de voorkeur aan oostelijke tieners I VOOR JOU 6e kRantentuin First European Popfestival 1968 ook Vakblad voor tieners ZATERDAG 13 JANUARI 1968 EELCO GELLING DICK BEEKMAN HARRY MUSKEE JAN VAN EIK HERMAN BROOD In het interview dat wij vorige week hadden met Harry Muskee, leider van de Drentse groep Cuby Blizzards, stelden wij ook de volgende vraag: „Waar geef je de voorkeur aan, het pu bliek hier uit het westen of dat uit je eigen omgeving, het oosten dus?" Daarop antwoordde de Drent: „De oosterlingen. En waar om? Omdat de tieners bij jullie op de eerste plaats kijken naar het uiterlijk. Men kijkt hoe ze gekleed zijn en hoe opvallender dat is des te beter. Ook maken getoupeerde haren bij jullie veel in druk. Bij ons trappen de jongeren daar al lang niet meer in. Ze wachten rustig af en kijken hoe de muziek is. Daar gaat het ook per slot van rekening om". Een interessante opmerking, die wij jullie niet wilden onthouden. De groepen in het oosten" van het land moeten daarom ook wat meer in hun mars hebben dan hier, willen zij op hun streek genoten indruk maken. Zoals de BUFFOONS uit Enschede, die wij volgende week nader zullen belichten. Van deze jongens willen wij alvast vermelden dat zij op 26 januari a.s. hun nieuwe single zullen uitbrengen: „Maria" en „It's the end". Over Cuby Blizzards kunnen we nog het volgende vermelden. Op 6 en 7 februari zijn zij te zien op de Belgische t.v., om precies te zijn de BRT. Op 9 februari wordt de single „Distant Smile" ook uitgebracht in Engeland. Leidse top-IO 1. Hello Goodbye Beatles. World Beegees. 3. Daydream bellever Monkees. 4. She's a rainbow Rolling Stones. 5. Magical Mystery Tour Beatles. 6. A walk In the sky Flower Pot Men. 7. Little bird Tielman Brothers. 8. Dear Bloise Hollies. 9. Susannah's stille alive Dave Davies. 10. Tin Soldier Small Faces. NIEUWE OPGAVE Zoek 3 spreekwoorden of zegswijzen met oog, 3 met hand en 3 met voet. Briefkaarten insturen aan: Tante Jo, Krantentuin, Leidse Courant, Papengracht Lelden. Correspondentie Patricia Kapteyn, Hoogmade. Door al die kerstverhaaltjes Is dat van jou blijven liggen. Maar vandaag ben je aan de beurt Patricia. Verdwaald Jennie was het dochtertje van een arme houthakker. Ze woonde in een klein huisje midden in een groot bos. Vader ging elke morgen al vroeg weg en kwam pas laat thuis. Op een dag inoest Jennie wilde bosbessen gaan plukken. Ze nam haar mandje aan de arm en trok het bos in. Moeder zei dat ze zeker vóór donker thuis moest zijn, dus maakte Jennie vlug voort. Ze pluk te haar mandje vol en daar werd ze zó moe van, dat ze even uitrustte op het mos onder een dikke spar. Maar ze was zó moe, dat haar oogjes dicht vie len en even later sliep ze vast. Het was al donker toen ze wakker werd. Ze schrok en rende naar huis, maar ze liep de verkeerde kant op. „Ik ben ver dwaald", zuchtte ze, „hoe moet ik naar huls?" Ze ging op een boomstronk zit ten en huilde. Ze was zo bang in het grote bos en wou naar huls naar vader en moeder. Opeens hoorde ze 'n stem metje. Ze keek op en zag een kabou tertje staan. Toen hij hoorde waarom ze huilde kreeg hij een idee. Hij riep vlug zijn vuurvliegjes, die wezen haar te weg naar huls en voor ze het wist atond ze voor haar huisje. Ze bedankte de vliegjes en rende naar binnen, naar vader en moeder. wenste m'n vader en moeder een Zalig Nieuwjaar. Ik kreeg van m'n oma een oliebol omdat ik haar Zalig Nieuw jaar wenste, 's Avonds mochten we