HOOGOVEN 6
Voorbehoedmiddelen
en psychisch evenwicht
grootste smeltkroes
in EEG-gebied
RODE HOND GEVAAR VOOR ONGEBORENEN
DE BITTERE PIL
VAN DR. TERRUWE
VRIJDAG 24 NOVEMBER 1967
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 13
(Van een onzer verslaggevers)
IJMUIDEN Wanneer volgende week dinsdag het
vuur in de nieuwe hoogoven 6 wordt gestoken begint
de ijzerproduktie van de grootste „smeltkroes" in de
landen, behorende tot de E.E.G.! Twee jaar is er
gewerkt aan deze reus die aan het Noordzeekanaal zijn
100 meter hoge contouren in het zwerk steekt. Hoog
oven 6 eiste een slordige 110 miljoen bouwkosten en
desondanks is het gevaarte slechts een radertje in het
ontzettend grote tandwiel wat Hoogovens binnen 6
jaar wil realiseren. Het plan bestaat uit de bouw van
een nieuwe staalfabriek, blokwalserij, warmband
walserij, een ertskade (bijna gereed) en ertsbewer-
kingsfabriek. Totale kosten: 1.1 miljard gulden, een
bedrag, dat het concern graag wil uitgeven om zijn
sterke positie op de staalmarkt te kunnen handhaven.
louwkosten
10 miljoen gulden
7ANAF het 800 ha grote terrein langs
het Noordzeekanaal wordt jaar-
ijks 3 miljoen ton staal naar de ver_
ruikers vervoerd. De oudste hoogoven
ie hieraan meewerkt, dateert uit 1924.
)e haarddiameter is 5.5 meter. De
ioogoven uit 1960 heeft een diameter
i 8.5 meter. Hoogoven 6 zal de cokes
de erts versmelten in een 10 meter
irede vuurhaard. Met deze afmeting is
e nieuwe oven de grootste in het EEG-
ebied en steekt zij de grootste ter
l in Japan (11 meter) naar de
loogovens heeft voor het eerst op
rote schaal gebruik gemaakt van com-
uters, om de reus onder de reuzen zo
nisch mogelijk te kunnen ge-
iruiken. Tot personeelsinkrimping zal
lit niet leiden.
let is zelfs zo dat in de toekomst door
le verwezenlijking van „het 1.1 mil-
ard gulden plan" 2000 nieuwe perso-
ieelsleden moeten worden aangetrok-
i. Dit kwantum moet voornamelijk
het wervingsgebied tussen Den Hel
ler en Haarlem vandaan komen. Voor
werkgelegenheid in Noord-Holland
uilen deze plannen een stevige stimu
lans betekenen. De 2000 personeels
leden zullen in de toekomst het leger
van 18.000 werknemers gaan verster
ken. Daarnaast neemt Hoogovens ieder
jaar 1200 nieuwe mensen in dienst om
de opengevallen plaatsen pensione
ring, overlijden te laten i
Ertskade
Ten behoeve van de nieuwe slokop
zijn vele voorzieningen moeten worden
getroffen. Er is een nieuwe ertskade
aangelegd, die de oude kade volledig in
de schaduw stelt. Tot nu toe kunnen
schepen vari 35.000 ton de kade aan de
Hoogovens aandoen. Binnenkort is het
mogelijk, mede door de verbreding van
de ingang van de haven, schepen met
een inhoud van 100.000 ton te kunnen
ontvangen.
Hoogovens neemt met de hoogoven 6
tevens een nieuw procédé op het ge
bied van ertsbewerking in gebruik. De
ertsbrokken worden vermalen in een
speciaal te bouwen fabriek tot kleine,
een centimeter grote, op knikkers ge
lijkende balletjes geperst, die daarna
worden gebakken om een zekere mate
van hardheid te verkrijgen. De erts
knikkers worden hierna samen met dc
cokes in de haard gestort. Men heeft
hiermede het probleem van de te grote
doorlaatbaarheid in de vuurhaard op
gelost.
De ertsknikkerfabriek kan jaarlijks 2%
miljoen ton knikkers uitspuwen. Het
grote voordeel hierbij is tevens een
verhoging van de ijzerproduktie in
hoogoven 6 van 3000 tot 4000 ton per
dag.
