Eastman School of Music, het East
man Theatre en het Rochester Phil
harmonic Orchestra in 1921 uit handen
en sindsdien hebben Albert Coates,
Eugene Goossens, José Iturbi en Erich
Leinsdorf het orkest opgekweekt. De
tegenwoordige vaste dirigent is de
Flans Citroen
Hongaar Laszló Somogyi, die in 1956
Hongarije verliet en thans al weer een
aantal jaren in Amerika zijn eigen
orkest leidt en ook als gastdirigent in
zijn tweede vaderland optreedt.
Het jaarprogramma van de Rochestei
Philharmonic is aan de voorzichtige
kant men moet natuurlijk veel meei
dan bijvoorbeeld in Nederland reke
ning houden met de publieke smaak
maar laat wel ruimte om af en toe
af te wijken van het ijzeren reper
toire. Men ziet voor dit jaar op de
vijftien concerten van de grote serie
de namen van Bartok, Stravinsky,
Dutilleux, Henze, Scriabin, Andries-
sen, Johanson, Prokovjev, Lutoslavski
als componisten vermeld en men kan
toch ternauwernood gestand houden,
dat dit in het algemeen de populaire
namen van het grote concertpubliek
zijn. Er staat echter ook zeer veel
Beethoven op het programma het
is een soort Beethovenjaar in Roches
ter en zulks maakt alles weer goed.
Er is ook nog naast genoemde grote
serie een serie van vier Mozarl-
concerten en nog een reeks jeugd-
concerten met uiterst gemengde pro
gramma's: Dvorsjaks Vijfde Symfonie
naast een selectie filmmuziek enz.
BELANGRIJKSTE GASTDIRIGENT
Willem van Otterloo is In dit seizoen
lijkt mij de belangrijkste gastdirigent
in Rochester geweest, want men kan
de goede kwaliteiten van Charles
Bruck en Peter Eros die overigens
ook zeer nauwe banden met Nederland
hebben gehad met de beste wil van
de wereld niet gelijk stellen aan de
kwaliteiten van Willem van Otterloo.
Zowel het orkest als de manager van
het orkest, Nar Greenberg, waren bij
zonder enthousiast over Van Otterloos
concert en het moet gezegd: zonder nu
overdreven enthousiast te zijn over de
uitvoeringen van de Symfonische
Etude van Andriessen, De Symfonie in
drie bewegingen van Stravinsky en
de Vijfde Symfonie van Beethoven,
het klonk alles zeer acceptabel en men
realiseert zich weer, dat er in de
wereld geen orkestenprobleem is, maar
een dirigentenprobletm. Als er in Ro
chester een vaste dirigent van het ka
liber van Van Otterloo voor het orkest
zou staan, dan zou hij muzikanten
materiaal voldoende hebben om in eni
ge jaren een orkest van aanzienlijk
formaat te kweken.
Maar de dirigentep van het formaat
van Van Otterloo zitten niet te wach
ten op een vaste aanstelling in Roches
ter en over de „nachwuchs" van diri
genten spreken wij maar niet. Zelfs
als men bedenkt, dat er bij die 1400
symfonieorkesten in Amerika natuur
lijk heel wat amateurorkesten zijn, dan
nog vraagt men zich af waar die hon
derden beroepsorkesten of combinaties
van beroeps- en amateurorkesten hun
dirigenten vandaan halen.
Theodore Stroning, muziekcriticus
van de New York Times, schreef
over Van Otterloos optreden in
Carnegie Hall met het American
Symphony Orchestra, dat het ge
tuigde van „helderheid, evenwicht
en onsentimentaliteit".
Van Otterloo beheerste ritme en
toon en behandelde elk werk zó, dat
de opbouw ervan de toehoorder on
middellijk duidelijk werd. Soms is
hij te gematigd. De Praagse Sym
fonie van Mozart had niet de op
gewektheid die men ervan verwacht.
Het was een bleek afdruksel van
het oorspronkelijke maar „Physche"
van César Franck won enorm door
de kalme behandeling van Van
Otterloo.
Tijdens de Derde Symfonie van
Brhckner klonk het orkest alsof het
al jaren onder hem had gespeeld.
De American Symphony reageerde
op Van Otterloo met kamermuziek
achtige response en coördinatie. Het
was een zeer bevredigende uit
voering.