lang opblijven. We keken naar de tele visie en daarna kregen we ieder tien sterretjes. We deden het licht uit, sta ken de sterretjes aan en dat was heel mooi. Mijn opa kwam nog op bezoek en die bracht gebak mee. Ik ging heel laat naar bed. gen 2 bed. Nieuwjaar i Glola Oud- en nieuwjaar Kerstmis was voorbij. Ik mocht met m'n opa naar de nachtmis. Het was daar heel erg mooi. Kindertjes zongen met tamboerijnen. Een paar dagen la ter was het oudejaar,' toen waren ze bezig met oliebollen en appelflappen te bakken. Ze waren heel lekker. De andere morgen was het Nieuwjaar. Ik De kinderen van de derde klas van de Antonius-school hebben samen met de juffrouw een rijmpje gemaakt: Wij wensen oom Toon en tante Jo, Dat hoort nu eenmaal zo, 366 heel gezonde dagen, Dan hebben ze niet te klagen. Ook onze lieve goede pastoor Wensen wij in koor Gauw een hele goede gezondheid En gezelligheid zonder eind. Ook de zetters van de krant Geven wij om beurt een hand En zeggen daarbij fris en klaar: 'n Heel gezegend Nieuwe jaar. Margriet Ba velaar Naar de dierentuin Vader had een verrassing en wou het maar niet zeggen. „Vader wat is het voor een verras sing?" had Lientje dikwijls gevraagd. „Dat zeg ik vanavond pas". Nu zit Lientje in haar kamertje na te denken, wat het kan zijn. Corry haar zusje, zit naast haar. Ja, wat zou het kunnen zijn? Moeder wist het ook nog niet. Vader zou het vanmiddag tegen moeder zeggen. Daar komt Robby de kamer van de meisjes binnen. „Ik kom jullie wat zeggen" zei hij. „Wat kom Je nu weer zeggen" vraagt „Hoor eens, ik heb een plannetje" en hij fluisterde zijn zusjes wat in haar „Dat is een goed idee" vindt Lientje. Met z'n drieën gaan ze zachtjes naar beneden tot de deur van de kamer. „Nu maar wachten", fluistert Robby. Heel stil luisteren zij aan de kamer deur en horen vader en moeder praten. Ze weten nu precies wat vader gezegd Hitweek bleef. Tientallen blaadjes en bladen - we noemen Provo, De Snuiver, Por - verdwenen even snel of nog sneller dan ze gekomen waren, maar Hitweek is de grote volhouder gebleken. De bladen Muziek Expres en Muziek Parade, alsmede Teenbeat, Tiq e.d. vormen geen ware concur rentie voor Hitweek (of Witheek zo je wilt) omdat ze zich tot een ander publiek richten, vooral dat van de jongste tieners. Toen Hitweek in september 1965 van start ging, betekende het blad meteen al een ware revolutie op het gebied der tienertijdschriften. De toen bestaande bladen waren niet erg konsekwent op het gebied van hun idolen en gaven geen enkel zinnig commentaar in de artikelen waar vermeld werd welke kleur sokken be paalde zangers droegen en hoeveel overhemden ze in hun kast hadden. Zo werd de „Nederbeat" voor het eerst door Hitweek gepropageerd en dat is vooral de reden dat Cuby -+• Blizzards, Rob Hoeke, The Outsiders, The Cats en zovelen meer hier voet aan de grond kregen. Een tweede bijzonderheid van Hit week is dat alhoewel er een re- daktie bestaat het blad voorna melijk door de lezers wordt geschre ven, die niet gehonoreerd worden. Alleen de redaktieleden ontvangen een vergoeding voor hun werkzaam heden, die echter niet in verhouding is met het werk dat ze ervoor ver richten. De schrijvers variëren in leeftijd van veertien tot dertig jaar, tot die laatse leeftijdsgroep behoort bijv. Simon Vinkenoog. Het beleid tekent zich door diverse ingevingen, als bijv. de naamsveran dering in Witheek. De redatle (lees: samenstellers onder aanvoering van