Lucht verontreiniging
Wanneer de nieuwe loot van Hoog
ovens aan de ferme stamboom is toe_
gevoegd start de produktie van 1 mil
joen ton ijzer per jaar. Er zullen nieuwe
fabrieken verrijzen om de nieuwe ont
wikkelingen op te kunnen vangen. Voor
verdere luchtverontreiniging is men
niet bang.
Indertijd is apparatuur geplaatst ter
waarde van 21 miljoen gulden om de
luchtverontreiniging tot een minimum
te beperken. De mening van de buiten
staander kan men begrijpen: Hoogovens
is een kernhaard van luchtverontreini
ging. Het bedrijf is echter van mening
dat er talrijke, vaak afdoende maatre
gelen worden getroffen om luchtver
ontreiniging zoveel mogelijk aan ban
den te leggen.
Per jaar eisen deze vorzieningen een
kleine drie miljoen gulden.
Op het fabrieksterrein is nog plaats
voor vier nieuwe hoogovens. Of die er
zullen komen is een vraag die momen
teel niet beantwoord kan worden. Het
zullen zeker nog modernere ovens wor
den dan die dinsdag 28 november voor
het eerst in het prille bestaan warmte
gaat geven. En dat alles, voor de pro
duktie van ruwijzer, waar de wereld
niet buiten kan.
Injectie met
gamma-globuline
sag haar in een gezelschap. Ik
•chatte haar leeftijd op achttien jaar.
Twee verschijnselen waren er die
duidelijk bij haar opvielen: een zéér
dikke bolle brU, waarachter haar
ogen bijna geheel schuil gingen, en
duldeUjk tekort aan verstandelij
ke vermogens.. Ineens flitste dc ge
dachte door mijn hoofd: rubeola. In
enkele artikelen over virusziekten
heb ik gesteld, dat het merendeel
deze ziekten géén ernstig karak
ter draagt. De poliomyelitis (polio)
beschreef ik als een virusziekte, die
wèl kwaadaardig is, enerzijds door
•nst van de ziekte zelf (in vele
(«vallen dreigt levensgevaar), andcr-
rijds door de mogelijke catastrofale
gevolgen (verlammingen).
In de rubeola („rode hond") zien we
virusziekte, die op zichzelf van
de meest onschuldige aard is. De
patiënt (het znjn meestal kinderen)
is wat hangerig en heeft geen eetlust.
Al gauw verschijnen er in het ge
richt licht paars-rood-gekleurde kleine
vlekjes, die zich over de huid
het gehele lichaam versprei
den. Opvallend zijn de ietwat pijnlij
ke klierzwellingen, die vooral voor
komen in de nek en achter de oren.
Het gehele ziektebeeld is vaak te on
betekenend en te vaag om de aan
dacht te trekken en het komt dan
ook niet zelden voor, dat de rubeola
pas herkend wordt als meerdere kin
deren van het gezin de bovenbeschre
ven verschijnselen gaan vertonen.
Wanneer dan de huisarts geroepen
wordt (lang niet altijd gebeurt dit)
•topt deze de kinderen een paar da
gen in bed, en... daarmee is de kous
Afwijkingen
8 uw verwonderde blikken en lk
u vragen: „Als die rode hond
zo'n onbetekenende ziekte is,
waarom schrijft u er dan over?" Ik
antwoord u dan met de volgende zin:
«.Als een vrouw in de eerste vier
maanden van haar zwangerschap ru
beola doormaakt, is er kans dat het
te verwachten kind ernstige afwijkin
gen zal vertonen". Wanneer we het
iets geleerder zeggen: Als het vi-
rusvaccin, dat zich in de bloedbaan
van de aan rubeola lijdende aan
staande moeder bevindt, gedurende
de eerste vier maanden van haar
zwangerschap overgebracht wordt
naar de bloedbaan van de ongebo
ren vrucht, dan zal dat virus zoda
nig storend kunnen werken op de
ontwikkeling van die vrucht, dat er
blijvende (aangeboren) afwijkingen
ontstaan.
Van deze afwijkingen noem ik als
eerste (en dan denk ik aan het
meisje waarover ik in de aanhef van
dit artikel schreef) het cataract
(staar). Hierbij is de lens van het
oog zodanig vertroebeld, dat er wei
nig of geen licht doorgelaten wordt.
De lens wordt dan verwijderd en
vervangen door een sterke bril, die
echter een belangrijke eigenschap
van de lens mist namelijk het ver
mogen om door boller en minder
bol te worden aan het oog de mo
gelijkheid te geven zich op verschil
lende afstanden te kunnen instellen.