Het American Symphony Orchestra is
zes jaar geleden opgericht door Leo
pold Stokowsky. New York heeft
eigenlijk maar twee orkesten en dat
lijkt mij voor een stad met hetzelfde
aantal inwoners als geheel Nederland
niet direct overdreven. Het is natuur
lijk wel zo, dat ook Boston, Philadel
phia en Cleveland regelmatig hun op
wachting in New York maken en dat
zo ongeveer alle Europese orkesten wel
eens in de zoveel jaar in New York
concerteren, maar al het water van de
zee wast niet uit, dat twee orkesten
in New York te weinig is voor de mu-
ziekhonger, die de Amerikanen demon
streren door naar alle concerten toe te
gaan en de zalen meestal uitverkocht
te laten zijn. Het American Symphony
Orchestra is een zeer jong orkest, niet
allen in de eigen zes jaar, ma^r ook
in de leeftijd van de orkestmusici, die
zo jong zijn, dat men met verbazing
een enkele oude man van een jaar of
4045 ertussen ontdekt. Het orkest is
honderd man sterk en als het ooit
dwaas geweest is om van „man" te
spreken dan wel hier, want er zitten
47 vrouwen, of liever gezegd, meisjes
in het orkest. Zij geven een fleurig
aanschijn aan het apparaat, vooral als
men wat beter kijkt en ziet hoe wel
gevormd een aantal van deze dames
is.
SPELEN MET HEILIG VUUR
Maar laat ons snel terugkeren i
zaken van de geest.
Zij spelen met het heilig vuur
ten dat heilig vuur ondersteund door
door een allervoortreffelijkste tech
niek. Het American Symphony Or
chestra heeft maar een gebrek: gebrek
aan routine. Z\j speelden met Van
Otterloo voor het eerst in hun jeugdig
bestaan de fragmenten uit „Psyche"
van Franck en de Derde Symfonie van
Bruckner (alleen de Praagse Symfonie
van Mozart was bekend notenterrein)
en goedbeschouwd was de repetitietijd
van Van Otterloo vier repetities
te weinig voor zijn programma. Maar
het adaptatievermogen van het orkest
is wonderbaarlijk groot en men moet
zich niet voorstellen of wel voor
stellen, zo men wil hoe dit orkest
gaat klinken over een aantal jaren
als de routine er ingeheid is.
Leopold Stokowsky vindt zichzelf nog
een jeugdig man en jeugdig van geest
j hij bepaald. Maar het lijkt mij, dat
ö6 jaar een leeftijd is waar men als
orkestdirectie geen huizen op kan bou
wen en ook het American Symphony
Orchestra is binnen afzienbare tijd een
orkest, dat om een dirigent gaat zit
ten springen. De we kelijk zeer goede
dirigent, die de Ieefiijd heeft en het
vermogen om 'n orkest te disciplineren
heeft dan waarschijnlijk met dit orkest
een gouden toekomst voor zich. De
strijkers van dit orkest klinken war
mer en voller dan van de meeste
Amerikaanse grote orkesten de ma
gische hand van Stokowsky en het
koper is evenals van alle Amerikaanse
orkesten meer dan voortreffelijk. Er
zit in Amerika een overschot aan ko
perblazers waar men zich in Europa
geen voorstelling van kan maken. Men
moest eens weten hoeveel Europese
orkesten op zoek zijn naar goede trom
pettisten, trombonisten en hoornisten.
Zij zijn hier te kust en te keur. En
niet alleen in de grote 5, 6 of 7, maar
in de kleinere orkesten: in Rochester
bijvoorbeeld.
HOUTRUST IN NEWYORK
Begin februari wordt de nieuwe Ma
dison Square Garden geopend, op de
plaats van het vroegere Pennsylvania
Station( op de hoek van de 8th. Avenue
en 3rd. Street). Ik zal in een apart
stuk berichten over dit nieuwe sport
paleis, waarin onder meer ijshockey
en basketball onder dak worden ge
bracht. Maar ik meld het hier, omdat
onder de arena waar de sportfeno-
menen het volk de spelen gaan bren
gen, een grote ruimte gebouwd is
ongeveer 4000 plaatsen voor con
certen en dergelijke. In die ruimte gaat
Stokowsky met zijn orkest een aantal
populaire concerten geen men kent
dat wel: de „Bolero". Schuberts On
voltooide een soort Houtrust in New
York.
Het zou mijn eer te na zijn om van
deze gelegenheid niet gebruik te ma
ken om de lezers wat „inside informa
tion" toe t fluisteren over de moge
lijke opvolgers van de vertrekkende
dirigenten uit Boston, Chicago, New
York en Philadelphia. Men vertelt mij
in kringen van de zogeheten welinge
lichte lieden, dat Solti de opvolger
wordt van Martinon in Chicago, dat
Philadelphia het welgevallig oog laat
rusten op Istvan Kertesz, dat Boston
vues heeft op Colin Davis en dat New
York het gewoon niet weet, maar ge
porteerd zou zijn voor Ozawa.