Willem de Ridder) bepaalt of een ar tikel geschikt is voor plaatsing en in tweede instantie of die plaatsing op de brievenpagina of willekeurig in de tekst gebeurt. Sinds de oorlog is Hitweek volgens de redaktie het enige nieuw-uitgekomen opinieblad. Het drukken in kleuren is voor het blad niet extra duur omdat de druk ker/uitgever beschikt over een offset pers waarmee in één drukgang meer dan één kleur kan worden gedrukt. Hitweek begon zonder kapitaal net als de meeste andere bladen in de tienersector. Het verschil is alleen dat Hitweek het „deed" en de rest (bijv. Kink) niet. De opzet is niet commercieel. De advertenties dekken de drukkosten ongeveer en de rest is nodig voor de verdere projekten die de Hitwekers onder handen hebben, zoals de jeugdsociëteit „Provadaya?" en - extra werk voor hoofdredakteur Willem - de Strom Getsy cultus, regelmatig tienerfestivals als love- ins, etcetera. Zo doen ze mee aan de grote internationale love-in die bin nenkort wordt gehouden in het Pa lazzo Dello Sport in Rome. De redaktie is anders van samen stelling geweest. Peter Muller was eerst de grote Hitweek-figuur, maar sinds hij bij De Telegraaf is gaan werken, is de gedachte dat hij Hit week zou aanvoeren onaanvaardbaar geworden voor de verdere redaktie leden, van wie we verder nog noe men de dag- en nachtredaktieleden Wim Bloemendaal en André van der Louw en de vrouw tussen de mannen Marjolein. De redaktieleden zijn lang niet allen tieners. De leeftijdsgrenzen liggen tussen 19 en 29 jaar. Maar ze schrijven wel allemaal over muziek voor jongeren en zijn allen bezig met nieuwe kultuurvormen te zoeken. Deze kultuurvormen kun nen door iedereen gesignaleerd wor den. Want iedereen mag in Hitweek schrijven. Voor mensen met een vitale pen: schrijf eens wat in Hitweek! Van 19 tot 25 februari zal in Rome het Eerste Internationale Pop Festi val worden gehouden. Het wordt een enorm feest met talloze artiesten van wereldformaat zoals The Cream, The Who, The Byrds, The Family, The Electrlo Flag (Mike Bloomfield), Donovan, Jefferson Airplane, Paul Butter- fields Bluesband, Muddy Waters, Little Walther, Bo Diddley, het Rus sische Televisie Orkest, Big Brother and the Holding Company en nog Voor Nederland wordt het Hit week-team de presentator. De num mers na het festival zullen de geest ervan diep ademen. Gezien de aard van de groepen zal het psychedelische een grote rol spelen bij de muziekvertolking. En niet te vergeten de flower-power en hippies, love love love. Iedere groep die op zal treden moet minstens vol uur spelen, zodat de diverse mu- Biel en zangers zich er niet met een paar povere minuten af kunnen ken. De Nederlandse groep die Rome gaat Is de Dragon-fly en vaa België The Pebbles, El Dorado Van de geruchten dat El Dorade een combinatie ls van het Hitweek- team en de oud-samenstellers Hoepla is ln zoverre Iets waar de nieuwe omroep (El Dorado) mede opgericht Is door Willem de Ridder, Die Willem is een zeer produktleve jongen. Behalve aanvoerder van Hit week dus ln El Dorado en kapiteir van de Strom y Getsy-beweging verder dus El Dorado-man en orga nisator van tienerfestivals zoals European Popfestival in Rome, waai Willem de landen België, Nederland en Scandinavië behartigt. heeft en de drie gaan weer naar boven. „Dat was een reuze idee van je", zegt Corry. 