Doofheid
Als tweede afwijking noem ik doof
heid, veroorzaakt door stoornis in de
ontwikkeling van het inwendige ge
hoororgaan. Ook afwijkingen in de
opbouw van het hart (klepgebreken)
komen voor, terwijl niet zelden ook
het hersenweefsel de gevolgen van
de inwerking van het rubeolavirus
ondervindt (min of meer ernstige
vormen van geestelijke zwakbe-
gaafdheid).
Hoe kunnen we deze noodlottige gang
van zaken beïnvloeden?
De meest voor de hand liggende op
lossing is deze: zorgen dat een
vrouw in de eerste vier maanden
van haar zwangerschap geen rubeola
krijgt. Diit is echter gemakkelijker
gezegd dan gedaan! Het le immers
noddg dat er gedurende die eerste
vier maanden geen direct contact
is met een rubeolapatlënt. Direct
contact heeft plaats, wanneer men
zich in de onmiddellijke nabijheid
van een nubeolapatiënt bevindt.
daar het virus dan via de lucht en
door speekseldruppeltjes kan „over
komen".
Men neemt aan, dat de besmette
lijkheid aanwezig is vanaf twee da
gen vóór- en tot vijf dagen na het
ontstaan van de huiduitslag.
Gezien de beschrijving, die ik van de
rubeola gaf. is het duidelijk, dat
de betreffende vrouw in contact ge
weest kan zijn met een rubeolapa
tlënt die óf nog geen uitslag had, of
waarbij de huidvlekjes zo vaag wa
ren, dat niet aan rubeola is ge
dacht.
Anti-stof
De vrouw die in haar jeugd rubeola
heeft doorgemaakt, staat er beter
voor: zij heeft immers immuniteit
(onvatbaarheid) voor de rubeola ver
worven. Hier is echter de moeilijk
heid, dat het gezien de onbelang
rijkheid van de ziekte in vele ge
vallen niiet zeker is, of de rubeol;
werkelijk doorgemaakt is. In dit ver
band zou lk de wenselijkheid willen
dat in het album waarin foto's ge
plakt worden van de opgroeiende
kinderen in allerlei houdingen en
situaties) ook aangegeven werd, wan
neer die kinderen ziek geweest zijn
en aan welke riekte ze geleden heb
ben.
Om bovengenoemde moeilijkheid ke
omzeilen zou het aanbeveling verdie
nen om meisjes en niet-zwangere
vrouwen in contact te brengen met
rubeolapatiënten, waardoor ze de
ziekte kunnen doormaken en zich een
immuniteit kunnen aanmeten.
Dit doel zou ook bereikt kunnen wor
den door rubeolavaccinatie. waarbij
(in tegenstelling tot polio) onver
zwakt rubeola-virus zonder nadelige
gevolgen schijnt te kunnen worden
ingespoten.
Recente onderzoekingen hebben ech
ter tot de conclusie geleid, dat noch
het doorstaan van de rubeola, noch
de vacoinatie tegen deze ziekte een
absoluut-zekere voorbehoed lng voor
het verkrijgen van de rubeola tot
stand kan brengen. De zekerste weg
om gedurende de eerste vier zwan
gerschapsmaanden geen rubeola te
krijgen, ligt voor de betreffende
vrouw in het vermijden van een di
rect contact met een rubeolalljder.
In dit opzicht zal zij de grootst-mo
gelijke voorzichtigheid moeten be
trachten, enzal zij moeten kun
nen rekenen op de doeltreffende me
dewerking van haar omgeving.
Heeft dat contact ondanks alle
voorzorgen toch in de „gevaarlij
ke periode" plaats gehad, dan dreigt
er een (hoewel kleine) kans, dat de
betreffende vrouw rubeola krijgt met
alle mogelijke tragische gevolgen
van dien. Zo spoedig mogelijk wordt
dan gamma-globuline toegediend, dit
Is een speciaal bewerkt bloedplasma-
eiwit van rubeola-reeonvalescruten
(dit zijn personen, die kortgeleden
die ziekte hebben doorgemaakt).
Hoe eerder het gamma-globuline
wordt toegediend, hoe groter de kans
is, dat aan het eventueel in de
bloedbaan van de vrouw aanwezige
virus een halt zal worden toege
roepen op zijn weg naar vernietiging
van de weefsels van de zdch ontwik
kelende vrucht.