„Hengeveld over Hengeveld", gister
avond bf de TROS, was een nagenoeg
geslaagd muziekprogramma. Pianist
Gerard Hengeveld kwam er veelzijdig
in naar voren als musicus, als een man
die openstaat voor popularisering (in
het Jazzgenre!) van zUi. kunst, als
pedagoog, als begaafd causeur en als
componist.
Dit laatste was één zwak punt Com
ponist Hengeveld heeft goede en min
der goede dingen geschreven, en het
laatste genre kwam té ruimschoots
aan bod. Tweede zwakke punt: de soms
onhandige presentatie door charmante
Marian Bierenbroodspot die teksten
aangereikt kreeg die het programma
schaadden. Programma, dat we, al met
al, toch heel positief waarderen.
Veel onhandiger waj de TROS-omroep-
ster die, al te onvoorbereid kennelijk
als interviewster moest optreden van
lt. ter zee le kL, J. H. van Rede. Dat
interview was Ingelast in verband met
het recente verongelukken van twee
onderzeeëers en paste wonderlijk-actu
eel b(j de onderzeeëraflevering van de
Italiaanse TROS-serie „Het verbaal
van de zee". Attent van de TROS, dat
zU omwille van de actualiteit, dit ge
sprek inlaste. Jammer voor de TROS.
dat zij geen goede gesprekspartner
beschikbaar had.
Vrij worstelen, zo verguisd in Brand
punt Buitenspel, hebben wij ditmaal
niet kunnen zien. Met die verguizing
zijn we het overigens niet eens. Wij
vinden „Vrij worstelen" grof, op lage
instincten mikkend, én subliem variété.
Maar op het tweede net bracht Achter
het Nieu vs het enorm belangwekkende
interview, dat de Duitse tv met hart-
transplanteur dr. Barnard had. En
daar lieten we „Vrij worstelen" graag
voor schieten.
Vg.
(ADVERTENTIE)
NEDERLAND I
STER
Reclameuitzendingen
om 18.55. 19.03, 19.56 en
20.16 uur)
NTS
18.50 uur:
Pi po de clown
19.00 uur
Nieuws In het kort
VPRO
19.06 uur:
Wereld op wielen,
magazine
NTS
20 00 uuru
Journaal
VPRO
20.20 uur:
Ja nee - geen mening,
enquête.
21.10 uur:
De knop. tv.-spel
HIRO
22.20 uur:
Documentaire
HILVERSUM I
20.00—21.10 uur:
Juda Maccabaeus.
oratorium
23.00—23.30 uur:
Contekst, magazine
NTS
22.40 uur
Tweede journaal
22.45 uur:
De bezetting
23.45 uur:
Sluiting
NEDERLAND II
STER
(Reclameuitzendingen
om 20.16 en 18 55 uur)
NTS
18.50 uur:
Plpo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
19.03 uur:
Beelden uit de West.
documentaire
19.15 uur:
Van gewest tot gewest
19.35 uur:
De 21ste eeuw.
t.v.-serie
20.00 uur:
Journaal
HILVERSUM II
AVRO
20.00—20.40 uur:
Hou je aan je w<
NRU
22 55—23.55 uur:
Muziek van deze
20.20 uur:
De dubbelspion,
t.v.-serie (kleuren
televisie)
2110 uur:
Denkbeeld
22.00 uur:
Tweeduuster.
22.25 uur:
Tweede journaal
22.30 uur:
Sluiting
Televisie morgen
NEDERLAND I
KRO
17.00 uur:
Vrij, kinder
programma
17.10 uur:
Voor de oudere Jongens
en meisjes
17.25 uur:
Voor allemaal
17.30 uur:
Sluiting
RADIO-
NIEUWSDIENST
HILVERSUM I: 7.00.
7.30, 8.00, 8 30, 12.30. 18.30,
22.30. 23.55
HILVERSUM II: 7.00.
8.00, 11.00, 13.00, 16.00,
18.00. 19.30, 22.30. 23 55
HILVERSUM IIII Elk
heel uur vanaf 9 00
TILBURG
ETEN VOOR
N00R0
SUMATRA
concurrent in liefdeszaken worden ge
zien van zo'n echte man als Kelly Ro
binson. Niet leuk voor Kelly dus dat,
nu hij net zo aardig aan de praat is
geraakt met Consuela, dat adembene
mende Spaanse meisje, zij hem laat
vallen als een hete aardappel zodra
zij Herbie ziet. Ze schijnt op slag
smoorverliefd te zijn
De gastrollen van Herbie Rimstead
en Consuela de Cordoba worden ver
tolkt dor respectievelijk Wally Cox
en Lititia Roman.