's Avonds na het eten zei vader dat hij van plan was om met z'n allen, naar de dierentuin te gaan. De drie lachten geheimzinning tegen elkaar, toen gin- ,,'t Is lekker gelukt hè Robby" lach te Lientje vrolijk. „Ja, o zo goed gelukt", zei Robby, maar toch schaamde hij ziCh een beetje dat ze zo nieuwsgierig geweest waren. De volgende morgen stonden ze al om zeven uur op en kleedden zich goed „Nemen we ook pinda's mee?" vroeg Robby. „Ja, pak maar in hoor, neem ook maar een paar bananen mee". Toen ze alle tassen hadden inge pakt werden deze achter ln de auto ge legd. „Het is een heel eind hoor" zei va- Geeft niks hoor". Nadat ze allemaal er in zaten reéd vader weg. Ze reden langs een heleboel huizen en weilanden. „Wat is dat voor een groot huis va- „Dat is geen huis, dat is eeü fabriek waar ze speelgoed maken". Nu komen ze langs een groot meer. „Als we dit meer voorbij zijn, komen we bij de dierentuin. Vader koopt de kaartjes en ze gaan naar binnen. Ze be kijken de dierentuin, gaan wat eten. Dan lopen ze nog eens rond. Na een poosje gaan ze naar huis. Jos Baak Nieuwjaarsavond Op Nieuwjaarsavond was er vuur werk. Er kwamen gillende keukenmei den, zware bomslagen en nog veel meer. Mjjn vriendje Robert en ik moch ten rotjes afsteken. Ook hadden we een paar kanonslagen die knalden vlak voor je voeten. Een gouden regen deed het ook heel mooi. Op ons plein werden kerstbomen verbrand. De vlammen kwamen boven de bomen uit. Henrlëtte Bakker. Winkeltje spelen Het was die dag slecht weer. „Moeder mogen we winkeltje spe len?" vroeg Tonnie. Moeder vond het goed en vader haal de de winkel uit de schuur. Moeder deed suiker, koffie, thee, rozijnen, bab beltjes en nog veel meer in de potjes en samen met haar zusje Liesje gingen ze spelen. Maar met z'n tweeën spelen verveelt zo gauw en daarom vroegen ze Jan of hij mee wilde doen. „Nee, ik ben aan 't lezen en heb geen tijd". Wat nu? „Moeder mogen we Elsje gaan halen?" Dat mocht natuurlijk ook. Tóniiie rende de deur uit en 'n paar minuten later zaten ze al te spelen. Liesje was winkeljuffrouw en Tonnie kwam het eerst kopen. „Juffrouw zijn de rozijnen lekker „Ja mevrouw, proeft u maar eens". „O wat lekker, dank u wel". Daar kwam Elsje ook de winkel bin- „Slecht weertje vandaag hè" begon Elsje. Zo babbelden ze nog een poosje voort. Ook Elsje wou de rozijnen wel eens proeven of ze lekker zoet waren en even later zaten ze alle drie fijn te snoepen. Tonnie wou ook wel eens winkeljuf frouw zijn. „Dan weet ik iets leuks. We halen de poppen". Ze gingen alle drie naar boven om de poppekinderen te halen, maar in die tijd kwam er een inbreker ln de winkel. Kleine Joepie begon alles na te kijken. Eerst pakte hij de koffie, nee dat is niet lekker", toen een potje meel. Hij blies er in en leek toen net een bakker. Toen zag hij de babbeltjes, maar net kwamen de meisjes paar beneden. Vlug stopte hij er een paar in zijn broekzak en kroop toen achter het gordijn. „Kijk eens, alles is opgegeten!" riep Liesje. „Wie zou dat gedaan hebben? Zeker Jan". Maar die had het veel te druk met zijn boek. „Misschien Joepie?" Ze zochten, maar konden hem niet vinden. Joepie stak vlug nog een snoepje in zijn mond, hij verslikte zich en kreeg een hoestbui. Daar vonden ze de inbreker. Van moe der kreeg hij een standje. Volgende week weer verder met de verhaaltjes. Tante Jo. Fig. b. WEE KRIJGT WAT? De kerstman heeft zes cadeautjes voor de hele familie meegenomen. Hij weet alleen niet meer wat voor wie is. Kunnen jullie hem helpen? Ondanks het feit, dat laat naar bed gegaan w ze