De moraal van dit artikel?
Bij het geringste vermoeden op een
direct contact bussen rubeolapatiënt
en een aanstaande moeder in de
eerste 4 maanden van haar zwanger
schap, waarschuwe men de hulsarts 1
De trieste rubeolatragiek wettigt de
eis tot een zo groot mogelijke zeker
heid dienaangaande.
EN dezer dagen verscheen van de hand van
de bekende Nijmeegse zenuwarts dr. A. Ter-
ruwe het boek „De liefde bouwt een woning"
(uitgeverij Romen en Zonen). De uitgave werd
direct door de pers vermeld in dag- en weekbladen,
omdat Terruwe stelt dat het gebruik van voor
behoedmiddelen (inclusief de pil) psychisch ver
keerd is en neurotiserende gevolgen moet hebben.
Zij beroept zich voor deze opvattingen op twee
gronden. Ten eerste op een theoretische beschou
wing over wat liefde is en ten tweede op haar er
varing als zenuwarts in een psychotherapeutische
praktijk. f
Omdat deze publikatie heel wat gemoederen in beroering
kan brengen, wellicht bij sommigen tot vertwijfeling toe,
wil lk niet nalaten hierop te reageren. Dit vooral omdat
ik eveneens jarenlang werkzaam ben als zenuwarts in
een gelijkaardige psychotherapeutische praktijk als die
van collega Terruwe. Ik kan dus haar ervaring verge
lijken met mijn eigen indruk, die gebaseerd is op kennis
name met gelijksoortige patiënten en problemen.
Nu wat de inhoud van het boek betreft. Het blijkt dat
Terruwe 'n psychologische benadering van de mens geeft
die stoelt op de middeleeuwse scholastieke filosofie. In
navolging hiervan ordent Terruwe de mens hiërarchiek
naar rede, wil en gevoel en doet zij op praktisch elke
bladzijde een beroep op „de menselijke natuur" om een
en ander onomstotelijk vast te stellen. Van daaruit komt
de schrijfster tot een hoog gestemde en ideaal-typische
visie, die stichtende literatuur vormt (te meer daar
Terruwe elk hoofdstuk besluit met een geloofsbelijde
nis), maar waarvan het de vraag is of zij de psycholo
gische werkelijkheid goed weergeeft. Was het hierbij
gebleven dan zou Terruwe een fijnzinnig en hier en daar
fenomenologisch verdienstelijke beschrijving hebben ge
geven van het verschijnsel liefde.
Maar de pretentie van de auteur gaat verder. Zij sug
gereert, dat handelen in strijd met haar opvattingen
noodzakelijk slechts psychische gevolgen moet hebben.
Dit laatste zou met name het geval zijn bij gebruik van
voorbehoedsmiddelen, omdat men daarbij volgens Ter
ruwe een natuurlijke weerzin zou moeten overwinnen.
Zij schrijft: „Deze natuurlijke afwijzing heeft noodza
kelijk slechts psychische gevolgen. Bij gevoelige mensen
leidt zij tot ernstige neurotische symptomen. Herhaal
delijk heb ik bij vrouwen een plotseling optreden van
anorgasmie kunnen diagnosticeren en bij mannen impo-
aan te nemen wat er door welke arts ook met enig
beroep op diens ervaring beweerd wordt.
Daarom dient de publicerende medicus zoals elke
wetenschapsbeoefenaar naast zijn eigen beweringen
ook de meningen van anderen met bronvermelding weer
te geven. Daarnaast dient de reikwijdte van de uitspra.
ken aangegeven te worden aan de hand van de metho
den, gebruikt bij de bewerking van het materiaal.
Geen van beide is door Terruwe geschied. Hierdoor ont
staat het gevaar dat haar persoonlijke opvattingen wor
den aangezien als de mening van de psychiater in het
algemeen.