Is de Bescherming Burger Bevolking
uw belastinggeld waard of is het een
nutteloze zask msatregelen en voor
zieningen le treffen voor een eventue-
Deze vraag is vanavond het uitgangs
punt voor het programma „Denk
beeld". dat de NTS van 21.10 tot 22.00
uur op Nederlani" II uitzendt. Het
voor en tegen in deze kwestie wordt
aan de orde gesteld nu enkele ge
meenteraden in ons land de begro
tingspost voor Bescherming Burger
Bevolking hebben afgestemd
Het betreft hier een schakelprogram
ma tussen Zaandam. Den Haag en
Amsterdam. In Zaandam nemen aan
het gesprek deel de heren C. Vries
(wethouder van Krommenie). A. van
der Spek (Tweede-Kamerlid voor de
PSP) en prof. dr. J. Kommandeur uit
Groningen. In Den Haag de heren H.
Vonhoff (Tweede-Kamerlid voor de
WD), drs. H. Beusekamp (burgemees
ter van Emmen) en J. Thiessen (arts
in Delft). Het panel in studio Bellevue
te Amsterdam bestaat uit de heren
Jan Roelands (gespreksleider). mr.
M. Postma (parlementair redacteur
van „Trouw") en drs. G. Lörtzer
(parlementair redacteur van De Tijd).
De redactie van het programma is in
handen van Henk van den Bergh,
Hans Jacobs, Jan Roelands en Peter
van Campen (eindredactie), de regie
hebben Wim van Baarle. Cor van
Leeuwen, Ton van Ostendc en Ger
Radioprogramma
18.20 Uitzending van de Boeren Partij.
Nieuws. 18.45 Actualiteiten. 19.05 Licht
semble cn solisten. 19.40 Conclllepos'
19.45 Zoekend geloven: godsdienstige
mlng ln deze tijd. 20.00 Judas Maccabi
ISndel (opn.), door
jrgse Symphonie Orkest en solist: klassiek
animo. 22.30 Nieuws. 22.40 Overweging.
.45 De zingende kerk: muzikale lezing
.00 Contekst magazine waarin op de dln-
Oud plaatwerk. 21.20 Jai
■lagen. 18.30 Keurig Fr JPi JHM
Voor het verkeer. 18.40 Zang. 18.45 Sport
kroniek. 18.52 Taalwenken. 18.55 Zang. 19.00
Nieuws, weerbericht en radlokronlek. 19.40
Lichte orkestmuziek. 19.45 Beroepsbelangen
ia. (plm. 12.23 Wij van het land.
CRV 14.00 Stereo: Omroeporkest. Groot
mroepkoor en solist (opn.): moderne en
oorspel. 15.30 Siereo: Lichte grammofoon-
luziek. 16.00 Nieuws. 16.02 Voor de leugd.
'.00 Alt en plano: volksmuziek. 17.15 recht
p en neer. cabaretprogramma. 17.30 Ste-
?o: Licht instrumentaal ensemble. 17.50
verheldsvoorllchtingMens en samenle-
Ing. Een uitzending van het ministerie van
luurbescherming.
17.20 Voor de Jeugd.
HILVERSUM III (240 m en FM-kanalen) -
NCRV: 9.00 Nieuws. 9.02 Lichte vocale mu
ziekjes. 10.00 Nieuws. 10.02 Mengelmuze
nieuwe langspeelplaten. NRU: 11.00 Nieuws.
11.02 Operetteklanken. 12.30 Mustcalmuzlek.
gevarieerd platenprogi
BRUSSEL Ned. (324
16.02 Poptopnonstop
05-18.00 Zingende bougie:
12.03 Lichte muzle... R
dedelingen. programma-overzicht en SOS-be-
richten voor de schippers. 12.48 Lichte orkest
muziek. 12.55 Buitenlands persoverzicht. 13.00
Nieuws, weerbericht en beursberichten. 13.20
Tafelmuzlek. 14.00 Nieuws. 14.03 Schoolradio
14.20 Lichte muziek. 14.50 Meisjeskoor (lS.oo
Nieuws). 15.15 Voor de
Nieuws. 16.02 Bei
5 Lichte muziek.