toch vroeg uit de ver hadden een heel eind vo Gelukkig was het niet ze heel erg iren, waren >r de boeg. nodig veel boodschappen te doen. De voorraad blikjes was ondanks de passagiers toereikend voor een paar dagen, zo dat volstaan kon worden met stok brood, water, boter en koffie. Om 9 uur, ze waren net klaar met de af was, kwam er een hele stoet auto's de kade opgereden. Uit deze wagens stapten ongeveer dertig mensen (met hele slaperige gezichten, want ook zij hadden niet lang geslapen!); het waren de gasten van de vorige avond tenminste, dat was de officiële reden, want in werkelijkheid ging het erom zoveel mogelijk het goud, dat nog overgebleven was te doen verdwijnen. Een politieman in burger, die er de vorige avond ook was geweest, had een brief bfl zich met enige zakelijke mededelingen. Twee opvallend veel belangstelling voor de boot van de jongens hadden werden geschaduwd. Ze werden niet gearres teerd, omdat, wilde men de hele ben de Ineens te grazen nemen, men geen argwaan moest wekken. De twee mannen hadden een buitengewoon snel motorjacht en het was lang niet onwaarschijnlijk, dat ze gevolgd zou den worden. Omdat het hier om een smokkelzaak ging had men Interpol ingeschakeld en ook de Duitse en Nederlandse politie hadden hun vol ledige medewerking toegezegd. Door dat Interpol de leiding had, kreeg de Franse politie een tweepersoons vlieg tuigje en een helicopter extra ter be schikking, waardoor een eventuele achtervolging vergemakkelijkt zou worden. Het was half elf toen ze eindelijk weg voeren. Etrst de Seine nog een eindje opvaren, dan de Marne op en dan via een kanaal naar de Moezel, naar Nancy, de plaats waar ze zou den overnachten. Onmiddellijk na hun vertrek werd begonnen met de installatie van zend en ontvangapparatuur. De antennes werden zo onopvallend mogelijk langs de boordrand gemonteerd, maar on danks deze handicap waren de contac ten met de volgboot, de helicopter, het vliegtuigje en de wal uitstekend. Toen ze met het monteren van de radio apparatuur klaar waren werd begon nen met het installeren van een su per de luxe camera, voorzien van telelens en waar de foto's na twee minuten kant en klaar uit kwamen, om eventuele achtervolgers te kun nen fotograferen. Ze waren hier nog niet mee klaar, of de eerste sluis kwam in zicht. Gelukkig hadden ze maar weinig oponthoud, want de po litie had de sluiswachters opdracht gegeven hun boot onmiddellijk te schutten. Zo werd dus de voorsprong op de boot die achtervolgde steeds groter. Tegen een uur of elf 's avonds kwamen ze in Nancy aan. Alle vier waren ze doodmoe en na vlug te het ben gegeten gingen ze dan ook mai snel naar bed. Dat wil zeggen, df gingen er slapen en de vierde ble de wacht houden. Ondanks de bew king van de politie vanaf de wal de politleboot vonden ze het toch dig enige bewaking op de boot te hebben. Karei had de eerste wach Een lolletje was het nu bepaald nie de kajuitdeurtjes waren dicht, slot, en het licht mocht niet aan. leen de radio bleef dus nog ovei daar luisterde Karei dan ook mai naar. Maar er gebeurde, zoals te verwachten was. niets. Als de bei de zou toeslaan, dan zou ze dat p over de grens doen. door neef Tor het zelf, de trekker b. Waarom dan? Omdat alle beroemde mensen een geheim telefoonnummer hebben. c. En bovendien heeft de juffrouw ge zegd, dat ze op zou bellen om zich over on* ta beklagen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1968 | | pagina 10