En juist hier, waar het zulk een belangrijk en algemeen
menselijk terrein betreft als de beleving van de sek
sualiteit en de geboortenregellng, behoort men zich hier
van eens te meer rekenschap te geven. Welnu, een ar
gument als „ervaring uit eigen psychotherapeutische
praktijk" heeft geen verdere reikwijdte dan de persoon
van Terruwe zelf. Ik kan daar direct vanuit mijn eigen
praktijk een tegengestelde Indruk tegenover stellen en
zeggen dat voorbehoedmiddelen voor de meeste van mijn
patiënten een mogelijkheid boden om hun liefde op een
volwaardige wijze seksueel te beleven, dit zonder daar
van nadelige psychische gevolgen te ondervinden. In
tegendeel daardoor werd een opbloei van hun psychisch
en seksueel leven bewerkstelligd. Desnoods kan lk ook
naar een soortgelijke indruk van een aantal collega's
verwijzen en naar een artikel in het dagblad De Tijd
van 17 november j.l., waarin uitspraken van katholiek®
tentie. Tijdens de psychiatrische behandeling bleek dat
de oorzaak van dc seksuele stoornis in het gebruik van
deze anti-conceptionalia gelegen was. Bij verandering
ten deze verdwenen de ziekelijke symptomen en de an
dere daarmee gepaard gaande somatische en psychisch
abnormale verschijnselen. Dit zijn ernstige gevallen,
maar het is ontwgfelbaui dat hel voortdurend terzijde
schuiven van een zelfs lichte natuurlijke weerzin psy
chisch verkeerd moet werken en neurotiserende gevol.
gen moet hebben".
Wat dan wel? Terruwe geeft het antwoord: „De enige
psychisch juiste methode ter beperking van het kindertal
is de methode van de onthouding, eventueel de perio
dieke onthouding.
De intussen ontstelde lezer vraagt zich dan af waarom
de periodieke onthouding niet tegen de „natuurlijke
ordening tot de bevruchting" is. Omdat volgens Ter
ruwe men daarbij de „eigen natuur geeft en de
natuur van de partner ontvangt zoals zij op dat ogen
blik is, en daarom is de meest fundamentele liefdes
uiting, die aan de daad eigen is, inderdaad aanwezig".
Het spijt mij dat ik deze redenatie niet begrijp, zodat ik
deze niet helderder kan weergeven dan uitgedrukt wordt
in het citaat. Ik voel mij echter in zoverre geëxcuseerd
dat ik bij Terruwe lees, dat zij indertijd evenmin de
theologische argumenten kon onthouden waarom het
kerkelijk verbod van anti-conceptionalia juist was. Zij
kan dat nu wel omdat zij nu gezien heeft „dat juist het
goed van de mens, zijn natuurlijk goed, hierin wordt
behoed". Laat het dan voor ons intussen nog steeds
duister zijn wat „de menselijke natuur" is, de ervaring
van Terruwe zegt dat echtgenoten de periodieke ont
houding zo kunnen beleven dat „zijzelf dieper gelukkig
worden gemaakt". Zij voegt hieraan de opmerking toe
van een vrouw die in periodieke onthouding moest leven:
„Wij zijn zo gelukkig dat mijn man met zo weinig tevre
den is, dan is hij zo blij, als ik zo diep in zijn liefde
kan geloven".
Overigens als Terruwe afkeer (van het gebruik van
voorbehoedmiddelen) onderdrukken zo ongezond vindt,
wat moet zij dan wel niet vinden van het onderdrukken
van een positief verlangen (naar seksuele omgang) zoals
dit plaats heeft bij totale of periodieke onthouding?
Op deze wijze redeneert collega Terruwe verder. Per
soonlijke opvattingen worden veralgemeniseerd, voor
zien van een theoretische onderbouw en op grond van
eigen praktijkervaringen als algemeen geldend aange
diend. En passant wordt nog even in een voetnoot dc
homofilie terzijde geschoven. Het heet daar: „Het is
daarom (bedoeld wordt: het gemis van een „natuurlijke
geordendheid van de een tot de ander") geheel onjuist
en in strijd met het natuurlijke gevoelsleven, om de
homofiele liefde gelijk te stellen met heteroseksuele
liefde". En verder wordt opgemerkt, dat zij die zich niet
aan periodieke onthouding of het celibaat kunnen hou
den, geen voldoende weerstand tegen hun gevoel hebben
en defecten vertonen. Zo worden al degenen die niet
volgens de richtlijnen van collega Terruwe kunnen le
ven, ziek verklaard.
IITANNEER men als arts of specialist publiceert,
moet men er zich terdege van bewust zijn, dat van
de leek niet verwacht hoeft te worden, dat hij de me
dische beweringen op hun waardevastheid kan beoor
delen. De leek is eerder vanuit het ontzag voor en het
vertrouwen in de medische stand en wetenschap geneigd
Dr. M. A. J. M. Nevejan, zenuwarts voor psychiatrie
en psychotherapie, staflid van de Katholieke Centrale
Vereniging voor Geestelijke Volksgezondheid te Utrecht.
artsen over geboortenbeperklng worden geciteerd. Maar
onbewezen privé-indrukken zeggen in dit opzicht even
weinig als die van Terruwe. Alleen een goed weten
schappelijk onderzoek over de psychische beleving bij
het gebruik van voorbehoedmiddelen kan hierover be
trouwbare en geldige resultaten opleveren.
HET is echter waarschijnlijk dat een dergelijk onder
zoek zal aantonen dat dit gebruik psychisch geen
ongezonde gevolgen heeft, gezien het feit dut anticon-
ceptionalia in enorme grote aantallen over geheel de
wereld gebruikt worden 1) en men niet gefrappeerd is
geworden door een evenredig grote hoeveelheid klachten
en ziekteverschijnselen. Het is daarom vooralsnog aan
Terruwe het bewijs van het tegendeel te leveren, maar
dan gefundeerd.
Zoals zij een en ander nu gepresenteerd heeft, worden
psychologie en filosofie, eigen ervuring en psychiatrische
wetenschap zozeer door elkaar gehaald, dat dit voor
menige lezer, meegesleept door de vlotte wijze waarop
een en ander geschreven is, slechts tot een heilloze
verwarring kan lolden. Deze zaken l(jken tegenwoordig
wat meer in beweging en gecompliceerder dan Terruwe
veronderstelt. Modérne theologen betwijfelen in het licht
van de cultuur de absolute geldigheid van het leerstuk
der natuurwet en psychiaters en pastores hebben de
grootste moeite om de mensen te verlossen van schuld
gevoelens over het niet behalen van het ideaal en hen
leren leven met de realiteit Bij gebrek aan waarde
vastheid van Terruwes betoog, zeggen In tussen de per
soonlijke beleving van de seksualiteit met of zonder
voorbehoedmiddelen en het eigen psychisch welbe
vinden daarbij van wie ook evenveel als de mening van
dr. A. A. A. Terruwe.
M. NEVEJAN, zenuwarts.
1) Keep, P. A. van „anticonceptie in ontwikkeling",
Katholiek Artsenblad, oktober 1967, waarin staat ver
meld op bladzijde t89 „orale anticonceptie is nu ruim
tien jaar oud. Op dit moment wordt het aantal ge-
bruiksters van deze kennelijk zeer attractieve
methode in de wereld geschat op IS miljoen, in Neder
land op 300.000".
KAMERLID STELT VRAGEN
Enveloppen
voor drukwerk
(Van
•rzlaggeverz)
DEN HAAG Er wordt op het ogen
blik meer en meer drukwerk verzonden
in enveloppen met een bijzondere kleef
stof aan de omslag, die het mogelijk
maakt om de envelop na opening weer
te sluiten. Enveloppen met dit type slui
ting zijn in omloop in het buitenland.
Bij verzending naar Nederland berekent
de PTT aan de ontvanger de portokos
ten voor een gewone brief. Het Tweede-
Kamerlid Oele (PvdA) heeft op grond
hiervan aan minister Bakker (PTT-za-
ken) gevraagd om dit type enveloppen
door de PTT te laten aanvaarden ads
omslag voor drukwerk, zodat geen brief
port meer berekend zal worden.
(ADVERTENTIE)
VRIJDAG 24 NOVEMBER 1967
582ste STAATSLOTERIJ
TWEEDE KLASSE
Prijzen
f. 10 zijn gevallen op nummers eindigende op: 4
f. 50 zijn gevallen op nummers eindigende op: 732
f. 100 zijn gevallen op nummers eindigende op: 602
f. 200 zijn gevallen op nummers eindigende op: 632
I. 400 zijn gevallen op nummers eindigende op: 997
f. 1000 zijn gevallen op nummers eindigende op: 8379
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 017284*
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 000789
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 013667
Een prijs van f. 2000 Is gevallen op het nummer: 091268
Een prijs van f. 2000 is gevallen op het nummer: 069176
Een prijs van f. 5000 is gevallen op het nummer: 045689
De prijs van f 25000 is gevallen op het nummer: 061794*
Let wel: Op dit nummer zijn twee prijzen gevallen.
